|
Hola, vrolijk Pasen allemaal (dat wordt hier ook aan iedereen persoonlijk gewenst mee ne kus; zoals bij Nieuwjaar dus
)
Voor mij geen eitjes dit jaar, want ze waren op, behalve dan eentje van - uiteraard - Maria-Antonia, die is echt te goed voor deze wereld  .
We zijn ondertussen bij het eind van de vakantie begin maart aangestrand en ik zal er proberen nen turbo achter te zetten, want er gebeurt hier meer en meer en het wordt dus moeilijker om bij te geraken, maar ja, mij kennende
:-$
Hier gaan we weer
FIRMAT
28 Februari gingen we naar Firmat, een groter dorp zon 25km van Chovet, maar in mijn ogen half zo groot als Lier. Met de bus van 13u (die er pas om 13u35 was) zijn we dan vertrokken, redelijk comfortabel, maar ondraaglijke geur 
Daar aangekomen zijn we eerst naar de winkel van een oom geweest, zoals de meeste winkels hier was deze ook een rommelkot, kweet niet goed hoe ik het anders moet omschrijven. Je vindt er kleren schoolgrief badspullen juwelen beeldjes en nen helen hoop ander prullen; kortom: van alles een beetje, maar niks fatsoenlijks
Daarna de oudjes naar den optieker en wij een toertje in t dorp gaan maken. Ik kon al snel afleiden dat de mode hier toch wel dezelfde is als in België, alleen iets minder kostelijk. k Heb daar ook ineens de verjaardagscadeau voor Liliana gekocht, zodat ik gene laatste-moment-stress zou hebben
Nadat we dan samen nen bril voor Liliana & Yuyu zijn gaan kopen hebben we de bus terug richting Chovet genomen. Deze bus stopte echter aan het begin van de grote weg richting Chovet, want die reed door naar Venado. Daar stonden we dan te wachten totdat er nen auto voorbijkwam dieje zo vriendelijk zou zijn ons mee te pakken, liften dus
Den eerste passeur - die ook direct stopte om ons verder te helpen - was ne grote camion die 1 persoon kon meepakken, dus de Yuyu daar mee mee. Den tweede passeur pakte Liliana, Marii en mij dan mee. Da bleek ne zot te zijn dieje op die gammele baan 160 reed (ik must direct denken aan den Benjamin :-S), maar beter mee ne zot in Chovet geraken dan helemaal niet .
VERJAARDAG JULII
29 Februari, Julii wordt 4! Jaja, toch wel een speciale dag als je door dat verschrikkelijke schrikkeljaar maar om de 4 jaar écht ouder wordt .
Julii, Marii, Alu en ik hebben toen een uitstapje naar Venado gemaakt om den beste crème van Santa Fe te eten en wat winkeltjes door te dobberen.
s Avonds waren we uitgenodigd bij de grootouders van Julii om daar voor hare verjaardag te gaan barbecueën. t Was natuurlijk weer lekker geweest en we hadden nog zin om naar een discotheek te gaan om nog eens goed te profiteren van Julii haar laatste avond in Chovet, maar bij gebrek aan een taxi is ons uitje niet door kunnen gaan
WIST JE DAT
-
het vuilnis-ophaal-systeem hier toch nog zeer primitief is:
o GFT smijt iedereen vanvoor op zn hofke en eens per maand komt er nen oude camion langs vergezeld van twee venten mee rieken die dan alles (zeer onhandig) in diejen bak zwieren
o Vuilzakken gebruiken ze hier niet
o Op de hoek van elke straat staat nen bak in kippengaas voor de plastiek flessen (maar als het stormt kan je de morgen nadien alle plastiek flessen gaan bijeen zoeken)
o Voor de meeste huizen staat ne paal mee een bakje op waar men zijn vuil in kwijt kan, of anders hang je het gewoon in een plastieken zak in de bomen
o Dit alles zorgt toch wel voor een lelijk zicht in al da schoon groen hier!
