deze auberge wordt een beetje militair gerund: alles met pasjes en achter slot, zo ook mijn fiets.ik kan hier niet weg voor acht uur, ook al door het laat ontbijt. het is erg warm vandaag. de rit loopt meestal vlak op rustige wegen: alleen een paar korte klimmetjes.de dorpen liggen eerder ver ui mekaar. terwijl ik water tank op een kerkhof komen de twee oude belgen me weer voorbijgesjeesd, het is een voortdurend kat- en muisspelletje. ik stop zo om het half uur om te drinken, vind een piknikbank in nouatre, lijkt een garnizoenstadje. ik neem me voor een siësta te doen als de warmte te erg wordt. chatellerault komt er aan. ik lees in de gids dat er een mooie st jacobskerk is en bezoek ze, éen van de eerste monumenten die ik aandoe. de fietsweg naar poitiers ligt slecht: een stukje r.n. die parallel koopt is veel beter voor mijn billen. ook omdat ik anders poitiers niet haal en geen zin heb om te kamperen blijf iker op, ondanks de drukte. de fransen zijn erg charmant voor fietsers op de weg: iedereen vertraagt en/of rijdt in een boog om me heen. je vindt er ook meer accomodatie van eten en drinken dan langs de fietswegen. bij rustpauzes xord ik regelmatig herkend en aangesproken als compostelaganger: bonne route, bonne courage! poitiers ligt beneden, en de auberge weer helemaal boven aan de andere kant.zware laatste loodjes dus. de ame aan de receptie is vriendelijk maar lijkt onbekwaam: de formaliteiten gaan tergend traag. ik beklaag de groep trekkers te voet die binnenspoelen terwijl ik aan de beurt ben. het is hier al een eind buiten het centrum, lijkt op een gemeentelijk domein, erg rustig. de douche doet deugd,zeker na de r.n. er is een klein winkelcentrum vlak hiernaast, ik ben te moe om weer naar het centrum van de stad te fietsen,ik ga binnen iets drinken. tot mijn verbazing is er gekookt in de auberge: na een beetje aandringen wil de kookin nog wel iets in mekaar flanzen: après huit heures, ok? ik ben al blij met om het even wat, het wordt een stevige deugddoende maaltijd. internet is hier niet meer: désolée. bij ons zou dat toch niet kunnen denk ik mijn fiets neem ik best mee op mijn kamer, zo wordt me aangeraden. ik til hem op mijn schouder,enkele trappen op: zo zwaar, dan nog zonder mijn tassen! ik ga vroeg slapen. 117 km 16.7 gem. 571 totaal omhoog, max. hoogte 154 m
de internetverbinding in de auberge de jeunesse waar ik verbleef was vreselijk: duur en helemaal verouderd, ik moest iedere tekst 2 keer over doen wegens 1 aanslag op de drie ontbrekend-en ik typ niet snel. ik was vroeg in tours.hoopte op een wasserette en internet: het ene was er dus wel, de wasserette was niet ver af , dus daarheen. ik ben verbaasd reeds zoveel wasgoed te hebben. onhandig als ik soms ben kreeg ik het ding niet gestart, gelukkig is er een noodnummer . de man belooft in 20 minuten daar te zijn, en is er wonderwel. bleek ik te weinig te hebben ingeworpen! maar eind goed al goed. de toeristische buurt, een paar straten en een pleintje is onaantrekkelijk door de commerciele drukte. een beetje verder zijn les halles: meestal een referentie om eettentjes te vinden. in de eerste zaak word ik geweigerd wegens alleen: désolé, pas de place, hoewel ik lege tafels zie,maar ik begrijp.; een ander zaakje loop ik eerst voorbij maar iets maakt het aantrekkelijk.bingo! het eten is fijn, de bediening aangenaam: als dat geen homo's zijn.. ik vertoef niet lang meer en ga slapen
