Mijn persoonlijke tocht op weg naar het ideale gewicht
21-05-2010
Overgewicht
Morgen moet ik eens voor mijn doen vroeg opstaan. Om 10 uur heb ik een nieuwe afspraak bij mijn diëtiste voor een eerste maandelijkse controle. Het zal de zesde afspraak zijn en ik krijg het gevoel dat de consultaties steeds minder nut beginnen krijgen. Positief is wel dat de prijs per consultatie nu 'slechts' 17 euro is, waar ik voor het eerste gesprek en de eigenlijke opstart van mijn officiële dieet 47 euro moest neertellen. Voor mensen die ook een dieet overwegen onder professionele begeleiding: het wordt niet echt genereus terugbetaald. Althans toch niet wanneer je bent aangesloten bij de christelijke mutualiteit. Diezelfde mutualiteit betaalt trouwens slechts één keer een dieet voor een klein deeltje terug...
Maar bon, ik besef ook wel het belang van opvolging en ik zou graag morgen de nieuwe verhouding tussen de spiermassa en vetmassa in mijn lichaam nog eens willen berekenen. Het is bovendien ook zo dat dikke mensen niet overal proportioneel dik zijn. Bij mij zijn de probleemgebieden de armen, kort gevolgd door de buik. Vandaag ben ik trouwens weer op de weegschaal gaan staan, die me positief verraste met een resultaat van 90,8 kilo, een nieuw diepterecord en bijna een nieuw voordeur. Volgens gezondheid.be is mijn BMI-index daarmee nu onder de grens van zwaarlijvigheid gedaald en ben ik nu een persoon met overgewicht. Exact bedraagt die index bij mij nu 29,7.
Voor de lol heb ik ook eens gecalculeerd hoeveel ik zou moeten wegen om een normaal BMI-cijfer te halen, namelijk eentje tussen de 20 en 25. Wel, in dat geval zou ik 75 à 76 kilogram moeten wegen. Ik heb daar eens goed mee gelachen en het bewijst nog maar eens de relativiteit van diezelfde overbekende index. Ze houdt immers geen rekening met de spiermassa, want onder de 80 kilogram komen is voor mij bijna niet mogelijk, of ik moet spierweefsel afbreken.
Morgen wil ik de diëtiste een aantal vragen stellen ook. Of het bijvoorbeeld kwaad kan om in plaats van een liter water een liter Cola Zero te drinken? Welke producten nu echt light zijn? Wat ze denkt over pasta- en/of groenteslaatjes en hoeveel calorieën je eigenlijk dagelijks moet opnemen opdat je gezond blijft afvallen? Dat zal wel snor zitten, maar ik wil het toch controleren...
Hoewel het niet mijn bedoeling is alles van mezelf tot in het fijnste detail te onthullen, wil ik het toch even hebben over mijn vader. Wilfried van Maele is een 55-jarige metaalarbeider die vorig jaar het landbouwbedrijf van mijn grootvader heeft overnam, toen die laatstgenoemde erg plots overleed. Een vijftiger die ontzettend hard werkt en voor zijn kinderen veel over heeft.
Ik en mijn vader komen goed overeen en we lijken ook veel op elkaar, zowel qua uiterlijk als van karakter. Van hem heb ik mijn soms zo kenmerkende verstrooidheid meegekregen, mijn impulsiviteit, maar ook mijn vriendelijkheid en behulpzaamheid en het vermogen om onder alle omstandigheden jezelf en anderen te relativeren. Ook zwaarlijvigheid is iets waar we beiden aan 'lijden'. Maar voor hem zou op dieet gaan moeilijker zijn, want de kwalijke eetgewoontes die hij heeft zitten te diep verankerd in de persoon die hij is en hoe hij zijn avond doorbrengt. Bovendien zit obesitas er langs die kant van de familie echt ingebakken. De keuken die hij (en mijn oma) produceert is heel erg lekker, maar vaak ook erg zwaar en enorm grote porties. Er heerst een mini-subcultuur waar een volle tafel bijna noodzakelijk is en waar je enorm veel keuze hebt uit wat je allemaal wil eten.
Het probleem is dat ik daar regelmatig nog kom en dat ik iedere keer terug wat gewicht aangekomen ben als ik hier in Brugge terug op de weegschaal ga staan. Vandaag wees de digitale weegwijzer naar 93 kilo, waar dat drie dagen geleden nog 91,6 kilo was. Het is vervelend om telkens terug omlaag te moeten knokken en wetende dat je bij je vader toch je best doet om zo 'gezond' mogelijk er te eten. Ik kan toch ook moeilijk verlangen, laat staan eisen, dat mijn vader en grootmoeder, mensen van 't goei leven zich aanpassen omdat ik op dieet ben? Het is een moeilijke kwestie, maar ik denk dat ik de volgende keer toch een keukenweegschaaltje meeneem naar Eede.
Van dik naar dun
