Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
09-09-2013
Onderweg naar beter weer - 180 km.
Ze moeten nu ook niet overdrijven, acht uur en amper vijf graden. Akkoord, ik zit hier op een hoogte van 800 meter maar het is toch maar begin september. Met al de regen die gevallen is en die lage temperatuur wil dat zeggen dat er in de hoger gelegen gebieden verse sneeuw moet liggen. Normaal wou ik hier een dag langer blijven maar ik zak toch maar een beetje verder af naar het zuiden, in de hoop op warmer weer. Voorlopig heb ik hier alleen zicht op laaghangende bewolking.
Onderweg kreeg ik eerst mist en daarna steeds meer zonneschijn. Net op het middaguur moest ik door Mende, dat was geen goed idee maar ik kon moeilijk voor het rode licht blijven wachten tot de drukte voorbij was. Na Mende werd ik getrakteerd op kronkelende wegen, haarspeldbochten en overhangende rotsen. Gelukkig waren er niet al te veel tegenliggers. Even werd ik begeleid door een buizerd (of in ieder geval een vogel groter dan een duif . Ik kwam onderweg ook twee Panhards tegen. Ooit heeft mijn vader nog met zo'n auto gereden en regelmatig hebben we het er nog over. Zo'n mooi gerestaureerd exemplaar wil ook nog wel eens op de kop tikken.
08-09-2013
Auvergne - 160 km
Het heeft nog de hele nacht geregend maar toen het vanmorgen even ophield ben ik toch nog een cache gaan zoeken die vlak bij de camping lag. Een kwartiertje later was ik op weg richting Lyon. Zondag is een mooie dag om de stad te doorkruisen, je hebt dan niet het hectische verkeer en de bijhorende files op werkdagen. Onderweg bleef het maar miezerig weer en ook toen ik net vóór de middag camping la Fressange in Saint Didier en Velay opreed was de lucht grijs. Vergeleken met de vorige camping is dit een hele verademing, maar zelfs de goorste sloppenwijk van Rio de Janeiro zou paradijselijk overkomen na de vorige nacht. De auto waterpas zetten is echter onmogelijk, ik begrijp niet waarom ze een terrassencamping niet aanleggen met vlakke plaatsen. Dat is toch even veel werk dan schuine plaatsen ?
Waarom Saint Didier ? Omdat hier massa's caches verstopt liggen in de omgeving ! En zie ik daar in de verte geen opklaring ? Dus snel richting dorp om de eerste te loggen. Halverwege begon het al te druppelen en waar ligt de cache ? Ergens in een oude graanschuur. En waar spelen alle dorpskinderen als het regent ? Juist ! Dan maar op weg naar een hele reeks langs een oude spoorlijn. En toen gingen de hemelsluizen helemaal open, inclusief donder en bliksem. In sneltempo terug naar de camping en hopen op betere tijden. Het is me al dikwijls overkomen, telkens ik gepland heb heel veel caches te zoeken wil het weer niet meewerken.
Over de voorbije zomer hoor je mij niet klagen, maar de winter mag niet komen vóór de herfst gepasseerd is ! Het is nu 22u en sinds een uur is het gestopt met regenen, buiten is het amper 9 graden en mijn oogjes zijn rood van het huilen. Ik heb op de laptop eerst Magasin des suicides gezien en daarna Het meisje en de dood, ik heb blijkbaar niet het alleenrecht op onmogelijke liefdes. Bij de zelfmoordwinkel kwam het op het einde allemaal weer goed, bij de tweede film helemaal niet. Ik zou zo graag hebben dat iemand mij nog eens graag ziet, niet alleen graag heeft
En dan luister ik een uurtje naar Fanfara Tirana feestmuziek uit de Balkan en ik ben weer helemaal vrolijk !
07-09-2013
Regen - 440 km
Het was best gezellig naast de Moezel maar even na middernacht ben ik toch maar gaan slapen. Ik heb wel nog even in het nabije park een cache gelogd, dat ik daarvoor over het hek moest klimmen was geen probleem.
