Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
27-11-2016
Een overdaad aan keuzemogelijkheden.
Te veel keuzes hebben is niet altijd gemakkelijk. Vandaag stond de halve marathon van Benidorm op het programma, er was ook een motortreffen in Ondara en er was een uitnodiging om mee te rijden naar de rommelmarkt van Polop. De vierde optie leek me het prettigste : een ijsje gaan eten bij Universal, bovendien was dit prima te combineren met de loopwedstrijd in Benidorm. Helaas : het begon 's morgens al te druppelen en dus moesten de plannen aangepast worden. Echt heel erg was dat niet, naar Pizza4U met Bert en Jenny kan je moeilijk een straf noemen. Onderweg zagen we nog een heel mooie camper staan. Deze avond werden we dan weer in de watten gelegd met een prachtig vuurwerk, ter afwisseling voorgeschoteld door Moeder Natuur : een spetterend onweer met flinke bliksemschichten en oorverdovende knallen. Ik heb een tijdje buiten gestaan om foto's te nemen maar het is me niet gelukt om een echt goede te maken.
Ook even een "dienstmededeling" : tot de kerstvakantie hebben we nog een plekje vrij in onze tuin. Laat maar iets weten.
26-11-2016
1926-2016
Het was raar wakker worden deze ochtend. Ik was net enkele seconden te laat voor het nieuws van 8u op Radio 1 en hoorde een paar woorden in het Spaans. Mijn eerste gedachte was juist : Fidel Castro heeft ons verlaten. Het klinkt misschien onnozel maar ik had ongeveer hetzelfde gevoel dan toen wijlen Koning Boudewijn stierf in 1993. Ik had toen nooit een andere koning gekend dan Boudewijn. En nu dus Fidel, hij is er ook altijd geweest - hij nam de macht over in mijn geboortejaar - en ook al wil ik Cuba niet afschilderen als het paradijs (ik ben er trouwens nooit geweest) : constant tegen de koers van de USA invaren verdient respect ! En omdat de mensen mij de laatste tijd nogal eens vergeleken met hem (vanwege baard en petje ?) voelt het alsof er een echte compañero is weggevallen ...
25-11-2016
Markt.
Ik ben stilaan weer helemaal aan het vastroesten, behalve een keer op restaurant gaan wordt er weinig bewogen. Vandaag ben ik toch nog eens naar de markt gewandeld én met een hele omweg terug naar de auto gewandeld. Het stelt misschien weinig voor maar vaak is zoiets toch de aanzet om de lamzakkerij te doorbreken. Het voordeel van zo'n wandeling is dat je altijd bekende mensen tegenkomt. Rita en Johan bijvoorbeeld, die hier twee jaar geleden ook gestaan hebben en nu ergens anders een plaatsje gevonden hebben. De volgende ontmoeting kostte me bijna een hartaanval. Ik was naar het terras van Albeniz aan het kijken om te zien of er nog iemand zat die ik kende, keek daardoor niet naar wat er vlak bij mij gebeurde en botste zo bijna tegen Malvina en Thierry. De mensen die Thierry kennen weten dat hij dan niet zomaar voorbij loopt maar heel hard "boe" roept . Om te bekomen zijn we dan op het terras van Albeniz gaan zitten, aan dezelfde tafel waar ze twee minuten eerder waren vertrokken ...
Intussen was er aan de rotonde een verkeerschaos ontstaan die je eerder in Antwerpen zou verwachten. Het verkeer was langs alle kanten geblokkeerd en Spanje zou Spanje niet zijn als er niet hevig zou getoeterd worden. Toen ik bijna terug aan de auto was stond er aan het voormalige hondenasiel een motorhome geparkeerd. Ik snap niet dat iemand zooooo schuin kan parkeren. Je boterham schuift dan van tafel, je rolt uit bed enz. En ook : als je als Duitser dan toch absoluut iets in het Engels wil schrijven, doe dat dan zonder taalfouten !
In de vooravond werd er bij ons in de tuin nog druk van plaats gewisseld, iedereen is erg gehecht aan zijn vaste plaats.
24-11-2016
Regen.
Regen, we hebben regen gehad gisteren. Genoeg om hier en daar een plas te veroorzaken maar tegen de middag waren de buien alweer overgewaaid. Het bleef wel de hele dag zwaarbewolkt en ik kan mij vergissen maar volgens mij is de thermometer niet boven de 13 graden gestegen, koud dus ! Gisteren zijn Jan en Mimi aangekomen en die hebben van België tot hier vijf dagen door de regen gereden, ook eergisteren in Valencia hadden ze slecht weer terwijl wij hier, amper 150 km zuidelijker, van de zon konden genieten.
