Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
09-11-2012
Alloo.
Vandaag alweer een sombere dag maar het is wel droog gebleven. Droog genoeg in ieder geval om naar de Sprint te wandelen om iets te gaan drinken, de eerste keer sinds ik hier vorige week ben aangekomen. Toen we daar zaten, stond (zoals altijd in alle café's in Spanje) de televisie de aandacht op te eisen en daar zagen we dat we voorlopig nog niet mogen klagen over het mindere weer. Ze lieten beelden zien uit het zuiden van Spanje waar veel steden met wateroverlast te kampen hebben en in Granada was een flinke hagelbui gevallen.
Deze avond heb ik de eerste aflevering van "Alloo in de gevangenis" bekeken en dat was best interessant. Luc Alloo staat graag zelf een beetje in de belangstelling (hij laat me toch altijd denken aan de jonge Jambers) maar zijn presentatiestijl ligt mij wel en je kan niet alle dagen een kijkje nemen achter de schermen van Leuven-Centraal. Mensensmokkelaars, bankovervallers en moordenaars (eentje had zelfs iemand onthoofd) kwamen aan het woord en ik ben benieuwd wat ze in de volgende afleveringen nog te vertellen hebben.
08-11-2012
Moeilijke keuze, dus twee keer.
De regen van de voorbije dagen is alweer vergeten, vooral in de voormiddag was het zeer zonnig en lekker warm. Warm genoeg om met de fiets naar Sabor te rijden. Normaal gaan we elke week een keertje genieten van de keuken aldaar, maar deze week was het moeilijk om te kiezen uit het weekmenu. En als je niet kan kiezen, wat doe je dan ? Gewoon twee keer gaan ! We hadden geluk, want zonder reserveren loop je altijd het risico om geen plaats te hebben maar deze keer hadden we (onze pa en ik) net het laatste tafeltje te pakken. Na ons moesten veel mensen ontgoocheld afdruipen, we hebben aan één van de obers nog voorgesteld om onze tafel per opbod te veilen.
En hoe ver je ook van je geboortestad verwijderd bent, je probeert toch altijd het nieuws uit Antwerpen te volgen. En vandaag las ik in de krant dat een monument uit het Antwerpse uitgaansleven verdwijnt : café Jozef aan het Astridplein wordt een karaoke bar ! En dan, hoor ik u al zeggen. Dat doorkruist al mijn toekomstplannen verdomme ! Een woordje uitleg is hier op zijn plaats. Café Jozef was altijd de plek bij uitstek waar dames op leeftijd probeerden een iets jonger exemplaar van het andere geslacht aan de haak te slaan. Vermits mijn bankrekening stilaan het nulpunt nadert, had ik mezelf voorgenomen om daar volgende zomer mijn keuze te maken uit een rijtje rijke weduwen. Met een beetje geluk blijven ze ook naar de karaoke bar komen, maar ik vrees dat mijn zangkwaliteiten niet van die aard zijn dat ik dan nog een kans zal maken. Bovendien is het café overgenomen door Georgische investeerders, dus de kans is groot dat ik meteen een stuk van mijn toekomstige erfenis al zal moeten afstaan aan de maffia.
07-11-2012
Slecht weer.
Voor het mooie weer moet je voorlopig niet naar hier komen. Gisteren heeft het werkelijk de hele dag geregend en vandaag is het al niet veel beter. Toen Luc en Sonia deze middag kwamen vragen of ik mee wou naar de Carrefour supermarkt moest ik daar niet lang over nadenken. Twee dagen binnen zitten gaat al snel vervelen en de koekjes- en chipsvoorraad wordt er dan sneller doorgejaagd dan normaal. En zodoende is mijn kast nu weer helemaal gevuld met allerlei calorierijke overbodige rommel, maar om alles een beetje in evenwicht te houden heb ik ook appels en melk gekocht.