Vandaag moet ik meer dan 400 km rijden en dat is niet mijn gewoonte. Ik had gehoopt ergens een stukje van de Rode Duivels te kunnen meepikken maar dat was ijdele hoop. En toch opmerkelijk : daarnet op de radio hadden ze het over het gelijkspel van de Franse ploeg en werd terloops even vermeld dat alle andere grote ploegen zoals België en Italië hun wedstrijd hadden gewonnen. Geen idee dus wat onze ploeg precies gedaan heeft, maar winnen was het belangrijkste.
Vanmorgen toen ik nog in mijn bed lag, druppelde het al een beetje maar tijdens mijn rit van vandaag heeft het bijna onophoudelijk geregend. De temperatuur kwam niet boven de 15 graden, de helft van gisteren. Onderweg kwam ik regelmatig fietsers die met pak en zak onderweg waren naar misschien wel Compostela. Ze lieten me in ieder geval aan Thierry en Filip denken. Pas toen de nachten van de heilige Jos (Nuits St. Georges) in zicht kwamen, werd het droog. Het is nu 17u en een uurtje geleden ben ik camping Beaujolais van Saint Romain des Iles opgereden. Klinkt allemaal veel mooier dan het is. Het geheel ziet er meer uit als een zigeunerkamp, de baas van het café (dat ook als receptie dient) mist bijna al zijn tanden en was duidelijk boven zijn theewater. Ook de vaste klanten zijn duidelijk allemaal van het marginale type. Ik wil wel even een cache gaan zoeken, maar ook hier is het intussen beginnen gieten. Als de rivier (ik vermoed de Saône) maar niet buiten zijn oevers treedt, want van een reddings- of evacuatieplan hebben ze hier vast nog nooit gehoord.
06-09-2013
Vertrek.
Vandaag komt er voor mij een einde aan een fantastische Belgische zomer. 2013 staat waarschijnlijk helemaal bovenaan in mijn lijstje van mooiste zomers. Weinig regen, lekker warm, schitterende festivals : alle ingrediënten waren aanwezig om voor eeuwig in mijn geheugen te blijven hangen. Moest dit een afscheidsspeech zijn, dan zou ik zeker een heleboel mensen moeten bedanken en er waarschijnlijk ook een heleboel vergeten. Ik hou het dus gewoon vaag en algemeen : familie en vrienden - heel erg bedankt en tot volgend jaar !
Het is nu 10u30 en binnen een kwartiertje ben ik weg richting Spanje. Vandaag rij ik waarschijnlijk tot Thionville, daarna gaat het tot de omgeving van Lyon. Wanner ik nog een keertje internet heb, weet ik voorlopig nog niet. Het kan dus zijn dat ik enkele dagen niet sop de blog kan schrijven.
Thionville - 285 km
Als mensen zeggen dat ze naar de Moezel gaan, bedoelen ze daarmee vrijwel altijd het Duitse gedeelte van deze rivier. Zelf kom ik, zonder het echt zo te plannen, altijd aan la Moselle terecht de Franse Moezel dus. Deze keer is dat in Thionville, een stad waar ik nog niet eerder geweest ben. Om 14u30 stond ik voor de gesloten poort van de gemeentecamping, de receptie zou pas om 16u openen Gelukkig kwam de verantwoordelijke al veel vroeger aan, een uiterst vriendelijke dame die heel veel info gaf en een kwartiertje later zat ik op de fiets om de omgeving te verkennen. De camping ligt vlak naast de rivier en heel dicht bij het centrum. Thionville is niet echt een interessante stad, maar het autovrije gedeelte is met zijn vele winkels en terrasjes wel gezellig. Op een bepaald moment hoorde ik in de verte een scherp, irriterend geluid. Het bleek van een heus race circuit te komen, maar dan wel eentje voor bolides van klein formaat. Ik schat dat ze op het rechte stuk toch 100 km/u haalden. Tijdens mijn fietstochtje was het natuurlijk ook de bedoeling om caches te zoeken maar dat viel een beetje tegen. Door het mooie weer was er altijd wel een bompa met hond, bomma met kleinkind, snotneus met een nieuw lief of gewoon een groepje hangjongeren die het zoeken onmogelijk maakte. Vijf caches lukten wel, het is niet veel maar ik ben tevreden.