Vandaag was het dan opnieuw veel beter, tot laat in de namiddag konden we genieten van de zon. Echt veel profiteren van de zon kon niet, want onze hele namiddag zaten we bij Sabor aan tafel.
22-11-2016
Waar blijft die regen ?
Ik had mij al helemaal voorbereid op een ware zondvloed en had een voedselvoorraad aangelegd om twee weken te overleven, helemaal afgesloten van de buitenwereld. Maar van al dat voorspelde slechte weer hebben we gelukkig nog niet al te veel gemerkt. Enkele druppels en af en toe iets meer wind dan normaal maar bij momenten schijnt de zon zelfs uitbundig. Geen reden tot klagen dus, de zware regenval is weer opgeschoven naar morgen. Intussen zijn de klussers hier met vereende krachten vrijwel de hele dag in de weer met het aanpassen/verstevigen van onze feesttent.
Gisteren zag ik aan een aantal logs van mijn caches dat er iemand deze richting uitkwam. Ik ga dan altijd naar de zoekers om een praatje te maken en zo ging het deze keer ook. Alleen : er viel echt niet te praten, er werd enkel met gebarentaal gecommuniceerd. Doof of slechthorend ? Helemaal niet, gewoon Denen die enkel Deens praatten. Iedereen die wel eens naar Wegmisbruikers of Alloo bij de wegpolitie kijkt, kent de taferelen van een pakweg Hongaarse vrachtwagenbestuurder die wordt tegengehouden en absoluut niet weet waarover het gaat, zo ging het er dus gisteren ook aan toe. Normaal wandel ik nog een eindje mee maar ik denk dat ze zelfs niet doorhadden dat ik de legger van de caches was en ze beschouwden mij waarschijnlijk als de dorpsidioot. Wie ben ik om hen dat kwalijk te nemen ?
Natuurlijk heb ik intussen ook weer een en ander zien passeren op mijn laptopscherm. Deze keer een Waalse serie, toch wel vrij uitzonderlijk dat we zoiets te zien krijgen : La Trêve. Een labiele hoofdinspecteur met talrijke plotwendingen waarbij realiteit, nachtmerries, hallucinaties, heden en verleden constant door elkaar lopen. Je aandacht erbij houden is absoluut nodig maar wel echt genoten, meer van dat !
Iets minder was de Deense film 9 april over de inval van de Duitsers in 1940. Het opnemen tegen de nazi's met een fiets en 40 kogels bleek niet echt verstandig.
19-11-2016
Naar Dixieland.
Als de weersvoorspellingen betrouwbaar zijn, zou het na vandaag voor een hele tijd bewolkt en regenachtig worden. Morgen moet het nog een beetje meevallen maar vanaf maandag zullen de dagen gevuld zijn met vaak binnen zitten en filmpjes kijken. Vandaag moest er dus nog optimaal geprofiteerd worden van het mooie weer en hoe kan je dat beter doen dan met een ritje op de Harley ? Ik had gisteren al afgesproken met Jef om naar Dixieland in Villajoyosa te rijden, tot mijn grote schande was ik daar nog niet geweest sinds ik hier in Alfaz ben aangekomen. Het weerzien met Stefano en (vooral) Nuria was hartelijk en het blijft daar toch altijd heerlijk zitten met zicht op zee.
Deze avond zag ik verdachte bewegingen op het stuk grond hierboven en net toen ik de politie wilde bellen werd duidelijk wat er gebeurde : de laatste wedstrijd van de ballenjongens en -meisjes had een beetje langer geduurd dan gepland en dus waren ze blijven verder spelen met zaklampen. Kan er iemand een dwangbuis brengen aub ?
18-11-2016
Eten x 2.
Zowel gisteren als vandaag een mooie zonnige dag, je zou het bijna zonde kunnen noemen om binnen te zitten. Als dat binnen zitten in een restaurant gebeurt is het al minder erg. Gisteren konden we, zoals elke donderdag, genieten van een lekker menuutje bij Sabor. Deze keer met weer een ander gezelschap dan de vorige weken, tot nu toe zijn we nog nooit met exact hetzelfde groepje geweest. Vandaag was het tijd om een "nieuw" restaurant een bezoekje te brengen, Brigitte had ons uitgenodigd om voor haar verjaardag te gaan eten. De keuze viel op Marrakech in Benidorm, zoals de naam al laat vermoeden een Marokkaans restaurant. Een zaak met een groot terras, mooi aangekleed met tapijten en zetels met veel kussens. Een stabiele tafel vinden was niet gemakkelijk maar uiteindelijk lukte het toch. Een dagmenu kost 10 euro, alles inbegrepen : drank, slaatje, tagine of couscous, pannenkoekje met nootjes en thee - een Michelin ster gaan ze niet halen maar rekening houdend met de prijs die we (Brigitte dus) betaalden was er weinig op aan te merken. De rode wijn van Jef was wel heeeeel koud, volgens de kenner van dienst is dit om te verdoezelen dat het niet echt een topwijn is. Op de kaart hadden we thee met munt en chocolade gezien en dat moesten we absoluut ook eens proberen. Best lekker !