En over de uitslag van de presidentsverkiezingen in de USA : ik lig er helemaal niet van wakker of er een donkerbruine, een lichtgroene of halfblauwe baas gekozen wordt om zijn broek te verslijten in het Witte Huis maar ik ben toch een beetje blij dat Obama opnieuw gewonnen heeft. Want een Mormoon : neen, dat gaat te ver.
05-11-2012
Leekens.
Dat is mooi nieuws om mee wakker te worden : Leekens ontslagen bij Club Brugge ! Alleen het feit dat hij (en alle andere trainers) meestal voor hun wanprestaties nog een mooie ontslagpremie krijgen, is gewoonweg een tegen de borst stuitend gegeven. Trainer (mogen) worden van de natiionale voetbalploeg is het hoogste wat je als trainer kan bereiken en zoiets laat je niet in de steek om elders meer geld te verdienen. Leekens heeft als trainer de laatste 20 jaar (waarbij hij bij ongeveer evenveel clubs kwam "cashen") niets meer bewezen en ik hoop dat hij nu definitief uit de belangstelling verdwijnt. En nu maar hopen dat hij niet bij Hércules Alicante opduikt, want wat die dit seizoen presteren is echt huilen met de pet op. Wat is dat trouwens voor een belachelijke uitdrukking ?
04-11-2012
Nadia, Joost en ander wereldschokkend nieuws.
In de late namiddag kregen we opnieuw een beetje regen. En dus was het weer tijd om een aantal gemiste programma's op de laptop te bekijken. Zo ben ik oa weer helemaal up-to-date wat betreft "De slimste mens". Ongeacht op welke zender dit programma te zien is, wat de kijkcijfers zijn en hoe de jury is samengesteld : het blijft een gezellig ontspannend uurtje. Een programma dat me nu de laatste week ook heeft overtuigd dat ze bij NVA niet allemaal even slim zijn. Een zekere Nadia (achternaam weet ik niet meer, maar ze zou binnen drie jaar burgemeester worden van Londerzeel) situeerde het kasteel van Chambord aan de Seine, terwijl iemand die zelfs nog nooit verder is geweest dan Blankenberge alleen over de kastelen van de Loire heeft gehoord. Dat zouden we nog kunnen toeschrijven aan haar zwangerschapsdementie (zo noemde ze het zelf) maar als je als boegbeeld van een Vlaams-nationalistische partij dan ook niet weet op welke dag de guldensporenslag werd uitgevochten ... De zenuwen zeker ?
Ik moet er niet te hard mee lachen want ik heb zelf ook wel eens deelgenomen aan een kwisprogramma op teevee en het is inderdaad toch wel iets anders dan meebrullen vanuit je zetel thuis.
En wat heb ik nog gezien ? De finale van het onmisbare Belgium's got talent - waarom dat in het Engels moet duidelijk gemaakt worden is mij nog altijd een raadsel - met als voorspelbare winnares de elfjarige Karolien. Wie verzint nu zoiets ? Stuur dat kind naar Eurosong for Kids of laat ze invallen voor Selah Sue als die te veel problemen heeft met haar kapsel ! Waarom mogen zangers/zangeressen eigenlijk inschrijven voor dit programma ? Als ze willen zingen, bestaan er toch ook alternatieven als (het even mooi Nederlands klinkende) "The voice". De nu afgesloten reeks zou alleen mogen open staan voor kunstenaars die elders weinig kans maken om in de aandacht te komen. Hoe kan je nu een acrobatische act vergelijken met een blind (inclusief gezichtsuitdrukking van Stevie Wonder, maar iets bleker) zingend duo ? Neen, geef mij dan maar Joost, de woordkunstenaar die zich JeeKast noemt.
