Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
22-01-2017
Ja, het kan nog erger !
Je zou denken dat het niet meer kon maar toch : gisteren kregen we nog meer regen over ons heen dan de vorige dagen. Ik ben zelfs niet tot bij de camper geraakt, het heeft echt geen minuut opgehouden ! Onweer was er deze keer niet bij, wind des te meer. Heel stevige rukwinden waarvan je zeker weet dat er her en der schade zal zijn. Niet dat ik anders zo actief ben, maar als ik helemaal niet kan buiten komen verveel ik me te pletter. Het enigste wat dan overblijft is de onophoudelijk bagger die op het tv scherm verschijnt, in combinatie met het slechte weer word je daar ook niet echt vrolijk van. De ultieme redding is dan toch onze pa zijn voorraad pralines, koekjes en chocolade. Sorry pa, alles is op ! Dat heb ik deze voormiddag dan ook onmiddellijk gezegd toen ik hem ging ophalen aan de luchthaven van Alicante.
Voor ik vertrok heb ik even een klein rondje over camping Almafra gereden om te zien of er veel schade was en ja hoor : zowat overal zijn windschermen een eigen leven gaan leiden, keukententjes zijn spontaan naar warmere oorden vertrokken, satellietschotels vonden zichzelf overbodig geworden met al die rommel die uitgezonden wordt en het aantal weggewaaide droogrekjes en tuinmeubilair was helemaal niet te tellen. Op straat zelf zie je overal omvergewaaide verkeersborden, reclamepanelen die vernield zijn enz. Hier bij ons in de tuin valt het allemaal nog mee : de regenhoes over mijn Harley vond zichzelf overbodig, wellicht om te bewijzen dat een goede motorfiets dat allemaal niet nodig heeft. Een deel van de omheining rond het terrein hangt een beetje scheef en het - niet meer gebruikte - kippenhok is gedeeltelijk ingestort. Ik vrees dat daarbij de aanhangwagen van Bernard schade heeft opgelopen.
Intussen ben ik dus weer in mijn eigen huisje en kan ik op internet, toch prettig als de weergoden niet meewillen. Regenen doet het nog altijd, de wind is gelukkig sterk in kracht afgenomen maar pas vanaf dinsdag zouden we echt zonnig weer krijgen. Mensen die voor de eerste keer een weekje naar Spanje zijn gekomen, doen dat volgens mij NOOIT meer. Wij, de ervaren overwinteraars zijn de ellende binnen een week weer vergeten.
20-01-2017
Echt winter.
Toen ik gisteren weg reed van de camper naar mijn vader zijn caravan begon het hevig te hagelen. Op enkele minuten tijd zag de hele straat wit, daarna heeft het gewoon weer ouderwets hard geregend en geonweerd. Voor onze pa zijn caravan was het allemaal wat te veel : langs een van de dakramen sijpelde het water binnen, combinatie van te veel water en te veel wind ... Televisie kijken was ook niet altijd even gemakkelijk, ofwel viel de stroom uit, of de satellietontvangst viel weg óf het regende zo hard dat je niet kon verstaan wat er gezegd werd. Nu is dat in de meeste gevallen helemaal nier erg want jongens jongens wat een hoop rommel kom je toch tegen tijdens een middag zappen ! Gelukkig is er nog altijd extra entertainment voorzien op een camping met veel Britten. Ik dacht altijd dat op Almafra de beschaafdere soort kwam overwinteren en dat zou best kunnen maar er moeten altijd uitzonderingen zijn die de regel bevestigen. Als je 's avonds laat met de hond buiten gaat/moet, kom je ze meestal in iets meer beschonken toestand tegen. Eén echtpaar probeerde nog naar de caravan te waggelen maar slaagde daar absoluut niet in. De man viel rechts van de weg omver, de vrouw iets verder langs de linkerkant. Tijdens het vallen en liggen bleven ze elkaar uitschelden, gezellig ! En vooral koud en nat op de grond ...
Intussen ben ik flink verkouden, je zou van minder, en ben ik opnieuw naar de camper gereden - internet weet je wel. Hier is binnen alles droog gebleven maar zelfs nu om 10u zie je nog overal de sporen van het slechte weer.