Deze avond in de tent was er ook weer een flink aanbod aan hapjes maar de meeste liet ik maar aan mij voorbij gaan.
16-11-2016
Benidorm.
In de voormiddag heeft het nog geregend maar de rest van de dag bleef enkel nog de wind over. Onze plannen om naar Benidorm te gaan voor de laatste dag van de feesten moesten dus niet opgeborgen worden. Omstreeks 16u stapten we naar de bushalte en vanaf dan ging het zoals het altijd gaat : bus nummer 10 zie je altijd rijden, behalve als je staat te wachten. Dat de buschauffeur achter was op schema bleek al snel toen hij ons in pure Formule 1 stijl naar de stad bracht. We hadden nog de tijd om over de markt te lopen en toen namen we onze vaste kijkplaats in. Daarna was het wachten op de stoet en dat duurde nog een hele tijd.
Intussen hadden we ruimschoots de gelegenheid om naar de voorbijgangers te kijken en dan is er toch weer een bepaalde bevolkingsgroep die opvalt : de Britten ! Bestaat er nu echt geen enkele vrouw die een mooi exemplaar ter wereld heeft gebracht aan die kant van de Noordzee ? Het lijkt zelfs alsof ze er elk jaar lelijker specimen uitpersen. Veel te dik, afgrijselijk gekleed (áls ze al iets aanhebben), afzichtelijke maquillage ... maar toch ook vooral ongemanierd én denkend dat Spanje een kolonie van hen is. Ze blijven denken dat heel de wereld Engels praat terwijl ze tegelijkertijd zelf een onverstaanbaar dialectje praten dat alleen de meeneemchinees verstaat. Eigenlijk is dat best grappig, zo had ik een klein meningsverschil met één van hun "lovely" dames waarbij zij in hun eigen taaltje bleven brabbelen en ik in het Antwerps antwoordde. Zij waren ervan overtuigd dat ik hen niet begreep maar dat deed ik natuurlijk wel - Britannia rule the waves, my arse !
Toen de stoet passeerde had iedereen alleen nog oog voor de tientallen praalwagens én voor de duizenden kilo's snoepjes die naar het publiek geworpen werden. Volwassen mensen gedragen zich als uitgehongerde hyena's en zouden zelfs kleine kinderen vertrappelen om toch geen snoepje te moeten missen. Ik kon me al levendig voorstellen hoe Claudia (een Spaans meisje dat tussen ons stond) verpletterd zou worden door - ik noem ze maar even - Minnie van 250 kg. Zou heel Coronation Street dan in de rouw zijn ? Ik betwijfel het, waarschijnlijk zouden ze het slachtoffer pas na drie weken graven terugvinden.
Na de optocht wandelden we naar het "Kasteelplein" om daar op een terrasje te wachten op het afsluitende vuurwerk. Al snel weerklonken de eerste knallen en wat was het mooi ! Elke keer slagen ze er toch in om weer iets nieuws te bedenken, deze keer waren het vuurpijlen die na de knal verder omhoog bleven "kruipen". Op het einde moesten alle trommelvliezen eraan geloven en zo moet het !
Onze plannen om met de taxi terug naar Alfaz te gaan werden gewijzigd want we konden nog zonder problemen de laatste bus halen. Nu ja, zonder problemen ... er stond een massa mensen op bus nummer 10 te wachten maar geen probleem want zoals iedereen weet, wachten Engelsen mooi in de rij om op te stappen. Vandaag dus niet ! Enkelen vonden het heel normaal om iedereen opzij te duwen om toch maar op de bus te kunnen, al snel kwam er protest en zoals het hoort stonden enkele heethoofden met gebalde vuisten tegenover elkaar. Tot een gevecht kwam het niet, eentje die aan onze kant stond stak met kop en schouders boven de valsspeler uit - dat helpt altijd . En nu werk maken van die Brexit en de grenzen sluiten aub !
