Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
28-02-2013
Macho.
Toen ik deze ochtend uit de douche kwam, hing er een zakje met rozijnenbrood en een fles chocomelk aan mijn deur. Ronny had nog onthouden dat dat mijn lievelingsontbijt is. Onze pa was gisterenavond al een kaartje komen brengen voor mijn verjaardag. Ik wil alle mensen bedanken die mij vandaag een sms of email hebben gestuurd. Ook iedereen die mij persoonlijk gelukgewenst heeft : gracias. Zij die mij vergeten zijn : het is jullie vergeven. Aan alle anderen die mij vandaag of in de loop van het afgelopen jaar om een of andere reden hebben teleurgesteld : de pot op ! Maar één ding torent overal bovenuit : een kaartje van Nancy met daarin twee mooie foto's van Macho !
Een beetje winter.
Het is nu bijna 19u en een half uurtje geleden gaven de wolken een stukje van hun veroverde gebied weer prijs. En inderdaad, een verrassing kan je het niet noemen : sneeuw in de bergen. Niet echt een dik pak en het is ooit al meer geweest maar toch altijd mooi. Als het morgen nog meer opklaart, kunnen we misschien tot aan de Aitana kijken en daar zal het veel witter zijn. De appelsienen- en palmbomen denken nog altijd dat het hier nooit winter is.
Toch een terrasje.
Als er lezers zijn die na het lezen van onderstaande berichten beginnen panikeren : echt niet nodig ! Al die rampscenario's spelen zich af in het binnenland. Wij hebben alleen regen en wind moeten trotseren om te gaan eten in het wokrestaurant. En als bij wonder, na het eten was er een opklaring van een half uurtje en konden we zelfs een terrasje doen bij de Sprint !
Puerto de la Carrasqueta.
In de buurt van Puerto de la Carrasqueta staat het vrachtverkeer stil door de hevige sneeuwval, ook op de autosnelweg A7. Dit is in vogelvlucht nog geen 10 km verwijderd van het vertrekpunt van onze wandeling eergisteren en in januari ben ik met Ronny nog langs die bergpas gereden met de huurauto. De paaltjes die langs de weg stonden om de sneeuwhoogte te meten en de weg af te bakenen, verraadden toen al met wat voor weersomstandigheden je hier rekening moet houden.
Op veel plaatsen geldt inmiddels alarmfase rood en iedereen wordt aangeraden de auto niet te gebruiken. Ook zijn vele scholen gesloten.
Beter weer in België.
Ik denk dat we dit voorlopig de slechtste dag van deze winter mogen noemen. Vanmorgen was het nog zeer bescheiden begonnen maar ondertussen hebben we toch al een flink onweer, hagelbuien, hevige regen en windstoten gekregen. In het binnenland gaat het er op sommige plaatsen chaotisch aan toe door zware sneeuwval. Bijna heel Spanje wordt op dit moment trouwens getroffen door sneeuwbuien en op sommige plaatsen op amper 30 km van de kust is er tot 50 cm verse sneeuw gevallen. Het zicht is hier momenteel zo beperkt dat we de omringende bergen niet kunnen zien, maar ik vermoed dat ook hier en daar witte bergtoppen zullen zijn.
Vandaag was er nog een ander fenomeen te bewonderen : een waterhoos (soort tornado) die langs de kust passeerde. Er zijn geen meldingen van schade.
Regen.
Helemaal zoals beloofd is het vannacht beginnen regenen. Ik lag al een tijdje door het raam te kijken - ik kon weer niet slapen - toen de hele parking verlicht werd door een bliksemschicht, logischerwijze even later gevolgd door een donderslag. En dat was het, een deftig onweer om de dag feestelijk in te zetten konden ze blijkbaar niet bedenken. Ik ben dan maar opgestaan, ook al was het nog maar half zeven. Ik heb de laptop opengeklapt en o.a. naar een aflevering van "Is 't nog ver" gekeken en regelmatig goed gelachen. De eerste uitzending enkele weken geleden vond ik flauwtjes maar zoals ze nu onbekende toeristische trekpleisters op een belachelijk makende manier in de kijker zetten, vind ik wel geslaagd. Ook het probleem van het "handdoeken leggen aan het zwembad" kwam aan bod. Je kent ze wel, mensen die uren op voorhand al de beste ligstoelen reserveren door hun handdoek er op te gooien. Groot was mijn verbazing toen bleek dat er gestoorde individuen zijn die tijdens hun vakantie 's ochtends om 6u hun wekker laten aflopen en stiekem naar het zwembad sluipen om een perfect bak-en braadplekje te veroveren.
27-02-2013
Adria.