ik pak in stilte mijn spullen in,probeer alles zo droog mogelijk te houden. alleen de tent is erg nat.'s morgens is het kil, zaak van zo vlug mogelijk warm aangekleed te zijn, ik ben als de dood voor ziek worden nu,maar tot hier toe lukt het aardig.je zou denken:naar het zuiden wordt het beter maar in de reisverslagen die ik las is het hoog in spanje dikwijls nat, en dus koud. het is nog net niet licht als ik op de fiets zit, ik moet mijn houding een beetje zoeken voor mijn zitvlak. na een eindje gaat het wel.het is een vrije dag, en de fransen houden zich daar aan. voor 9 u komm ik geen kat tegen.in ieder dorpje hoop ik op een bakker, niet dus.zelfs in vendome, toch al een echte stad,geven ze niet thuis. ik laat me daar de eerste keer weer meeslepen in een afdaling,en rij verkeerd. het is niet de laatste keer vandaag. je moet ook zo goed op de weg letten bij het afdalen, als ik klim heb ik meer tijd om op de aanwijzingen op mijn scherm te letten... het weer is zwoel, hoewel niet echt zonnig. ik smeer me toch in. er is sprake van "orages", ik voel ze naderen. tegen tienen vind ik eigenlijk een bar met koffie en een bakker met broodjes. ze krijgen hier nogal wat compostelagangers over de vloer, nu vooral hollanders, volgende maand verwachten ze meer belgen. tegen de middag foerageer ik in chateaurenault, ik heb al in de gaten dat het anders riskant wordt. even buiten de stad begint het te rommelen. ik loer naar schuilplaatsen: een leegstaande schuur, een open garage naast de weg..als het onweer losbarst- het is er opeens zit ik redelijk confortabel in een ruime bushalte. j'ai du vin,du pain, du boursin en nog een paar lekkere dingetjes.. na een uurtje kan ik verder, het houdt toch niet echt op,maar mijn regenkledij is ok en voor de ergste vlagen schuil ik nog even onder een grote eik. naar tours toe is het nog erg klimmen door vouvray. veel nieuwe wijngaarden zijn geplant.
zelfs de langslapers onder de pelgrims zijn al een tijdje weg. omdat ik niet van plan ben ver te trekken ben ik niet echt gehaast. het is prachtig weer en het loopt echt lekker, de gemakkelijkste rit tot nog toe. er zijn maar een paar korte klimmetjes,wel nijdig. tegen de middag zet ik me na zo'n klim ,ook omwille van rugpijn tegen de talud van de weg, ik doezel weg, schrik wakker, zoek een andre plek waar ik beter kan een dutje doen. iets verder zitten een paar mensen van op de camping te piknikken,ik sluit me bij hen aan en eet ondertussen ook. zij weer weg.. je blijft mekaar maar tegenkomen,of je nu sneller of trager gaat. weer een eind verder kom ik ze weer tegen. omdat ik ben vertrokken met slecht weer ben ik mijn zonnecreme vergeten, mijn oren zijn al met een randje zwart geblakerd,mijn armen voel ik ook branden, bij een leclerc ga ik eerst shoppen, ook proviand. de zonnecreme is een balsem.het is echt zuiders nu, en een mooi parcours. ik heb een gite in gedachten voor de nacht, maar de telefoon wordt niet beantwoord. al ik aanbel is er geen plaats,niet erg als ik de vrouw zie. 15 km verder is een camping municipal,mooi,rustig, goed sanitair. ook anderen die ik gisteren zag komen aangespoeld,maar ik heb nog niet veel zin in gezelschap. ik geniet van het mooie weer, ga een fles wijn en ander lekkers kopen en laat een reuze pizza brengen. ik eet alles op. denk eerst een dutje te doen maar slaap door. ik schrik wakker van het vogelgefluit, nog niet uitgerust.: half een, en volop vogelgezang, het blijft de hele nacht,nog nooit meegemaakt. dit moet een paradijs zijn voor ornitologen ! 87 km 15.9gem. 424m omhoog 173m max stijging
ik merk dat ik niet normaal ben,rijkelijk laat, maar ik merk het toch. ik ben ook hier als eerste wakker. ik fris me een beetje op en ga naar de stad, op zoek naar alles & nog wat, vooral een lekkere koffie. chartres is een heel propere stad, afgaand op het aantal mensen van de reinigingsdienst die aan het poetsen zijn, het is nog geen 6 uur. verdr zie ik niemand dan een groenteboer die zijn groenten zorgvuldig aan het oppoetsen is op de openbare markt, hij is daar de enige.ik loop even door wat de oude stad moet zijn, het boeit me matig. de bevoorrader van de krantewinkels-dat zijn er heel wat in frankrijk- rijdt