Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
12-11-2011
En het vervolg.
Omstreeks half één werden de openstaande rekeningen nog betaald in het hotel en gingen de meesten weer naar hun slaapplek. Een aantal waren met de fiets, nog anderen te voet, enkelen met de eigen auto en de rest werd op een veilige manier naar huis gebracht door taxi Eddy. De laatste rit wordt altijd onderbroken door enkele uurtjes Sprint. Stel je hier niets al te sportief bij voor : de Sprint is gewoon een gezellig jongerencafé waar we meestal blijven hangen. Dit jaar zijn er nieuwe eigenaars, alles is geschilderd, de openingsuren zijn ruimer, de pinten zijn groter dan ooit en je krijgt er nog iets om te knabbelen bij.
11-11-2011
En nog altijd van diezelfde dichter.
's Nachts rusten meest de dieren,
ook mensen goed en kwaad,
en mijn lief goedertieren
is in een stille staat,
maar ik moet eenzaam zwieren
en kruisen hier de straat.
Eenzaam voel ik mij hier niet, maar het zijn inderdaad alleen de dieren die hier 's nachts rusten. Voor ons stond het eerste avondje in hotel Kaktus gepland. Net zoals vorig jaar werden we daar verwacht voor een uitgebreid visbuffet en dertig man schoven de voetjes onder tafel. De meeste buiken werden méér dan rond gegeten en het dessertbuffet viel ook in goede aarde. Naar goede gewoonte volgde daarna een dansavond.
Ik zie het zwerk drijven,
ik zie de klare maan
...
Ook helemaal waar : volle maan vanavond die mooi weerspiegeld werd in de rimpelloze zee.
Opnieuw veel plaats.
Het kan verkeren, zei ooit een dichter in de zeventiende eeuw. Gisteren stond de parking bijna helemaal vol, vandaag hebben we opnieuw tien plaatsen vrij. Slechts één nieuwe zwerfauto vandaag, maar de inhoud ervan kan tellen : Thierry en Malvina zijn er weer ! En ze hebben geluk, een plaats vooraan in de rij - de hele dag in de zon die uitbundig heeft geschenen.
10-11-2011
Einde van de feesten.
Al enkele dagen worden we gewekt door hevige knallen in het dorp op twee kilometers afstand. Dit wordt de "despertà" genoemd (vrij vertaald : het ontwaken) en moet ervoor zorgen dat niemand de volgende dag van de feesten zal missen. Deze middag kregen we er nog flink wat lawaai extra bovenop en binnen een tiental minuten (het is nu 21u20) zullen we getuige kunnen zijn van het afsluitend vuurwerk. Afsluitend voor ons, want de plaatselijke bevolking staat waarschijnlijk nog een lange nacht te wachten.
09-11-2011
Voor de nieuwsgierige relatietherapeuten.
Sinds enkele dagen heb ik weer contact met Nancy. Ze probeert werk te zoeken in Antwerpen maar dat gaat allemaal niet zo simpel. Vooral Macho is een probleem, want Nancy haar ma (waar ze nu woont) wil niet dat hij de hele dag bij haar achterblijft. Nancy begint ook stilaan te beseffen dat ze een mooi leven zonder koude winters heeft opgegeven en denkt eraan om misschien toch terug te komen. Haar opnieuw gaan halen met de auto is geen optie deze keer. Ik neem in deze zaak ook geen beslissingen meer, pas als zij er voor 200 % achterstaat kunnen we het nog een keer proberen. Of het dan nog lukt, is afwachten ...
08-11-2011
Een heerlijke dag.
De hele dag zonneschijn en een aangename temperatuur. Zonde om binnen te gaan zitten in een restaurant maar als de naam van dat restaurant Sabor is, dan weet je dat je daar geen spijt van zal krijgen. Wat was het weer lekker en nog altijd voor dezelfde prijs dan vorige winter. Vandaag stond er op het weekmenu o.a. beursje gevuld met blauwe kaas en peer, gerookte zalm, tongrolletjes gevuld met zalmmousse en meer van die heerlijkheden. De bediening was vandaag met de nodige foutjes maar dat zien we graag door de vingers.
