Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
17-02-2013
Wat was het weer lekker !
Toen viel mijn oog op de klok : 13u51 ! Ik ben een flinke doorstapper maar anderhalve kilometer in minder dan tien minuten lijkt al meer een Olympische prestatie ... Ik arriveerde dus een klein beetje te laat bij Sabor, maar dat was niet zo erg - intussen hadden mijn tafelgenoten al hun keuze kunnen maken uit het menu. Mijn keuze was al op voorhand gemaakt, één van de vaste rituelen is op hun website het steeds wisselende weekmenu raadplegen. Mijn keuze viel deze keer op de aardappelcrème met truffel en een gepocheerd ei en de varkenswangetjes maar de andere gerechten zagen er ook super uit. Van Gery mocht ik van de appelcarpaccio met kip en witloof proeven, de roodbaars met grijze garnaaltjes was in zijn keelgat verdwenen voor ik iets kon pikken . Toen Nathalie vroeg of alles naar wens was, antwoordde ik in alle eerlijkheid : "Neen, klachten !" Volgens eigen zeggen, bonsde haar hart al in haar keel - ai ai ai, dat gaat hij zeker op zijn blog zetten - maar ik heb gewoon geopperd dat die twee voorgerechten nooit meer samen op de kaart mogen staan wegens te moeilijke keuze. En toen was er nog koffie, deze keer met een Soberano (Spaanse brandy) - die opnieuw opkomende tandpijn, weet je wel ...
Metal en 2 x Wannes.
Vanmorgen begonnen met een nogal eigenaardige combinatie : terug in bed gekropen met een sterke pijnstiller (tegen tandpijn). Omdat ik niet in slaap wou vallen had ik mijn hoofdtelefoon opgezet en flink wat heavy metal decibels richting trommelvliezen gestuurd. Een remedie die ervoor zorgde dat alles opnieuw draaglijk werd, misschien een gat in de markt (en hopelijk niet in een tand).
Een dikke vest aangetrokken (het is een stuk kouder dan de vorige dagen, maar wel perfect wandelweer) en nog steeds versierd met mijn hoofdtelefoon ben ik richting Altea gestapt. Eerst ben ik Guy een bezoekje gaan brengen op de camping in Albir. Deze keer was hij wel aanwezig, ik was zelfs al de tweede bezoeker vandaag - Ferdinand van de camperplaats was ook al langs geweest. Net vóór ik bij Guy binnen stapte, luisterde ik naar "Oorlogsgeleerden" van Wannes en Roland en bij toeval was Wannes ook in zijn motorhome van de partij.
Slik.
Gisteren, ongeveer 17u15. Een door merg en been klinkend hondengejank schrikt iedereen op. Enkele mensen lopen naar de uitgang. Bij mij komt onmiddellijk de herinnering naar boven van twee jaar geleden, toen Macho werd gebeten door de zwarte hond aan de overkant - nu gelukkig zonder het gegil van Nancy. Volgens Dieter, een Duitser die hier al een tijdje staat, zou diezelfde zwarte hond (die nu niet was uitgebroken maar gewoon achter de omheining zat) deze keer Ronnie - het kleine hondje van Miguel (onze achterbuurman) te pakken hebben gekregen. De honden van Miguel lopen constant rond in de omgeving of op straat en Ronnie zou met zijn straatervaring moeten weten dat hij niet in de buurt van die zwarte klootzak moet komen. Blijkbaar is hij door de poort geglipt en volgens Dieter doodgebeten en door de zwarte hond meegesleurd. Mensen die daar dan op reageren in de stijl van "dat is dan in ieder geval een blaffende hond minder" moeten bij mij niet op veel sympathie rekenen de komende tijd ! Ik hoop dat Dieter het verkeerd heeft gezien en dat Ronnie hier één van de volgende dagen opnieuw rondhuppelt maar ik vrees het ergste ...
Ik zit hier nu nog een beetje na te bibberen. Wat er in maart 2011 met Macho gebeurd is, is één van de meest traumatische ervaringen in mijn leven en wens ik niemand toe. Een lief hondje als Ronnie moet zo niet aan zijn einde komen !!!
16-02-2013
Gewicht.
Toen ik deze ochtend op de weegschaal ging staan, schrok ik wel even. Had ik echt zo dikwijls mijn bord vol geschept aan het buffet ? Neen, het was mijn portemonnee die voor het verschil zorgde. Dat krijg je als je telkens met biljetten betaalt en muntstukken terug krijgt ...
Sprint.
