Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
13-04-2013
En daar was hij weer : Murphy !
Ik heb een tijdje geleden al eens verteld dat ik in supermarkten meestal de verkeerde kassa kies. Ook deze avond had ik weer prijs. Zaterdagavond, dus iedereen met een volle kar aan de kassa. Had ik die ijslollies en die dozen roomijs wel moeten kopen ? Ik had het mij op voorhand al afgevraagd en door het lange wachten bij het afrekenen begon ik het me nog meer te beklagen. Ja ja ja, bijna mijn beurt ... kwak - een doos eieren van de vorige klant tegen de grond ! En het duurt natuurlijk even voor zo'n hoop kippensnot is opgekuist. Voor alle veiligheid heb ik mijn diepvriesspullen maar snel bij Luc en Sonia in de diepvriezer gestoken, met het weer van de volgende dagen zullen mijn aankopen niet lang blijven liggen.
Een chinezeke.
En dus gingen we deze middag naar Nuevo Siglo, het Chinese restaurant aan hotel Kaktus. We hadden er al veel positieve verhalen over gehoord en dan MOETEN wij natuurlijk gaan controleren of dat wel klopt. Het eten was absoluut lekker (en betaald door Ronny, nog beter !) en we hadden het zo uitgekiend dat we heel veel verschillende gerechten hadden. De inrichting van het restaurant was zelfs mooi, terwijl je dat bij de meeste soortgelijke zaken gewoon kitscherig kan noemen. Vooral het plafond had iets psychedelisch, spijtig genoeg geen magic mushrooms op het menu ... Wel mocht Sonia - zoals hier wel meer het geval is - nog een geschenkje kiezen bij het betalen van de rekening. Na een borreltje was het weer tijd om op te stappen.
Toen we buiten kwamen dacht Sonia dat ze een of andere showbizz trap in Las Vegas afdaalde en na een halve fles wijn kon er zelfs een demonstratie cancan gegeven worden. Onderweg hebben we nog even uitgerust op het terras van de Universal Lounge Bar en tegelijkertijd van de gelegenheid gebruik gemaakt om een lekkere koffie te drinken. Een extra halte bij de Sprint was ook al voorzien, maar die was nog niet open. Voor de terugtocht naar de motorhomes werd deze keer voor een avontuurlijk parcours gekozen. Toen we aankwamen op de parking was het echt snikheet maar amper een uurtje later daalde de temperatuur snel door een opkomende nevel, waardoor o.a. de Sierra Helada helemaal in de wolken verdween.
Maart nat ?
Nadat we vorig jaar de mooiste winter in jaren hadden, blijkt nu dat het in Spanje de natste maand maart was sinds 1947. Gelukkig is Spanje groot en was dat zeker niet overal zo. De waterreservoirs zijn in de meeste delen van het land flink gevuld maar hier in deze buurt hebben we toch zeker niet moeten klagen over te veel regen. Als je de hele voorbije winter even overschouwt, kunnen we vaststellen dat het vooral een winderige winter was. Indien we de weerberichten mogen geloven, zullen we de volgende veertien dagen alleen kunnen zeuren over té warm ...
Voor de mensen die denken dat alles hier altijd peis en vree is : vorige week is een feestje in Gata de Gorgos uit de hand gelopen en in rellen ontaard en in Benidorm is een lading drugs en wapens in beslag genomen, samen met een grote som geld. Vanmiddag zullen we eens gaan kijken of we nog getuige kunnen zijn van een afrekening in het Chinese misdaadmilieu ...
12-04-2013
Markt.
Af en toe moet je eens iets doen wat afwijkt van je dagelijkse routine en dus ben ik vandaag voor de eerste keer tijdens mijn overwinteringsperiode (het is de hele dag tussen de 25 en 30 graden geweest) naar de markt in Alfaz gewandeld. De doorsnee toerist loopt hier de hele week van markt naar markt maar mijn favoriet tijdverdrijf is het niet echt. Toch zeker niet als ik niet absoluut een namaak Vuitton handtas wil kopen, of een nep zonnebril van Ray Ban, of een volledig fake t-shirt van Armani. Wat me vooral opviel was het grote aantal hoofdtelefoons met daarop het "beats" logo van Dr. Dre, ongetwijfeld van minderwaardige kwaliteit. Voor goedkope tapijten moet je absoluut niet naar Marokko, voor verse groenten en fruit moet je niet naar de supermarkt (de appeltjes komen trouwens uit Italië) en de kwarteleitjes staan in promotie.