me met zijn camoinette voor waar hij de eerste warme bakker vermoedt, ook nix. hier en daar komen voetgangers tevoorschijn, de stad is dan toch bewoond, ze gaan allemaal in dezelfde richting, ik loop mee, naar het station.la boulangere verkoopt me een beetje nors een lekkere dubbele expresso, met een croissant,dan nog een pain au chocolat. vooral de koffie is lekker.ik wandel maar wat,voorzichtig, heel wat van mijn spieren zijn stijf. ik volg de jongelui die nu stilaan richting centrum trekken, nar school. de meisjes zien er vroeg volwassen uit, er lopen er tussen die wel 25 lijken. hoe zien die er uit als ze 25 zullen zijn? ontroerend en van overal: een pril koppeltje,afgezonderd van de rest,hand in hand.de touristische dienst opent pas om 9 uur, ik wacht hier niet langer en ga terug naar de camping. kamperen is een mooie noodoplossing vind ik. 's morgens is het een ellende. zelfs bij mooi weer als nu is alles drijfnat van de condens, als ik mijn tentje droog wil inpakken moet ik wellicht wachten tot de middag. ook mijn donsslaapzak is klam. gisteren was het iet anders, maar bij het openzetten in de zon was het wel in een wip droog. toch maar meer uitkijken naar ander logies.
een goeie fiets is een must. wat ik al heb gemerkt dat mijn kleinste versnelling nog niet klein genoeg is: ik heb er gezien die heel wat soepeler blijven ronddraaien, en daar komt het toch op aan. tip voor uitvinders: een automatische versnelling op de fiets die je kan instellen op je eigen krachtontwikkeling
internet verbinding is in frankrijk niet vanzelfsprekend, en indien beschikbaar meestal heel traag.gaat meestal bij gebrek aan kabel via te zwakke telefoonlijnen. als ik ooit eens vijf minuten tijd heb probeer ik eens foto's op te laden, hoewel, ik maak er niet zo veel. achteraf zal ik weer dikke spijt hebben zeker? nu ga ik weer pakken, en een eindje verder trekken. het is al laat, erg ver kom ik niet meer. tot de volgende internetverbinding, miel de pelgrim
als een marmot heb ik geslapen.wakker bij het eerste hanengekraai. ik mis koffie, vind bij een tweede inspectie van de keuken nescafe. na het kraaien van de haan beginnen de zangvogels op het gemak alles weer gepakt(zeep vergeten in de douche!) en gezakt, daar gaan we weer. het is nog muisstil op de boerderij. mooie morgen, wel koud. op weg naar noyon kom ik in een landschap waar ik herten verwacht.en een beetje verder staat inderdaad een ree met kalf op me te wachten. te traag voor een foto, maar zoiets kleurt mijn dag. compiegne was gisteren inderdaad te ver gegrepen: ik zit al aan 40 km als ik in de stad kom. in de touristische dienst blijk dat ik de hele dag een verkeerd nummer heb gebeld. foutje van vriend clemens. ik krijg een stempel in mijn boekje. naïef dacht ik dat het klimmen voor later was: het klimt hier, tot 10%! tegen de middag kruis ik een route nationale. iets verder op de r.n. zie ik een dorpje, daar moet een routier zijn. klopt nog ook. ik neem de lichtste lunch, bang voor de hellingen die nog komen. het weer is beter. na de middag kan ik zelfs in korte mouwen. de wind blijft hard uit het zuiden, maar se route loopt in een grote boog rond parijs, dus meer west, zo heb ik de wind niet echt op kop. het blijft wel hard labeur. ik wil graag op hotel, maar meru, het laatste stadje, lijkt wel een stad in afrika. ik vind ook geen hotel. 10 km verder in henonville is nog een camping, dat wordt het dus. de laatste km er naar toe is weer een helling van 10%.. ik ben stikkapot. zodra mijn tent staat doe ik eerst een dutje. slechte camping trouwens vind ik. 4 van de zes nederlanders die ik al tegenkwam staan hier ook, die vinden het best. er is letterlijk ix in het dorp. mijn avondeten is wat mij rest van gisteren. ik had het mij anders voorgesteld,frankrijk...ik mis een flesje wijn.
