Na onze gezellige lunchpauze (maaltijd op zich vonden wij niet zo denderend, vraag me af of de niertjes en andere ingewanden van de kip in onze soep dreven?) vertrekken we tegen 13 uur richting watervallen. Volgens Kampan ging deze rit een 75 kilometer zijn en Erwin zag het al niet zitten. Na wat babbelen, blijkt Kampan zijn Engels echt slecht te zijn en zal de rit slechts 25 kilometer bedragen. We zien het terug zitten.
Na weer een hobbelige weg arriveren we aan de KHU KHANA Waterfalls en we betalen in totaal 2 dollar inkom. Dit is waarschijnlijk niet de mooiste van de Laotiaanse watervallen maar we kunnen fijn relaxen, beetje zwemmen, tot aan een kleine waterval weliswaar maar gezellig. Vooral een plekje waar je met het gezin en de kinderen naar toe komt op een zondagnamiddag en geniet van een lekkere picknick.
Wij hebben onze kinderen dus weer vergeten ... maar we hebben toch al snel contact met een rijke Laotiaan die hier met de familie vertoeft en ons als het ware uitnodigt om mee te eten en Lao Lao whisky te drinken. Zijn neefjes kijken op naar hun nonkel en vinden het fantastisch dat wij met hem babbelen. We drinken enkel een paar glazen Lao Lao whisky en gaan dan terug naar onze reisgenoten, Kampan en Wanti. Sociaal als we zijn, kunnen we er niet tegen dat ze zielig alleen zitten op een rotsje en geen conversatie hebben omwille van hun beperkte talenkennis.
Na een uurtje houden we het hier voor bekeken en vertrekken richting Guesthouse. We stoppen onderweg even bij een aantal verkoopsters die Kampan kent en geven hun wat geld omdat we eigenlijk net geen zin hebben in 'levende sprinkhanen en kevers'. Zag thans heerlijk uit ... maar ons buikje zat al vol.
Tegen 16 uur komen we terug in het Guesthouse aan want Erwin ziet een 'Afternoon Market' niet meer zo zitten. Eigenlijk houdt hij gewoon niet zo van die marktgelegenheden en kwam dit goed uit.We regelen met Kampan een rit met de Tuk tuk voor ons vervoer naar de luchthaven.
Wel compromis gemaakt met Mie dat we in de plaats een wandeling maken aan de Mekong Rivier met de leuke restaurantjes en kraampjes ... nadat we eerst een internetcafe bezocht hebben natuurlijk. Geen probleem, we moeten enkel 2 internetcafes passeren vooraleer Erwin zijn foto's kan uploaden. Mie schrijft intussen maar tekstjes maar eigenlijk is dat wel plezant (altijd goed in opstellekes geweest in school).
Dit is onze laatste avond in Laos want morgen vertrekken we richting CAMBODJA. We gaan de planning nog eens opnieuw bekijken na verschillende reiservaringen van andere toeristen.
Hallo iedereen, mijn aankondiging begint in het Laotiaans aangezien ik vandaag toch wel wat woorden in het Laotiaans gesproken heb. Met de reisgids erbij natuurlijk en dan even checken bij Kampan of de uitspraak goed zat.
Vandaag zondag 30/9 (kan zijn dat mijn vorige data niet helemaal kloppen maar dat stoot ik op de jetlag). We zitten gezellig aan ons omtbijt om 9 uur als we zien dat chauffeur Kampan en nog een man ons al opwachten in het cafeetje tegenover. We zijn er zeker van dat we 9u30 hadden gezegd maar ja ...
Het ontbijtje (2 dollar/persoon) bestaat uit een stevige mok koffie, verse fruitsap, frans stokbrood met boter en ananasjam, 2 spiegeleitjes en fel oranje fruit in stukjes gesneden. De moeite, het smaakt ook al kijken we regelmatig in de richting van onze chauffeur. Typisch Belgisch zeker. We maken kennis met de vader van Kampan die ons gedurende de uitstap zal vergezellen. Zijn naam is WANTI (schrijf het zoals het voor mij klinkt natuurlijk). Net als zijn zoon begrijpt hij geen letter Engels maar we voelen ons op ons gemak.
