Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
06-02-2017
Alweer storm.
Gelukkig was het verjaardagsfeestje van Joke, Jielis en Jenny afgelopen zaterdag gepland. Gisteren was echt wel een probleem geweest. Tot ongeveer 10u30 was het haast windstil en de temperatuur was aangenaam, niets liet vermoeden dat de onheilsberichten bewaarheid zouden worden. Alle weersites vertelden hetzelfde : het zou gaan stormen, alleen over de maximum windsnelheden waren ze het niet eens. Nu alles achter de rug is, ben ik toch geneigd Aemet te geloven met hun voorspelde rukwinden tot 100 km/u.
Vanaf 11u begon het dus te waaien en de hevige rukwinden hebben de hele kust zo'n 12 uren geteisterd. In andere delen van Spanje was het nog erger, daar haalde de wind snelheden tot 150 km/u en veel gezinnen zitten al een hele tijd zonder elektriciteit. De kleine stukjes strand die nog overbleven na de storm van twee weken geleden, zijn nu ook weggespoeld. De voetbalwedstrijden in La Coruña en Vigo werden niet gespeeld omdat de daken van de tribunes te veel beschadigd waren.
Wat er hier in de onmiddellijke omgeving allemaal vernield is, heb ik (nog) geen zicht op maar hier bij ons hebben we deze keer toch ook in de klappen gedeeld. Een deel van de omheining is met palen en al uit de grond gerukt, er is een dakraam gaan vliegen en het kippenhok is uit voorzorg helemaal afgebroken om te vermijden dat het golfplaten dak de campers zou kunnen beschadigen. Eén boom die vorige keer opnieuw was rechtgezet heeft het nu definitief opgegeven en een andere is ontworteld en enkele tientallen meters verder tegen de grond gesmakt.
Vandaag kon de klusjesdienst dus alweer uitrukken. Gereedschap waarvan ik niet eens wist dat het bestond werd bovengehaald, zakken sneldrogend cement werden aangevoerd en met schroeven werd het op hol geslagen dakluik gerepareerd.
Deze avond zouden we weer getrakteerd worden op hevige rukwinden maar tot nu toe (20u30) blijft het heel kalm, het was trouwens perfect weer om schaars gekleed in de zon te zitten vandaag.
04-02-2017
Veeeeeeeel eten.
Vandaag is het precies tien jaar geleden dat wij ons huisje in Antwerpen achterlieten en de wijde wereld introkken. Uiteraard waren de Spaanse costa's onze eerste bestemming, in februari zijn er niet zo heel veel alternatieven te vinden als je op zoek bent naar mooi weer. Later in datzelfde jaar zijn we ook in Portugal, Frankrijk, Oostenrijk, Italië, Zwitserland, Hongarije, Tsjechië, Slovakije, Slovenië, Duitsland, Luxemburg en Nederland geweest. Al de jaren daarna is het toch vooral bij Frankrijk en Spanje gebleven, niks verkeerd mee. Ik blijf het nog altijd heel spijtig vinden dat Nancy halverwege is afgehaakt, als ik alles op voorhand had geweten had ik waarschijnlijk wel een aantal dingen anders gedaan. Een kristallen bol heb ik echter nog nergens tegen een aanvaardbare prijs op de kop kunnen tikken en dus heb ik, net als iedereen, af en toe recht op verkeerde keuzes. Ik zou nu graag nog tien extra vakantiejaren aan mijn lijstje toevoegen, maar dat gaat moeilijk worden ...
Wat niet zo heel moeilijk is : een reden zoeken voor een feestje. En dus was het vandaag weer zover, ter gelegenheid van de verjaardagen van Jielis, Joke en Jenny - zeg maar J3 - werden we allemaal uitgenodigd in de feesttent. Het aanbod wordt steeds exuberanter : cava mag nooit ontbreken, kleine hapjes en ajuinsoep om een bodempje te leggen is ook niet verkeerd. Daarna nog kippenvleugels, gehaktballen en een gigantische koude schotel. Alles vanzelfsprekend overgoten met de nodige dranken. En toen was het tijd voor de traditionele taart, ook al wilden ze ons iets anders wijsmaken. Patrick kwam af met een lege schotel waarop een kaartje met "taart" prijkte. Daar zouden we het mee moeten doen want de honden hadden de echte taart opgegeten. Moest dat echt het geval geweest zijn, dan hadden we Vicky waarschijnlijk horen vloeken tot aan de feestdis en dus kwam met enkele minuten vertraging de echte taart tevoorschijn !
