Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
03-08-2014
Dranouter dag 4.
De folkmis hebben we, zoals alle voorgaande jaren, alweer gemist. Misschien zijn missen wel gemaakt om te missen ? We zaten wel op tijd bij Gili de mentalist, ik ken die man enkel van naam en ben niet vertrouwd met dingen die hij op teevee gedaan heeft maar ik vond het een schot in de roos. Het moet niet altijd muziek zijn, dit was entertainment van de bovenste plank.
Daarna zaten we afwisselend bij de Rodenbach tent en de St. Bernardus tent. Niet zo gezellig als de La Chouffe chalet van vorig jaar maar de liefhebbers van abdijbieren komen er wel aan hun trekken. Bovendien kregen we er nog een staaltje trommelgeweld van trashbeatz.be bij. In de dranktent kon Zigo (met Sophie Cavez, niet met een accordeon maar aan de basgitaar deze keer) maar weinig volk lokken. Bij A la Rum zat meer volk maar echt boeien kon het niet. Bij Flanders Ethno is het altijd een vrolijke boel, kan niet anders met 150 muzikanten op het podium. Rosanne Cash (dochter van) was minder vrolijk maar wel best te pruimen, alhoewel ze zonder haar beroemde achternaam misschien niet boven het maaiveld zou uitsteken.
Na Rosanne was het tijd voor een lange pauze. En daarmee is 40 jaar Dranouter festival zo een beetje samengevat. Voor een jubileumeditie vond ik het programma aan de zwakke kant. Er is uiteraard vanalles te beleven maar verrassingen waren er weinig en de hoofdacts waren overwegend teleurstellend.
Terwijl de zon onderging hadden we nog ruim de tijd om onnozel te doen en om 23u zorgde Laïs voor een mooie afsluiter, van mij krijgen ze 8,5/10.
02-08-2014
Dranouter dag 3.
Wordt dit een ritueel of een slechte gewoonte ? Deze keer al vóór het ontbijt een Caipirinha ! Misschien ontbijten we te laat ...
Op de festivalweide laat ik me vangen door het programmaboekje dat mij vier Finse knappe jonge dames belooft, ze luisteren naar de naam Kardemimmit en stellen teleur. De muziek is weinig boeiend én ze zijn niet knap, dan maar snel naar Urbanus en de Fanfaar - daar geen verrassing : hij is niet knap maar pakt wel moeiteloos de hele tent in. Pubers die nog niet eens geboren waren toen hij zijn grootste hits scoorde, brullen allemaal luidkeels mee. De (kinder)animatie draait intussen op volle toeren en het draaimolentje van Lancelot is populair bij de ridders in opleiding.
We wandelen terug naar de camping want vandaag is het spaghetti eten tot je barst. Twee zusjes amuseren zich intussen met eendjes vissen.
Veel tijd om te blijven hangen hebben we niet want vooral Rudi en ik willen op tijd zijn om Richard Thompson (ooit oprichter van Fairport Convention) te zien. Die man heeft ons nog nooit teleurgesteld en dat doet hij ook nu niet. We hangen wat rond en pikken een optreden van Adriam Edmondson (Vivian uit "The young ones) and the Bad Shepherds mee. Hun volledige setlist bestaat uit covers die allemaal met een folksausje overgoten worden. Vooral veel punkklassiekers maar ook Kraftwerk passeert de revue.
Iets later is tijd voor een echte revue, eentje voor een publiek op leeftijd en daar reken ik mezelf voorlopig nog niet bij. Wie zit er in godsnaam te wachten op Rocco Granata ? Iemand die zijn hele leven teert op Marina en zomersproetjes ... laat de mensen maar meezingen, het is aan mij niet besteed en heel ons gezelschap denkt er hetzelfde over.
Terwijl de zoveelse Italiaanse schlager op de achtergrond uitsterft, stappen wij naar de Palace (dranktent). Daar geeft King Dalton flink van katoen en het is bijna niet meer te horen dat ze hun wortels hebben in de folkwereld. Een mengelmoes van Tom Waits, Moondog Jr en Morphine en vooral HARD ! Eén van de betere optredens dit weekend.
Iets later gaan we nog even ons oor te luisteren leggen bij James Blunt. Ongetwijfeld een vakman en een mooie en sympathieke jongen maar het kan ons niet boeien.
