Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
21-02-2013
Auto huren.
Gisteren was het maar een sombere, overwegend bewolkte dag. Nu om 8 uur in de ochtend ziet het er al veel beter uit. Binnen twee uurtjes ga ik met de bus richting Benidorm om mijn huurauto op te halen. Ik hoop op dezelfde mooie rode VW Polo van vorig jaar, maar dat is altijd afwachten. Officieel hoort de Polo niet eens bij de keuzemogelijkheden en heb ik nu recht op een Renault Clio (of gelijkwaardig). We zien wel, als hij me maar richting caches kan brengen. In welke windrichting ook, het maakt me niet uit - ik zou toch graag nummer 1000 loggen deze of volgende week.
Over die huurauto's hier kan je wel een boompje opzetten. Veel mensen laten zich verleiden tot het huren via www.doyouspain.com, de tarieven zijn daar soms zo laag dat je denkt dat het een drukfout betreft. En toch blijken de prijzen te kloppen, alleen schuilen er nogal wat addertjes onder het gras : een - niet verplichte - extra verzekering tijdens een week huren doet de lage prijs al meer dan verdubbelen. Ook het afleveren met volle tank en leeg terugbrengen levert nog wat extra winst op. Niemand rijdt die tank immers helemaal leeg, maar de volgende betaalt natuurlijk wel opnieuw een volle tank (terwijl de firma hem voor slechts 3/4 moet bijvullen ...).
De prijzen via doyouspain zijn ook zeer sterk onderhevig aan schommelingen. Ik heb "mijn" auto twee weken geleden gereserveerd, moest ik het nu doen dan zou ik het dubbele betalen. Veertien dagen huren begin april is duurder dan een hele maand van midden maart tot midden april en zo kan je nog wel een aantal eigenaardigheden vinden.
Op de camperplaats wordt er samengewerkt met Jautor, een firma waar je op internet haast niets over kan vinden maar ze bieden wel een aantal voordelen : de auto wordt hier afgeleverd en terug opgehaald en als je alles bij elkaar optelt zijn ze meestal niet duurder dan de concurrenten op internet. Vooral als je maar een week of twee weken wil huren, is dit zeker een optie. Ik wou er echter eentje voor een hele maand en dan was het toch weer goedkoper via www.doyouspain.com.
20-02-2013
Een heleboel cijfers.
Heel weinig te melden vandaag en dus was ik van plan om iets te schrijven over mijn laatst geziene films. En toen kwam er een ander idee opduiken : misschien kan ik eens een keer iets vertellen over geocaching, dat is lang geleden ! Er is nochtans een goede reden om het toch nog eens over deze fijne hobby te hebben.
Ik kreeg vandaag een mail om te melden dat in de zeer nabije toekomst cache nummer 2000000 online zal komen. Ik heb er hier nog eentje klaar liggen om te verstoppen, misschien ben ik wel diegene die zich onsterfelijk zal maken in de wereldwijde gemeenschap van cachers.
Twee miljoen verborgen caches over de hele wereld, het is toch indrukwekkend.
Nog meer cijfers (alles naar boven afgerond) :
- er zijn caches verborgen in 184 landen
- er zijn meer dan 5 miljoen actieve zoekers
- in de Verenigde Staten kan je op zoek naar bijna 900000 caches
- Duitsland staat op de tweede plaats met 275000 stuks
- Canada haalt brons met 160000 exemplaren
- Spanje is dertiende (25000), België negentiende (16000) en Nederland vijftiende (22000)
- enkele verrassingen : Tsjechië op plaats 9 (33000) en Marokko op plaats 84 (slechts 79 caches in zo'n groot land)
- in o.a. Ivoorkust, Eritrea en Burundi ligt slechts één cache (daar gaan we dus absoluut niet op vakantie !)
- er was ooit een cache aan boord van het International Space Station
- er zijn zes verslaafden met elk meer dan 50000 caches op hun actief !
- sinds het jaar 2000 zijn er wereldwijd meer dan 240 miljoen caches gelogd
Om af te ronden nog een speciale vermelding voor geo-art. Soms worden caches zo gelegd dat ze vanuit de lucht gezien een tekening of symbool vormen. Ik hoop dat ik in mei in de buurt van Valladolid zo een reeks (te zien op bijgevoegde schermafdruk - in de vorm van het geocaching symbool) tot een goed einde kan brengen.
19-02-2013
Druppels.