-
de elektriciteit en ook het water hier geregeld ( tot nu toe al zon 9 keer) voor een paar uur in het hele dorp uitvalt (de eerste keer dat dat gebeurde waren we juist s nachts naar huis ant wandelen, dus da was wel superhard schrikken, want je moest het ineens enkel op maanlicht stellen). Het allerergste aan dit alles is dat dan nergens in het dorp ijsjes te vinden zijn aangezien de vriezers dus ook niet werken 
-
ik elke morgen (of middag, hehe ) wakker wordt mee de huiselijke katten die mijn voeten komen warm houden (int begin had ik het er niet zo mee, maar nu zou ik ze niet meer kunnen missen )
-
ik nu het school terug begonnen is toch om de twee dagen een siëstaatje probeer te houden want ik hier zo stilaan als een levende zombie begon rond te lopen . Wat wil je dan als je in de week pas tussen twaalf en één je bed in kruipt en de volgende morgen om 7u20 fris op school verwacht wordt
-
hier af en toe toch nog mensen als zotten komen afgelopen om te vragen of ik die bonita Belga ben waar (lichtjes overdreven) de hele wereld het over heeft
-
het hier de laatste twee weken steeds rond de 30° is geweest en ik dus graag in het zonnetje wat ga lezen en dus eeeindelijk mijn eerste Harry Potterboek uit heb (van het te maken huiswerk begrijp ik toch niets
)
-
ze zeggen dat wanneer men de achterkant van een kalenderblaadje leest van een dag die nog niet voorbij is u ongeluk zou brengen. Ik moest dat natuurlijk eens testen en had dat inderdaad beter niet gedaan
-
mijn gezin hier geen auto heeft en het dus moeten doen met een gammel 1-persoonsbrommerke dat het elke vijf minuten zou kunnen begeven, 2 fietsen en de zeldzame lijn-bussen
-
onze TV welgeteld drie posten heeft, van plaatselijke zenders.
o 1 waar constant nieuws en reclame van winkels op verschijnt
o 1 waar ze vanalles op laten zien, zoiets als TV1, maar hier is steeds ne verschrikkelijke ruis op en je ziet eigenlijk meer sneeuwbeeld dan wat anders
o 1 waar ze geregeld films op afspelen, en dus mijn favoriet, die ondertussen al heeft afgedaan: we waren op een schoolavond nog int laat (1u voorbij) Spiderman3 aan het zien en een kwartiertje voor het einde loopt die film vast en verschijnt er ineens een haperend computerscherm :-S - ze staan hier dus ook op Tv-gebied een beetje achter denk ik
-
de meeste films Engels gesproken en Spaans ondertiteld zijn, zodat ik ze kan verstaan *whieehiee* (ik snap nog altijd niet wat die Fransen zo goed vinden aan dat doubleren)
-
de openingsvraag van de meeste mensen hier is of ik al een lief gevonden heb
-
ik hier al een maand ben en de tijd dus echt wel snel vooruit gaat!
VERJAARDAG LILIANA & DISCOTHEEK
1 Maart, s morgens afscheid genomen van Julii die terug naar Patagonië vertrekt en het eerste blijtmoment was dus aangebroken :-S. Ik hoop dat die in de wintervakantie van juli toch nog eens terug een bezoekje aan Chovet komt brengen want zij was tot nu toe toch wel mijn beste vriendinnetje hier
Die 1ste maart was het ook Liliana (mijn gastmoeder) haar verjaardag. Ik had ze de nacht ervoor al één pakje gegeven, namelijk nen DVD van een concert van Laura Pausini, aangezien zij verzot is van Italiaans, zingen en iets klassiekere muziek. Ik weet niet of dat zon goed idee was want gelijk de morgen erop rond 8u was ze dieje al aan het afspelen tegen volume 40 ofzo , ze was er in elk geval heel blij mee, want er waren ook liedjes bij die zij in t koor ook nog had gezongen
Wanneer ik dan de avond van het feest haar nog nen anderen DVD van een concert van Andrea Bocelli en een boeketje rozen, waaraan een kaartje verbonden was met het opschrift voor mijn Argentijnse mama, een heel gelukkige verjaardag, veel liefs, Mieke, gaf, barstte ze in tranen uit en dat was toch wel even een emotioneel momentje voor ons allemaal .
