Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
21-02-2014
Kruis en grot.
Vandaag, zoals bijna alle vrijdagen weer caches gaan zoeken. De zon scheen, niet ongewoon en we hebben zeven caches gevonden, ook niet echt overdreven. Maar de plaatsen waar die caches lagen ! We begonnen met enkele simpele exemplaren, eentje in het dorpje Senija en de volgende op een heuvel naast Senija. Daarna ging het alleen maar bergop, na vele haarspeldbochten moesten we de auto achterlaten en konden we naar het kruis van Senija wandelen. De cache die daar ligt, is de tweede oudste (verborgen in 2003) in de wijde omgeving.
Op weg naar de volgende .... we kwamen een huisje tegen met een deur die weinig dieven zal tegenhouden. Toen begonnen de problemen, we vonden geen toegangsweg naar de grot waar de volgende cache zou liggen. We zagen van in de verte de ingang maar telkens lag de AP-7 in de weg. We hebben ruim een uur rondgereden en zijn uiteindelijk op dezelfde plaats terechtgekomen van waaruit we naar het kruis zijn gewandeld. Er werd een pad gevonden dat aanvankelijk goed bewandelbaar was maar steeds moeilijker werd. Vooral op het einde werd duidelijk dat drie sterren qua terreinmoeilijkheid licht onderschat was door de legger van de cache. De beloning was dan ook groot : een mooie open grot (formaat grote feestzaal) met uitzicht over de omgeving. De cache zelf werd vlot gevonden.
Tijdens zo'n zoektocht krijg je van Martin meestal maar één kant te zien : zijn achterkant, wat is hij snel ! Later bleek hij ook nog andere capaciteiten te hebben, de ene mens staat nu eenmaal nog dichter bij onze voorouders dan de andere.
Op naar de volgende, de meest speciale van vandaag : Cave Adventure ! In het begin kwamen we vooral veel dennenbomen tegen waarin nesten van processierupsen hingen, niet echt een goede plek om met de hond te gaan wandelen !
Naar bed !
Al 20 minuten over middernacht en nog altijd 5 bezoekers op de blog. Moeten jullie morgenvroeg niet gaan werken ?
En voor de mensen die nog met de hond gaan wandelen in Benidorm : de "bruine brigade" heeft vandaag (eigenlijk gisteren) een eerste boete uitgeschreven voor het niet opruimen van hondenpoep : 150 euro.
20-02-2014
Sabor.
Alweer een heel zonnige en warme dag. Je zou het bijna zonde moeten vinden om binnen te zitten bij Sabor. Maar zo erg is het dan ook weer niet, tenslotte schijnt de volgende dagen de zon ook nog. Ronny was gisteren al bij Sabor geweest met andere vrienden en Luc en Willy hadden ook andere "verplichtingen". En wat blijft er dan over : onwikkelingswerk ! Je vraagt enkele Nederlanders mee (in dit geval Rob en Letty), je kan die mensen toch geen hele winter laten overleven op bitterballen ... Na een lekker vispannetje (of carpaccio) en varkenshaasje met pepersaus (of pasta) konden de weinige gaatjes nog gevuld worden met desserten als tiramisu, appeltaart en dame blanche. Genoeg calorieën om morgen weer de hele dag caches te gaan zoeken.
19-02-2014
Zon zon zon.
Een mooie zonovergoten dag vandaag. Iedereen lag te genieten in een zetel, zat buiten te eten of een praatje te maken. En zo zou het de volgende dagen ook nog blijven. Toen ze met de ballen begonnen te spelen ben ik een wandeling gaan maken. De kleurenpracht van de amandelbloesems is al flink aan het afnemen maar hier en daar zie je toch altijd ergens een mooie bloempje aan een of andere struik.
18-02-2014
Koekjes.
Deze voormiddag zijn we voor de laatste keer met Bendji naar de dierenarts geweest. Laatste keer, klinkt nogal dramatisch maar dat is het niet want we kregen alleen maar goed nieuws te horen. Het gezwel dat is weggehaald was intussen onderzocht (ergens in Barcelona) en bleek goedaardig te zijn. De laatste hechtingen werden verwijderd en alles zag er prima uit.
