Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
31-05-2012
Rumoerig.
De camping is vrij rumoerig (door het verkeer in de omgeving én door joelende kinderen) en er staan een flink aantal barakken en caravans die door min of meer marginale kampeerders permanent bewoond worden. Om de een of andere reden beschouwen ze me meestal snel als één van hen en knikken ze vriendelijk goedendag. Marginaal mag je dus niet verwarren met asociaal !
In de buurt heb ik ook minstens drie zigeunerkampen gezien. Het ene met nog meer afval dan het andere ...
Grrrr ...
Caches zoeken lukt voorlopig iets minder goed dan in Spanje. Langs het kanaal zijn er een aantal schatten verborgen, maar op meer dan de helft van de plekken zat er een visser naar zijn dobber te staren - en naar mij ... Diegene die ik toch gevonden heb, zaten in een zwart plastiek zakje waarvan je op voorhand niet weet of er een hondendrol of iets anders zal inzitten.
Tolosa.
Nog drie uurtjes later stond ik op de camping van Toulouse. Ik dacht dat ik nu wel van de plaatselijke taaltjes (Catalaans en Aragonees) verlost zou zijn, maar ook hier wordt inmiddels de plaatsnaam ook in het Occitaans weergegeven : Tolosa. Bij aankomst was de receptie gesloten maar na een belletje kwam een vriendelijke man de poort openen. Meestal laten ze je gewoon wachten tot hun mlddagpauze voorbij is. Je zit hier vlak bij een recreatiegebied en er is dus veel groen in de omgeving. Langs het Canal Latéral (evenwijdig met de rivier Garonne) is het heerlijk fietsen. Verhuurfietsen zijn hier ook populair, zo blijkt uit verdeelplaatsen die soms (bijna) helemaal leeg zijn.
Rond tien uur reed ik door de recente Vielha tunnel (geopend in 2007) met overal nooduitgangen, twee rijvakken richting Spanje (want bergop) en eentje richting Frankrijk. Vroeger moest je hier over een bergpas van 2450meter hoogte, nu blijf je ongeveer een kilometer lager rijden. Vóór de grens nog even volgetankt, de officiële dieselprijs is in Spanje nog een stuk lager dan in Frankrijk alhoewel het verschil in de praktijk (door de grote kortingen die de benzinestations van de supermarkten in Frankrijk geven) bijna te verwaarlozen is.
30-05-2012
Jawel, zeker weten.
Er zitten ook slangen in de Pyreneeën. Gelukkig zijn ze niet echt gevaarlijk, toch niet als ze plat gereden zijn. En dat op "de brug van het geluk" ...
Naar de Pyreneeën.
Geloof nooit zomaar wat je leest ! De camping waar ik nu sta, Alta Ribagorça in Pont de Suert, is volgens de campinggids dag en nacht rustig. Dat is niet gelogen, als er geen vrachtwagen voorbij dendert hoor je alleen de vogeltjes fluiten. Het probleem is : veel langer dan twee minuten duurt het nooit voor de volgende twintigtonner over de N260 scheurt. Hopelijk wordt het vannacht rustiger. Van een camping in de Pyreneeën verwacht ik ook dat ik gewoon zomaar de bergen in kan wandelen. Maar dat gaat hier ook niet, je kan hier ongetwijfeld mooie wandelingen maken maar dan moet je wel eerst met een of ander vervoermiddel ergens heenrijden. Wel een voordeel : het is een goedkope camping én er is gratis wifi én ik heb nog eens kunnen babbelen met de koeien. Wat ook aangenaam is : de temperatuur blijft hier hangen rond de 25 graden. Om hier te geraken heb ik onderweg waarschijnlijk ergens een bordje gemist, want een mooie viervaksweg veranderde al snel in een gewoon bergbaantje en het werd steeds erger ... (klik hier om filmpje te zien). Mijn Transit trekt zich daar niets van aan en ploetert overal doorheen. En over filmpjes gesproken, eduWEIRDo heeft ook weer een en ander te vertellen.
29-05-2012
Ook vogels wonen hier in appartementsgebouwen ...
... met boven- en onderburen.
Geen naderende vliegtuigen ?
Ik heb even goed rondgekeken voor ik verder wandelde, want ook hier staan 2 WTC torens naast elkaar. Om sneller uit de gevarenzone te zijn, ben ik door het rode licht gelopen. Niemand die daar van opkijkt, want in Spanje doet bijna iedereen dat.
Water.
