Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
16-04-2016
Twee jaar Dixieland.
In de late namiddag begon het te bewolken maar daar zeuren we niet over, het is nu (19u) tenslotte in de schaduw nog altijd 20 graden. Deze middag bij Dixieland lag de temperatuur beduidend hoger. Ze hadden schitterend weer om hun tweejarig bestaan te vieren en dat verdienen ze ook. Zoals Sabor mijn favoriete restaurant blijft, zal Dixieland ook mijn favoriete kroeg blijven hier in de buurt. Er mogen nog zoveel biker bars en clubhuizen geopend worden, hier in Villajoyosa blijf ik komen.
Het was niet echt duidelijk wie wanneer het podium onveilig zou maken en dus heb ik Dakota Beach gemist. Niet erg, WCR3 is veel heviger. WCR3 is een "gekrompen versie" van White Coast Rebels maar ze maken absoluut even veel lawaai als hun grote broer. Alleen maar covers, maar wel van de allerbeste soort. Het was soms wel moeilijk om je aandacht bij het podium te houden ... .
Daarna heb ik eindelijk gedaan wat ik al lang van plan was : frietje gaan steken bij de snackbar in Albir, met een curryworst/frikandel speciaal erbij natuurlijk !
15-04-2016
Debbie.
Vandaag alweer mooi weer, enkel in de vroege namiddag kregen de wolken even de kans om de zon te verbergen. Maar ook al had het gestormd of gesneeuwd, niets of niemand zou deze dag verpesten. Vandaag had ik immers nog een keertje met Debbie afgesproken en dat was toch weer een hele tijd geleden. Vergeleken met vorige winter hebben we elkaar door uiteenlopende omstandigheden veel te weinig gezien.
Ik was haar een stukje tegemoet gereden en we kwamen ongeveer samen aan bij de Russisch-Orthodoxe kerk in Altea. Dan ging het vliegensvlug naar Alfaz want we hadden allebei grote honger. Dat probleem werd simpel opgelost met een goedkoop en lekker menu in het restaurant L'alfas+Social. De timing om daar terug te vertrekken was een beetje verkeerd gekozen want de laatste schooldag van de week liep net ten einde. Je moet weten : in heel Spanje zijn er volgens mij geen drie kinderen die te voet of met de fiets naar school gaan. Allemaal worden ze met de auto gebracht en gehaald, het was dan ook een drukte van jewelste.
Vijf minuten later werden de Harleys geparkeerd bij onze camperplek en gingen we caches zoeken. Dat zoeken was dan vooral voor Debbie want het waren allemaal caches die ik zelf had gelegd. In ieder geval, de tijd vloog voorbij en we hebben weer flink wat afgelachen.
14-04-2016
Naakt op stap.
Zowel gisteren als vandaag prachtig weer. De officiële temperatuur is dan misschien niet hoger dan 23 graden maar de zon schijnt zo fel dat een verbrande huid de enige optie is als je geen schaduw opzoekt. En toch ben ik gisteren begonnen met de voorbereidingen op het nakende vertrek : de garage uitmesten, een beetje sorteren en kijken wat er in de auto kan blijven en wat kan achtergelaten worden. Ook even gebruik gemaakt van de mattenklopper van Jenny en Bert. Afgaande op de stofwolken was het wel eens nodig om de tapijtjes onder handen te nemen. En misschien wel het allerbelangrijkste : ik heb de banden van mijn fiets opgepompt en ben een eindje gaan rijden. Sinds ik hier begin oktober ben aangekomen, had mijn fiets nog geen meter gereden. Omdat ik onderweg in Frankrijk toch regelmatig een beetje wil fietsen - om caches te zoeken bv - moet ik terug een klein beetje conditie opbouwen.
Vandaag kreeg ik een berichtje van Ria en Filip die hier in de buurt een appartement huren. Of ik thuis was ? Ja, en dus kwamen ze even langs. Daarna nog even met hen mee gefietst (alweer training ) naar Alfaz en een terrasje gedaan.
En toen moest ik me al bijna haasten om nog op tijd te zijn voor het wekelijkse etentje bij Sabor. We waren onderweg en ik voelde dat er iets mis was. Al snel had ik het door : op stap zonder fototoestel, dat overkomt mij nooit ! Het leek alsof ik in mijn blootje liep. Helaas dus geen foto's van de heerlijke bouillabaisse of andere lekkernijen.