Zaterdag had ik geschreven dat we in de Carrefour supermarkt veel te veel gekocht hadden. Er stonden een heleboel dingen in promotie voor 1 euro (normale prijs tussen 1,29 en 2,69) en dan koop je gemakkelijk iets dat je normaal niet van plan bent, gewoon om te proberen of het lekker is. Dat is natuurlijk ook hun bedoeling, de kassa moet rinkelen en ze doen het echt niet om ons een plezier te doen.
Ik ben een liefhebber van alles wat met chocolade te maken heeft maar ik probeer het toch ook een klein beetje gezond te houden. Zo liet ik me zaterdag verleiden tot de aankoop van ecologisch verantwoorde koekjes met chocolade. Natuurlijk geven ze die dingen weg voor 1 euro, ze geraken anders nooit hun voorraad kwijt - het lijken wel hondenbrokken (ja, die heb ik al geproefd). Gezond leven is niet simpel, gelukkig was alles snel vergeten met een stuk pure chocolade.
17-02-2014
Een teleurstelling.
Deze avond naar "American Hustle" gekeken, een film die maar liefst 10 Oscarnominaties heeft gekregen dit jaar. Net zoals vele andere films die ik de afgelopen maanden heb gezien, baadt ook deze in het sfeertje van de jaren zeventig. Ik denk niet dat er een categorie "de beste film in jaren '70 stijl" bestaat maar zelfs dan zou deze film geen Oscar verdienen. Waarom ze zouden scoren in de categorieën beste film, scenario, acteur, actrice enz is mij een compleet raadsel. Ik wil ze een klein kansje geven bij "slechtste pruik", en dan ben ik al heel mild geweest.
16-02-2014
Een beetje ongemakkelijk.
Rond 12u zijn we hier vertrokken richting Xaló/Jalón, daar hadden we een half uurtje tijd om de wijncoöperatie (meer info HIER) te bezoeken. We waren niet alleen met dit voornemen. Zoals bijna alle dagen, maar vooral in het weekend, is het hier een drukte van jewelste. Wat zou je anders verwachten, je kan hier naar believen verschillende kleurtjes streekwijn en mistela (soort moscatel/pineau) proeven. De ene was te zoet, de andere veel te zoet of een beetje zurig maar er werd toch vlot gedegusteerd. Er werd ook gekocht, aan de kassa stond regelmatig een lange rij.
Enkele minuten over half twee reden we de parking van restaurant La Solana in Alcalali op, waar we voor 18 personen gereserveerd hadden. Drie uurtjes later rolde iedereen weer naar de auto's, de vering werd op de proef gesteld. Waarom eet je altijd meer dan nodig ?
Bewijs.
Er zijn mensen die mij in het gastenboek een leugenaar noemen en denken dat ik mij te goed voel om een simpele boterham met choco te eten. Daarom enkele foto's om het tegendeel te bewijzen !
En nu naar La Solana in Alcalali want alle dagen boterhammen met choco, dat kan echt niet ...
15-02-2014
Alicante met tussenstops.
Vandaag ben ik de hele dag op stap geweest met onze pa. Vroeger reed onze pa met mij overal heen, nu ben ik de chauffeur. Elk jaar wil hij graag naar de caravanbeurs in Alicante en alhoewel er niet echt veel te beleven valt, rij ik dan toch maar naar ginder. Maar wel op mijn voorwaarden ! Vandaag hield dat in dat we eerst een tussenstop maakten bij de Harley-Davidson dealer in Alicante. Daar mogen ze me gerust een halve dag achterlaten met een goed gevulde portemonnee. Het is echt een zeer mooie winkel met heel wat motormodellen uit de verschillende reeksen in voorraad en ook een zeer grote collectie t-shirts, vesten, laarzen en hebbedingetjes allerhande. Ik kon nu eindelijk eens op een paar exemplaren zitten om te zien welke voor mijn kabouterformaat het beste geschikt zijn. En ik heb een keuze gemaakt, wordt vervolgd ...