Om te beginnen even antwoorden op een vraag van het gastenboek. Als je iets drinkt in het café-restaurant van Almafra kan je een half uurtje gratis op het internet. Wil je internet tot op je plaats dan moet je daarvoor betalen en de mensen met een vaste plaats hebben bijna allemaal een individuele aansluiting waar ze zelf voor zorgen.
En dan de rest van het nieuws. Welk nieuws eigenlijk ? Veel valt er niet te melden want echt mooi weer was het niet gisteren en vandaag. Voor mij betekent dat dan veel naar het scherm kijken.
Bad moms : weer een poging om te lachen maar helaas.
Café Derby : onderhoudend maar ook niet meer dan dat.
Dégradé : een kapsalon in bezet Palestina, het leven en geroddel gaat verder
Michael Moore in Trumpland : zijn poging om Amerika op andere gedachten te brengen heeft duidelijk niet geholpen.
Victoria : prachtige serie en ik kijk uit naar het vervolg.
Cordon, tweede seizoen : gewoonweg super, ook al oordeelden de kijkers daar anders over met amper 200000 kijkers voor de laatste aflevering. Wat heb ik onthouden ? Vertrouw de politie niet en wantrouw dokters en vooral de farma-industrie ! Overbodige raad voor mij .
Tussendoor heb ik ook nog gekeken naar de persconferentie van RAFC. Ik hou er een goed gevoel aan over, nu nog resultaten !
Deze avond was er dan een verjaardagsfeestje in de tent. Rita haalde intussen een leeftijd waarvan haast elke Nederlander het getal ook in het Frans kan uitspreken. Terwijl de tent zonder al te veel moeite de stevige wind doorstond, werden wij getrakteerd op een overvloed aan drankjes en hapjes én kregen we schaatsles van Bernard ! Of solliciteerde hij voor de rol van Superman in een volgende film ?
13-11-2016
Met de brommer naar Benidorm.
Afgelopen nacht voor de (voorlopig) laatste keer in de caravan van onze pa geslapen maar om iets over 8u zat ik alweer in mijn eigen camper. Hier kon ik via internet in de gaten houden of hij op tijd vertrokken was. Dat was het geval en hij zou zelfs een half uur vroeger dan gepland landen in Alicante. In Antwerpen landen/opstijgen is dan meestal wel een stuk duurder maar het gaat daar allemaal zooooo veel vlotter dan in Brussel. Nog vóór de middag zat ik al opnieuw in mijn stoeltje te genieten van de zon.
Niet overdreven warm en geen wolkje te bespeuren, hoog tijd om de Harley nog eens te starten en een ritje te maken. Echt ver ben ik niet gereden want in Benidorm was er een geocachers bijeenkomst gepland, de bestemming was dus snel gekozen. Toen ik aankwam bij het verzamelpunt was er nog niemand anders aanwezig en dus had ik ruimschoots de tijd om allerlei uitwassen van het menselijke ras te bekijken. En sorry : de meest afstotelijke exemplaren kwamen toch weer uit dat land dat voor de Brexit gestemd heeft. Op een scootmobiel met een buik die ver over je knieën hangt, in fuchsia ondergoed over de wandeldijk, bier drinken langs je neus met een rietje - allemaal normale bezigheden ...
Ik was dus heel blij dat ik werd aangesproken door een in mijn ogen vrij normaal koppel. Ik moet daarbij vermelden dat ik ongeveer alles normaal vind, maar een Marokkaans lesbisch koppel is toch niet meteen iets dat je alle dagen tegenkomt. Fatima vond mijn baard fantastisch en wou maar al te graag een jointje delen of mij volgieten met een emmer bier. Toen ze dan hoorde dat ik uit België kwam en zij in Molenbeek gewoond heeft, gingen alle remmen los. Maar ja, lesbisch blijft lesbisch ...
Best grappig : een aantal Vlamingen komen mijn richting uit en ik hoor een man zeggen "Daar is nog een Belg". Ik reageer : "Je kent mij zeker van teevee ?" Hij bekijkt me alsof ik van Mars kom en wijst naar een auto met Belgisch kenteken die achter mij komt aangereden. Ja, sterallures zijn mij niet vreemd ...
En toen begonnen mondjesmaat de geocachers toe te stromen. In totaal kwamen zo'n twintigtal deelnemers opdagen, zoals altijd een internationaal gezelschap en ook zoals altijd moet ik - met mijn beperkte talenknobbel - dan constant alles voor iedereen vertalen. Sommige aanwezigen kende ik al maar er waren toch ook weer een aantal nieuwe gezichten bij en iedereen kon naar hartenlust travel bugs en geocoins loggen. Ik heb er ook een tiental meegenomen, het zal wel even duren vóór ik die weer allemaal ergens kwijt kan.