Oxbow.
Precies tien jaar geleden was het mooi weer in België, ik weet het heel zeker. We wandelden toen met Oxbow voor de laatste keer naar de dierenarts. Enkele weken daarvoor was er een harttumor vastgesteld en enkele keren kreeg hij een spuitje om er opnieuw wat leven in te krijgen. Die zaterdagochtend konden we het echter niet meer aanzien en belden we de dierenarts of we mochten langskomen voor de finale injectie. Het was koud maar de zon scheen fel en in de verte hoorden we kerkklokken luiden. Had iemand die speciaal besteld voor de speciaalste hond die ooit in mijn leven is geweest ?
Zoals altijd stapte Oxbow zonder angst de praktijk van de dierenarts binnen. Op de onderzoekstafel springen kon hij niet meer. Eerst kreeg hij een spuitje om te kalmeren en iets later kwam de laatste prik. Langzaam voelde ik het leven uit zijn (door de ziekte aangetaste) tengere lijf verdwijnen en werd een periode in ons leven afgesloten. Ik mis hem nog altijd : de enige hond die achterwaarts met een volledige schroef op de zetel kon springen, de speelvogel die nooit ophield met achter een balletje te lopen, de lafaard die alleen kleinere honden aanviel als je hem niet in de gaten hield, de smeerlap die het behang van de muren trok, de vandaal die de tafelpoten kapot beet ...
Het overlijden van een hond komt altijd te vroeg maar deze keer was het extra hard. We hadden hem immers beloofd dat hij nooit meer lang alleen zou zitten. Twee weken later zouden we voor onbepaalde tijd op reis vertrekken met de camper. Hij ging zooooooo graag mee op reis maar hij heeft onze grote trip nooit mogen meemaken. Gelukkig hadden we Fakie nog om ons gezelschap te houden.
19-01-2017
Alweer acht jaar geleden.
Ik zou natuurlijk kunnen zagen over het slechte weer maar dat gaat er niet voor zorgen dat de zon weer schijnt. Ik blik wel graag met plezier terug op 19 januari 2009. Toen namen Luc en Sonia camperpark Costa Blanca over, samen hebben we een mooie tijd beleefd. Van Nancy en mij kregen ze hun eerste fles cava en van Chris de eerste euro's. Uiteraard volgde daarna een officiële receptie.
Oh ja : nog even vermelden dat het absoluut strontweer is. Er staat een ijskoude harde wind, het regent zonder ophouden, het is deze nacht ook beginnen onweren en nu klinkt er nog altijd regelmatig een donderslag. Een hagelbui hebben we ook al gehad. Volgens enkele weersites zou het zaterdag nog erger worden. Ik wil niet zagen maar het stopt echt niet met regenen, de hond wil niet buiten. Echt kloteweer. Regen zonder ophouden. Wind ! Koud ! Mijn vader weet zijn dagen wel te kiezen om even naar België te gaan. Verschrikkelijk slecht weer, ik zou veel liever sneeuw hebben maar het blijft regenen.
Vanaf zondag beginnen we aan een inhaalbeweging, zodat de sukkelaars in het noorden weer helemaal jaloers kunnen worden. Of maandag. Of dinsdag. Of we zien wel, beter weer wordt het absoluut nog wel een keertje. Als je hier enkele maanden zit is het allemaal zo erg niet, als je hier van een weekje zuurverdiende vakantie wil genieten daarentegen ...
18-01-2017
Sneeuw.