10 miles
Vanmorgen heb ik de 10 miles van Alfaz meegelopen ben ik naar de 10 miles van Alfaz gaan kijken. Deze loopwedstrijd vertrekt aan het sportcentrum boven in Alfaz, gaat dan bergaf naar Albir en van daaruit naar de vuurtoren in de Sierra Helada. Daarna hetzelfde traject in omgekeerde richting levert 16 km op. Echt geen simpele opgave met al die hellingen en het verschil tussen nummer 1 en de laatste deelnemers is dan ook groot. Ik heb ze allemaal zien passeren, de foto is van de laatste twee.
Om de kwijtgespeelde calorieën weer aan te vullen was het daarna tijd voor het eerste bezoek aan restaurant Sabor deze winter. Onnodig om te zeggen dat dit geen verkeerde keuze was.
03-11-2012
Enkele druppels.
Gisteren was het hier echt zomerweer en heb ik lekker buiten gezeten en een beetje bijgepraat met allerlei mensen. Voor de nieuwsgierigen : Sanne, de blinde hond van Joke en Jielis is er nog altijd bij en is de leeftijd van 15 jaar al ruim gepasseerd. Piet en Joke zijn hier al op bezoek geweest, normaal zijn die ook altijd met een motorhome onderweg maar deze keer zijn ze hier met een gewone (nou ja, een VW Eos) personenauto hier en hebben een huisje gehuurd. Gisterenavond ben ik met Ronny en onze pa naar de Sacristan gaan eten, we hadden Ronny al eens verteld over de lekkere hamburgers daar én hij heeft ons achteraf gelijk moeten geven. Vandaag vielen er regelmatig enkele druppels en dat was de ideale gelegenheid om intussen weer helemaal bij te geraken met de inmiddels gedownloade afleveringen van De Slimste Mens.
01-11-2012
Alfaz.
Dit zal ik ongetwijfeld vorig jaar ook geschreven hebben : ik ben weer thuis ! Vermits ik nergens langer verblijf dan in Alfaz, moet ik dit wel mijn thuis noemen. Ik sta op dezelfde plaats dan vorig jaar, onze pa staat inmiddels al enkele weken op dezelfde plaats,, mijn buurman is dezelfde van vorig jaar en overal in het rond zie ik weer diezelfde gezichten. De ene wat dikker, de andere wat kilo's kwijt, wat meer grijs haar of gewoonweg minder haar Hopelijk wordt het een even goede winter dan die van 2011-2012.
Wat er de afgelopen 10 dagen is gebeurd, kan je intussen hieronder uitgebreid lezen.
Ik weet absoluut niet wat er de laatste week in de wereld is gebeurd : geen radio, geen teevee, geen internet. Weegt BDW opnieuw 150 kg, is Obama vermoord, is er olie ontdekt in het Zilvermeer, vriest het, is er een middel tegen Alzheimer uitgevonden, ligt de noordpool nu in het zuiden ??? De afkickverschijnselen beginnen ondraaglijk te worden. Morgen zal ik het allemaal weten, want dan rij ik naar Alfaz en heb ik opnieuw internet.
Vandaag heb ik nog een beetje gefietst en daarna moest de fiets absoluut schoongemaakt worden want de regen van gisterenavond en vannacht heeft ervoor gezorgd dat de paden er soms heel modderig bij liggen. Het was trouwens echt een prachtige dag vandaag, de hele dag zon en bijna geen wind. Ik ben ook eens gaan kijken naar camping Playa Tropicana en de volgende keer ga ik daar eens enkele dagen staan. De omgeving is daar iets minder mooi en overal langs de zee zijn er houten paden aangelegd. Je zit er trouwens even ver van het (bescheiden) centrum van Alcossebre dan hier op camping Ribamar, maar van daaruit zijn dan weer een aantal andere caches beter bereikbaar.
En nog een totaal oninteressant extraatje : er is geen wind deze avond en toch is de zee zeer lawaaierig.
30-10-2012
Torentjes.
Is dat daar gezet om mensen in verwarring te brengen, net zoals ik wel eens kastanjes onder een olijvenboom durf gooien ? Ik heb trouwens ook weer een nieuwe hobby : torentjes bouwen van rotsblokken en stenen. Onnozel ? Ja, absoluut !