12-04-2016
Almafra.
Gisteren eindelijk nog eens een wasmachine laten draaien. Nu er steeds minder volk overblijft én de zon blijft schijnen is het de ideale moment om de drooglijn helemaal vol te hangen met fris ruikende t-shirts. Ik telde er 22, en dan liggen er nog enkele tientallen in de kleerkast.
's Avonds moesten we er weer aan geloven : afscheidsborrel en -hapjes. Het is niet omdat de feesttent ontmanteld is, dat we niet meer mogen feesten !
Vanmorgen reden Leo en Rita weg, morgen is het tijd voor de volgende - het wordt nu wel heel rustig. Al diegenen die de vorige dagen en weken zijn vertrokken zijn intussen allemaal veilig thuis geraakt.
Vanmiddag nog een keertje gaan eten bij Almafra, op het slaatje en de zeer lekkere linzensoep was niets aan te merken maar de kalkoen leek toch wel heel erg op lams- of schapenvlees.
10-04-2016
Sorry voor al de uitroeptekens !
En alweer een winderige dag, het mag stilaan gaan ophouden. Niet dat het mij veel uitmaakte want ik ben de hele dag bezig geweest met opruimen en sorteren. Opruimen : papiertjes, verpakkingen in de vuilbak. Sorteren : welke t-shirts kunnen hier blijven, welke moeten mee naar België.
Voor de rest stond mijn hoofd maar naar één ding : voetbal ! Gisteren had Beerschijt niet kunnen winnen, dat maakte mijn weekend al voor de helft geslaagd. Vandaag moest RAFC naar Cercle Brugge en gelukkig kon ik de wedstrijd volgen via een live stream. Godverdomme, ik heb gevloekt ! 1-0, 2-0 voor de boeren - daar gaat de titel ... En dan 2-1 en ver in de toegevoegde tijd (zal ze leren tijd rekken) toch nog 2-2. Niet zo mooi als een overwinning maar evenveel opluchting. Pas later hoorde ik dat mijn keel schor was van het schreeuwen. In ieder geval : ze houden het spannend.
Wat betreft teevee kijken ben ik helemaal op het verkeerde pad. Al jarenlang (met een korte onderbreking) volg ik Thui-uis, daar is geen ontkomen aan en dan denk je dat het niet erger kan ... Wel dus, want onder invloed van Nancy kijk ik nu ook naar "The Voice van Vlaanderen". Niet echt mijn ding, maar waarmee moeten we anders onze urenlange telefoongesprekken vullen ? En toegegeven : er loopt wel wat talent rond, alleen worden ze op termijn allemaal in datzelfde keurslijf gedwongen. Er moeten danspasjes bij, de kledij moet hipper enz.
En dan nu - tataaa - lager kan ik niet zinken : mijn pop-uprestaurant ! Ik word al misselijk van het woord pop-up alleen ! Maar ja, Nancy weer : je moet eens kijken ... Jongens, jongens (en meisjes, meisjes - vrouwen, vrouwen - mannen-mannen en transgenders aller landen) : dit is de ultieme erger-teevee !!! Wie bedenkt dit en nog erger : wie kijkt hiernaar uit vrije wil ? Wie zijn die Boxy-trezen ? Waarom kan Sergio Herman niet verstaanbaar praten ? Waarom wordt Gert niet opgediend op een bedje van Samson ? En ook hier : iedereen wordt in een bepaalde richting gedwongen. Wie zit er te wachten op een pizza met geblancheerde coquillemousse ? Of een taaaaaaaaaaaaaaco met geraspte koeientong ? IK NIET ! Een mens zou verdomme stoppen met eten door al die onzin ...
Oef, het is eruit. Gelukkig was er ook nog tijd voor een echte film : Son of Saul. Een Oscarwinnaar, waarschijnlijk in de categorie "zware kost". Zeer donkere film over het "leven" in het concentratiekamp van Auschwitz. De beruchte douches, met lijken sleuren, een mislukte opstand - vrolijk word je er niet van. Toch had ik beter verwacht, vooral omdat Rob me al maanden geleden enthousiast had gemaakt na het lezen van het boek. Confronterend is de film in ieder geval en met de recente ontwikkelingen op wereldvlak : nooit meer oorlog aub !
