De rit is vlekkeloos verlopen. 57 wagens hebben het gure, mistige winterweer getrotseerd, en zijn na een stevig en verzorgd ontijt rond 10:15 vertrokken.
Het parcours was mooi en deftig uitgestippeld, met een ijzig koude drink als tussendoor stop. Maar pas dan smaken de wittekes het best.
Rond de middag kwam de zon dan toch te voorschijn, en ja er zijn zowaar een paar moedigen die topless zijn binnengekomen in Ijzendijke. In het Mauritshof mochten we genieten van een heel lekker maal. Rond de klok van 15:30 zijn de eersten druppelsgewijs vertrokken.
Het startschot van het nieuwe seizoen is gegeven, de eerste rit gereden. Het is weer mooi geweest : de (ondertussen 23e!) openingsrit anno 2006 maakt nu deel uit van de rijke MGCCB geschiedenis.
De openingsrit is typisch een rit om het weer gewoon te worden. Niet te lang, geen moeilijke vragen, rustig aan, op tijd een aperitiefke, de MGs eens keuren, de winterwerkzaamheden evalueren en voor de rest volop genieten.
Rond 9 u was het verzamelen geblazen in het Gentse voor een ontbijt van koffie met koffiekoeken. Niet minder dan 57 MGs verschenen aan de start ! En dit voor een openingsrit ! En dan te bedenken dat verschillende bekenden niet aanwezig konden zijn ! Dat beloofd voor de rest van het seizoen : de organisatoren zullen moeten beginnen rekening houden met grotere groepen MGs.
Na met iedereen uitvoerig bijgepraat te hebben (verschillende vrienden hadden we al een paar maanden niet meer gesproken sommige dames werden amper nog herkend na een grondige metamorfose door een nieuwe haarsnit) werd rond 10 u het startschot gegeven. De vrouwen uit ons groepje beslisten eerst nog een vidange te doen voor de start, waardoor we tamelijk achteraan eindigden in de startcolonne. Je moet je voorstellen : een 50-tal MGs voor je die netjes achter elkaar Gent uitrijden, en langs pittoreske wegen en kleine dorpjes hun weg naar den aperitief zoeken. Voorwaar, er waren er zelfs een paar die het aandurfden topless de rit te rijden, ondanks de ochtendnevel die ietwat hardnekkig bleef hangen. Alsof de natuur nog niet wou geloven dat het MG-seizoen begonnen was ! Mis natuurlijk. Want de sportuitlaten, K&N-filters; dubbele Webers en andere lieten het duidelijk horen : hier zijn we voor het seizoen 2006.
Wij hadden s morgens de hardtop van onze F nog afgenomen, want er werd zonneschijn voorspeld. Maar bij de start beslisten we toch om ons dakske er nog eventjes op te laten ! En dat de kuddegeest nooit veraf is werd nog maar eens bewezen. Te midden van de polders stopten een paar MGs. En dan nog een paar, en nog een paar, en de rest die eraan kwam natuurlijk ook. Het was ongeveer aperitieftijd, en de locatie leek iedereen geschikt, dus werd er maar gestopt. Mis natuurlijk. De organisatoren hadden hun aperitieflocatie ongeveer 1 km verder gekozen, en stonden geduldig te wachten tot de eerste MG kwam. En wij stonden daar, zonder drank. Gelukkig dat Willy ons kwam aansporen om verder te rijden ! Den dreupel was nog nooit zo welgekomen
Ondertussen begon de zon zich al een beetje te laten zien, en in meer verspreidde slagorde werd er dan verder gereden. Uiteindelijk was de rit een 70 tal km. ver, wat ons nog eens de mogelijkheid gaf onze F langs één van de dijken te parkeren en nog een wandelingetje te maken langs het water.
Aankomst was voorzien in het Mauritshof in Ijzendijke, waar een ruime Parking voorzien was voor onze wagens. Na een uitgebreid aperitief konden we aan een rijkelijk buffet van koude en warme gerechten aanschuiven. Tussendoor werd er nog langs alle kanten bijgepraat en werden oude vriendschapsbanden (ooit nog in Schotland gesmeed) weer aangehaald.
Na het dessertbuffet (het was ondertussen al 4 u in de namiddag) nam iedereen afscheid en werden de MGs weer opgestart om de weg naar huis aan te vatten. Het weer was ondertussen zo mooi geworden, dat ook wij beslisten de kap eraf te halen en in open lucht naar huis te rijden. De kroon op een mooie dag, die ons het beste van alles gebracht had : een ritje met de MG, veel vrienden opnieuw gezien, veel kunnen bijpraten, raad vragen en tips geven en zeer lekker gegeten. Wat moet een mens nu nog meer hebben ? De volgende MG-rit natuurlijk ! MGCCB : laat maar komen ! Volgende afspraak is in Poperinge.
Willy, Paul, Annie en Anne-Marie : nogmaals bedankt voor deze mooie rit en tot volgend jaar !!!
Bij auto-onderzoek in onze club stuit je nog al eens op onvolkomenheden bij het invullen van de autogegevens. Veelal ontbreken, of kloppen de motorgegevens niet op het inschrijfformulier.
Het is niet ondenkbaar dat de motor vroeger is vervangen door een andere, of door een zogenaamde factory replacement unit.
De vraag is dan: Is dit wel het goede type motor voor deze auto?
Om vast te stellen of de originele motor nog in de auto zit proberen we het motornummer vast te stellen. Bij oudere MGs zoals de TC en YA vinden we dit nummer bovenop het vlieghuis, terwijl de latere uitvoeringen van de XPAG het nummer rechts op de zijkant van het blok hadden.
Komt dit nummer niet overeen met het nummer op de garantieplaat dan is er sprake van vervanging door gewoon een ander blok of een ruilmotor. Factory replacement motoren waren indertijd verkrijgbaar via de Moris Motors Rebuilding Service later werd dit overgenomen door BMC.
Deze motoren werden op ruilbasis aangeboden waarbij rekening werd gehouden met de juiste specificatie. Door inlevering van een TC- motor kreeg men een ander gereviseerd TC motorblok.
De morris motors revisie units waren herkenbaar door een vierkante motornummerplaat welke de achtkante plaat verving. Op deze plaat zien we de tekst Replacement engine en een motornummer. Deze motoren kregen een nieuw motornummer waardoor de identiteit niet meer te achterhalen is.
Morris motors ruilmotoren kregen de toevoeging van een letter B of C in het nieuwe motornummer. Een TC ruilmotor kreeg dan als nummer XPAG/B 50383 of een later TD motor XPAG/TD2/C 65031 om een voorbeeld te geven.