01-08-2014
Dranouter dag 2.
Een nieuwe maand, een nieuw feestje ! Enkele flessen, crushed ice met de hulp van een handdoek en een campinghamer en na het ontbijt zitten we al aan de mojito. Als opwarmertje voor de tweede bbq kan het tellen ... en even later zijn we weg voor de tweede festivaldag. Op de weide is het nog rustig maar absoluut gezellig : vele eetkraampjes, winkeltjes en een knuffeltjesbad voor de kleinsten, gezellig weerzien van "oude" bekenden en af en toe iets drinken. Muzikaal viel er weinig te beleven : Loudon Wainwright III was vooral oud geworden, Billy Bragg had ook niet meer de scherpte van vroeger en twee oudgedienden van Yevgueni (Delrue en Walrus) op hetzelfde uur programmeren is niet echt slim. Op Novastar zat ik al helemaal niet te wachten. Na middernacht werd het toch nog gezellig met Les Barbeaux.
31-07-2014
Dranouter dag 1.
Enkele minuten vóór 9u stond ik aan de afspraakplek in de buurt van de Kemmelberg en iets later kwam de rest van de festivalploeg aangereden. Zoals gewoonlijk hadden we zo vroeg in de ochtend op de kampeerweide nog plaats genoeg om te kiezen en we staan ongeveer op dezelfde plaats dan vorig jaar.
Het duurt altijd even voor ons eigen weekenddorpje operationeel is maar het is altijd de moeite. Dit jaar kon je zelfs eendjes vissen !
Echt helemaal waterpas staan is hier vrijwel onmogelijk en het is altijd opletten voor de overal aanwezige koeienstront maar dat zijn allemaal futiliteiten die een mooi weekend niet in de weg zullen staan.
De grote toeloop en opbouw van tenten in alle soorten en kleuren begint pas 's avonds en ook in het dorp blijft het lang rustig.
Bij ons (dank u aankopers/prepareerders/chef-koks) werd alles in gereedheid gebracht voor de barbecue en toen de kindjes van de overburen zagen dat er ijsjes te versieren waren, kwamen ze er snel bijzitten.
De eerste avond is altijd een opwarmertje maar CirCo (een vol podium met overblijfselen van Janez Detd én regelmatig naar een hoger niveau getild door Leki) zette wel de hele dranktent in vuur en vlam. De groep die daarna moest komen zat blijkbaar vast aan de Engelse kant van de Chunnel en dus konden de DJ's vroeger plaatjes beginnen draaien. Pech voor de mensen die voor deze avond 25 euro extra moesten betalen, in ons weekendticket is gelukkig alles inbegrepen.
De eerste dag/avond/nacht werd afgesloten met het stillen van een klein hongertje aan de tent.
30-07-2014
Ieper.
Vanmorgen om 9u vertrok ik bij de familie in Lochristi. Eerst nog even stoppen bij de Lidl supermarkt voor de laatste inkopen en dan richting Ieper. Voor het festival is het al jaren mijn vaste gewoonte om een nachtje op camping Jeugdstadion te blijven. Ook een vaste gewoonte is het bijwonen van "the Last Post" maar net als begin juli (toen de Tour de France hier vertrok) was er weer zo veel volk dat je bijna niet in de buurt kon komen. Dat de "groote oorlog" 100 jaar geleden losbarstte en het leven van vele gezinnen verwoestte, zal daar veel mee te maken hebben. Ik blijf het aangrijpend vinden, al die mensen die van zo ver kwamen om hier een lapje grond te veroveren/verliezen/veroveren/verliezen - jaren aan een stuk. De waanzin van oorlog is blijkbaar nog altijd niet goed genoeg doorgedrongen tot de huidige generatie ...
Morgen vertrek ik naar Dranouter voor het jaarlijkse festival. Dat betekent enkele dagen geen internet en dus ook geen blog.
29-07-2014
Regen of niet ?