Het is nu 21u en ik zit buiten op mijn terras, met zicht op het water én een aantal kraampjes, terrasjes en live muziek. Het lijkt wel alsof de disco party van gisterenavond wordt overgedaan, ik zal toch maar eens een kijkje gaan nemen.
05-09-2013
CHIC.
Vanavond de zomer feestelijk afgesloten maar daar gaat een verhaaltje aan vooraf. Afgelopen zaterdagochtend luisterde ik - zoals gewoonlijk - naar Radio 1. Om kaarten te winnen voor het uitverkochte concert van Chic in het Rivierenhof moest je een mailtje sturen met daarin een verhaaltje over een mooie festivalherinnering. Mijn inzending werd voorgelezen (Dit jaar stak Boombalfestival met kop en schouders boven alle andere festivals uit, en het optreden van Guido Belcanto zal me altijd bijblijven. Omdat hij zo goed was ? Ook ! Maar toch vooral omdat ik tijdens zijn optreden met een meisje heb gedanst dat eeuwig in mijn geheugen zal blijven hangen, ook al bleek het een onmogelijke liefde te zijn. Toch wil ik H. langs deze weg bedanken voor de fantastische dagen in Lovendegem.) en leverde me twee vrijkaarten voor Chic op, én de opmerking "Denk eraan, geen enkele liefde is onmogelijk !"
Met H. naar het optreden gaan was onmogelijk en dus ben ik met Karen geweest, een ex-tante (of hoe moet ik zo iemand noemen ?) De iets oudere mensen kennen Chic van hits uit de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw. Tegenwoordig is het vooral muziek voor "foute" feestjes : Le freak, I want your love, Good times en Dance dance dance. Speciaal voor mij speelden ze ook My forbidden lover - I don't want no other .... De overgrote meerderheid fuifnummers van deze avond was de veertig en vijftig al vlot gepasseerd, maar zou ik me nu echt moeten gaan concentreren op die leeftijdscategorie om nog van straat te geraken ?
Het voorprogramma was echt verschrikkelijk slecht, het concert van Chic zelf was super ! De uiterst sympathieke Nile Rodgers heeft een hoge dunk van zichzelf en dat mag ook. Je beseft pas wat die man voor de popmuziek heeft betekend als ook nummers van o.a. Madonna, David Bowie, Duran Duran en Diana Ross de revue passeren (allemaal door hem geschreven !). Ook nu is de man niet weg te denken en helemaal terug in de belangstelling dank zij de samenwerking met Daft Punk (Get lucky !).
Voilà, nu weten jullie ook meteen waarom ik nog altijd niet naar Spanje vertrokken ben ! Morgen is het echt zover ...
Fietsen.
Vanochtend ben ik nog enkele boodschappen gedaan en heb daarbij eens gelet op het aantal verkeersovertredingen dat ik maak op de fiets. Een uurtje fietsen bracht het totaal op 23 mogelijke boetes, ze moeten mij dan natuurlijk wel kunnen pakken ! Toch ben ik ervan overtuigd dat ik nooit andere mensen in gevaar breng of hinder veroorzaak. Wachten voor een rood licht vind ik belachelijk als er geen auto's aankomen, over het voetpad is soms veiliger dan op het fietspad en als het niet anders kan gewoon even de ogen sluiten en hopen dat je het overleeft. Tot nu toe lukt het altijd en alhoewel altijd op je hoede moet zijn voor afslaande automobilisten en openzwaaiende deuren, het grootste gevaar komt tegenwoordig van andere fietsers en voetgangers. De helft loopt of rijdt telefonerend over straat en heeft absoluut niet in de gaten wat er rondom hem of haar gebeurt.
