2008-12-25 Taliban bedreigen schoolgaande meisjes met de dood!
3. Gebeurtenissen die mensen uit elkaar drijven
2009-01-13 Kut-kinderen
2009-01-14 Gaza-oorlog
4. Teksten die mensen uit elkaar drijven
Een monument over ons
Een SPIEGEL-blog over mensen, over hen, over jullie, over ons... over mij... LINKS= Dingen die mensen uit elkaar drijven.
RECHTS= Dingen die mensen dichter bij elkaar brengt.
13-01-2009
MAHATMA GANDHI (1869-1948)
Mhatma Ghandi stamde uit een rijke en ontwikkelde familie en hij gaf blijk van een zeldzame, zedelijke grootheid. Zijn vader heette Kaba Karamchand Ghandi, was minister in Porbandor, gelegen in Gujarat. Kaba was een eerlijke en strenge man en had vaak een slecht temperament.
Zijn moeder heette Putalibai, ze was extreem religieus. Wanneer dat ze de zon niet kon aanbidden, weigerde ze om te eten, dit kon zelfs meerdere dagen duren wanneer het bv. regende. Maar aan de andere kant was ze een zeer geliefde vrouw bij iedereen en een harde werkster.
De strenge discipline van zijn vader en het religieus opgelegd leven van zijn moeder zullen hem maken tot wat hij geworden is.
Wanneer hij naar school moest gaan was hij altijd zeer verlegen omdat hij bang had dat de andere leerlingen hem zouden uitlachen. Hij leefde zeer afgezonderd maar nam zijn studies altijd zeer serieus.
Ghandi was geboren op 2 oktober 1869 te Parbandar, de tegenwoordige staat van Gujarat. Wanneer hij de leeftijd bereikte van 13 jaar trouwde hij met Kasturba, ze was even oud als Ghandi. De vader van Ghandi, Kaba, stierf kort nadien dat Ghandi al zijn misstappen voorlegde in een brief. Na het lezen van de brief beloofde Ghandi nooit nog zo'n misstap te ondergaan. En dit zal hij dan ook letterlijk waarmaken.
In 1887, twee jaar na de dood van zijn vader, verkrijgt hij zijn diploma aan zijn school op de leeftijd van 18 jaar. Het jaar daarop trekt hij naar Engeland om daar het beroep van zijn vader te leren, namelijk advocaat, zodat hij hem kon opvolgen.
In 1888 gaat hij rechten gaan studeren aan The College University te Londen. Gedurende zijn verblijf in Engeland las hij bijna alle religieuze boeken zoals de Bijbel, de Koran en de Geeta. Hij kwam tot de conclusie dat alle godsdiensten op gelijke principes steunden. Dus zolang een persoon zijn religieuze principes opvolgde was het goed. Waardoor dat Ghandi alle religies aanvaarde maar bleef toch nog altijd zijn eigen religie het meest trouw namelijk het hindoeïsme. Na zijn studies werd hij aanvaardt bij de Britse balie, maar in 1891 keerde hij na korte duur terug naar India om daar het goede nieuws aan zijn moeder te vertellen maar toen hij eindelijk in India aankwam vernam hij dat zijn moeder overleven was. Maar niemand durfde het hem eerder te vertellen, men vond dat het beter was dat hij het pas wist wanneer hij in India aankwam. Nadat hij alles had verwerkt startte hij een advocatenkabinet op te Bombay.
Twee jaar later kreeg hij een aanbod van een Indiaas advocatenfirma, gevestigd in Zuid-Afrika. Hij kreeg als functie raadsman in deze welbepaald firma in Durban (Zuid-Afrika, Johannesburg).
Ghandi ervaarde dat de mensen in de firma hem aanzagen als een minderwaardig ras omwille van zijn huidskleur. Hij was erg geschrokken door de wereldlijke ontzegging van de burgerlijke vrijheden en de politieke rechten voor de Indiase immigranten in Zuid-Afrika.
Waardoor hij zichzelf in een strijd gaat werpen voor de rechten van de Indiasen. Ghandi zal gedurende 21 jaar in Zuid-Afrika verblijven waarbij hij meerdere malen in gevangenissen zal moeten overnachten.
Wanneer hij in 1896 werd aangevallen door blanke Zuid-Afrikanen beslist hij om een politiek verzet op te stellen, zonder daden of geweld. Met aan zijn zijde de Zuid-Afrikaanse overheid.