De parking begint intussen aardig vol te lopen, vooral met vaste gasten van de vorige jaren maar ook een aantal "nieuwkomers". Eén echtpaar, hun naam doet niet terzake, had vorig jaar problemen met de achterlichten van hun auto - tot bleek dat hij zijn contactsleutel niet had omgedraaid. Stom, maar vandaag deden ze nog beter : klagen over de waterpomp die bleef doordraaien en die waarschijnlijk vervangen zou moeten worden - iets later moesten ze toegeven dat hun watertank leeg was.
07-11-2011
Feest !
Het begon veelbelovend vandaag maar al snel kwamen er meer wolken en begon het te regenen. Erg spijtig want deze avond was er de jaarlijkse optocht ter gelegenheid van de dorps/patroonsfeesten. Ik was helemaal niet van plan maar vanaf half acht werd het droog en Chris (één van de vaste gasten hier) kwam eens polsen of er toch nog iemand mee wou gaan. Hij kon mij verleiden door de elektrische fiets van zijn vrouw Maria in bruikleen te geven. En zo kwamen we toch nog in feeststemming. Ter plaatse bleek dat er nog een spoedvergadering was geweest om eventueel te beslissen de stoet af te gelasten of uit te stellen omwille van het slechte weer. Gelukkig kan je tegenwoordig vrij nauwkeurig de buienverwachting inschatten op de computer en dus werd het vertrek een uurtje later gepland. Naar Spaanse gewoonte werd dat uiteraard al snel twee uur maar uiteindelijk kwam de hele meute toch in beweging. Blijkbaar was er dit jaar nogal wat ontevredenheid geweest omdat de Barrufets bijna altijd de eerste prijs wegkapen voor de originaliteit van hun act tijdens de optocht én in de wedstrijd paella maken én tijdens de karaoke. En dus hadden zo'n zes penyas (vriendenkringen) zich verenigd om samen ten strijde te trekken tegen de Barrufets (smurfen). Van enige vijandigheid was er echter geen sprake en met de nodige drank als hulpmiddel werd alles opgelost en weggelachen. De laatste confetti is intussen uit mijn haardos geplukt en nu is het tijd om te gaan slapen.
06-11-2011
Vandaag een dag om snel te vergeten.
Somber weer, harde wind en in de late namiddag begon het ook nog zachtjes te regenen. Dus vertellen we iets over de nieuwe Belgische consul in Alicante : Dominique Schoofs, geboren te Luik. Na de populaire Willy Leeman een vrouw dus deze keer en zij hoopt dat ze de volle vier jaar (het maximum) hier kan uitdoen. Zij heeft vóór Alicante al een indrukwekkende lijst voor te leggen, ook in o.a. Dakar, Bangkok, Barcelona, Abidjan, Parijs en Casablanca was ze consul. De opdrachten en taken zijn op papier overal hetzelfde, maar waar bv. in Casablanca het werk vooral bestond uit het afgeven van visa zal hier aan de Costa Blanca de dienstverlening aan Belgen veel meer op de voorgrond staan. Hier woont of verblijft immers een groot deel Belgen die een beter leven of op zijn minst mooi weer opzoeken.
05-11-2011
We zitten in een voetbad met Garra Rufa visjes.
