MOBIELE HONDEN >>> HET VERVOLG
U bent bezoeker
dank u !
Foto

Zoeken in blog

Archief per maand
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 05-2005
    Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
    Profile for etterke
    12-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naar zee - 160 km.
    Vroeg naar bed gisterenavond maar echt slapen kwam er niet van. Was het misschien te donker of te stil ? Te koud was het zeker niet, buiten was het zeven graden maar onder mijn nieuwe dekbed was het heerlijk warm. Om 7u30 hield ik het niet meer uit en zette ik een beetje muziek op. De eerste deuntjes waren enkele rustige mazurka's van Chopin, daarna dreunde Dethroned (metal) door de luidsprekers en was ik helemaal klaarwakker. De kleine verplichte wandeling om een ticket te kopen om de parking te kunnen verlaten had ik mezelf kunnen besparen want de slagboom ging vanzelf open. Ze mogen die drie euro zonder problemen gebruiken om hun mooie dorpje verder te restaureren. 
    Onderweg ging alles vlotjes en rond 10u zag ik in de verte de zee liggen en zag ik overal druivenplukkers. Nog een half uurtje later reed ik de gemeentecamping van Leucate op waar de mevrouw aan de receptie niet bepaald vriendelijk was. Veel meer “de prijs voor 1 persoon is dezelfde dan voor 2 en morgen vertrekken vóór 12u” kwam er niet uit en toen wees ze me één van de lelijkste plaatsjes van de camping toe, een camping die trouwens flink vol staat. Pfff, 't is toch maar om te slapen. Bovendien staan op dit plekje ook de lelijkste mensen van de camping zodat ik geen moeite heb om mezelf de knapste te vinden ! 
    Daarna was het weer tijd om te gaan cachen. En toch, ik heb “het” niet meer. Het aantal niet gevonden caches overtrof ook vandaag weer het aantal wel gevonden exemplaren. Soms is het gewoonweg niet plezant meer, denken ze nu echt dat ik Obelix ben en de hele dag met stenen wil sleuren ? Bijna alle caches lagen verborgen onder een stapel stenen en als de hint “ai, dat prikt” is, dan zoek ik zelfs niet meer, een doornenkroon is niet meer van deze tijd. Ik erger me ook altijd aan mijn eigen gebreken : brilletje op, brilletje af, mijn haar dat altijd in de weg hangt en overal beesten en onkruid verzamelt … Waarom kan ik niet gewoon zoals een doorsnee vadsige vijftiger vanop een terrasje naar het loslopend (gepensioneerd) wild kijken ? Neen, gaan fietsen met een wind die ervoor zorgt dat je bergaf niet eens 10 km/u haalt (maar wel 200 km/u bergop met de wind in de rug) en als de tramontane van de zijkant blaast is het onmogelijk om fiets én lijf op één lijn te houden. Dat wil zeggen dat ik nog altijd zwaarder ben dan mijn fiets maar veel kan het niet meer schelen … Het cachen bracht me dan wel weer bij de ruïnes van het kasteel van Leucate. Daar was ik anders wellicht nooit geraakt.