119 km 13.5 gemiddeld stijging 834 m hoogst punt 208
zoals gewoonlijk eerst wakker. ik wil hier zo vlug mogelijk weg. mijn tent nat ingepakt, vind iik niet leuk, mijn bagage is wat rommelig nu. het is nog niet helemaal klaar, ik controleer mijn achterlicht wel drie keer, ik moet immers op de weg rijden. gelukkig zijn de fransen voorzichtig: als ze niet in een wijde boog om me heen kunnen blijven ze achter, ik zie dat niet gebeuren bij ons. aan een bosrand zie ik weer twee herten. ik ben niet van plan zo hard te fietsen als gisteren bij de eerste kruising van een grote weg rijd ik naar het vlakbije dorp/stadje. het is nog geen zeven uur, ik moet wachten op de bakker. ik stop regelmatig, drink ook veel,laat mijn bus iedere keer weer bijvullen in de bar-tabacs waar ik stop voor koffie. er zijn weer een paar nijdige klimmetjes, als ik teveel moeite heb stop ik en kom even weer op adem, vervloek soms mijn bagage maar weet niet wat ik ervan kan missen. in een afdaling rij ik een afslag voorbij. vloeken! ik moet weer omhoog.. het is lekker hard naar beneden, maar in tijd moet ik 7 keer langer klimmen en dus afzien dan bij dalen.. geef mij maar platte wegen, maar die zijn er hier helemaal niet. ieder afdaling huiver ik al bij de gedachte aan de klim die er op volgt,onvermijdelijk. bij het kruisen van de seine stop ik even, voel me duizelig, lichte paniek: te weinig gedronken,te weinig suiker? er is een supermarkt en ik sla fruit en druivensap in. het gaat voorbij. op de middag heb ik net 60km. omdat ik niet zo ver wil rijden mik ik op een gite een eindje voor nantes. omdat de weg glooiender is geworden reken ik dat ik het haal om 16.00 hr.er is geen plaats! dedju, het is lastig weer op te stappen ,ook al is het prachtig weer. mijn gat doet erg pijn,ik wil stoppen maar moetnoodgedwongen nog 15 km verder, tot in chartres. als beloning heb ik een mooie camping met alles op & aan, zelfs een pc.. nu nog iets leuk zoeken om te eten, en morgen ga ik eerst op stadsbezoek, rij maar een goeie halve dag dan. in chatres zie ik de eerste compostelatekens op het fietspad, ook in de camping . er zijn verschilende (hollandse) caminogangers op de fiets.
123 km, 13.6 gem. tot. stijging 1003m,hoogste 192m camping kost hier 7.70,gisteren 10
redelijk geslapen: een tent is geen hotelkamer.het waaide erg en het regende veel.ool als ik wakker werd om een uur of 5 ik wil blijven liggen tot het over is,maar kàn dat niet: wakker=opstaan! de anderen op mijn camping geven geen kik. ik eet de resten van mijn piknik en pak alles weer zorgvuldig in. klaar een heel stuk na zes uur. het is koud, ik trek alles aan wat een beetje warmt, alleen mijn benen niet, die draaien wel warm.. het schiet niet op. en de wereld is lng verlaten, zeker niks open voor een kop koffie. als routier was ik anders gewend,reed toen ook op andere wegen.. als ik stop om even te rusten,drinken,een stukje fruit,komt een andere pelgrim aangesjeesd. mijn eerste ontmoeting op de camino met een lotgenoot, een hollander van mijn leeftijd. gisteren deed hij maar zestig km met dat weer. we rijden elk appart verdr, ook zijn wens.ik blijf tocheen tijdje in zijn buurt, tot ik even verkeerd rij. nog 2 andere pittige 60plussers halen me in, sakkerend op het weer. ik zie ze later in st quentin terug,maar ik moet dringend foerageren: de winkels zijn open tot de middag op zondag, maar maandag is bijna alles dicht weet ik uit ervaring. het loopt niet lekker vandaag, om het half uur stop ik,maar ik wil persé naar compiegne. ik heb al een paar keer de info touristique daar gebeld- zij houden de sleutel-maar krijg geen gehoor.. in bussy wordt het verkeer gestopt door een echte gendarm,compleet met snor,het lijkt een karikatuur. er moet een wielerkoers langs, het duurt eindeloos. meer volgwagens met veel getoeter dan renners, een farce. terwijl ik wacht word ik aangesproken door een man: tu vas à compostela? je vous présente mon logis, gratuit pour vous. aarzelend door verbazing ga ik er toch op in,ook door de onzekerheid rond compiegne. het is meer dan ik durf wensen. ook de vrouw heeft compostela in haar hart. na een douche dineer ik uitgebreid met droge worstjes, 2 kazen ,een paté en wijn natuurlijk. goed bezig. de wind lijkt geluwd, morgen ook hoop ik maar ik hoorde nog geen meteo.