Volgens de planning zouden we eerst de morning market bezoeken 'TALAT SAO' maar Kampan en zijn vader vinden dat we eerst naar het boeddhapark moeten gaan. Dus ... wij volgen. Trots dat Kampan is op zijn wagen, een Mitshubitshu Jeep, elke tuk tuk chauffeur die hij kent, groeten we met de nodige aandacht. Eens uit het stadscentrum geraken we op wegen die hobbelig zijn met vele kuilen en niet zo comfortabel zijn. We begrijpen nu waarom dit geen tocht was voor een tuk tuk. We zien zelfs een bus passeren (lijn 14) die propvol zit en blijkbaar ook richting buddhapark gaat. In tegenstelling tot in Belgie zijn hier ook op zondag wegenwerken! Tijdens deze tocht komen we een bierbrouwerij tegen (LAO BEER en CARLSBERG) en we zien verschillende vrachtwagens met de afbeelding van Che Guevara op. Eigenaardig!
Het Boeddhapark ligt op 25 km van Vientiane en tegen 10u15 arriveren we. We betalen inkom voor ons beiden en Kampan. Inkomgeld is 5.000 Kip/persoon, 2.000 Kip/camera en 3.000 Kip parkinggeld. Papa Wanti blijft op de wagen letten. Bij aankomst moeten we natuurlijk ook wat 'offerdingen' kopen voor 7.000 Kip (wierookstaafjes, bloempjes en oranje kaarsjes). Dit moet je gewoon worden in de Aziatische landen, maar ja wij met onze reiservaringen!
Eenmaal binnen wil Kampan ons onmiddellijk het eerste gebouw in nemen en ons rondleiden. We stappen de 'muil' van een of ander monument binnen en moeten in het donker via een gevaarlijke, niet verlichtte en ongelijke trappenhal naar boven klimmen. Omdat Kampan zo blij is iets voor ons te kunnen doen, besef ik niet eens dat ik hier gewoon schrik heb in de donker. Ben ik blij dat ik goede slippers gekocht heb (dank u broertje voor de hulp hierbij) want mistrappen wil je hier echt niet! Binnenin zijn ook vele mooie beelden te zien maar eens bovenop het monument kunnen we prachtige foto's maken van een mooi park gevuld met enorme betonnen beelden. Fijn als je beetje hoogtevrees hebt maar Mie laat zich niet kennen en laat zich veilig door de 2 heren naar beneden gidsen. Als we het park eens binnenwandelen, besefgfen we dat hier toch wel het een en het ander bij elkaar staat. In 1950 heeft een of andere monnik dit park gebouwd met de bedoeling om het boeddhisme en Hindoeisme te verenigen.
Erwin maakt heel veel foto's en Mie verliest veel tijd om haar wierookstaafjes en kaarsjes in gang te krijgen. Is nadeel als niet-roker. Een paar monnik 'mennekes' komen me groeten en in eerste instantie denk ik iets mis te doen, maar ze willen gewoon een beetje in het engels converseren (denk ik toch). Tegen 11 uur hebben we het park wel gezien en we eindigen in een kraampje met mooie kunstartikels. We kopen 3 mooie kunstwerken (schilderwerken niet ingelijst) tegen 9 dollar per werk. We vinden het zo mooi en laten de verkoopster weten dat haar broer een goede kunstenaar is.
Tegen 12 uur groeit ons hongergevoel en we laten ons brengen naar een typisch Laotiaans restaurantje. Van de menukaart snappen we niks maar we laten Kampan een kruidige soep, kleefrijst en kip brengen, gevolgd door Lao beer en 4 Lao Lao whisky's. Niet spectaculair maar wij doen mee.