Om 18u30 hield ik het voor bekeken, net op tijd want een kwartiertje later hoorde ik de overblijvers "Tulpen uit Amsterdam" zingen. Vermits ik nog altijd het verschil niet ken tussen een tulp en een roos, kan ik maar beter wegblijven op zulke zangstonden. De la la la die nog iets later volgde, was voor mij het perfecte bruggetje naar mijn volgende tijdverdrijf : de film "La La Land".
Die film heeft intussen ongeveer 1273 Oscarnominaties op zak en dan wil ik wel eens weten of dat allemaal verdiend is. Kort antwoord : neen. Moest er een Oscar voor beste musical zijn, mogen ze hem hebben - in die categorie is er toch geen concurrentie. Het verhaaltje is flinterdun, ik ben geen liefhebber van jazzmuziek en van musicals moet ik ook niet veel weten. "Dancer in the Dark" uit 2000 kon ik wel smaken, maar dan ook enkel vanwege regisseur Lars Von Trier en het Ijslandse elfje dat luistert naar de naam Björk. Ook al ben ik ervan overtuigd dat zij een bitch eerste klas is, je mag mij altijd wakker maken voor een date met haar.
Alles bij elkaar toch weer een geslaagde dag, spijtig dat RAFC de voorsprong tegen Union uit handen gegeven heeft én dat Lierse door zijn overwinning tegen Tubize in de rangschikking tot op één punt nadert. Volgende week volgt de waarschijnlijk beslissende wedstrijd thuis tegen Lierse.
Om dat door te spoelen ben ik nu aan het luisteren naar Canto General, geschreven door de Chileense dichter Pablo Neruda en op muziek gezet door Mikis Theodorakis. Indrukwekkend !
03-02-2017
Mmmmmm ....
Ik vrees dat dit een vreetberichtje gaat worden. Zoals gisteren reeds gemeld, kregen we 's avonds pannenkoeken voorgeschoteld. Bernard en Walter waren de chef-koks van dienst en hebben naar schatting 150 stuks in hun pan zien passeren en ze waren lekker ! Tegen het einde van de avond had ik wel een overdosis suiker binnen en dus wou ik het vandaag iets soberder houden.
Sober bij Sabor, kan dat wel ? Een slaatje als voorgerecht, daarna even zondigen bij het hoofdgerecht en om af te sluiten een gezonde verse fruitsla - toch niet slecht geprobeerd ? Vandaag gingen Leo en Wilma voor de eerste keer mee en die waren al onmiddellijk akkoord om volgende week opnieuw mee te gaan.
Deze avond in de tent kwam Goofy nog even poseren voor de foto.
02-02-2017
Lichtmis.
De postbode - buurvrouw Rita - is net "De week" komen afgeven, het gratis krantje dat nieuwsfeiten sprokkelt die interessant zouden kunnen zijn voor de hier verblijvende toeristen of inwoners. Al het nieuws in dat krantje is al minstens enkele dagen oud en reeds uitgebreid in de Spaanse (plaatselijke) pers verschenen. En toch kijkt iedereen altijd uit naar donderdag om het meest recente exemplaar te kunnen lezen, temeer omdat de doorsnee toerist de Spaanse dag- of weekbladen niet leest en er dus maar een beetje op los roddelt
Op de voorpagina staat al meteen heuglijk nieuws : de stuwmeren in de buurt hebben nu reeds genoeg water om iedereen tijdens de rest van 2017 regelmatig een douche te garanderen. Tiens, heeft het dan zo veel geregend de afgelopen tijd ? Gisteren had ik ook al ergens gelezen dat het aantal bezoekers aan Spanje blijft toenemen, vorig jaar zakten maar liefst 75,6 miljoen zonzoekers af naar dit stukje van het Iberisch schiereiland. Soms heb ik het gevoel dat die allemaal tegelijk op de N332 rijden, onze plaatselijke "Boomsesteenweg".