Veel van deze motoren hebben op de zijkant van het blok een rechthoekige plaat geklonken met de tekst Morris Motors Ltd. Replacement Engine.
Onder deze tekst, informatie over de cilinderboring-overmaat, de krukasondermaat en het nummer van de afdeling waar de revisie had plaats gevonden.
Na de samenvoeging van Nuffield en Austin tot het BMC concern werd de zaak nog wat ondoorzichtiger T type ruilmotoren waren nog steeds verkrijgbaar op exchangebasis maar de manier van codering is niet altijd meer even duidelijk. Een aantal BMC factory replacement motoren hadden nog steeds de hierboven beschreven platen. Andere ruilmotoren waren bij aflevering nog steeds voorzien van de originele platen.
Hierbij kwamen we in het tijdperk van de bekende gold seal ruilmotoren. Deze motoren hadden kwalitatief een niet zo beste reputatie. Dit kwam doordat men het tijdens de revisie niet zo nauw nam met het vernieuwen van onderdelen. Het kwam voor dat men gebruikte zuigers of zuigers van verschillende overmaat monteerde tijdens de opbouw van de motor.
Een andere categorie vervangingsmotoren is een gebruikte motor uit een andere auto.
Deze motor is meestal nog in het bezit van de originele plaat en nummer behorende bij deze specifieke motor. De oorsprong van zon motor is dan niet zo moeilijk te achterhalen. Aan de hand van onderstaande lijst is vast te stellen uit wat voor type MG of eventueel ander merk auto de motor afkomstig is.
De winter ligt al achter de rug ( hoewel ). Tijd om de MG van stal te halen !
Tijdens de zeer druk bijgewoonde, maar al bij al kalme, algemene ledenvergadering werden alle herverkiesbare kandidaten herkozen. Onze financiën zien er zeer goed uit. Eens te meer een duidelijk bewijs dat de inspanningen van het bestuur op zowel financieel als op leidinggevend vlak zijn vruchten afwerpt.
Na de mooie en succesvolle, maar koude openingsrit kunnen wij al verder op de kalender kijken en plannen smeden. T.o.v voorgaande jaren ziet de kalender er enigszins iets anders uit, maar iedereen zou er toch zijn gading moeten in vinden.
Dus profiteer maximaal van Uw MG. Haal hem uit de garage; daar dient hij voor !
Tot op de volgende rit !
Yours Octagonnally,
Alain Van Langeraert
Cher amis MG-istes,
Lhiver est derrière nous( quoique ). Grand temps de sortir votre MG !
Pendant lassemblée générale très fréquentée, et pourtant assez calme, tous les candidats rééligibles ont étés réélus. Nos finances se portent très bien. Une fois de plus la preuve que les efforts du comité en ce qui concerne les finances mais aussi pour la gestion de notre politique en général portent leurs fruits.
Après la belle balade douverture, assez fraîche quand-même, on peut déjà regarder plus loin sur le calendrier. En comparaison avec les années précedentes il a été un peu bouleversé, mais chacun devrait quand-même sy retrouver.
Donc, profitez un max de votre MG. Sortez la .et roulez ! Elle a étée faite pour ça !
De M.G. Car Club Belgium vzwheeft het genoegen jullie uit te nodigen op de rondrit
Stille Waters
op zondag 14 mei 2006
Na een ontdekkingstocht doorheen de polders en een bezoek aan Cap Gris Nez / Blanc Nez, laten wejullie deze keer kennis maken met het land van Stille Waters.Wie herinnert zich niet het mooie landschap uit de serie?
Samenkomst vanaf 9u in Restaurant Feestzalen Edelweiss, Steenstraat, 389340 Lede ( Tel: 053 / 80.13.84.), waar we voor een ontbijt zorgen.Het is moederdag, dus staat hier ook een geschenkje klaar voor alle vrouwen - dit wordt jullie aangeboden door de club.
Rond 10 u vertrekken we dan voor een tocht van +/- 75 km richting scheldeland, het land van Stille Waters, waar we s middags in het jachtpaviljoen De Notelaer ( villa van de familie Vorlat uit de serie ) een lunchpakket ( belegde broodjes met verschillend beleg + chocomousse ) voor jullie klaar hebben. Drankjes zijn te verkrijgen in de cafetaria aan democratische prijzen.Na de lunch kunnen we een bezoekje brengen aan het neoclassicistisch paviljoen en/of een wandeling maken in het domeinbos De Notelaar.
Onze buikjes zijn nu gevuld en de beentjes gestrekt en dan rest er ons nog een mooie rit van zon 75 km langsheen scheldelandschappen en dijken, langsheen leuke terrasjes ( Temse, Waasmunster en Appels) om zo terug te keren naar Lede, waar we rond 17u30 terug in feestzalen Edelweiss verwacht worden voor het avondmaal ( aperitief lentesoepje varkensgebraadje met lentegroentjes en kroketjes of frietjes ijsje ).
Deelnameprijs: 25 p.p. voor volwassenen, 13 voor kinderen 12j.
Inbegrepen: Ontbijt met koffie of thee, geschenkje voor moederdag - aangeboden door de club, lunchpakket, bezoek aan jachtpaviljoen en domeinbos, avondmaal met aperitief.
Andere dranken niet inbegrepen.
(Wie geen avondmaal wenst, betaalt voor volw. 13 p.p., voor kdn. 7)
Inschrijven kan tot 4 mei, stort het bedrag op rek.nr. 083-3626979-55 van Sven en Carine Roels-Bliki, Reymeersstraat, 99340 Lede met vermelding van naam en aantal personen / kinderen. Deelname zonder voorafgaande inschrijving is helaas niet mogelijk.
Voor meer info kan je steeds contact opnemen:carine.bliki@versateladsl.be of0497 / 58.07.94.
We hopen jullie talrijk te ontmoeten in jullie MG,
De M.G. Car.Club .Belgium heeft het genoegen U uit te nodigen op de :
10° Kemmelrit op zondag 23 april 2006
Bijeenkomst vanaf 8 u 45 in Taverne : De Halve Maan Elverdingseweg, 30 te Poperinge. Tel :057 / 42 46 96.
Neem de N 8 van Ieper naar Veurne tot Elverdinge. Voorbij het centrum links afslaan ( de N 333 ) naar Poperinge. De Halve Maanvind je rechts.