Ook onnozel : iemand die veel te snel met zijn fiets de berg afdondert maar waarvan je ziet dat hij toch niet zo heel zelfzeker overkomt. Het resultaat is dat hij net uit zicht in een bocht afremt en onderuit schuift. Ik heb het niet gezien, alleen gehoord en heb dan maar even geroepen om te vragen of alles okee was. Van ergens achter de struiken kwam een bevestigend antwoord.
Deze avond heb ik nog eens een poging gewaagd om een film te bekijken, maar zowel Kuifje en het geheim van de eenhoorn en 21 Jump Street konden mij niet boeien en heb ik na een half uur afgezet. Kuifje is een stripverhaal en dat moet zo blijven en die Jump Street, ik begrijp echt niet waarom mensen daarvoor naar de bioscoop zouden gaan. Dan maar weer naar enkele afleveringen gekeken van Oh Oh Europa (een compleet idioot spel/reisprogramma met nog idiotere deelnemers maar toch weer zo goed gemaakt dat je nieuwsgierig blijft kijken) en Code 37, wat steeds beter wordt.
Ruilen.
Zoals gepland heb ik vandaag nog een stukje te voet gedaan van de Vora-Irta route, zodat op mijn geocaching kaart de kuststrook tussen Peñíscola en Alcossebre nu bijna helemaal vol smileys staat (= teken voor gevonden caches). Ik was net op tijd terug want rond 16u begon het lichtjes te regenen. Het had vandaag een goede wandeling voor Nancy geweest want bij een aantal caches kreeg je een chupa chup lollie als beloning. Gisteren had ik ook al ergens een speelgoed kikkertje voor Macho meegenomen, ik kan het niet laten. En daarmee kan ik dan nog even iets over het cachen vertellen. Soms zitten er kleine spulletjes in de doosjes die je dan mag meenemen ALS je er minstens iets van even veel waarde voor in de plaats achterlaat.
Onderweg was het niet altijd even simpel om de juiste weg te vinden, maar gelukkig zijn er niet altijd even zichtbare - aanduidingen terug te vinden. En dan sta je in een keer op een uitstekend stuk rots met daarop een betonnen blok met een soort schoorsteen. Wat doet dat daar ?
29-10-2012
Vora-Irta.
En toch nog een opmerking over heel dat cache-gedoe. De uitleg bij de Irta-reeks is in het Valenciaans, een variante op het Catalaans. Nu begrijp ik al die afgeleiden wel een beetje maar ik vind dat niet kunnen. Als er een tip gegeven wordt moet die voor de meerderheid van de cachers verstaanbaar zijn. In dit geval zou de hint altijd hetzelfde zijn : onder de stenen, dus hier had het geen belang. Als de uitleg in het Spaans is : geen probleem, Spaans is een wereldtaal. Is het in het Engels : nog beter. In het Aantwaarps : mega ! Geocaching is een internationaal gebeuren, en Catalaans en Valenciaans zijn geen talen die buiten hun eigen grondgebied gesproken worden. In je eigen dialect of taal mag, maar ook graag iets verstaanbaar erbij aub. Een aantal Spanjaarden zullen toch nog een tandje moeten bijsteken om uit de crisis te geraken. Als je weet dat enkele jaren geleden betoogd werd tegen de plannen om Engels een verplicht vak te maken op school
Fietsen.