Het zat eraan te komen en echt uitzonderlijk is het niet : sneeuw in de bergen. Gisteren kwam de middagtempetauur niet boven de 7° en was er op de hoogste toppen van de Bernia al een dun laagje witte poeder te zien. Met de verdere daling van de temperatuur in combinatie met nog meer regen, kon het niet anders dan dat het vandaag nog witter zou worden. Helaas - of gelukkig, het hangt er maar vanaf hoe je het bekijkt - begon het pas laat deze nacht te regenen en dus bleven dikke pakken sneeuw uit. En toch : zelfs op de Sierra Helada lag een heel fijn laagje en dat heb ik - ook al zou je met zo'n naam (bevroren berg) anders verwachten - nog NOOIT geweten. Naarmate de ochtend vorderde en de wolken gedeeltelijk wegtrokken kwam ook de Puig Campana zijn oogst aan sneeuwvlokjes tonen. Nog verder aan de horizon ligt er aan en op de Aitana nog meer sneeuw. Wat me het meest verraste was de hoogte (of beter de laagte) van de sneeuwgrens op de Bernia, zo laag heb ik daar nog nooit sneeuw weten liggen. Ik vermoed dat zelfs Altea La Vella ermee te maken heeft. Elders in Spanje is het helemaal bibberen en glijden, op sommige plaatsen in het binnenland is tot anderhalve meter sneeuw gevallen. In Jávea en omgeving (aan de kust, hier 30 km vandaan) zijn toegangswegen afgesloten.
16-01-2017
Winderig.
Hopla, het weekend is weeral voorbij. Ook vrijdag de dertiende hebben we overleefd, heel logisch eigenlijk want voor veel Spanjaarden is dat niet eens een ongeluksdag - zij vrezen eerder dinsdag de dertiende. Heb ik in het weekend veel gedaan ? Neen, moet dat dan ? We zijn wel eens naar de nieuwe Leroy Merlin in Finestrat gereden om een paar spulletjes te kopen. Wat een winkel ! Ik heb nog nooit zo'n grote doe-het-zelf zaak gezien. Van vele dingen die daar verkocht worden weet ik niet eens waarvoor ze dienen, gebruiken zit er dus helemaal niet in. En toch : op een miezerige dag kan ik daar gerust enkele uurtjes rondstruinen.
Voor de rest waren het dagen zoals alle voorgaande : een beetje rondhangen en vooral veel binnen zitten en filmpjes/series kijken. In België had ik al een stukje van de laatste show (Unfinished business) van Alex Agnew gezien, die heb ik nu helemaal bekeken - ik heb zelfs regelmatig kunnen lachen. Blair Witch/The woods 2016 kon me ook wel bekoren, net zoals de eerste versie van bijna 20 jaar geleden. Horror zonder al te veel bloed, een bijna onbestaande verhaallijn en vooral veel nagelbijten - meer moet dat niet zijn. Het meeste plezier heb ik momenteel al beleefd aan Bedrag/Follow the money, ja alweer een Scandinavische serie - Deens deze keer. Opnieuw eentje om te koesteren, hoe blijven ze de scenario's toch verzinnen. Het eerste seizoen is er in enkele dagen doorgedraaid en ik ben gisterenavond geëindigd met de vierde aflevering van de tweede reeks. Eén ding is intussen al zeker : mijn afkeer van alles in maatpak is zeker niet ongegrond.
De volgende dagen zal ik nog veel meer aan een of ander beeldscherm hangen. De venijnige wind zijn we intussen al gewend, maar vanaf morgen komt daar ook nog regen bij. Donderdag en vrijdag zien er zelfs ronduit onheilspellend uit. Zou het toeval zijn ? Neen, gewoon onderdeel van het wereldwijde complot om mij te pesten. Meer uitleg ? Onze pa vertrekt morgenvroeg weer voor enkele dagen naar België en wie moet er dan met hondje Chico in de regen gaan wandelen denk je ?
Gelukkig kan ik tussendoor nog genieten van oliebollen en mooie wolkjes
13-01-2017
Knip knip knip en nog eens knip.
Tegen 10u stond ik bij hotel Noguera om samen met Oswald en Ingrid te ontbijten. De zon scheen al uitbundig maar op het terras bij het zwembad eten was helaas niet mogelijk. Niet erg, binnen smaakte het even goed. Een uurtje later hun bagage in de auto gegooid en via een omweg langs het strand naar het busstation van Benidorm gereden. Daar zouden ze dan de bus naar Valencia nemen om daar morgenvroeg op de vlucht naar België te zitten. Waarschijnlijk onnodig om nog te schrijven maar toch : ik vond het echt fantastisch dat ze hier een dagje te gast waren !