Alweer een mooie dag dus, met als enige minpunt de miserie bij RAFC die maar blijft duren. Hopelijk doen de Rode Duivels het vanavond beter tegen Estland.
12-11-2016
Inhuldiging.
Met kleine oogjes ging ik deze ochtend met Chico wandelen, gisterenavond was ik immers naar een optreden van de White Coast Rebels in Benidorm geweest en het was bijna 3u toen ik mijn bed kroop. Na de ochtendwandeling nog even geprofiteerd van onze pa zijn auto en naar de supermarkt geweest. Ik ben ook even gepasseerd bij Guy op camping Benisol, dan kon ik meteen informeren of alles in orde is met de reservatie van een caravan in maart 2017. Alles stond netjes geregistreerd, het bezoek kan dus zonder problemen naar hier afzakken.
Deze avond werd de nieuwe tent in onze tuin officieel ingehuldigd. Dat gebeurde uiteraard met de nodige hapjes en drankjes, toen ik rond 21u30 vertrok werd er hier en daar toch al met een dubbele tong gesproken ...
11-11-2016
Preventorio en Standing Rock protest.
Om 10u deze voormiddag stond ik al in Aigües, enkele kilometers het binnenland in vanaf El Campello. Daar was ik afgesproken met Marleen, Simone en Felix, als verrassing kwam er ook nog een zekere Peter mee die mij totaal niet bekend voorkwam. Al snel bleek dat hij toch een deel van mijn losbandige jeugd heeft bepaald als eigenaar van de Ghetto, één van de punkkroegen aan de Stadswaag (lang geleden een "beruchte" uitgaansbuurt in Antwerpen). De auto werd net buiten de bebouwde kom geparkeerd en te voet ging de groep naar boven. Ik ging met de auto want Chico kan niet zo goed meer wandelen.
Het doel was het vervallen preventorium, onlangs werd dit gebouw in een artikel genoemd als één van de meest verlaten plekken van Spanje. Zelf was ik er twee jaar geleden al eens geweest omdat hier een cache lag maar een tweede keer deze uitzonderlijke plek bezoeken kan absoluut geen kwaad. Het geneeskrachtige water uit de bronnen was al enkele eeuwen geleden bekend maar later werd er dus een instelling gebouwd voor kinderen met tuberculose. Na de Spaanse burgeroorlog raakte het gebouw al snel in verval en na ettelijke ruzies en processen werd het alleen maar erger. Tel daar dan nog een flinke portie vandalisme bij en je kan je voorstellen hoe het er nu uitziet. Zoals het bij een huis van dit kaliber hoort, zijn er ook spookverhalen opgedoken - lekker griezelig .
Je kan er zo binnen lopen maar dat doe je dan wel op eigen risico : verdwenen daken, gestolen trappen, vloeren met gaten, ingestorte plafonds - je komt het allemaal tegen. De verdiepingen zijn normaal niet meer bereikbaar, tenzij ... je vriendenkring bestaat uit een aantal exemplaren die nog iets dichter bij de apen staan dan de doorsnee mens. Er werd langs planken en afgebrokkelde muren naar boven geklauterd als volleerde circusartiesten.
Intussen was er ook een aantal Spanjaarden aanwezig die in opdracht van de universiteit van Alicante een reportage maakten, uiteraard werden we gefilmd - zou mijn filmcarrière nu echt internationaal gaan ? Een verhaaltje over geocaching vonden ze blijkbaar ook interessant. Buiten waren ze helemaal gefascineerd toen ze (de door Marleen meegebrachte) borden zagen om Standing Rock (indianenreservaat) te steunen. Ook nog nooit van gehoord ? Oliemaatschappijen willen een pijpleiding aanleggen door het land van o.a. de Dakota indianen, daardoor worden begraafplaatsen beschadigd en raakt het ecosysteem ontregeld. De protesten worden steeds heviger en regelmatig komt het tot confrontaties met de ordediensten.
Na een uurtje of drie (!) rondhangen zakten we opnieuw af naar het dorp waar we genoten van een dagmenu voor overdreven weinig geld.
10-11-2016
Boem !
Wat een mooi dag alweer : de hele dag zon en, ook in de schaduw, ruim boven de 20 graden. Dus eerst een eindje met Chico (hond van onze pa) wandelen, veel verder dan 500 meter is dat niet want zijn achterpoten zijn versleten. Daarna naar mijn eigen plekje om internet te checken én in de zon te liggen. Niet té lang want om 13u30 "moesten" we present zijn aan de markt. Geen kraampjes met fruit of bloemen deze keer maar "mascletas", een oorverdovend spektakel met vuurwerk, voetzoekers en alles wat ze kunnen vinden dat lawaai maakt. Het startschot wordt gegeven door de "Reina" die met heel haar gevolg onder begeleiding van een fanfare naar hier wandelde.