    11-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naar La Couvertoirade - 110 km.
    Gisterenavond was er opeens veel nieuw volk op de camping en allemaal verplaatsten ze zich met een motorhome. Dat kon geen toeval zijn en inderdaad : de politie was langsgeweest op de parking in het dorp en had iedereen opdracht gegeven te vertrekken. Vermits deze camping de enige is die nog geopend is hier in de buurt, kwamen ze dus bijna allemaal hier een plekje zoeken om te overnachten. 
    Vandaag is een beetje een speciale dag, niet alleen voor mij maar voor de hele wereld : nine eleven. De dag dat de USA te kakken werd gezet. Ik keur niet goed dat er zo veel onschuldige slachtoffers zijn gevallen maar het werd hoog tijd om Uncle Sam duidelijk te maken dat je niet ongestraft overal ter wereld politieagent kan spelen. En waarom een speciale dag voor mij ? Twaalf jaar geleden waren Nancy en ik ook al eens een tijdje uit elkaar en is het achteraf toch allemaal nog goedgekomen. Om dat allemaal een beetje te “vieren” zijn we toen in september op reis geweest naar Normandië/Bretagne. Op 11 september gingen we vóór het avondeten nog even een wandelingetje maken met de honden. Ik had op de radio net iets gehoord over een vliegtuigramp in New York maar had toen nog geen benul van de omvang. Onze wandeling liep een beetje uit de hand en we liepen uren lang hopeloos verloren. Om een lang verhaal kort te maken : dank zij een lift van een vriendelijke dame geraakten we net voor de duisternis terug op de camping. Intussen was op alle televisiezenders te zien wat er gebeurd was met de Twin Towers. Ik zal dus altijd weten wat ik op die beruchte dag uitspookte toen de vliegtuigen zich in het World Trade Center boorden. 
    En dan terug naar 2013. Het was vanmorgen weer slechts zeven graden maar dat weerhield mij niet om vroeg te vertrekken. Eerst nog slingerend langs de gorges van de Tarn (ik zou hier echt niet in het hoogseizoen willen rijden), dan door een stuk bos en door een omleiding kwam ik ook nog voorbij Montpellier-le-Vieux. Absoluut de moeite om te bezoeken als je van grillige rotsformaties houdt. Enkele jaren terug kregen we daar onverwacht bezoek in de motorhome. Diegenen die denken dat je allen in het hooggebergte haarspeldbochten voorgeschoteld krijgt, moet zijn/haar mening herzien. Nog wat later kreeg ik zicht op de brug van Millau. Waarom betalen om erover te rijden als je het bouwwerk beter (en gratis) van op een afstand kan bekijken ? 
    Het doel van vandaag was La Couvertoirade, ooit nog al een keertje geweest maar nu terug op mijn verlanglijstje. Uiteraard om caches te zoeken, in de vorm van een tempelierskruis ligt hier een reeks van 24 caches verstopt. En alweer zag het er op papier simpeler uit dan het in werkelijkheid was. Ook vandaag was de route amper te fietsen en veel caches lagen ver van welk pad dan ook. Als je een reeks wil leggen in de vorm van iets, zou het wel heel toevallig zijn moest daar dan ook nog telkens een perfect asfaltpad naast liggen … Omdat ik geen zin had om weer uren naast mijn fiets te lopen, heb ik de caches uitgekozen die wel makkelijk te bereiken waren. Veel afwisseling zat er niet in, telkens moest je tussen doornige struiken kruipen om onder een stapeltje stenen de cache te vinden. Het dorp zelf is nog altijd even mooi en 's avonds valt het leven compleet stil. Op de parking staan naar schatting een dertigtal motorhomes die blijven overnachten, ook ik blijf hier een nachtje staan.



















    10-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nog een dagje aan de Tarn.
    Omdat de camping in een vallei ligt, verdwijnt de zon snel achter de bergen en koelt het snel af. Kouder dan 15 graden is het echter niet geworden, in vergelijking met gisteren valt er dus niet te klagen. 
    Vandaag had ik een flinke fietstocht op het programma staan, maar dat is een beetje anders uitgedraaid. Aan de overkant van de Tarn (rive gauche) ligt een hele reeks caches en die wou ik vandaag afwerken. Ik was gisteren al even gaan kijken of de weg naast de rivier haalbaar was met de fiets en dat bleek het geval te zijn. Ik had op minstens 50-60 km gerekend om alle caches binnen te halen maar … verder dan 7 caches ben ik niet geraakt en over de eerste 7 km heb ik bijna 2 uur gedaan. De wandelweg begon mooi maar werd steeds avontuurlijker. Fietsen was op veel plaatsen te moeilijk/gevaarlijk maar het pad was zo smal dat naast de fiets lopen ook niet altijd mogelijk was. Dan maar even de ogen dicht en naar beneden … Soms een bocht van 180 graden en daarna een rotsblok – knots, 1 meter lager ! Nee, ik ben niet gevallen – maar ik was toch blij dat ik mijn helm deze keer op had. Daarna hield ik het voor bekeken en ben ik langs de andere oever gewoon de asfaltweg blijven volgen. Geen caches meer, maar als beloning wel een pizza. 
    En voor al diegenen die denken dat ik verslaafd ben aan het cachen. Neen, wel aan pizza !

