Rond 16u is het beginnen regenen en zes uur later vallen er nog steeds druppels. Perfect weer om binnen te zitten dus en dat kwam goed uit want mijn laptop deed moeilijk. De hele middag heb ik kopies van alle belangrijke bestanden genomen, zodat ik daarna in alle veiligheid kon prutsen. Telkens ik de pc op de normale manier startte kreeg ik alleen een zwart scherm te zien, in beveiligde mode ging het wel zonder problemen maar dat is niet echt prettig werken. Pas rond acht uur deze avond was alles in orde en kon ik me opnieuw op mijn webverslaving storten. In mijn postvak zaten intussen drie berichtjes om te melden dat mijn nieuwe cache al gelogd was. Alle drie even positief over de toch weer onbekende plaats waar ik ze heen gelokt had.
Een drukke voormiddag.
Gisterenavond laat had ik nog het bericht gekregen dat mijn cache was goedgekeurd en dus in het officiële "aanbod" zat. Ik had geen zin om in het donker nog tot ginder te wandelen om alles helemaal officieel in orde te brengen. Ze hadden voor vandaag nogal wat regen voorspeld en toen ik deze ochtend wakker werd en de eerste regendruppels nog niet waren gevallen sloop ik in de ochtendschemering de camperplaats af. Iedereen en alles sliep nog, de anders zo drukke N332 was bijna leeg en in de omgeving van de cache werd de stilte alleen doorbroken door een aantal bescheiden kakelende kippen. Ik heb dan de laatste details van de cache in orde gebracht en ben terug naar de parking gewandeld waar ik nog net op tijd was voor de bakker.
Ik was net aan mijn croissant begonnen (met één exemplaar heb je je buik hier vol) of ik kreeg telefoon van Malvina. Thierry was vorige week omver gereden door een Spaanse mevrouw en ze moesten naar het politiekantoor in Polop komen om nog wat papierwerk te regelen. Ze vragen dan altijd om iemand mee te brengen die de Spaanse taal een beetje machtig is en zodoende kon ik mijn beperkte kennis weer eens een keer etaleren. Voor Thierry en Malvina doe ik dat graag, ze zijn immer de meest sympathieke "pensionistas" uit Noorderwijk (ik ken daar niemand anders ). Thierry heeft echt geluk gehad met zijn accident. De fiets is voor de schroothoop maar hij heeft er enkel een pijnlijke knie aan overgehouden (er zijn voor de rest al genoeg kosten aan). Bovendien is nog maar eens bewezen dat een fietshelm echt geen overbodige luxe is !
18-02-2013
Goedgekeurd.
Ik heb geen idee wat er met de rechterkolom van de blog gebeurd is. Hopelijk wordt hij snel terug zichtbaar, of ben ik de enige die een stukje mist ? Ik vind dat bloggen.be de laatste tijd regelmatig steken laat vallen : soms onbereikbaar, dikwijls langzaam en nul komma nul communicatie als er problemen zijn. Dan gaat het bij geocaching.com een stuk vlotter : mijn tweede cache is goedgekeurd, de jacht kan beginnen !
En ik was al te snel met klagen, na "amper" twee uren afwezigheid is ook bij mij de rechterkolom opnieuw zichtbaar.
Mijn tweede.
Deze nacht heeft het een beetje geregend maar de rest van de dag hadden we weer een zalige temperatuur en stralende zon. Vanochtend ben ik even naar de winkel gewandeld en daarna was het - voor ik er erg in had - al vier uur in de namiddag. De tijd was voorbij gevlogen want ik was een hele tijd aan het knutselen om een cache voor te bereiden. Als je mijn handigheid een beetje kan inschatten, dan moet je weten dat zelfs een blaadje papier in twee stukken knippen voor mij een hele opgave is !
Om vier uur ben ik dan een kilometerje of vier gaan wandelen om mijn tweede Spaanse cache te verstoppen. De omgeving is niet zo mooi dan de vorige, maar de cache zelf is iets moeilijker te pakken te krijgen. Ik vermoed zelfs dat een aantal mensen hem als "niet gevonden" gaan opgeven, toch zeker als iedereen hem even goed verstopt als ik dat nu gedaan heb.
Ik wacht nu op goedkeuring en hoop dat hij snel beschikbaar komt voor alle zoekers. De code van deze nieuwe cache is GC466R2.
17-02-2013
Christiane.
