Vandaag varen we eindelijk Friesland binnen ... onze eindbestemming (allez onze echte eindbestemming zal wel weer Langerbrugge zijn, maar nu nog even niet ).
Het is een echte vaardag geworden vandaag, zoals een paar dagen geleden vermeld, is er een stremming bij Ossenzijl voor schepen groter dan 20 meter en breder dan 4,5 meter. Dus we moeten omvaren ... om een idee te geven hoever ... op de kaart is de gestremde route 10 cm - en de omweg 30 cm (ongeveer, ik heb er geen meetlat bij genomen ). We konden ook via de Meppelerdiep (via Meppel, een aangenaam stadje om te vertoeven) en via de Drentsche Hoofdvaart naar Groningen varen. Maar dat hadden we met de Estée S al gedaan ... en we zijn van plan om hier elk kanaaltje, riviertje, meertje van Nederland te verkennen
Een attente volger - via AIS - was ervan uitgegaan dat we richting Meppel gingen varen (de meest logische vaarrichting), want we kregen een telefoontje met de vraag of we wel juist waren
In de eerste sluis van de dag, onze papieren laten invullen, we moeten aan onze gemeente kunnen bewijzen dat we op de verkiezingsdag niet aanwezig kunnen zijn.
En onze toervaart bracht ons dus weer in Zwartsluis, dan via het Zwarte Meer naar de Zwolse Vaart ... Even hadden we het gevoel in Frankrijk te varen, de sluis bracht ons 4,5 meter dieper en we kwamen terecht in een bosrijke omgeving ... maar lang heeft het niet geduurd, algauw waren de gekende rietkragen er weer.
Juist voor Emmeloord, moesten we een groot halfuur wachten, spertijd van onze laatste beweegbare brug ... Nog even de Lemstervaart temmen en we komen aan in Friesland. Ook dit water is kaarsrecht ... en op een bepaald moment een heel mooie passantensteiger, waarschijnlijk nog zo mooi omdat er niet veel passanten stoppen daar ...het ligt ... vlakbij een motorcross parcours
Het enige nog te vermelden waard, we hebben een klein windhoosje gezien, raapte allemaal zand op ... en ging dan over het water tot aan de overkant.
We zijn 4,5 meter gezakt, dus moeten we dat terug omhoog .In de Friese sluis heeft Peter al zijn stuurmanskunsten (overuren voor boeg- en hekschroef) moeten uithalen om ons in de sluis te krijgen. We zijn gewoon van altijd traag in de sluis te varen, maar dat was nu niet zo'n goed idee, het water kolkte en kolkte en kolkte ... er moest wat gas bijgeven worden.... Wat een entree in Friesland
Dan een heel klein stukje op het IJsselmeer om dan via onze laatste sluis van de dag ... en nog wat vaarwegskes links en rechts op het Tjeukemeer te arriveren. Onze bestemming van de dag. Aan een eilandje, ankerbol in de mast en genieten van het uiteindelijk toch doorgebroken avondzonnetje. We hebben hier een uitstekend zangkoor van watervogels ... we wanen ons als het ware midden in de natuur
En morgen blijven we 'tjeuken' ... we verzetten geen voet
Beste lezer, kies morgen voor de goeie (zoals ze dat zeggen) ... en geniet van uw zondag.
Vandaag varen we met onze rubberboot, aka alternatief windscherm naar Giethoorn, het Venetië van Nederland. Dat komt door de vele boogbruggen en kanaaltjes en toeristen. Maar daar stopt de vergelijking toch echt. De huisjes die hier te koop zijn ... doen hun aankondiging in het Nederlands, Engels, Japans en Arabisch. Allez, ik denk dat het Arabisch is want het is een geschrift met veel krulletjes
Giethoorn ligt op 2 kilometer van onze ligplaats, we gaan er één kanaaltje doen, gewoon even de sfeer opsnuiven en dan weerkeren ... althans dat was het plan
Rond een uur of 10 staan we vertrekkensklaar .... Na een paar honderd meter gevaren te hebben, kijkt Peter naar de batterij en ziet dat die niet helemaal is opgeladen.
Ik had er in de Biesbosch enkele rondjes mee gevaren en niet terug aan de batterijlader gelegd . Frons nummer 1 van Peter, hij was ervan overtuigd dat we moesten terug roeien naar ons moederschip.
