Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
23-10-2011
Rugby.
Vanmorgen heb ik mij gedragen zoals toch zeker als je de berichten van de laatste dagen op de radio moet geloven, ze hadden het over niets anders elke Fransman : ik heb teevee gekeken. Ik heb geen idee of hier in België of Nederland enige aandacht aan geschonken werd, maar vanmorgen om 10u werd in Auckland (Nieuw-Zeeland) de finale in het WK rugby gespeeld. Rugby is hier in Frankrijk toch vrij populair en als les bleus tegen de all blacks spelen voor de wereldtitel staat Frankrijk werkelijk op zijn kop. Ik begrijp absoluut niets van de spelregels maar ben toch geboeid blijven kijken. De strijdkreten van de all blacks in het begin van de wedstrijd zijn voor de buitenstaander misschien lachwekkend, maar toch ook vooral indrukwekkend. En zo begin ik stilaan helemaal te verfransen, de voorbije maand heb ik bijna uitsluitend Frans gesproken en soms denk ik zelfs al alle foute vervoegingen inbegrepen in het Frans. Ik ben nu wel op de hoogte van alles wat in Frankrijk gebeurt maar ik heb na enkele dagen zonder internet absoluut geen idee wie er tegen wie speelt in het Belgische of Spaanse voetbal. In ieder geval : Nieuw-Zeeland heeft gewonnen met 8-7 (wat niet wil zeggen dat er 15 keer gescoord is) en is dus wereldkampioen. De blauwe plekken na zo'n wedstrijd zijn waarschijnlijk niet op twee handen te tellen en soms leek het op een veldslag in de eerste wereldoorlog, voor elke meter grond werd er gevochten.
22-10-2011
Voetbal.
Nu begonnen ze toch te overdrijven : - 6° deze ochtend ! Ze voorspelden voor vandaag veel warmer maar de grote markt van Le Puy moest het toch maar zonder mij stellen en tegen 11u ben ik zuidwaarts gereden. Elke tien kilometers kwam er gemiddeld één graad bij en dus kwam ik in de namiddag - na een niet geheel logische route - aan in Nîmes bij een aangename 15 graden. Helemaal zonder slag of staat ging dat niet, alle invalswegen naar de stad lijken wel één grote Boomsesteenweg. Voor de niet-ingewijden : een drukke straat met de ene supermarkt na de andere Ikea, gevolgd door een autodealer enz. Het was bovendien zaterdag, dus extra druk. De camping waar ik nu sta is volgens mij een goede uitvalsbasis om Nîmes te verkennen en dat zal ik morgen dan ook doen, de bus stopt hier net om het hoekje. Omdat er hier in de onmiddellijke omgeving voor de rest niet veel te beleven valt, ben ik een beetje gaan rondwandelen en op één van de sportvelden was er een voetbalwedstrijd bezig : rood-wit tegen blauw-wit. Moeilijk om een ploeg te kiezen, de kleuren van den Aantwaarp tegen die van Hércules ... Uiteindelijk waren ze aan elkaar gewaagd en 0-0 was de eindstand. Het niveau was meer dan behoorlijk en het spel ging snel met technisch vaardige spelers.
En dan uiteindelijk toch een douche en wat voor één ! Als je het toilet doorspoelde op de vorige camping leek het alsof er een giraf aan het gorgelen was. Als je hier op de drukknop van de douche duwt, krij je het geluid van parende walvissen er gratis bij.
21-10-2011
Nog altijd koud.