Zijn inspiratie voor zijn politiek ontstond grotendeels door de Russische schrijver Leo Tolstoy en de Amerikaanse schrijver Henry David Thoreau vanwege zijn essay `Civil Disobedience.' Tijdens de Boer War organiseerde Ghandi een ziekenwagenkorps en eiste een Rode Kruis voor het Britse leger. Na de oorlog keerde hij terug naar het organiseren van zijn campagne voor de Indiase rechten.
In 1906 sprak Ghandi tot een massa in The Empire Theater, in Johannesburg op 11september, waarbij hij een campagne oprichtte van geweldloos verzet. In datzelfde jaar had de Britse overheid ook besloten om de Indiase huwelijken niet toe te staan.
In 1910 stichtte hij de Tolstoy Farm, genaamd naar de Russische schrijver, het is een samenwerkende kolonie voor Indiasen. In 1913 leidde Ghandi een groep van 2500 Indiase om een wet te laten invoeren maar ze worden gewelddadig gearresteerd en Ghandi werd opgesloten wegens het niet betalen van een boete. Waardoor dat zijn volgers in opstand kwamen maar dit had natuurlijk ook zijn gevolgen want er zullen 2 mensen sterven en 20 gewonden vallen.
In 1914 besliste de Zuid-Afrikaanse regering om de eisen van Ghandi waar te maken. Waardoor zijn werk erop zat voor Zuid-Afrika.
Hij keerde terug naar India na 21 jaar in Zuid-Afrika te hebben geleefd waarbij het leven van het gewone volk te hebben verbeterd. In India werd hij de leider van een ingewikkelde strijd nl. die van het strijden naar de Indiase basisrechten. Tijdens WO1 speelde Ghandi een belangrijke rol in het aanwerven van manschappen waarbij hij Satyagraha (= Sanskriet voor `waarheid en vast- beradenheid') verdedigde. En begon zijn beweging van passief verzet tegen Groot-Brittannië.
Wanneer in 1919 het Parlement de Rowlatt Acts, een akkoord waarbij de Indiase koloniale overheid mag over gaan tot revolutionaire activiteiten, niet invoeren ontstaat er een verspreiding van de Satyagraha over heel India waarbij er een groot aantal van volgers werden gecreëerd.
Het niet-invoeren van de Rowlatt Acts zal als gevolg hebben dat er duizenden Indiasen zullen om komen bij Amritsar door de Britse soldaten.
De economische onafhankelijkheid van India was een gevolg van Ghandi's Swaraj (Sanskriet voor zelfbestuur) beweging, dit ontstond door het boycotten van de totale Britse goederen. De economische aspecten van de beweging waren veelzeggend door de uitbuiting van de Indiase stadbewoners, door de Britse industrialisten, ontstond er grote armoede. Doordat de mensen goederen moesten maken voor Groot-Brittannië waardoor ze niks voor hun eigen hadden. Ghandi probeerde dit te stoppen door arbeidsnijverheid in te voeren. Het volk moest nu nog alleen voor zichzelf werken en niet meer voor Groot-Brittannië.
Ghandi evolueerde tot een symbool voor het onafhankelijk India. Hij had een leven van bidder vaster en mediteerde dagelijks. Het leven met zijn vrouw beschouwde hij meer als een relatie tussen broer en zus. Hij kleedde zich met een lendendoek en een sjaal van een van de laagste standen. Hij verwierp bezittingen en leefde van groenten en geitenmelk. De Indiasen zien hem aan als een heilige waardoor ze hem Mahatma (Grote ziel) noemden, een titel die enkel werd gegeven aan de grootste wijzen.
De politieke en de spirituele Mahatma was zo invloedrijk dat de Britse overheid zich niet wou bemoeien met Gandhi. In 1921 besloot de Indiase Nationale Congres dat Ghandi de totale macht kreeg over India waarbij hij ook zijn opvolger mocht aanduiden. De Indiase bevolking kon de ashima niet totaal volbrengen. Een gewapende groep Indiase opstanders kwam in opstand tegen G.B. waardoor er rellen uitbraken. Ghandi besloot daarom de `burgerlijke ongehoorzaamheid' campagne stop te zetten. Waarna hij in 1922 nogmaals werd opgesloten. Na zijn vrijlating in 1924 trekt Ghandi zich terug uit de politiek en wijdde zichzelf aan het verspreiden van gemeenschappelijke eenheid. Maar een korte tijd nadien vecht hij weer voor de onafhankelijkheid van India.