Deze visjes eten dode huidcellen op en terwijl scheiden ze ook enzymen af die versterkend zouden werken voor de nieuwe huid. Het voetbad op zich is ontspannend en absoluut niet pijnlijk, de visjes knabbelen niet echt maar zuigen de dode huid eerder weg. Het gevoel is een beetje te vergelijken met een "slapende voet", alsof er kleine elektrische schokjes worden gegeven. Echt aangenaam, tenzij je heel erg kietelachtig bent - dan zal je het waarschijnlijk eerder als een marteling ervaren. Het hele proces zou vooral een positieve werking hebben op patiënten met psoriasis, eczeem en aanverwante aandoeningen. Ik schrijf hier alles in de voorwaardelijke wijze, want uiteraard zijn er ook tegenstanders. Verhaaltjes over bloedende wondjes, ondervoede vissen met stress en slechte hygiëne kan je ook vinden op het internet. In ieder geval, sinds ik er een keertje over gelezen had wou ik het eens graag proberen. Een kwartiertje aan je voeten laten knabbelen voor 1 euro, daar kan je niet voor sukkelen.
Rara, wat doen we hier ?
In de voormiddag ben ik samen met onze pa naar de Vlaamse Dag in Hotel Levante (Benidorm) geweest. Daar krijg je een mooi aanbod van een aantal diensten waarvan je hier gebruik kan maken, gaande van ziekenhuizen tot verzekeringen en tuinaanleg. Terwijl anderen wellicht een hele dag blijven rondhangen om te profiteren van de gratis wafeltjes en drankjes die uitgedeeld woorden, hielden wij het na een half uurtje voor bekeken en na het meten van mijn bloeddruk (helemaal in orde) en het schooien van enkele gadgets stonden we weer op straat. Op de overdekte markt zijn we dan even gaan rusten met onze voeten in een bak water ...
04-11-2011
Slecht weer.
Vandaag niet veel volk gezien op de camperplaats. Tot 16u heeft het geregend en dan ben ik nog snel een klein wandelingetje gaan maken. Gelukkig heeft Luc tijdens deze zomer een vrachtwagen laten komen met een verse lading grind zodat de plassen tot een minimum beperkt blijven. En wat doen een mens dan de hele dag ? Nuttige dingen die al lang gepland waren, zoals oa de elektrische waterkoker ontkalken.
Omdat ik niet elke dag iets te vertellen zal hebben en er zeker nog dagen komen met regen, heb ik besloten regelmatig berichten uit lokale kranten, internet enz. te integreren in deze blog. Ik zal de berichtgeving een beetje aanpassen/herschrijven en zo is er toch (bijna) elke dag iets te lezen. Ook al heb ik zelf niets meegemaakt, je kan dan toch een beetje volgen wat er hier in de omgeving gebeurt. En hieronder volgt de eerste bijdrage :
Het mag dan vandaag de hele dag geregend hebben, echt uitzonderlijk is dat niet in dit seizoen en soms heeft de regenval dramatische gevolgen. Vorige week heeft het centrum van Calp deels onder water gestaan, gisteren en vandaag was dat in de omgeving van Denia het geval. En het kan nog erger : een tweetal weken geleden kwam een Brits bejaard echtpaar om het leven op de markt in Finestrat, toen de "droge" riverbedding waar de standhouders hun waren uitstallen plotseling werd overstroomd door een hevige stortbui. Intussen wijst de gemeente alle verantwoordelijkheid van de hand, ook al hebben ze vorig jaar reeds een boete gekregen van meer dan 60000 euro voor het asfalteren van de rivierbedding en het organiseren van een markt.
03-11-2011
Beetje regen.
Op de foto van hiernaast nog één van de bescheiden bordjes van gisterenavond. En toch 1 kg meer op de weegschaal deze ochtend ! Intussen zullen die er alweer afgewandeld zijn want na een regenachtige ochtend werd de lucht al snel weer blauw - weliswaar met soms harde windstoten - zodat ik naar Albir kon stappen. Er is weinig veranderd sinds een half jaar. Zoals altijd zijn er een aantal zaken verdwenen en er zijn er (soms) nieuwe voor in de plaats gekomen. Het kan heel snel gaan : de zaak waar we in het voorjaar nog paella waren gaan uithalen was dinsdagmiddag nog open en vandaag was alles al leeggehaald en dus gesloten. De Chinese winkels blijven altijd op volle toeren draaien, je kan er dan ook werkelijk alles kopen : tapijtjes, bestek, gereedschap, lampjes enz.