Dan naar de IFA (beursgebouw) in Alicante. Naar een parkeerplaats moet je nooit zoeken, plaats genoeg. Ook binnen kan je rustig alles bekijken, dit jaar was er zelfs nog meer plaats want er stonden geen stacaravans meer tentoongesteld. Qua merken is het elk jaar hetzelfde : enkele Hymers en vooral veel modellen van Adria, Laika en Benimar. Wat betreft gaat Benimar dit jaar lopen met de originaliteitsprijs. Een model met voorin draaizetels, een zitbank en nog een zitplaats naast de deur kan je in meerdere modellen vinden, maar deze motorhome had achteraan ook nog een volledig salon om heerlijk in weg te zakken. Als het definitief slaaptijd is, komt een bovenhangend elektrisch bediend bed op bevel naar beneden door een druk op de knop.
Na ALLE caravans en campers uitvoerig aan een inspectie onderworpen te hebben, zijn we naar de Media Markt gereden. Ik kon nog wel een extra externe harde schijf gebruiken en een tweetal weken geleden had mijn Ear Pollution hoofdtelefoon het opgegeven. Waarschijnlijk ergens een los draadje in de aansluiting maar in onze wegwerpmaatschappij betekent dat niet repareren maar vervangen. Ik heb lang getwijfeld maar uiteindelijk is de keuze gevallen op een Vieta hoofdtelefoon. Wereldwijd misschien niet echt bekend maar hier in Spanje toch een bekend merk, ook voor professionele apparatuur. Ik heb voor deze hoofdtelefoon gekozen omdat hij een hip jasje heeft gekregen door de jongens van Custo (onbekend ? klik voor meer info HIER of op hun eigen WEBSITE - niet schrikken, veel lawaai !) én natuurlijk omdat hij goed klinkt.
De laatste stop was bij Planet Carrefour in Finestrat. Er stonden zo veel producten in de aanbieding dat we een halve kar hebben volgeladen met dingen die we niet echt nodig hadden ...
14-02-2014
Post.
Beetje praten, in de zon zitten, naar de winkel - meer viel er in principe niet te melden vandaag. Maar toch wil ik even de postdiensten in de bloemetjes zetten. In België en Nederland gaat het meestal vrij vlotjes maar iets opsturen naar Spanje ... dat geeft soms wel eens problemen. En toch, ik had vanalles besteld in zowel Frankrijk, Nederland als België en dat is hier allemaal binnen de vijf dagen aangekomen. Nancy is er zelfs in geslaagd om twee keer een enveloppe op 36 uren hier te krijgen. Neen, niet zelf meegebracht - gewoon via de post !
13-02-2014
We hebben het overleefd.
Het was niet gemakkelijk en de twee weken leken veel langer te duren maar vandaag was het zover : na twee sluiting (vakantie) was Sabor opnieuw open. De eerste keer zonder Yannick, één van de vaste obers - hij is naar België (of met zijn vriendin naar Noorwegen, dat is niet helemaal duidelijk) teruggekeerd. Aan het eten was zijn afwezigheid alvast niet te merken. Veertien dagen boterhammen met choco werden vlot uit ons geheugen verbannen en er werd plaats gemaakt voor warme geitenkaas met appel en spekjes, aardappelcrème met truffelolie en gepocheerd ei, lamsbout, zeetongfilet en pasta arabica - plus dessert en koffie uiteraard.
12-02-2014
Cachen.