Vanmorgen was het weer ijskoud en de verwarming wou niet echt meewerken. Waarschijnlijk was de LPG bevroren want na omschakeling op een propaanfles ging alles zoals het hoort. De eerste honderd kilometers kwam het kwik niet boven de twee graden en je moest opletten voor ijsplekken op de bochtige weg door de bergen van de Ardeche. Je mag die bergen niet onderschatten want volgens Belgische normen halen ze duizelingwekkende hoogtes van meer dan 1000 meter. Op die hoogte ging de termometer helemaal onder nul. Onderweg kreeg ik regelmatig de melding van het navigatiesysteem dat ik aan het volgende ronde punt rechtdoor moest rijden. Telkens dacht ik dat het een vergissing zou zijn maar ja hoor : ronde punten die soms groter waren dan het dorpje zelf. Vanaf Saint-Agrève werd de weg beter en waren de ontelbare bochten verleden tijd. Met een beetje geluk kon ik nog vóór 12u (meestal begin van de middagpauze) op de camping in Le Puy-en-Velay zijn. En het lukte net, alleen was de receptie (en de slagboom) vandaag pas uitzonderlijk open om 14u. Normaal zijn er ook nog camperplaatsen buiten de camping maar die zijn nu allemaal bezet met kermiswagens. Om 14u dan toch op de camping geraakt en een heleboel uitleg gekregen van de supervriendelijke gast van de receptie. De rest van de middag heb ik dan de vele bezienswaardigheden bezocht en rondgehangen in het centrum van dit bedevaartsoord op de route naar Santiago de Compostela. Ik ben ook langs alle trappen naar boven tot aan de Chapelle St. Michel (familie van de Mont St. Michel in Normandië) gewandeld en eigenlijk viel dat wel mee, de eerste indruk was nochtans anders. In één van de kerken waren ze het orgel aan het stemmen. Ik hou wel van de muziek die zo'n kerkorgel kan produceren maar de hoge tonen die tijdens het stemmen bleven piepen waren echt pijnlijk. 's Avonds zijn alle monumenten mooi verlicht en vanop de camping kan je alles bekijken maar ik ben het toch nog van iets dichter gaan bekijken. Intussen stond er aan de ingang van de camping een pizzakraam en met moeite ben ik voorbij gewandeld. Ik had gisteren ook al een pizza gegeten in Hauterives en vandaag stond er eigenlijk koolvis à la bordelaise (uit de diepvries natuurllijk) met aardappelpuree (van die vlokken uit een zakje uiteraard) op het menu. Ik wou ook wel graag een uitgebreide douche nemen maar warm water was blijkbaar te veel gevraagd voor de 8,50 euro die ik hier moet betalen. Ik zal dan nog maar een dagje extra stinken, er is toch niemand die zich daaraan kan storen.
20-10-2011
Koud.
Aan de receptie is er er een wifi verbinding maar je moet buitenzitten en het is verdomd koud. Ik heb dus snel even de blog aangevuld en "thuis" gedownload. Een mens moet zijn prioriteiten kennen.
De eerste 20 kilometers vandaag waren echt lelijk : chemische industrie, supermarkten, opslagruimtes enz. Dan gelukkig nog een stukje langs de Rhône en nog eens 20 km verder stond ik op de parking van Hauterives. Een van de weinige dorpjes of waarschijnlijk zelfs het enige dorp dat bekend is geworden dank zij een postbode : Ferdinand Cheval. Die man heeft ongeveer al zijn vrije tijd opgeofferd aan het bouwen van zijn Palais Idéal. Ik had het mij groter voorgesteld maar speciaal is het in ieder geval. Hij heeft het trouwens allemaal alleen gedaan en dan kan je natuurlijk moeilijk iets van het formaat Versailles verwachten. Deze man had ongetwijfeld een goede vriend kunnen zijn van Dalí, Gaudi en andere lichtgestoorde fantasten. Na het paleis was het nog een beetje vroeg om in de auto te kruipen en dus nog maar een wandeling gemaakt in de heuvels achter het dorp. Even zag ik mijn avondeten lopen : een fazant maar hij liep lachend weg toen hij die toerist (ik dus) zag aankomen met een muts én sandalen !
19-10-2011
Regen !
Er wordt wel eens gezegd dat je tot Lyon moet rijden om mooi weer te hebben. Mooi weer kon ik niet verwachten vandaag maar vanaf Lyon bleef het in ieder geval droog. De 300 km daarvóór heeft het constant hevig geregend, die carwash van gisteren heeft de auto dus precies één dag proper gehouden. Voor de rest mocht ik niet klagen, richting noorden stond er een gigantische file in de buurt van Lyon. Intussen heb ik een plaatsje gekregen op een zeer eenvoudige camping in St.-Maurice-l'Exil, speciaal gekozen voor de gratis wifi maar helaas ... Ik heb dan maar een wandeling gemaakt maar veel is hier niet te zien en bovendien is het koud. Onderweg kreeg ik regelmatig een waarschuwing op het dashboard dat de buitentemperatuur het vriespunt naderde. Dat is de auto natuurlijk niet gewend en ik verdomme ook niet. Normaal gezien moet ik nu in mijn bikini aan het strand liggen. Ja, dat is weer een afwijking van mij die jullie niet kenden.