Tegen de middag ben ik onze pa zijn auto gaan terug geven en dan ging het met de fiets naar de markt. Echt lang duurde het bezoekje aan de markt niet want al snel zaten we op het terras van Albeniz, de zon was intussen fel genoeg om te verbranden. Leo, Rita, Bert en Jenny beslisten om naar de Chinees te gaan maar ik besloot om niet mee te gaan want mijn buik zat nog overvol van het ontbijt amper twee uurtjes vroeger. Bovendien moest ik absoluut op tijd terug thuis zijn want Diana kwam. Diana ? Mijn nieuwste verovering ? De godin van de jacht in hoogsteigen persoon ? Niks daarvan, gewoon de kapster aan huis . Eerst Annie, dan Marleen, toen Leo en - ontsnappen was niet meer mogelijk - ik was de laatste. De puntjes knippen om alles gezond te houden en met mijn baard mocht ze haar zin doen, zolang de totale lengte niet in het gedrang kwam. Alles ziet er volgens de anderen nu veel verzorgder uit, mij zal het worst wezen - binnen enkele weken is alles toch terug overwoekerd. Wat ik wel kon appreciëren : na vele jaren onder een lelijke purperen schort te zitten, had Diana deze keer een mooier rood-wit exemplaar bij.
12-01-2017
Wat een prachtige dag !
Ik heb het deze keer niet alleen over het mooie zonnige weer. Rond de middag ben ik Ingrid en Oswald (Feathers & More) gaan ophalen aan het station van Alfaz. Zij zijn de voorbije dagen te voet van Alcoy door de bergen naar Villajoyosa gewandeld, toch zo'n dikke 60 km. Onderweg sliepen ze met hun tentje in oude ruïnes om een beetje beschut te zijn tegen de wind. Zonder iets of iemand in de buurt waren ze verplicht om rond 18u30 bij het invallen van de duisternis in hun slaapzak te kruipen. Ik heb ze naar Hotel Noguera gebracht, een echt bed met een badkamer zal toch wel iets comfortabeler zijn. Iets later ging het menu bij Pizza4U ging er vlotjes in en een wandeling zonder bagage naar de vuurtoren was "a piece of cake". Dit blijft toch een van de mooiste wandelingen die hier in de buurt te maken zijn én voor iedereen met een normale conditie perfect haalbaar. Onderweg even een omweg langs de okermijn kon er ook nog bij. Daarna naar onze tuin om in de omgeving enkele caches te zoeken, ik probeer altijd nieuwe zoekers te recruteren voor deze aangename hobby.
Rond 18u30 was iedereen aanwezig in de tent met vandaag een toch wel uniek moment : voor de eerste keer live muziek ! Tijdens de after party bleek Patrick toch nog beter gitaar te kunnen spelen dan wij allemaal dachten .
11-01-2017
Stoofvlees.
Deze middag dankzij F. weer een nieuw adresje ontdekt om goedkoop te eten : De Kleine Duivel in Benidorm. Simpele zaak, geen hoogstaande keuken maar wel lekker en de porties voldoende groot. Elke dag van de week een andere hoofdschotel voor 6,50 euro, steeds weerkerend. Vandaag was het stoofvlees met frieten.
Daarna nog eens naar de boulers gaan kijken, lekker in het zonnetje maar een vest was toch nodig. De aanwezige honden vonden de rollende ballen zeer interessant.
En nog een verzoekje.
Enkele foto's van oudejaarsavond in Alfaz.
En (voorlopig ?) een laatste verzoekje.
Kerstavond in Alfaz.
10-01-2017
Feest.
Weinig zon vandaag en bijgevolg bleef het een heel stuk frisser dan gisteren. Jef en Brigitte kwamen even langs, die gaan hun leven ook grondig veranderen. Hun chalet op camping Almafra staat te koop en na de verkoop trekken ze terug naar België voor onbepaalde tijd. Ik hoop voor hen dat ze snel een koper vinden maar om eerlijk te zijn : van mij mag het nog een tijdje duren want ik zal hen missen als ze hier vertrekken.