    09-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.En nog drie extra foto's.
    Nummer 1 : ergens aan de rand van het dorp fladderden massa's kleine vlinders rond. Nummer 2 : ik dacht altijd dat een hagedis (of salamander, ik weet nog altijd het verschil niet – stommerik) kon overleven zonder staart. Nog straffer : er zou een nieuwe staart aangroeien. Bij deze dus niet … Nummer 3 : stofwebben in de kerk, de pastoor moet zich minder bezighouden met jongetjes óf een poetsvrouw zoeken.






    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ste Enimie.
    Om 14u ben ik aangekomen in Ste. Enimie, hier ben ik een jaar of twintig geleden ook gepasseerd en was altijd van plan nog een keertje terug te komen. Nu is het zover. Ik ben eerst even gaan kijken naar de parking in het dorp. Je kan daar eventueel overnachten met de motorhome, maar ik pas nergens tussen de lijntjes. Al die anderen ook niet, maar je zal zien : als ik er sta, komt de politie gegarandeerd bonnetjes schrijven. 
    Dan maar naar camping Couderc, vlak naast de Tarn voor 12 euro. De receptie ging pas open om 16u maar de slagboom was open zodat ik mij al kon installeren en was er nog tijd voor een eerste wandeling. Spijtig genoeg moet je altijd langs de doorgaande weg en dat is niet echt aangenaam. Het dorp is nog altijd zoals ik het in mijn gedachten had en staat met reden op de lijst van mooiste dorpjes in Frankrijk.



















    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Onderweg naar beter weer - 180 km.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ze moeten nu ook niet overdrijven, acht uur en amper vijf graden. Akkoord, ik zit hier op een hoogte van 800 meter maar het is toch maar begin september. Met al de regen die gevallen is en die lage temperatuur wil dat zeggen dat er in de hoger gelegen gebieden verse sneeuw moet liggen. Normaal wou ik hier een dag langer blijven maar ik zak toch maar een beetje verder af naar het zuiden, in de hoop op warmer weer. Voorlopig heb ik hier alleen zicht op laaghangende bewolking. 
    Onderweg kreeg ik eerst mist en daarna steeds meer zonneschijn. Net op het middaguur moest ik door Mende, dat was geen goed idee maar ik kon moeilijk voor het rode licht blijven wachten tot de drukte voorbij was. Na Mende werd ik getrakteerd op kronkelende wegen, haarspeldbochten en overhangende rotsen. Gelukkig waren er niet al te veel tegenliggers. Even werd ik begeleid door een buizerd (of in ieder geval een vogel groter dan een duif . Ik kwam onderweg ook twee Panhards tegen. Ooit heeft mijn vader nog met zo'n auto gereden en regelmatig hebben we het er nog over. Zo'n mooi gerestaureerd exemplaar wil ook nog wel eens op de kop tikken.