Vrijdag MOET Rob met Letty mee naar de markt in Alfaz en dus moest onze cachedag vervroegd worden. Onder een stralende zon zijn we de hele dag op stap geweest met als resultaat 13 gevonden caches. Deze keer hebben we vooral in het gebied tussen Denia en Gandia gezocht. We hebben ruïnes gezien, we hebben een strandwandeling gemaakt en we hebben getest hoe ver Rob zijn arm in een boom kan steken. Dat laatste gebeurde in een van de vele woonwijken in Spanje die nooit zijn gebouwd. Overal perfecte asfaltwegen, mooie fietspaden, speeltuintjes enz maar huizen - neen, daar was geen geld meer voor. En was er nog iets speciaals te melden ? Ja, we zijn ongeveer vijf keer de nulmeridiaan (die van Greenwich) gepasseerd en in Oliva bleek nog maar eens dat ik nergens incognito op straat kan komen. We kwamen Nederlandse camperaars tegen die mij dadelijk herkenden als "Eddy van Alfaz" en wisten dat we waarschijnlijk weer op zoek waren naar caches. Ze hadden enkele jaren geleden ook een tijdje bij ons gestaan en volgen trouw de blog.
De mooiste ontdekking van vandaag was het natuurpark Marjal Pego-Oliva, een heel rustig gebied ver weg van het toerisme.
11-02-2014
Gratis eten en lezen.
Naarmate de dag vorderde, maakte de wind plaats voor lichte regen. Echt weer typisch zo'n dag dat ik normaal de hele dag binnen in mijn zetel zou hangen maar een - welkome - afspraak bij Pizza4U met Luc, Willy, William en Katrien zorgde toch voor een beetje beweging. Het is niet omdat hier een huurauto staat, dat er niets meer te voet gedaan kan worden ! Voor het eten ben ik het logrolletje in de cache aan het strand van Albir gaan vervangen want dat was helemaal vol. Op en aan het strand liep nauwelijks volk rond, slechts enkele strandjutters met een metaaldetector vonden 13 graden genoeg om op zoek te gaan naar iets waardevols.
Na het eten stapte onze pa de krantenwinkel binnen om de Reisemobil en de Promobil te kopen en net als vorige keer werd er maar één tijdschrift gerekend, vijf euro winst ! En het werd nog beter : een eindje verder zagen we samen een biljet van 20 euro op de grond liggen, ons menuutje bij Pizza4U was dus gratis - mooi zo !
Deze avond heb ik naar Reasonable Doubt gekeken, een film met Samuel L. Jackson die binnenkort in de bioscoop te zien is. Het begint als een simpel verhaaltje : een dronken openbare aanklager rijdt iemand aan, pleegt vluchtmisdrijf en heeft last van zijn geweten. Later wordt het allemaal iets ingewikkelder maar het overstijgt het niveau van een doorsnee politieserie niet. De film duurt trouwens niet veel langer dan een aflevering van een feuilleton, ook al proberen ze met een meer dan tien minuten durende aftiteling alles wat te rekken. Wacht gewoon tot de film op DVD uitkomt en besteed je geld aan een andere film bij je volgende bioscoopbezoek.
Orlando Duque.
Het is de hele nacht blijven doorwaaien, slapen was dus niet echt gemakkelijk. En toch ben ik zo veel mogelijk in bed blijven liggen. Gelukkig kwam rond 1u30 de vijfde aflevering van Wauters vs. Waes online en wie kwam daar in beeld ? De Colombiaan Orlando Duque, negenvoudig wereldkampioenen "cliff diving". Nog nooit van gehoord ? Ik wel ! In 2007 waren we in Kobarid (Slovenië) en daar hebben we hem in levende lijve aan het werk gezien. Hieronder zie je enkele foto's van toen. Nancy is zelfs een handtekening gaan vragen (laatste foto) en we hebben zelf ook op het springplatform gestaan (ik op de derde foto). Even naar beneden kijken was genoeg om te weten dat die mannen zot zijn !
10-02-2014
Whole lotta Metallica.
Wind, wind en nog eens wind - zo kan je deze dag het beste omschrijven. Zo veel wind dat er zelfs niet met de ballen gespeeld werd. Schrik dat er zo eentje zou wegwaaien ? Of zaten de Nederlanders allemaal naar het ijsschaatsen te kijken ? In ieder geval een dag waarover niet veel te vertellen valt.