En waar ik wel naar op zoek was ? Een compleet waarde- en merkloze zonnebril ! Ferdinand had me er al over verteld en gelukkig kwam ik op de markt Benny en Marleen tegen die me de weg konden wijzen naar hét kraam. Meer nog, ze hadden zelf ook al een exemplaar gekocht voor de ronde som van 1 euro. Het is misschien geen zicht, maar het houdt in ieder geval de insecten uit mijn ogen als ik fiets.
11-04-2013
Ruim vijf maanden later.
Elk jaar heb ik het goede voornemen tijdens de winter af en toe een stukje met de auto te rijden, maar het gebeurt nooit. Al dat gedoe : stroomkabel uit, van de keggen, alles vastzetten, op de keggen, stroomkabel in ... en dat allemaal om te voorkomen dat de banden vervormen. Als de vertrekdatum dan dichterbij begint te komen, is het toch altijd veilig om de bandendruk eens te controleren en een stukje te rijden om te kijken of alles naar behoren functioneert. En dan altijd het grote moment : zal hij starten ? Sleutel in het contact, even draaien en ... vroem, zonder problemen ! En dan enkele kilometers rondrijden, zomaar nergens naartoe - wat is hij toch groot voor mij alleen denk ik dan weer snel. Met een ingerichte bestelwagen zou ik toch al voldoende ruimte hebben, maar als ik dan begin op te sommen wat ik allemaal niet meer zou kunnen meenemen ...
10-04-2013
Heet.
Eigenlijk was het vandaag te warm om uit de schaduw te komen maar ik ben toch even naar de fietsenwinkel geweest. Een tijdje geleden had Thierry mijn versnellingen afgeregeld en hij merkte toen op dat er waarschijnlijk remolie moest bijgevuld worden. Dat heb ik dan maar even laten nakijken maar de man van de winkel vond het niet nodig. Als je me binnenkort ergens van het asfalt moet schrapen omdat mijn remmen dienst weigerden, weet je bij wie je klacht kan indienen.
09-04-2013
Hoe zou het zijn met ...
... Jacques en Christine ?
Die zijn deze ochtend vertrokken om tot in Peñíscola te rijden.
... Bert en Marijke ?
Die zijn gisteren vertrokken en houden in Peñíscola een plaatsje vrij voor Jacques en Christine.
... Nancy ?
Alles in orde, we zijn nog altijd gelukkig getrouwd (kan niet anders, we zien elkaar nooit - dus ook geen ruzie ) en sinds enkele weken werkt ze als vrijwilligster in de naschoolse kinderopvang. Met haar mama gaat het niet zo goed, die ligt al een hele tijd in het ziekenhuis met longproblemen en zal wellicht de rest van haar leven altijd een zuurstoffles binnen bereik moeten hebben.
... mijn koelkast ?
Die heeft maanden zonder problemen gefunctioneerd, om enkele dagen geleden weer uit te vallen. Voorlopig wordt dit probleem opgelost door ze een uurtje uit te zetten, daarna vriest en koelt ze weer zoals het moet. Hopelijk houdt ze het nog een tijdje uit.
... de herder die ik vorige week tegenkwam ?
Die laat zijn kudde nog altijd hier in de buurt grazen.
... Chico ?
Die is vandaag voor een laatste keer op controle geweest bij de dierenarts. Alles is in orde, alleen moeten zijn spieren terug sterker worden. Dat kan alleen maar als onze pa er meer mee gaat wandelen, maar die heeft daar ook niet echt veel zin in.
... Sabor ?
Om eerlijk te zijn : bij het weekmenu vond ik niet echt iets naar mijn zin en dus werd er voor de verandering een keer van de kaart gekozen. Een Caesar salade om te beginnen en dan gemarineerde kipfilet met rode currysaus en ananasbeignets. Om af te sluiten hebben we alle drie aardbeien met roomijs en slagroom gekozen. Een koffie en een borreltje maakte alles compleet.