De foto's uploaden is helaas mislukt en jullie moeten dus even wachten op het vervolg. Erwin vindt dit niet zo leuk want veel tijdverspilling natuurlijk!
De PATUXAI is de Laotiaanse versie van de Arc de Triomphe in Parijs. Dit is het herdenkingsmonument aan de verschillende oorlogslachtoffers van Laos. In 1969 gebouwd met cement geleverd uit de Verenigde Staten en eigenlijk bedoeld voor de bouw van een vliegveld.
Het park rondom is mooi, straalt rust uit en lokt blijkbaar toch heel wat bezoekers. In eerste instantie vind ik het bouwwerk van buitenaf niet zo indrukwekkend maar als je eronder door wandelt, blijf je toch even de mooi beschilderingen aan het plafond bewonderen. Het stellen taferelen voor uit de Laotiaanse mythologie.
Via trappen geraken we hogerop in het gebouw en we kunnen genieten van een mooi uitzicht over de stad. Tijdens deze wandeltocht doorheen de trappenhal komen we natuurlijk vele verkoopkraampjes tegen. We kunnen moeilijk verbergen dat we toeristen zijn, dus ze spreken je toch altijd wel aan om iets te kopen. Echter niet zo opdringerig als in Thailand of Vietnam. Hun Engels is hier nog niet zo goed, wacht maar tot binnen een paar jaren. We kopen dan toch weer een paar kleinigheden. Twee topjes van Laos voor MIE self en waarom zien wij altijd en overal beeldjes van schildpadjes? Geert en Liesbet weten waarom ...
De tweede halte is een bezoek aan de Tempel WAT SI SAKET. Dit is de enige tempel die niet verwoest werd tijdens de vele oorlogen. De eerste indruk was niet zo spectaculair. Rondom de tempel zijn het vooral de kloostergangen die bijzonder zijn door de vele oude boeddhabeelden en in de nissen kleine boeddhatjes die paarsgewijs staan. In de tempel zelf mag ik geen foto's trekken maar hier is vooral de muurbeschildering en opnieuw de nissen met kleine beeldjes met boeddha's een blikvanger.
Als we hier buitenkomen, wandelen we een Hollands koppel tegemoet dat we eerder al zagen op de luchthaven. Zij hebben Cambodja al achter de rug en gaven ons het advies de speedboat te nemen van Phnom Penh naar Siem Riep en niet een gewone boot vanuit Battambang zoals we eerst dachten te doen. Waar deze korte ontmoetingen al niet goed voor kunnen zijn.
We wandelen terug naar Kampa en zijn tuk tuk en zetten de rit voort naar PATUXAI.
Een eerste halte is een bezoek aan de WHAT PHA THAT LUANG. De tempel met de heilige stoepa en het belangrijkste religieuze monument van Laos. Omdat het betalende gedeelte nog niet open is bezoeken we de omliggende stoepa s die trouwens zeer mooi zijn. In de omliggende verkooptentjes kopen we voor onze goed vrienden 'zoenvarkentjes', gewoon een grappig hebbedingetje. We kopen ook 2 kooitjes met elk 2 vogeltjes en dit met de bedoeling ze vrij te laten, dit moet ons veel geluk brengen. We hebben dus aan ons eigen gedacht maar het 2de kooitje was speciaal bedoeld voor een aantal dierbaren die dit geluk zeker nodig hebben voor hun gezondheid. Dus papa, Hilda en Harry, we hebben bij deze een speciaal en origineel offer gedaan voor jullie.
De eigenlijke tempel is mooi maar we genoten zeker zo goed van alle pracht buiten.
We zetten maar enkele foto's on line want het uploaden duurt veel te lang.