09-04-2016
Werken !
Gisterenochtend kregen we de optelsom van alle slechte weersomstandigheden bij elkaar : regen, veel wind en een temperatuur die met moeite 10 graden haalde. Toch hadden ze vanaf de middag zon voorspeld en die kregen we dan ook. Vandaag was het de hele dag zonnig maar de wind bleef af en toe venijnig uit de hoek komen. Toch moest er gewerkt worden ! De feesttent moest leeggehaald en deels ontmanteld worden. Stoelen, het paard, allerlei kleine spullen en alles wat kan wapperen in de wind werd naar de opslagruimte gebracht. Er blijft nu dus nog alleen het geraamte over en dat zit zo stevig in de grond verankerd dat het gemakkelijk een orkaan overleeft. Volgende winter zien we dan wel weer wat er gebeurt.
07-04-2016
Regen - wind - zon.
Een samenvatting van de laatste dagen. Dinsdag was een dag om snel te vergeten, het hield niet op met regenen. Helemaal niet erg, gewoon gezellig in de camper filmpjes kijken. Zo passeerde zowat het hele seizoen "Auwch" met Axel Daeseleire en Ben Segers, regelmatig heel grappig maar ik vrees helaas vooral voor mannen. Ik herkende mijn eigen gedrag maar al te best, plaatsvervangende schaamte is aan mij echter niet besteed.
"Get a job" was een film waarvan ik werkelijk niets onthouden heb, maar met zo'n titel is dat ook geen verrassing . "London has fallen" (nu in de bioscoop) was dan weer absoluut overdonderend en waarschijnlijk weer gigantisch duur om te maken. Terroristen blazen ongeveer de helft van de Britse hoofdstad op en vermoorden daarbij alle wereldleiders behalve eentje. Wie denk je : de president van de USA natuurlijk ! "The forest" vond ik de beste keuze op die regenachtige dag. Een thriller met lichte horrortrekjes die zich afspeelt in Aokigahara, het zelfmoordbos op de flanken van Mount Fuji, Japan. Ik wist op voorhand niet eens waar de film over ging en geheel toevallig werd ik meegenomen naar een plaats waarmee ik de laatste weken veel in mijn hoofd zit. Misschien een teken dat ik toch absoluut eens naar het land van de rijzende zon moet gaan ?
En voor de rest ? Elke dag een afscheidsborrel én vertrekkers. Dinsdag zijn Joke en Jielis vertrokken, vandaag waren Gery en Roza aan de beurt en morgenvroeg rijden Rob en Letty naar het noorden. Het zal hier stilletjes worden ...
En was het gisteren nog wat winderig, vandaag kregen we opnieuw het weer waar we allemaal gelukkig van worden : zon van 's morgens tot 's avonds. En wat doen die rare Nederlanders dan ? Op hun dak kruipen en beginnen poetsen ...
Volg ik dan hun voorbeeld of ga ik iets eten bij Sabor ? Drie keer raden ! Het restaurant zat weer helemaal vol, het nieuwe (nog altijd naamloze) aanpalende restaurant weer helemaal leeg.
04-04-2016
Chinees.
Deze middag zijn we met een klein groepje naar Oriental Garden gaan eten. Dit Chinees restaurant overstijgt zonder moeite al de concurrenten van Albir. Je betaalt meer maar je krijgt ook meer en vooral : het is veel lekkerder. Er werd afgesloten met een Irish Coffee, Chineser kan het niet . Een half uurtje terug wandelen naar de campers deed deugd, zo kon alles al een beetje zakken. Veel langer hadden we trouwens niet moeten blijven zitten want - zoals voorspeld - begon het rond een uur of vijf te regenen. Normaal kom ik dan niet buiten maar nu had ik geen keuze want er was (jaja, alweer) een afscheidsborrel. Deze ochtend zijn Annie en Bernard vertrokken, morgen zijn Joke en Jielis aan de beurt.
03-04-2016
Vanalles.
De volgende dagen zou het kouder worden met meer bewolking en zelfs regen. Vandaag dus nog optimaal profiteren van het mooie weer. In de voormiddag ben ik naar "On the Road" bikers bar geweest, die vierden hun éénjarig bestaan. Altijd gezellig om kameraden uit onze uiteengevallen club terug te zien en dan de laatste verhaaltjes te horen over uitstapjes, nieuw opgerichte clubs enz. Wat café betreft, gaat er voor mij toch niets boven Dixieland in Villajoyosa en dat ligt dan vooral aan de eigenaars.