02-11-2011
Wok.
Een mooie zonnige dag is afgesloten met een geslaagd bezoekje aan het wokrestaurant van Albir. Samen met onze pa en Piet en Joke hebben we meerdere keren ons bord gevuld. Nochtans heb ik geprobeerd om niet te overdrijven : één bordje met voorgerechten, drie borden gewokte groenten met kip en /of garnalen en drie dessertjes vind ik nog heel redelijk.
01-11-2011
In Alfaz.
Vandaag vanzelfsprekend weinig te melden. Omstreeks 14u de parking van camperpark Costa Blanca in Alfaz opgereden en zoals elk jaar was mijn plaatsje aan de ingang vrijgehouden en werd ik verwelkomd door een aantal bekenden. Ik ben dan even met de fiets naar het strand gereden en meteen ook even goedendag gaan zeggen aan Piet en Joke die daar op de camping staan. Morgenavond gaan we samen eten in het wokrestaurant. Onderweg nog snel mijn eerste Spaanse McDonalds maaltijd van dit seizoen verorberd.
31-10-2011
Laatste dag in Oropesa.
Alweer prachtig weer vandaag en van 10u tot 13u een lange wandeling gemaakt en wat heb je dan als terug op de camping bent ? Honger ! Maar het was natuurlijk zonde om met zo'n zalige temperatuur in een restaurant te zitten. En wat doe je dan ? Gewoon op het terras eten uiteraard ! Op dit moment lopen er op de camping nogal wat verklede kinderen rond (Halloween) die flink wat leven in de brouwerij brengen. Morgen is hun lang weekend voorbij, voor mij begint dan de vakantie in Alfaz maar het is zeker niet de laatste keer dat ik in Oropesa ben geweest. Het hele Marina d'Or project is megalomaan en kitscherig, maar het is tenminste smaakvolle kitsch. Alleen spijtig dat de hele buurt uitgestorven is, wat een heel verschil is met Benidorm dat het hele jaar door bruist van de activiteit.
30-10-2011
En opnieuw mooi weer.
Eindelijk nog eens op tijd wakker vandaag, ook al is dat dan enkel te wijten aan het winteruur. Dat winteruur heeft wel voor een weersverbetering gezorgd, candaag de hele dag zwembroekweer ! En ook nog het vermelden waard : Nancy heeft sinds eergisteren geen SMS gestuurd en ook niet geprobeerd om te telefoneren (op alle vorige pogingen heb ik trouwens niet gereageerd), voor de eerste keer sinds het laatste afscheid. Doet toch een beetje raar.
29-10-2011
Regenachtig.
Tot gisterenavond laat bleven de Spanjaarden nog aankomen met hun caravans en ook al is het na 23u, in het donker installeren ze zonder problemen hun voortent nog. Ondanks de slechte weersvoorspellingen is het hier de laatste dagen toch nog meegevallen. Vandaag was maar een triestige dag, vanaf 15u regelmatig een regenbui(tje) en weinig zon. Veel tijd om in de auto met mijn nieuwe project bezig te zijn, een echte spin-off zoals je dat bij de grote televisieseries hebt (Beverly Hills > Melrose Place, The young ones > Bottom) maar dan meer zoals ikzelf : bescheiden. Binnenkort meer ...
Vandaag ben ik ook nog eens aangesproken door iemand (Bob Diesel van camperforum.nl) die me kent van blog en/of site, dat was weer even geleden.
En belangrijk nieuws van het voetbalfront : Hércules heeft alweer gewonnen en staat met zes punten voorsprong aan de leiding in tweede afdeling. Hopelijk kan ik binnenkort weer enkele wedstrijden bijwonen. Even plezant dan de overwinning van Hércules is de nederlaag van Beerschot, over de afgang van RAFC thuis tegen Heist zal ik het even niet hebben.