Ik bleef lang twijfelen : zou ik naar Antwerpen rijden of niet. Op de ene buienradar kon ik rekenen op een flinke regenvlaag, op de andere zou het droog blijven ... Rond 12u werden ze het allemaal eens en kwam de regen pas in de late namiddag. Een kwartiertje later reed ik met de XL1200C naar de "koekenstad". Met Nancy een beetje rondgelopen, (uiteraard) een ijsje gegeten - met zicht op nieuwe herstcollectie - en toen kwamen we Jacques en Christine tegen. Nog een terrasje doen wou ik niet riskeren en rond 15u30 reed ik opnieuw richting Gent. Vanaf morgenvroeg is het weer voor enkele dagen gedaan met motorrijden en vertrek ik met de motorhome naar Ieper, al meteen een heel stuk dichter bij Dranouter.
28-07-2014
Hippies ?
Neef Shaun en zijn vriendin Ana vinden alles in het Baudelo park een nogal overdreven hippiegehalte hebben. Of ze gelijk hebben ? Zou best kunnen, maar wat is daar dan verkeerd aan ? De feestende mensen zijn hier het belangrijkste, niet de groepen die optreden - ook al krijgen die steevast een aanmoedigend applaus tussen de danspasjes door. Geen adorerende blikken richting podium waar DJ's 100000 euro en meer per set verdienen, neen - echte muzikanten die zelf zichtbaar gelukkig zijn als de dansvloer vol staat.
Een tijdje geleden keek ik naar de serie "the Tudors" en je zag duidelijk dat al de dansjes die vandaag onder de folkies populair zijn, hun oorsprong hebben in die tijd.
De laatste dag van de Gentse Feesten kwam door de regen wat trager op gang maar eindigde nog zeer mooi. Normaal is maandag "de dag van de lege portemonnees" maar omdat de Feesten (je moet dit echt met een hoofdletter schrijven !) dit jaar een dag vroeger begonnen zijn, viel de laatste dag op een zondag i.p.v. maandag. Eerst even aanschuiven aan de frituur en met de hamburger in de hand genoten van straatartieste Joni Sheila. Als je van je ouders de naam Joni krijgt dan moet je wel gaan gitaarspelen en zingen.
Het Baudelo park zag er door de felle regenbuien iets minder aantrekkelijk uit maar zodra Geronimo (Jeroen Geerinck) op het podium stond was het weer feest. Deze gitaarvirtuoos maakt veelvuldig gebruik van loops en begeleidt op die manier zichzelf door de vele verschillende laagjes die hij zelf speelt en samplet, echt heel knap en het zorgt voor een volle dansvloer !
De avond werd afgesloten in de "Marokkaanse tent" met enkele glaasjes muntthee en mierzoete gebakjes.
De laatste bus van de Dampoort naar Lochristi was weer om te lachen. Nog nooit meegemaakt : een lijnbus met een lege dieseltank ... en dus moesten we wachten op een vervangbus.
26-07-2014
Een beetje afwisseling.
Je moet af en toe voor wat variatie in je leven zorgen. Vandaag dus geen Gentse Feesten maar deze middag wel een bbq bij vrienden in de tuin en daarna met de Harley naar Boechout bij Antwerpen. Daar vindt dit weekend naar jaarlijkse gewoonte het Sfinks Mixed festival plaats. Mijn laatste bezoek dateerde van vele jaren geleden en ik was al bijna vergeten hoe gezellig dit festival wel is, met heel veel kinder- en randanimatie (Les Z'Arbs !). Ik heb er slechts enkele uurtjes vertoefd want ik kwam vooral voor Tinariwen, een groep Touareg muzikanten uit Mali. Het duurt altijd even voor je mee bent op hun "woestijnritme" maar het is echt zeer mooie muziek. Eén vrouw vond het duidelijk maar niets en bleef tijdens het concert sudoku's invullen. Zelf vond ik de doortocht vorig jaar op Dranouter festival van Tamikrest (muzikaal zeer nauw verwant met Tinariwen) ook een stuk indrukwekkender.
25-07-2014
En nog een avondje feesten.
Ik denk dat het misschien niet onverstandig is om vanavond een keertje Feesten over te slaan. Langs de andere kant : waarom eigenlijk ? Omdat ik maar enkele uurtjes geslapen heb ? Zo overleef ik al jaren ...
Het was gisterenavond weer de moeite. Eerst met nicht Yessica naar het Baudelo park, ze had nog nooit een boombal meegemaakt. Ze stond al snel op de dansvloer en probeerde de danspasjes van een jig en een bourree onder de knie te krijgen.