18-10-2011
De laatste mooie dag ?
Vanmorgen lag er alweer een fijn ijslaagje over het gras maar al snel kwam de zon alles opwarmen. Na het ontbijt ben ik eerst naar de carwash gereden want er zaten zo veel vliegen op de auto dat ik vermoed dat het niet alleen modder was die de beide zijkanten een ander kleurtje had gegeven. Nog even in Luxemburg gaan tanken (ik heb het gevoel dat ik elke dag ga tanken en eigenlijk is dat ook zo) en om 14u was ik in Luxeuil-les-Bains. De camperparking is mooi gelegen aan een klein meertje en werkelijk alles is gemakkelijk te voet bereikbaar. Ik ben met de rugzak inkopen gaan doen in de Aldi en de Auchan en samen met de voorraad die Nancy heeft achtergelaten zal ik de eerste maand niet van de honger sterven. Het stadje is de moeite waard om een keer door te lopen. Er zijn veel oude huizen, het orgel in de kerk is indrukwekkend en er zijn veel winkels. Zoals elk oord dat op -les-Bains eindigt hebben ze hier uiteraard thermale bronnen én een casino. Na het winkelen en een wandeling stonden er al een twaalftal motorhomes op de parking en enkele minuten later kwam er een of andere jonge gast wat rondjes maken met zijn auto en zijn slipkunstjes tonen. De buurman van hiernaast heeft hem onmiddellijk weggejaagd en zijn politiebadge laten zien. Op de radio hebben ze het al de hele middag over de Tour de France die volgend jaar drie dagen door Franche-Comté rijdt. Ook gehoord : il va pleuvoir très fort en samen met een fikse daling van de temperatuur zou er boven de 1000 meter sneeuw vallen. De buurman (ja, diezelfde) heeft het over ils annoncent la flotte.
Website + foto's.
De website is aangevuld met de laatste "ontdekkingen" en op de Picasa fotosite is een kleine selectie te bekijken van de foto's die afgelopen maand gemaakt zijn.
17-10-2011
Het heeft niet lang geduurd.
Zondag heb ik Nancy naar Bierges gebracht, waar haar broer haar is komen halen. Het was al vanaf de eerste minuut duidelijk dat het niet zou lukken. Zonder in detail te treden wil ik hier toch even meedelen dat ik lang genoeg met mijn kl... heb laten spelen. Eerst bijna smeken om haar te komen halen en als je dat dan gedaan hebt, je gewoon vertellen dat ze er eigenlijk toch niet veel zin in heeft. Drie weken geleden was het al moeilijk om afscheid te nemen maar na een tijdje was ik al gewend aan het vrijgezellenleven. Nu was het weer pijnlijk om haar achter te laten maar genoeg is genoeg. Ondanks de vele smsjes die ze weer stuurt en dat ze er spijt van heeft, wil ik voorlopig geen contact meer met haar. Ik sta sinds gisteren op een camping in Virton om even tot rust te komen. Ik voel me leeg en ik ben moe.
15-10-2011
Opnieuw richting zuiden.
Voilà, het is gebeurd : Nancy vanmiddag opgehaald bij haar mama en intussen staan we al in Luxemburg op camping Kockelscheuer. Hier vlak naast de camping heeft momenteel een groot tennistornooi plaats (Luxembourg Open) met heel wat vrouwelijke spelers uit de top-10 en er is dus veel volk op de been.
13-10-2011
Eindelijk een zonnetje.
Na enkele dagen grijs weer met af en toe een druppeltje regen kwam na de middag eindelijk de zon nog een keertje kijken. Ik heb dan maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om een flinke wandeling te maken en je moet toegeven : wolken zijn toch mooier dan blauwe lucht.
12-10-2011
10 km van Arras.