Voor de rest is er niet veel te melden, we profiteren nu toch al van een langere droge periode en regelmatig schijnt de zon maar niet echt uit volle overtuiging. Genoeg tijd dus om regelmatig toe te geven aan een dagje "binge watching", zo heb ik in één ruk alle afleveringen van Midnight Sun bekeken. Je krijgt meteen een heel andere kijk op het vredevolle Zweden en zijn inwoners. Het draait dan vooral om de "gewone" Zweden en de Sami, het van oorsprong nomadisch volk dat wij eerder kennen als Lappen - wat zij dan weer als een belediging beschouwen. Het aantal dodelijke slachtoffers van een internationale doofpotoperatie stijgt elke aflevering en regelmatig krijgt het verhaal mystieke trekjes.
Straks volgt het hoogtepunt van 2 februari : (hopelijk) grote stapels pannenkoeken - het is vandaag Lichtmis en elke traditie die met eten of snoepen te maken heeft, mag je niet verloren laten gaan ! Foto's volgen dan morgen.
30-01-2017
Zonnig.
Het allerbelangrijkste nieuws : we hebben al enkele dagen mooi weer. Gisteren en vandaag kregen we zelfs temperaturen die je in België in de zomer niet elke dag krijgt. Je moet dan wel in de zon zitten want in de schaduw is het toch al snel een beetje fris, zeker als er zoals vandaag een klein briesje roet in het eten komt gooien. Klagen doen we zeker niet !
Van al dat mooie weer werd door de klussers gretig gebruik gemaakt om allerlei dingen te repareren. Schoonzoon Fran ging het omvergewaaide hek te lijf en de rest begon als een stel volleerde boomchirurgen enkele door de storm geteisterde bomen opnieuw verticaal te trekken. De Jeep, spanbanden en een lier kwamen daarbij goed van pas.
De avonden worden nog steeds gevuld met naar het scherm staren. Ik heb net de Franse serie Cannabis achter de rug, weer eens wat anders dan de Scandinavische kijk op de wereld. De reeks speelt zich afwisselend af in Spanje, Marokko en Frankrijk en draait oh verrassing rond drugssmokkel en heel de handel die daar mee gepaard gaat. Helemaal geen slechte keuze om een avondje tv kijken mee te vullen, ik onthoud vooral de muziek die ik heb ontdekt : o.a. Cheft El Khof, Vitalic en Mala Rodriguez ik had er voordien nog nooit van gehoord.
Ook altijd een schot in de roos en veel interessanter dan de zoveelste who the fuck has talent of ik-word-gekneed-tot-een-nietszeggend-idool is Ink Master. Zoals alle voorgaande seizoenen wordt ook dit jaar - voor de achtste keer alweer - gezocht wordt naar de beste tattoo artist. Al dat artistiek talent laat zich prima combineren met een bord verse kervelsoep. Er wordt hier de laatste tijd goed voor mij gezorgd, het lijkt hier wel een soepparadijs. Ook de paprika- en vissoep mochten er absoluut zijn !
26-01-2017
Griek en feestje.
Gisteren kregen we opnieuw een prachtige zonnige dag, ik kon zelfs in bloot bovenlijf een tijdschrift lezen - dat was echt heel lang geleden. Ook lang geleden was mijn laatste rit met de Harley, ik weet het niet zeker maar ik vermoed dat hij al van ongeveer half november stil heeft gestaan. Er kwam altijd wel iets tussen : een andere afspraak, op reis naar België, wind, regen, sneeuw ... En toch startte het beestje weer zonder al te veel tegenspartelen, in het begin klonk hij wel een beetje anders - was hij misschien boos op mij ?
Ik heb dan ongeveer anderhalf uur rondgereden en toen ging ik naar de dierenkliniek waar Chico zijn eerste fysio beurt kreeg. Echt prettig vond hij het waarschijnlijk niet want de behandeling gebeurt in een grote doorkijk badkuip waarin een lopende band gemonteerd is, en Chico is niet echt zo op water gesteld. Volgende week maandag is de volgende afspraak en nu moet mijn vader elke dag oefeningen met hem doen om al zijn poten weer soepel en sterker te maken.