Ik heb net een mailtje gekregen met de melding dat Christiane, de vrouw van Staf, gestorven is. De anciens zullen dit koppel nog wel kennen uit de beginjaren van de camperplaats. Stafke was tijdens de eerste oudejaarsavond de DJ van dienst. Christiane kreeg in november te horen dat ze ernstig ziek was en echt lang heeft haar lijdensweg dus niet geduurd. Laat ons allemaal hopen dat ze niet te veel heeft afgezien.
Good Old(field) Mike ...
Terwijl de rest met de fiets of de scooter terug reed naar de parking, moest ik nog mijn kilometertjes stappen. Helemaal niet erg, deze keer met o.a. Tubular Bells (inmiddels 40 jaar oud !) als begeleidende muziek. Onderweg heb ik nog een mooi plekje ontdekt om een nieuwe cache te verstoppen én kunnen genieten van de uitbundige amandelbloesems.
Wat was het weer lekker !
Toen viel mijn oog op de klok : 13u51 ! Ik ben een flinke doorstapper maar anderhalve kilometer in minder dan tien minuten lijkt al meer een Olympische prestatie ... Ik arriveerde dus een klein beetje te laat bij Sabor, maar dat was niet zo erg - intussen hadden mijn tafelgenoten al hun keuze kunnen maken uit het menu. Mijn keuze was al op voorhand gemaakt, één van de vaste rituelen is op hun website het steeds wisselende weekmenu raadplegen. Mijn keuze viel deze keer op de aardappelcrème met truffel en een gepocheerd ei en de varkenswangetjes maar de andere gerechten zagen er ook super uit. Van Gery mocht ik van de appelcarpaccio met kip en witloof proeven, de roodbaars met grijze garnaaltjes was in zijn keelgat verdwenen voor ik iets kon pikken . Toen Nathalie vroeg of alles naar wens was, antwoordde ik in alle eerlijkheid : "Neen, klachten !" Volgens eigen zeggen, bonsde haar hart al in haar keel - ai ai ai, dat gaat hij zeker op zijn blog zetten - maar ik heb gewoon geopperd dat die twee voorgerechten nooit meer samen op de kaart mogen staan wegens te moeilijke keuze. En toen was er nog koffie, deze keer met een Soberano (Spaanse brandy) - die opnieuw opkomende tandpijn, weet je wel ...
Metal en 2 x Wannes.
Vanmorgen begonnen met een nogal eigenaardige combinatie : terug in bed gekropen met een sterke pijnstiller (tegen tandpijn). Omdat ik niet in slaap wou vallen had ik mijn hoofdtelefoon opgezet en flink wat heavy metal decibels richting trommelvliezen gestuurd. Een remedie die ervoor zorgde dat alles opnieuw draaglijk werd, misschien een gat in de markt (en hopelijk niet in een tand).
Een dikke vest aangetrokken (het is een stuk kouder dan de vorige dagen, maar wel perfect wandelweer) en nog steeds versierd met mijn hoofdtelefoon ben ik richting Altea gestapt. Eerst ben ik Guy een bezoekje gaan brengen op de camping in Albir. Deze keer was hij wel aanwezig, ik was zelfs al de tweede bezoeker vandaag - Ferdinand van de camperplaats was ook al langs geweest. Net vóór ik bij Guy binnen stapte, luisterde ik naar "Oorlogsgeleerden" van Wannes en Roland en bij toeval was Wannes ook in zijn motorhome van de partij.
Slik.
Gisteren, ongeveer 17u15. Een door merg en been klinkend hondengejank schrikt iedereen op. Enkele mensen lopen naar de uitgang. Bij mij komt onmiddellijk de herinnering naar boven van twee jaar geleden, toen Macho werd gebeten door de zwarte hond aan de overkant - nu gelukkig zonder het gegil van Nancy. Volgens Dieter, een Duitser die hier al een tijdje staat, zou diezelfde zwarte hond (die nu niet was uitgebroken maar gewoon achter de omheining zat) deze keer Ronnie - het kleine hondje van Miguel (onze achterbuurman) te pakken hebben gekregen. De honden van Miguel lopen constant rond in de omgeving of op straat en Ronnie zou met zijn straatervaring moeten weten dat hij niet in de buurt van die zwarte klootzak moet komen. Blijkbaar is hij door de poort geglipt en volgens Dieter doodgebeten en door de zwarte hond meegesleurd. Mensen die daar dan op reageren in de stijl van "dat is dan in ieder geval een blaffende hond minder" moeten bij mij niet op veel sympathie rekenen de komende tijd ! Ik hoop dat Dieter het verkeerd heeft gezien en dat Ronnie hier één van de volgende dagen opnieuw rondhuppelt maar ik vrees het ergste ...