Vandaag eindelijk internet en ik heb natuurlijk meteen de vorige dagen ook online gezet. De mensen die de landkaart van Frankrijk een beetje kennen, zullen opgemerkt hebben dat ik al enkele dagen richting noorden aan het rijden ben. Intussen zit ik in Boiry Notre Dame, bijna tegen de Belgische grens en zaterdag ga ik Nancy (nog maar eens) bij haar moeder ophalen.
Nog enkele losse opmerkingen en verhaaltjes.
Vanmiddag werd ik op de parking van de Lidl supermarkt aangesproken door een Fransman die graag naar België wou verhuizen om daar een praktijk te beginnen om tanden te bleken. Op zich niets mis mee, maar als je dan weet dat hij zelf amper nog tanden had ...
Ik was er altijd van overtuigd dat die stad in het midden van Frankrijk Périgieux was, nu blijkt dat dat Périgueux is - stom hé ?
De auto is echt heeeeeeeeeeeel vuil, de wegen hier in de buurt liggen allemaal vol modder (de bietenoogst is bezig).
Ja, die hooggeplaatste militair is FR : rots in de branding bij de verdediging van ons land.
En ook nog allemaal bedankt voor het medeleven, de bezorgde smskes, de vele mailtjes enz. Het leven gaat voort en deze blog ook - blijf lezen ! Sinds gisteren staan we helemaal bovenaan in het onderdeeltje "reizen" van bloggen.be
En nog bijna vergeten : waar iedereen 90 km/u reed, tufte deze Nederlander vandaag verder tegen 40 km/u.
11-10-2011
In de buurt van Parijs.
Vandaag was er geen twijfel mogelijk : ik zou nergens vastrijden in te smalle straatjes, de weg werd voor mij vrijgemaakt ik heb zelden zo'n breed transport exceptionnel gezien (zie foto). Net voor de middag een plaatsje gekregen op camping La Belle Étoile in Melun-la-Rochette. En ook al ligt Parijs nog enkele tientallen kilometers verder noordwaarts, je zit hier al duidelijk in één van de voorsteden. De meerderheid van de bewoners heeft een bruin tintje, je ziet bedelaars en vooral in de buurt van het station is het een drukte van belang. Je kan van hieruit met de trein naar Parijs maar dat ga ik niet doen. Vandaag wordt er in alle grote steden gemanifesteerd tegen vanalles en nog wat en het openbaar vervoer ligt voor een deel plat. Ik heb dan maar een beetje rondgewandeld en iets gegeten in de McDonalds. Ik was op zoek naar iets anders maar toen zag ik de publiciteit voor een Red Chili Burger en dan ben ik meteen verkocht. De fastfoodzaak werd vooral gefrequenteerd door schoolgaande jeugd en leden van de plaatselijke stadsbendes. Althans, zo probeerden ze zich toch te profileren : het petje achterstevoren op hun geschoren kopjes, de broek halverwege hun knieën en hun bitches die er alleen bijzaten om mooi te zijn en voor de rest moesten zwijgen. Ik had beter mijn laptop meegebracht dan kon ik tenminste even gratis op het internet want op de camping is het weer veel te duur : 8 euro voor een dag, dat is toch echt overdreven. Ik was dan maar van plan een filmpje te zien, maar intussen speelt Kadril ten dans op mijn laptop en dat zal dan zo de hele avond blijven. Ik heb vele favoriete muziekgenres, groepen en zangers/zangeressen maar Kadril blijft toch echt superklasse. Terwijl ik dit schrijf spelen ze net Luiaardsgild, mij helemaal op het lijf geschreven. Ik hoop dat ik geen inbreuk pleeg op een of ander copyright maar als je hieronder klikt kan je een stukje horen.
Alweer wakker geworden onder een donkergrijze lucht. Blijkbaar heeft dat een negatieve invloed op iedereen (en de parking is gisterenavond bijna volgelopen) die hier staat : zelden zo'n bende zuurpruimen bij elkaar gezien.
