erika is weg. het is mooi geweest, een week samen optrekken,het doet een beetje raar weer alleen te zijn. we zouden vanmorgen nog samen ontbijten in de parador, daar kunnen elke maaltijd tien pelgrims gratis eten in de keuken, maar zij wil trekken en daar niet op wachten,ontbijt is pas om negen uur en de zon maakt het gauw zwaar om te fietsen, ik begrijp het, en blijf alleen achter op het nog lege plein. om negen uur zijn we welgeteld met drie, de twee duitse dames waren gisteravond elf en twaalf, vandaar dat ze hier weer staan. we worden aan de grote deur binnen geleid,maar wel naar een apart kamertje, meer dan tien kunnen hier niet zitten. we moeten zelf ons eten ophalen en weer afdienen, het is eenvoudig maar lekker. de keuken van de parador is indrukwekkend, er is al volop drukte, men werkt er in een boel verschillende ateliers,heel georganiseerd. het is toch een apparte ervaring. op de terugweg heb ik mooi de gelegenheid om de interieurs en de binnentuinen van de parador te bekijken. buiten ziet het er uit als een mastodont, van binnen doet het heel vriendelijk aan,met smaak ingericht en bemeubeld. in een vroegere kapel is een reusachtige eetzaal, zowat het enige wat niet knus lijkt. dan ga ik op mijn gemak mijn boeltje inpakken. een luxe vind ik, ik heb rustig de tijd, moet alles ook herschikken wegens anders reizen vanaf nu, dus andere dingen moeten meer binnen handbereik. erika heeft nog een geschenkje verstopt tussen mijn spullen, da's lief, zelf heb ik daar natuurlijk niet aan gedacht. ik gebruik ruim een uur, dan ben ik klaar. om mijn fiets te verpakken ga ik in een ferreteria een stuk noppenplastiek kopen en een rol kleefband, het pak is enorm, ik heb zeker veel te veel gekocht, mijn bepakking begint er potsierlijk uit te zien met dat grote ding op mijn bagagedrager. gelukkig weegt het nix.. onder het pakken heb ik besloten naar een albergue te gaan die buiten de stad ligt, op de weg naar het vliegveld, da's 2 vliegen in een klap: handig voor morgenvroeg en nog even op adem komen buiten de drukte, dat hoop ik tenminste. maar eerst nog dit geschrijf, en nog een wijntje + tapa's hier, dan ben ik op terugweg..
emilio
het kan ook erg zonnig zijn in gallicië, gelukkig maar. de tapa's in de stad heb ik overgeslagen, ik wacht tot ik goed buiten ben en de eerste klim achter de rug . dan vind ik mijn favoriete stek, een wegrestaurant. koele aankleding maar verzorgde bediening.ik drink een glas, als ik anderen zie aan tafel gaan eet ik ook een meñu del dia, eenvoudig goed, en goedkoop. de enige albergue onderweg ben ik nu voorbij, het is een groot gedoe, meer dan honderd bedden vertelde de vrouw in het restaurant en ik rij maar op goed geluk een eindje verder. op 2 km van het vliegveld is een laatste dorp, gehucht eigenlijk, met 2 hostals. het eten,de bijhorende wijn en de zon maken me loom, ik stop en vraag een kamer, twijfel maar verklaar me zelf een beetje gek dat ik het niet doe, 20is niet veel, het is net en rustig. de moeheid van de lange reis overvalt me een beetje, ik ga languit voor een goed uur. dan even wandelen, veel is er niet te zien, en toch is alles weer anders. het vliegveld kan niet druk zijn, ik heb nog nix gehoord. bram, mijn zoon, belt me op,het thuisfront wordt een beetje ongeduldig denk ik. ik hoor wardje,mijn kleinzoon, op de achtergrond,hij doet vlot zijn verhaal en werkt aan een laatste tekening voor mij. ik hoor dat hij gegroeid is, een vlotte babbelaar is hij altijd al geweest. in het andere hostal vind ik internet, het is een beetje een verslaving aan het worden. nu ja, buiten is het toch te warm voor iets anders, zelfs op terras smelt men weg. veel pelgrims hier, in de andere richting nog, het doet raar om tegen de stroom in te gaan,ik voel me niet meer echt verwant, of toch minstens anders . hier kom ik alleen maar spanjaarden en italianen tegen, raar is dat, of durven die wegens minder taalbarriere meer de toeristenaccomodatie als de albergues verlaten? het blijft een raden, maar lijkt plausibel. morgen heb ik een groot gat in mijn tijdsschema. ik land om 10.30 en stijg pas op in de avond. benieuwd of ik in barcelona geraak, het wordt in elk geval vermoeiend maar daar moet ik nu eenmaal door. ik hou niet van vliegen.. hasta la mañana,
emilio
Reacties op bericht (2)
12-06-2009
Finitos
Miel,
proficiat met je prestatie. Wij vinden het fantastisch wat jij gepresteerd hebt. Je bent natuurlijk héél welkom in Viven. Het gras is gemaaid door buurman Bart zodat je rustig kunt relaxen als je thuis komt. Ik ben benieuwd je te zien en verlang al nar je reiservaringen. Tot (over)morgen.
Maria en Geert
12-06-2009 om 18:33
geschreven door geert slabbinck
Welkom thuis !!
Hey Miel !
Wanneer ik goed begrijp zou je morgen in de loop van de dag terug thuiskomen . t'zal ook even wennen zijn , want uiteindelijk was het toch een hele ervaring ; je zult wel thuis zijn , maar de gedachtengang zal vermoedelijk nog wel een tijdje op andere plaatsen zijn ook ! Vandaag mooi weer hier , en hopelijk blijft het hele weekend een beetje zonnig ! Ik wens je een goede terugreis en tot later .