In de namiddag ben ik nog even een cache gaan zoeken met Nancy. Echt veel tijd hadden we niet, maar nichtje Yessica (Y'ke) had enkele dagen haar eerste cache verstopt en dus was ik moreel verplicht om die te gaan loggen. We hebben ook nog een poging gedaan een multi op te lossen maar verder dat een kleurig steegje zijn we niet geraakt.
Toen ik terug was op Vogelzang, zat er een duidelijk ziek konijntje onder de auto. Goed opletten dat ik het morgen niet plat rij ...
04-09-2013
Extra koelkast.
Ik heb lang getwijfeld maar vanmorgen heb ik de knoop toch maar doorgehakt en heb een extra koelkast van Dometic gekocht. Het gekozen model werkt op 12V, 220V en gas en kan zo als reserve dienen als de ingebouwde koelkast het tijdens de winter in Spanje weer laat afweten. Plaats om ze te zetten heb ik genoeg, maar er komen natuurlijk weer enkele kilootjes overgewicht bij. Tijdens mijn ritje naar Temse heb ik onderweg ook mijn LPG tank gevuld en daarna ben ik samen met Nancy ook nog de BP gasfles gaan wisselen. Weer enkele zaken van het lijstje geschrapt en nu bijna helemaal klaar om te vertrekken.
Uiteraard bleef er vandaag ook nog tijd over om enkele caches te loggen, gedeeltelijk gevonden in onbekende stukjes groen tussen Deurne en Wijnegem. Eén cache lag aan de geitenhoeve, maar daar zagen we alleen ezeltjes.
Vanavond ben ik met Jacques en Christine gaan eten. Ik had zo enthousiast over Xuan Ly verteld dat ze het ook wel eens wilden proberen. Aan de tramhalte nog even poseren en dan naar de Bredabaan. Omdat het een warme zwoele zomeravond was, konden we op het tuinterras eten.
03-09-2013
Ontbijt op het terras.
Je hoort wel eens vertellen dat je moet ontbijten als een keizer, lunchen als een koning en dineren als een bedelaar. Dat eerste is vandaag in ieder geval werkelijkheid geworden. Ik was vanmorgen afgesproken met Yessica in café Zürich op het Zuid om samen een "groot ontbijt" te nemen. Je krijgt dan vers fruitsap, een croissantje, een broodmandje, beleg, confituur, een eitje, verse fruitsla en koffie of thee. En dat allemaal op het terras in het ochtendzonnetje. Een prima basis om daarna op cachetocht te vertrekken. En we hadden het nodig ! We hadden vandaag enkele caches op het programma staan op de oude terreinen van Petroleum-Zuid. Ooit zou hier een nieuwe woonwijk moeten verrijzen, maar eerst moeten alle verontreinigde gronden nog gesaneerd worden. Het enige wat nu verrijst zijn de verschillende podia en tenten voor Laundry Day, het dance festival van komend weekend. Ooit was Laundry Day een kleinschalig initiatief in de Kammenstraat, nu een commercieel monstergebeuren.
De caches die we zochten waren allemaal niet zo heel moeilijk te vinden, op de juiste plek geraken was een andere zaak. Soms moesten we door hoog struikgewas waar het onkruid net niet onder je oksels kriebelde. Eén cache lag in de Hobokense polder en die wil ik echt niet gaan zoeken in het regenseizoen . De omgeving waar we doorliepen was echt prachtig, overal probeert de natuur grond terug te winnen op de industrie. Spijtig dat dit waarschijnlijk binnen enkele jaren allemaal zal verdwijnen. Hopelijk vergeten ze de horeca niet tijdens de aanleg van de nieuwe wijk, want nu zijn we tevergeefs op zoek gegaan naar een terrasje. Gelukkig zaten er ter hoogte van Q8 enkele dames buiten te lunchen en waren die bereid om binnen frisdrank voor ons te gaan halen. Een blikje cola en fanta voor samen 1,20 euro - een goedkoper café kan je niet vinden. En nog een gezellige babbel bovenop ! Onze zoektocht eindigde aan het nieuwe justitiepaleis en daar kon Yessica de tram nemen om haar zoontje Trey van school te halen.