Dan maar onmiddellijk koers gezet naar Chémery, zo'n 250 km rijden. Ik had de camping daar gekozen omdat er gratis internet zou zijn en daar maak ik graag een omweg voor. Helaas : camping gesloten, alhoewel ze volgens de ACSI gids nog open zou moeten zijn. Gelukkig heb ik altijd nog enkele uitwijkmogelijkheden gepland en ik ben dan maar naar de camperplaats in Beaugency gereden. Ik vond het maar een somber plekje en even deed het pizzakraam aan de ingang mij nog twijfelen om toch maar te blijven. Een pizza zou me vanavond wel smaken ... maar dan wel ergens anders. Uiteindelijk dan naar Jargeau gereden, die camping was zeker nog open en ligt niet zo ver van Orléans. Onderweg wqren links en rechts van de baan waren overal bekende en minder bekende kastelen te bewonderen en bij aankomst bleek de camping inderdaad nog open, maar wat deed die man aan de receptie moeilijk ! Het ACSI kaartje waarmee je goedkoper kan kamperen staat op naam van Nancy en de CCI kaart (soort ID-kaart voor kampeerders) staat op mijn naam, en dat kon dus niet. Na veel discussiëren heeft hij me dan toch aan verminderd tarief laten staan. Of er een bus naar Orléans reed, daar kon hij niet op antwoorden. Er is wel een fietspad naast de Loire maar met dit druilerige weer, is 20 km toch te ver. Ik heb een beetje in het stadje rondgewandeld en één ding is al duidelijk : op maandag mag je geen honger hebben, ook hier is bijna alles gesloten. Wat zijn we toch verwend in onze twee thuishavens Alfaz en Antwerpen, het hele jaar door op alle momenten van de dag heb je daar de keuze uit een overvloed aan restaurants. Jargeau zelf is zoals vele typische Franse stadjes : op het randje van lelijk- ook al ligt het naast de Loire - met veel leegstand en als je iemand tegenkomt op straat is het overduidelijk dat hij of zij leeft van een uitkering. Op zich niets mis mee van mij kan ook niet gezegd worden dat ik enige inbreng lever tot het welslagen van de Belgische economie maar ze zien er allemaal zo ongelukkig en ziekelijk uit ... ook al staat (logisch zo dicht bij Orléans) Jeanne d'Arc heldhaftig met haar vlag te zwaaien.
Met de camping op zich is niets mis, er is een mooi nieuw sanitair gebouw maar om hier nu echt een hele vakantie door te brengen ? Ik sta hier in ieder geval niet alleen zoals op andere campings in dit seizoen. Het is wel grappig om te zien : alle nieuwkomers die een ballet met motorhome of caravan uitvoeren om toch maar satellietontvangst te hebben.
09-10-2011
Uzerche.
Ik zou eigenlijk elke dag een dagboek kunnen maken met alleen maar verhaaltjes over afgesloten wegen en omleidingen maar dat ga ik dus niet doen. De parking in Objat ben ik in ieder geval zonder problemen afgeraakt, daarna ben ik met een beetje vertraging aangekomen in Uzerche, op een gratis parking (met stroom) aan de rand van het stadje. Dat stadje is trouwens helemaal uitgestorven op zondag, buiten enkele bar-tabacs is er niets te beleven. Ik wou graag iets gaan eten maar buiten één te duur restaurant heb ik niets gevonden. Ik heb wel, ondanks het miezerige weer, de mooie Simone de Beauvoir wandeling gevolgd, langs de oude spoorbedding en deels naast de Vezère. De groenten- en fruitverkoper die 's avonds op de deur kwam kloppen was dezelfde van gisteren in Objat. Er valt dus blijkbaar genoeg geld te verdienen aan de rondreizende mens om die verplaatsing te maken.
08-10-2011
Objat.
Wat een verademing vandaag, na amper 5 km zat ik zonder omleidingen op de E9 richting Brive-la-Gaillarde. Amper 20 km verder moest ik er weer af, want ik wou wel eens gaan kijken op de camperplaats in Objat. Die camperplaats was snel gevonden en werd dadelijk goedgekeurd om te blijven slapen. Het vrij grote dorp met alle voorzieningen is absoluut niet toeristisch maar de aire mag er zijn : mooie afgebakende plaatsen met stroom voor 5 euro. Er is ook een sanitair gebouw waar je eventueel kan douchen voor 1 euro. De ingang is afgesloten met een slagboom die pas opent als je met je kredietkaart hebt betaald, hoe ik er morgen terug moet afraken is voorlopig nog niet helemaal duidelijk.