Na ons hartelijk onthaal in ons guesthouse wandelen we op de geur af van gebakken spiezen. Een verzameling van eetkraampjes waar we kunnen kiezen uit vis op de barbecue (niet vlug vies gevallen maar dit riskeren we niet) en wat vleesspiezen en kleefrijst in bamboe gewikkeld en spicy kruiden. We kiezen 2 spiezen waarvan de stokjes met kleine stukjes vlees het beste zijn. Geen idee wat we gegeten en is misschien ook best zo. Als we een foto van de verkoopster maken, beginnen de andere dames te giechelen. We betalen voor dit Laotiaans gerechtje 13.000 kip (of 1,20 dollar of 0,90 eurocent) en dit voor ons beiden. We kunnen hier eigenlijk heel goedkoop leven.
In de vroege namiddag vragen we een tuk tuk voor een stadsrondrit in Vientiane. We leren chauffeur KAMPAN kennen, vriendelijk en beleefd maar kent geen woord Engels. Toch slagen we erin om uit te leggen welke bezienswaardigheden we in gedachten hebben. We bemiddelen voor een prijs van 150.000 Kip of 15 dollar voor een namiddag.
Tegen 15 uur hebben we ons lijstje met bezienswaardigheden afgewerkt. Als we terug in ons guesthouse aankomen, genieten we van een frisse duik in ons eigen zwembad. Zie foto's.
Hello everybody,
This message is in English so that Jim and Wen, our new friends from Taiwan, can read it.
In the photolink above you can see some pictures of the dinner we had together yesterday.
Greetz,
We
Donderdag 27 september zijn we te vroeg (waren nog aan het uitstallen) naar de night market gegaan en hebben wat souvenirs gekocht. Opnieuw in het restaurant TAMNAK of The Three Elephants cafe. Niet het goedkoopste restaurantje maar wel lekkere keuken en vooral vriendelijke en goede bediening. Daarna is onze lamp weer uit en bij aankomst in ons guesthouse regelen we al een tuk tuk voor de luchthaven.
De volgende dag staat Lai ons al op te wachten , we nemen afscheid van de familie en vertrekken richting luchthaven. Lai heeft opnieuw motorproblemen en moet alweer een collega optrommelen. Wij brengen de jongen geen geluk. Op de luchthaven komen we opnieuw Wen en Jim tegen, koppel van Taiwan, en weer fijn gebabbeld. Zij gaan overnachten in een luxueus hotel The Royal Dokmai Deng op de Lane Xang Avenue (wel 60 dollar per nacht). Het is voor hun dan ook de laatste nacht vooraleer zij naar Taiwan terugkeren. Aangezien we geen aansluiting krijgen voor een reservatie in het Vannasinh Guesthouse (gevonden in onze Trotter Reisgids), beslissen we samen een taxibusje te nemen en ook 1 nacht in hun hotel te blijven. Uiteindelijk betalen wij voor een zelfde kamer (naast die van Wen en Jim) maar 50 dollar. Genoeg geld natuurlijk voor een slecht werkende airco, maar een lekker badje en de haren even kunnen fohnen doet wonderen.
We nemen samen een tuk tuk naar het Nam Phou plein waar blijkbaar het bruisend hart van de stad ligt. Winkels, restaurants met alle mogelijke keukens, discotheken, ... Maar vanavond is de fontein zonder water, de omgeving errond ziet nogal verlaten uit. We voelen de hart beat niet maar na een paar straten op en af wandelen, komen we terecht in een groot en goed restaurant KOP CHAI DEU FOOD RESTAURANT. We bestellen een Laotiaans Setmenu met Lao beer en voor elk een Lao whisky. Zeer lekker en betaalbaar. Vriendelijke en vlotte bediening. Toeristen kennen deze plaats want hier zat een mix van diverse nationaliteiten. Gezellig zitten babbelen met vooral Wen want Jim was een iets stiller persoon (moest constant naar 3 babbelaars luisteren)
Bij aankomst in hotel zoeken we nog even naar een internetcafe maar die zijn dicht om 21 uur. We beslsen dan nog iets te drinken in de bar van het hotel, de Karaoke Bar, ... Met veel sexy madammekes, veel kamers waar je kan gaan zingen maar wij hadden zo onze twijfels... Blij dat wij niet kunnen zingen.
