Sinds het afgelopen WK Voetbal kent iedereen octopus Paul. Hij voorspelde de wedstrijden van het Duitse elftal goed, zag Spanje zich naar de finale loodsen en wist met zekerheid te voorspellen dat Nederland een nieuw WK-trauma erbij zou krijgen. Weer een Hollands WK-goud naar de haaien!Tja, wat zullen we daarvan zeggen? Is Paultje paranormaal? Of is hij gewoon een topmotivator? Als hij zegt dat je gaat winnen, ga je het geloven ook! Als hij voor jou kiest, voel je je geliefd, uitverkozen en een winnaar!
Het fenomeen octopus Paul op zich was al noemenswaardig genoeg. Maar na het WK-Voetbal kwam ook nog eens een verbazingwekkende geruchtenstroom op gang. Zo zou Paultje een eigen manager krijgen. Een Londens agentschap zou vanaf heden zijn boekingen regelen, en de inkomsten hiervan zouden naar een centrum gaan dat de schildpadden op het Griekse eiland Zakynthos redt. Daarnaast kreeg de octopus het ereburgerschap van een Spaanse dorp, Carballino, omdat hij de Spaanse zege had voorspeld. Maar ook kwam het nieuws dat Paul met pensioen zou gaan. Hij zou heel moe zijn van alle voorspellingen, (Duitse) bedreigingen en paparazzi. Paultje wilde alleen nog maar met zijn verzorger spelen en kinderen plezieren.
Maar zeg nou eerlijk: een geweldig voorspellende octopus, die gaat toch niet zomaar met pensioen? Er zijn bovendien veel te veel mensen die de uitslagen willen weten; van dierenliefhebbers tot wilde gokkers! En zoveel moeite kost het toch niet? Het zou een beetje zijn alsof je als vertaler na vier goede vertalingen zegt: Het is nu wel mooi geweest. Dat waren een stel goede vertalingen. Dan ga je toch ook door?! Of je zegt als vertaalbureau 24hTranslations dat die zes heel tevreden klanten wel leuk zijn geweest. Maar dan houd je vervolgens ermee op.
Nee, octopus Paultje gaat echt nog wel door. Want ook al lijkt het vreemd voor zon dier, hij heeft er talent voor. En als je een groot talent hebt, blijf je dat doen. Net zoals wij blijven vertalen!
Menig toeschouwer zal het WK Voetbal in Zuid-Afrika nimmer vergeten. Nog voor de sterren bekend zijn en de aanstaande wereldkampioen op het netvlies gedrukt staat. En de reden? De Vuvuzuela. Sommigen noemen haar al de Vous vous pain ja, vanwege de pijngrens die het geluid van het instrument benadert. Voor wie het nog niet weet: de Vuvuzuela lijkt niet alleen hard te klinken, ze klinkt ook hard. Keihard! Een geoefende blazer kan er zo'n 130 decibel mee produceren. Dat benadert het geluid van een sirene, vuurwapen en straaljager, die zon 140 tot 170 decibel produceren. Vermenigvuldig het geluid van de Vuvuzuela vervolgens met de 60- tot 70.000 bezoekers van een wedstrijd, en je kunt de afspraak met de oorarts rechtstreeks in je agenda zetten.
Ondanks eerdere klachten van publiek, tv-kijkers, coaches en spelers besloot de voetbalbond FIFA het blaasinstrument niet te verbieden tijdens het WK. Een tikkeltje vreemd is dat zeker. Zouden ze er soms geen gehoor aan geven, omdat ze simpelweg de verzoeken niet meer horen (Guys, eerst een uurtje op de Vuvuzuela blazen, en dan vergaderen over het WK). Of zit er gewoon een groot complot achter? Na de verboden Bavaria-meisjes (sponsorbelangen) gaat het gerucht dat de FIFA de trompet, de didgeridoo en de Samba-trommels wil verbieden. Iedereen moet aan de geweldige Vuvuzuela, want dát is de nieuwe Budweiser!