Vandaag zijn we bij Santorini gaan eten, dat was ik vorige week met Mia al van plan geweest maar toen werd het uitgesteld door dat catastrofale weer. Mijn buik stond deze avond dus nog helemaal rond toen ik de feesttent binnen ging om Jielis zijn verjaardag te vieren. Glaasje cava was gezegd, we houden het simpel want volgende week is het pas echt feest omdat een aantal mensen allemaal in dezelfde week verjaren. Nu ja, simpel - de drank vloeide weer rijkelijk en Vicky had gezorgd voor Apfelstrudel.
24-01-2017
Rustdag.
Het begon grijs maar het overgrote deel van de dag kregen we zonneschijn, in combinatie met absolute windstilte kon er dus - eindelijk - opnieuw in t-shirt rondgelopen worden. Ik ben er ook weer in geslaagd de dag te laten passeren zonder al te veel te bewegen. In onze tuin was er nochtans beweging genoeg, want de mannen van de handige brigade waren druk in de weer met het herstellen van de omheining langs de straatkant. Ik heb ook enkele foto's bijgevoegd waarop ons ingestorte kippenhok is te zien. De aanhangwagen van Bernard die er vlak naast geparkeerd stond, heeft er gelukkig slechts enkele krassen aan overgehouden.
Om te eindigen mijn recentste portie kijkvoer. Ik heb naar "De zaak Menten" gekeken, de jacht op en het proces van een oorlogsmisdadiger waardoor in de jaren 70 van de vorige eeuw heel Nederland op zijn kop stond. Ook "Adios Amigos" heb ik een kans gegeven, een Nederlandse remake van de Vlaamse film "Hasta la vista". Ik ben er met veel achterdocht aan begonnen maar uiteindelijk viel het allemaal best mee. Het allerbeste was absoluut de oudejaarsconference van Claudia de Breij, een goed opgebouwde show met een boodschap (dat hoort zo bij de VARA).
23-01-2017
De zon schijnt opnieuw, maar slecht nieuws voor Chico.
Saai verhaaltje : het bleef regenen ... maar geen plensbuien meer. Na al dat slechte weer is een mens al gelukkig als er iets minder water uit de lucht valt. En dan rond de middag, eerst aarzelend en dan uit volle overtuiging : DE ZON ! We waren al bijna vergeten hoe die eruit zag en ik was al meteen overmoedig in korte broek en t-shirt naar buiten getrokken. Dat duurde echter niet lang want echt warm was het absoluut nog niet.
Ondertussen bleven langs alle kanalen verhaaltjes toestromen over hoe erg het allemaal wel geweest is. Afgesloten en/of weggespoelde wegen, stroomvoorziening uitgevallen door (minstens) 20 omgewaaide elektriciteitsmasten, ontwortelde bomen en vernield straatmeubilair. Hier en daar duiken ook al enkele cijfers op : januari zou nu al, met nog een week te gaan, de natste januarimaand sinds 1898 zijn en de laatste twee maanden is er al meer dan 500 liter/m² regen gevallen, meer dan normaal in een volledig jaar. Het mag dan ook niet verwonderen dat veel plaatsen tot rampgebied zijn verklaard.
Van onze plaatselijke ramptoerist FV heb ik enkele foto's gekregen die hij in Albir heeft genomen, waarvoor dank. En ook meteen een dankwoordje voor de gemeentediensten die in spoedtempo ervoor zorgen dat alles er weer netjes bij ligt. Een nieuw strand zal waarschijnlijk iets langer duren maar de Paseo de las Estrellas glimt al als nooit tevoren.
Deze avond kreeg ik telefoon van onze pa : of ik mee kon gaan naar de dierenkliniek want hij had om 20u30 een afspraak gemaakt. Ja, dat kon. Chico mankte de laatste week heel erg en steunt haast niet meer op zijn rechter achterpoot. Beide achterpoten zijn de afgelopen jaren al geopereerd en hij krijgt nu ook alweer een tijdje pijnstillende medicijnen. Foto genomen en overal een beetje getrokken en gevoeld. Conclusie : de meniscus is vrijwel geheel verdwenen en daardoor een pijnlijk "bot op bot" contact bij het wandelen. En dan wordt het een vicieus cirkeltje : pootje wordt niet meer gebruikt en spierweefsel neemt af, waardoor het nog moeilijker wordt om te stappen ... Oplossing is een zware operatie met een prothese, uiteraard met een prijs om van achterover te vallen. Er is uiteindelijk besloten om eerst te proberen of er met fysiotherapie beterschap mogelijk is. En, niet echt een verrassing : dieet. Van zijn huidige zeven kilogram, mogen er maar vijf overblijven.