Een uurtje later trokken we naar het optreden van de Antwerpse rapper Tourist LeMC, een belangrijke wedstrijd op verplaatsing en meteen een overwinning ! Goede sfeer, enkele nieuwe songs, bangelijke teksten.
En hop, daar gingen we naar het volgende podium - deze keer aan de Graslei waar we konden genieten van Postmen XL. Er was echt een massa volk op de been en dat werd nog erger toen we naar de Korenmarkt wandelden voor de Radio Guga show. Guga Baul is meer dan een stemmenimitator, dat is nu wel duidelijk !
In de Belfortstraat hadden de gasten van TRASHBEATZ postgevat - indrukwekkend staaltje percussie op allerlei afval.
Nog even een beetje rondkijken op de Vlasmarkt om daarna te eindigen waar we begonnen zijn : het Baudelo park. Optredens waren er niet meer maar wel goede muziek en een fantastisch sfeertje.
De middag zijn Nancy en Macho met de trein naar Gent gekomen. Tot in de late namiddag is er weinig te merken van het bruisende nachtleven tijdens deze dagen. De talloze eetkraampjes zijn nog gesloten, op terrassen moet je niet zoeken naar een lege stoel enz. En zo werd het dus een stadswandeling langs de pleinen en watertjes, over de bruggen ... Rond 17u vertrok Nancy opnieuw richting Antwerpen en ik zakte af naar Lochristi. Daar werd ik weer verwend met lekker eten, met zicht op de druiventrossen !
Mooi weer gisteren voor de vijfde dag van de Gentse Feesten en dus met de Harley naar het Baudelo park. Eerst een beetje rondgelopen en genoten van de vele straatmuzikanten/artiesten die de binnenstad opfleuren. Om 20u was het aan St. Jacobs tijd voor het "Groot liedboek van Wannes Van De Velde". Een stel oude en minder oude knarren zoals Koen De Cauter, Jan de Smet, Marc Hauman en Hans Mortelmans brachten er een bloemlezing uit het rijke repertoire van de Antwerpse zanger. De geest van Wannes was duidelijk aanwezig op het plein maar evenaren, neen - dat is onmogelijk en hopelijk ook niet de bedoeling. Het was zeker plezierig om te horen dat ze niet voor de gemakkelijkste en bekendste liedjes hadden gekozen. Ik vond het in ieder geval mooi ...
In het park kon ik nog een stukje meepikken van Orbal en toen gingen we (want Heidi was ook weer aanwezig) tegen het podium plakken voor Pan de Capazo. En wat een wervelend optreden werd het weer ! De grote meerderheid van de aanwezige feestvierders had hoogstwaarschijnlijk nog nooit van de Spanjaarden gehoord maar het hele park ontplofte. Tot ver achteraan werd er gedanst en gesprongen. Ze kwamen, ze zagen en ze overwonnen - dat kan je met 100 % zekerheid zeggen. Op 10 augustus treden ze nog eens op tijdens de Doelse Feesten, uur is voorlopig nog onbekend maar je moet zeker komen kijken voor wat zij zelf noemen trance folk ...
22-07-2014
To party or not to party ...
... dat was gisteren de vraag. Zal het gaan regenen of blijft het droog ? Ga ik met de trapfiets, de motorfiets of met de bus ? Rond 15u toch met de bus vertrokken naar de Gentse Feesten. Ik was met Heidi (enkele weken geleden op Na Fir Bolg leren kennen) afgesproken aan de Korenlei voor een optreden van De Bom. De Bom is een Gentse groep die alleen covers brengt van Doe Maar en ze doen dat goed ! Als je al de nummers op een rijtje hoort, besef je pas hoeveel hits de Nederlanders gescoord hebben. Een aantal muzikanten van De Bom ken ik al heel lang want ze speelden in de middeleeuwen samen bij Jaman!, een fantastisch reggae/skagroepje waar Nancy en ik dikwijls naar gingen kijken.
Na het optreden liepen we een beetje doelloos rond tot er nog een vriendin van Heidi opdook, toen moesten we dringend op zoek naar een puntzak met frieten én een koffie , beide opdrachten werden met succes afgerond.