Met fluitende oortjes daarna de auto in om bij Sabor te gaan eten, wat een druk leven hebben we toch ! Bij Sabor hebben we bijna elke week al een ander gezelschap gehad, deze keer was ik omringd door de gezelligste Nederlanders uit onze tuin. Afgaande op de verhalen hadden we geluk dat Bert en Jen aanwezig waren want ze hadden net zo goed vast kunnen zitten in hun badkuip - sorry, inside joke . Drie uur lang aan tafel, de tijd vloog voorbij ...
09-11-2016
Een andere wereld.
Gisteren heb ik onze pa weggebracht naar de luchthaven van Alicante. Op 10 november moet hij absoluut in België zijn om - na renovatie - de verhuis te regelen van de ene service flat (waar hij officieel woont) naar de andere. Datzelfde zal zich nog twee keer herhalen tijdens de volgende maanden, met het gezegde "een oude boom moet je niet verplanten" houden ze dus duidelijk geen rekening bij Zorgbedrijf Antwerpen. Dit moet toch echt beter en logischer georganiseerd kunnen worden.
Onze pa naar huis wil ook zeggen dat ik voor hondje Chico moet zorgen. Dat gaat het gemakkelijkste door gewoon even te verhuizen en dus slaap ik nu enkele dagen in de caravan op camping Almafra. Het stond dus op voorhand al vast dat ik vandaag in een andere wereld zou wakker worden. Maar zooooooooooo anders had ik dan ook weer niet verwacht ... Laat me duidelijk zijn : ik vind Hillary Clinton een schreeuwerige hypocriete verschijning waar ik liever niet op zou stemmen maar nog altijd liever zo iemand dan een blaaskaak als Trump. Ik ben geen politiek analyst maar ik begrijp dat mensen vooral tegen het establishment hebben gestemd, net zoals dat de laatste jaren zo een beetje overal gebeurt. Amerika is ver van mijn bed en het land interesseert mij maar matig en toch : als partijen/personen als Vlaams Belang/Wilders blij zijn met deze overwinning is er toch reden tot bezorgdheid. Precies 27 jaar nadat de Berlijnse muur viel, komt er iemand die een nieuwe muur wil bouwen - moeten we daar vertrouwen in hebben ? Laat ons hopen dat de soep niet zo heet gegeten wordt dan ze geserveerd wordt. Tenslotte heeft een bepaalde partij in België/Vlaanderen zijn eis tot onafhankelijkheid ook al op een laag pitje gezet. En zelfs bullebak Trump spreekt nu al verzoenende woorden, best grappig want op deze manier stelt hij zijn kiezers waarschijnlijk al meteen teleur. Het is nu nog wachten op zijn goedkeuring van abortus, homohuwelijken enz. Ijdele hoop waarschijnlijk ? Wat moet je verwachten van iemand die zelfs een klimaatplan tegenwerkt ?
08-11-2016
Feest in het dorp.
Het is intussen al een stukje voorbij middernacht en we (Leo, Rita, Bert, Jen en ik) hebben een fantastische avond gehad. In Alfaz stond vandaag de jaarlijkse stoet op het programma. We vertrokken met enige scepsis want vorig jaar was het echt een tegenvaller : weinig deelnemers, geen inspiratie, niks creativiteit ... Je kan zoiets ook positief bekijken, het kon in 2016 alleen maar beter zijn ! Warme jas aan en vol goede moed waren we ruimschoots op tijd bij het vertrekpunt, of waren de deelnemers een beetje te laat om eraan te beginnen - dat zou ook kunnen.
Vanaf het begin was het duidelijk : het niveau lag deze keer veel hoger. Elk jaar kiest een jury een winnende ploeg en ik zou niet graag in hun schoenen staan om een keuze te maken. De deelnemers hadden echt hun best gedaan en de tijd vloog voorbij zonder dat we het in de gaten hadden. Om meteen naar huis terug te keren had duidelijk niemand zin en de verplichte tussenstop is dan - voor de hand liggend - café Albeniz. Vooral Bert verliet de zaak heel tevreden met het grote bierglas - netjes afgewassen - dat hij had gekregen. We hadden gevraagd hoeveel dat moest kosten maar we kregen te horen dat regelmatig terugkomen om iets te drinken al voldoende was. Dat zullen we dan maar doen zeker ?
07-11-2016
Kouder.