28-10-2011
Veel plezier voor weinig geld.
Lang in mijn bed gelegen vandaag maar echt slapen was er niet bij want hier net achter de campingmuur vonden ze het nodig om vanaf 8u de straat open te breken. Na mijn (bijna dagelijkse) portie ontbijtgranen een flinke wandeling en nog altijd weet ik niet hoe ver je de weg langs het strand kan volgen. Ik ben tot een heel stuk voorbij Ribera de Cabanes gestapt en de weg blijft altijd verder de kust volgen.
Vorige week had ik nog geschreven dat mijn cultureel peil zich voor een hele tijd zal beperken tot de voorgekauwde toeristenanimatie en even leek die trend zich vandaag al in te zetten. Er stond immers in het restaurant een gran fiesta flamenca geprogrammeerd met de groep Reboleo en ik had me al verwacht aan één van de flauwe afkooksels van de echte flamenco maar dat vooroordeel verdween al snel. De jonge gitarist tokkelde fenomenaal virtuoos op zijn gitaar en de zangeres en danseres fleurden het geheel nog wat op. Ook bekende nummers als Hijo de la luna en My Way/Comme d'habitude passeerden de revue. Alles ging er spontaan en amicaal aan toe. Alleen spijtig dat er altijd wel ergens een dikke Duitser tegen zijn zin zit toe te kijken maar dat kon de pret niet bederven. Reken daar dan bij dat je voor 3,50 euro (!) een heel bord kon laten volgooien met tapas en de avond kon niet meer stuk. Keuze te over : albondigas, sardinas a la plancha, boquerones, croquetas, patatas bravas, sepia, merguez, pinchos, muzlitos enz. En terwijl iedereen zijn/haar buikje vulde, stond ook de kokkin regelmatig mee op de dansvloer. Ook andere Spaanse vrouwen (het is verlengd weekend voor veel Spanjaarden) waagden zich aan enkele flamencobewegingen en om eerlijk te zijn : de meeste hadden daar geen probleem mee. Eentje moest zelf door haar man tot kalmte worden aangemaand, zo ging ze op in haar dansjes. Enkele campinggasten wilden ook graag mee handjeklap doen maar voor hen was het een stuk moeilijker om in de maat te blijven meeklappen. Tijdens de pauze kon je ook nog enkele flessen wijn en petjes winnen met een gratis tombola. Toen ik een koffie bestelde en ik de kelner zei dat hij de rest mocht houden (30 eurocent) zei hij dat dat niet nodig was en gaf de overschot netjes terug. Even verwachtte ik dat er nog dat iemand zou komen melden dat de camping vanaf morgen gratis zal zijn ... Na de show en de tapas ben ik dan maar naar de receptie gegaan om te vragen of ik nog tot dinsdag kan blijven en dat kon nog net, want vanaf dinsdag is mijn plaats gereserveerd. De bedoeling was om nog twee dagen naar de nieuwe camperplaats in Calp(e) te gaan maar waarom zou ik dat doen, het is hier goedkoper én goed. Soms verhuis ik wel een keertje extra om toch nog een nieuwe camping te kunnen toevoegen op de site maar daar ga ik stilaan van afstappen.
Ik voelde me vanavond echt intens gelukkig - zo een gemoedstoestand die me slechts sporadisch overvalt, meestal als ik op een festival zit of een voetbalwedstrijd bijwoon - en toch tegelijkertijd soms verdrietig (ook door het voorprogramma met liedjes van Guido Belcanto in de auto), zou ik dan depressief zijn ?
Voor alle mensen die me binnenkort terug zien in Alfaz of elders : niet schrikken ! Ik ben bijna tien kilogram vermagerd. Dat is niet van de miserie maar omdat ik nu eet wanneer ik honger heb en niet wanneer Nancy vindt dat ik honger ga hebben.
27-10-2011
Regen !