De rit van ongeveer 250 km gaat voor 95 % op Frans grondgebied . Het is een rustige rit , volgens bolleke pijl , door de prachtige streek van Kemmel, Cats- en Casselberg tot Cap Blanc-Nez en Cap Gris-Nez en Boulogne-Sur-Mer ,langs grotere banen en enkele kleine baantjes met heel dikwijls prachtige vergezichten.Er zijn geen vragen en geen winnaars!
Drankje door de club aangeboden in De Halve Maan.
s Middags rond 12 ueten we een viergangenmenu op Cap Blanc-Nez in Le Thomé de Gamond.
Feuilleté de saumon sauce crabe
Dos de lapin farcie aux pruneaux sauce à la bière des 3 Monts
Duo de Brie & Maroilles
Gourmandise aux 3 desserts
½ bout.de vin par pers
café compris
s Avonds vanaf 17 u 30 eten we een paar boterhammen in De Halve Maante Poperinge .
Gelieve in te schrijven door 30 per persoon te storten op rek Nr : 001 - 027 58 58 - 66
van Wim Salaets Diagorasstr, 478510 Marke voor woensdag 6 april 2006 .
De kinderen beneden de 12 jaar betalen 13 ( Zij krijgen hoofdschotel , dessert + 1 drankje bij het eten + twee boterhammen + 1 drankje van de club.) .
Zijn in de prijs inbegrepen: - s morgens : drankje door de club aangeboden.
- s middags : - een menu met vier gangen.
- met 1/2 fles wijn perpersoon
- koffie
- s avonds : - twee boterhammen met kaas en / of hesp.
De andere drank is niet inbegrepen.
Veel M.G.groeten en tot in Poperinge: Tel : 0473 / 24 23 77
Na de winterslaap krijgen we weer moed om de oldtimer uit te halen en te genieten van de lente ! Vandaag 19-03-06 is de eerste "OPENINGSRIT" waarbij ik jammer genoeg niet kan aan deelnemen Het is prachtig weer dus zal de rit zeker een succes zijn !
De nieuwe MIDGET is geboren en gaat morgen op de post, maar ik zal proberen er jullie nu al van te laten genieten.
Daar ik al een tijdje bezig ben met het restaureren van een MG A, en nu bezig ben aan het dashboard, kwam ik automatisch aan de benzinemeter. Ik hoorde regelmatig in de club van problemen met de benzinemeter (het niet juist aflezen van de tankinhoud, en er dan geen vertrouwen meer in hebben) en ik heb het opgezocht op het internet. Na het lezen van een artikel op www.mgaguru.com-mgtech/electric heb ik wat informatie gevonden om de benzinemeter te kalibreren. Om te kalibreren heeft men een klein toestelletje nodig met wat weerstanden in. Volgens Barney Gaylord, de schrijver van het artikel (dat ik nu vertaald heb, en in de MIDGET zal verschijnen) heeft de tankzender of vlotter in de benzinetank een weerstand van 70 ohm. Dus in theorie met een volle tank = 70 Ohm een ¾ tank heeft 52,5 ohm, ½ tank = 35 ohm en ¼ vol = dus 17,5 ohm. In de handel is er standaard geen 70 ohm wel een standaard van 68 ohm, voor de 52,5 ohm werd er 2 x 100 ohm gebruikt in parallel dus werd dat 50 ohm, voor de 35 ohm is dat 2 x 68 in parallel en voor de 17,5 ohm werd dat 4 x 68 ohm in parallel. Ik had een tip gekregen om regelbare weerstanden te gebruiken, die in de jaren 70 in kleuren TVs zaten, en ik heb 4 regelbare weerstanden genomen. Deze weerstanden zijn perfect af te stellen op de gewenste ohms. Het in elkaar knutselen van het meetkastje was niet zo moeilijk daar ik een voorbeeld had van het internet. Voor het kalibreren van de benzinemeter die in het dashboard zit ging het ook vlot, alhoewel je wel enkele keren de rechter en linker verschuifbare spoel achteraan de meter moet bijregelen, maar het lukt wel. Je moet wel oppassen dat je het spoeltje niet te los draait, anders kan het uit het geleidergleufje komen en mee ronddraaien. (Zelf meegemaakt en het spoeldraadje was gebroken) Als de benzinemeter juist is afgesteld en je hebt nog een afwijking, dan ligt het aan de vlotter. Van de vlotter gesproken, dat was een ander paar mouwen! Zoals ik reeds zei heb ik dat ook opgezocht op het internet en daar een artikel over gevonden. We weten nu ook al dat er in een MG A tank 45,4 liter benzine kan, dus als we daar 11,3 liter in doen hebben we een ¼ tank vol of moeten we 17,5 ohm meten aan de vlotter. Bij Jean Pierre was dat niet het geval en dan begon de misserie. Voordat we wisten dat zijn vlotterweerstand niet de bewuste 70 ohm weergaf hebben we zijn benzinetank zeker 5 maal volledig leeg gemaakt en telkens gevuld met 4 x 11,3 liter. We hebben gesukkeld met verschillende benzinemeters en vlotters.Uiteindelijk was de vlotter in kortsluiting en gaf maar 44 ohm. Nu werd het zoeken naar een nieuwe weerstanddraad die vervaardigd is uit 55 Cu en 45 Ni en een waarde heeft van +- 5,6 ohm per feet of 88,4 ohm over de volle 5,23 m lengte die we nodig hebben. Uiteindelijk was het grootste probleem het zoeken naar zo een weerstanddraad. Intussen ken ik nu wel bijna alle soorten weerstanddraad, maar die bewuste draad heb ik hier niet gevonden. Ik vond het via het internet in Amerika maar die firma maakt allerhande weerstanddraad, en zoals te zien op hun Webside maken ze van die grote rollen die we wel eens zien langs de baan, en ocharme, ik had slechts 5 meter draad nodig. (Na enkele mailtjes hebben ze nog altijd niet gereageerd, de hoeveelheid dat ik nodig heb was niet voldoende zeker?) Uiteindelijk heb ik de oude draad volledig uitgehangen in mijn garage zoals een wasdraad, en heb hem met nagellak (is benzine bestendig) van mijn vrouw terug geïsoleerd. De draad heb ik dan terug op het spoeltje gewikkeld maar ik kwam maar aan 135 wikkelingen in plaats van de originele 165 omwentelingen, maar we hadden wel een weerstand van 71,2 ohm. Wanneer we alles terug gemonteerd hadden en nogmaals de benzinetank gevuld hadden, hebben we bij de eerste stap van 11,3 liter de vlotter zo bijgeregeld dat hij 17,5 ohm aangaf, en bij de volgende 3 stappen gaf de benzinemeter telkens een exacte aflezing. Als ik de weerstanddraad opnieuw zou moeten isoleren zou ik het niet meer doen met nagellak, maar een vernis spray zoeken die ook benzinebestendig is, want de nagellak was wel een beetje klonterig. Eventuele vragen, op- of aanmerkingen ik hoor het wel guy.van.den.broucke@pandora.be Als er nu leden zijn die hun benzinemeter willen laten kalibreren, ze zeggen het maar, ik breng dan het apparaatje mee naar een vergadering of een meeting.