En toen stopte het orkest met spelen. Voor de meerderheid het sein om naar hun hotelkamer terug te keren maar voor de overblijvers van onze groep moest er nog een afstand van 3 km overbrugd worden vooraleer de oogjes dicht te doen. Zoals gewoonlijk is dat voor een aantal een brug te ver en moest er halte gehouden worden in de Sprint. Het was dan ook half drie toen we de parking opreden. Misschien is er vandaag wel eentje bij met een beetje hoofdpijn maar deze keer zijn er geen echte slachtoffers gevallen.
Meer foto's van ons avondje uit, kan je HIER bekijken.
Polonaise.
Toen er bij diezelfde weigeraar iets later jongere exemplaren "aan zijn gat kwamen hangen", was er geen bezwaar ...
Neen is neen.
Verzoeken om mee te dansen werden resoluut maar vriendelijk afgewezen.
Animatie.
Vanavond was er ook een buikdanseres die meer dan genoeg buik had om te schudden ...
In de zetels.
Na het eten kozen de meesten voor een verdieping hoger, waar je gezellig onderuit kan zakken om je eten te laten verteren.
Kaktus.
Gisterenavond zijn we met een hele groep naar hotel Kaktus getrokken. Sommigen met de auto, een aantal met de fiets en de grootste bende te voet maar allemaal met hetzelfde doel : aanschuiven bij het vrijdagse visbuffet. Ook enkele ex-klanten van de camperplaats waren van de partij, vergezeld door anderen die al een tijdje op de wachtlijst staan om een plaatsje te bemachtigen en voorlopig in de buurt verblijven.
15-02-2013
RAFC
Een klein berichtje over het Antwerpse voetbal. Dat ik hoop dat Beerschot onvermijdelijk de dieperik (lees : tweede klasse) ingaat, zal geen geheim zijn. Minder plezant is dat we volgend jaar dan weer een derby zullen krijgen tussen Antwerp en de Kielse ratten. De supporters kijken natuurlijk uit naar zo'n wedstrijd, maar om eerlijk te zijn : de verwachtingen waren hoog dit jaar bij Antwerp. Volgend seizoen eerste klasse zou mogelijk zijn, en weer komt er (waarschijnlijk) niets van terecht. Ik lees nu net in de online krant dat Paul Heylen (technisch directeur of zoiets) het ook voor bekeken houdt. Triestig eigenlijk, dat een ploeg uit de grootste stad van Vlaanderen, met zo'n fanatieke aanhang, al zo lang blijft aanmodderen - de supporters verdienen beter !
Alles in orde.
Vanmiddag zijn we met Chico op controle gegaan bij de dierenarts. Het verband werd van zijn pootje gehaald en ook de draadjes zijn al verwijderd. Alles zag er goed uit maar hij mag nu nog een maand niet te veel wandelen en zeker niet springen. En onze pa, de goede ziel, draagt hem dan maar overal naartoe. Chico begint er al van te profiteren. Zo zal hij zijn overtollige kilo's zeker niet kwijtraken. Binnen twee weken moeten we nog een keertje op controle.
En voor de mensen die het nog willen horen en intussen groen zien van jaloezie : ook vandaag is het hier een echte zomerdag !
14-02-2013
HD.
Het is nu 18u en de lezers in België zullen het zich moeilijk kunnen voorstellen maar de meeste mensen genieten hier nu nog - in zomerkledij - van de laatste zon. De buurman was zijn Harley Davidson hier even komen parkeren en enkele aanwezige dames konden het niet laten de legende op twee wielen te bestijgen.
De meest winderige winter van de afgelopen 20 jaar.
Niemand had die bevestiging echt nodig, ook al kunnen de meeste overwinteraars slechts meespreken over de laatste vijf jaar. Toch is het altijd plezierig om niet als zeurpiet bestempeld te worden en officieel gelijk te krijgen. Volgens de afdeling klimatologie van de universiteit in Alicante is het van 1989 geleden dat het nog zo veel en zo hard gewaaid heeft.
Hopelijk krijgen we binnenkort een soortgelijk nieuwsbericht, maar dan om vast te stellen dat het vanaf half februari nog nooit zo warm en windstil is geweest. Als je nu buiten kijkt, zit die kans er dik in : iedereen loopt hier weer bijna in zijn blootje rond of zit te genieten van de aangename temperatuur (+ 20 graden) en de stralende zon.
13-02-2013
Nachtdienst.