Ik ben ook nog even langs de markt van Albir geweest in de hoop enkele bekenden aan te treffen maar dat is niet gelukt. Als je ze niet ziet zitten bij Universal of de Bonbonnière (zelfs gesloten !?) dan mag je ervan uitgaan dat ze iets anders te doen hebben.
Na de middag kon ik via live streaming de Ronde van Vlaanderen volgen én een stukje van de Formule 1 wedstrijd in Bahrein. Echt interesseren doet me dat niet maar als er een Belg zijn debuut maakt moet je toch eens kijken. Bovendien deed Stoffel Vandoorne het heel goed met een tiende plaats !
En toen was het alweer tijd om naar het voetbal te gaan kijken in Benidorm. Zou het niveau echt gezakt zijn sinds enkele maanden geleden of is het omdat ik gisteren naar FC Barcelona - Real Madrid heb gezien en het verschil dan wel heeeeeel groot is ? Hoe dan ook : Gremase won met 4-3 van FC Oranje. Sinds mijn fysiotherapeut de club verlaten heeft is het ook niet meer hetzelfde. Na de vraag van een FC Oranje speler om foto's door te sturen denk ik erover om hen misschien te volgen in de toekomst. Een negatief doelpuntensaldo van 50 doet me twijfelen .
02-04-2016
Etentje.
Het is 17u30 en het is heel stil in onze tuin. Iedereen is aan het "uitbuiken" (geleerd van de noorderburen = uitrusten na overvloedige maaltijd) want we hadden vanmiddag weer een feestje. Omdat de volgende dagen verschillende mensen vertrekken moest er absoluut nog een afscheidsetentje georganiseerd worden. Bij Vicky stond gisteren het hoofdgerecht al uren te pruttelen zodat er vandaag niet te veel meer moest gewerkt worden. Eerst zoals het hoort aperitief met hapjes en een voorgerecht. Rond 13u werden de twee frietketels in het stopcontact gestoken en kon het bakken beginnen. Toen kwam de reuzenpot varkenswangetjes eraan, twee stoere mannen waren nodig om hem te dragen. Er werd niet gegeten of gesmuld, maar gevreten ! Lekkkkkkerrrrrrrrrrrrrr ! ! ! En alhoewel iedereen al een beetje ongemakkelijk onderuit zakte, klaagde er niemand toen er ook nog apfelstrudel met ijs en slagroom was.
01-04-2016
De dag eindigt in mineur.
Ook vandaag werden we weer de hele dag verwend door de zon. Wat ik mezelf en de buitenwereld beloofd had moest vandaag dan ook nog een keer gebeuren : naar de markt in Alfaz. Zowat een half jaar geleden had ik mezelf voorgenomen om dat wekelijks te doen. Dat lukte ook aardig tot de fysiotherapie voor mijn schouders stokken in de wielen kwam steken. Daarna was het de huurauto met bijhorende avonturen die mijn plannen dwarsboomde. Echt erg vond ik dat niet, ik heb op zo'n markt immers niets te zoeken en gaan geocachen is veel plezanter ! Het was dan ook niet meteen de markt zelf die me overtuigde om een wandeling te maken, maar wel de afspraak om na de markt iets te gaan eten bij l'Alfas + Social. Als het mooi weer is, is dit een van de gezelligste terrassen in de buurt en ze serveren een dagmenu voor een klein prijsje.
Na het eten ben ik nog even enkele caches gaan controleren en ook mijn tijdelijke paascache heb ik weggehaald. Ook eventjes een praatje gemaakt met de plaatselijke herder. Om rijk te worden moet je het niet doen, zei hij. Een beetje rondwandelen en op een muurtje naar de schapen en geiten kijken, hij vond het best een mooie bezigheid.
Daarna nog een uurtje lachen in de tent en het werd tijd om me mentaal voor te bereiden op de belangrijke voetbalwedstrijd tussen R(oyal)A(ntwerp)FC en Lierse. Met nog vijf wedstrijden te spelen en zes punten voorsprong moet Antwerp absoluut kampioen spelen. Helaas, enkele minuten voor affluiten glipte een vrij zwak schot van Lierse tussen de benen van doelman Kudimbana : 0-1 voor Lierse in het uitverkochte Bosuilstadion en een zeer slechte zaak voor "mijn" ploeg.