Deze avond werden we allemaal in de tent verwacht om de 41e huwelijksverjaardag van Annie en Bernard te vieren. Een hapje en een drankje kon je dit met de beste wil van de wereld niet meer noemen als je ook uiensoep en lasagne krijgt. Er werd traditiegetrouw afgesloten met een lekkere taart.
Speciaal verzoek.
Foto's tijdens mijn afwezigheid genomen. Oliebollen ! Een aantal exemplaren liggen nog op mij in de diepvries te wachten.
09-01-2017
Verloren Maandag.
Deze ochtend was het misschien wel kouder dan in België, bij mij gaf de thermometer 6 graden aan - bij mijn vader (toch maar 1 km van hier) zelfs 0. We zullen dan maar denken dat de waarheid ergens in het midden lag. De blauwe hemel beloofde een mooie dag en dat werd het ook. Ik ging eerst met onze pa wat inkopen doen en daarvoor had ik "Belgische" kleding aangetrokken, al snel bleek dat ik enkele lagen te veel aan had en moest het autoraampje open.
Na de supermarkt ging het richting Belgische bakker in Benidorm. Al jaren probeer ik de mensen aan de Costa Blanca een beetje wegwijs te maken in de Antwerpse traditie van Verloren Maandag en dus werd een flinke hoeveelheid worstenbroden en appelbollen opgehaald. Jenny haar oventje werd in de feesttent geplaatst zodat alles opgewarmd kon worden.
Tijdens het smullen kon er weer wat bijgepraat worden en helaas was het niet allemaal positief nieuws. Toto, de basset (hush puppie) van Tahnee (dochter van Patrick en Vicky) is gestorven. Echt droevig, zo'n jonge hond nog - waarschijnlijk een maagkanteling. Ook Tayra, één van de huishonden hier, sukkelt met de gezondheid. Waarschijnlijk heupdysplasie en het is maar afwachten of daar veel aan kan gedaan worden.
Macho heeft dan weer de dag van zijn leven gehad. Liliane, de zus van Nancy, had haar handtas met daarin een worstenbrood op de grond laten staan. Even niet opletten is dan genoeg voor een hondje dat alles lust. Ik weet zeker dat het gesmaakt heeft, al zal hij er vandaag wel diarree aan overhouden. Spijtig dat we hem niet kunnen vragen wat hij het lekkerste vond : het worstenbrood of de haring die hij enkele jaren geleden eens van de tafel gepikt heeft .
Voor mij eindigde de avond ook goed : het extra gebakje - moeilijk aan te weerstaan - was heel lekker ...
08-01-2017
Om 18u in Alfaz.
Met een uur vertraging vertrokken en dus ook met een uur vertraging aangekomen. In het vliegtuig kregen we als uitleg dat eerder op de dag een reiziger ziek was geworden en een medische ploeg aan boord moest komen. Kan gebeuren.
Vliegen sucks !
Gisteren de laatste dag in België en die begon met een dun laagje sneeuw. Ik ben nog eens langs enkele winkels op de steenweg gewandeld, gewoon om een
frisse neus te halen. Iets kopen zat er niet meer in want mijn handbagage zat overvol. 's Avonds kwam er nog een verrassing, het begon vrij banaal :"Wat
wil je eten ?" en dan volgt normaal een opsomming van mogelijkheden waarna Luc naar de Delhaize rijdt om de ingrediënten te halen. Nu was de keuze licht
anders : Colmar, Thai of Klaverblad ? Omdat de kinderen graag naar Colmar gaan eten (en ik dat ook helemaal geen verkeerde keuze vind) was het snel beslist.
Een telefoontje naar Colmar wijzigde al snel onze plannen, vóór 20u30 konden we er niet terecht. Dan maar naar brasserie Klaverblad, want daar was ik nog
nooit geweest. Een gezellig restaurant met meer dan genoeg keuze en mijn oog viel onmiddellijk op een tonijnsteak met graanmosterdsaus. Mmmm ... Ook nog
een grappige anecdote : een man kwam op me afgestapt en vertelde dat zijn zoontje gefascineerd was door mijn baard. Zou ik het erg vinden om eens naar hun
tafel te komen om zijn zoontje te plezieren ? Natuurlijk niet ! Toen ze de zaak verlieten kwam het jongetje nog enkele keren door het raam naar mij staren.