Gisterenmiddag na de Pizza4U kreeg ik telefoon van een geocacher die hier in de buurt naar een cache van mij aan het zoeken was en hulp nodig had. Hulp wou ik niet zomaar geven maar ik ben wel onmiddellijk op mijn fiets gesprongen om om hem ter plaatse een beetje uit te lachen . Het bleek een toffe gast te zijn en volgende week zie ik hem waarschijnlijk in Benidorm tijdens een kleine bijeenkomst met andere cachers.
Vandaag bleef het bijna de hele dag bewolkt en af en toe viel er een beetje regen maar het was vooral een stuk kouder dan we gewend zijn. Ook afgelopen nacht was de temperatuur gezakt naar 10 graden terwijl dat eergisteren nog het dubbele was. In het noorden en het binnenland van Spanje is er hier en daar zelfs al een stevige laag sneeuw gevallen, toch wel erg vroeg dit jaar. Sneeuw of niet, er moet gegeten worden en dus ging ik vanmiddag met onze pa een goedkoop menuutje eten bij El Puente de Oro : 11,40 euro voor twee personen - alles inbegrepen ! Geen hoogstaande keuken maar sneller en goedkoper dan MacDonalds.
06-11-2016
De feesten zijn begonnen.
De feestelijkheden in het dorp zijn nu echt begonnen, gisteren kon je in de verte al regelmatig geknal horen, onderbroken door een streepje muziek. Vanavond gaan ze in de grote feesttent door tot ver na 3u, net iets te laat voor de doorsnee pensionista hier in de tuin . Deze middag gingen we watertanden bij een aantal mooie oldtimers om daarna uit te rusten op een terrasje niet ver van de kerk. Van daaruit was het vrij logisch dat de volgende halte bij Pizza4U zou zijn, ook al moesten we even wachten tot de rook van de voetzoekers opgetrokken was. Ik hoef jullie vast niet te vertellen dat het lekker was. Morgenavond gaan we met z'n allen naar de optocht kijken.
05-11-2016
Hapjes.
Donderdag zijn we naar wekelijkse gewoonte afgezakt naar Sabor. Volgende weken zal het tafelgezelschap regelmatig veranderen want voor Paul en Marleen was dit hun voorlopig laatste keer van deze vakantie.
Gisteren kregen we dan weer bezoek van Telesat, het bedrijf dat hier voor de wifi zorgt. De laatste dagen was de verbinding niet echt stabiel te noemen en dus moest de installatie onder handen genomen worden. Echt veel verbetering was er niet te merken maar vandaag lijkt het allemaal weer beter te gaan.
Deze ochtend zijn we begonnen met enkele druppels regen en in de late namiddag hoorden we het in de verte donderen en vielen er weer enkele druppels, weer geen neerslag die het peil in de stuwmeren zal doen stijgen dus. Laat ons toch maar hopen dat de volgende dagen even droog blijven want de patroonsfeesten zijn begonnen en ik wil toch graag het vuurwerk, de stoet, de kermis enz meemaken zonder paraplu.
Deze avond hadden Hans en Martine voor lekkere hapjes gezorgd in onze feesttent, morgen vertrekken zij richting België. Toch altijd plezierig om te zien dat "vreemde" mensen zich hier zo snel thuis voelen. Binnen enkele dagen wordt hun plaats ingenomen door nieuwe mensen. Vandaag is de laatste plaats trouwens ingenomen door Walter en Bertha, die zullen hier enkele maanden blijven staan.
02-11-2016
Zwarte boom.
Gisterenavond had ik een berichtje gekregen van Rellamp, een collega geocacher die hier in de buurt woont. Hij was met zijn vrouw Ruxi en hond Eddie (echt waar !) op zoek gegaan naar mijn vorige week verstopte Halloween cache en vermoedde dat er iets niet helemaal in orde was. Mijn eerste taak vandaag was dus een kilometertje wandelen om alles na te kijken. Kijken was dan ook het enige dat ik nog kon doen. De cache was een (plastieken) afgehakte hand die in een boomstam verborgen was en volledig onzichtbaar was voor de buitenwereld. Bovendien staat die boom op een stuk terrein waar je niet zomaar per ongeluk voorbij wandelt. Het zal al opgevallen zijn : was, was ... De boom is helemaal afgebrand en de cache is uiteraard verdwenen/gesmolten. Enkel en alleen die boom ! Dat kan je geen toeval noemen maar wie houdt zich daar nu mee bezig ? Er kan dus overwogen worden om toekomstige caches alleen beschikbaar te maken voor premium leden, betalende geocachers dus. Op die manier sluit je voor een groot deel uit dat vernielzuchtige paljassen ook gaan zoeken.