De (werkelijke) verboden gaan zelfs zover dat winkels rondom stadions op wedstrijddagen dicht moeten, omdat slechts producten van Coca-Cola en McDonalds verkocht mogen worden. Het moet niet gekker worden. Straks moeten we verplicht Adidasjes dragen onder onze fraaie maatpakken, gaan we met Fly Emirates helemaal via de Emiraten naar Brussel, en word je opgepakt omdat je niet kunt betalen (met je Amex). Nog even, en vertaalbureau 24hTranslations moet dicht voor Zuid-Afrikaanse opdrachtgevers, omdat ze geen officiële WK-sponsor zijn. Moeten we met zn allen aan de platte vertaalmachines van Yahoo. Dat is nog eens vous vous pain ja!
Het WK Voetbal is duidelijk in volle gang. De straten hangen vol met oranje slingers, de cafés pronken met de grootste schermen en alle Oranjegadgets worden weer uit de kast gehaald. De één komt met een Heineken-hoed, de ander met een TNT-toeter. Sommigen schminken hun gezicht oranje, anderen likken zich suf op Oranjezegels. Vrouwen die normaal gesproken niet van voetbal houden, slapen nu onder dekbedden van Rafael van der Vaart of Arjan Robben. Mannen die al jeuk krijgen bij het idee van een pyjama dragen, vallen zelfs in hun Oranjetenue met kniekousen in slaap. Er schijnen zelfs mensen te zijn, die het WK een goed moment vinden om Wesley, Dirk of Giovanni op hun arm of rug te vereeuwigen. Tenminste, als ze ons landje wereldkampioen maken. Het is een gekte van jewelste!
Maar waanzin of niet, het verbroedert ons landje wel. Voor vier weken lang (hopelijk) zijn we iets minder VVD-er, PVDA-er of Groen Links-aanhanger. Arbeider, ondernemer of directielid. Feijenoord-, Ajax- of Twente-fan. En christen, moslim of atheïst. We zijn gewoon met zn allen voor Holland - en ja, soms ook een beetje voor Brazilië, Portugal, Japan of Kameroen, maar dat even terzijde. In ieder geval worden er even bruggen geslagen. We vormen een soort (internationale) eenheid op nationaal niveau.
Dat doet mij een beetje denken aan 24hTranslations. Overal in de wereld zitten onze vertalers en werken ze aan onze projecten. Op grote fysieke afstanden, met verschillende culturen en andere moedertalen. Maar we vormen een eenheid, onze 24hTranslations connection. Met medewerkers die elkaar aanmoedigen, vertalers waarvoor men applaudiseert, of die op de juiste momenten worden opgepept. Want ja, de deadline van 24 uur is ons (heilig) doel, en we spelen - om in voetbaltermen te blijven - met een verzorgde én attractieve speelstijl! Hup 24hTranslations hup!
Vorige week ging Sex & the City 2 in première. Miljoenen Carrie-wannabes kunnen zich opnieuw opmaken voor de avonturen van de schrijfster en haar vriendinnen. We mogen weer genieten van de dilemmas & fashionoutfits van Carrie, de preutsheid van Charlotte, de verwarrende (moeder)gevoelens van Miranda, en de seksuitspattingen van Samantha. Om bij taal stil te staan: genoeg lichaamstaal in de film dus.
Zonder de movie Sex & the City 2 gezien te hebben, kun je er vrijwel zeker van zijn dat sommige zaken weer vaste prik zijn. Carrie gaat een diepe liefdescrisis krijgen, Miranda zal strugglen met haar advocatencarriėre, en Samantha gaat uiteraard weer wijdbeens en sliploos door het New Yorkse leven. De kreunhonger is verre van gestild!
Dit keer schijnen de hartsvriendinnen naar de Verenigde Arabische Emiraten te gaan: Abu Dhabi. Op en top decadentie gaat het worden. Met vijfsterrenhotels, jaguars als (privé)vervoer, en weldadige spas die wel fata morganas moeten zijn - zo onwaarschijnlijk oogverblindend en luxe zijn ze.
Ben trouwens wel benieuwd hoe Sex and the City 2 de Arabische cultuur gaat belichten. Zullen we alleen maar Westerse luxe in een Midden-Oostenvariant zien? Of komen de burkas, de Islam en de vele immigranten ook aan bod? Voor wie het niet wist: zon 80% van de inwoners van de havenstad bestaat uit buitenlanders; Egyptenaren, Indiërs, Pakistanen, Filipijnen en Arabieren van naburige landen. Met ieder zijn eigen taal, en ook nog eens allerlei dialecten. Een Midden-Oostenfiliaal van vertaalbureau 24hTranslations zou het daar heel goed doen, bedenk ik nu. Ik zie me al zitten met penthouse-uitzicht, een wapperende bediende die voor een koel briesje zorgt, en heerlijk gevormde buikdanseressen die onze vertalingen uitzetten. Hmmm, dus binnenkort vertaalbureau 24hTtranslations in Abu Dhabi? Wie weet, ik houd u op de hoogte!