Vandaag stond een uitgebreide fietstocht door het Parque Natural Sierra de Irta op het programma; het laagste gedeelte weliswaar. Zoals reeds gezegd ligt langs de route aan de kust een hele serie caches (Vora-Irta) verborgen. Door het berggedeelte loopt een andere route met caches (Trans-Irta) maar dat is meer iets om in gezelschap te doen. Nu mag je je bij die vlakke route geen geasfalteerd wandel/fietspad voorstellen en hoewel het hoogste punt slechts 76 meter bedraagt, moet je in totaal toch zo'n 500 hoogtemeters overwinnen. De weg gaat constant bergop en -af, met heuse haarspeldbochten en hellingen boven de 20%. Alles ligt bezaaid met keien en rotsblokken en ik had me voorgenomen te rijden tot ik een lekke band zou hebben, een zeer aannemelijk bijverschijnsel in dit terrein. Uiteindelijk ben ik helemaal tot in Peñíscola kunnen rijden zonder problemen. Een aantal caches lagen een heel stuk van het pad af en morgen zal ik proberen die te voet te bereiken. Het was in ieder geval een mooie dag, als je hier ooit in de buurt bent moet je het ook eens proberen.
28-10-2012
Alcossebre.
En zo ben ik dan amper 30 km verder zuidwaarts in Alcossebre camping Ribamar opgereden, het is niet ver maar het verschil in windsterkte is duidelijk te voelen. Bovendien is dit echt een prachtige camping, drie jaar geleden was ik hier met Nancy ook al en vorig jaar had ik mijn vader deze camping aangeraden. Zijn opmerking : zo zouden alle campings moeten zijn. Je wandelt hier langs het achterpoortje zo een natuurgebied in met wandelpaden die je langs de woeste kust voeren. En hier komt de aap weer uit de mouw : langs die route liggen zo'n 25 caches verborgen. Vandaag heb ik er enkele te voet gezocht en morgen wordt de missie verder volbracht met de fiets.
In het bos daar zijn de jagers ...
Uiteindelijk zonder schade de nacht overleefd en vanmorgen zoals velen een uur te vroeg wakker door het winteruur. In de loop van de nacht is de wind helemaal gaan liggen maar vanmorgen zag je overal de gebruikelijke taferelen : afgebroken takken, omvergewaaide vuilbakken enz. Ik heb nog even overwogen om een extra nacht te blijven maar bij mijn ochtendwandeling begon het alweer harder te waaien en ik ben toch maar vertrokken. Nog even iets over die ochtendwandeling. De bedoeling was eigenlijk om nog even een cache mee te pikken in de bergen maar op weg naar de cache werd ik gewaarschuwd door enkele mensen dat er veel jagers op pad waren. Ik ben toch een eindje verder gewandeld maar er werd echt wel heel veel geschoten. Nu veronderstel ik dat een jager alleen schiet als hij weet dat het geen wandelaar is, maar je weet maar nooit na een nachtje stappen. Bovendien lag de cache toch ook een stukje naast de wandelroute, en neergeschoten worden nog vóór ik bij Sabor iets kan gaan eten zou gewoonweg belachelijk zijn. En toch was de wandeling niet geheel mislukt want ik heb een euro gevonden, voor 1 eurocent buk ik mij trouwens ook.
27-10-2012
Bibber ...
Intussen is het 21u30 en ik heb schrik. Ja, stoere Eddy is er niet gerust in. Tijdens mijn bezoeken aan grote steden kom ik steevast in de goorste achterbuurten terecht zonder mij onveilig te voelen maar nu De reden ? De intussen stormachtige wind haalt zulke snelheden dat ik elk moment denk dat de auto gaat kantelen of ik een boom op mijn dak zal krijgen. Tijdens de zeeeeeeeer felle windstoten lijkt het alsof ik in een gammele sloep op de oceaan rondzwalp, zo wordt mijn huisje door elkaar geschud. Ik kan me niet voorstellen dat ik vannacht zal slapen. Gek genoeg lijken de andere auto's minder over en weer te wiegen, maar dat zal wel een verkeerde gedachte zijn. Het is niet de eerste keer dat het flink waait tijdens mijn zwerversbestaan, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt en ik ben blij dat ik niet helemaal alleen boven in de bergen ben blijven staan.
PeñÃscola.