Ons vorig huisje op wielen was een Adria en daar hebben we nooit problemen mee gehad. De fabriek of hangar in Slovenië blijkt niet zo betrouwbaar te zijn dan de motorhomes die ze daar maken. Ik heb net een link gekregen (merci Filip) over zware schade door sneeuwval : HIER klikken.
Koud.
Gisteren tijdens onze wandeling was het regelmatig nodig om een jasje aan te trekken en toen we omstreeks 17u in de auto stapten was het nog zeven graden. Gisterenavond toen ik in bed kroop was de thermometer al naar het nulpunt gezakt en ik was er van overtuigd dat er in de ochtend dan wel vriestemperaturen zouden opgetekend worden. En toch was het om 8u alweer zes graden, daar heeft een dik wolkendek voor gezorgd. De volgende dagen zullen de temperaturen aan de lage kant blijven maar wat erger is (toch voor de mensen die de zon opzoeken) : er wordt regen voorspeld. Regelmatig passeert zelfs een sneeuwzone hier in de buurt en ik vermoed dat we dus in de verte (of misschien wel heel dichtbij) witte bergtoppen zullen zien. Moet ik dan echt sneeuwkettingen gaan vragen voor de huurauto ?
26-02-2013
31.
Onderweg moet je regelmatig door (oude trein-) tunnels en op verlichting moet je niet rekenen. Een zaklamp kan dus handig zijn, gelukkig hoort dit tot de standaard uitrusting van een ervaren cacher. Op het einde van de wandeling hadden we 31 caches gevonden, er blijven er dus nog genoeg over voor de volgende keer maar voor mij is dit in ieder geval een nieuw dagrecord !
De weervoorspellingen zien er niet bijster goed uit voor de volgende dagen maar ik hoop natuurlijk deze tocht in de nabije toekomst te kunnen vervolledigen. Het is wel spijtig dat je hiervoor bijna 140 km met de auto moet rijden om hier te geraken.
Nog meer kleurtjes.
Niet alleen de rotsen zijn getooid in alle kleuren van de regenboog, ook de vogeltjes tonen zich van hun beste kant.
Waarom maar een stukje ?
De gehele route van 22 km wandelen zou in principe geen probleem mogen zijn, maar het begin- en eindpunt liggen 15 km uit elkaar en dat houdt in dat je dan in totaal 37 km zou moeten stappen. Je volgt dan wel een oud spoorwegtraject maar vandaag kan je hier niet rekenen op openbaar vervoer. En zoals je kan raden gaat het hier niet alleen over wandelen, maar langs de route liggen er ook 101 (!) caches verborgen en daar ben je uiteraard ook een tijdje mee bezig.
En dus hebben we vandaag de eerste zeven kilometers van het pad gevolgd en daarna moesten we diezelfde zeven kilometers opnieuw bergopwaarts afleggen. Helemaal niet erg want op de terugweg konden we nog een keertje extra van de mooie uitzichten genieten. Vooral opvallend zijn de vele kleuren rotsformaties die je onderweg kan bewonderen. Klik op de foto om de kleuren beter te bekijken.
Via verde.
Vandaag stond een stuk van de "via verde del Maigmo" op het programma. De via verde (groene weg) is een wandelpad van 22 km over een oud spoorwegtraject. Mijn collega-cachers vandaag waren Eric en Rob.
1 - 3
Hoewel ik geen teevee heb, ben ik er toch in geslaagd om op slinkse wijze de wedstrijd Barcelona - Real Madrid - halve finale voor de Copa del Rey - te bekijken zonder betalen. Op de laptop weliswaar, en dan is de ervaring toch anders dan tussen de 90000 toeschouwers in Camp Nou. Of die toeschouwers tevreden waren met het spektakel is nog de vraag, ervan uitgaande dat de overgrote meerderheid uit het Catalaanse kamp zal komen. Het werd een verdiende overwinning voor het elftal uit de (Spaanse) hoofdstad, spijtig genoeg met twee goals van de degoutante Ronaldo. Het is de laatste jaren moeilijk supporteren tijdens deze wedstrijden. Het liefste zie ik Messi scoren, maar tegelijkertijd ben ik anti-Ronaldo. Zaterdag komt er een herkansing tijdens de reguliere competitie, maar de voorsprong van FC Barcelona is inmiddels zo groot dat zelfs een verlies hen dit jaar niet van de titel zal houden. Toch zullen de spelers niet goed slapen, vorige week verloren ze ook al van AC Milan in de Champions League.
25-02-2013
Pantano.
