Inhoud blog

	Wanneer de liefde toeslaat
	nu ook op mobiele sites
	Voor Axelle
	Gedicht voor gedichtendag
	Jij

Beoordeel dit blog

Mijn favorieten

	bloggen.be
	Kreatief

{TITEL_VRIJE_ZONE}

Zoeken in blog

Rondvraag / Poll

Wat vinden jullie van The Phantom of The Opera?

Over mijzelf

Ik ben Maxime
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is Student.
Ik ben geboren op 16/10/1992 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven, muziek en film.
Ik ben iemand die heel graag schrijft en zich vooral bezig houdt met de perfecte man te analyseren... ^^ Ook al weet i

Mijn woord...

Mijn woord dat verder doet denken dan de letters en leestekens.
Welkom op mijn woord. Neus gezellig rond en laat u gedachten meedwalen in mijn verhalen en poëzie.

30-08-2009

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Wanneer de liefde toeslaat

Wanneer de liefde toeslaat in een warme zomer,
dan ben ik blij dat jij degene bent.
Ook al ken je me niet echt,
ook al ken ik jou niet echt.
Toch is er iets.
Het oogcontact,
onze verlegen begroetingen die mij doen zweven.
Zweven en dromen naar wat misschien
nog zou kunnen komen.
Ach was je hier maar bij mij,
dan kon je mijn muze zijn.
De woorden zijn die op mijn papier verschijnen...
En de kussen op mijn mond.

Ik wacht op je.

30-08-2009 om 20:20 geschreven door Schrijfstertje

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

15-03-2009

nu ook op mobiele sites

De site van mijn mobiele blog:

http://mijnwoord.mofuse.mobi/iphone

15-03-2009 om 16:15 geschreven door Schrijfstertje

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (6 Stemmen)

12-02-2009

Voor Axelle

Ze is als een pareltje vanuit de zee.

Ze is als de zon die opkomt en naar ons lacht.

Ze is als de mooiste toon uit een muziekstuk.

Kortom ze is prachtig!

12/02/09

12-02-2009 om 00:00 geschreven door Schrijfstertje

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)

26-01-2009

Gedicht voor gedichtendag

Ogen

Die mij verblinden

En mij stiekem opwinden

In vreemde bogen.

Muziek

Op de achtergrond

In mijn oren

Die mij kan bekoren

Toen ik jou vond.

En dat alles heel ludiek.

Fluisteringen

Tot stil genot

Maak je me zot

In donkere duisteringen.

Zoet

Als honing

Voel jij je als een koning

Met je schattige snoet.

Streling

In je zachte armen

Zodat ik me kan verwarmen.

Met jou, nooit verveling.

26-01-2009 om 00:00 geschreven door Schrijfstertje

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

21-01-2009

Jij

Alleen al bij de
gedachte aan je
verschijn jij
in mijn gezichtsveld.

Oogcontact,
voorzichtig maar
toch sluw genoeg
om elkaar te merken.

Ergens wil ik jou
niet zien en
gewoon vergeten.
Maar dat is onmogelijk.

21-01-2009 om 00:00 geschreven door Schrijfstertje

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

12-09-2008

Voor 'The Man of My Life'

Onbewust trappend op mn hart,

Niet wetend wie ik ben.

Zonder dat ik eraan wen,

Je iedereen van de markt tart.

Jij, aan de andere kant,

Kilometers van me weg,

Met haar en ik heb dus pech.

Jouw naam op mijn wand

Verwarmend in mn dromen

Me dingen wijsmaken

Onder het donzige laken

En dan weten dat je nooit hier zal komen.

12-09-2008 om 19:35 geschreven door Schrijfstertje

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

10-09-2008

De deeltjes versneller in GenÃ¨ve

Vandaag zou de wereld vergaan via een deeltjesversneller die zwarte gaten creëert.
Niet dat ik hierover panikeer, de wereld is voor mij toch één zwart gat.
Eigenlijk ironisch, het ontstaan van zwarte gaten in het heelal...
Zolang ze maar niet in mijn hoofd verschijnen is het goed.
Ik heb al genoeg black out's op de testen van school.
Maar goed, de wereld zou vergaan, vandaag, op deze woensdag...
De aarde zou opgeslokt worden door zwarte gaten.
Allemaal bizarre dingen zeker voor een jonge meid als mezelf : zwarte gaten en de hele aarde die wordt opgeslokt...
Misschien is het nog te zwaar voor mij en mijn soortgenoten (eigenlijk leeftijdsgenoten) om zulke kost te verteren.
Toch is dit iets waar aandacht moet besteed worden.
Zwarte gaten en het opslokken van de aarde...

10-09-2008 om 17:29 geschreven door Schrijfstertje

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)

JIJ

Met Jou
weet ik niet
meer welk lied
ik moet horen in kou
Want alleen Jij
krijgt me heel
warm en dat gevoel deel
ik alleen met jou

10-09-2008 om 00:00 geschreven door Schrijfstertje

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)

20-03-2008

Schoolleven...