Het zou zo simpel zijn om Sieneke nu af te kraken. Maar dat doen we dus niet. Tuurlijk, de
openingszin van het liedje, Ik ben (nu al?) vergeten waar ik dit liedje heb
gehoord, was misschien minder handig. En Sha-la-lie, sha-la-la klinkt een beetje als Shall I leave, shall I
laugh?
Maar okay, we zouden niet gaan afkraken. Sterker, ik
vind dat ons zangeresje complimenten verdient. Optreden - zeker voor televisie, een
miljoenenpubliek en je eigen vaderland - betekent keihardwerken, onder extreme druk. Iedereen heeft zijn
mening over je en je krijgt de Pattys, Henk-Jan-Smits en Gordons met bakken over
je heen. Sieneke is bovendien nog erg jong, en het ging het beter dan tijdens de
repetities, zei ze zelf. Kijk, dat vraagt om kracht en geloof. Menig
ander zou hebben geshaked van de zenuwen!
Tegelijkertijd moet ook ik zeggen dat Ik ben verliefd niet echt mijn
type nummer is. Dachten Pierre Kartner en de Tros nu echt met dit liedje de finale
te gaan halen? Dachten ze misschien aan de miljoenen Smurfenaanhangers, die wel eventjes
op de song zouden gaan stemmen? Of geloofden ze dat schlager in het verlengde
van Celine Dion en ABBA zou (kunnen) gaan liggen?
Hoe dan ook, Tros-directeur Peter Kuipers en Vader Abraham blijven uiterst positief. Volgens de heer Kuipers lag de uitschakeling ook niet aan hun Sieneke: We hebben het hartstikke goed gedaan, we hebben alleen niet de finale
gehaald. Tja, dat klinkt als: zo goed was het niet, maar het was toch
gezellig?! En Kartner wil vrolijk de inzending van volgend jaar weer voor
zijn rekening nemen. Zoiets van: never change a winning team?
Maar
volgend jaar wel goed voorbereid. Dus zonder hoempapa-gehalte, met minder
Smurfjesgevoel, en het (winnende) liedje ouderwets vertaald in zes verschillende talen, à
la Ein bisschen Frieden van Nicole!
Kortom daddy Abraham, zal ik het telefoonnummer van www.24hTranslations.com alvast naar
je mailen?
De verkiezingen komen er spoedig aan. En dus laten de partijen zich weer van hun beste kant zien. Sommigen zetten in op de hypotheekrente, anderen willen deze juist afgeschaft zien. De één is trots op Holland, de ander is fier op alles wat groen, paars of dier is. En waar de PVDA vindt dat iedereen meetelt, telt een ander net zo gretig mee - onze Billy Idol, die blond en Wild door het deportatiebeleid van Moslims rockt - om tot de conclusie te komen dat het in ons landje te vol is voor bepaalde mensen. En vol = vol. Logisch toch? Net zoals welkom = welkom, en open=open, denk ik dan.
Maar goed, zelfs de lijsttrékkers laten zich van haar of zijn mooiste kant zien. Rita Verdonk gaat weer naar de visagist en de kapper - want dat is goed volgens haar imagodeskundige. Balkenende gaat zijn fraaie bril weer poetsen, maar dit keer zonder het slijmdoekje van Bush en Blair. En Femke Halsema gaat waarschijnlijk op stand-up-comedian-les, want ze houdt het imago van iemand die geen humor heeft, zei ze zelf. En dat heb je toch werkelijk nodig, als je in een kabinet wilt met een Harry-Potter-lookalike, Billy Idol en Roestvrij Stalen Rita met rouge en (oranje?) lippenstift.