    08-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Auvergne - 160 km
    Het heeft nog de hele nacht geregend maar toen het vanmorgen even ophield ben ik toch nog een cache gaan zoeken die vlak bij de camping lag. Een kwartiertje later was ik op weg richting Lyon. Zondag is een mooie dag om de stad te doorkruisen, je hebt dan niet het hectische verkeer en de bijhorende files op werkdagen. Onderweg bleef het maar miezerig weer en ook toen ik net vóór de middag camping la Fressange in Saint Didier en Velay opreed was de lucht grijs. Vergeleken met de vorige camping is dit een hele verademing, maar zelfs de goorste sloppenwijk van Rio de Janeiro zou paradijselijk overkomen na de vorige nacht. De auto waterpas zetten is echter onmogelijk, ik begrijp niet waarom ze een terrassencamping niet aanleggen met vlakke plaatsen. Dat is toch even veel werk dan schuine plaatsen ? 
    Waarom Saint Didier ? Omdat hier massa's caches verstopt liggen in de omgeving ! En zie ik daar in de verte geen opklaring ? Dus snel richting dorp om de eerste te loggen. Halverwege begon het al te druppelen en waar ligt de cache ? Ergens in een oude graanschuur. En waar spelen alle dorpskinderen als het regent ? Juist ! Dan maar op weg naar een hele reeks langs een oude spoorlijn. En toen gingen de hemelsluizen helemaal open, inclusief donder en bliksem. In sneltempo terug naar de camping en hopen op betere tijden. Het is me al dikwijls overkomen, telkens ik gepland heb heel veel caches te zoeken wil het weer niet meewerken. 
    Over de voorbije zomer hoor je mij niet klagen, maar de winter mag niet komen vóór de herfst gepasseerd is ! Het is nu 22u en sinds een uur is het gestopt met regenen, buiten is het amper 9 graden en mijn oogjes zijn rood van het huilen. Ik heb op de laptop eerst “Magasin des suicides” gezien en daarna “Het meisje en de dood”, ik heb blijkbaar niet het alleenrecht op onmogelijke liefdes. Bij de zelfmoordwinkel kwam het op het einde allemaal weer goed, bij de tweede film helemaal niet. Ik zou zo graag hebben dat iemand mij nog eens graag ziet, niet alleen graag heeft … 
     En dan luister ik een uurtje naar Fanfara Tirana – feestmuziek uit de Balkan – en ik ben weer helemaal vrolijk !






    07-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Regen - 440 km
    Het was best gezellig naast de Moezel maar even na middernacht ben ik toch maar gaan slapen. Ik heb wel nog even in het nabije park een cache gelogd, dat ik daarvoor over het hek moest klimmen was geen probleem. 
    Vandaag moet ik meer dan 400 km rijden en dat is niet mijn gewoonte. Ik had gehoopt ergens een stukje van de Rode Duivels te kunnen meepikken maar dat was ijdele hoop. En toch opmerkelijk : daarnet op de radio hadden ze het over het gelijkspel van de Franse ploeg en werd terloops even vermeld dat alle andere grote ploegen zoals België en Italië hun wedstrijd hadden gewonnen. Geen idee dus wat “onze” ploeg precies gedaan heeft, maar winnen was het belangrijkste. 
    Vanmorgen toen ik nog in mijn bed lag, druppelde het al een beetje maar tijdens mijn rit van vandaag heeft het bijna onophoudelijk geregend. De temperatuur kwam niet boven de 15 graden, de helft van gisteren. Onderweg kwam ik regelmatig fietsers die met pak en zak onderweg waren naar … misschien wel Compostela. Ze lieten me in ieder geval aan Thierry en Filip denken. Pas toen de nachten van de heilige Jos (Nuits St. Georges) in zicht kwamen, werd het droog. Het is nu 17u en een uurtje geleden ben ik camping Beaujolais van Saint Romain des Iles opgereden. Klinkt allemaal veel mooier dan het is. Het geheel ziet er meer uit als een zigeunerkamp, de baas van het café (dat ook als “receptie” dient) mist bijna al zijn tanden en was duidelijk boven zijn theewater. Ook de vaste klanten zijn duidelijk allemaal van het marginale type. Ik wil wel even een cache gaan zoeken, maar ook hier is het intussen beginnen gieten. Als de rivier (ik vermoed de Saône) maar niet buiten zijn oevers treedt, want van een reddings- of evacuatieplan hebben ze hier vast nog nooit gehoord.