Ik zit hier nu nog een beetje na te bibberen. Wat er in maart 2011 met Macho gebeurd is, is één van de meest traumatische ervaringen in mijn leven en wens ik niemand toe. Een lief hondje als Ronnie moet zo niet aan zijn einde komen !!!
16-02-2013
Gewicht.
Toen ik deze ochtend op de weegschaal ging staan, schrok ik wel even. Had ik echt zo dikwijls mijn bord vol geschept aan het buffet ? Neen, het was mijn portemonnee die voor het verschil zorgde. Dat krijg je als je telkens met biljetten betaalt en muntstukken terug krijgt ...
Sprint.
En toen stopte het orkest met spelen. Voor de meerderheid het sein om naar hun hotelkamer terug te keren maar voor de overblijvers van onze groep moest er nog een afstand van 3 km overbrugd worden vooraleer de oogjes dicht te doen. Zoals gewoonlijk is dat voor een aantal een brug te ver en moest er halte gehouden worden in de Sprint. Het was dan ook half drie toen we de parking opreden. Misschien is er vandaag wel eentje bij met een beetje hoofdpijn maar deze keer zijn er geen echte slachtoffers gevallen.
Meer foto's van ons avondje uit, kan je HIER bekijken.
Polonaise.
Toen er bij diezelfde weigeraar iets later jongere exemplaren "aan zijn gat kwamen hangen", was er geen bezwaar ...
Neen is neen.
Verzoeken om mee te dansen werden resoluut maar vriendelijk afgewezen.
Animatie.
Vanavond was er ook een buikdanseres die meer dan genoeg buik had om te schudden ...
In de zetels.
Na het eten kozen de meesten voor een verdieping hoger, waar je gezellig onderuit kan zakken om je eten te laten verteren.
Kaktus.
Gisterenavond zijn we met een hele groep naar hotel Kaktus getrokken. Sommigen met de auto, een aantal met de fiets en de grootste bende te voet maar allemaal met hetzelfde doel : aanschuiven bij het vrijdagse visbuffet. Ook enkele ex-klanten van de camperplaats waren van de partij, vergezeld door anderen die al een tijdje op de wachtlijst staan om een plaatsje te bemachtigen en voorlopig in de buurt verblijven.
15-02-2013
RAFC
Een klein berichtje over het Antwerpse voetbal. Dat ik hoop dat Beerschot onvermijdelijk de dieperik (lees : tweede klasse) ingaat, zal geen geheim zijn. Minder plezant is dat we volgend jaar dan weer een derby zullen krijgen tussen Antwerp en de Kielse ratten. De supporters kijken natuurlijk uit naar zo'n wedstrijd, maar om eerlijk te zijn : de verwachtingen waren hoog dit jaar bij Antwerp. Volgend seizoen eerste klasse zou mogelijk zijn, en weer komt er (waarschijnlijk) niets van terecht. Ik lees nu net in de online krant dat Paul Heylen (technisch directeur of zoiets) het ook voor bekeken houdt. Triestig eigenlijk, dat een ploeg uit de grootste stad van Vlaanderen, met zo'n fanatieke aanhang, al zo lang blijft aanmodderen - de supporters verdienen beter !
Alles in orde.
Vanmiddag zijn we met Chico op controle gegaan bij de dierenarts. Het verband werd van zijn pootje gehaald en ook de draadjes zijn al verwijderd. Alles zag er goed uit maar hij mag nu nog een maand niet te veel wandelen en zeker niet springen. En onze pa, de goede ziel, draagt hem dan maar overal naartoe. Chico begint er al van te profiteren. Zo zal hij zijn overtollige kilo's zeker niet kwijtraken. Binnen twee weken moeten we nog een keertje op controle.
En voor de mensen die het nog willen horen en intussen groen zien van jaloezie : ook vandaag is het hier een echte zomerdag !
! Er is nochtans een goede reden om het toch nog eens over deze fijne hobby te hebben.
). Thierry heeft echt geluk gehad met zijn accident. De fiets is voor de schroothoop maar hij heeft er enkel een pijnlijke knie aan overgehouden (er zijn voor de rest al genoeg kosten aan). Bovendien is nog maar eens bewezen dat een fietshelm echt geen overbodige luxe is ! 