In 1930 verklaarde de Mahatma een nieuwe campagne van burgerlijke ongehoorzaamheid. Ghandi roept hierbij de Indiase bevolking en verbiedt hun belastingen te betalen op zout. De campagne was een opmars naar de zee, waarbij er duizenden volgers van Ahmedabad tot de Arabische Zee stapten, waar dat ze zout aanmaakten door het zeewater te laten verdampen. De Indiasen namen zout mee in hun handen maar werden verwijderd door de Britse soldaten. Waardoor dat ze naar de zoutindustrie gingen, maar werden hier ook tegen gehouden, zonder geweld. Hierna werd Ghandi nogmaals gearesteerd maar in 1931 weer vrijgelaten.
In maart 1931 besloot de Britse regering om een vredesverdrag te sluiten met Ghandi, waarbij hij vrijgelaten werd samen Nehru Jawaharlal, zijn bondgenoot en secretaris van The Indian National Congres.
In tussentijd willen de moslims privileges bemachtigen. Waardoor de hidoes in opstand komen. Dit bracht veel ellende met zich mee en op dat moment was er ook de Crash van Wallstreet bezig. Dit zal rampzalige gevolgen hebben voor India maar het zal ook de hele wereld beïnvloeden. Doordat de aandelen sterk gedaald zijn zal de export van goederen niet meer kunnen doorgaan waardoor de derde wereld eronder leidt.
Ghandi stopte zijn campagne, nadat de Britse overheid akkoord ging met Ghandi's eisen. In dat jaar vertegenwoordigde Ghandi ook The Indian National Congres op een vergadering in Londen.
In 1932 begon Ghandi een nieuw burgerlijke ongehoorzaamheid campagne tegen de Britten. Twee maal gearesteerd, Ghandi vastte gedurende lange periodes. Deze vasten waren efficiënt tegen de Britten, wanneer Ghandi zou sterven dan had er een revolutie uitgebroken.
In september 1932, ondertussen in de gevangenis, onderging Ghandi een vastenperiode die bijna zijn dood betekende. Hij wou hierbij de status van de Onaanraakbare Hindoes verbeteren.
Gedurende deze periode, 1934 tot 1939, reisde Ghandi doorheen India en leerde de ashima aan en probeerde de `onaanraakbaarheid' stop te zetten. De politieke macht van Ghandi was zo groot dat de vaderlandse regel niet kon worden ingevoerd totdat Ghandi het goedkeurde.
In 1939 keerde Ghandi terug naar het politiek leven omdat hij de Indiase federatie wou afwerken samen met heel India. Toen hij terug keerde naar India startte hij meteen een vastenperiode. Deze vastenperiode was een aanleiding omdat de leider van Rajkot onmiddellijk moest stoppen met zijn autocratische gedrag.
Door zijn vaste ontstond er een grote opstand van zijn volgers waardoor de koloniale overheid tussenbeide moest komen. Maar Ghandi's eis zal uitgevoerd worden. En nogmaals wordt hij aangezien als de belangrijkste politieke figuur uit India.
Wanneer de Tweede Wereldoorlog uitbreekt vragen het Congres en Ghandi, aan de Britse overheid wat het doel is van de oorlog en wat de gevolgen zijn voor India.
Maar wanneer ze hierop geen antwoord verkrijgen, besluit het Congres geen steun te verlenen aan Groot-Brittannië zolang dat India niet onafhankelijk is. Maar de Britten weigeren de onafhankelijkheid te verklaren van India. Maar stellen wel een schikking voor maar die wordt al snel verworven door het Congres.
In 1942 wordt Ghandi opgesloten omdat hij te veel weerstand biedt gedurende de oorlog. Maar hij wordt weer vrijgelaten na 2 jaar wegens zijn erbarmelijke gezondheidstoestand.
In 1944 is Groot-Brittannië eindelijk klaar om India haar onafhankelijkheid te schenken op voorwaarde dat de 2 nationalistische groepen, namelijk de Hindoes en moslims, tot een schikking komen. Wanneer er binnenlandse vrede gevormd werd verkreeg India, op 15 augustus 1947, haar onafhankelijkheid.
Wanneer de onafhankelijkheid wordt verklaard van India ontstaat er een scheiding tussen India en Pakistan. Maar door de deelname aan de oorlog ontstaan er rellen tussen de hindoes en moslims. Om de opstanden te herstellen beslist Ghandi om te vasten, en hij zal niet stoppen voor er vrede heerst tussen beide groepen.
Op 13 januari ondergaat de Mahatma een nieuwe vastenperiode, te New Delhi. Hierbij zal hij eindelijk de vrede kunnen herstellen tussen beide. Maar op 30 januari werd hij vermoord door een fanatieke hindoe wanneer hij op weg was naar zijn dagelijkse gebedsplaats, te New Delhi.