Om half tien met bus 41 naar het centrum vertrokken. De afstand naar de stad is met de fiets ook gemakkelijk af te leggen maar zoals reeds eerder gezegd : caches zoeken in de stad is toch gemakkelijker te voet. Je moet dan niet steeds je fiets op slot doen of in de gaten houden als je aan het zoeken bent. In en rond Zaragoza liggen echt heel veel caches verborgen, maar een deel kon ik op voorhand al schrappen omdat ze door andere zoekers als vermist zijn opgegeven of door de plaatselijke geocaching vrijwilliger op non-actief zijn gezet. In totaal heb ik er de voorbije dagen toch meer dan 40 gevonden en er blijven er nog genoeg over om nog een keertje terug te komen. Vandaag heb ik niet alleen het centrum verkend maar ook een deel aan de overkant van de Ebro, waar vier jaar geleden de Expo werd gehouden. Als ik mij goed herinner was het centrale thema toen water en het is mij onbekend of het altijd al zo geweest is, maar water is er genoeg in Zaragoza, werkelijk overal vind je fonteinen en vijvertjes. De mooiste creatie is zeker die aan de basiliek, daar krijg je de indruk dat je oog in oog staat met afbrekende stukken ijs aan de zuidpool. Die basiliek zelf is trouwens ook de moeite waard, vooral dan aan de buitenkant het interieur is eerder sober te noemen (en heeft geen mooie glasramen
28-05-2012
Fietsen.
Zaragoza is een echte fietsstad, er zijn weinig of geen hellingen en overal heb je perfecte fietspaden. Ze hebben zelfs een bordje tegen wielerterroristen. Zaragoza is vooral ook een zeer propere stad, niet alleen de toeristische wijken maar werkelijk overal is alles netjes. Schooiers heb je hier natuurlijk ook, dat kan niet anders in een grote stad.
Canal Imperial.
Vanmorgen met de fiets een heel stuk van het Canal Imperial de Aragón gevolgd. Langs dat kanaal(tje) ligt een hele serie caches verborgen en ze volgen elkaar snel op. Na een tochtje van 30 km stond ik terug bij de auto en was het tijd voor een uitgebreide siesta. Ik heb even geprobeerd om in de zon te liggen maar het was echt te warm. Rond 17u ben ik dan opnieuw op schattenjacht vertrokken, deze keer in de buurt van de universiteit en het voetbalstadion. In het oude stadscentrum ben ik nog niet geraakt, dat zal voor morgen zijn. Overigens zijn vanmorgen, zoals te voorspellen, veel gasten vertrokken. Door velen wordt deze camping dus slechts als overnachtingsplaats gebruikt zonder de stad of omgeving te verkennen zonde !
27-05-2012
Eindelijk weg.
Het is nu zondagochtend 8u30 en binnen een half uurtje vertrek ik eindelijk uit Alfaz. Ik heb mijn verblijf hier, deels omwille van Jef en Christiane, toch nog met drie dagen verlengd. Over die drie extra dagen valt niet veel te vertellen : in de zon zitten, een beetje roddelen, petanque spelen, de laatste tijdschriften lezen (ik zit nu helemaal door mijn voorraad heen), een Sacristanneke, een Wokske ... Neen, geen Sabor - niet dat ik daar geen zin in had maar ik had daar al uitgebreid afscheid genomen en tenslotte ben ik Xavier De Baere niet (voor de jongere lezers : de professionele afscheidsnemer uit het VRT programma Morgen maandag).
En toch hebben we nog iets gezien dat het vermelden waard is : een bijzondere manier van duivensport.
Eergisteren was het hier een drukte van jewelste in de boomgaard achter de parking. Een aantal duivenliefhebbers hadden hier één van hun geverfde vrouwtjesduiven losgelaten en daarna lieten de anderen hun, eveneens van bonte kleuren voorziene, mannetjesduiven los. De mannetjesduif die het langste naast het vrouwtje kan zitten zonder door zijn concurrenten weggejaagd te worden, is de winnaar. Althans, zo zou het moeten zijn maar in de praktijk draait het meestal uit op een groepsverkrachting. Het is waarschijnlijk onnodig om te vertellen dat er veel geld verwed wordt tijdens deze spelletjes.
En dan nog iets over onze pa : die zal normaal vandaag of morgen in Antwerpen arriveren. Dan is hij een week onderweg geweest en heeft mooi de route gevolgd die ik voor hem had uitgetekend.
Zaragoza.