Het was weer een korte nachtrust. Niet door de wind deze keer, maar ik werd gewekt door iemand die aan de deur kwam kloppen omdat zijn vrouw een dokter nodig had. Geen kwaad woord over de dokters hier, maar als ze komen en ze zien dat het iets ernstigs is, dan bellen ze een ambulance. Dan begint de miserie meestal ... we hebben nog maar zelden ambulanciers gezien die al ooit van GPS hebben gehoord en dus rijden ze meestal een uurtje verloren voór ze bij de patiënt aankomen. Ik heb dan Luc maar wakker gemaakt om de autosleutels te vragen en ben zelf naar het ziekenhuis gereden. Daar werd na onderzoek beslist om haar even in observatie te houden.
Als je wordt wakker gehouden door de wind, dan is dat enkel ergerlijk. Als je voor een noodgeval uit je bed wordt gehaald en je kan mensen helpen, dan is dat helemaal geen probleem.
12-02-2013
Een wandeling in de namiddag.
Chico begint opnieuw al een beetje vrolijker te kijken en is gestopt met janken. Je kon hem ook geen ongelijk geven, het weer was namelijk een beetje om mistroostig van te worden. : bewolkt en helemaal niet warm. En dan ineens, terwijl je even niet oplet, zijn de wolken verdwenen en is de lucht helemaal "brochureblauw". Ik ben dan richting zee gewandeld en even gaan kijken of Guy ergens te vinden was, zijn vrouw Mieke is tijdens de krokusvakantie op bezoek en ik moet haar toch minstens één keer zien. Ze waren niet op de camping en ook op de vele terrasjes waren ze niet te bespeuren. Volgende keer beter ! Voor de eerste keer sinds lange tijd had ik nog een keertje mijn hoofdtelefoon opgezet tijdens het wandelen. Meestal denk ik er pas aan als ik al een tijdje onderweg ben. Spijtig eigenlijk want wat heb ik toch een fantastische collectie muziek ! Ik ben ook blijven verder luisteren toen ik al terug op de camperplaats was en dat zou ik eigenlijk meer moeten doen. Zo ben ik eindelijk verlost van het dagelijkse getik en gekletter van de stalen ballen tussen 15u30 en 17u.
Janken.
Onze pa was vanmorgen opvallend vroeger wakker dan normaal. Dat beloofde niet veel goeds en ik ben dus maar even gaan informeren. Blijkt dat Chico al snel de beschermkraag (die ervoor moet zorgen dat hij niet aan het verband bijt) heeft losgekregen en dat hij bijna de hele nacht zachtjes heeft liggen janken, waarschijnlijk van de pijn. In de loop van de nacht zal de verdoving van de operatie stilaan uitgewerkt zijn geraakt. Hij heeft nu deze ochtend een pilletje tegen de pijn gekregen, hopelijk gaat het daarna weer wat beter.
11-02-2013
Chico.
Chico is terug herenigd met onze pa, maar het blijft natuurlijk een beetje zielig. Zo'n hondje heeft pijn aan z'n poot, wordt verdoofd, ontwaakt in een vreemde omgeving en heeft behalve een verband rond zijn poot ook nog een lampenkap rond zijn nek. Je zou voor minder van streek zijn. Hij moet nu medicijnen slikken en vrijdag hebben we een nieuwe afspraak om te kijken of alles in orde is.
Hoe durft hij ?
Paus Benedictus XVI gaat aftreden op 28 februari, op mijn verjaardag ! Daar gaat mijn kans om ook een keertje de voorpagina van de kranten te halen. Dat aftreden is het ergste niet, maar de eindeloze verhaaltjes over witte rook om een nieuwe kerkbaas aan te kondigen, komen me al bij voorbaat de keel uit.
Operatie.
De zon van deze ochtend is grotendeels verdwenen en in de plaats daarvan hebben we wolken en een vrij koude wind gekregen. Rond 12u30 hebben we Chico achtergelaten in de dierenkliniek om een operatie aan zijn kruisbanden linksachter te ondergaan. Als bij toeval zaten er bekenden in de wachtzaal : Vicky en Tahnee die een van hun hondjes hadden binnengebracht met een bijna identiek probleem. Vanavond mogen we Chico gaan terug halen, hopelijk is alles dan goed gelukt.
. Toen Nathalie vroeg of alles naar wens was, antwoordde ik in alle eerlijkheid : "Neen, klachten !" Volgens eigen zeggen, bonsde haar hart al in haar keel - ai ai ai, dat gaat hij zeker op zijn blog zetten - maar ik heb gewoon geopperd dat die twee voorgerechten nooit meer samen op de kaart mogen staan wegens te moeilijke keuze. En toen was er nog koffie, deze keer met een Soberano (Spaanse brandy) - die opnieuw opkomende tandpijn, weet je wel ...