Het kan snel veranderen. Gisteren in de late namiddag begon het al te bewolken en nu (10u) is het aan het regenen en alles ziet er al veel minder gezellig uit. En hoe gaat het dan in de geschiedenis : je moet een bepaalde bevolkingsgroep daar de schuld van geven, in dit geval een grote groep rondtrekkende Ieren die hebben dat slechte weer natuurlijk meegebracht ! Ik kwam gisterenavond uit de douche en het was een drukte van jewelste in mijn straat. Megacaravans, allemaal aan de trekhaak van een X6, Cayenne, Range Rover en soortgelijke autootjes voor de simpele werkmens. Die groepen, ik weet niet of je ze zigeuners mag noemen, ben ik al regelmatig tegengekomen enkele weken geleden stonden ze nog op de camping in Gent. Ze zijn allemaal heel vriendelijk maar ik ben toch maar naar de andere kant van de camping verhuisd. Veel rustiger dan omringd te zijn door keffende hondjes en joelende kinderen, ook al was het dan maar voor één nacht.
Vanmorgen in de regen doorgereden en voor één keer stond er geen wind in de delta van de Ebro, vorig jaar dachten we nog dat onze dakluiken zouden wegwaaien. Rond 12u stond ik op camping Didota in Oropesa, vorig jaar hadden we dit plekje ontdekt en intussen is de camping nog verder gerenoveerd (inclusief de meisjes aan de receptie ). Het restaurant heb ik meteen uitgeprobeerd : 7 euro voor drie gangen (hoofdgerecht was vandaag paella), één drankje en brood inbegrepen. Voor die prijs kan je niet sukkelen en ik heb dan nog een mocaccino genomen om af te sluiten. Ik heb hier echt naar uitgekeken : lekker eten voor weinig geld. Het restaurantseizoen kan dus weer beginnen ! Volgende week hoop ik opnieuw mijn voeten onder tafel te kunnen schuiven in restaurant Sabor in Altea. Daarna ben ik nog een stukje gaan wandelen en dat duurde langer dan ik had gedacht. Ik dacht dat er een onweersbui aankwam, maar het was de duisternis die al inviel.
26-10-2011
Mooi weer en koffie.
Met een omgeving die eruit ziet als een ansichtkaart, het blauw van de lucht perfect in harmonie met het blauw van de zee en een stralende zon : meer moet dan niet zijn om een hele dag te niksen. Niksen, tenzij een wandeling langs de zee en voelen dat het zeewater heerlijk warm is en aangenamer dan het water van het zwembad. En toch haast iedereen zich tussen 12 en 13u en tussen 16 en 17u naar het zwembad want einde seizoen zijn dat de enige uren dat de grote jacuzzi kan gebruikt worden. Gelukkig loopt er nog genoeg mooi en jong volk rond om het uitzicht aangenaam te maken. 's Avonds nog een beetje samengezeten met Thierry en Malvina. Met mijn suikerklontjes die al enkele jaren in de kast liggen (ik weet niet of ze nog verkocht worden : klontjes van Tienen/Douwe Egberts met smaken als chocolade, praliné enz) én de slagroom met advocaatsmaak van Malvina hebben we een lekkere koffie gedronken.
). Het restaurant heb ik meteen uitgeprobeerd : 7 euro voor drie gangen (hoofdgerecht was vandaag paella), één drankje en brood inbegrepen. Voor die prijs kan je niet sukkelen en ik heb dan nog een mocaccino genomen om af te sluiten. Ik heb hier echt naar uitgekeken : lekker eten voor weinig geld. Het restaurantseizoen kan dus weer beginnen ! Volgende week hoop ik opnieuw mijn voeten onder tafel te kunnen schuiven in restaurant Sabor in Altea. Daarna ben ik nog een stukje gaan wandelen en dat duurde langer dan ik had gedacht. Ik dacht dat er een onweersbui aankwam, maar het was de duisternis die al inviel.