    06-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vertrek.
    Vandaag komt er voor mij een einde aan een fantastische Belgische zomer.  2013 staat waarschijnlijk helemaal bovenaan in mijn lijstje van mooiste zomers.  Weinig regen, lekker warm, schitterende festivals : alle ingrediënten waren aanwezig om voor eeuwig in mijn geheugen te blijven hangen.  Moest dit een afscheidsspeech zijn, dan zou ik zeker een heleboel mensen moeten bedanken en er waarschijnlijk ook een heleboel vergeten.  Ik hou het dus gewoon vaag en algemeen : familie en vrienden - heel erg bedankt en tot volgend jaar !
    Het is nu 10u30 en binnen een kwartiertje ben ik weg richting Spanje.  Vandaag rij ik waarschijnlijk tot Thionville, daarna gaat het tot de omgeving van Lyon.  Wanner ik nog een keertje internet heb, weet ik voorlopig nog niet.  Het kan dus zijn dat ik enkele dagen niet sop de blog kan schrijven.

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Thionville - 285 km
    Als mensen zeggen dat ze naar “de Moezel” gaan, bedoelen ze daarmee vrijwel altijd het Duitse gedeelte van deze rivier. Zelf kom ik, zonder het echt zo te plannen, altijd aan “la Moselle” terecht – de Franse Moezel dus. Deze keer is dat in Thionville, een stad waar ik nog niet eerder geweest ben. Om 14u30 stond ik voor de gesloten poort van de gemeentecamping, de receptie zou pas om 16u openen … Gelukkig kwam de verantwoordelijke al veel vroeger aan, een uiterst vriendelijke dame die heel veel info gaf en een kwartiertje later zat ik op de fiets om de omgeving te verkennen. De camping ligt vlak naast de rivier en heel dicht bij het centrum. Thionville is niet echt een interessante stad, maar het autovrije gedeelte is met zijn vele winkels en terrasjes wel gezellig. Op een bepaald moment hoorde ik in de verte een scherp, irriterend geluid. Het bleek van een heus race circuit te komen, maar dan wel eentje voor bolides van klein formaat. Ik schat dat ze op het rechte stuk toch 100 km/u haalden. Tijdens mijn fietstochtje was het natuurlijk ook de bedoeling om caches te zoeken maar dat viel een beetje tegen. Door het mooie weer was er altijd wel een bompa met hond, bomma met kleinkind, snotneus met een nieuw lief of gewoon een groepje hangjongeren die het zoeken onmogelijk maakte. Vijf caches lukten wel, het is niet veel maar ik ben tevreden. 
    Het is nu 21u en ik zit buiten op mijn terras, met zicht op het water én een aantal kraampjes, terrasjes en live muziek. Het lijkt wel alsof de disco party van gisterenavond wordt overgedaan, ik zal toch maar eens een kijkje gaan nemen.











    05-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.CHIC.
    Vanavond de zomer feestelijk afgesloten maar daar gaat een verhaaltje aan vooraf.  Afgelopen zaterdagochtend luisterde ik - zoals gewoonlijk - naar Radio 1.  Om kaarten te winnen voor het uitverkochte concert van Chic in het Rivierenhof moest je een mailtje sturen met daarin een verhaaltje over een mooie festivalherinnering.  Mijn inzending werd voorgelezen (Dit jaar stak Boombalfestival met kop en schouders boven alle andere festivals uit, en het optreden van Guido Belcanto zal me altijd bijblijven. Omdat hij zo goed was ? Ook ! Maar toch vooral omdat ik tijdens zijn optreden met een meisje heb gedanst dat eeuwig in mijn geheugen zal blijven hangen, ook al bleek het een onmogelijke liefde te zijn. Toch wil ik H. langs deze weg bedanken voor de fantastische dagen in Lovendegem.) en leverde me twee vrijkaarten voor Chic op, én de opmerking "Denk eraan, geen enkele liefde is onmogelijk !"
    Met H. naar het optreden gaan was onmogelijk en dus ben ik met Karen geweest, een ex-tante (of hoe moet ik zo iemand noemen ?) De iets oudere mensen kennen Chic van hits uit de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw.  Tegenwoordig is het vooral muziek voor "foute" feestjes : Le freak, I want your love, Good times en Dance dance dance.  Speciaal voor mij speelden ze ook My forbidden lover - I don't want no other ....  De overgrote meerderheid fuifnummers van deze avond was de veertig en vijftig al vlot gepasseerd, maar zou ik me nu echt moeten gaan concentreren op die leeftijdscategorie om nog van straat te geraken ?
    Het voorprogramma was echt verschrikkelijk slecht, het concert van Chic zelf was super ! De uiterst sympathieke Nile Rodgers heeft een hoge dunk van zichzelf en dat mag ook.  Je beseft pas wat die man voor de popmuziek heeft betekend als ook nummers van o.a. Madonna, David Bowie, Duran Duran en Diana Ross de revue passeren (allemaal door hem geschreven !).  Ook nu is de man niet weg te denken en helemaal terug in de belangstelling dank zij de samenwerking met Daft Punk (Get lucky !).
    Voilà, nu weten jullie ook meteen waarom ik nog altijd niet naar Spanje vertrokken ben ! Morgen is het echt zover ...