Zaterdag 1 oktober ontbijten we met Wen en Jim en we nemen afscheid. We krijgen een grote fles Lao beer cadeau. Intussen vonden we een nieuw Guesthouse SISAVAD GUESTHOUSE op de Ban Sisavad Neua. We betalen 30 dollar voor 2 overnachtingen. Ideaal. Eigenaar praat frans, goede ontvangst, airco, frigo, ...en een zwembad. Goed is dat we hier ook onze vuile was kunnen laten doen. Dan natuurlijk richting internet cafe en dan plannen we de rest van ons verblijf in Vientiane.
We hebben 3 dagen geboekt in een gloednieuw Guesthouse SYMOUNGKOUN. Nog maar 3 weken open en hebben slechts 7 kamers. Zonder vensters met mooi uitzicht naar buiten (is goed volgens Erwin voor tegenhouden van de muggen); dus wij grommelen niet!
Gisteren 26 SEPT hebben we de kamer nauwelijks verlaten; jetlag noemen ze dat denk ik. Steendood, geen gevoel van tijd en te lui om op te staan. Toch hebben we een korte wandeling gemaakt, boodschapjes gedaan en gegeten in een pizzeriatent. Viel nog mee ook die Laotiaanse pizza。 In ons guesthouse hebben we een boottocht gereserveerd naar de CAVES ＯＦ PAK OU voor 26/9 om 8u30. Tuk tuk met chauffeur LAI， kerel die eerste dag accident veroorzaakte met tuk tuk met ons erin. We moeten dus vroeg ut de veren en varen met een 3 tal boten richting PAK OU. Na zeker een uur vies Mekong rivier varen houden we halte aan een stokerij van LAO Whiskey en komen we terecht in een dorpje van wevers terecht. Allemaal dezelfde kraampjes, dezelfde verkoopsartikelen, ...
Ik leer een Taiwanees koppel kennen terwijl Erwin ergens pauze houdt. Waine en Jim (laat ons dat ervan maken om eenvoudig te blijven). Verder wat chinezen die engels kunnen, een canadeesese kerel en een hollands koppel waar we minst contact mee leggen. Wat scheelt er toch aan ons? Na zeker 1,50 uur Mekong varen, komem we aan die PAK OU Caves.... Sorry, maar voor ons is dit een serieuse tegenslag. Een magazijn voor versleten bouddhabeeldjes?
Daarna lekker gegeten in Cafe des Arts en internetcafe opgezocht.
Omdat we geen rechtstreekse vlucht hadden naar "Luang Prabang in Laos" blijven we dus 1 nachtje slapen in "Bangkok, Thailand". Hier boekten we het 'Four Seasons Hotel', gelegen op 30 Km van de luchthaven (ongeveer 45 minuten met de taxi). Het was een prachtig hotel waar we enkele mooie fotos maakten. Op deze pc echter geen bruikbare USB aansluiting dus fotos uploaden is niet mogelijk. Hier aangekomen hebben we een uitgebreid bad genomen en enkele uurtjes geslapen in ons kingsize bed. Dan lekker gegeten in de binnentuin van het hotel. s mprgens werden we gewekt door onze wake-up call en hebben we opnieuw in de binnentuin heerlijk ontbeten. Daarna met de vooraf betaalde limo-taxi naar de luchthaven.
Dan vandaag onze vlucht naar Luang Prabang, Laos. Alles leek vlot te verlopen. Inchecken op tijd, instappen ook. Dan net voor ons vertek is de motor van het vleigtuig uitgevallen, waardoor we er allemaal terug uit moesten. Terug naar het wachtlokaal. Hier vertelden ze ons dat we binnen 45 minutren een ander vliegtuig kregen maar dat de bagage ed nog moest worden overgeladen. En inderdaad, een uurtje later dan voorzien toch vertrokken voor een 2 uren durende vlucht.