We varen langzaam, maar gestaag langs het Kanaal Beukers-Steenwijk tot in Giethoorn. Over Steenwijk gesproken, gisteren een bericht gehad van een KYCG-lid om zeker Steenwijk te bezoeken (hij volgt ons via AIS, niet op deze blog), hij heeft zijn jacht daar laten bouwen. Maar dat ligt 8 km van hier ... te ver voor ons elektrisch motortje.
We varen dus het 'canal grande' binnen ... en daar verschijnt frons nummer 2 op manlief zijn voorhoofd. Deze veredelde gracht ligt vol met sloepjes en rondvaartboten, allemaal te huur ... maar het is rustig ... tot nu toe.
We stappen even uit ... maar ook rap weer in ... want buiten, best wel liefelijke huisjes met rietgedekte daken, is er niet veel te zien in Giethoorn. We zitten nog maar goed neer of er vaart een sloep tegen ons ... yep, frons nummer 3.
We besluiten om direct rechts af te slaan en terug te tuffen naar huis. Not ... vanaf dan was het eenrichtingsverkeer . En druk, af en toe een opstopping, omdat er een of andere skipper toch wat problemen had met de superhoge snelheid van 5 km per uur ... "the frons" ... again.
Dus wij mee met de flow ... en opeens begint onze motor een raar lawaai te maken ... en te vertragen ... en geloof me, ik heb me niet omgedraaid om te kijken of er eventueel een fronsje te bespeuren zou zijn . Ik zag ons in gedachten al roeien op die grachten tussen al die - voornamelijk Japanse - toeristen, echt geen opbeurende gedachte. We werden nu al tot vervelens gefotografeerd door hen ... vooral Peter ... lag het aan zijn strooien hoedje of aan de fr ...
We proberen zo vlug mogelijk uit de heksenketel te geraken, maar zonder vaarkaart .(wat die dekselse toeristen wel hebben) is het gokken. En .... je raadt het al ... verkeerd gegokt . We hebben ieder hoekje van Giethoorn gezien. Op een bepaald moment konden we afslaan, en dan kwamen we halverwege een meer uit: Belterwijde. Dat gingen we niet doen, zie je ons al roeien op dat meer? De andere kant gaan wij uitvaren, dat zal waarschijnlijk veel korter zijn ... om uit te komen op de ... jawel .... Belterwijde. Maar deze keer mochten we het in plaats van de helft, volledig oversteken. Een beetje spanning moet er zijn in het leven.
Ik wou Peter nog trakteren (niet dat ik geld bij had, maar hij wel ) op een terrasje aan de grachten, maar nope ...hij zag dat niet zitten. Miracles do happen
Om te stoppen met schrijven, het is voor jullie tenslotte ook weekend ... er is geen roeikracht aan te pas gekomen. Onze batterij en motor, hebben ons tot aan het schip teruggebracht.
Er staat een pittig windje ... dit wordt een test of onze spudpalen daar hinder van ondervinden. Peter is er gerust in ... bij mij is er een ...fronsje
Vandaag verlaten we Zwolle om terug rustigere oorden op te zoeken. Het is mooi varen vandaag, het weer is goed, en het Zwarte Water is een mooie rivier om te bevaren. Iets voorbij Zwolle zijn er twee aanlegplaatsen die voor de rustzoeker zeker de moeite waard zijn (oa de Noorderkolk - wel maar enkele maanden in het jaar open voor pleziervaart). Maar dat is nog maar even voorbij Zwolle, dus nog geen zin om te stoppen.
We passeren voorbij Hasselt en Zwartsluis en komen zo aan bij de sluis om het laatste uurtje van de dag te varen. En soms valt er ons iemand op ... deze keer de sluismeesteres ... in positieve zin. Peter roept op (yep Maas zegt nog altijd maar het absolute minimum) en krijgt van haar te horen dat de Brug Ossenzijl niet toegankelijk is voor jachten groter dan 20 meter en breder dan 4,5 meter. We hadden daar al van gehoord van een Zwollenaar, dus we wisten dat ons oorspronkelijk plan om door de Weerribben te varen geen optie is. Maar dat vinden we niet heel erg ... kunnen we dit nog op onze bucketlist zetten voor een volgende reis . Dat de sluis en brug opengaan voor 3 uitvarende jachten, maar dat we nog even geduld moeten oefenen, want dat de brug weer even sluit voor het verkeer en dat we dan groen licht krijgen. Super ... weten waar je aan toe bent ... van ons mag iedereen die met pleziervaart te maken heeft, bij haar in scholing gaan.