Daarna scheidden voor even onze wegen want ik wou in het Baudelo park blijven hangen en zij gingen naar het Muzikantenhuis. Iets later begon het toch wel iets te hard te regenen in het park om te blijven staan en zakte ik ook af naar de Dampoortstraat. Ik vond bij Heidi en Monique nog een lege stoel en kon zo droog en warm genieten van de Boma Family (neen, niks met worsten te maken). Gezellige, onderhoudende en bijwijlen grappige muziekjes. Nog even iets drinken en dan terug naar Lochristi, met Heidi als taxichauffeur - bedankt !
20-07-2014
Lochristi-Antwerpen-Lochristi.
Gisteren met de Harley even over en weer gereden naar Antwerpen voor een optreden van Blue ConneXXion, de covergroep waarmee Rudi en zijn vrienden de sixties en seventies doen herleven. Ik kon spijtig genoeg niet lang blijven want er was een hevig onweer voorspeld en daar wou ik liever niet in terecht komen. Op de E17 was het wegdek nat maar dat vormde geen probleem. Hoe meer ik richting Gent reed hoe feller de bliksemflitsen werden. Net als de dag voordien reed ik net op tijd de parking op. Even later knetterde het langs alle kanten.
Blijkbaar is het hier nog meegevallen en was het op sommige plaatsen nog heviger. Het wordt stilaan een gewoonte : jeugdkampen onder water, festivals stilgelegd ... Met wat gin en absint hielden wij het onweer op een veilige afstand en chips van de vloer eten zorgde voor extra lichaamsbeweging !
19-07-2014
Gentse Feesten dag 1.
Gisterenavond zoals gepland naar de eerste dag van de Gentse Feesten geweest. Het eten werd deze keer geserveerd op een kartonnen bordje van de LUNCHBUS maar het smaakte even lekker dan op restaurant.
De opener in het Baudelo park (The Reunion) was al meteen een voltrefffer en ondanks de tropische temperaturen werd er volop gedanst - door de anderen
Het was de bedoeling om daarna naar de Korenlei af te zakken voor een optreden van che sudaka maar intussen waren er al zoveel bekenden opgedoken in het park dat ik daar ben blijven hangen en ook Lost Highway heb meegepikt - met nog meer volk op de dansvloer.
Rond middernacht begon het ineens verdacht veel te waaien en in de verte was al een bliksemschicht te zien. Ik had geen zin om in een (niet voorspeld) zwaar onweer met de Harley naar Lochristi te rijden en ben dan vroeger dan voorzien vertrokken. Ik had nog net de tijd om een regenhoes over de motorfiets te leggen en toen begonnen er dikke druppels te vallen. Langer dan 10 minuten duurde het niet maar ik had er toch niet graag doorgereden.
17-07-2014
Blij.
Wat ben ik blij dat mijn Koala het grootste deel van de dag in de schaduw staat ! Toch was het binnen nog 28 graden toen ik deze avond rond 23u in de motorhome stapte. Een half uurtje vroeger had in aan Park Spoor Noord in de Cargo zomerbar nog een optreden van Tourist LeMC meegepikt. In het park zaten overal mensen te picknicken en speelden kinderen in het water tot de zon onderging. Voor mij een geslaagde dag want eerder op de avond was ik al iets gaan eten met Nancy en haar zus Liliane.
16-07-2014
Colmar.
Zou de zomer vandaag dan echt beginnen ? Warmer moet het voor mij niet worden, 25 graden is een mooie temperatuur. Deze ochtend was het nog lekker koel en ik ben met de fiets naar de dokter gereden om te informeren hoe lang ik nog te leven heb. Een half litertje bloed achtergelaten en morgen weet ik weer hoeveel medicijnen ik moet slikken om het allemaal een beetje draaglijk te houden. Aftakeling is immers niet op te lossen met een pilletje meer of minder.
Deze middag is Nancy naar de camping gekomen, zo konden we in de schaduw nog eens een beetje bijkletsen. De ijskar moest ik met spijt in het hart laten passeren want deze avond waren we afgesproken met onze pa, Dirk en Maryline om iets te gaan eten bij Colmar. Zoals gewoonlijk weer lichtjes overdreven met het aantal porties. Het Colmar restaurant aan de Wezenberg is trouwens helemaal opgefrist en alles ziet er veel aantrekkelijker uit.