Zondag 3 juli 2005 om 8u25 staan wij klaar om te vertrekken met onze MGF 2001 voor "La Route Vagabonde". Plots rinkelt de telefoon. Het is onze vriend François-Joseph, zijn batterij is defect. Hij vraagt of wij langs Ophain kunnen rondkomen met startkabels. OK om 9u00 stonden wij voor zijn deur. De Midget start maar helaas valt de motor opnieuw stil. De beslissing is genomen : hij zal met ons meerijden in zijn MG TF 2004.
Om 9u30 komen wij aan in het "Bivouac de lEmpereur" in Waterloo, net op tijd voor het ontbijt. Wij worden er hartelijk ontvangen door het Brusselse team : Marina, Christian, Gilbert, Josiane en Francis. Zij geven aan ieder een tas met daarin het road-book, een zeer mooie rallyplaat evenals enkele kleine geschenkjes.
Wij vertrekken tegen 10u00 en doorkruisen de zeer mooie regio van Waals Brabant.
In het begin van de rit worden onze velgen getest op de typisch Belgische kasseien, en worden goed dooreen geschud, kwestie van wakker te worden. Wij vervolgen onze weg langs de prachtige landschappen die deze streek rijk is.
Maar het is al vlug 11u00 en hier hebben onze organisatoren blijk gegeven van professionalisme door voor de dorstige deelnemers een ideale halte te voorzien aan de Vijvers van Dreumont. Na dit zeer aangenaam intermezzo, vertrekken wij terug langs bucolische wegen die ons naar Villers-la-ville in het "Chalet de la forêt" leiden waar de lunch wordt opgediend.
Alvorens te vertrekken voor de laatste rit, bezoeken wij de ruïnes van de abdij wat ons toelaat om op een van de raadsels van onze vragenlijst het antwoord te vinden. Hiervoor heb ik mij opgeofferd om de ongeveer 100 treden te beklimmen en zo de "achthoek" te ontdekken, de meetkundige vorm die de MG-letters van het merk omrandt.
Eind van de namiddag, na een rondreis van 54 km en dank zij het onberispelijke road-book, zijn de dertig MGs zonder problemen in het "Bivouac de lEmpereur" in Waterloo aangekomen. Wij hebben nog wat vrije tijd om op het zonnige terras van een verfrissend drankje te genieten alvorens aan tafel te gaan voor een heerlijk avondmaal. Nu is het tijd om de geschenken aan de gelukkige winnaars te overhandigingen en ook hier hebben de organisatoren ons verwend.
Wij danken het team van "La Route Vagabonde" voor deze zeer aangename dag doorgebracht onder vrienden en hopen dezelfde sfeer volgend jaar terug te vinden voor een nieuw MG avontuur.
Loodvrije benzine, klopt dat? Benzine, het belangrijkste levenssap van je MG. Maar wat weten we er eigenlijk van ? Het is duur, de minister van Financiën wordt er slapend rijk van en het stinkt. Veel verder zullen de meeste van ons niet komen. Maar intussen stoppen steeds meer benzinemaatschappijen met de verkoop van benzine met loodvervanger en komen we voor de vraag te staan : wat moeten we doen ? Motor aanpassen, loodvervanger los toevoegen, of de gok wagen en niets doen ? Tijd om eens dieper te duiken in de wereld van octaan, pingelen, kloppen en kleppen.
Wat is benzine eigenlijk ? Benzine is een vloeistof die gemaakt wordt door het destilleren van aardolie, die miljoenen jaren geleden in de aardbodem is gevormd (over klassiek gesproken!). Benzine bestaat uit een mengsel van ruim 300 verschillende chemische verbindingen, hoofdzakelijk koolwaterstofverbindingen.
Om goed als motorbrandstof te kunnen dienen, moet benzine goed brandbaar zijn met een hoge calorische waarde, de juiste vluchtigheid hebben, voldoende detergenten (schoonmaakmiddelen) bevatten om neerslag in de motor van koolstof te voorkomen en het juisteoctaangetal hebben zodat de motor niet gaat pingelen.
We beginnen met de vluchtigheid van benzine.
Om te zorgen dat ook s winters bij lage temperaturen de vluchtigheid van benzine voldoende is, bevat de benzine s winters meer vluchtige bestanddelen dan s zomers. De winter kwaliteit benzine wordt geleverd tussen 1 oktober en 1 mei. Het kan echter voorkomen, dat je op winter kwaliteit benzine rijdt terwijl het ongewoon warm is voor de tijd van het jaar. Dan kan de benzine voortijdig in het brandstofsysteem verdampen, waardoor een luchtbel ontstaat die de brandstoftoevoer belemmert (vapor lock). Een natte doek rond de benzinepomp om deze af te koelen doet meestal wonderen om het probleem te verhelpen. Ook bij gebruik van benzine uit een reservetankje dat een tijdje geleden gevuld is, moet je rekening houden met de vraag of het gaat om zomer- of winterkwaliteit.
Niet alleen een te hoge vluchtigheid is vervelend, maar ook een te lage. Bij een te lage vluchtigheid (bij gebruik van bvb zomer kwaliteit benzine in de winter) loopt de motor als hij koud is, slecht stationair. Ook zal hij onregelmatig lopen bij het opwarmen en zullen er extra vuile uitlaatgassen gevormd worden door onvolledige verbranding.
Overigens : als je benzine in een tankje wilt bewaren, zorg er dan voor dat dat tankje bijna helemaal vol is, zodat oxidatie door contact met de lucht zoveel mogelijk voorkomen wordt. Iets ruimte is nodig voor het uitzetten bij hogere temperaturen. Als benzine goed afgesloten bewaard wordt in een koele omgeving, kan deze ruim 6 maanden goed blijven. Als een langere periode nodig is, moet er een stabilisator aan toegevoegd worden.
Dan de detergenten die in de benzine moeten zitten om neerslag in de motor te voorkomen. Prima spul, dus, maar als de benzine verdampt blijft het wel achter in je tank en kan het voor gumvorming zorgen. Dus : als je de auto voor langere tijd wegzet, doe dan de tank helemaal vol zodat de verdamping zo beperkt mogelijk blijft.