31-03-2016
Veel bekenden bij Sabor.
Een belangrijke tip voor alle campingeigenaars in de buurt : wees niet bang om je prijzen te verhogen ! Sabor zat deze middag (op het einde van de maand !) helemaal vol met kampeerders. Geld genoeg !
We - onze pa en ik - stapten binnen en gingen naar ons vast tafeltje. Aan de tafel naast ons hadden Jenny, Bert, Joke en Jielis net hun voorgerecht naar binnen gewerkt. Dat was een verrassing ! Later bleek dat ook een heel deel ex-Costa Blanca klanten (nu Benisol) in het restaurant zaten. En dus werd er ook daar nog een praatje gemaakt. Voor velen zal het stilaan de laatste keer zijn dat we ze zien want de vertrekdatum komt voor de meesten wel heel dichtbij. Terwijl we de laatste roddeltjes uitwisselden, stonden enkele Britse vrouwen de boel te versieren om een feestje te vieren. Naar Engelse normen zagen ze er allemaal vrij fatsoenlijk uit, bijna mooi zelfs. Ik ben benieuwd wat dat zal worden na het feestje ...
Toen we buiten kwamen wandelden we noodgedwongen langs het nieuwe restaurant dat enkele weken geleden zijn deuren opende vlak naast Sabor. En alweer : geen enkele klant. Ik krijg echt medelijden met de uitbaters, bij Sabor staan de hongerigen aan te schuiven voor een vrije plaats en hier echt niemand. Het ziet er nochtans een mooie zaak uit, misschien toch een keertje proberen.
Na het eten nog even langs de supermarkt en langs camping Almafra. Onze pa had rijstpap gemaakt én verse soep. De rijstpap verdwijnt vanavond door mijn keelgat, de - ingevroren - soep zal voor later zijn.
30-03-2016
Sleur.
Sinds het weekend verlopen alle dagen ongeveer hetzelfde. Elke ochtend schijnt de zon uitbundig en na de middag komt een (soms frisse) wind de boel verpesten, eventueel geholpen door de wolken. Tegen de avond verdwijnt de wind opnieuw en zit iedereen buiten nog wat na te praten over wat ze die dag niet gedaan hebben. Alhoewel : de meesten gaan nog eens een keertje naar de winkel met de fiets, poetsen de auto en/of spelen rond 16u een beetje met de ballen. Ik doe meestal helemaal niks. Als je ergens goed in bent, moet je geen andere hobby zoeken !
Vandaag ben ik even langs geweest bij Guy en Mieke op camping Benisol, mensen waarmee je nog op een normale manier mee kan praten over de huidige wereldproblemen. De bedoeling was om daarna enkele stukken pizza te eten in centrum Benidorm maar zelfs met de Harley vond ik nergens parkeerplaats. Dan maar naar McDonalds in Albir, dat was lang geleden.
27-03-2016
Wat een mooi leven heb ik toch.
Ook al gaat het niet echt de goede richting uit met onze wereld, ook al proberen een aantal idioten België richting burgeroorlog te sturen en vinden bepaalde partijen dat helemaal geen probleem, ook al ben ik het meestal niet eens met wat anderen als hún waarheid verkondigen : soms voel ik mij echt gelukkig ! Vandaag beleefde ik weer zo'n zeldzame dag. Ik heb er ook genoeg redenen voor : alweer prachtig zomerweer, een ritje met de Harley zonder schouderproblemen én een heleboel dingen te doen en te beleven.
In onze tuin was vandaag een paasbrunch gepland maar ik had een tijdje geleden al andere zaken gepland op deze zondag. Het begon met een uitstapje naar het stuwmeer van Amadorio en het eerste terrasje van de dag. Daarna reden we even tot bij het stuwmeer zelf, het niveau staat duidelijk hoger na de laatste regenbui(en). Daarna ging het richting Villajoyosa waar MC Calamity Janne (niet verkeerd geschreven !) een nieuw clubhuis geopend heeft, meteen ons volgende terrasje. Enkele kilometers verder wachtte intussen Dixieland op onze komst, deze keer werd het een terrasje met live muziek. Normaal gezien moest er een optreden zijn van Dakota Beach maar één van de leden had een ongeluk gehad en dus speelde Kike solo (wat een onvoorstelbaar goede gitarist is hij toch !) en mocht iedereen om beurt een nummertje meezingen.