Overigens, als kiezer kun je weer van allerlei stemwijzers gebruikmaken. Erg handig als je nog geen besluit hebt genomen, of warrig wordt van al die partijprogrammas die door elkaar heen schreeuwen. Maar, denk ik me nu, is zon stemwijzer ook in andere talen beschikbaar? En ben je in het voordeel als je de multiculturele mensen kunt bereiken, die een kleine achterstand in de Nederlandse taal hebben, of het gewoon fijner vinden om in hun moedertaal te lezen? Zou kunnen. Hoe dan ook, ik zie net een bestelling bij www.24hTranslations.com binnenkomen; om verkiezingsteksten naar het Marokkaans en Turks te laten vertalen. Let me guess: het zal wel niet van ene Geert Wilders afkomen
Sommige mensen zijn liever lui dan moe. Neem alle Bankgiroloterij-, Staatsloterij-, Lotto- en Postcodeloterijleden. Echt hard werken?
Nee, dank je wel. Geef mij maar die 5 miljoen, dan kan ik lekker de hele dag op de
bank liggen. As
the world turns kijken, The Cosby Show, The Bold & the Beautiful, of allerlei
andere hoogculturele Amerikaanse series. Is heel belangrijk. En waarom
werken als je lekker games kunt spelen, zoals Final Fantasy, Kick Ass, Iron
Man 2, Grand Theft Auto 3 of Harry
Potter 8, terwijl de rentetikker van je rekening als een gek tekeer gaat? Iedereen
wil toch over de wegen scheuren en oude dametjes van hun rollators af duwen? En
elke vent wil toch met zijn bezemsteel door de lucht vliegen?
Oh, zegt u, maar als u een gigantische geldprijs wint, dan heeft u heel
goede bedoelingen voor uw geld? Een huis voor uw vader en moeder, een boot voor
Greenpeace en Warchild mag dan op uw steun rekenen? En u gaat een boompje,
een zwerverskat en Chinees kindje adopteren, door maandelijks geld over te
maken?
Ja, gelooft u het zelf? Zeg nou maar gewoon dat u een
glimmende Porsche gaat kopen, een glimmende polshorloge en een toupetje voor uw
glimmend kaal hoofdje. Of, als u een lady bent, 20 jurkjes van Gucci, Armani
en Versace. Inclusief 20 paar bijpassende schoentjes en20 goedkleurende tasjes. Met als extra een
reis met verre bestemming, waar u vier nieuwe zonnebrillen voor moet gebruiken, zes badpakken en zeven paar designer-slippers. Pure noodzaak toch?
Het geeft ook niet hoor. Geld moet rollen, en lui
zijn is op zijn tijd best lekker. Maar dan vind ik wel dat als u een vertaling kunt gebruiken - als die Gucci-tas stuk gaat, is een fatsoenlijke Italiaanse brief
wel zo handig - dat u de vertaling consequent vanuit uw luie stoel bij
24hTranslations bestelt. Heeft u een professionele vertaling binnen 24 uur, voordat uw tropische vlucht naar de Malediven vertrekt
Vaak word ik misselijk van recensisten. Neem de filmcritici: ze weten het beter, kraken op creatieve wijze films af en gaan alleen voor de aparte, alternatieve films. Alsof ze jaren op een filmset hebben gewerkt, twee Academy Awards hebben gewonnen en puur voor de lol een recensie afwisselen met het schrijven van hun Hollywoodscript. Dacht het niet dus. Demeesten zijn hun dorp of plaatsje nog nooit uit geweest, laat staan dat ze LA of New York kennen. De grootste ster die zij in levende lijve hebben gezien, is hun miss provincie of Harry Piekema van de Albert Heijn commercials. En de enige trailer die zij van binnen hebben gezien, is de caravan op de camping van Bunnik. Heel rock n roll, ja.
Maar ach, wie ben ik om hen af te kraken? Ik maak mijn factuurtjes, schrijf mijn tekstjes en probeer de klanten zo goed mogelijk te helpen. Ook al zo sexy. Maar waar het mij om gaat, is dat recensisten vaak niet weten wat een bloed, zweet en tranen er achter al dat acteer-, filmscript- en regiewerk zit. Uitgeperst door mensen van vlees en bloed, die ook maar gewoon hun best doen en vragen om aandacht, waardering en zelfexpressie. Zei Julia Roberts, een filmster spelend in de film Nothing Hill, niet ooit: I am just a girl, standing in front of a boy, asking him to love her. Dat is toch lief en schattig? De grootste filmsterren zijn ook gewoon mensen, met een klein hartje waar je als recensist niet zomaar op moet staan. Foei!