Dan het octaangetal. Dat is een maatstaf voor de klopvastheid van de benzine; hoe hoger het octaangetal, des te beter is de motor beschermd tegen kloppen, ook wel pingelen of detoneren genoemd. Dat is herkenbaar aan een pingelend metaalachtig geluid, dat wordt veroorzaakt door hevige trillingen die ontstaan door plotseling hoge verbrandingsdrukken door een abnormaal verloop van de verbranding. Dat gebeurt, als het vlamfront vanaf de bougie-elektrode zich te traag uitbreidt in de verbrandingskamer van de cilinder. Het eindgas aan de andere kant van de verbrandingskamer dat nog niet tot ontbranding is gebracht, ontbrandt dan spontaan, en vormt een tweede vlamfront. Het op elkaar inwerken van de beide vlamfronten is zo krachtig, dat motoronderdelen er door in trilling worden gebracht, met het bekende pingelende geluid als gevolg. Bij het pingelen ontstaan ook abnormaal hoge temperaturen, want niet alleen vermogensverlies betekent, maar ook schade aan de zuiger, zuigerveren en kleppen kan opleveren. Het verbrandingsproces is ook te vroeg voltooid. Ingebrande of zelfs doorgebrande zuigers zijn er een bekend gevolg van.
Pingelen wordt in de hand gewerkt door : - Benzine met een te laag octaangetal. - Een te arm gasmengsel. - Een te vroeg afgestelde ontsteking. - Slechte koeling. - Een bougie met een te hoge warmtegraad. - Koolaanslag (nagloeiende kooldeeltjes). - Het motorontwerp (ongunstige vorm van de verbrandingskamer).
s Zomers, als het warm is, heb je meer kans op pingelen. Na een regenbui is dat weer wat minder, omdat de aangezogen lucht waterdeeltjes bevat die een koelende werking op het gasmengsel hebben. Als de benzine een te laag octaangetal heeft, kan je natuurlijk je ontsteking laten afstellen of een rijker gasmengsel toedienen. Je levert dan wel in op vermogen en krijgt een hoger brandstofverbruik. Als andere maatregelen niet helpen, moet je je toevlucht maar eens zoeken in bergachtige gebieden. Op zeeniveau moet je met je MGA, MGB en Midget benzine met octaangetal 98 RON gebruiken. In de bergen op 1.000 meter hoogte kan je echter prima toe met 95, en als je een 2.000 meter hoog gebergte bestijgt (je MG niet vergeten, natuurlijk), dan hoeft het maar 92 te zijn.
Hoe dat kan ? In de bergen is de lucht ijler. Dat betekent : relatief minder lucht en meer benzine in de cilinder (een rijker gasmengsel), waardoor de octaanbehoefte van de motor afneemt.
Rond de jaren 20 varieerde het octaangetal tussen 40 en 60 RON. Pingelen vormde de beperking voor het verhogen van het specifieke vermogen van de motoren. Vandaar dat men naarstig op zoek ging naar methodes om het octaangetal te verhogen (toen vooral voor de vliegtuigmotoren voor de 1st wereldoorlog).
Lood in de vorm van tetra-ethyl-lood (TEL) bleek uitstekend geschikt. Rond 1930 kwam dit in Europa in gebruik. Het octaangetal was desondanks niet veel hoger dan 60. Rond 1940 werden methodes gevonden zoals katalytisch kraken van aardolie, waarmee het octaangetal van de basisbenzine flink omhoog gebracht kon worden. Tot eind jaren 50 was het octaangetal 85 tot 90. Daarna werden de superbenzines op de markt gebracht met een octaangetal van 98 tot 100.
Omdat ontdekt werd dat lood schadelijk was voor de gezondheid en omdat lood de katalysator die de uitlaatgassen reinigt kapotmaakt, werd ongelode benzine geïntroduceerd. In Japan en de VS was dat medio jaar 70, in Europa in de jaren 80. Per 1st januari 2000 is de verkoop van loodhoudende benzine in de gehele EU verboden. Het octaangetal wordt nu op de juiste hoogte gebracht door bepaalde koolwaterstoffen.
Over het octaangetal bestaan veel fabeltjes. ²Geef je motor een powerboost door extra octaan² roepen sommige advertenties. Helaas, zo eenvoudig is het niet. Die powerboost geldt alleen voor de allermodernste motoren, voorzien van zogenaamde actieve detonatiesensoren. Deze motoren zijn ontworpen met een (te) hoge octaanbehoefte van 98 tot 100 RON. Wettelijk moeten ze echter in de EU kunnen draaien op 95. Wanneer bijvoorbeeld in zon motor 95 wordt gestookt, regelt de elektronica de motor terug (turbodruk, ontsteking, soms mengsel), totdat hij niet meer pingelt. Hij levert hiermee vermogen in. Omgekeerd geeft hier een brandstof met een hoger octaangetal (tot aan het ontwerpoctaan behoefte) meer vermogen.
Voor motoren zonder deze voorziening (zoals de klassieke MGs) maakt het niets uit. Als het octaangetal van de benzine naar (iets) boven de octaanbehoefte is (98 RON voor een MGA, MGB of Midget), levert de motor maximale output. Al stop je er 600 octaan in (bij wijze van spreken), het zal de motor worst wezen.
Inmiddels is 92% van de verkocht benzine Euro 95; de resterende 8% is Super 98. In Europa wordt bij de benzinepomp het octaangetal aangegeven als RON (Research Octane Number). In de VS gebruikt men echter het gemiddelde getal van RON en MON (Motor Octane Number). Het MON-getal ligt zon 10 punten lager dan RON-getal. Het is de VS gehanteerde getal voor octaan ligt daarmee zon 5 punten lager dan het in Europa gehanteerde RON-getal. Het RON- en MON-getal worden gemeten in een gestandaardiseerde proefmotor. In deze motor vergelijkt men de te onderzoeken benzine met standaardmengsels bestaande uit iso-octaan en heptaan. Iso-octaan is een zeer klopvaste brandstof die men 100 als waardecijfer gaf. Aan heptaan, dat praktisch geen klopvastheid heeft, gaf men waardecijfer 0. Benzine met een octaangetal van 98 wil zeggen, dat deze dezelfde klopvastheid heeft als een mengsel van 98% iso-octaan en 2% heptaan. Voor het bepalen van het RON-getal wordt de test met een koude motor gedaan bij een matig toerental, voor het MON-getal met een warme motor en bij een hoger toerental.