Dan maar enkele filmpjes en series op de laptop bekeken. Eindelijk ben ik aan de laatste aflevering van American Horror Story seizoen 3 geraakt. Veruit het slechtste seizoen tot nu toe, vanaf de zevende aflevering zakte het niveau zodanig dat ik bijna elke keer in slaap gevallen ben. Op het einde leek het wel een tienerfeuilleton. Jessica Lange blijft mooi om te zien spelen (alhoewel, op het einde ...) en Stevie Nicks (Fleetwood Mac) kwam ook af en toe een zingend bijrolletje als witte heks voor haar rekening nemen. De hele derde reeks gaat over rivaliserende heksen(kringen) en weer kwam Redbone (net als een tijdje geleden in een film over een indianenopstand) om het hoekje kijken. Eén van de opgevoerde personages was MARIE LAVEAU en daar maakte Redbone destijds ook een een liedje over : The Witch Queen of New Orleans.
En dan "Alloo in de vrouwengevangenis". Een doorsnee man (ik niet dus) droomt er soms wel eens van om opgesloten te worden in zo'n gevangenis. Wel, ik weet zeker dat zoiets zal uitdraaien op een nachtmerrie. De vrouwen die in de eerste aflevering de revue passeerden, houden ze best levenslang opgesloten - zelfs al hebben ze alleen hun auto verkeerd geparkeerd.
Volgende in het rijtje : The voice ! Toegegeven, ik vind dit eigenlijk best plezant tijdverdrijf en de tijd dat je kon lachen met de kandidaten is al lang voorbij. De meerderheid van de deelnemers heeft echt het recht om op een podium te staan. Natalia is gelukkig uit de jury verdwenen en ik kan niet wachten tot ze bij "Tegen de sterren op" Bent Van Looy en Axelle Red gaan parodiëren. Sjoera uit Hoboken was mijn favoriet met haar interpretatie van "Whole lotta love" maar iets later zag ik op youtube een filmpje van de Canadese versie dat nog een stuk straffer was !
Nog straffer was de laatste film : "Through the never" van Metallica, een mengeling van concertregistratie en fictie - absoluut indrukwekkend ! En als er nog iemand is die de film gezien heeft : wat zit er verdomme in die sporttas ?
09-02-2014
Gevonden.
In de voormiddag zijn we nog eens naar de rommelmarkt in Polop geweest. De vorige keer viel vooral op hoeveel echte rommel er te koop is, nu werd er ook veel gekocht. Bijna iedereen liep wel rond met een plastiek zakje of een karretje vol met nutteloze en versleten dingen. Ook wij hadden vandaag prijs en vonden we wat we zochten. Rob en Letty zijn blij met hun Spaanse (propaan) gasfles en ik helemaal met mijn lederen gilet (en nog eentje in reserve). Laat het commentaar maar komen.
Op de terugweg zijn we nog even gaan kijken bij MEL in La Nucía. De rest van de dag heb ik ... ja wat eigenlijk ... niets gedaan ... en toch vliegt de tijd hier. Binnen enkele dagen sta ik hier alweer vijf maanden.
08-02-2014
Isidro.
Rob en Letty waren onmiddellijk akkoord om ons te vergezellen naar Isidro in Benidorm. Schande eigenlijk, we waren er deze winter nog niet geweest - en dat met hun 30e verjaardag. Ter gelegenheid van dat jubileum is nu de BTW inbegrepen in de prijs én je krijgt een tweede drankje of een koffie gratis. Om eerlijk te zijn, die BTW en koffie zijn bijzaak - het draait hier om de dessertjes ! En dus werd er niet al te veel gegeten zodat er veel plaats over was om een hoeveelheid roomijs binnen te lepelen waar een doorsnee Afrikaans dorp zich een week mee kan voeden. Alle calorieën er opnieuw afwandelen was moeilijk, maar we hebben daarna toch nog een flink stuk door Benidorm gestapt. En wat moest gebeuren, is gebeurd - het was weer enkele weken geleden : ik heb weer een paar t-shirts gekocht.
We zijn ook even op camping El Raco gaan kijken, maar onze kameraden waren niet aanwezig.