Van de tijd van hier en nu

Alles draait om punten en om niks anders.

Buizen worden naar mijn hoofd geslingerd, hoop en moed die zakt tot in het diepste van mijn schoenen.

Hoe moet ik hier nu mee naar huis?

Wat moet ik nu zeggen tegen mijn ouders?

Bossen omhakken door mijn gezaag en de rode vulling van mijn juffrouw is weer op door onze stomme fouten

Dan maar dromen over mooie jongens terwijl hier in de klas maar 2 prooien zitten en waarvan 1 bezet en de andere Wel, daar ga ik over zwijgen.

Mijn ogen dwalen de klasruimte af, zoekend naar iemand die contact met me wil hebben.

De buurvrouw is druk bezig met de andere kant dus kijk ik maar naar buiten.

Er is niks te zien, dan alleen een paar grijze wolken en hier en daar een verloren regendruppel.

Wat zal ik blij zijn als het 4 uur is en de o zo leuke bel van zich laat horen. Dan kan ik de klas buitenstormen naar de bus op weg naar huis.

Maar eerst nog druk overleggen met de rest van de klas wat we allemaal gaan doen deze vakantie.

Vakantie, wat een leuke tijd. Onbezorgdheid over niks. Geen verplichtingen en geen MOET.
Schoolleven word te stressy voor onze jeugd.

Ondertussen de buis vergetend, mama hallo, papa hallo.

En dan de vervelende vraag: Hoe was het op school?

Een grote lach op mijn gezicht, mijn knieën naar binnen gedraait en handjes achter de rug...
"Euh... een buis op economie?"

20-03-2008 om 15:48 geschreven door Schrijfstertje

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

09-03-2008

Twee blauwen ogen

Twee blauwe ogen staren naar me.

Een frons op zijn gezicht doet me beseffen wat ik zojuist heb gedaan

Ik, die verbaasd achteruit spring, stamel een aantal woorden: Sorry, ik ik weet niet wat me bezielde!

Snel draai ik me om en loop weg.

Weg van hem en van mezelf.

Tranen springen me in de ogen en ik kan alleen maar lopen.

Lopen naar het bos, ik klim in onze boomhut.

Een gedachte aan onze kindertijd.

Nu, tien jaar verder, kijk ik naar de tekeningen die je voor me tekende.

En naar mijn teksten die ik voor jou schreef.

Geen liefdesteksten, nee, het waren verhalen die zich afspeelden op zijn tekeningen.

Hier vertelden we elkaar welke avonturen we zouden gaan beleven.

Roodkapje en de boze wolf konden er niet aan tippen!

Vaak speelde hij de held die mij moest komen redden.

En ik de hulpbehoevende dame die een vent nodig had.

Maar door de jaren heen naar het volwassen worden, verloren we elkaar uit het oog.

Woorden, misverstanden en daden stonden tussen ons in.

Tot hij mij na vijf jaar kwam opzoeken

In mijn volwassenheidswezen begon de liefdesvlam te werken.

Langzaam werd ik verliefd op hem.

We gingen vaak uit en hij leerde me de dagelijkse dingen in het leven.

Hij maakte me aan het lachen of was het gieren van het lachen?

En vandaag, nam hij mij uit eten op een heel romantische wijze

Er was kaarslicht, wijn en zijn gezelschap.

Hij praatte met mij over zijn werk en zijn volgende projecten.

Ik luisterde en zoog alles op wat hij me vertelde.

Mijn ogen kleefden aan zijn lippen en zijn ogen betoverden me van kop tot teen.

Hij betaalde en stelde voor om nog wat te gaan wandelen op de dijk.

We zetten ons neer op een bankje en keken naar de zonsondergang.

Hij fluisterde iets in mijn oor, mijn nekhaartjes kwamen recht van zijn adem.

Ik draaide mijn hoofd naar hem en voelde het magische moment.

Zijn ogen keken diep in de mijne en ik weerstond de drang niet meer en kuste hem voluit op zijn lippen.

Waarop hij me aankeek met zijn blauwe ogen en die frons.

Verschrikt draai ik me om, daar stond hij dan in onze boomhut.

Hij kwam op me af met die blauwe ogen die nu pretoogjes werden.

Zachtjes nam hij me in zijn armen en kuste mijn tranen weg, daarna kuste hij me, zoals ik altijd al van heb gedroomd.

09-03-2008 om 17:09 geschreven door Schrijfstertje

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

Archief per week

	24/08-30/08 2009
	09/03-15/03 2009
	09/02-15/02 2009
	26/01-01/02 2009
	19/01-25/01 2009
	08/09-14/09 2008
	17/03-23/03 2008
	03/03-09/03 2008
	21/01-27/01 2008
	14/01-20/01 2008
	07/01-13/01 2008
	31/12-06/01 2008
	24/12-30/12 2007