Lood was niet alleen heel geschikt om het octaangetal te verhogen, maar bleek ook een goed smeermiddel te zijn tussen de uitlaatklep (die een temperatuur kan bereiken van zon 800° C, bij een zwaarbelaste motor zelfs 1.000°C) en de klepzitting. In klassieke motoren werden klepzittingen van zacht metaal gebruikt. Zonder goede bescherming kunnen bij extreme omstandigheden de uitlaatkleppen zich door de hitte vastlassen op de zachte klepzittingen, met motorschade als gevolg. Toen in de jaren 90 de loodhoudende benzine van de markt verdween, kwam voor de autos waarbij de motor ontwikkeld was voor loodhoudende benzine, benzine met loodvervanger (MLV) in de plaats. In plaats van lood werd bijvoorbeeld kalium gebruikt, dat na verbranding in de cilinder een dun laagje as vormt, dat het hameren van de kleppen dempt en daarmee kelpinslag vermindert.
De vraag naar benzine met loodvervanger is inmiddels zo klein geworden, dat bijna alle benzinemaatschappijen gestopt zijn met het leveren ervan. Wel kan je bij onder andere de benzinepomp een flesje met loodvervanger kopen. Alvorens te tanken moet je een klein scheutje ervan (1:1.000 verdunnen) in je tank gooien.
Is het nu nodig om loodvervanger bij je klassieke MG toe te voegen om je uitlaatkleppen te beschermen ? De grote benzinemaatschappijen stellen, dat het niet nodig is, zolang je de motor niet overmatig belast door langdurig op maximale snelheid te rijden. De fabrikanten van speciale producten vinden het natuurlijk wel gewenst om het product toe te passen, ook bij gewoon gebruik van de klassieker. Beide partijen zijn het er over eens, dat als je voortdurend het maximale uit je klassieker wilt halen, je loodvervanger moet toevoegen of klepzittingen, kleppen en kelpgeleiders moeten monteren van gehard metaal.
De keus is aan jou : goedkoop en relaxed rijden of duur en spannend racen. Wat is MG-rijden toch prachtig, als je zon keuze hebt !
Onder een stralende zon zijn een dertigtal MGs - van alle leeftijden - samen gekomen aan het oude station van Rebecq.
Daar werden wij hartelijk verwelkomd door Yolande en Georges Collet. Wij kregen een goed samengestelde Roadbook, een beschrijving van het bezoek van het Koninklijk Paleis (alles tweetalig), alsook een mooie rallyplaat. Na een kleine koffie waren wij paraat om het eerste deel van de ballade tot Brussel (64 km) aan te vangen. Wij rijden via Pepingen, Gaasbeek, Schepdaal, Ternat en Asse om zo de parking te bereiken gelegen op twee stappen van de Heysel in de gebouwen van het Koninklijk Hoger Instituut van Defensie waar wij onze geliefde bolides kunnen parkeren. Onderweg houden wij een halte op een zonnig terras om onze broodjes samen met een drankje op te eten.
In de bus die ons naar het centrum van de stad brengt krijgen wij een meesterlijke uitleg van Alain Vittone. Steeds toegewijd aan de club is hij erin geslaagd om voor ons een bezoek van het Koninklijk Paleis van Brussel te organiseren en dit buiten de data van de openstelling voor het publiek. Alain geeft ons een chronologische uiteenzetting van de bouw van het paleis, in de loop van de verschillende periodes van zijn realisatie. Volgt een korte briefing over het verloop van het bezoek.
Met de grootste belangstelling lopen wij door de verschillende salons en zalen en lezen met aandacht de uitleg op de blaadjes die zorgvuldig door onze gids werden voorbereid (Alain).
Na een rondleiding in het paleis van ongeveer een uur keren wij naar onze "kleine MGs", die wij onder de regen, terugvinden in de binnenplaats van de kazerne.
In het eerste deel van het traject van de namiddag (80 km) moeten wij een groot aantal verkeersdrempels trotseren en deze leiden ons natuurlijk af van de pracht van het landschap. Maar in het tweede gedeelte rijden wij over kronkelige wegen die ons naar Marcq leiden langs mooie grote boerderijen. Daar wacht ons het aperitief gevolgd door een zeer goed avondmaal.
Hoewel de regen de hele namiddag van de partij was, heeft dit het goede humeur en de enthousiaste sfeer van deze samenkomst niet kunnen bederven.
Tevreden en voldaan rest ons nog enkel Yolande, Georges, Michele en Alain van harte te danken voor hun inzet en de organisatie van deze aangename dag.
Bravo Binche ! En hopelijk tot volgend jaar voor de 7de uitgave.
Zaterdag 16 april. Regen met bakken, donkergrij(n)zende wolkenpakken... kijk, als je iets graag ziet, laat je het thuis is toch de spreuk! En zeker dus bij zon weer!! Met die gedachte zou ik mn Mgake, mijn maîtresse, dus thuislaten, de MG rally ten spijt! Maar dan sta je s zondags op en het kriebelt, MG bloed kruipt waar het niet gaan kan... en dan heb je het nieuws vers in gedachten: de definitieve ondergang van een groots merk, het British Imperium zelfs als het ware! Dit kan niet gebeuren! MG moet de straat op. Het volk moet zien wat een geschiedenis hier dreigt teloor te gaan. We moeten, -we zijn het Sid Enever verschuldigd-, we moeten de baan op! En alsof mn MGke het voelt, het start ondanks de lange winterslaap op het eerste teken! De choke wat open laat het een deugddoend gegrom horen. Het zou eens zijn tanden laten zien!! De kap blijft dicht. De pet op. De plaid over de benen hopen we op beterschap van hierboven en geven gas richting de Halve Maan in ...t Hoppeland. We treffen middenin de weidse vlakte van het land aan de schreve een parking overvol gratieus glimmende MGs. Een verzameling om bij weg te kwijnen, maar we dienen ons in te schrijven... Wim zit drukdoende met zijn altijd bekommerde dame, zenuwachtig iedereen zijn bollekespijlroadbook te bezorgen, af te pointeren en de kassa te doen kloppen. We kunnen hier onmiddellijk een koffie krijgen en lonken meewarig naar al dat gerstenat op de kaart. Middenin de hoppestreek drink ik hier koffie, maar lang valt er toch niet te genieten, want buiten hoor je een gegrom van startende motoren, behalve die ene BEE met Franse nummerplaat die nukkig dienst weigert! Maîtresses kunnen kuren hebben! Al vlug gaat het richting De schreve: route lAbeele zegt voor iedere West-Vlaming genoeg! De route van de calvados en andere geneugten, vroeger heimelijk in de valiezen verborgen. We rijden de route du Vieux Chateau Berkin door. Mn gedachten klikken onmiddellijk naar de Vieux Chateau Certan, maar die is van een héél ander kaliber! Rood met de