Voor lunchen als een koning was er geen tijd meer, het koningsmaal werd dan maar doorgeschoven naar de avond. Jacques en Christine zorgden voor pizza, ik voor de ijsjes. De bedelaar heeft vandaag pech en moet zonder eten naar bed ...
02-09-2013
Nieuwe Garmin.
Deze ochtend eerst nog wat administratieve zaken in orde gebracht en toen op zoek gegaan naar een nieuw navigatietoestel voor in de auto. Na veel rondkijken is het uiteindelijk een Garmin 2598 geworden en daar ben ik dan de rest van de middag en avond zoet mee geweest om alles te updaten en in te stellen naar mijn eigen voorkeuren.
01-09-2013
Edegem en Kontich.
In de late voormiddag was ik afgesproken met Nancy in Edegem. Daar was het vandaag jaar- en rommelmarkt en door het relatief mooie weer was er veel volk op straat en ook de stuntmannen op hun fietsen kregen veel aandacht. Dat kon ons er toch niet van weerhouden om 13 caches te loggen. Toen ik terugkeerde naar de motorhome op terrein Vogelzang, wachtte mij een aangename verrassing : Jacques en Christine uit Lissewege stonden vlak naast mij geparkeerd met hun Arto. En dus konden we weer gezellig kletsen, bij hen kan dat ook nooit zonder ook iets te eten - dus meteen ook buikje vol ! Terug in de auto was er iets slechter nieuws : RAFC gelijk gespeeld tegen Geel, wegens een onterecht toegekende strafschop voor de Kempenaars in de laatste minuut. Tot overmaat van ramp heeft het nieuwe Wilrijk-Beerschot zijn eerste wedstrijd gewonnen.
31-08-2013
Opdracht volbracht !
Augustus was geocaching maand en de bedoeling was om elke dag minstens één cache te loggen. Het was niet altijd even simpel maar het is toch gelukt. Wat win ik hiermee ? Niets, enkel de voldoening én 31 virtuele souvenirs.
Nog een grappige anekdote : Sanne, die gisteren mee ging eten bij Xuan Ly vertelde over haar eerste stageweek in het psychiatrisch centrum Gent-Sleidinge. Ze had mij al wel over het cachen horen vertellen maar echt interesseren doet het haar niet. En wat was maandag de eerste groepsactiviteit die ze moest bijwonen/begeleiden ? Geocachen !
Het opruimen van het vroegere appartement van mijn vader is helemaal achter de rug. De nog bruikbare spullen en persoonlijke zaken zijn verhuisd naar een opslagplaats aan de Boomsesteenweg. Je kan maar nooit weten of ik nog eens een vaste stek vind in Antwerpen.
30-08-2013
Het is nu officieel, ik ben slim (of ik kan goed gokken) !
Ik heb nog enkele "examens" in de Gazet van Antwerpen achter de rug en ik haalde voor aardrijkskunde 100 % en voor chemie/fysica/biologie 88 %.
Niet om op te scheppen, maar op school haalde ik vroeger ook zo'n cijfers en meermaals had ik een rapport van 100 % kunnen hebben, ware het niet dat ze ook punten gaven op gedrag, orde en vlijt - niet echt mijn sterkste eigenschappen. Hadden ze ook nog punten gegeven aan "gezag erkennen" dan was ik waarschijnlijk altijd gebuisd geweest.
Vandaag heb ik mijn dag weer al rommelend, sorterend en verhuizend doorgebracht. Al dat hard werken werd beloond door een lekker etentje bij Xuan Ly (Vietnamees-Thais restaurant) in Merksem. Ik probeer hier elk jaar toch minstens één keer mijn voeten onder tafel te schuiven, maar door mijn korte verblijven in België wordt het steeds moeilijker. Deze avond was ik afgesproken met de vaste festivalbende en in goed gezelschap smaakt het eten dan nóg beter.