22-01-2017
Ja, het kan nog erger !
Je zou denken dat het niet meer kon maar toch : gisteren kregen we nog meer regen over ons heen dan de vorige dagen. Ik ben zelfs niet tot bij de camper geraakt, het heeft echt geen minuut opgehouden ! Onweer was er deze keer niet bij, wind des te meer. Heel stevige rukwinden waarvan je zeker weet dat er her en der schade zal zijn. Niet dat ik anders zo actief ben, maar als ik helemaal niet kan buiten komen verveel ik me te pletter. Het enigste wat dan overblijft is de onophoudelijk bagger die op het tv scherm verschijnt, in combinatie met het slechte weer word je daar ook niet echt vrolijk van. De ultieme redding is dan toch onze pa zijn voorraad pralines, koekjes en chocolade. Sorry pa, alles is op ! Dat heb ik deze voormiddag dan ook onmiddellijk gezegd toen ik hem ging ophalen aan de luchthaven van Alicante.
Voor ik vertrok heb ik even een klein rondje over camping Almafra gereden om te zien of er veel schade was en ja hoor : zowat overal zijn windschermen een eigen leven gaan leiden, keukententjes zijn spontaan naar warmere oorden vertrokken, satellietschotels vonden zichzelf overbodig geworden met al die rommel die uitgezonden wordt en het aantal weggewaaide droogrekjes en tuinmeubilair was helemaal niet te tellen. Op straat zelf zie je overal omvergewaaide verkeersborden, reclamepanelen die vernield zijn enz. Hier bij ons in de tuin valt het allemaal nog mee : de regenhoes over mijn Harley vond zichzelf overbodig, wellicht om te bewijzen dat een goede motorfiets dat allemaal niet nodig heeft. Een deel van de omheining rond het terrein hangt een beetje scheef en het - niet meer gebruikte - kippenhok is gedeeltelijk ingestort. Ik vrees dat daarbij de aanhangwagen van Bernard schade heeft opgelopen.
Intussen ben ik dus weer in mijn eigen huisje en kan ik op internet, toch prettig als de weergoden niet meewillen. Regenen doet het nog altijd, de wind is gelukkig sterk in kracht afgenomen maar pas vanaf dinsdag zouden we echt zonnig weer krijgen. Mensen die voor de eerste keer een weekje naar Spanje zijn gekomen, doen dat volgens mij NOOIT meer. Wij, de ervaren overwinteraars zijn de ellende binnen een week weer vergeten.
20-01-2017
Echt winter.
Toen ik gisteren weg reed van de camper naar mijn vader zijn caravan begon het hevig te hagelen. Op enkele minuten tijd zag de hele straat wit, daarna heeft het gewoon weer ouderwets hard geregend en geonweerd. Voor onze pa zijn caravan was het allemaal wat te veel : langs een van de dakramen sijpelde het water binnen, combinatie van te veel water en te veel wind ... Televisie kijken was ook niet altijd even gemakkelijk, ofwel viel de stroom uit, of de satellietontvangst viel weg óf het regende zo hard dat je niet kon verstaan wat er gezegd werd. Nu is dat in de meeste gevallen helemaal nier erg want jongens jongens wat een hoop rommel kom je toch tegen tijdens een middag zappen ! Gelukkig is er nog altijd extra entertainment voorzien op een camping met veel Britten. Ik dacht altijd dat op Almafra de beschaafdere soort kwam overwinteren en dat zou best kunnen maar er moeten altijd uitzonderingen zijn die de regel bevestigen. Als je 's avonds laat met de hond buiten gaat/moet, kom je ze meestal in iets meer beschonken toestand tegen. Eén echtpaar probeerde nog naar de caravan te waggelen maar slaagde daar absoluut niet in. De man viel rechts van de weg omver, de vrouw iets verder langs de linkerkant. Tijdens het vallen en liggen bleven ze elkaar uitschelden, gezellig ! En vooral koud en nat op de grond ...
Intussen ben ik flink verkouden, je zou van minder, en ben ik opnieuw naar de camper gereden - internet weet je wel. Hier is binnen alles droog gebleven maar zelfs nu om 10u zie je nog overal de sporen van het slechte weer.
Oxbow.
Precies tien jaar geleden was het mooi weer in België, ik weet het heel zeker. We wandelden toen met Oxbow voor de laatste keer naar de dierenarts. Enkele weken daarvoor was er een harttumor vastgesteld en enkele keren kreeg hij een spuitje om er opnieuw wat leven in te krijgen. Die zaterdagochtend konden we het echter niet meer aanzien en belden we de dierenarts of we mochten langskomen voor de finale injectie. Het was koud maar de zon scheen fel en in de verte hoorden we kerkklokken luiden. Had iemand die speciaal besteld voor de speciaalste hond die ooit in mijn leven is geweest ?
Zoals altijd stapte Oxbow zonder angst de praktijk van de dierenarts binnen. Op de onderzoekstafel springen kon hij niet meer. Eerst kreeg hij een spuitje om te kalmeren en iets later kwam de laatste prik. Langzaam voelde ik het leven uit zijn (door de ziekte aangetaste) tengere lijf verdwijnen en werd een periode in ons leven afgesloten. Ik mis hem nog altijd : de enige hond die achterwaarts met een volledige schroef op de zetel kon springen, de speelvogel die nooit ophield met achter een balletje te lopen, de lafaard die alleen kleinere honden aanviel als je hem niet in de gaten hield, de smeerlap die het behang van de muren trok, de vandaal die de tafelpoten kapot beet ...
Het overlijden van een hond komt altijd te vroeg maar deze keer was het extra hard. We hadden hem immers beloofd dat hij nooit meer lang alleen zou zitten. Twee weken later zouden we voor onbepaalde tijd op reis vertrekken met de camper. Hij ging zooooooo graag mee op reis maar hij heeft onze grote trip nooit mogen meemaken. Gelukkig hadden we Fakie nog om ons gezelschap te houden.
19-01-2017
Alweer acht jaar geleden.
Ik zou natuurlijk kunnen zagen over het slechte weer maar dat gaat er niet voor zorgen dat de zon weer schijnt. Ik blik wel graag met plezier terug op 19 januari 2009. Toen namen Luc en Sonia camperpark Costa Blanca over, samen hebben we een mooie tijd beleefd. Van Nancy en mij kregen ze hun eerste fles cava en van Chris de eerste euro's. Uiteraard volgde daarna een officiële receptie.
Oh ja : nog even vermelden dat het absoluut strontweer is. Er staat een ijskoude harde wind, het regent zonder ophouden, het is deze nacht ook beginnen onweren en nu klinkt er nog altijd regelmatig een donderslag. Een hagelbui hebben we ook al gehad. Volgens enkele weersites zou het zaterdag nog erger worden. Ik wil niet zagen maar het stopt echt niet met regenen, de hond wil niet buiten. Echt kloteweer. Regen zonder ophouden. Wind ! Koud ! Mijn vader weet zijn dagen wel te kiezen om even naar België te gaan. Verschrikkelijk slecht weer, ik zou veel liever sneeuw hebben maar het blijft regenen.
Vanaf zondag beginnen we aan een inhaalbeweging, zodat de sukkelaars in het noorden weer helemaal jaloers kunnen worden. Of maandag. Of dinsdag. Of we zien wel, beter weer wordt het absoluut nog wel een keertje. Als je hier enkele maanden zit is het allemaal zo erg niet, als je hier van een weekje zuurverdiende vakantie wil genieten daarentegen ...
18-01-2017
Sneeuw.