nodige tannines!! Kijk als Wim een rally in elkaar steekt wordt je voortdurend met alcohol geconfronteerd: Chemin de lAbbaye...bruin, donker, 12°, dan moeten we rechts richting Steenvoorde van de gelijknamige serie op TV over de brouwersfamilie... We laveren de hele voormiddag tussen hordes wielertoeristen die de streek onveilig maken en alle kappellekes eer aan doen! Au repos du grenier op de hoek liegt er niet om! Bij de eerste stop krijgen we een adembenemend zicht op de mooie streek! Een in ruïne vervallen abdijhoeve op de rand van een heuvel. Il nest pas si plat ce Coeur du Flandre avec ses monts que lon appelerait ailleurs des collines zoals Marguerite Yourcenar het beschreef! Enig mooi!! Cassel in de diepte! Hier kunnen we het niet meer houden, hier gaat de kap definitief open! Spring is in the air! kouwelijk, maar aanwezig! Ons Aake laveert over kleine veldwegjes, langs rietgedekte sprookjeshuisjes tot Le moulin de la Roome in Terdegem! We worden op de parking verwelkomd door het koeiebelgetoeter van een blauwe MGB uit de Ecurie Chardon des Dunes. De molen, gelegen op de oude heirweg van Cassel, over Steenvoorde naar Brugge, staat reeds vermeld op de Sanderuskaart van 1645! Indrukwekkend hoe 40 ton hout steunend op een pivot de wind krakend trotseert! De gids is dan ook wat fier een hele uitleg te geven alsof we straks het hele ding in eigen regie gaan runnen. En we klappen een bêtje Vloms, kan hij niet laten. We gaan zo op in zijn discours dat we de trappen van de molen afdalend nog enkel ons MGke zien staan, dwars over de parking waar daarnet nog een twintigtal MGs stonden. Nu moeten we wat plankgas geven en het bolleke-pijl gaat plots héél snel vooruit! Hardifort, Watten, Eperlecques, we rijden voorbij hoeves waar nostalgisch gele borden hangen met de Vlaamse benamingen. Lezen kunnen we ze niet, want voor ons bemerken we een bontgekleurde slinger van MGs fel afstekend tegen het groene heuvelend landschap. Via de Rue de la Haute Planche in Les Trois Cayelles beseffen we duidelijk, het zal een stille wenk geweest zijn van Wim dat we hier een rally rijden van de hoogste plank! Er wordt zelfs opgemerkt in het roadbook dat ook de Franse Gendarmerie graag flitst in Ardres. Dank voor de attentie! Via een lappendeken van gekleurde velden groen en koolzaad naderen we de kust, Cap Blanc Nez! La Côte dOpale... La terre des 2 Caps! Bovenop de falaise genieten we in de zon van een indrukwekkend zicht en de onmetelijk grote zee die in diagonale witte lijnen schuimend het witte zand van Wissant beroert! Over het blauw van de hemel en de zee valt onpeilbaar mysterie (Ferrucci). Hier wordt je melancholisch, poëtisch, voel je je klein worden in die onmetelijke ruimte! Maar we zijn er vandaag om ons groot te voelen in ons klein MGke. Ondertussen heeft deze laatste dringend vers water nodig in zijn radiateur en ikzelf een aperitiefke! Met 75 MGs en 142 personen overvallen we Wissant en zijn noodgedwongen gesplitst in twee etablissementen: Hotel de la Plage en de Brasserie Charlemagne, waarvan de uitbater burgemeester is van Wissant! Het was bij de burgemeester dat we aan tafel gingen voor een héérlijke Blanquette de veaux met als toemaatje een crême brulée, waar ik als kenner van kon smelten! Alles werd natuurlijk besprenkeld met met een flesje rood die we zelfs niet dienden te betalen gezien alles nog binnen de budgetten viel of heeft de burgemeester de stadskas aangesproken? Naast me aan tafel zat Antoine Valla met Hélène uit Frankrijk, de avond vooraf nog in extremis via internet aangeschreven, zo te genieten, of was het de wijn? Maar hij nodigde mij uit, en ik neem aan de ganse club, die ooit in Zwitserland zijn nieuwe stek voorbijkomt met de MG om langs te gaan. Héél attent! Echt sympa, maar mn MGke was nog nooit zo ver weg van huis. (antoine.valla@brp.com) Na een koffietje op het buitenterras in de zon reden we bollekespijlgewijs verder langs de zee. En dan komt je echte MG taferelen tegen. Wat doe je als je alternator van je MG het begeeft? In de MG-club kan dat geen probleem zijn. Je neemt een volle batterij van de eerstvolgende MGB en laat deze je eigen batterij opladen. En dan verwissel je deze dan weer wat verder. Vriendendienst gaat ver in deze club!Onderdelen van maîtresses worden aan goeie vrienden uitgeleend! En dan denkt de Wim even aan de dames...we kunnen bronzeren op het strand van Audreselles. Het pauzeke doet deugd en terwijl de ene even het strand afloopt heeft de andere algauw de terrasjes bezet...in alle rust, even geen wedstrijdvragen, even geen gespiek bij de andere, geen concurrentiestrijd om te mogen een artikelke schrijven, in alle rust genietend! We parkeren ons voor het café Goeland ,helaas gesloten, en genieten ook even van t goeland dat Frankrijk is...we liepen met een rooie neus op Cap Gris Nez! Via de lange route langs de Marais, de haarspeldbocht in Alembon, de route du Champs du Draps dOr, de oude stadswal door in Tournehem, een tweede maal over de Hem, slaan we de stop aan de molen over om op de Casselberg in het zonneke genietend van mn glimmend MGake op de parking een Picon au vin blanc te nippen Au Lion de la Flandre. Het is er goed vertoeven, we treffen er de batterijswitchers opnieuw en van t een komt t ander... Veel te laat dienen we dan ook in een versneld tempo terug De Halve Maan op te zoeken willen we een boterhammeke kunnen meepikken en jawel, De Halve Maan zit helemaal vol! Het avondeten was gepland om 17h30, we waren er om 20h! Iedereen was er nog aan het nagenieten van een overheerlijke dag: Marguerite Yourcenar beschreef de streek van haar jeugd alsvolgt: les plus forts souvenirs sont ceux du Coeur de Flandre, parce que jai appris à aimer tout ce que jaime encore: lherbe et les fleurs sauvages mêlées, les vergers, les arbres, les sapinières, les chevaux et les vaches dans les prairies... en dan heeft ze in die streek nooit die MGs zien passeren! Er was geen competitie verbonden aan de rally, doch de eerste prijs, de pechprijs, de prijs voor de snelste deelnemer, de prijs voor de mooiste wagen, de prijs voor... er was maar één hoofdprijs vandaag: alle eer ging naar MG de énige échte British Sportscar ever!! We konden geen beter eerbetoon doen aan het grote kleine merk MG dan er allemaal enthousiast bij geweest te zijn!