En toen brachten de coördinaten ons bij een wel heel speciale olijfboom met een geschatte leeftijd van 2500 jaar ! Een stuk van zijn stam leek wel op een beeldhouwwerk van Gaudí. Er zaten enkele oude mannetjes te praten maar gelukkig konden we ongezien toch de cache te pakken krijgen. De laatste vondst van de dag lag al helemaal in de richting van Pantano del Amadorio (stuwmeer). De verleiding is altijd groot om nog een kilometer verder te rijden, en nog eens 500 meter ... maar met een acht op tien ben ik al heel tevreden. Als het morgen droog blijft, staat er een speciale opdracht op het programma.
We hadden om beurt allemaal al een cache gevonden, bij Bert wou het voorlopig niet lukken en oh wat was hij blij toen hij zijn eerste buit te pakken had !
Valor.
Van één op vier konden we na een uitgebreide zoektocht evolueren naar twee op vier. Onze wandeling liep doorheen het centrum van de stad die bekend staat om haar bontgekleurde huisjes en de chocoladefabriek van Valor, een van de caches was trouwensaan het chocolademuseum verborgen. Als je vroeger van Benidorm naar Alicante reed moest je altijd door deze hoofdstad van de Marina Baixa, maar sinds de N332 rond de stad wordt geleid is het er veel aangenamer geworden. Er is een mooi strand met een wandelboulevard, maar echt veel volk liep er niet rond.
Villajoyosa.
Deze ochtend had ik al met Eric en Rob afgesproken om in de namiddag caches te gaan zoeken. Rob heeft het virus van mij gekregen en hij heeft op zijn beurt dan weer Eric aangestoken. Tien minuutjes voor we wilden vertrekken kwam Bert (het is soms ingewikkeld want er zijn hier drie mannen met dezelfde naam) vragen of hij ook een keertje mee mocht. Natuurlijk mocht dat en zo reden we om 13u richting Villajoyosa. Ik heb de auto in de buurt van de haven geparkeerd en daar zijn we onze zoektocht begonnen. In het begin ging het moeizaam en leken we af te stevenen op een gemiddelde van vier zoeken en slechts eentje vinden. Helemaal niet erg, want sommigen konden zich best vermaken op de roltrappen in het park (!).
Chico.
Om 12u moest Chico nog een keertje op controle in de dierenkliniek passeren. Alles leek in orde, er waren geen zwellingen aan het geopereerde pootje maar de dierenarts vond dat hij stilaan toch op het pootje zou moeten steunen. Omdat Chico dat voorlopig niet doet, heeft hij nog voor tien dagen extra pijnstillers meegegeven en op 12 maart moeten we opnieuw op bezoek.
Niet altijd.
Er zijn mensen die denken dat het hier altijd peis en vree is, nochtans is dan niet helemaal de waarheid. Gisteren werd er op de markt geprobeerd om een handtas te stelen door de schouderriem door te snijden. Gelukkig had de dame in kwestie de tas goed vast én er zat niet eens geld in, maar je moet altijd en overal op je hoede zijn.
Na de middag werd het nog erger, een regelrecht geval van verkeersagressie - op de parking dan nog wel ! Het klinkt allemaal erger dan het is, maar het toont toch aan dat er altijd mensen zijn die moeite hebben om zich aan te passen aan de rest van de samenleving. Zoals je weet, wordt er hier bijna elke dag een spelletje jeu de boules gespeeld. Ook is elke dag wel iemand die met zijn/haar auto moet passeren over het geïmproviseerde speelveld. Iedereen wacht dan netjes even tot de weg vrij is. Iedereen, behalve een Frans echtpaar dat hier al een tijdje staat en bij de meesten niet echt een sympathieke indruk nalaat. Gisteren vonden ze blijkbaar dat het allemaal niet snel genoeg ging en reden ze - ietwat provocerend - rakelings naast één van de spelers. Niets erg gebeurd, maar ze hebben zich daar uiteraard niet populairder mee gemaakt.
24-02-2013
70.
Een andere cache lag bij de bron van Garroferet en er was net iemand bezig flessen te vullen. Ik veronderstel dat het dan wel drinkbaar zal zijn, maar het zou ook kunnen dat je er doof van wordt, want het anders zo rustige plaatsje werd nu overspoeld door een flink aantal decibels. Dan maar koers gezet naar Sabor, waarom weet ik niet want iedereen stond klaar om mij uit te lachen. Vorige keer had Nathalie gezegd dat ze mij graag eens met een vlecht wou zien. Dat moet je mij geen twee keer zeggen en Rosa was daarvoor even mijn privé kapster. Daarna liep ik dus een hele dag rond als dorpsidioot in spe, maar daar heb ik geen problemen mee. Als het eten maar lekker is, en dat was het ! Deze keer was het met een fles wijn aangeboden door Klaas (die vandaag 70 werd) en Mieke die ook in het restaurant aanwezig waren.