Om te bekomen van de emotie heb ik de rest van de dag in mijn stoeltje liggen zonnen, met pijn in mijn rug was dat ook het verstandigste dat ik kon doen. 's Avonds wel nog even met de bende in de tent gezeten.
31-10-2016
Brilletje.
Alweer een rustige dag vandaag, en zo hoort het ! Even met F. naar enkele doe-het-zelf zaken gereden en uiteindelijk bij een loodgietersbedrijf terechtgekomen om een langere gasslang te kopen. Omdat mijn verwarming op diesel werkt heb ik in mijn gaskast slechts plaats voor één fles. In die kast staat een lpg-fles die ik tijdens de "winters" steeds omruilde voor een Spaanse propaanfles. Niets mis mee maar nu kan de lpg-fles op zijn vaste plaats blijven staan en kan de Spaanse fles gemakkelijker buiten aangesloten worden en zonder problemen gewisseld worden.
Rond 13u30 werd ik op camping Almafra verwacht om iets te eten met onze pa, Jef en Brigitte. Op het slaatje, voorgerecht en dessert was niets aan te merken maar de "kalkoen uit de oven" was maar een raar beest, ik vermoed zelfs dat het is gekweekt op een andere planeet, where no man has gone before ... We hadden in ieder geval ons buikje vol maar als Jef een extra stuk vlees weigert dan weet je dat er iets niet pluis is.
Omdat er voorts niet veel melden valt, zet ik hieronder het voorlopig laatste lijstje van goede films die ik de afgelopen weken gezien heb.
Duel, een echte western die gemaakt zou kunnen zijn door Tarantino of de broertjes Coen. Met Woody Harrelson in een hoofdrol, nooit slecht.
Le vélo de Ghislain Lambert. Je zou dit bijna een biografie van Frank Vandenbroeck kunnen noemen maar dat is het absoluut niet. Vooral interessant voor wielerliefhebbers uit de periode Merckx.
The purge election year : één nacht per jaar is alles toegestaan, inclusief moorden.
Een echte positieve verrassing was 10 Cloverfield Lane met John Goodman. Wat een einde, dat had ik niet kunnen voorspellen. Kijk uit voor nachtmerries !
Quand on a 17 ans : twee opgroeiende pubers worden door omstandigheden gedwongen om met elkaar samen te leven
Sarajevo, de moord op Franz Ferdinand en de aanloop naar de eerste wereldoorlog lichtjes anders bekeken. Mensen foute informatie geven om een conflict te veroorzaken, het is van alle tijden ...
Before I wake, een thriller met nogal wat horrortrekjes maar niet van het soort met bakken bloed en mensenetende monsters alhoewel Het hoofdpersonage, het jongetje Cody, liet me sterk aan mijn neefje Trey denken.
17 filles : een aantal bakvissen besluit om samen zwanger te worden om zich zo af te zetten tegen de maatschappij dat kan nooit goed aflopen
Under sandet/Land of mine (Deense film) vond ik echt heel sterk. Na WOII moeten heel jonge Duitse krijgsgevangenen langs de Deense kust twee miljoen mijnen onschadelijk maken.
Een buitenbeentje om af te sluiten : Sausage Party, een animatiefilm voor volwassenen. Het verhaaltje ? Een worstje en een broodje zijn verliefd en beleven dolle avonturen. Zelfs Stephen Hawking heeft een rol, als kauwgom ! Bereid je voor op neukende taco's en vloekende ketchup
Vóór ik 's avonds mijn oogjes sluit kijk ik altijd nog even of de slimme telefoon iets te melden heeft. Om de kleine lettertjes te kunnen lezen heb ik, zoals de meeste versleten mensen, een bril nodig. Diezelfde bril heeft om een of andere reden besloten er mee op te houden. Niet echt een ramp, ten eerste omdat het zo'n brilletje is dat je voor enkele euro's bij de supermarkt koopt en ten tweede omdat de rechterkant van de bril nog min of meer intact is. Mijn linkeroog hebben ze mij bij de geboorte enkel gegeven als versiering, ik zou dus net zo goed altijd halve brilletjes kunnen kopen. En dan stel je vast dat je je bril steevast opzet met je rechterhand en afzet met je linkerhand. Maar er is geen linkerkant meer en dus grabbel ik de volgende dagen wellicht nog enkele tientallen keren in het ijle ...
. Om te bekomen zijn we dan op het terras van Albeniz gaan zitten, aan dezelfde tafel waar ze twee minuten eerder waren vertrokken ...
.
.