Dus recensisten mocht je ooit je eigen frustratie hebben weggeschreven, schrijf dan nu een excuusbrief naar de betreffende Amerikaanse, Franse of Italiaanse acteur, met behulp van online vertaalbureau 24hTranslations. Doe je hen een plezier en maak je dat donkere geweten van je schoon. En daarna ET, Annie of Titanic kijken, met als stoere vent de Fishermens Friend vlakbij de hand.
De bladen hebben het moeilijk. Adverteerders blijven weg of willen voor dumpprijzen een advertentie kopen. Lezers bedanken vriendelijk voor abonnementen en kopen nog slechts mondjesmaat een magazine. Alles vanwege de crisis. Aan de andere kant, hoezeer doen de bladen nog hun best of hebben ze iets interessants te melden waarvoor je wilt betalen? Wil je echt weten dat Caroline Tensen het overspel van haar partner ontkent? Of dat Xander de Buisonjé niet meer vreemdgaat? En dat Nick en Simon dronken debuteerden? Nee, dank je wel. Dus bladenmakers, wees minder commercieel en vol achterklap, maar wees origineel en enigszins betekenisvol; al heb je het nog over platte onderwerpen als mode, design of film. Of zouden mensen gewoon minder behoefte hebben aan geschreven wetenswaardigheden, nieuws of artikelen? Nou, zeker niet. Mensen scrollen zich suf op het internet, en bepaalde media, zoals LINDA. en Happinez, bewijzen dat mensen maar al te graag in hun buidel tasten om iets te lezen hebben. De vertaalbusiness levert een vergelijkbaar bewijs. Websites worden gretig gebouwd en naar alle mogelijke talen vertaald. Artikelen vliegen de hele wereld rond; een artikel kan in tien landen geplaatst worden na een goedkope vertaling die binnen 24 uur gereed is. Als journalist zit je dan ook op rozen als je vertaalbureau 24hTranslations of EigenZaak kent: één keer een artikel schrijven, en tien keer betaald krijgen, na een goede vertaling. Rijk worden als journalist, wie had dat anno 1995 voor de opkomst van het internet kunnen bedenken?
Ik ben beter dan Wesley Sneijder. Waarom? Om één simpele reden. Oké, ik mag dan geen begenadigd schot in mijn linkerbeen hebben. Mijn vrouw heet ook geen Yolanthe. En mijn inkomen is iets minder dan dat van hem - vooruit, víjf nullen komen niet eens voor op mijn belastingaangifte. Waarom ik dan toch beter ben dan onze Wesley? Omdat ik mijn talen beheers. Mijnheer Sneijder spreekt alleen Engels, Spaans en Italiaans, gebrekkig nog wel. Ikzelf tover met gemak Franse, Duitse, Italiaanse, Engelse, Chinese en Indonesische zinnen uit mijn mouw. Foutloos.
Oh, ben ik nu arrogant? En Wesley niet? Hij mag dan goed zijn, maar een vaste positie eisen in het Nederlands elftal? Dat deed zelfs de magische Dennis Bergkamp niet. En grapjes maken over het minuscuul salaris van je medespelers, dat is bescheiden? Ruikt naar overcompensatie. Maar ik ben dus beter dan Wesley op het gebied van talen. Goed, voordat ik allerlei schouderklopjes ontvang, moet ik nog wel iets bekennen. Af en toe maak ik gebruik van een online vertaalbureau, www.24hTranslations.com. Om de puntjes op de i te krijgen, binnen 24 uur. Om geen flater te slaan bij mijn buitenlandse vrienden. Ik beheers dan wel mijn talen, maar ik ben geen native speaker Frans, Italiaans, et cetera.
En zeg nou zelf, denk je dat Wesley geen geheime hulpmiddelen heeft? Natuurlijk wel. Het bijgeloof van Yolanthe dat ze Wesley af en toe Jan noemt, om hem te laten razen over het voetbalveld. Of het zoenen op de parkeergarage en gefilmd worden door de beveiligingscamera - als de camera van je houdt, houdt de bal vast ook van je, moet Wesley gedacht hebben. En je dacht toch niet dat er geen rijmbureau ingeschakeld was, toen Wesleys moeder de namen van haar kinderen bedacht? Jeffrey, Rodney en Wesley; dat zijn nog eens namen. Ach, zal ik maar zeggen, whatever works