07-10-2011
Omleidingen en afgesloten wegen.
Gisterenavond heeft het een half uurtje geregend, dat was lang geleden. Deze ochtend nog een douche genomen en vertrokken. De reis begon met een route barrée amper op 1 km van de camping waar ik vanmorgen vertrok. Een alternatief werd niet aangeduid, een bordje met daarop trek uw plan was het enigste dat ontbrak. Eenmaal terug in de goede richting, stond er alweer een déviation - een omleiding waar geen einde aan leek te komen. Zigzaggend tussen putten en slingerend door dorpjes waar ik nog nooit van gehoord had kwam ik na ruim 80 km (hadden er normaal 50 moeten zijn) aan in Lissac-sur-Couze. De plaatselijke camping heeft zeer ruime plaatsen en bijna allemaal hebben ze een prachtig zicht op het meer. Na de middag ben ik rond het meer gewandeld, een mooi tochtje van ongeveer 7 km, en bij terugkomst bleken er zowaar nog drie Belgische motorhomes op de camping aangekomen te zijn.
06-10-2011
Le Gouffre de Padirac.
Na de uitgebreide wandeling door Rocamadour weer in de auto gestapt en 15 km verder gestopt op de parking van le Gouffre de Padirac. Dit bezoekje was me aangeraden door een hooggeplaatste militair van het Belgische leger (grapje voor in de insiders, sorry) en dat bevel kon ik niet weigeren. Het bezoek was zeker de moeite, het is vooral indrukwekkend als je de eerste trappen afdaalt en naar boven kijkt om de laatste zonnestralen te zien. Je bevindt je dan in een soort krater en ik had het gevoel dat ik elk moment kon ontvoerd worden door buitenaardse wezens die met hun ruimtetuig de uitgang zouden afsluiten. Het eerste stuk van de wandeling door het gangenstelsel is te vergelijken met vele andere grotten, maar het stuk na de boottocht op de ondergrondse rivier is echt prachtig. Voor de mensen die ooit Pamukkale in Turkije bezocht hebben : dit is van dezelfde schoonheid maar dan zonder daglicht. Als je een liefhebber bent van grillige stalagtiet en -miet formaties ben je hier aan het verkeerde adres alhoewel een druipsteenkolom van meer dan zestig meter (als ik het goed onthouden heb, want je krijgt de hele wandeling een opeensomming van cijfers) best aan de grote kant is.
Omdat heel mijn schema in de war gestuurd werd door de gesloten camping in Rocamadour, ben ik op zoek gegaan naar een andere overnachtingsplaats in de buurt en ben zo op camping l'Eau vive in Carrenac verzeild geraakt. Goed om te slapen, meer niet.
Rocamadour.
Na het supermarktbezoek ging het recht naar Rocamadour, camping Le relais du campeur : dicht bij het bedevaartsoord, goedkoop én open tot half november ... behalve dit jaar dus, want ik zag al dadelijk het bordje fermé hangen. In een heilige plaats mag je niet vloeken, dus maar braaf verder gereden tot een grote parking in le vallée. Met een pas gekochte Franse golden als middageten kon ik beginnen aan de klim naar boven. Rocamadour is duidelijk groter en grootser dan St.-Cirq maar eigenlijk is het één grote winkelstraat met souvenirwinkeltjes en enkele restaurants, met als kers op de taart de verschillende kapellen en het kasteel. Ik ben ook even gaan kijken in de zeer sobere Chapelle de Saint Louis en toen ik buitenkwam speelde de klokken Ave Maria. Ja, en dan ? hoor ik jullie denken maar als je weet dat mijn vader Louis heet en mijn bijna twee jaar geleden overleden moeder Maria, begrijp je wel dat dit toch wel even ontroerend was. Om de weer- en campinggoden gunstig te stemmen heb ik nog de kruisweg tot aan het kasteel gevolgd om van het uitzicht te genieten en daar tot de vaststelling te komen dat je ook helemaal tot boven kan rijden.