29-08-2013
Opruimen.
Ik voel mijn rug niet meer. De hele dag werken (ja, ook opruimen is werken) ben ik niet meer gewend. Het is intussen wel duidelijk dat zondag vertrekken niet haalbaar is, ik zie nog wel wanneer het dan wel lukt. De auto was onvoorzien vandaag al klaar en de turbo is vervangen. Het klinkt nu een stuk beter, hopen dat het zo blijft want het vervangen heeft echt heel veel geld gekost.
Tijdens de verplichte rustpauzes (verplicht door de vakbond !) tokkelde ik af en toe op de laptop en op de site van Gazet van Antwerpen kwam ik enkele kleine en simpele "back to school" quizjes tegen. Van de onderdelen Nederlands en geschiedenis had ik geen schrik en haalde ik 88 %. Wiskunde was iets anders, soms begreep ik de vraag niet eens maar ik haalde toch nog 75 %. Ik ben dus nog altijd niet zo dom dan ik lijk.
Ook een hartverwarmend berichtje in de krant : enkele Amerikaanse jongeren hebben hun gekochte goederen betaald, zelfs al was er geen personeel aanwezig omdat de winkel eigenlijk gesloten moest zijn. Ze stonden een tijdje aan de kassa, legden dan het geld op de toonbank en vertrokken. Toch plezant om te horen dat er ook nog eerlijke mensen zijn.
28-08-2013
Normaal ?
Ik begin stilaan opnieuw in mijn "normale" ritme te komen. Normaal wil zeggen : rond middernacht gaan slapen, 's morgens met de vogeltjes (of het geluid van de Antwerpse ring) wakker worden en daarna caches gaan zoeken. Ik sta sinds gisteren weer op Vogelzang en de volgende dagen ben ik helemaal dakloos want ik zal de motorhome minstens voor twee dagen moeten missen voor het plaatsen van een nieuwe turbo. Gelukkig kan ik nog terecht in het oude appartement waar onze pa heeft gewoond en dat komt goed uit want dat moet helemaal leeggemaakt worden voor ik vertrek. Ik zou graag zondagochtend richting Spanje rijden, maar het is nog twijfelachtig of dat zal lukken.
Party !
(Bijna) al onze foto's van het boombalfestival staan online op PICASA. Er stond blijkbaar een foutje in de link - nu werkt het wel.
27-08-2013
Extra foto's.
Soms zitten we in een jury, om te recupereren gaat iedereen om beurt in "sluimermodus". Af en toe wordt er ook echt geslapen ... Foto's van H. zal je tevergeefs zoeken.
Afkicken.
Wat heb ik spijt dat het allemaal weer voorbij is. Al is het waarschijnlijk ook stilaan wel nodig om meer dan drie uurtjes per nacht te slapen, ik ga dit alles toch heel hard missen. Rond het middaguur ben ik vertrokken in Lovendegem om opnieuw koers te zetten naar Lochristi om nog een nachtje bij de familie te overnachten. Terwijl we een bord soep aten bleef ik maar doorratelen over het voorbije weekend. Anne zei op een bepaald moment dat ik nog altijd in overdrive stond en ze had gelijk de adrenaline blijft tegen hoge snelheden door mijn aders stromen. Een normaal mens zou stilaan toch toe zijn aan een beetje rust maar ik heb mijn fiets genomen en ben een tochtje van 45 km gaan maken, afgewisseld met enkele caches.
Na het avondeten heb ik de bus genomen naar het centrum van Gent, waar ik had afgesproken met H. We zullen wel altijd dikke vrienden blijven maar meer zit er echt niet in. Echt spijtig, je ontmoet maar zelden iemand waarmee het zo goed klikt. Het zal me pijn doen om ze misschien volgend jaar met iemand anders op het boombalfestival te zien rondlopen, maar dat overleef ik wel. En zo is het intussen toch weer 3u 's nachts terwijl ik dit zit te tikken. Om mij in te tomen, zullen ze me moeten platspuiten.