102 km 13.6 gemiddeld hoogteverschil 673m, max.150m adres: famille codron,la cressonnière à bussy . voor mij: gratis
op een normaal uur wakker, en op tijd weg. na mijn ontbijt per toeval om 06.00 hr precies vertrokken. de meteo is zoals verwacht,dus slecht: met vlagen nat en sterke wind uit het zuiden, mijn rijrichting. toch wil ik een hele rit doen: ik plan compiegne te halen in 2 dagen, dan is het rotnoorden voorbij en wordt de accomodatie beter-naar het schijnt-.. ik passeer het kerkhof en keer op mijn stappen terug voor een korte pauze bij sonny. het eerstvolgende uur fietsen we samen. sonny, je laat me nooit meer los. ik vecht daar niet meer tegen.
ondanks de felle tegenwind schiet ik goed op. een vroege boer in schuiferskapelle/tielt wil wel een praatje maken: van waar ben je?daar had ik familie wonen. ik had ze nog gekend ook. voorbij moen, tegen spiere-helkijk doe ik een eerste pitstop:café la france:2 warme cecemel voor 2, ik rij blijbaar in de goedkope richting. de cafebaas,aan de netheid te zien duidelijk een man alleen,wil ook al weten van waar ik kom. hij vertelt enthousiast over een boerderij waar hij als chauffeur kalkoenen ging laden: de groeten aan mijn zus beatrijs! de wereld is niet groter. grappig is dat
het draait toch tegen één uur als ik in doornik kom: hier sluit ik aan op de grote route. ik was er bijna door en wég,maar keer terug: ik moet mezelf een beetje dwingen om te onthaasten ik neem de tijd om de st jakobskerk te zoeken. de inwoners kunnen me niet helpen,zelfs een agente niet. de vierde toren is de goeie. ik hoop een stempel te halen, nodig voor in compostela,maar ik ben alleen in de kerk,geen "tampon" dus. ik trakteer mezelf bij een vietnamees,deed ik nooit eerder(vietnamees) dan maar weer op pad,verder langs de schelde. rij ik moeilijker door het eten? het duurt nog een uurtje voor ik in frankrijk ben. ik wil mezelf trakteren op een picon of zo, maar er is niks, zelfs geen café la belgique. ik wil ergens te stoppen om te overnachten, maar vind nix. de enige gîte is bezet.ik zie 2 grote boerderijen met een binnenkoer in een dorp,leuke kampeerplek, maar niemand thuis.een nieuwsgierige dronkeman wil me een plek verkopen maar ik schud hem af. in mijn gids staat een eind verder nog een kleine camping vermeld. ik foerageer eerst wegens nakende sluitingstijd van de winkels en rij er naar toe. de camping is al 2 jaar dicht. in een café verwijze ze me naar een volgend dorp maar onderweg vind ik een uitermate geschikt "terrein in het wild". ik piknik met smaak: mijn eerste rillettes, flûte, flesje wijn,een bakje aardbeien van de boer.. nog een glas drinken onder de mensen en naar bed.. slaapwel!
152 km 14.7km/hr 593 meter stijging max hoogte 64m adres: cimetière de wasnes au bac-gratis