08-04-2013
Guardamar.
Na de boswandeling zijn we naar het "centrum" van Guardamar del Segura gereden en ook daar heb je nog een flink stuk bos om in te wandelen. In het midden van een van de groene zones, kan je zelfs een archeologische site bezoeken. Het was vandaag mooi weer en overal zag je kinderen spelen en een groep jongeren zat gitaar te spelen. We zijn ook even naar de ruïnes van het kasteel gewandeld, uiteraard om een cache te zoeken. Ik heb hem niet gevonden maar de klimpartij heeft me wel enkele geschaafde ledematen opgeleverd. Op de terugweg naar Alfaz heb ik dan toch nog drie caches kunnen loggen, allemaal exemplaren die ik vorig jaar ook had gezocht en toen niet had gevonden. Deze avond tijdens het loggen kwam ik mijn verhaaltje van vorig jaar tegen : Mijn vrouw heeft me vandaag verlaten én ik heb deze cache niet gevonden - ik ben er nog niet uit wat het ergste is ...
Op uitstap.
Onze pa wou vandaag nog wel eens ergens naartoe rijden en om een of andere bizarre reden wil hij dan altijd naar campings gaan kijken. Vorig jaar waren we zo al op bezoek geweest bij de nieuwe camping Marjal Costa Blanca bij Crevillente. Dezelfde eigenaar heeft ook al enkele jaren camping Marjal Guardamar onder zijn hoede en dus gingen we daar ook een keertje kijken. Het is een mooie camping, niet overdreven groot en van alle comfort voorzien. Met een motorhome van zeven meter hoor je hier tot de kleintjes. Als je een hond hebt die graag door de bossen en duinen rent, zit je hier prima. Dat er in die bossen ook enkele caches verborgen liggen, is mooi meegenomen.
Tentazioni.
Gisterenavond zijn we samen met Guy en Mieke - en een ons tot nu toe onbekend koppel uit Nederland (Jan en Els) - gaan eten bij Tentazioni in Albir. Ze presenteren zichzelf als Italiaans slow food restaurant, dus zeker geen doordeweekse pizzatent. Er wordt een menu aangeboden maar de gewone kaart is natuurlijk uitgebreider en het ziet er allemaal lekker uit. Echt een restaurant om een gezellige avond door te brengen en iedereen was tevreden, al stoorde Guy zich aan de veranderende lichtjes achter de toog. Mij stoorde eerder de jazzy lounge muziek, maar naarmate er meer volk in de (vorig jaar geopende) zaak kwam, viel dat minpunt helemaal weg. Toen we opnieuw in de auto zaten, werd uiteraard weer met Sabor vergeleken en met zijn drieën (Ronny, onze pa en ik) waren we het erover eens dat we lekker gegeten hadden, maar dat Sabor qua prijs/kwaliteit toch weer hoger scoort. Nu merk ik trouwens pas op dat ik afgelopen donderdag vergeten ben te vermelden dat we bij Sabor zijn gaan eten. Voilà, drie keer Sabor (nu vier keer dus) in enkele lijntjes, mijn commissie is weeral verdiend .
En als extra nog een foto die Jacques heeft doorgestuurd. Deze man lijkt wel heel blij te zijn dat hij van zijn vrouw verlost is.
07-04-2013
Drie.
In de namiddag wou onze pa nog wel ergens naartoe rijden maar een echt doel had hij niet. Ik heb hem dan maar richting Calp gestuurd, dan kon ik daar nog enkele caches zoeken. De vangst was mager, amper drie - op veel plaatsen was te veel volk aanwezig om rustig te kunnen zoeken. We mochten trouwens ook niet te lang wegblijven want vanavond "moeten" we op restaurant.
El Cisne.