Vanmorgen heeft Luc me naar het St. Pietersstation gebracht en verrassing : de trein van 10u10 was perfect op tijd en bijgevolg stond ik een uurtje later in
Zaventem. Ik had me op voorhand al een beetje kwaad gemaakt want, ook al waren er op de site van de luchthaven geen problemen gemeld, Luc had om een of
andere geheimzinnige reden op zijn telefoon een bericht gekregen dat mijn vlucht al 40 minuten vertraging had. Toch straf, hij weet niet eens waarom hij
dat bericht krijgt, heeft daar zelfs nooit om gevraagd terwijl ik als passagier van niets weet !
Intussen is het 12u30 en zit ik te wachten in de luchthaven, de veiligheidsmaatregelen zijn van dien aard dat ik volgende keer overweeg te voet naar Spanje terug te keren.
Als je het station uitkomt en het luchthavengebouw wil betreden is er een eerste controle met bagagecontrole, toegangspoortjes enz. Dat mijn broek afzakt
omdat je je ceintuur moet uitdoen, dat begrijp ik maar dat je ook je jas e.d. op de lopende band moet gooien terwijl de temperatuur daar niet veel hoger
ligt dan tien graden, dat vind ik niet kunnen. Dan volgt een tweede oppervlakkige controle en dan komt nog de meest grondige controle. Handbagage in een
bakje, alle elektronische rommel - en dat is nogal wat - nog eens apart en elke laptop wordt ook nog eens met een extra scan bekeken. En ik had natuurlijk
weer geluk : er was een sjaal door de machine "opgegeten" en alle bakjes begonnen zich op te stapelen zoals ijsschotsen.
Nu ja, echt haasten moest ik mij toch niet want een eerste blik op de infoborden leert me dat mijn vlucht intussen alweer een uur vertraging heeft en ik heb
zo'n flauw vermoeden dat het nog gaat oplopen.
06-01-2017
Laatste keer op stap met Nancy.
Vandaag voor de laatste keer deze vakantie nog eens met de trein naar Antwerpen. Eerst even een foto genomen van al de sporen in de lucht, waar gaan die vliegtuigen toch allemaal heen ? Met de bus naar Gent-Dampoort ging vlot maar de trein ... Als het ook maar een halve graad vriest, kan je problemen verwachten : de trein naar Antwerpen heeft een onbepaalde vertraging, de trein heeft vijf minuten vertraging, de trein heeft 38 minuten vertraging, de trein is afgeschaft. Dan maar wachten op de volgende trein waar je dan als slachtvee in een wagon wordt gepropt.
Toch was ik nog op tijd voor mijn afspraak aan de Oudaan, meer bepaald aan de politietoren waar ik werd opgewacht door Krien. Ze leidde mij naar de hoogste verdieping waar ik enkele foto's kon nemen van de stad. En zo gebeurde het dat ik voor de eerste keer in mijn leven geheel vrijwillig te gast was in het zenuwcentrum van de Antwerpse politie. Vroeger was dat steevast geboeid en tussen twee agenten.
Na de flikken moest ik snel de tram nemen naar Berchem want daar was ik afgesproken met Nancy. Geheel toevallig kwamen we ook nog enkele ex-collega's tegen, gelukkig van het soort waarvan ik het helemaal niet erg vind om ze tegen te komen. Daarna gingen we samen naar Pain Bagnat, een broodjeszaak in Oelegem. Wat we daar gingen zoeken ? Enkele maanden geleden stonden Leo en Veronique met hun camper in onze Spaanse tuin en ik wou ze wel eens verrassen. Leo was niet aanwezig maar al snel daagde hij ook op. De werf waar hij aan het werk was, kon hem wel even missen. Uiteraard heb ik een lekker broodje gegeten en hebben we flink wat bijgekletst. Spijtig dat Macho het niet kon vinden met hun hondje Bo. Na de lichtjes uitgelopen lunch zijn we ook nog even goedendag gaan zeggen bij Antwerp Motor Store, waar mijn Harley vandaan komt en mijn kameraad-voor-het-leven Tony mede-eigenaar is.