Maar zoals gezegd, onze planning moeten we wijzigen, we hebben verschillende opties, één ervan is via de Hoogeveense Vaart naar Friesland te varen, maar dat hebben we al met de Estée S gedaan. Dus kiezen we voor Zwolse en Lemstervaart ... tot in Lemmer ... dan begint het echte Friese avontuur. Maar dat is voor ten vroegste zaterdag. Morgen hebben we andere plannen, maar die vertel ik morgen wel ... anders hebben we morgen geen lezers
Nu liggen we op de Belterwijde, een meer, als ik me niet vergis, één van de vele oude turfputten hier.
Toen we deze middag aankwamen, hadden we een ideaal plekje uit de wind ... aan een bosje, vlakbij een steiger (vlakbij, want onze palen staan weer uit). Motor stil, tafel buiten gezet en zo klaar om er een rustige namiddag van te maken ... Yeah right ... achter exact 10 minuten begint er ene de steiger af te spuiten met een hogedrukreiniger ... dus motor gestart ... achteruit weg van de steiger (we mochten blijven liggen, maar dan moesten we wel tegen de eendenstront die tegen onze romp zou vliegen kunnen), in de wind, en het gereutel van de spuit ...
Aan het lawaai konden we niet ontkomen, maar Peter heeft onze rubberboot als windscherm recht gezet en dat was bijna het paradijs op aarde, dat was het helemaal toen de kerel alles in zijn bootje laadde en met de noorderzon verdween (tja, een beetje dramatiek in onze blog ... ).
Peter heeft dan lekkere, verse pizza's gebakken en nu gaan we verder met wat we al de ganse dag aan het doen zijn .... genieten van ons leventje.
Beiden een slechte nacht gehad, niet alleen doordat we aan een drukke baan lagen, maar mijn hoestbuien hielden mij en Peter wakker en toen ik eindelijk in slaap sliep viel, heb ik Peter wakker gehouden met mijn, vrij luidruchtig 'verkoudheidsronkje'. Dus maar vroeg opgestaan om rustigere oorden op te zoeken. Maar ik denk dat de brugwachter van Zwolle mijn blog gisterenavond gelezen heeft, want toen Peter deze morgen opriep (normaal mijn jobke, maar nog steeds geen stem ) zei de brave man: "Nou de brug gaat niet open, ze is kapot" ... Toen Peter meer info vroeg, was het complete radiostilte aan de andere kant van de lijn.
Afin reclame voor hun brug is het niet, ze heeft er al uit gelegen van 29 april tot gisteren voor werkzaamheden ... (nu begrijpen we ook dat er zo weinig volk hier in de stadshaven ligt) en de dag nadien is het alweer naar de filistijnen.
We hebben dus meer dan 2 uur naar een dubbel rood licht zitten staren ... rond 11:00 kwamen er ons nog 2 jachten vergezellen ... en Peter & Conny zagen dat zij van de betere kant van de jachthaven kwamen, binnen de 2 minuten de touwen los en naar hun plekje gevaren. Die 2 minuten had ik nodig om Peter te overtuigen dat die ligplaatsen niet langer van die jachten waren ... zoiets van opgestaan is plaats vergaan . Vermits we niet wisten hoelang het nog zou duren, hebben we besloten om nog een dagje langer in Zwolle te blijven, het weer is een pak beter dan gisteren ... terrasjes ... here we come!
Onze vaaractiviteit vandaag was letterlijk in achteruit ... achteruit onze eerst plaats uitgevaren en dan achteruit naar de andere steiger, goed voor alles samen zo'n 300 meter. De stadshaven in Zwolle is in een u-vorm ... het ene beentje is druk en is met zicht op een parking - het platte beentje, daar mag je helaas niet aanmeren en het andere beentje is een pak rustiger en heb je zicht op de brug. Om een voorbeeld te geven hoe gegeerd de plaatsjes hier zijn, ze hebben hier een jacht letterlijk binnengetrokken, het past juist tussen ons en zijn voorganger
Uiteindelijk was de brug na bijna 3 uur hersteld, maar toen zaten wij al aan de aperitief . Dan op een terrasje een aspergemenu gaan eten. Ondertussen beginnen we eraan te wennen dat het in Zwolle niet allemaal zo rap gaat ... indien grote honger, thuis nog een boterhammeke met kaas eten ... maar ach, het zonnetje verwarmt onze smoelkes en we hebben alle tijd van de wereld.