Het zat eraan te komen en echt uitzonderlijk is het niet : sneeuw in de bergen. Gisteren kwam de middagtempetauur niet boven de 7° en was er op de hoogste toppen van de Bernia al een dun laagje witte poeder te zien. Met de verdere daling van de temperatuur in combinatie met nog meer regen, kon het niet anders dan dat het vandaag nog witter zou worden. Helaas - of gelukkig, het hangt er maar vanaf hoe je het bekijkt - begon het pas laat deze nacht te regenen en dus bleven dikke pakken sneeuw uit. En toch : zelfs op de Sierra Helada lag een heel fijn laagje en dat heb ik - ook al zou je met zo'n naam (bevroren berg) anders verwachten - nog NOOIT geweten. Naarmate de ochtend vorderde en de wolken gedeeltelijk wegtrokken kwam ook de Puig Campana zijn oogst aan sneeuwvlokjes tonen. Nog verder aan de horizon ligt er aan en op de Aitana nog meer sneeuw. Wat me het meest verraste was de hoogte (of beter de laagte) van de sneeuwgrens op de Bernia, zo laag heb ik daar nog nooit sneeuw weten liggen. Ik vermoed dat zelfs Altea La Vella ermee te maken heeft. Elders in Spanje is het helemaal bibberen en glijden, op sommige plaatsen in het binnenland is tot anderhalve meter sneeuw gevallen. In Jávea en omgeving (aan de kust, hier 30 km vandaan) zijn toegangswegen afgesloten.
16-01-2017
Winderig.
Hopla, het weekend is weeral voorbij. Ook vrijdag de dertiende hebben we overleefd, heel logisch eigenlijk want voor veel Spanjaarden is dat niet eens een ongeluksdag - zij vrezen eerder dinsdag de dertiende. Heb ik in het weekend veel gedaan ? Neen, moet dat dan ? We zijn wel eens naar de nieuwe Leroy Merlin in Finestrat gereden om een paar spulletjes te kopen. Wat een winkel ! Ik heb nog nooit zo'n grote doe-het-zelf zaak gezien. Van vele dingen die daar verkocht worden weet ik niet eens waarvoor ze dienen, gebruiken zit er dus helemaal niet in. En toch : op een miezerige dag kan ik daar gerust enkele uurtjes rondstruinen.
Voor de rest waren het dagen zoals alle voorgaande : een beetje rondhangen en vooral veel binnen zitten en filmpjes/series kijken. In België had ik al een stukje van de laatste show (Unfinished business) van Alex Agnew gezien, die heb ik nu helemaal bekeken - ik heb zelfs regelmatig kunnen lachen. Blair Witch/The woods 2016 kon me ook wel bekoren, net zoals de eerste versie van bijna 20 jaar geleden. Horror zonder al te veel bloed, een bijna onbestaande verhaallijn en vooral veel nagelbijten - meer moet dat niet zijn. Het meeste plezier heb ik momenteel al beleefd aan Bedrag/Follow the money, ja alweer een Scandinavische serie - Deens deze keer. Opnieuw eentje om te koesteren, hoe blijven ze de scenario's toch verzinnen. Het eerste seizoen is er in enkele dagen doorgedraaid en ik ben gisterenavond geëindigd met de vierde aflevering van de tweede reeks. Eén ding is intussen al zeker : mijn afkeer van alles in maatpak is zeker niet ongegrond.
De volgende dagen zal ik nog veel meer aan een of ander beeldscherm hangen. De venijnige wind zijn we intussen al gewend, maar vanaf morgen komt daar ook nog regen bij. Donderdag en vrijdag zien er zelfs ronduit onheilspellend uit. Zou het toeval zijn ? Neen, gewoon onderdeel van het wereldwijde complot om mij te pesten. Meer uitleg ? Onze pa vertrekt morgenvroeg weer voor enkele dagen naar België en wie moet er dan met hondje Chico in de regen gaan wandelen denk je ?
Gelukkig kan ik tussendoor nog genieten van oliebollen en mooie wolkjes
13-01-2017
Knip knip knip en nog eens knip.
Tegen 10u stond ik bij hotel Noguera om samen met Oswald en Ingrid te ontbijten. De zon scheen al uitbundig maar op het terras bij het zwembad eten was helaas niet mogelijk. Niet erg, binnen smaakte het even goed. Een uurtje later hun bagage in de auto gegooid en via een omweg langs het strand naar het busstation van Benidorm gereden. Daar zouden ze dan de bus naar Valencia nemen om daar morgenvroeg op de vlucht naar België te zitten. Waarschijnlijk onnodig om nog te schrijven maar toch : ik vond het echt fantastisch dat ze hier een dagje te gast waren !