Zondagavond. De bedoeling was om nog een tussenstop te maken in Navajas maar zonder een co-piloot die constant vraagt hoe ver het nog is, is de afstand van 460 km naar Zaragoza gemakkelijk in één keer te overbruggen. Het was bovendien zeer rustig op de snelwegen en ook het gebruikelijke knelpunt Oliva was geen probleem. Onderweg zag ik de rijstvelden van Albufera voorbijglijden, zag ik Valencia in de verte liggen en waande ik me soms in Arizona (waar ik nog nooit geweest ben). Ook de onvermijdelijke tankbeurt hoorde erbij, in de buurt van Teruel betaalde ik slechts 1,299 euro per liter maar ik was mijn winst snel kwijt want ik moest bijna 20 km rondrijden om opnieuw op de A23 te geraken. Als je Zaragoza nadert, krijg je de indruk dat ze een volledig nieuwe stad aan het bouwen zijn en overal heb je zesvakswegen om al die nieuwe bewoners in beweging te houden. Ik sta nu op de gemeentecamping die volgens mij in 2008 geopend is om de kamperende gasten voor de wereldtentoonstelling te ontvangen. Als je hier komt staan met een gezinnetje + hond en je neemt ook stroom ben je snel 30 euro per nacht kwijt maar voor mij alleen valt het wel mee. Na aankomst ben ik te voet meteen enkele caches in de buurt gaan zoeken, er lag er zelfs eentje op amper 50 meter van mijn auto (maar die heb ik niet gevonden). Het is hier een erg aangename wandelomgeving en Macho zou zich hier ook zeker amseren. Morgen ga ik naar de stad en dan beslis ik of er eventueel nog een derde nacht bijkomt. De camping staat hier trouwens goed vol, morgen zal duidelijk worden of dat allemaal mensen op doorreis voor één nacht zijn of dat er toch enkele zijn die het de moeite vinden om de stad te bezoeken.
23-05-2012
Stomme chauffeur.
Vanmorgen met Jef naar de Carrefour in Finestrat gereden om een ventilator te kopen. Om hun hondjes een beetje extra koelte te geven zegt hij, maar ik denk dat het eerder voor Christiane is ... Toen we terugkwamen was de brandweer in de buurt van de spoorweg een klein brandje aan het blussen. Dat zal waarschijnlijk niet de laatste keer zijn, want alles is hier echt kurkdroog. Toen we een uurtje later naar Albir fietsten, was het tunneltje onder de N332 afgesloten door een bus die zich had vastgereden. Voor de mensen die de situatie hier kennen : de bus kwam uit Altea richting Alicante en had de N332 verlaten aan het tunneltje. Daar had de chauffeur waarschijnlijk opgemerkt dat er iets niet klopte en wou opnieuw de N332 oprijden maar dat lukte niet meer. De bus was te lang om zonder schade het verlaagde weggedeelte te passeren en hing zowel met zijn voorkant als achterkant tegen het asfalt en had dus geen grip meer om weg te rijden. Geen idee hoe ze het opgelost hebben maar toen we twee uur later daar weer passeerden, was de bus in ieder geval weggeraakt. En wat hebben we tijdens die twee uren gedaan ? Een lekkere pizza gegeten bij Pizza4U, de uitbater vroeg zich af waarom ik nog niet in België zat want vorige week had ik hem gezegd dat ik ging vertrekken - niet dus.
Maar morgenvroeg (misschien) wel ! Ik heb in ieder geval de website bijgewerkt en op de fotosite kan je een aantal foto's bekijken van mijn drie weken vakantie in Andalusië.
22-05-2012
Smaakpolitie.
Ik weet het, het wordt een afgezaagd verhaaltje maar mensen die hier al geweest zijn zullen het wel herkennen : je blijft hier altijd langer dan oorspronkelijk de bedoeling was. Vandaag moest mijn laatste dag in Alfaz zijn, maar het is de voorlaatste geworden. Nog even van de stralende zon geprofiteerd, verloren met de petanque, gesukkeld met de Secumotion (ontspanner voor de gasflessen - dank u Jef voor de oplossing) en morgen de laatste inkopen.
En ook nog even iets over Sabor : maandag zijn ze bezocht door de "Smaakpolitie" van VT4 en zoals verwacht : alles prima in orde. Vrijdag wordt de uitzending herhaald om 19u50.
21-05-2012
Aangename verrassing.
De laatste dagen worden in principe altijd gevuld met een beetje rondhangen, opruimen en nog eens naar de winkel gaan om onderweg niet om te komen van de honger. Dat is dit jaar niet anders en dus kwam ik rond vijf uur uit de Mercadona supermarkt buiten met een goed gevuld rugzak en stapte om mijn fiets richting camperpark. Er kwam een motorhome aangereden en ik dacht : "Die komt me bekend voor ... hé, dat is dezelfde dan die van ... potverdomme dat ZIJN Jef en Christiane !". Enkele dagen geleden hadden ze nog een mailtje gestuurd dat ze drie weken op een camping in Playa de Aro zouden staan, maar ze voelden zich er niet echt thuis en het weer deed ook niet echt zijn best. Wetende dat het weer hier wel mooi is én dat ze zich hier altijd thuis voelen, waren de extra kilometers snel overbrugd. Spijtig dat ik zelf "moet" vertrekken, of zal ik dan toch nog iets langer blijven ?