Nadien de rest van de stad gaan verkennen - alles ziet er echt anders t als de zon schijnt ... ook de mensen zijn vrolijker
Niet enkel winkels, ook maar een apotheker binnen gesprongen, we hebben ons daar kostelijk geamuseerd met een kranige 96-jarige man (oud tekenaar)... het was daar met nummertjes trekken, en hij vond dat het allemaal wel lang duurde ... en ook over reclame voor zonnemelk was hij niet te spreken ... de slanke dame had volgens hem een uitsteeksel te veel ... Dankzij hem was het wachten wat aangenamer . Enfin ik hoop dat ik (met hun zelfgemaakt wondermiddel op basis van tijm en anijs) nu toch rap mijn stem terug heb, Peter heeft ook liever dat ik zaag/spreek/geluid maak ... want nu moet hij altijd raden wat ik wil zeggen als ik iets uitbeeld
Ons voorlaatste terrasje van de dag, voor een koffietje (Peter) of muntthee (moi) en dan naar ons varend woonschip ... waar we op ons eigenste terrasje genoten hebben van de laatste zonnestralen.
De zon heeft zich ook vandaag weggestoken achter een grijs wolkendek en de frisse wind vrij spel gegeven.
We liggen nu in Zwolle, een andere Hanzestad.
Over het varen zelf kunnen we kort zijn (maar ik weet niet of het me gaat lukken om het kort te houden )..
Het grootste gedeelte van onze vaartocht was weer over de IJssel. Even buiten Kampen zien we een sluis aan stuurboord en een pijl naar Dronten
Dit staat niet op onze vaarkaart, maar gelukkig heeft Google ons wat wijzer gemaakt ... er is dus een verkortingskanaal gegraven tussen de IJssel en Dronten, dat betekent dat je lange, saaie kilometers kan uitsparen ...maar er is een maar .... de sluis werkt sinds maart! ... maar is nog niet officieel in dienst. De reden, er zijn nog wat probleempjes, bepaalde organisaties willen niet dat de pleziervaart de flora en fauna van dit gebied verstoort ... wordt vervolgd
Zwolle binnenvaren geeft niet direct een wauw-gevoel, je moet eerst door de industrie ... en ook geduld is hier een mooie zaak, het duurde even vooraleer de bruggen draaiden ... zolang dat ondergetekende zei dat ze ging omkeren en naar Zwartsluis varen. Eén probleem, ondergetekende kan helemaal niet zo kort draaien
Uiteindelijk komen we in de jachthaven terecht ... voor normale jachten een pak vingersteigers, maar voor die varende paalwoningen is het aanbod beperkt ... de mooiste plekken waren bezet, dus langs de andere kant gaan liggen, vlak aan een drukke straat (voelt een beetje gelijk thuiskomen ).
We hebben onze dikke frak goed dicht geknoopt en zijn de stad ingetrokken. Je mag geen appelen met peren vergelijken, want Zwolle is groter dan Kampen ... maar het is hier ook levendiger. Maar dit is ook weer niet eerlijk tegenover Kampen ... die hebben we bezocht op de dag dat de kappers gesloten zijn ... en let er maar eens op ... de maandag is altijd de kalmste weekdag in de stad. Maar het was wel leuk toeven hier, de tijd is voorbij gevlogen.
Iets gaan eten in een viszaak en dan de stad afgestruind. En nog steeds stappen we keer op keer boekenwinkels binnen ... maar we kopen geen boeken meer. Dachten we in Maastricht iets unieks beleefd te hebben, een boekenzaak in een kerk .... ze hebben dat hier ook En interieurwinkels, kunnen we ook moeilijk aan voorbij ... maar ook daar hebben we aan boord geen plek voor ... dus zijn dat altijd redelijk economische uitstapjes
Peter trakteerde op koffie en gebak ... geen gewone koffie hé, maar zo'n specialke bij een barista ... tja een mens moet mee in deze trendy wereld
Rond 18:00 werd het me te koud en werd ik ook wat moe én moet ik ook nog een verslag schrijven voor mijn beste lezer ...dus zijn we naar ons Mira teruggekeerd.
Onze stappenteller gaf 11.000 stappen aan (naar boven afgerond .)...niet slecht, maar heb gisteren te horen gekregen dat mijn broer, op zondag, 19 mei 2019 een halve marathon (Britain's Ocean City) in Plymouth heeft uitgelopen, zonder training. Dat verdient een speekmedaille van zijn schoonbroer en grote zus. Chapeau!