Na de middag: Ghandi moest zich begeven naar een vergadering, te Birma House, dat handelde over de splitsing van Het Congres. Ghandi wou dit verhinderen en wou ook de onenigheden tussen Nehru en Patel, minister van New Delhi, lossen. Patel ging akkoord om zijn besluit, Het Congres laten splitten, voor korte duur laten rusten.
Om 16uur: Ghandi was nog steeds aan het onderhandelen met Padel. Maar de moordenaars waren al in de tuin om hun aanslag te plegen op Ghandi.
Om 17u10: Ghandi was te laat voor zijn dagelijks gebed. Abha en Manu, de achter-nichten van Ghandi, vergezelden Ghandi naar zijn gebedsoord. Ghandi was wel verontwaardigd omdat hij te laat was voor zijn gebed.
Godse, de moordenaar van gandhi, was zeer zenuwachtig, maar hij was er klaar voor. Godse kwam dichterbij en nam zijn pistool uit zijn jas. Maar Manu had alles gezien en plaatste zich voor Gandhi. Maar dit hielp niet veel want Godse trok Manu van Ghandi weg en schoot drie maal in de borstkas van Ghandi. Het enige wat hij kon roepen was He Ram, wat betekende Oh God. Toen Ghandi op de grond lag was het 17u17.
Godse Nathuram had nog 2 medeplichtige, namelijk Narayan Apte en Karkare.
Op 31 januari 1948, 1 dag na de dood van de Mahatma, kwamen er 1 miljoen mensen, te New Delhi, om nog voor een laatste maal afscheid te nemen van hun mahatma. Een zee van mensen volgde de begrafenis `stoet' van Ghandi. Ze legden hierbij een afstand af van Birla Bhavan tot Raj Ghat.
vr 21/11/08 15:20 - Een rechtbank in Myanmar heeft een plaatselijk populaire komiek veroordeeld tot een celstraf van 45 jaar. Het is de zoveelse zware celstraf uitgesproken voor oppositieleden tegen het militaire regime.
Maun Thura, beter bekend als Zarganar, had samen met andere collega's de slachtoffers van de cycloon Nargis geholpen. Daarbij had hij voor buitenlandse camera's kritiek geuit op de manier waarop het regime de nasleep van de cycloon aanpakte.
Hij werd toen opgepakt en is nu veroordeeld op basis van een van mediawetten van het land. Cycloon Nargis maakte in mei zo'n 2,4 miljoen slachtoffers, onder wie 138.000 doden en vermisten.
Zarganar vond het niet kunnen dat de junta aanvankelijk geen buitenlandse hulp wou ontvangen. Samen met de komiek is ook sportverslaggever Zaw Thet Htwe veroordeeld. Hij moet 15 jaar in de gevangenis uitzitten.
De junta treedt de laatste weken ontzettend hard op tegen activisten. De voorbije weken zijn er meer dan 80 veroordeeld, vaak met lange celstraffen. Zo kreeg een monnik deze week te horen dat hij in totaal voor 68 jaar naar de gevangenis moet.
De monnik nam deel aan protesten in augustus vorig jaar, die bloedig werden neergeslagen. De golf van veroordelingen lokte al heel wat kritiek uit van de VN en mensenrechtenverenigingen.
KANDAHAR, Afghanistan -- Afghan police have arrested 10 Taliban militants involved in an acid attack against 15 girls and teachers walking to school in southern Afghanistan, a provincial governor said Tuesday. (de Afgaanse politie heeft 10 Taliban militanten gearesteerd omdat ze 15 schoolgaande meisjes en hun leerkracht hebben aangevallen...)
"Several" of the arrested militants have confessed to taking part in the attack earlier this month, said Kandahar Gov. Rahmatullah Raufi. He declined to say exactly how many confessed.
High-ranking Taliban fighters paid the militants a total of $2,000 to carry out the attack, Raufi said. The attackers came from Pakistan but were Afghan nationals, said Doud Doud, an Interior Ministry official. (Hooggeplaatste Taliban strijders hadden de militanten 2000 dollar betaalt om de aanval uit te voeren.)
The attackers squirted acid from water bottles onto three groups of students and teachers walking to school in Kandahar city on Nov. 12. Several girls suffered burns to the face and were hospitalized. One teenager couldn't open her eyes days after the attack, which sparked condemnation from around the world. (De aanvallers gooiden acid vanuit waterflessen in het gezicht van de meisjes, waar het goedje in hun gezicht brandde... Eén meisje kan nu, dagen na de aanval, nog steeds haar ogen niet openen.)