15-07-2014
Grootvader.
Vandaag werkte ik het lijstje medische raadplegingen verder af. Eerst de tandarts en dan de oogarts, alles in orde. Gisteren was ik al naar de dermatoloog geweest, enkele wratjes laten bevriezen en/of weg laseren. Ik zal dan toch een beetje ijdel zijn ... Een botox behandeling zal voor een andere keer zijn, de bodem van mijn portemonnee is in zicht !
Na de doktersbezoeken was het de bedoeling om samen met Nancy enkele caches te zoeken maar de Garmin Oregon wou niet echt meewerken. We waren in de buurt van de oude begraafplaats van Wilrijk en dat was een prima gelegenheid om iemand een bezoekje te brengen die ik zelf nooit gekend heb maar toch wel een belangrijke rol heeft gespeeld in mijn leven : de vader van mijn vader ligt daar begraven en zonder hem was er van mij ook geen sprake geweest. En daar hoort een heel verhaal bij.
Toen de tweede wereldoorlog uitbrak gingen mijn grootvader, mijn toen zes maanden zwangere grootmoeder en mijn negenjarige vader op de vlucht voor de Duitse bezetters. In Veurne kreeg mijn grootvader een blindedarmontsteking en moest geopereerd worden. Hij werd met een militaire ambulance afgevoerd naar De Panne en dat voertuig werd onder vuur genomen. Het is nooit duidelijk geweest wie geschoten heeft, het land verkeerde toen in totale chaos. Vrouw en kind kregen in De Panne te horen dat man/vader het incident niet had overleefd en zij moesten opnieuw te voet de Ijzer over naar Veurne. Ze kregen geen toelating want de brug die ze wilden gebruiken zou opgeblazen worden. Mijn grootmoeder heeft het toch gewaagd (wat had ze nog te verliezen met een dode echtgenoot en een kind op komst ?) en nadat ze samen met mijn vader de Ijzer was overgestoken, explodeerde de brug ... Enkele minuten later en er had nooit sprake geweest van Eddy ! Onze pa zijn broer kreeg later als halve wees de naam van zijn overleden vader : Pierre.
Dat mijn grootvader begraven lag in Wilrijk, heb ik pas enkele jaren geleden gehoord toen onze pa vertelde dat hij het graf een beetje was gaan proper maken. En zo kwam ik er vandaag dus ook terecht. Raar eigenlijk, zo iemand die je nooit gekend hebt en waar je toch een bepaalde band mee hebt. Veel zal er van hem niet meer overblijven maar ik heb hem toch gezegd dat hij een perfecte vader (onze pa dus) heeft achtergelaten.
Na de middag zijn we nog iets gaan drinken en een beetje naar de solden gaan kijken. Geen t-shirts gekocht maar wel een nieuwe rugzak gekregen van Nancy. Nog later ben ik in mijn eentje een pizza gaan eten bij Da Giovanni. Een typische toeristenval met druk gesticulerende obers die je proberen binnen te lokken en vooral oog hebben voor mooie vrouwen maar de pizza's zijn helemaal niet slecht en redelijk van prijs. Omdat ik ooit eens gehoord heb dat ze goed zijn voor de borstjes, heb ik de korstjes laten liggen. De terrasjes in de buurt zaten goed vol, ook al was het niet echt een mooie dag.
14-07-2014
Eindelijk nog eens een droge dag.
En niet alleen droog, zelfs de zon heeft geschenen. Opeens ziet alles er mooier uit. Op de bus deze ochtend stond een joodse man (maatpak zonder das, keppeltje op het hoofd) mee te neuriën met een popliedje waarvan de titel me nu ontsnapt. Eindelijk kreeg ik ook mijn overburen op de camping eens te zien. Ze zaten samen met enkele vrienden een pintje te drinken en ze komen duidelijk uit Antwerpen. Het soort volksmensen dat uitdrukkingen rondstrooit die ik nog wel begrijp maar zelf niet meer gebruik : "doar krijg kik na de weubbe van" of "kwist dattem ging geubbele" ... Na het verkavelingsvlaams en de vele Nederlanders in Spanje klinkt dit als een verademing en bovendien absoluut authentiek !
, beide opdrachten werden met succes afgerond.