Tegen de middag ben ik onze pa zijn auto gaan terug geven en dan ging het met de fiets naar de markt. Echt lang duurde het bezoekje aan de markt niet want al snel zaten we op het terras van Albeniz, de zon was intussen fel genoeg om te verbranden. Leo, Rita, Bert en Jenny beslisten om naar de Chinees te gaan maar ik besloot om niet mee te gaan want mijn buik zat nog overvol van het ontbijt amper twee uurtjes vroeger. Bovendien moest ik absoluut op tijd terug thuis zijn want Diana kwam. Diana ? Mijn nieuwste verovering ? De godin van de jacht in hoogsteigen persoon ? Niks daarvan, gewoon de kapster aan huis . Eerst Annie, dan Marleen, toen Leo en - ontsnappen was niet meer mogelijk - ik was de laatste. De puntjes knippen om alles gezond te houden en met mijn baard mocht ze haar zin doen, zolang de totale lengte niet in het gedrang kwam. Alles ziet er volgens de anderen nu veel verzorgder uit, mij zal het worst wezen - binnen enkele weken is alles toch terug overwoekerd. Wat ik wel kon appreciëren : na vele jaren onder een lelijke purperen schort te zitten, had Diana deze keer een mooier rood-wit exemplaar bij.
12-01-2017
Wat een prachtige dag !
Ik heb het deze keer niet alleen over het mooie zonnige weer. Rond de middag ben ik Ingrid en Oswald (Feathers & More) gaan ophalen aan het station van Alfaz. Zij zijn de voorbije dagen te voet van Alcoy door de bergen naar Villajoyosa gewandeld, toch zo'n dikke 60 km. Onderweg sliepen ze met hun tentje in oude ruïnes om een beetje beschut te zijn tegen de wind. Zonder iets of iemand in de buurt waren ze verplicht om rond 18u30 bij het invallen van de duisternis in hun slaapzak te kruipen. Ik heb ze naar Hotel Noguera gebracht, een echt bed met een badkamer zal toch wel iets comfortabeler zijn. Iets later ging het menu bij Pizza4U ging er vlotjes in en een wandeling zonder bagage naar de vuurtoren was "a piece of cake". Dit blijft toch een van de mooiste wandelingen die hier in de buurt te maken zijn én voor iedereen met een normale conditie perfect haalbaar. Onderweg even een omweg langs de okermijn kon er ook nog bij. Daarna naar onze tuin om in de omgeving enkele caches te zoeken, ik probeer altijd nieuwe zoekers te recruteren voor deze aangename hobby.
Rond 18u30 was iedereen aanwezig in de tent met vandaag een toch wel uniek moment : voor de eerste keer live muziek ! Tijdens de after party bleek Patrick toch nog beter gitaar te kunnen spelen dan wij allemaal dachten .
11-01-2017
Stoofvlees.
Deze middag dankzij F. weer een nieuw adresje ontdekt om goedkoop te eten : De Kleine Duivel in Benidorm. Simpele zaak, geen hoogstaande keuken maar wel lekker en de porties voldoende groot. Elke dag van de week een andere hoofdschotel voor 6,50 euro, steeds weerkerend. Vandaag was het stoofvlees met frieten.
Daarna nog eens naar de boulers gaan kijken, lekker in het zonnetje maar een vest was toch nodig. De aanwezige honden vonden de rollende ballen zeer interessant.
En nog een verzoekje.
Enkele foto's van oudejaarsavond in Alfaz.
En (voorlopig ?) een laatste verzoekje.
Kerstavond in Alfaz.
10-01-2017
Feest.
Weinig zon vandaag en bijgevolg bleef het een heel stuk frisser dan gisteren. Jef en Brigitte kwamen even langs, die gaan hun leven ook grondig veranderen. Hun chalet op camping Almafra staat te koop en na de verkoop trekken ze terug naar België voor onbepaalde tijd. Ik hoop voor hen dat ze snel een koper vinden maar om eerlijk te zijn : van mij mag het nog een tijdje duren want ik zal hen missen als ze hier vertrekken.
Deze avond werden we allemaal in de tent verwacht om de 41e huwelijksverjaardag van Annie en Bernard te vieren. Een hapje en een drankje kon je dit met de beste wil van de wereld niet meer noemen als je ook uiensoep en lasagne krijgt. Er werd traditiegetrouw afgesloten met een lekkere taart.