Afghanistan's government called the attack "un-Islamic," while the U.N. labeled it "a hideous crime." U.S. first lady Laura Bush decried it as cowardly.
Kandahar is the spiritual birthplace of the Taliban regime, the hard-line Islamists who ruled Afghanistan from 1996 to 2001, and one of Afghanistan's most conservative regions, a place where women rarely venture far from home.
A Taliban spokesman earlier this month denied that Taliban militants were involved in the attack.
Girls were banned from schools under Taliban rule, and women were only allowed to leave the house wearing a body-hiding burqa and accompanied by a male family member. (Onder het Taliban bewind mochten meisjes niet naa school gaan en mochten ze het huis niet verlaten zonder een alles bedekkend kleidingstuk, burqa, te dragen. Ze moesten eveneens steeds vergezeld worden van een mannielijk familielid.)
The country has made a major push to improve access to education for girls since the Taliban's ouster. Fewer than 1 million Afghan children - mostly boys - attended school under Taliban rule. Roughly 6 million Afghan children, including 2 million girls, attend school today. (Sinds de verdrijving van de Taliban heeft de huidige regering haar best gedaan om meisjes terug naar school te krijgen.)
But many conservative families still keep their girls at home. (Maar vele conservatieve families houden hun meisjes nog steeds thuis .)
Raufi said girls attending Mirwais Mena girls' school didn't attend class for three days after the attack, but have since returned. (De school van de aangevallen meisjes was door de aanval voor drie dagen gesloten, maar is sindsdien terug open)
Kandahar province's schools serve 110,000 students at 232 schools, Raufi said. But only 10 of the 232 are for girls. Some 26,000 girls go to school, he said.
Arsonists have repeatedly attacked girls' schools and gunmen killed two students walking outside a girls' school in central Logar province last year. UNICEF says there were 236 school-related attacks in Afghanistan in 2007. (Meisjes scholen zijn herhaadelijk aangevallen en mannen met wapens hebben twestudenten gedood die buiten een school wandelden. Unicef zegt dat er 236 aanvallen op scholen waren in Afghanistan in 2007.)
The Afghan government has also accused the Taliban of attacking schools in an attempt to force teenage boys into the Islamic militia. (De Afgaanse regering heeft de Taliban er ook al van beschuldigd dat ze scholen aanvallen om daarna de tienerjongens te dwingen in Islamitische milities.)
Elsewhere in Afghanistan, the country's intelligence agency said it has arrested four people, including three religious leaders and a youth, for alleged involvement in suicide and other bomb attacks in northern Kunduz province.
The ring was broken up after a failed bombing mission in the province earlier this year when the would-be bomber failed to properly detonate his explosives, the agency said in a statement Tuesday.
Na zijn verkiezing tot lid van het Lagerhuis in 1784, werkte hij aan sociale hervormingen, voornamelijk waar het ging om werkcondities van arbeiders. Werknemers moesten in die tijd buitengewoon lange dagen werken, hun gezinnen kwamen in groten getale in de steden wonen en leefden daar in mensonwaardige omstandigheden.
Lady Middleton, de echtgenote van politicus Sir Charles Middleton, benaderde hem en vroeg om zijn invloed tegen de slavenhandel te gebruiken. Op 12 mei1789 deed hij zijn eerste toespraak tegen de slavernij en vanaf toen was hij een van de leidende figuren in de beweging. Alhoewel de meeste van zijn (Tory) partijgenoten niet meewerkten, hield hij vol en uiteindelijk werd in 1807 een wet aangenomen die slavenhandel illegaal maakte. Hiervoor had hij wel de hulp van de Whigs, en vooral hun leider in het House of LordsWilliam Grenville, nodig.
Na zijn pensionering in 1825 speelde hij geen belangrijke rol meer. Zijn collega Thomas Fowell Buxton nam zijn taak over en leidde de beweging in het parlement. Drie dagen voor zijn overlijden werd de Slavery Abolition Act aangenomen. Alle slaven in het Britse Rijk kregen hierdoor hun vrijheid terug.
Wilberforce zette zich in voor de Britse Oost-Indische Compagnie en wist enkele bijkomende clausules los te krijgen nadat de overeenkomst vernieuwd moest worden. Het ging hierbij vooral om het verkrijgen van bepaalde rechten voor het Britse Rijk in het oosten. Zijn werk resulteerde in de oprichting van het bisdom van Calcutta.
William Wilberforce was een van de stichtende leden van de Royal Society for the Prevention of Cruelty to Animals.