Na aankomst in Luang Prabang hebben we onze volgende vlucht naar de hoofdstad Vientiane betaald want deze was enkel gereserveerd maar nog niet betaald. Toen we hierna nog geld wilden wisselen ging dit niet meer want het kantoor sluit onmiddellijk als alle toeristen weg zijn. Daarna met de taxi naar de hoofdstraat van Luang Prabang.
Hier afgezet namen we een tuk-tuk die ons naar een goedkope maar goede Guesthouse zou brengen. Maar toen hij wilde keren over de straat werd hij aangereden door een bestelwagen die achteruit reed. Gelukkig enkel wat blikschade. Onze rugzakken werden onmiddellijk overgeladen in een anders tuk-tuk die ons terplaatse bracht. Namelijk naar de guesthouse: SYMOUNGKOUN, waar de eenvoudige kamers, met airco en fan inderdaad maar 10 Dollars per nacht kosten. De uitbaatster leek on zeer vriendelijk en we hebben reeds 3 nachten vooruit betaald.
Dan nog een uurtje of 2 geslapen en zo dadelijk gaan we nog iets eten.
Geert (zie foto) heeft ons net, samen met Liesbet, opgehaald en zij brengen ons naar Zaventem.
Hier vliegen we met KLM naar Schiphol (A'dam). Onze vlucht vertrekt om 16u20 om een uurtje later te landen. Hier maar dadelijk de rokersruimte opzoeken want na het inchecken voor de vlucht naar Bangkok zal het wel even duren alvorens ik er nog eentje kan opsteken! Hier vertrekken we dan om 20u45 naar Bangkok waar we normaal gezien zullen landen om 12u30 (24-09) lokale tijd. In België is het dan 6u30. Dus een vlucht van net geen 10 uren.
Op de luchthaven van Bangkok gaan we dan de vlucht van de dag erna naar Luang Prabang (Laos) bevestigen, geld afhalen (Thaise Bath) en een taxi zoeken om naar ons super deluxe hotel "Four Seasons" te laten brengen.
Meer nieuws vanuit het eerste internetcafé dat we terplaatse tegen komen.
Zoals te zien heb ik mijn vakantie coupe al, hi hi! Liesbet heeft ze me geknipt, maar omdat ik vergeten was te vragen ze ook te blonderen had ze hier geen tijd voor. Dus het blonderen is door David gedaan!
Verder hebben we van de week de Dollars al gehaald (en nog aan een zeer lage koers).
Gisteren, vrijdag 21-09, ben ik nieuwe sim-kaarten van Proximus gaan halen, want dat was volgens hen nodig om optimaal gebruik te kunnen maken van de netwerken in Laos en Cambodja. Bellen kost in Laos: 4.50/minuut en in Cambodja: +-2.75/min., sms-en maar 0.50/stuk. Dus veel volk gaat er niet gebeld worden.
Verder vandaag (zat. 22-09) de laatste boodschappen gedaan en dan nog vannacht de rugzakken maken!
Morgen komt Geert ons ophalen omstreeks 12u30 's middags.
Toch maar E-Visa voor Cambodja besteld via internet!
Na wat online te zijn gaan zoeken leek het me toch interessant om voor ons beiden een E-Visum via internet te bestellen. Vooral ook omdat er bij alle plaatsen waar je als toerist Cambodja mag binnenkomen een speciaal douane loket is voor mensen met een E-Visum.
Gewoon via de volgende website (in het Nederlans): http://evisa.mfaic.gov.kh/index.php?language=nl_NL al je gegevens invoeren, zoals naam, adres, paspoortnummer en .. Dan je pasfoto uploaden en de datum dat je Cambodja binnen komt invoeren. Even alles nakijken en onmiddellijk betalen via PayPal of met je kredietkaart.
Je ontvangt onmiddellijk een bevestigingsmail, zowel van de website waar je je visum hebt aangevraagd als van PayPal. Volgens de site ontvang je een download-link binnen de drie werkdagen, maar in werkelijkheid gaat het nog veel sneller. Zondagavond de aanvraag ingediend (ongeveer rond 22u) en maandagmorgen om 8u 's morgens heb ik de visa al gedownload!