Hun thuiskomst werd gevierd met een glaasje cava en een "tomate" : pastis met grenadine, naar eigen smaak aangevuld met water.
20-05-2012
Weg.
Onze pa is vanmorgen vertrokken, ik nog niet. Ik wil van hieruit naar Zaragoza rijden om de stad te bezoeken (en caches te zoeken) maar momenteel is het daar regenachtig met heel veel wind en daarom wacht ik nog even. Hier waait het ook stevig, maar het is tenminste droog. Aan iedereen die nog een mailtje heeft gestuurd of iets in het gastenboek heeft geschreven voor onze pa zijn verjaardag : maak je geen zorgen - de wensen komen wel bij hem terecht !
Voetbal.
Het is iets na middernacht en een klein uurtje geleden is de finale van de Champions League na penalty's geëindigd met een overwinning van Chelsea tegen Bayern München. Ik ben daar blij mee. Ik zal dan meteen vertellen waarom : elke ploeg waar Louis Van Gaal ooit als trainer gepasseerd is, staat bij mij op de zwarte lijst. Hij is met grote voorsprong de arrogantste blaaskaak die de laatste 35 jaar op of naast een voetbalveld heeft gestaan. Spijtig dat in de jaren zeventig van de vorige eeuw ooit iemand het in zijn hoofd heeft gehaald om hem bij RAFC te laten voetballen.
De wedstrijd van vanavond was niet echt super, maar op dit niveau telt alleen het resultaat. Ik vond Bayern eigenlijk de betere ploeg, maar daar zijn ze niets mee natuurlijk. Het is altijd wel lachen als er een Nederlander (in dit geval Robben) een strafschop mist. Oranje en penalty's, het blijft een moeilijke relatie ... Eigenlijk mag ik daar geen commentaar op geven want ik zou zelfs zonder doelman de bal niet tegen de netten krijgen, ik zou op voorhand al bezwijken onder de stress. Er moet toch echt een ongelofelijke druk op de schouders van mannen als Drogba rusten als die de beslissende schop tegen die bal moeten geven.
Op iets lager niveau heeft Hércules Alicante vandaag verloren van Las Palmas en daardoor zijn de kansen om volgend jaar opnieuw in eerste klasse (liga BBVA) te mogen voetballen, een stuk kleiner geworden.
Vandaag is onze pa verjaard, 81 kaarsjes mocht hij uitblazen maar omdat dat misschien toch een beetje veel is voor een man van zijn leeftijd zijn we gewoon iets gaan eten in restaurant Sabor, samen met Luc, Sonia, Jef en Brigitte. We kregen een fles cava aangeboden en omdat bij een speciale dag ook een speciaal etentje hoort hebben we deze keer à la carte gegeten. Zo was ik ook nog eens in de gelegenheid om één van mijn favoriete gerechten te kiezen : zalm in een jasje van spek met mosterdsaus. Omdat onze pa voor het dessert niet kon kiezen tussen een ijsje of fruitsla (af en toe wil hij toch iets gezond eten), heeft hij alles laten samenvoegen - vandaag mocht dat hé !?
18-05-2012
Bewolkt.
Gisteren in de vroege avond met onze pa naar restaurant Sacristan gefietst en daar ons buikje rond gegeten. Vandaag was het een overwegend bewolkte dag maar nog altijd vlotjes tegen de 25 graden. Op het moment dat ik dit schrijf (20u35) staan er toch weer 20 motorhomes op de parking, een nooit geziene bezetting in dit seizoen. De Nederlanders waarvan de luifel gisteren is stukgewaaid zijn vertrokken. Jammer, want elke avond kreeg één van de vier honden een mopshondje een douche om af te koelen en daarbij knorde hij altijd als een varkentje en ik moest daar altijd wel om lachen.
Ook nog een opmerking die jullie alleen maar nieuwsgierig zal maken, mijn verontschuldigingen daarvoor maar het is echt spijtig dat ik niet altijd alles kan/mag schrijven wat hier gebeurt om redenen van privacy, staatsbelang en/of gewoon zaken waar niemand zaken mee heeft. Als binnen 20 jaar alle feiten verjaard zijn, zal ik mijn memoires eens publiceren.