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fietsen.
    Vanochtend ben ik nog enkele boodschappen gedaan en heb daarbij eens gelet op het aantal verkeersovertredingen dat ik maak op de fiets.  Een uurtje fietsen bracht het totaal op 23 mogelijke boetes, ze moeten mij dan natuurlijk wel kunnen pakken ! Toch ben ik ervan overtuigd dat ik nooit andere mensen in gevaar breng of hinder veroorzaak.  Wachten voor een rood licht vind ik belachelijk als er geen auto's aankomen, over het voetpad is soms veiliger dan op het fietspad en als het niet anders kan gewoon even de ogen sluiten en hopen dat je het overleeft.  Tot nu toe lukt het altijd en alhoewel altijd op je hoede moet zijn voor afslaande automobilisten en openzwaaiende deuren, het grootste gevaar komt tegenwoordig van andere fietsers en voetgangers.  De helft loopt of rijdt telefonerend over straat en heeft absoluut niet in de gaten wat er rondom hem of haar gebeurt.  
    In de namiddag ben ik nog even een cache gaan zoeken met Nancy.  Echt veel tijd hadden we niet, maar nichtje Yessica (Y'ke) had enkele dagen haar eerste cache verstopt en dus was ik moreel verplicht om die te gaan loggen.  We hebben ook nog een poging gedaan een multi op te lossen maar verder dat een kleurig steegje zijn we niet geraakt.
    Toen ik terug was op Vogelzang, zat er een duidelijk ziek konijntje onder de auto.  Goed opletten dat ik het morgen niet plat rij ...







    04-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Extra koelkast.
    Ik heb lang getwijfeld maar vanmorgen heb ik de knoop toch maar doorgehakt en heb een extra koelkast van Dometic gekocht.  Het gekozen model werkt op 12V, 220V en gas en kan zo als reserve dienen als de ingebouwde koelkast het tijdens de winter in Spanje weer laat afweten.  Plaats om ze te zetten heb ik genoeg, maar er komen natuurlijk weer enkele kilootjes overgewicht bij.  Tijdens mijn ritje naar Temse heb ik onderweg ook mijn LPG tank gevuld en daarna ben ik samen met Nancy ook nog de BP gasfles gaan wisselen.  Weer enkele zaken van het lijstje geschrapt en nu bijna helemaal klaar om te vertrekken.
    Uiteraard bleef er vandaag ook nog tijd over om enkele caches te loggen, gedeeltelijk gevonden in onbekende stukjes groen tussen Deurne en Wijnegem.  Eén cache lag aan de geitenhoeve, maar daar zagen we alleen ezeltjes.
    Vanavond ben ik met Jacques en Christine gaan eten.  Ik had zo enthousiast over Xuan Ly verteld dat ze het ook wel eens wilden proberen.  Aan de tramhalte nog even poseren en dan naar de Bredabaan.  Omdat het een warme zwoele zomeravond was, konden we op het tuinterras eten.