Dit document print je dan twee maal af, één om Cambodja binnen te komen, het andere om het land te verlaten!
Verder staat er ook nog een forum online waar mensen hun ervaringen kunnen uitwisselen en deze waren toch allemaal positief.
Nu begint het echt te korten. Binnen 14 dagen rond deze tijd loop ik (Erwin) er waarschijnlijk al heel erg nerveus bij. Want we vertrekken in de nacht van zaterdag op zondag (23-09-2007) op avontuur, naar Laos & Cambodja.
Vandaag zijn we gaan shoppen bij "Ramapo Outdoor", een coole reis/avonturen winkel, gelegen in shopping II te Genk. We gingen er naar toe om een muskietennet te kopen en dat kochten we ook. Verder nog toffe en handige reiskleren gekocht.
Ook even vermelden dat de uitbaatster een zeer toffe dame is die ons nog nuttige informatie bezorgde!
Vandaag hebben we ons visum voor Laos in orde gebracht. Dat verliep vlotjes. We waren de enige bezoekers op de ambassade in Brussel. Slechts één formulier per persoon invullen en 40 euro pp betalen. Een vriendelijke maar verlegen kerel die maar een paar woordjes Engels kon, heeft de aanvraag op 5 minuten in orde gebracht. We beseffen nu ook dat we terug naar een bevolking gaan die blijven glimlachen en yes, yes zeggen ook al snappen ze er geen jota van.
En in tegenstelling tot vorige reizen (o.a. Ghana, Vietnam, ...) hebben we de reispassen met goedgekeurd visum onmiddellijk meegekregen. Voor Cambodja moeten we ons visum op de luchthaven zien te regelen.
Verder hebben we onze reismedicatie al gehaald (Lariam, Ciprofloxacine, mouskito spray, touristil, zonnebrandcrème hoge factor voor manlief, ...). Geen lachertje want ik was maar liefst 212 euro kwijt. Vanavond zijn we ook voor onze inenting tegen buiktyfus geweest.
Morgen nog een muskietennet aankopen en shoppen voor aangepaste reiskledij.
Stilaan begint het bij me door te dringen dat onze vakantie werkelijkheid wordt binnen een goeie 2 weken. Net zoals andere jaren zal ik op het werk weer een selectie moeten maken van zaken die nog net afgewerkt raken en een stapeltje maken met dossiers die tot na het verlof moeten wachten.
En daarbij moet ik de reisgids van Laos en Cambodja nog eens opnieuw doornemen want ik haal die plaatsnamen zo makkelijk door elkaar of ik combineer 2 namen tot een nieuwe plaats. En Erwin vindt het dan ook nog plezant om mij op het onverwachte te overhoren over onze reisplanning ... Wat een stress vooraleer een mens op vakantie kan vertrekken!
Mie gaat ginder weer een paar dagen moeten ontstressen vooraleer ze aan een nieuw avontuur kan beginnen!
Nog 47 dagen (dit was op 06-08-2007 toen dit bericht werd opgesteld) en we vertrekken eindelijk op vakantie naar Laos & Cambodja! Onze reispassen kunnen we vanaf 8 augustus gaan ophalen in het Genkse stadhuis. Als we de reispassen hebben kunnen we ons visum voor Laos aanvragen. Ivm het visum voor Cambodja zijn we er nog niet uit. Hier aanvragen is moeilijk want dan moeten we 2 maal naar Parijs. Een E-visum kunnen we online aanvragen, maarja, erkennen ze dat dan terplaatse? Naar alle waarschijnlijkheid gaan we ons terplaatse op de luchthaven een visum aanschaffen!!
Langs deze weg wilde ik je graag een dikke dikke proficiat wensen met je verjaardag!
Verder dacht ik er nog aan een weekendje Barcelona te boeken ergens in augustus, dan kunnen we gebruik maken van onze coole cadeau-bon die we van Vital & Elke kregen!