Deze ochtend zijn Wim en Emmy vertrokken, ook lid van de bende die-hards die hier altijd maanden blijven staan. En telkens je denkt dat het nu alleen maar bergaf kan gaan met het aantal gasten, komen er een heleboel nieuwe opgereden. En dan is er weer zo eentje bij waar ik mij gezellig kan aan ergeren. Een doorsnee motorhomereizer komt aangereden, zoekt een plaatsje en start hoogstens nog één keer de motor om op keggen te rijden. Twee minuten later is het stil. Dat gaat helemaal anders bij het soort dat absoluut een auto wil meeslepen. Draaien of manoeuvreren kunnen ze niet, dus moet de aanhangwagen losgekoppeld worden. Dan moet de auto eraf gehaald worden, meestal gaat dit gepaard met een hoop herrie. De meegebrachte auto moet gestart worden (in dit geval een 2PK die niet echt vlot wil starten), de aanhangwagen moet ergens een plaats krijgen en dan moet de motorhome nog eens verzet worden. Ze verstoren dus minstens vijf keer zo lang mijn rust en nemen twee keer zo veel plaats in. Wat is er verkeerd aan fietsen ?
In de voormiddag ben ik met onze pa naar El Cisne geweest, een favoriet uitstapje voor veel mensen maar bij ons was het er dit jaar nog niet van gekomen. El Cisne is een combinatie van antiekwinkel/rommelmarkt/cafetaria en je kan er werkelijk vanalles op de kop tikken : versleten onderbroeken, golfuitrusting, lege gasflessen maar ook echt waardevolle spullen van enkele duizenden euro's. Of je daarmee dan een goede koop hebt gedaan, laat ik aan de experts over.
06-04-2013
Regenboog.
Onze pa heeft enkele dagen een auto gehuurd, voornamelijk om vandaag naar een beurs van oude auto's in Alicante te gaan. Mij interesseert dat niet echt, maar ik had wel gehoopt dat hij me ergens zou achterlaten om enkele caches te zoeken. Maar neen, mijnheer ging liever alleen. Ik heb deze middag dan maar een flinke wandeling gemaakt en ondanks de soms felle windstoten was het toch nog een aangename dag. We kregen ook nog een regenboog te zien, en daar horen dan natuurlijk ook enkele druppels bij.
Een heel stuk frisser.
Het is gisteren uiteindelijk nog tot na 17u droog gebleven. Eerst vielen er enkele verdwaalde druppeltjes, later werd het echte regen. Deze ochtend was het buiten nog maar zeven graden en dus moest de verwarming toch aan om het binnen gezellig te houden. Terwijl de lucht gisteren steeds grijzer werd, had ik uitgebreid de tijd om het doosje uit te pakken dat de postbode had gebracht. Ik had een tiental dagen geleden een nieuwe wifi versterker en antenne besteld en alles moest natuurlijk geïnstalleerd en geprobeerd worden. Al die extra rommel is hier niet nodig, ik sta dicht genoeg bij de antenne, maar onderweg kan het altijd handig zijn om een signaal van iets verder weg op te pikken. Ik had al enkele jaren een soortgelijk setje in gebruik maar de techniek staat niet stil en dit is is een uitvoering met meer vermogen. Ik had het misschien beter niet gekocht want een uurtje daarna zag ik op de laptop een uitzending over de gevaren van al die draadloze dingen.
05-04-2013
Vogeltjes, regen en rare sinaasappel.
De laatste dagen wordt mijn ochtenderectie(tje) - bijgaande foto is puur toeval - steevast begeleid door een steeds luider klinkend vogelgezang. Wat voor soort gevleugelde beestjes het zijn moet je aan mij niet vragen maar een mens wordt er wel vrolijk van. Als je in de richting van de bergen kijkt, wordt je humeur iets minder. Er hangen momenteel dreigende regenwolken rond de Puig Campana en misschien hebben we vanmiddag wel een paraplu nodig.
04-04-2013
Nuancering ?
Toen ik meer dan een week geleden (26/3) schreef over over de beslissing die de gemeenteraad zou nemen in verband met het "camperprobleem" in de gemeente, vroeg ik me af wat "De week" hierover zou schrijven. Tot nu toe zijn ze er nooit in geslaagd om ook maar één keer positief over dit soort toerisme te schrijven. Het was dus uitkijken naar wat er deze week (logischerwijze met enige vertraging) zou verschijnen. Voor vele overwinteraars is dit gratis weekblad zo een beetje de enige manier om op de hoogte te blijven van de lokale politiek (en natuurlijk ook "belangrijker" nieuws én de teeveeprogramma's !) en alles wat ze daar lezen wordt als waarheid aangenomen.