Na deze veredelde karaoke tussenstop reden we opnieuw richting Albir, waar voor de eerste keer een foodtruck festival werd georganiseerd op de parking van Frax. Meer dan genoeg keuze met vele hapjes uit alle hoeken van Spanje en daarbuiten. Bovendien ook zeer goede muziek !
Rond 18u was ik terug aan de camper en ja hoor, de paasbrunch was nog niet afgelopen ! En dus kon ik nog een hapje mee-eten. Dat deed iedereen trouwens want er was nog heel veel overschot.
26-03-2016
Heel mooi weer ...
... en verdomme geen tijd om er van te genieten. Deze ochtend een uurtje in de stoel gelegen/gezeten/gehangen en toen was het tijd om naar La Nucía te gaan. Helemaal niet erg want "Garage Rules" zag er op papier een aantrekkelijk evenement uit. Het werd voor de eerste keer georganiseerd en alles draaide om oude auto's en custom bikes. Ik veronderstel dat dit een jaarlijks weerkerend gebeuren gaat worden want er kwam al meteen een heleboel volk op af. Wat ook altijd onmiddellijk opvalt : meer dan de helft van de bezoekers rijdt met een Harley. Mensen met goede smaak dus . Zoals verwacht liep ik een aantal bekenden tegen het lijf.
Daarna kon er weer even in de zon gezeten worden en hup : naar Sabor, het moet niet altijd op donderdag zijn.
25-03-2016
Zo !
Na de processies van Palmzondag en Goede Vrijdag is het weer voor even genoeg geweest voor de diepgelovige mens die ik ben. Afgelopen zondag waren er al een heleboel mensen op de been, vandaag was het gewoonweg een overrompeling. Met een beetje geluk vonden we nog een parkeerplaats (onze pa was chauffeur) en konden we ons naar het kerkplein van Altea begeven. Verschillende "tronos" werden meegedragen, soms waren er wel 20 mannen nodig om ze te verplaatsen. Uiteraard liepen er ook boetelingen mee, met de typische "capirotes" op hun hoofd om onherkenbaar te blijven. Het was toch weer een hele belevenis !
24-03-2016
En gedaan ...
... gedaan met zoeken. Vandaag was de laatste rit gepland om caches te zoeken want morgen moet de huurauto terug naar Alicante. Met een beetje geluk legt er nog iemand een nieuwe cache op wandelafstand maar die kans is klein want het is duidelijk dat het overwinteringsseizoen hier stilaan ten einde loopt. Veel vaste cachers zijn al opnieuw naar het noorden vertrokken. Ook hier in onze tuin is voor het eerst sinds lang een plaats vrijgekomen. Als je dus zin hebt om hier een tijdje te verblijven, laat maar weten !
De laatste rit dus, en die ging voor de verandering een keer in noordelijke richting. Langs o.a. Gata de Gorgos, Pedreguer en Ondara naar Denia. Toen was het tijd om binnen te stappen bij Rani Palace, eindelijk ... Zoals te verwachten : geen menu del dia vandaag want witte donderdag is feestdag. Dat was trouwens duidelijk te zien aan het aantal mensen in de straten, op het strand enz. Een absolute vakantiesfeer, ook door het heel mooie weer natuurlijk. Na Denia probeerden we nog enkele caches in Javea maar dat wou niet echt goed lukken.
Toch een mooie dag gehad. Vanaf morgen weer meer met de Harley op stap en misschien kan ik zelfs de fiets nog eens een keer gebruiken. Die staat hier namelijk al maanden weg te roesten tegen een bankje.
23-03-2016
Kutantonneke.