    03-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ontbijt op het terras.
    Je hoort wel eens vertellen dat je moet ontbijten als een keizer, lunchen als een koning en dineren als een bedelaar.  Dat eerste is vandaag in ieder geval werkelijkheid geworden.  Ik was vanmorgen afgesproken met Yessica in café Zürich op het Zuid om samen een "groot ontbijt" te nemen.  Je krijgt dan vers fruitsap, een croissantje, een broodmandje, beleg, confituur, een eitje, verse fruitsla en koffie of thee.  En dat allemaal op het terras in het ochtendzonnetje.  Een prima basis om daarna op cachetocht te vertrekken.  En we hadden het nodig ! We hadden vandaag enkele caches op het programma staan op de oude terreinen van Petroleum-Zuid.  Ooit zou hier een nieuwe woonwijk moeten verrijzen, maar eerst moeten alle verontreinigde gronden nog gesaneerd worden.  Het enige wat nu verrijst zijn de verschillende podia en tenten voor Laundry Day, het dance festival van komend weekend.  Ooit was Laundry Day een kleinschalig initiatief in de Kammenstraat, nu een commercieel monstergebeuren. 
    De caches die we zochten waren allemaal niet zo heel moeilijk te vinden, op de juiste plek geraken was een andere zaak.  Soms moesten we door hoog struikgewas waar het onkruid net niet onder je oksels kriebelde.  Eén cache lag in de Hobokense polder en die wil ik echt niet gaan zoeken in het regenseizoen . De omgeving waar we doorliepen was echt prachtig, overal probeert de natuur grond terug te winnen op de industrie.  Spijtig dat dit waarschijnlijk binnen enkele jaren allemaal zal verdwijnen.  Hopelijk vergeten ze de horeca niet tijdens de aanleg van de nieuwe wijk, want nu zijn we tevergeefs op zoek gegaan naar een terrasje.  Gelukkig zaten er ter hoogte van Q8 enkele dames buiten te lunchen en waren die bereid om binnen frisdrank voor ons te gaan halen.  Een blikje cola en fanta voor samen 1,20 euro - een goedkoper café kan je niet vinden.  En nog een gezellige babbel bovenop ! Onze zoektocht eindigde aan het nieuwe justitiepaleis en daar kon Yessica de tram nemen om haar zoontje Trey van school te halen.
    Voor lunchen als een koning was er geen tijd meer, het koningsmaal werd dan maar doorgeschoven naar de avond.  Jacques en Christine zorgden voor pizza, ik voor de ijsjes.  De bedelaar heeft vandaag pech en moet zonder eten naar bed ...













    02-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuwe Garmin.
    Deze ochtend eerst nog wat administratieve zaken in orde gebracht en toen op zoek gegaan naar een nieuw navigatietoestel voor in de auto.  Na veel rondkijken is het uiteindelijk een Garmin 2598 geworden en daar ben ik dan de rest van de middag en avond zoet mee geweest om alles te updaten en in te stellen naar mijn eigen voorkeuren.  

    01-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Edegem en Kontich.
    In de late voormiddag was ik afgesproken met Nancy in Edegem.  Daar was het vandaag jaar- en rommelmarkt en door het relatief mooie weer was er veel volk op straat en ook de stuntmannen op hun fietsen kregen veel aandacht.  Dat kon ons er toch niet van weerhouden om 13 caches te loggen.  Toen ik terugkeerde naar de motorhome op terrein Vogelzang, wachtte mij een aangename verrassing : Jacques en Christine uit Lissewege stonden vlak naast mij geparkeerd met hun Arto.  En dus konden we weer gezellig kletsen, bij hen kan dat ook nooit zonder ook iets te eten - dus meteen ook buikje vol ! Terug in de auto was er iets slechter nieuws : RAFC gelijk gespeeld tegen Geel, wegens een onterecht toegekende strafschop voor de Kempenaars in de laatste minuut.  Tot overmaat van ramp heeft het nieuwe Wilrijk-Beerschot zijn eerste wedstrijd gewonnen.