Hier aan de boot nog een tijdje staan babbelen met een wandelaar, hij heeft ook spudpalen, maar met een ketting ... zo hebben de heren even een boompje opgezet over de voor- en nadelen van deze en 't gindse. Nadeel met ketting, die kan eens vast komen te zitten in de koker, heeft hij eens voorgehad. Hij heeft ons ook verwittigd dat er ergens een vaarbeperking is op onze route, dat er maar schepen door kunnen tot 4,5 meter. Och voor ons niet zo erg, we varen zonder vaste planning, als je 7 weken hebt, moet het allemaal niet te strak op voorhand gepland worden.
Nu gaan we nog een beetje chillen (ook trendy hé ) met zicht op de peperbus (zo noemen de Zwollenaren hun markante kerktoren omdat ze vinden dat die op een peperbus lijkt).
We wensen jullie een gepeperde nacht,
Peter & Conny (de laatste is de ondergetekende in dit verhaal, maar dat had je, beste lezer, natuurlijk al door )
We liggen in Kampen, en als overgang van de stille natuur naar de bewoonde wereld valt dat dik mee. Vrij rustig liggen hier.
Eerst en vooral wil ik onze zonnecrème, gekocht in Maarssen, factor 50 verkopen. Want sinds we die gekocht hebben, hebben we enkel bewolking of regen (vandaag wel een droge dag) gehad
Onze tocht vandaag ... over het Veluwemeer, naar het Drontemeer, via de Roggebotsluis de IJssel op tot in Kampen. Vanaf dit stuk van de IJssel is het voor ons onbekend gebied. De IJssel (van Zutphen naar Arnhem) hebben we al ooit eens bevaren met de Estée S ... een verschrikkelijk stuk tegenstroom à 6 km/uur. Nu is het ook een saai stuk tegenstroom, maar we halen 9 km/u met dank aan de wind in de poep.
En we hebben een nieuw, grappig fenomeen ontdekt ... mensen die buiten varen met een duikbrilletje op ... echt waar! Koddig om zien, maar wel begrijpelijk, af en toe ziet ons schip zwart van de insecten, ze komen in wolken op je schip af ... als je dan buiten vaart . Gelukkig vliegen ze ook dikwijls en masse weer weg. Op de IJssel hadden we gezelschap van wat kwikstaartjes, plezant om zien, hadden we een beetje afleiding en werden de insecten met veel smaak verorberd ... een win-win situatie? Niet echt, teveel eten kan op de darmen werken ... en waar leeg je die dan ... bij je gastheer uiteraard ... gewoon een kwestie van de cholera of de pest
Toen we bijna op onze bestemming kwamen, kregen we een oproep van een passagiersschip (van het genre dat we regelmatig zien passeren langs onze jachthaven) - hij wil draaien en wil weten of we willen wachten tot hij zijn manoeuvre heeft uitgevoerd ... hij roept op a) in het Duits, en b) noemt onze drijvende woning Mira-shity (zo klonk het toch) . Tuurlijk gaat veiligheid boven trots, maar toen hij vroeg wat we van plan waren heb ik in mijn beste Nederlands geantwoord dat we wel zullen wachten ... Mira-shity ... Mijn juf Duits, die me 3 jaar les gegeven heeft, neemt direct ontslag als lesgeefster als ze dit leest ... sorry Antonia . Maar goed zijn gebarentaal achteraf ... zwaaien en zwaaien en blijven zwaaien heeft veel goedgemaakt.
De havenmeester stond ons, zoals vooraf gezegd aan de telefoon, al op te wachten ... we waren bijna binnen, zegt hij ... graag achterwaarts binnenvaren, voor de veiligheid (dan vooral met het oog op het weer buitenvaren ... beroepsvaart). Supervriendelijke uitbating hier (ook hier hebben ze weer 3 meter van ons schip gedaan ).
En dan onze wandelschoenen aangetrokken en in Kampen rondgewandeld ... valt goed mee dit Hanzestadje (Hanzesteden, samenwerking van kooplieden uit Duitse en Nederlandse steden). Wat scheve torens (Peter is er in geslaagd om de toren recht te trekken (hiermee bedoel ik dus fotograferen) en de omliggende huizen scheef te portretteren. En de toerist uitgehangen hé ... winkeltje in, winkeltje uit ... terrasje hier, terrasje daar ... (bewolkte dag, maar droog en redelijke temperaturen), ...
Morgen naar Zwolle of Hasselt of Zwartsluis ... allemaal goed, allemaal richting Friesland
Na, dann bis morgen
Peter & Conny
Traject; Veluwemeer, Drontemeer, via de IJssel tot in Kampen
Deze morgen, bij het opstaan was het nog vrij mistig, maar tegen de tijd dat we onze ochtendrituelen gedaan hadden, was het zicht weer 100%.