Voor de niet-ingewijden : Antonneke is iemand die heel veel caches verstopt heeft in de buurt van Torrevieja. We hadden voorheen al eens een reeks van hem gedaan en vandaag gingen we er nog eentje doen in de duinen/bossen tussen Torrevieja en Santa Pola. Je weet op voorhand dat je niet alles kan vinden maar toch is het regelmatig vloeken. Ze zijn soms zo vernuftig verstopt dat je er uren kan naast kijken. En dat was ook vandaag het geval. Slechts enkele caches werden vlot gevonden, de rest kostte ons zoveel tijd dat we de ronde niet helemaal konden afmaken. Akkoord, een cache die met vijf sterren gequoteerd wordt kan en mag niet makkelijk zijn. Maar waarom moeten ze altijd zo ver weg in de struiken verstopt zijn ? Samengevat : rond nummer 25 hadden we er genoeg van en staakten de strijd. Neen, Antonneke is niet onze favoriete verstopper !
Dan maar koers gezet naar La Cala de Finestrat waar een bescheiden meet&greet werd georganiseerd door een Noorse vakantieganger/geocacher. Het was wel heel bescheiden, zelfs de organisator kwam niet opdagen ! Door een staking van de verkeersleiders in Frankrijk had hij gisteren zijn aansluitende vlucht gemist en dus was hij afwezig op zijn eigen bijeenkomst. Helemaal niet erg, mijn favoriete (vrouwelijke uiteraard) Spaanse cachers waren aanwezig en daarna gingen we richting Sacristan om nog iets te eten.
22-03-2016
Monte Toix + Bernia.
Na een regendag gisteren hoopten we dat het vandaag droog zou blijven zodat we weer op stap konden. Ik was al veel te vroeg wakker en je kent dat : je draait nog een keer rond, je slaapt nog een kwartiertje, wordt weer wakker en dan ineens op de radio : "Naar aanleiding van de gebeurtenissen in Brussel loopt ons ochtendprogramma verder door." Wat heb ik gemist ? Het werd snel duidelijk en op zo'n moment ben je dan meteen klaarwakker. Ik heb dan gewoonlijk het voornemen om de hele dag de nieuwsberichten intens te volgen maar we waren afgesproken om nog enkele caches te zoeken. En dat deden we dan ook !
Eerst naar Monte Toix nabij Calp voor dé uitdaging van de dag : een 5/5 cache, vijf sterren dus voor zowel moeilijkheid als terrein. Zwemmen, duiken en klimmen : we moesten alles uit de kast halen maar voor ons mag het nog straffer zijn want ook deze uitdaging werd tot een goed einde gebracht.
Als dessert trokken we nog een stukje het Bernia gebergte in om ook daar nog enkele caches te loggen.
20-03-2016
Almendros 7 Gremase 2
Het verschil was groot tussen nummer 2 in de rangschikking en "mijn" ploeg, die op drie staat (stond ?). Niks aan te doen, de beste hebben gewonnen. Wat mij wel stoort is het amateurisme bij dit soort competities. Eén minuut voor aanvang van de wedstrijd toekomen of zelfs 10 minuten te laat, het kan allemaal. De scheidsrechter na de eerste helft bijna smeken om af te fluiten omdat je nog elders verwacht wordt, kan gebeuren ... Maar eentje met witte kousen, eentje met zwarte en de rest met alle schakeringen geel ? Bijna iedereen met dezelfde grijze broek maar dan toch weer eentje met een blauwe, inclusief rode streep ? Zou toch niet mogen ! Gelukkig hebben ze wel allemaal hetzelfde shirt aan.
.
) naar Alfaz en een terrasje gedaan. 
- daar gaat de titel ... En dan 2-1 en ver in de toegevoegde tijd (zal ze leren tijd rekken) toch nog 2-2. Niet zo mooi als een overwinning maar evenveel opluchting. Pas later hoorde ik dat mijn keel schor was van het schreeuwen. In ieder geval : ze houden het spannend.
. "London has fallen" (nu in de bioscoop) was dan weer absoluut overdonderend en waarschijnlijk weer gigantisch duur om te maken. Terroristen blazen ongeveer de helft van de Britse hoofdstad op en vermoorden daarbij alle wereldleiders behalve eentje. Wie denk je : de president van de USA natuurlijk ! "The forest" vond ik de beste keuze op die regenachtige dag. Een thriller met lichte horrortrekjes die zich afspeelt in Aokigahara, het zelfmoordbos op de flanken van Mount Fuji, Japan. Ik wist op voorhand niet eens waar de film over ging en geheel toevallig werd ik meegenomen naar een plaats waarmee ik de laatste weken veel in mijn hoofd zit. Misschien een teken dat ik toch absoluut eens naar het land van de rijzende zon moet gaan ?
.