Toch is enige nuancering weer ver te zoeken in het meest recente artikel en wordt alles opnieuw over één kam geschoren. Dus nog maar eens : wij hebben een vergunning en zijn dus in orde en blijven open ! Onze buren klagen niet en hebben dat vorig jaar reeds ook schriftelijk bevestigd. De gemeenteraad heeft wel beslist gedurende een jaar de situatie te evalueren en voorlopig geen nieuwe vergunningen meer uit te reiken.
03-04-2013
Toch opnieuw dat geheugen ...
... want ik was nog iets vergeten te vertellen. Terwijl tijdens de live verslaggeving over de Scheldeprijs (wielerwedstrijd in en rond Schoten/Antwerpen) werd gesproken over sneeuwvlokjes, moest ik regelmatig de schaduw opzoeken. Ik heb mijn atletisch lichaam net nog in de spiegel bewonderd en jawel : verbrand door de felle zon ! Ik blijf erbij dat we een echte kwakkelwinter achter de rug hebben met minder zon, meer regen en vooral meer wind dan de andere jaren. Vergeleken met wat de achterblijvers in België en Nederland hebben moeten doorstaan, mogen we echter niet klagen.
Afscheid.
Ik had hier al enkele maanden een aantal batterijen liggen die in de speciale vuilnisbak moesten belanden. Vandaag is het eindelijk gelukt, ook al ben ik toch nog op mijn stappen moeten terugkeren want weer vergeten. Dat zal niet meer beteren zeker ? Mijn fototoestel had ik bewust in de auto gelaten, op weg naar de Lidl vallen er zelden spectaculaire foto's te nemen. En toch : voor de allereerste keer kwam ik een kudde schapen en geiten tegen en dat had dan toch een mooi plaatje kunnen opleveren.
Toen ik terug op de parking kwam, zat er nog een groepje kameraden buiten. Morgen vertrekken Chris en Maria en dus moest er nog een borreltje gedronken worden. En toen vertelde Chris zijn favoriete verhaaltje nog eens. Hij was in het gezelschap van twee mooie welgevormde meisjes die helemaal ingewreven waren met olie en als hij ze kon pakken, mocht hij ze "hebben". Maar met al die olie lukte het niet echt. Hij blijf maar grabbelen en proberen tot ... hij badend in het zweet wakker werd.
02-04-2013
Uittocht is begonnen.
Voor veel mensen was het vandaag de laatste dag om bij de bakker in de rij te staan voor vers brood. Het leek alsof hier een pestepidemie was uitgebroken, zo veel motorhomes verlieten ons om andere - in de meeste gevallen meer noordelijke - oorden op te zoeken. De motorhomes die in het midden stonden, verplaatsten zich allemaal snel naar de zijkanten zodat het geheel toch wel een heel lege aanblik gaf. Tegen het einde van de middag waren er alweer zeven nieuwelingen gearriveerd, helaas bijna allemaal Spaanse gezinnen met lawaaierige kinderen. Als de paasvakantie voorbij is, zal het hier echt rustig worden.
01-04-2013
Sacristan.
Een winderige dag vandaag maar wel een temperatuur van rond de 25 graden, zodat je toch wel buiten in een stoeltje kon zitten. De krant lezen was iets moeilijker maar gewoon lekker niksen is ook niet verkeerd.
Morgen vertrekken Gery en Roza en dat was een goede reden om iets te gaan eten. Eerst nog even "in het hoekje" Theo een gelukkige verjaardag gaan wensen en dan vertrokken naar Sacristan. Dat was weer een tijdje geleden en de super hamburgers zijn daar altijd lekker. Rond 19u30 konden we in t-shirt naar de camperplaats wandelen. Om de weg een beetje in te korten, deze keer stiekem illegaal over de spoorweg.
) en sinds enkele weken werkt ze als vrijwilligster in de naschoolse kinderopvang. Met haar mama gaat het niet zo goed, die ligt al een hele tijd in het ziekenhuis met longproblemen en zal wellicht de rest van haar leven altijd een zuurstoffles binnen bereik moeten hebben.