En we zijn gewoontedieren, we varen weer naar Pierland op het Veluwemeer. Er zijn tal van leuke eilandjes om aan te leggen (zoals het Gents klinkende Kluut of er is nog eentje waar je in je nakie mag rondlopen, maar dat zie ik niet zitten, ik heb een valling. Trouwens, die liggen allemaal in de buurt van campings, jachthavens ... dit betekent veel dagjesmensen die zo'n eilandje bezoeken en picknicken of barbecueën. ... niet zo rustig dus ... We kiezen weer voor hetzelfde vredevolle plekje van vorig jaar ... vredevol ... wat heet ... vlakbij is een vlieghaven ... en de ganse namiddag zijn er al stuntvliegers aan het oefenen ... moesten we ze nog zien, zou dat nog wat spektakel opleveren, maar we horen alleen hun echt wel luidruchtige motorgeronk ... dat ze maar rap zonder kerosine vallen
Zojuist is de havenmeester komen ontvangen ... op een knalgele zitmaaier met een grote snor voorop . Ik zei hem dat we vorig jaar nog bij hem langs moesten komen wegens zijn kortademigheid, dat hij nu wel een goede oplossing gevonden had. Bingo! Vorig jaar moesten we voor 20 meter boot betalen, dit jaar voor slechts 15 meter
Verder zal het hieraan boord sowieso stil zijn ... het is hier beeld zonder klank ... ik heb niet veel stem, als ik iets zeg , krijg ik een kriebel in mijn keel en moet ik hoesten ... vorige week had Peter daar last van ... alleen bij hem valt dat veel minder op ...
Dus vandaag gevaren van ons vertrekpunt 'De dode Hond' (zo genoemd omdat er iemand zijn hond daar begraven heeft, ge moet er maar opkomen) - via Eemhof, daar liggen jachten die in de Middellandse Zee niet zouden misstaan (en die we vorig jaar op exact dezelfde plek hebben zien liggen - misschien wel te koop? Iets voor de havenmeester van Langerbrugge. Dan tussen 2 meren nog even een sluisje gedaan, ik had bijna mijn eerste sluiservaring te pakken, want Peter was de mast nog aan het platleggen ... bijna, maar gelukkig was hij in tijds terug om te manoeuvreren .
Terwijl we gisteren een beetje konden meegenieten van een triatlon in Almere (vanop het water weliswaar), konden we nu waterskiën achter speedboten aanschouwen ... redelijk spectaculair om zien ... maar niet spannend ... eentje was een kwartronde voor de rest ...
En de rest van de dag? Geluisterd: naar de donder, de regen op ons dak, de luidruchtige vliegtuigen (we weten nu dat als hun brandstof op is, ze gewoon gaan tanken en herbeginnen ), en de stilte van Conny
We hebben nu een week natuur gesnoven ... goed voor de portemonnee dat niet, maar nu hebben we toch zin in een terrasje, een restaurant, een boekenwinkel, ...
Normaal gezien varen we morgen naar Kampen, als we daar kunnen 'parkeren' ... we zien wel ... que serà, serà ...
Fijn einde van het weekend nog en tot de volgende lezing
).
). We konden ook via de Meppelerdiep (via Meppel, een aangenaam stadje om te vertoeven) en via de Drentsche Hoofdvaart naar Groningen varen. Maar dat hadden we met de Estée S al gedaan ... en we zijn van plan om hier elk kanaaltje, riviertje, meertje van Nederland te verkennen
. Frons nummer 1 van Peter, hij was ervan overtuigd dat we moesten terug roeien naar ons moederschip.
. We hebben ieder hoekje van Giethoorn gezien. Op een bepaald moment konden we afslaan, en dan kwamen we halverwege een meer uit: Belterwijde. Dat gingen we niet doen, zie je ons al roeien op dat meer? De andere kant gaan wij uitvaren, dat zal waarschijnlijk veel korter zijn ... om uit te komen op de ... jawel .... Belterwijde. Maar deze keer mochten we het in plaats van de helft, volledig oversteken. Een beetje spanning moet er zijn in het leven.
Dag beste lezer,
).. 
. Tuurlijk gaat veiligheid boven trots, maar toen hij vroeg wat we van plan waren heb ik in mijn beste Nederlands geantwoord dat we wel zullen wachten ... Mira-shity 