Het allerbelangrijkste nieuws van de dag.
Vanmorgen is Bendji, de golden retriever van Willy en Luc, teruggekeerd van de dierenkliniek in Alfaz. De operatie gisteren is goed verlopen, zijn milt (formaat flinke biefstuk) met daarin een tumor (formaat grote knikker) is verwijderd en tegelijkertijd is hij ook gecastreerd omwille van prostaatproblemen. Zoals dat gaat met dieren, herstelt de hond heel snel en wandelt hij al rustig rond.
En nu een hapje eten bij Isidro ...
07-02-2014
Nooit volwassen.
De volgende cache was verstopt in de buurt van een schitterende olijfboom, zo groot dat Erik er in kon rondwandelen. Vanaf de boom gingen Erik en Martin te voet verder naar de volgende, Rob en ik wandelden terug naar de auto om naar de volgende te rijden. We hadden uitgerekend dat we daar ongeveer samen zouden aankomen. Rob en ik waren er tien minuten eerder en vonden de cache vrij snel. En toen kwam het kind in ons naar boven : we parkeerden de auto een eindje verder uit het zicht en verstopten ons achter een boom en wachtten op het andere duo om dan een beetje te roepen en te doen alsof we hen niet vonden. De volgende cache lag op een berg waar ook weer drie oude molens stonden, maar wel duidelijk in slechtere staat dan de vorige exemplaren. Bij het terugrijden passeerden we opnieuw de vorige cache maar nu was de begraafplaats open en konden we binnen een kijkje nemen, alles zag er zeer verzorgd uit. Zoals (bijna ?) overal in Spanje worden de overledenen niet in de grond gestopt maar in de muur geschoven.
De laatste van de dag lag boven Pedreguer, daar hebben ze een kunstig uitzichtplatform gebouwd om van de omgeving te kunnen genieten. Wij deden het vanachter tralies ... En zo kwam er een einde aan een mooie dag met een goed uitgebalanceerd team : Martin de snelste bergop, Erik bergaf, Rob de perfecte co-piloot (als het verkeerd loop, ligt het aan de gps ) en ik ... de lawaaierigste zeker ?
Net als vorige week kon ik na het cachen bij Rob en Letty terecht om een hapje te eten. Letty is specialist in éénpansgerechten : deze keer pasta, niets mis mee maar vorige week was het "specialer". Ik ben toen vergeten er iets over te schrijven maar dat doe ik dan nu nog. Al ooit een combinatie geproefd van kip, bloemkool, paprika, ananas en weet ik wat nog allemaal ? Lekker !
Molens en meer ...
Zoals te verwachten was het weer een zonnige dag, weliswaar met soms sterke wind maar toch perfect om te gaan cachen. Om half tien ging het meteen naar de haven van Jávea waar we eerst op een verkeerd niveau zochten, we moesten het duidelijk een stuk hoger zoeken maar gelukkig hadden ze stalen netten over de rotsen gespannen. Als die dingen rotsblokken kunnen tegenhouden, zou dat met ons ook wel lukken.
Daarna ging het richting de vuurtoren aan Cabo San Antonio, waar we getrakteerd werden op prachtige vergezichten. Dé verrassing van de dag kwam al enkele minuten later : een aantal oude windmolens op de berg Montgó. Hier had ik nog nooit van gehoord. Echt heel mooi : een aantal molens in volle restauratie en voor de rest alleen maar rust en een prachtig landschap. Eén van de volgende caches was een afknapper : verstopt aan een - op het eerste gezicht - rustig kruispuntje dat al snel drukker bleek dan de Antwerpse Ring. Na een half uurtje zoeken hebben we het opgegeven, vooral door het vele verkeer en de nieuwsgierige blikken.
... Na een lekker vispannetje (of carpaccio) en varkenshaasje met pepersaus (of pasta) konden de weinige gaatjes nog gevuld worden met desserten als tiramisu, appeltaart en dame blanche. Genoeg calorieën om morgen weer de hele dag caches te gaan zoeken.
) en ik ... de lawaaierigste zeker ?