    31-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Opdracht volbracht !
    Augustus was geocaching maand en de bedoeling was om elke dag minstens één cache te loggen.  Het was niet altijd even simpel maar het is toch gelukt.  Wat win ik hiermee ? Niets, enkel de voldoening én 31 virtuele souvenirs.
    Nog een grappige anekdote : Sanne, die gisteren mee ging eten bij Xuan Ly vertelde over haar eerste stageweek in het psychiatrisch centrum Gent-Sleidinge.  Ze had mij al wel over het cachen horen vertellen maar echt interesseren doet het haar niet.  En wat was maandag de eerste groepsactiviteit die ze moest bijwonen/begeleiden ? Geocachen !
    Het opruimen van het vroegere appartement van mijn vader is helemaal achter de rug.  De nog bruikbare spullen en persoonlijke zaken zijn verhuisd naar een opslagplaats aan de Boomsesteenweg.  Je kan maar nooit weten of ik nog eens een vaste stek vind in Antwerpen.

    30-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het is nu officieel, ik ben slim (of ik kan goed gokken) !
    Ik heb nog enkele "examens" in de Gazet van Antwerpen achter de rug en ik haalde voor aardrijkskunde 100 % en voor chemie/fysica/biologie 88 %.
    Niet om op te scheppen, maar op school haalde ik vroeger ook zo'n cijfers en meermaals had ik een rapport van 100 % kunnen hebben, ware het niet dat ze ook punten gaven op gedrag, orde en vlijt - niet echt mijn sterkste eigenschappen.  Hadden ze ook nog punten gegeven aan "gezag erkennen" dan was ik waarschijnlijk altijd gebuisd geweest. 
    Vandaag heb ik mijn dag weer al rommelend, sorterend en verhuizend doorgebracht.  Al dat hard werken werd beloond door een lekker etentje bij Xuan Ly (Vietnamees-Thais restaurant) in Merksem.  Ik probeer hier elk jaar toch minstens één keer mijn voeten onder tafel te schuiven, maar door mijn korte verblijven in België wordt het steeds moeilijker.  Deze avond was ik afgesproken met de vaste festivalbende en in goed gezelschap smaakt het eten dan nóg beter.





    29-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Opruimen.
    Ik voel mijn rug niet meer.  De hele dag werken (ja, ook opruimen is werken) ben ik niet meer gewend.  Het is intussen wel duidelijk dat zondag vertrekken niet haalbaar is, ik zie nog wel wanneer het dan wel lukt.  De auto was onvoorzien vandaag al klaar en de turbo is vervangen.  Het klinkt nu een stuk beter, hopen dat het zo blijft want het vervangen heeft echt heel veel geld gekost.
    Tijdens de verplichte rustpauzes (verplicht door de vakbond !) tokkelde ik af en toe op de laptop en op de site van Gazet van Antwerpen kwam ik enkele kleine en simpele "back to school" quizjes tegen.  Van de onderdelen Nederlands en geschiedenis had ik geen schrik en haalde ik 88 %.  Wiskunde was iets anders, soms begreep ik de vraag niet eens maar ik haalde toch nog 75 %.  Ik ben dus nog altijd niet zo dom dan ik lijk.
    Ook een hartverwarmend berichtje in de krant : enkele Amerikaanse jongeren hebben hun gekochte goederen betaald, zelfs al was er geen personeel aanwezig omdat de winkel eigenlijk gesloten moest zijn.  Ze stonden een tijdje aan de kassa, legden dan het geld op de toonbank en vertrokken.  Toch plezant om te horen dat er ook nog eerlijke mensen zijn.

    28-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Normaal ?
    Ik begin stilaan opnieuw in mijn "normale" ritme te komen.  Normaal wil zeggen : rond middernacht gaan slapen, 's morgens met de vogeltjes (of het geluid van de Antwerpse ring) wakker worden en daarna caches gaan zoeken.  Ik sta sinds gisteren weer op Vogelzang en de volgende dagen ben ik helemaal dakloos want ik zal de motorhome minstens voor twee dagen moeten missen voor het plaatsen van een nieuwe turbo.  Gelukkig kan ik nog terecht in het oude appartement waar onze pa heeft gewoond en dat komt goed uit want dat moet helemaal leeggemaakt worden voor ik vertrek.  Ik zou graag zondagochtend richting Spanje rijden, maar het is nog twijfelachtig of dat zal lukken.

    >

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs