Party_People_love_to_go_to_Foreign_Countries De reisverslagen van Mira Breban en Erwin ten Berge!
15-10-2007
Back home again!!!
Hallo iedereen,
In de eerste plaats willen we iedereen bedanken voor de getoonde interesse voor onze vakantie en voor de toffe berichten die jullie achterlieten in ons gastenboek (het allertofste bericht kwam trouwens van Kabouter Lui!!).
Onze terugvluchten verliepen nagenoeg vlekkeloos. Maar omdat we een 20-tal minuten vertraging hadden bij aankomst in Schiphol (A'dam) hebben we heel hard moeten rennen om onze aansluitende vlucht naar Zaventem te kunnen halen. Toen we aan de desbetreffende Gate aankwamen, 10-tal minuten voor het afsluiten van het 'boarden', bleek dat we al niet meer op de passagierslijst stonden. De dame achter de balie gaf aan dat we best een latere vlucht namen want onze bagage zou nooit met deze vlucht mee kunnen komen. Maar de volgende vlucht was al volledig vol. Dus het zou kunnen dat we bijvoorbeeld pas 's avonds een vlucht konden krijgen (het was 6u55 's morgens op dat ogenblik) of dat er geen plaatsen meer vrij waren voor de hele dag en dan konden we treintickets krijgen naar Brussel of naar Maastricht. Na stevig aandringen hebben ze ons dan toch meegenomen, zonder bagage wel te verstaan.
Na ons arriveerden nog een 15-tal personen die met dezelfde vlucht als ons naar Schiphol kwamen. Acht of negen van hen mochten nog mee, de rest had pech.
Rond 14u krijgen we een telefoontje van Avia Partner dat onze bagage terecht was en dat deze tussen 16u30 en 21u thuis geleverd zou worden en inderdaad, omstreeks 20u werden deze gebracht.
Natuurlijk hadden we toen al volk over de vloer en zijn we pas laat alles kunnen beginnen uitpakken en opruimen.
Na middernacht ook aan de foto's begonnen. Eerst de foto's van beide toestellen op de pc gezet (ik maakte er meer dan 1.000 en Mira +- 800). Daarna selectie gemaakt welke we gingen afdrukken. Eerst +- 150 foto's afgedrukt die ik (Erwin) maakte en daarna nogmaals hetzelfde aantal van de foto's door Mira gemaakt. Toen dit eindelijk achter de rug was, lees 10u 's morgens, hebben Mira en ik zeker nog zeker nog een uur of 3 nodig gehad om beide reeksen samen te voegen in cronologische volgorde.
In ieder geval hebben we een supertoffe vakantie gehad en kunnen we geestelijk uitgerust opnieuw beginnen werken vandaag!
We zijn lekker gaan eten in "Le Grand Cafe"en daarna een paar lekkere Blonde Leffe's gaan drinken in "Le Malraux"". Tegen niemand zeggen maar 4 leffe's kosten er 18 Dollar en dit verdienen de serveersters ongeveer op een week. Toch smaakten ze niet minder.
Gisterennamiddag hebben we nog een gezellig terasje gedaan in `The Warehouse` met een Brits koppel (John en Kay). Zij arriveerden pas die dag in Siem Reap en we hebben hun toch wat nuttige tips kunnen geven i.v.m. de bezienswaardigheden, de tuk tuk chauffeurs, enz. We wisselen gegevens uit en nemen afscheid. Na de vele biertjes zijn we toch wel toe aan een stevige maaltijd.
Verder gaan we terug naar de winkel waar we een aantal grotere beelden gekocht hebben die zeker niet bij de handbagage kunnen en proberen te regelen dat de verzending via `TNT`gebeurt (transport is duurder maar veiliger dan via de boot). Alle beelden gaan dan in een metalen box en wordt via vliegtuig getransporteerd. De verkoper snapt er natuurlijk weer niks van en zegt op elke vraag Yes, yes .... We hadden toch graag een bewijs van TNT ontvangen en zien als enige oplossing Mr.Bean te bellen. Hij neemt niet op op zijn GSM maar na 5 minuten heeft hij ons al gevonden (was op zoek naar ons). We vragen hem te vertalen en intussen arriveert ook de manager van TNT zodat we ons meer op ons gemak voelen.
`s Avonds gaan we nog naar de Angkor Night Market en gaan nog even naar de Pub Street. We worden oud want dit begint ons niet meer zo te boeien. Al die witneuzen komen natuurlijk naar The Pubstreet.
Vrijdag 12 oktober: LAATSTE BERICHT VANUIT CAMBODJA!!!! We slapen uit, gaan voor een laatste ontbijt nat `The Forest Hut`en de dienstertjes van `Karo restaurant`( zaak er langs) komen afscheid nemen. Terug in het hotel koffers pakken want de kamer moet voor 12 uur vrij zijn. We vragen of de bagage achter de balie mag blijven staan want Mr.Bean komt ons pas oppikken tegen 17 uur (onze vlucht naar Bangkok is pas tegen 19 uur). We moeten dus wel de jeansbroek en de dikke schoenen terug aandoen want we kunnen ons niet meer omkleden. De pulls laten we wel achter bij de bagage. De jeansbroek plakt gewoon aan je benen bij deze hitte maar morgen in Belgie zal dat anders zijn.
Niet klagen dus en nog genieten van een laatste wandeling en maaltijd in Siem Reap, Cambodja. Voor Mr.Bean hebben we als afscheidscadeautje een DVD gekocht van Mr.Bean. Hopelijk is hij er blij mee.
Gisterenavond zijn we na de `Cambodian Barbecue` iets gaan drinken in de `Linga Bar` waar ze goede `lounge music` draaien. Prachtige inrichting, trendy toog, zwarte zetels met overal kussentjes, tafeltjes met design theelichthoudertjes, prachtige kunstwerken rondom ons, echt een `Chill out` zaakje. Op toilet bewonder ik de design verlichting, zou thuis ook mooi zijn!
We bestellen nog een paar Mojito`s en we hadden al een voorgevoel maar dit lijkt ons toch een zaakje te zijn voor homo`s. Er zitten hier 2 Cambodiaanse kereltjes met een kapsel dat nogal `jannetterig` uitziet en volgens ons zijn het `working boys` (houden mannelijke toeristen gezelschap zal ik maar zeggen). Als we rond ons kijken, blijkt Mie inderdaad de enige vrouw te zijn. Met zoveel foto`s te trekken van de inrichting had ik dat niet zo dadelijk door.
Erwin voelt zich toch niet zo meer op zijn gemak want ze pinken oogskes op hem en hebben hem al gevraagd of hij getrouwd is (terwijl ik naar wc ben natuurlijk). Is het zijn wit kopke of valt hij gewoon in de smaak bij mannen en vrouwen??? We beslissen toch maar op tijd door te gaan.
In het hotel drinken we nog een paar biertjes met de 2 hotelmedewerkers achter de balie en de `hotelwatcher`. Als Erwin onze chips erbij haalt, is die in een mum van tijd door hun opgegeten. Is iets wat zij hun waarschijnlijk niet kunnen permitteren. We maken het niet te laat, goed uitgerust zijn voor morgen (SHOPPEN!!!!)
Vanavond (10/10) hebben we Mr Bean al betaald voor zijn goede dienstverlening gedurende 4 dagen. Hij brengt ons vrijdag ook naar de luchthaven. We zijn in het centrum lekker gaan eten `CAMBODIAN BBQ`. Erwin is nu aantal filmpjes (4 ipv 6 wegens te langzaaaaaaaaam) aan het uploaden naar YouTube maar gaat niet zo snel. Hieronder de links van zodra ze online staan:
De `Cambodian Barbeque` is zeer lekker en met een flesje rode wijn genieten we van ons overdekt terrasje terwijl het regent. We vragen een mix degustatieschotel van krokodil, biefstuk, kip, vis (vanuit Tonle Sap Lake) en inktvis, noedels en rijst, verse groentjes en diverse sausjes. We genieten met volle teugen! De rekening is wat duurder maar dit is beter dan de `Hot Pot ` van gisteren waar ik te vaak naar toilet van moest gaan. We betalen 7,50 dollar/maaltijd en 18 dollar voor het flesje rode wijn.
Terwijl we gezellig eten, horen we gezellige lounge music in de buurt. Gefascineerd door de muziek, vragen we waar de muziek vandaan komt, want daar willen we zeker nog iets gaan drinken. De Club heet `LINGA` en is echt Mie haar ding. Een design zaakje met prachtige kunstwerkjes (moet onmiddellijk aan Janny denken) en maak een aantal foto`s van de werken. De inrichting vind ik prachtig en zeer gezellig. We bestellen 2 x 2 mojito`s en de garcons vinden ons grappig omdat we de zaak zo leuk vinden.
Snel nog internetcafe en filmpjes erop zetten. Daarna gezellig relaxen!
OK, Mie heeft schoonheidsslaapje gedaan en kan terug uitleg geven. Vandaag bezochten we `The National Silk Factory` waar we een goede uitleg kregen van de gids en het volledig proces van zijdebewerking konden volgen. In de boetiek hebben we helaas niets gekocht want de prijzen zijn zeer hoog en Erwin draagt niet eens graag zijden hemdjes!
Daarna een boeiend bezoek aan de `Khmer Art Carving Skin` Sirey Rattana waar weeskinderen en arme kinderen opgevangen worden en leren om leer te bewerken tot kunstwerken. Hier zouden een 45-tal kinderen opgevangen worden en als we werkjes kopen gaat 30% naar de schoolopleiding van deze kinderen. Wat overblijft sparen ze voor de kinderen. We kopen een aantal leuke werkjes en de kinderen zijn apetrots om ons te tonen hoe ze dit maken. Elk kunstwerkje dat we kopen vermeldt de naam van het kind dat dit gemaakt heeft. De overige 30% wordt gebruikt voor de aankoop van nieuw koeienleder enz. We hebben wel geen kinderen maar zoiets steunen we graag!
Gisterenavond zijn we samen met Mr.Bean naar een lokaal restaurantje geweest om `Hot Pot` (Vietnam) te gaan eten. Hier noemen ze dat `Soup Chnang Dey` met ingedrienten van Cambodja. Vuurtje met kookpot in midden van de tafel. Hierin een soep waar je groenten (sla, bonen, ...), fried beans (uitzicht van dunne kroepoek) en meerdere soorten vlees in laat sudderen. Als vlees o.a. kalfshersenen, stuk koeienpoot (knots met vet aan) en spieren van de koeienpoot (goed voor de mannelijke kracht!!!). Met de chopsticks probeer je dan je stukjes vlees in de kookpot te houden en dan terug er uit zien te halen. Verder noedels (gewone gele & dikkere soort witte) die je in soepkommetje laat weken. Wij zitten hier als enige toeristen en zien dat alle afval weer richting grond mag gaan. Erwin vond het heerlijk, ik iets minder. Terug in hotel heb ik toch last van diarree.
Vandaag, woensdag 10 oktober: Al lekker ontbijtje gehad in Restaurant Famous Angkor (zie foto`s). Om 10 uur weer op rondtour met Mr.Bean.
Gisterenavond met Brits koppel Andy en Caris iets gaan drinken in de Banana Leaf Cafe. Terug in hotel zijn zij gaan slapen en hebben wij nog after party gehouden met de hotelmedewerkers. Gezellig in een kring zitten, soort `picknick` in het midden (de rommel ruimen ze een beetje op als wij er bij komen zitten). Erwin heeft alle koude bier uit de frigo gehaald want zij drinken hier warm bier met ijsblokjes !!! Enkele spreken maar wat Engels en Mie is de enige vrouw in de bende maar het is plezant! Van de `hotelwatcher`(lieve kerel maar spreekt geen Engels) krijg ik zelfs een tros minibanaantjes.
Dinsdag 9 oktober: Tempels bezoeken We zijn vroeg uit de veren en gaan eerst wat `lekstokken` kopen voor de kinderen die we telkens tegenkomen aan de tempels. Daarna opnieuw ontbijtje in Karo Restaurant waar we ook afscheid nemen van het lieve dienstertje Han, zij gaat voor 2 dagen terug naar haar familie. Waar zullen morgen dan eens gaan ontbijten??
Mr.Bean is weer netjes op tijd en onze dagtrip kan tegen 9 uur beginnen. Ik laat Bean trouwens telkens in mijn gidsboek aanduiden welke tempel we bezichtigen en nummer ze per dag. Angkor Wat en Bayon lukt ons wel maar om de rest allemaal te onthouden !!!
Eerst een bezoek aan de `PRASAT PRE RUP` (Hindoetempel in de periode van Koning Rajendravarman II, midden 10de eeuw) Deze tempel heeft blijkbaar iets te maken met de rituelen rond crematie ten tijde van de Khmerperiode. Bij de inkom vallen vooral de 3 hoge `torentjes` op (grafmonumenten). Vooral Bayon stijl die we terug herkennen Erwin en ik splitsen weer op en maken onze foto`s. In de tempel werden we aangesproken door een politie-agent die vroeg of we interesse hadden om zijn `badge`of iets anders van zijn uniform te `kopen`. Corruptie is hier een normale zaak blijkbaar. Gelukkig dat Bean ons vertelde dat we de agenten best vriendelijk mijden en ons uit de voeten maken. Daarna vallen een aantal gidsen je `lastig` en beginnen al informatie te geven over de tempel. Deze kerels moeten natuurlijk ook wat geld bijverdienen maar het is te warm om constant zo iemand in de buurt te hebben. We bedanken vriendelijk en wandelen door.
Tweede bezoek aan `BANEAY SAMRE`
De derde tempel is `BANTEAY SREY` (ook een Hindoetempel ten tijde van Koning Rajendravarman II en Jayavarman V, einde 10de eeuw). Deze tempel is vooral `Angkor Wat stijl` en vooral de `Carvings`, afbeeldingen op de monumenten zijn indrukwekkend en mooi intact gebleven.
Intussen wat natuurfoto`s maken want de natuur is net las in Vietnam prachtig. Ook het contrast tussen de paalwoningen, strooien hutjes en de stenen huisjes zijn ongelooflijk. Daarna een hevige regenbui maar uit ervaring weten we dat dit van korte duur is en dat het lekker warm blijft.
Een tussenstop maken we aan het `Museum van de Landmijnen`. Niet zoveel te zien, we blijven dus niet al te lang.
Laatste tempel is de `PRASAT PREAH KHAN` en ligt op tamelijke afstand. (boeddhistisch, ten tijde 12de eeuw)
Tijdens lunch LOK LOK geproefd (spiegelei, rijst, rundsvlees, pepersauasje met limoen)(lokaal gerecht)
Nu moet Mie stoppen want Mr Bean neemt ons vanavond mee naar een lokaal restaurantje om Hot Pot te eten. Hebben honger dus!!!
We staan tegen 7 uur op, nemen warm badje en gaan gezellig ontbijten in Karo Restaurant. De meisjes herkennen ons onmiddellijk, goede bediening! Tafeltje langs ons zitten 2 kerels uit Tilburg, Twan en Ramon. Fijn om even wat nederlands te babbelen (is nit zo gemakkelijk meer als je elke dag Engels babbelt). We wisselen wat reiservaringen uit en tegen 9 uur staat Bean ons al op te wachten. Gisteren heeft Bean ons vertelt dat hij eigenlijk `Kuk` of zoiets heet wat kikker zou betekenen in het Engels??? En omdat hij Mr Bean van op TV kent en wel leuk vond, heeft hij deze `coole` naam gekozen als Tuk tuk chauffeur. Je moet iets doen om populair te zijn en deze kerel weet hoe dat aan te pakken.
Een eerste bezoek is aan ANGKOR WAT, de hoofdtempel (The Holy City). We worden onmiddellijk aangesproken door verkopers en gidsen maar we beslissen zonder gids te gaan. Symbolisch het belangrijkste tempelcomplex van de Khmer geschiedenis en cultuur. De tempel werd gebouwd door King Suryavarman II die de tempel ter ere van de Hindou god Vishnu. Erwin en ik splitsen ons op en spreken een uur af om elkaar terug aan de ingang te zien. Hier valt zoveel te fotograferen en als we op elkaar moeten wachten ... Maar goed dat we geen gids hebben genomen want het is hier snikheet en we zien het tempo van de groepen met gids dus ...
In de stad ANGKOR THOM hebben we vooral `BAYON` (boeddhistisch) bezocht. De god met 4 gezichten. Prachtig maar alles wordt duidelijk als je de foto`s ziet.
Volgend bezoek aan `TA PROHM`, tempelcomplex in de jungle en vooral bekend door de film Tomb Raider met Angelina Jolie. Hier ontmoeten we het Engels koppel dat in ons hotel verblijft en waar we vanavond iets mee gaan drinken.
Daarna nog de `PRASAT TA SOM` waar we veel trappen moeten beklimmen om wel een prachtig uitzicht te hebben. De foto`s vertellen meer hierover.
Gisterenavond (zondag 7/10) zijn we samen met Mr.Bean gaan eten in een gezellig restaurantje met lokale gerechten. Erwin heeft de `Amok Fish` en Mie heeft `Amok Chicken` gegeten. Amok is een typisch gerecht hier, een soep met verse groenten en dan de keuze uit vis/vlees/kip. Heerlijk !!! De maaltjd op zich is nooit erg duur, meestal zorgt de drank voor een hogere rekening.
Daarna brachten we een bezoek aan de club `Temple` waar we op de bovenverdieping iets dronken en een wat traditionele dansen kunnen bewonderen. Meest bekend = Aspara dancers. Afbeeldingen hiervan gaan we zeker terugzien in o.a. Angkor Wat tempel. Mr Bean vertelt ons dat de borsten van de meeste afbeeldingen nogal blinken omdat toeristen (vooral mannen) er per ongeluk met hun hand over wrijven. Tegenover is een cafe-disco `Angkor Wat cafe`, mooie grafiti tegen de muur, Westerse muziek, goed bier enz. Goed geamuseerd maar we moeten morgenvroef fris zijn om de tempels te gaan bezoekn. We maken het niet te laat.
Op de foto zie Mie noedels eten die voor ons werden klaar gemaakt in ongeveer een dikke minuut! Prijs: 0.72 Euro voor beide maaltijden! Dit is wat de gemiddelde Cambodiaan aan eten uitgeeft voor 2 maaltijden, als hij/zij ze op straat koopt! In een restaurantje zijn de maaltijden altijd duurder, maar hier komen enkel toeristen.
Verder heb ik er een kort filmpje van gemaakt (eigenlijk 2, maar uploaden duurt qe laaaaaang!):
Gisterenavond (6 oktober) wat rondgeslenterd in de buurt van The old market. Aangezien Erwin zijn broek scheurde in het internetcafe en helaas ook nog ter hoogte van zijn `kruis` moesten we die avond nog een nieuwe short kopen. Op de markt vinden we een camouflage legershort, maatje 38 want maat 42 is veel te groot! Snappen hier geen ballen van de maten maar het belangrijkste is dat Erwin een nieuwe short heeft. Natuurlijk heeft Mie tijdens het wachten ook een leuke short in legermotief gevonden en stelt voor om voor 2 stuks een betere prijs te maken (heb toch altijd een uitleg klaar als ik iets wil). Ze vragen eerst 45 dollar voor de 2 shorts, proberen af te dingen tot 35 dollar maar we voelen dat dit niet haalbaar is. We sluiten een akoord voor 38 dollar voor 2 shorts. Even vermelden dat we in O` Neill shorts rondwandelen nu.
Als we buiten komen is Erwin nog op zijn ongemak want zijn hoofd en armen zijn lekker bruin en het contrast met de witte benen is een beetje groot. En dan zeggen ze dat vrouwen ijdel zijn! Verder maken we kennis met de gokplaatsen van de Cambodianen. Vooral gokken op voetbal en Thai boxing. Hier zouden blijkbaar ook veel casino`s in de buurt zijn. En in Belgie al die heisa voor die ene gokchinees!
We drinken iets in Cafe-restaurant LE MALRAUX, uitgebaat door een Franse eigenaar. Prachtige inrichting, sfeervol maar een grote fles Angkor beer kost hier 3,50 dollar en ze hebben zelfs Leffe aan 4,50 dollar/glas. We houden het dus bij Angkor beer. Terug in het hotel zijn we steendood en en genieten van ons warm badje en tegen 21 uur liggen we al in bed, even TV kijken maar onze lamp is uit.
Zondag 7 oktober: Citytrip Siem Reap. Als je tegen 21 uur gaat slapen, ben je natuurlijk fris wakker tegen 7 uur (Erwin zelfs vroeger en heeft al ochtendwandeling gemaakt). We nemen een badje, doen rustig aan en gaan dan ontbijten in het KARO Restaurant. Het dienstertje `HAN` is heel vriendelijk en doet haar uiterste best om goed Engels te praten. Ze vertelt dat ze voordien enkel borden mocht afwassen in een restaurant en door Engelse les te volgen, mag ze nu al opdienen. Intussen belt Erwin, Mr Bean op (de Tuk tuk chauffeur) die ons Siem Reap helpt verkennen.
Eerst komen we aan een tempeltje met 2 boedhabeelden ` Prak Ang Chek`en `Prak Ang Cham`. Beelden waar mensen komen offeren voor geluk. De beelden zien nogal kitscherig uit omdat ze omringd zijn door kleurrijke lichtjes. Vooraan spelen ze `Pen Piech` muziek als gebed aan de boeddha`s. Tegenover zien we `The Royal King Residence`. Als de koning naar Siem Reap komt, verblijft hij hier in dit gebouw. De bevolking kijkt hier echt wel op naar hun koning. Aan de overkant hebben we uitzicht op het duurste hotel van Siem Reap, The Raffles Grand Hotel d`Angkor. Voor 1.900 /nacht kan je hier verblijven. Ok chic maar de straat erlangs heb je het enorme contrast met de arme bewoners van de paalwoningen. Zij kregen blijkbaar geld van de regering om een stuk grond elders te kopen. Na een tijdje zijn er toch wat Cabodianen terug gekeerd naar deze armzalige woningen, wat ze met het geld gedaan hebben??? Maar Mr Bean legt ons uit dat het niet lang meer zal duren vooraleer ze gedwongen worden te vertrekken. We zien ook de werken aan een groot woningwijkcomplex en een nieuw Nationaal museum dat waarschijnlijk volgende maand zal openen. Ze doen hun best hier aan de wederopbouw van het land.
Verder een korte tussenstop aan een morning market, we zien het Children Hospital en daarna richting Tempelcomplex. Weet even de naam niet meer van de tempel maar heb foto van het infobord genomen. Ter ere van het boeddha feest is het hier druk bevolkt, veel schoolkinderen en bussen met toeristen. Ze offeren weer vanalles aan boeddha en de monnik die hier zit en dan wordt er samen gebeden en gegeten. Bij elke binnenkomst in een tempel moeten de slippers uit en een klein kereltje laat zien dat hij onze schoenen goed gaat bewaken. Bij het buitenkomen, verwachten ze natuurlijk wat geld. Verder een monument ter nagedachtenis aan de Killing Fields en een tweede tempel met een enorm groot boeddhabeeld en prachtige plafond en muurschilderingen. We mogen gelukkig wat foto` s nemen.
Daarna bezoeken we de Pailin Angkor Souvenir Shop met prachtige juwelen maar wij zien enkel de mooie beelden. We kopen toch weer een paar mini souveniertjes en een houten beeld van BAYON (3 hoofden). Een van de prachtige beelden die we tijdens ons programma van Angkor Wat zullen bezoeken. Tegen 11u15 brengt Mr Bean ons naar `The Angkor Arts en Crafts`. Onze gids Visal (niet Vital) legt ons in het Frans uit hoe je uit steen prachtige beelden kunt maken. Hier kopen we niets want dan geraken we er nooit met ons budget. Zeer boeiend wel om te bezoeken en we geven Visal een kleine fooi die hij erg waardeert.
Op de middag nog even langs `The Crocodile Farm` om krokodillen in alle formaten te bewonderen. Ze ruiken een beetje maar er zitten er imens grote tussen. We leggen aan het mevrouwtje uit dat we geen produkten van krokodillenleer mogen exporteren. De beeldjes, riemen en portemonnetjes zijn mooi maar het risico voor een fikse boette niet waard.
Tegen 13 uur even alles afzetten aan het hotel en daarna naar een ander internetcafe. We spreken af dat Mr Bean ons tegen 18 uur ophaalt aan het hotel om samen te gaan eten. Hij mag een restaurant uitzoeken met lokale Cambodiaanse gerechten. Voor de rest beetje wandelen en korte lunch houden.
Onze overnachting in `onze suite` van het Royal Hotel is heel goed meegevallen. Als we `s avonds nog iets drinken op ons gezellig boventerras ontmoeten we ook de 4 Belgische meisjes die blijkbaar hier ook overnachten en op rondreis zijn voor hun opleiding als tourgids van `Joker reizen`. Ze zijn van Brussel maar zijn Vlaamstalig maar dat wil dus ook niks zeggen. Brusselse `kakmiekes`gelijk we dat bij ons zeggen. We willen een paar tips geven ivm met hun verblijf ginder maar we hebben snel door dat ze nogal betweterig en vooral uit de hoogte doen. Geen tijd aan verspillen dus. De volgende dag vertrekken ze met een ander busje naar Sihanoukville maar slechts 1 van de dames vindt het de moeite om even goeiendag te zeggen. Ik ga zeker nooit met Joker weg als 1 van die madammen moet gidsen!!!!
Vandaag, zaterdag 6 oktober, moeten we er al vroeg uit (om 6 uur) want een minibusje komt ons ophalen aan het hotel. Als we met onze bagage naar beneden wandelen, beslissen we ook die grote onhandige paraplu (in Phnom Penh gekocht voor 4 dollar) niet mee te nemen. In Belgie hebben we er genoeg en we geven hem af aan de hoteleigenaar. Blij dat die kerel er mee was, hij heeft ons 2 sjaaltjes en een tros banaantjes meegegeven voor de dagtrip. Hij zorgt er ook voor dat we in Siem Riep afgehaald worden door een tuk tuk. Hij vraagt Erwin zijn familienaam en dan zal er iemand met een bordje klaarstaan.
In het minibusje leren we 2 toffe kerels kennen Mike (uit Ierland) en Kris (uit Brussel maar spreekt vlaams). We stappen op de boot (ticket = 15 dollar/pers) richting Siem Reap en dit tegen 7u30. We gaan samen met Mike en Kris (heel tof koppel) bovenop de boot zitten en ervaren de hoge temperaturen gedurende de trip. Insmeren met veel zonnebrand is de boodschap en heel veel drinken. Wij hebben geluk een grote picknick bij te hebben want Kris en Mike hebben enkel flesjes water bij. Goed opgevoed als we zijn, delen we met hun. Wat genieten we van het bimbobrood met kaas en confituur, de banaantjes en de ramboetans. Tijdens een tussenstop kopen we nog wat taaie stokbroodjes bij en Mie smeert de nutella er lekker dik op. In de namiddag is de choco een beetje vloeibaar en dus soppen we de bokes maar in de chocopot. Creatief blijven!
We zijn een van de weinige mensen die ons afval in een zakje bijhouden want hier gooien ze alles lekker op de grond. Viezerikken. Op de middag is het echt nodig even beneden in de boot te gaan zitten want dit zijn geen gezonde temperaturen voor de huid. Mie leert een Cambodiaanse man kennen die perfect engels spreekt. Hij woont in Californie maar zijn thuisland is Cambodja. Hij is reeds 3 maanden aan het reizen in Cambodja en plant tegen volgend jaar een vaknatie naar China (heeft blijkbaar ook wat chinese roots). Erwin en de andere kerels lachen mij uit omdat ik blijkbaar `een bebbel` ben. Ik noem dit `sociaal contact`.
We passeren heel veel dorpjes met paalwoningen, vissersbootjes, moeten doorheen dicht struikgewas en ocharm de kleine vissersbootjes die ons passeren ... Het uitzicht is prachtig en we maken allebei veel foto`s. Beneden in de boot zitten veel Cambodianen die in de dorpjes afgezet worden met hun koopwaren. Bootjes komen hen tegemoet en bregen hen naar de overkant. Geweldig gewoon. We zien een klein jongetje met de boot naar de winkel (paalwoning) roeien en die moet waarschijnlijk wat boodschappen doen voor de mama. Aangezien achteraan in de boot ook redelijk wat ` zatte Cambodianen` zitten, beslissen we in de namiddag terug naar het bovendek te kruipen. We genieten voluit en zonnebrandcreme dat we smeren ...
Tegen 14 uur arriveren we eindelijk aan de aanlegsteiger in Siem Reap en zoals ze ons verteld hadden, overromelen ze je ook hier met aanbiedingen voor hotels, tuk tuks, ... Wat zijn we blij een kerel met een bord met `Ten Berge` te zien. De Tuk tuk chauffeur heeft op zijn wagentje Mr Bean staan en blijkbaar is dat ook zijn naam. Hij spreekt goed Engels en brengt ons naar het `BUN SEDA ANGKOR VILLA` hotel. Ziet een zeer chic en veel te duur hotel uit maar we gaan eens een kijkje nemen en Mr Bean belooft op ons te wachten en verder op zoektocht te gaan indien we hier geen kamer willen. Wonder bij wonder kunnen we hier terecht voor 15 dollar/nacht. Grote kamer, dubbel bed, airco, frigo, TV, fatsoenlijke badkamer met warm water en een ligbad. We beslissen hier de rest van de week te blijven.
Met Mr Bean, de tuk tuk chauffeur, spreken we af dat we morgen wel een rondrit willen maken en verder het programma van Angkor Wat bespreken. Hij heeft zelfs een business kaartje en we mogen hem morgen bellen als we er klaar voor zijn. Dit lijkt weer een lotje uit de loterij te zijn.
Vandaag wat slenteren aan de old market en relaxen. Wel al veel leuke beelden gezien .... wat gaan we toch weer meebrengen?
Gisterenavond (dond 3/10) zijn we na onze busrit van Sihanoukville (vertrek 14u15 en tegen 18u30 terug in Phnom Penh) terug met Wie terug gereden naar ons guesthouse. We wisselen adressen uit om Wie de foto's te bezorgen waar hij ook op staat. We geven hem een goede fooi voor hem en de familie omdat we echt tevreden waren vam zijn service.
De bazin en haar familie zittn gezellig te eten want blijkbaar is het een feestdag in China die ook hier gevierd wordt. Traditie is dat de bazin haar tofste hotelgaten uitnodigt om mee te eten. En jawel, voor 2007 hebben wij de eer toch wel! We genieten met volle teugen van deze lekkere maaltijd, soort van 'pot au feu' zoals in Vietnam, heerlijk dus. De ouders van de bazin spreken geen Engels maar doen zoveel moeite om ons goed te onthalen, fantastisch gewoon.
De man van de bazin heeft ook onze bustickets naar Battambang geregeld voor morgenvroeg (5 dollar/pp ipv 8 dollar)(Busmaarschappij lag vroeger naast hun guesthouse. Op tijd gaan slapen want om 7 uur pikken ze ons op.
Vrijdag 4/10: Busuitstap naar Battambang. Een vriend van het guesthous pikt ons op om 7 uur, verstaat geen woord engels en moet blijkbaar noig een Maleisisch gezin mee ophalen. Erwin mag voorin en ik zit met 4 personen opeen geduwd. Het gezin heeft de bus naar Siem Reap en ons laten ze de 2-de bus instappen richting Battambang. Mie vertrouwt dit geen 2de keer na het avontuur van gisteren en laat de naam Battambang even zien in de brochure. Oef we ziten in de juiste bus. Het Hoeselts kwartiertje kennen ze hier niet want tegen 7u45 zijn we eindelijk aan het vertrekken!
Dit keer zijn we de enige blanken temidden van een propvolle bus met alle soorten Aziaten. We vallen dus op maar hebben wel zetels 1 en 2 omdat ze dit gevraagd hebben vanuit het guesthouse. Uitzicht op het verkeer en de vele regenbuien tijdens de dag maar veel beenruimte. We willen vriendelijk zijn en wat snoepjes uitdelen aan de kleine kinderen in bus maar blijkbaar schrikken wij ze een beetje af (Erwin iets meer nog dan ik, is het zijn gestalte en/og witte haar???) Het nadeel van deze busriten is dat ze zo vaak stoppen om andere mensen extra mee te nemen en als er geen zetels zijn dan zet je toch gewoon plastic stoeltjes in et middebn van de bus. Goede bijverdienste waarschijnlijk.Tweede nadeel is dat ze altijd een DVD opzetten met Aziatische TV programma's die de ganse bus plezant vindt maar dit is niet ons genre van humor. Als ze dan ook nog Aziatische 'Ching Chang muziek' spelen, wordt het ons wat veel en moeten we onze MP 3 - spelertjes bovenhalen. Ik ben nog nooit zo blij geweest met mijn dure Sony Ericsson W 900 I (of zoiets). Had voordien nauwelijks aandacht voor de ''walkman functie' van mijn toestelletje.
De tussenstops (2 keer) om te plassen, roken en eten zijn beperkt tot een 15 minuten/keer. We zweten ons te pletter en ik stoot mijn hoofd zeker 3 keer tegen het bagagerek bovenaan zodat ik mijn eigen verdoof met wat migrainepillen. Ben ik te groot of gewoon onhandig? Tegen 14 uur arriveren we eindelijk op onze bestemming, de busstatie in Battambang. Weer en bende mannen die ons overdonderden met brochures van hotels, zich aanbieden om oms met de moto naar een goede plaats te brengen enz. De vorige aond had ik echter al een 2-tal hotels in gedachten en een kwartier voor aankomst kiezen Erwin en ik voor het ROYAL Hotel. Buiten heeft 1 van de kerels een brochure van dit hotel en we spreken af dat we eerst iets rustig drinken en hem terugvinden als we akoord zijn. Intussen blijft de rest dan ook beter uit je buurt. We leren elke keer bij.
Ik zoek de kerel van de brochure op en hij brengt ons samen met zijn vriend met de moto en alle bagage tot aan het hotel. We mogen de kamers even bekijken en nemen de suite, jawel een kamer van 20 dollar maar we zijn hier 1 nacht! Een supergrote kamer met airco, groot bed, warm water, frigo (niet gevuld), TV, een minibalkonnetje maar vooral met een prachtig boventerras en goed restaurant. Heerlijk hebben we gedineerd en we genieten even van de luxe. Verder kunnen we vanuit het hotel de tickets regelen voor onze boottocht morgen naar Siem Reap. Om 6u40 halen ze ons op met een minibusje naar de boot. Aangezien we niets kunnen eten of drinken op de boot slaan we onze voorraad in. Brood en kaas, koeken met een soort jam in en nutella choco, flesjes water en fruitsapjes. Als morgen er mensen zonder voedsel op de boot zijn, kunnen we uitdelen en geld verdienen (grapje). Erwin koopt ook wat Thaise spirit omdat ze hier geen sterke drank in kleine flesjes hebben en een doosje sigaren 'King Edwards of King Hendrik' ????
Verder weinig te beleven in Battambang en internetverbinding is te traag om filmpjes te uploaden naar Youtube. Verder verslag vanuit Siem Reap.
Woensdag 3 oktober staat 'Wie' onze tuktuk chauffeur ons op te wachten om 7u15 en brengt ons naar de Sisovath Boulevard. Om 7u40 zit de bus propvol, we geven de tickets af en hebben stoelnr 19 en 20, en vertrekken we richting Sihanoukville ... dat denken we toch!
Na 5 minuten is Erwin al aan de babbel met een Australisch gezin en wanneer er over gesproken wordt over de prijs van het ticket en de tijdsduur van onze rit, merken we dat er iets niet klopt. Zij betaalden 9 dollar maar dan wel voor een rit richting Siem Reap ... net zoals de andere mensen in de bus. Erwin laat de buschauffeur onmiddellijk stoppen, we nemen onze rugzak en stappen terug uit. We kijken nog even onze tickets na en zien dat de fout zeker niet bij ons ligt. Maar daar staan we wel! Aan een of andere grote brug CHUOR CHANG BRIDGE of iets in die aard, verder zijn we temidden van een zeer druk, chaotisch verkeer. Verschillende moto's stoppen en vragen of ze ons ergens naar toe kunnen brengen.We beslissen onze vriend Wie te bellen en te vragen of hij ons komt oppikken. Wat een geluk dat we zijn gsm nummer hebben. Na een 10-tal minuten is hij al bij ons en bezorgd als hij is, heeft hij ook al naar de busmaatschappij gebeld en geregeld dat de andere bus op ons wacht. Hij haalt volgens ons de topsnelheid met zijn tuk tuk om zeker te zijn dat onze uitstap nog kan doorgaan. Dit is schitterend toch!
We stapppen tegen 8u45 in een ander bus ook van Angkor Express maar dit keer richting Sihanoukville. Weinig volk op de bus, comfortabele zetels, ook hier nummer 19 en 20 ... en veel beenruimte. Een 4-tal Aziaten en twee zetels achter ons zit een Engels koppel, Mike en Maggy. Na 2 minuten is de conversatie al weer gestart. Ze zijn 9 jaar samen maar zijn nu pas getrouwd en dit is hun huwelijksreis. Zij hebben Siem Reap en Phnom Penh al achter de rug en gaan de laatste dagen relaxen in Sihanoukville. Gezellig koppel en we zitten onmiddellijk op dezelfde golflengte.
Ik probeer al wat info te lezen over Sihanoukville en heb snel door dat we in de buurt van de Ochheuteal Beach en de Serendipity Beach moeten zijn. Mooie stranden, veel restaurantjes en genoeg cafes. In mijn zoektocht naar een geschikt huesthouse en luisterend naar mijn MP3-speler val ik in slaap. Tegen 10u30 is er een eerste plas-en rookpauze voorzien en ons eerste Angkor biertje kan er al in. We kopen een zakje met verse en in stukjes gesneden ananas. Van een klein meisje koop ik een soort gefrituurde cocosnootkoek. Niet slecht maar ik ben er ook niet wild van. Erwin vraagt aan de meisjes of hij een foto mag trekken enn geeft ze een kleine fooi.
Rond 13 uur arriveren we aan het busstation en bij het uitstappen zijn we plots omringd door een bende taxichauffeurs, mannen met flyers, geplastificieerde mappen om zo hun guesthouses en bungalows te promoten. Samen met Mike en Maggy nemen we een taxi (7 dollar voor ons 4)richting Serendipity Beach. Aan Cafe Restaurant Eden zetten we ons rustig aan een tafeltje en met een fris biertje kunnen we rustig nadenken over ons verblijf. Terwijl Maggy en ik babbelen, gaan de 2 mannen wandelen langs het strand om te zien of er interssante bungalows te krijgen zijn. En ja, we hoven niet ver te gaan want vlakbij is er het SERENITY Restautant met prachtige bungalows met uitzicht op de zee (15 dollar/nacht) Wij nemen bungalow 1B en Mike en Maggy zitten 1 bungalow verder. Het lijken net paalwoningen met een apart terrasje, een hangmat en inderdaad een ongelooflijk mooi uitzicht op de wilde zee. Opnieuw een dubbel bed en een 1-persoons bed, beide voorzien van een klamboe maar wij gebruiken die van ons! We hebben dit dure ding niet voor niks gekocht!
We gaan met ons viertjes een gezellige avondwandeling maken en houden halte aan Cafe FROG SHACK. De eigenaar heet Andy en blijkt van het zelfde stadje in Engeland te zijn als Mike. Aan de toog leren we nog een engelse kerel kennen, Michael, die al 2 jaar in Cambodja woont, helaas net 2 dagen geleden zijn relatie ten einde liep maar hij houdt zich nu bzig met Kmer Fighting. Hij geeft ons wel een interessant adres van een Guesthouse in Siem Reap (FRESH AIR Guesthouse). Nadien nog iets eten in CLOUD 9 op het einde van het strand. We eindigen de avond op het terras van Mike en Maggy.
Donderdag 3/10: om 14u15 vertrekt onze bus terug richting Phnom Penh. Dus nog beetje relaxen, koffers pakken en afscheid nemen van Mike en Maggy.
Eerlijk gezegd kunnen we hier goed terecht met ons Engels en moeten we niet noodzakelijk de reisgids bij de hand nemen. Gisterenavond hebben we de restaurantjes en de gezellige sfeer opgezocht aan de Sisowath Quai, aan de Mekongrivier. In het Rendez-Vous restaurant eten we pizza en spaghetti en drinken een aantal Angkorwat biertjes. Zeer lekker, vriendelijke bediening maar duur. Onze chauffeur Bow Vi (WIE uitgesproken en makkelijker om te schrijven) drinkt een paar biertjes mee. In totaal zijn we een 17 dollar met fooi kwijt, niet zo goedkoop in dit land. Verder is er `s avonds vooral het nachtleven te bespeuren met barretjes die felgekleurde lampionnetjes hebben en waar sexy dames zitten. Erwin wordt waarachtig lastig gevallen door een hoertje dat met haar blauwe poncho toch nog alle sexy materiaal naar boven wilt halen. Normaal is 1 boze blik van Mie genoeg om concurrentie te mijden maar hier geven ze verdoerie niet vlug op. Ze kon zelfs niet aan Mie tippen, veel te klein, spleetogen, geen kont en borsten maar zeer gewillig ... De mannen denken het hunne er maar van! We zoeken een Tuk tuk richting Guesthouse en blijven wat nababbelen op ons balkonnetje. Verder nog wat babbelen met het thuisfront ... en dan is het nodig om te slapen!
Vandaag zijn we dinsdag 2 oktober en Mie is om 8 uur uit de veren. Een koude douche nemen en per ongeluk Erwin proberen wakker maken (ben ik goed in). We gaan op zoek naar die ene grote winkelhal van gisteren maar dat is niet zo simpel! Je denkt een straat te herkennen maar we zitten telkens fout. Na een tijdje gaan we gewoon een paar van de kleine winkelkraampjes aan de straatkant opzoeken en bevoorraden ons van water, frisdrank, frans stokbrood en confituur, snoepjes, ...
Tegen 9u15 staat `Wie` ons al op te wachten aan de overkant. Andere Tuk tuk chauffeurs kijken een beetje boos omdat we enkel met Wie op stap willen. Probleem hier is dat je goed naar hun gezicht en tuktuk moet kijken om te weten of je de juiste voor hebt. Zoals afgesproken vertrekt de rondrit om 9u30 en ons eerste bezoek is een eindje buiten het stadscentrum.
10 uur: SHOOTING RANGE Kompol nr 119 Army Erwin mag hier zich laten gaan met een AK 47 met 30 kogels (30 dollar) en een Tommy Gun en 40 kogels (40 dollar). Een aantal geweren die ik zelfs niet in min handen wil houden en ook al schiet ik niet mee, de oorbeschermers moet ik opdoen. De 3 eerste schoten verschiet ik zodanig dat ik vergeet een foto te trekken maar met het tweede wapen slaag ik erin een paar foto`s te trekken. Als we Erwin zijn scoreblad zien, besef ik dat mijn man een halve para is die mensen akelig kan verwonden. We babbelen even met een Engelse dame Sara die ook op doortocht is maar dan wel voor 1 JAAR (ipv 3 weken).
Tegen de middag arriveren we aan CHENK OEK (bekend als de KILLING FIELDS). We maken vooral foto`s van het eerste monument waarin duizenden doodskoppen opeengestapeld staan en een aantal informotieborden met de geschiedkundige uitleg. We lopen langs een paar afgebakende terreinen die gemarkeerd staan als massagraven, bomen waar kinderen gemarteld werden enz. Hoe erg de geschiedenis hierrond is, we vinden hier niet zoveel te zien. De kinderen zijn hier trouwens erg opdringerig en onbeleefd als je geen geld wilt geven. Erwin wilt wat snoepjes uitdelen, maar ze grommelen dat ze liever dollars willen om zogezegd naar school te kunnen gaan. Als Erwin niet akkoord is en ze de snoepjes terug probeert af te nemen, beginnen ze te schelden.We houden hier voor bekeken.
De volgende stop is aan het TUOL SLENG MUSEUM (museum van de volkerenmoorden ten tijde van de Rode Kmer en het Pol Pot regime, periode 1975 - 1979) We kopen een brochure over de geschiedenis van deze gevangenis waar blijkbaar een 15.000 mensen opgesloten zaten en op gruwelijke wijze gemarteld werden. Uiteindelijk is er niet zoveel te zien dan enkele verdiepingen met kale gevangeniskamers met tralies waarin centraal 1 bed staat met marteltuigen. Alle kamers lijken op elkaar en zeggen weinig. In een aparte toonzaal zie je portretten van mensen die gemarteld en gedood werden maar Erwin is het hier vlug beu en ik eigenlijk ook. Dezelfde mening als bij de Killing Fields: historie is erg en afgrijselijk maar je kan beter er over lezen in een brochure of een videofilm bekijken. In Vietnam bezochten we ook een dergelijk oorlogsmusem maar dat was tenminste beter `geanimeerd en verzorgd`. Ook hier zijn we snel weg en worden we buiten aangesproken door de slachtoffers van landmijnen. Mensen die kreupel en verminkt zijn, ... hier worden we wel stil van en deze mensen stoppen we graag wat geld toe.
We vragen Wie ons naar een lokaal restaurantje te brengen want we zien flauw van de honger. In het TA TAI restaurant kennen ze geen letter engels maar Wie bestelt voor ons. Voor hemzelf witte rijst en gebakken kip en voor ons noedels met kip en cashew. Vooraf willen ze goed bedoeld wat lekkere thee brengen en ons beer in een gla met ijsblokjes kieperen maar we zeggen beleefd dat dit niet hoeft. In totaal betalen we voor ons drietjes een 8 dollar. Wie vraagt ons het meisje een fooi te geven en dat doen we ook
Tegen 14u30 laten we ons naar het ROYAL PALACE brengen en hier vragen we een gids. We betalen 6,25 dollar/persoon en 5 dollar voor de gids. Dit was werkelijk een fantastisch bezoek dat zijn geld waard was. Een goede uitleg in het Engels en we staan versteld van de mooie gebouwen en de rijkdom die hier tentoongesteld staat. Deze plek word bezocht door vele toeristen en is begrijpelijk. We zijn blij dat we voorbereid zijn en een lange broek dragen en een shirt bij hebben om onze schouders te bedekken. Anders moesten we ter plekken een lelijke paarse broek kopen en ik wil mijn Erwin daar liever niet in zien. Na een uurtje is de rondleiding ten einde en dit net voor een hevige regenbui start.
Het Nationaal museum stond ook nog op het programma maar dat houden we voor bekeken. We hebben toch al weer dorst zeker. Daarna boeken we ons busticket naar Sihanoukville voor morgenvroeg (vertrek 7u45) en aankomst voorzien tegen 11u45. We spreken af dat Wie ons morgenvroeg komt oppikken en laten ons enkel nog naar het internetcafe van gisteren te brengen. Verder staat enkel nog een lokaal middagmaaltje op de planning.