Op het feest hebben we natuurlijk barbecue gegeten met een deel van de familie en als nagerecht een grote, dikke, zware, zelfgemaakte, maaar lekkere toert en voor bij de koffie nog wat Belgische pralines (waar bij wijze van spreken half voor gevochten werd) en babelutten van Blankenberge, die iets minder in de smaak vielen
Ik bleek het al direct goed te kunnen vinden met Marcello, mn neef en Ana Clara, mn nicht en we zijn na het eten dan met zn vieren een toertje gaan maken met den auto. Marcello is ne zotte chauffeur maar ik denk wel dat hij weet wat hij doet en k had dus gene schrik en t was echt plezant!
Hierna weder huis gekeerd en om te wachten op de jongens en Deborah want ze hadden nen taxi gevonden zodat we naar de discotheek in Venado zouden kunnen gaan. Tegen twee uur s nachts zijn we naar het park gegaan om daar nog wat gezellig te babbelen wanneer Chello (Marcello) mee ne moto voor ons groepje stopte en om la Miko riep, jaja ik werd uitgenodigd op een ritje met de moto. Maaar
Marii herinnerde me eraan dat dit verboden is bij de wet van WEP en ik heb dus mijn plaatsje moeten afstaan :(
gedaan met mn euforie 
Uiteindelijk was het dan 2u30 en tijd om - mee ne man of 15 - naar de discotheek te vertrekken, daar om 3u15 aangekomen en daar stond juist geteld 13man en ne paardenkop binnen (spreekwoordelijke paardenkop dan, alhoewel hij misschien toch écht wel iets van een paard weg had ). Ze stelden mij al snel gerust, want dit bleek normaal te zijn aangezien de meeste Argentijnen pas tegen 4u beginnen uit te gaan. En jawel, gelijk hadden ze, rond een uur of 5 zat de zaal stampvol en kon het feestje dus echt wel beginnen. Aantrek had ik wel zeker, ik heb er daar al direct ene -letterlijk- van mijn lijf kunnen slaan, iedereen moest zo nodig aan mijn haar komen (al was ik niet de enigste blonde, maar misschien wel de enigste natùùrlijke ), de fatsoenlijke kerels vroegen voor een dansje (maar aangezien ik niet zou weten hoe ik aan zone Cumbia - Argentijnse dans - moet beginnen heb ik die vriendelijk bedankt),
Het was wel leuk, maar tegen een uur of 7 begon ik dieje Spaanse muziek toch wel beu te worden en was ik eerlijk gezegd ook super moe, maar het einde was bijna in zicht . Om 9u dan eindelijk die disco buitengewankeld, nog in t zonnetje van een warme wafel genoten (is eens iets anders dan een hamburger ), weder naar huis gereden en uitgeput bed in gekropen. Ik heb hier dus al direct van den eerste keer mijn uitgaansrecord flink verbroken, 10u bed in, manman, da belooft hier nog wat weekendjes stevig doorgaan
Den dag erop tot half vijf geslapen (vantenaar een record), bij Cheche thuis The skeleton key gaan kijken (goeie film wel!), met Marii in de Club gegeten, bij ons thuis nen andere film gekeken en zo zat die zondag er weer op
Heupse, nu weten jullie weeral wat meer van mijn reilen en zeilen hier en in t volgende blogbericht zal ik jullie zeker meer vertellen over die oh-zo-fantastische school hier (sarcastisch! )
P.S.: Kleine rechtzetting over wat die paaseieren betreft, de Cuca kwam hier net binnengehuppeld mee een 'rammeleike', dus ik heb toch nog kunnen smullen
Besos y saludades!
Mieke Miko Micorazon La Belga Hot Marilyn Chiquita La Rubia of wat het allemaal al niet mag zijn tegenwoordig
24-03-2008 om 22:44
geschreven door Mieke. 
|