De volgende stop was café Cockpit waar ik ook nog even Liliane, de zuster van Nancy, kon zien en toen was het alweer tijd om opnieuw met de trein naar Gent/Lochristi te sporen.
De avond werd afgesloten met een dans- en bokswedstrijd, op de Wii weliswaar maar even vermoeiend dan "in het echt".
05-01-2017
Koekjes en meer.
Vandaag alweer een mooie dag en niet alleen door de uitbundige zon, ook al bleef het koud. Eerst tot het middaguur grootse koekjesbaktoestanden en daarna een afspraakje met een van de mooiste vrouwen van Ninove en omstreken, spijtig dat de enige foto niet echt flatterend is en ik ze dus niet plaats. Gezellig was het wel, met Hanne in café Picasso - het was dan ook al een hele tijd geleden dat we elkaar nog gezien hadden. Als "vreemdeling" wordt je in een dorpscafé altijd al een beetje raar bekeken, het zal dan ook niet moeilijk zijn om je voor te stellen hoe een rare oude man als ik bekeken wordt als die in het gezelschap is van een prachtige blonde jonge deerne . Je zag ze denken : hoeveel zou die gekost hebben ?
En om de dag te eindigen een schok : de kerststal hier iets verder is vorige avond in brand gestoken. Lochristi, crime city ...
04-01-2017
Niksen en winkelen.
Een wandeling, langs de winkel, een gewone Leffe, de schapen voederen, een Leffe Royale, veel eten, nog meer eten, spelen op de Wii - zo kan je de voorbije dagen kort samenvatten. Vandaag werd het dan tijd om eens te kijken of er interessante dingen te koop waren tijdens de solden. Maar eerst langs het ziekenhuis om mijn bloed (en dan vooral de suiker en cholesterol) te laten nakijken. Omdat zo'n dingen best nuchter gebeuren was ik dus al vroeg op pad en kon ik Gent zien wakker worden. Na een simpel ontbijtje trok ik de stad in en probeerde tijdens mijn jacht op koopjes zoveel mogelijk in mijn kleine rugzak te proppen. Tot de middag viel de drukte wel mee maar daarna werd het op veel plaatsen een overrompeling, vooral in de Primark moesten de medewerkers de rekken constant met goedkope spullen aanvullen. In ieder geval kon ik weer niet weerstaan en zal mijn stapel t-shirts weer iets hoger worden.
01-01-2017
Opnieuw rust ?
Zo, dat hebben we ook weeral overleefd en dus beginnen we beter aan het nieuwe jaar dan de tientallen doden en gewonden in Istanbul. De vorige dagen bestonden vooral uit winkelen en voorbereiden, gisterenavond zaten we immers met 13 aan tafel - een beetje Jesus en zijn 12 apostelen dus. Omdat het vieren van de feestdagen verspreid wordt over verschillende locaties, vergt dat nogal wat logistiek inzicht. Met de kerstdagen waren Luc en Anne aan zee bij haar familie en gisteren was het hier in Lochristi te doen. Voor de kinderen betekent dat twee keer pakjes uitpakken, die hoor je dus niet klagen. De iets grotere mensen - echt volwassen wordt niemand in onze familie - waren net zo enthousiast bij het zien van de geschenkjes. Onder invloed van de drank misschien, wie zal het zeggen ? Tegen 20u was het tijd voor het grote experiment : een "kerst"kalkoen. Een reuzenbeest, reeds door de boer (want bio en rechtstreeks van de boerderij) leeggehaald en daarna vakkundig opnieuw volgepropt met gehakt, paddenstoelen enz. Tel daarbij ontelbare hapjes vooraf en een garnaalcocktail en niemand moest met honger van tafel gaan. Het Antwerpse vuurwerk op het televisietoestel maakte het gemakkelijk om mee af te tellen tot het nieuwe jaar en rond 2u30 kroop iedereen in zijn bed of reed huiswaarts.