In Peñíscola ben ik naar La Volta gereden. Daar geeft een slimme campingeigenaar zijn camping Los Pinos in de winter een andere naam om enkel campers te ontvangen. Intussen heeft camping El Cid enkele honderden meters verder daar ook brood in gezien en probeert ook klanten te lokken. Na aankomst ben ik onmiddellijk vertrokken voor een wandeling, de temperatuur naderde de 25 graden en voor de rest was er geen vuiltje aan de lucht, er werd zelfs in zee gezwommen. Toch begon de wind waarvan ik hoopte dat ik hem in het binnenland had achtergelaten, zich hier ook te laten voelen. Het werd zelfs op het randje van onaangenaam en mijn ogen traanden van het rondvliegende zand. Jammer, want dit blijft één van de mooiste bestemmingen aan de Spaanse oostkust : brede zandstranden, mooie wandeldijk, veel restaurantjes, het kasteel van Papa Luna enz. Dank zij het cachen heb ik zelfs iets ontdekt waarvan ik het bestaan niet afwist : el Bufador een barst in een rots in het centrum van de stad waaruit geisergewijs en oorverdovend soms water tot 10 meter hoog spuit. De windrichting moet wel juist zijn en waaien deed het genoeg, maar niet van de goede kant.
Morella.
Na ongeveer 100 km kwam Morella in zicht, hier wou ik enkele uurtjes rondwandelen en eventueel zelfs overnachten. Ik ben naar de camperplaats gereden (voor het laatste stuk heb je bijna een 4x4 nodig) maar de auto daar helemaal alleen achter te laten ? Neen, daar had ik geen goed gevoel bij. Het begon trouwens flink te waaien en de lucht werd pikzwart. In de richting van de kust zag het er nog een stuk vriendelijker uit en dus zal Morella weer voor een andere keer zijn.
Woef.
Vóór ik vanmorgen vertrok eerst nog even mijn Duitse buurman bedankt omdat hij zijn hond vannacht zo dikwijls heeft laten blaffen. De man blafte daarop zelf iets terug en ik heb dan heel vriendelijk afscheid genomen van de hond : Auf wiedersehn Blondie. Zoek maar even op wat die naam met de beruchte meneer met de snor te maken heeft ...
De eerste kilometers vandaag gingen vlotjes, goede wegen en heel weinig verkeer. Het landschap veranderde gaandeweg van een soort namaak-Arizona in dichte bossen en de wegen werden smaller toen de eerste haarspeldbochten in zicht kwamen. Al snel zat ik boven de 1000 m en de zwart-gele paaltjes die de kant van de weg moeten afbakenen verraadden dat hier in de winter flink wat sneeuw zal vallen. Als de weerberichten kloppen zou die sneeuw niet zo lang meer op zich laten wachten want de temperatuur in het noorden en het centrum zou de komende dagen flink dalen.
Ik veronderstel dat er ergens een bijeenkomst was van oude oude auto's want ik kwam onderweg veel sportieve modellen uit de jaren 60 en 70 tegen. Ik herkende een TR7, een Simca 1000, een Lancia Stratos en vooral heel veel Mini's. De originele versie uiteraard, uit de tijd dat ze nog Brits en uiterst betrouwbaar waren
26-10-2012
Lake Caspe.
In de namiddag deed de zon een beetje moeite om door de wolken te breken en ben ik even de omgeving gaan verkennen. Ik ben naar het meer gewandeld en het waterpeil is daar enorm laag. Het laat me een beetje denken aan de meren van Ossa de Montiel waar we een aantal jaren geleden waren. Op de foto's zijn overal idyllische beelden te zien van meren die in elkaar overlopen via watervallen, maar ook daar zorgde waterschaarste voor problemen. Ik zal dus maar stoppen met zagen over de regen, want er zal nog heel wat moeten vallen om alles opnieuw op een redelijk niveau te krijgen. Belachelijk eigenlijk : de zeespiegel stijgt en het waterpeil in de meren In plaats van verder te verzuren gaan we dus allemaal verzouten !