25-08-2013
Bombardement.
De hele dag dwaalde mijn blik door de menigte, misschien zou H. bij verrassing toch weer hier opduiken vandaag. Maar noppes, dan maar wat meer alcohol maar altijd met mate(n). Er zijn er ook die overdrijven, zo lagen er deze ochtend drie stoere mannen met kilt te slapen op de verbindingsweg tussen de grote en de stille camping. Ze waren gisterenavond op zoek gegaan naar een rustig plekje om te maffen en dachten op dat weggetje een geschikte plaats gevonden te hebben. Enkele uurtjes later bleek dat niet zo'n goed idee te zijn. Gelukkig kan iedereen hier met zo'n zaken lachen, alles baadt hier altijd in een sfeertje van vrede op aarde voor iedereen. Hier lopen ook geen stoere mannen rond die voor de veiligheid moeten zorgen en zichzelf security noemen. Neen, hier gebeurt dat gewoon in t-shirt en wordt die dienst sfeerbeheer genoemd.
Wat muziek betreft, begon het mooi vandaag met The Jacquelines, helemaal in de sfeer van de Andrew Sisters. Daarna werd het pendelen tussen de verschillende tenten tot het tijd was om backstage mosselen te gaan eten. Intussen begon Axl Peleman aan zijn soundcheck en na het eten waren we net op tijd om zijn optreden te pikken. Ik denk dat sinds 21u heel de omgeving van Lovendegem wel weet dat onze bende uit Antwerpen komt. Of iedereen daar gelukkig mee is ? Geen idee, maar we hebben ons wel geamuseerd. Ik heb trouwens de indruk dat veel mensen ons bekijken alsof wij enkel in het weekend uit een instelling worden losgelaten. En dan maar wachten tot ze ons in dwangbuis terug afvoeren.
Daarna was het tijd voor het boombalbombardement, dat is een jaarlijkse traditie waarbij door een heleboel folkmuzikanten gejamd wordt. Dit jaar zal ik me vooral een versie van de lambada herinneren, gespeeld op doedelzak ! En was het dan tijd om te gaan slapen ? Dat was de bedoeling, maar het is toch weer vlotjes richting 4u gegaan.
24-08-2013
Alleen op de wereld.
Op het grote podium weinig interessante optredens vandaag. Gelukkig werd dat in de danstempels goedgemaakt door o.a. Rama en Naragonia. Ze konden mij zelfs overtuigen tot een walsje. Het overgrote deel van de dag liep ik een beetje rond als een puppy die net voor de vakantie uit de auto wordt gegooid. Daar waar ik op festivals als BBF meestal net overspoeld word met een immense dosis geluk. Wil dat nu zeggen dat ik de hele dag triestig rondliep en vroeg ben gaan slapen ? Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeen, terwijl ik dit schrijf is het 4u45 en we hebben weer een fameus feestje gebouwd. De DJ's hadden gedaan met draaien, het licht ging uit en een heleboel mensen bleef gewoon in het duister verder feesten.
En waarom dan toch zo negatief gestemd ? Omdat ik H. die deze middag vertrokken is echt verschrikkelijk mis, ik heb de hele dag een beetje doelloos zitten rondstaren. Erg hé, liefdesverdriet bij een vijftiger die zich niet kan neerleggen bij het feit dat hij nu eenmaal niet meer kan scoren bij twintigers. Ik weet dat het een onmogelijke liefde is en ik heb het nog nooit zo erg gevonden om oud te zijn.
. Ik kwam onderweg ook twee Panhards tegen. Ooit heeft mijn vader nog met zo'n auto gereden en regelmatig hebben we het er nog over. Zo'n mooi gerestaureerd exemplaar wil ook nog wel eens op de kop tikken.