Naar jaarlijkse gewoonte wordt er op het einde van het jaar een dineetje gegeven. Dit jaar was het de REGIO BINCHE die instond voor deze organisatie. Zelf kon ik er jammer genoeg niet bij zijn, maar zoals ik reeds heb gehoord was het weer zeer geslaagd. Hierbij enkele foto's van deze geslaagde avond. Groetjes Guy
Pfftttt 23,45 u : we komen thuis van onze laatste Beach Meeting. Guy en ik ploffen in de zetel en blikken nog even terug op de voorbije dag : was het geslaagd ? was iedereen tevreden ? Wij hebben in elk geval ons best gedaan en aan het weer hebben we geen fluit te zeggen. We hebben iedere dag naar De Boosere, Hagedoren en co gekeken, en uit pure wanhoop heb ik een schietgebedje gelezen voor de Heilige Rita : patrones van de hopeloze gevallen
Terwijl Guy onder de douche staat, laat ik mijn gedachten nog even teruggaan hoe de dag verliep
Om 6 u rinkelt de wekker, maar we zijn al op Ik sta erop dat we ontbijten, want ik wil dat Guy zn pilletjes neemt tegen hoge bloeddruk, want deze zal meermaals op de proef gesteld worden
De auto was reeds volgeladen van de dag voordien en om 7 u zijn we weg. Ik kijk achterom en ik voel me iemand die voor 3 weken met hebben en houwen op reis gaat, zo vol zit de auto ! We hebben in elk geval voor 3 weken yoghurt mee
Als we aankomen ziet de Lanterfanter er rustig en mooi uit in de zon, en ja daar zijn Wilfried en Cecile. Tafeltje klaar gezet met de papieren en Cecile en ik voelen ons als het Zeeuws meisje tussen de melkproducten !
De eerste M.G.s komen toe, en na 30 min. zijn we alle 4 druk bezig. De markt ziet er prachtig uit : alle soorten M.G.s blaken in de zon, en er komt zowaar een blauwe M.G. aangereden met hun hondje in een kooi achterop : gewoon prachtig ! Ik zie niets anders dan blije gezichten, en iedereen is tevreden om elkaar terug te zien : er wordt gelachen, gezoend en gebabbeld : zo moet het zijn. Ik kijk eens naar de kerktoren en lach naar de Heilige Rita Op één koppel na heeft iedereen zich aangemeld en besluiten we om na het ontbijt naar de boerderij te rijden voor het aperitiefje. Daags voordien hadden onze mannen de aperitiefzaal geveegd en proper gemaakt voor de drink. Wilfried had een bevriend Engels koppel aangesproken, dat onmiddellijk bereid was om te helpen : Jane stond in de boot alsof ze niets anders gedaan had, en haar man regelde prima waar de autos moesten parkeren. Cecile en ik babbelden met Jane, en ik moet zeggen, na 5 portos werd onze Engelse woordenschat rijker
Dan in colonne naar Blankenberge gereden waar we dus helemaal achteraan op de dijk moesten staan. Guy maakte zich weer druk omdat de politie de parkeeraanvraag vergeten was die nota bene in april goedgekeurd werd We arriveerden in de King Beach, en de broodjes en bruine Leffe smaakten heerlijk. Jammer dat de boot niet uitvaarde, maar Guy en Wilfried beslisten om in compensatie een aperitief te geven vóór het avondeten in Hof Ter Mude. Dan begon de miserie : de colonne werd ontbonden, de politie duidde zelfs de verkeerde richting aan, het begon te regenen en tot overmaat van ramp kreeg Wilfried een telefoontje dat de ijsboer wat later zou komen want de arme ziel moest eerst helpen met de veearts bij een keizersnede Guy was in alle staten, en ik hoopte dat zn bloeddrukpil werkte Wilfried probeerde de meeste autos de juiste weg te tonen, want de man van de wet was als speedy conzales weggereden. Cecile zat onder de paraplu in de M.G Ik heb weer omhoog gekeken en niet meer gelachen naar de Heilige Rita ze heeft het gesnapt, want de zon kwam er weer door ! Dan vlug naar de plaats van het ijsje. Drie telefoons gekregen van mensen die verloren waren, en een koppel gaan helpen aan het station van Zeebrugge. In Hoeke werden we weer getrakteerd op een prachtig zicht : Al die mooie M.G.s schitterden in de zon, en de mensen stonden geduldig op hun ijsje te wachten. Maar wat een file ! Ik had mijn ijsschepper mee (ervaring uit ander ritten) en ben begonnen helpen met Cecile en de ijsboer. De rose- bruine- en witte ijskreem zat overal, zelfs tussen mijn uurwerk. Dan vlug naar Hof Ter Mude, waar de geschenken moesten uitgestald worden. We hadden mooie prijzen gekregen en ons artistiek lid Julien had zelfs twee aquarellen gegeven. Ik weet hoe goed hij is, want we hebben samen in de les gezeten Ja, bij de ene lukt het beter dan bij de andere Tijdens het avondeten heb ik iedereen eens bekeken, en het gaf toch een goed gevoel : iedereen genoot van de maaltijd, en geloof het of niet : Guy kreeg niets binnen Na de afrekening nog een doorzakkertje en een babbel met ons vieren, en ik zag dat Guy weer kleur kreeg en dat Wilfrieds oogleden zwaarder werden ; Cecile en ik besloten dat het genoeg was voor vandaag, en zo vertrokken we : moe maar voldaan.
Een rit inrichten is niet alles : veel werk, werk en nog eens werk. Waarom deden we het dan ? Omdat we er voor open stonden, omdat we het graag deden, omdat we een goed team vormden, en voor ons merk : M.G !
Intussen is Guy van onder de douche en terwijl ik er onder sta verdwijnen alle stresstoestanden, en rest er alleen een goed, voldaan gevoel. Ik wil het zeggen tegen Guy, maar na 3 slapeloze nachten is hij naar dromenland vertrokken
