DEZE BLOG BEKIJKEN Kan het best door te klikken op het onderwerp van uw keuze, bv.havendammen, bij CATEGORIEËN, daar zie je dan alle postings over dit onderwerp samen.
Grootse realisaties in de stad aan zee, van havendammen tot appartementbouw en straatwerken
Grootse realisaties in en om Oostende. Om naar de HOOFDBLOG te gaan , klik op de banner OOSTENDE INGEBLOGD 2 bovenaan in de rechter kolom.
09-05-2011
Mei 2011 westdam werken Oostende.
Het vervolg van op de andere blog (Roys fotoblog) over de snel opschietende werken aan de dammen, dus de ruwbouwfaze bijna achter zich laten. De afwerking zal nog wel meerdere jaren duren, hoop alleen dat ik er nog ben, om het glas te heffen op de inhuldiging, want dit zal een spetterend feest worden.
De laders rijden op en af met de rotsblokken om de havendam het verstevigen en uit te breiden
De weg voor de camions naar de top van de dam.
Ondertussen, op een grote afstand, zijn ze een wedstrijd surfen aan het voorbereiden, denk dat dit tegenaan het sportpark tegenover de paardekoers bij mariakerke is, de foto is genomen vanaf het vissersstandbeeld op de dijk.
Hier kan je inschatten hoe groot de laders zijn tegenover de bestuurder, best flink uit de kluiten gewassen machines.
Sympatieke Koen, de man die daar vandaag de touwtjes in handen heeft.
De vuurtoren Lange Nele , nog dichterbij, doorheen een van de rotsen kraangrijpers. in 't ostensch is da geweune de viertorre.
Verhaal van de gendarme, en zicht op de Havenwerken, met hulp van onze vriend Anthony.
20april 2011
Ik deed een rit met mijn Harly, richting de Oostelijke dam. Een rit van ongeveer een 6 tal km, onder deze stralende zon was het genieten, de rit op het fietspad eigenlijk niet, want die loopt lange drukke banen en dan is het alsof er nog meer bezoedelde lucht omheen mijn karretje hangt.
Daar aangkomen, kon ik mijn plaatjes schieten, en ik waagde mij zelfs op de, al met beton verharde truckrijstrook die van voor tot achter de dam berijdbaar is voor truks. Daar rij ik niet mee, met een truck, en voor mijn klein karretje, zijn die putten en bulten, iet van het goede teveel.
Eigenlijk is het ten strengste verboden om de dam te betreden, maar die lange strook in zee, nodigt je , om zo te zeggen vriendelijk uit, daar even te wandelen.
Dat deden er dus verschillende mensen die dit strookje wildernis wilden verkennen, ook enkele lijnvissers waren aanwezig. Die probeerden een of ander visje te verschalken, zelfs vreemdelingen zag ik al een haakje uitgooien, zeg nu niet dat die ook een 'permi' zouden hebben hé. Weet niet als het nu nog zo is, maar vroegen moest je dus betalen om een gehele dag naar het water te zitten staren. De sjampetter keek daar op toe in het dorp, zeker in de grachten en vaarten waar ik woonde, en diene sjamp, da was ook al geen gewone, je had er eigenlijk twee. Die je al van ver kom onderscheiden, de ene was zoals Stan, en den andere dan weer als Ollie.
Ollie was de goedaardige, flink uit de kluiten gewassen dikkerd, die wij oneerbiedig, ( ja, dat konden wij toen ook al, als volleerde kattekwaad krëeerders, ) 't zwien noemden, waarschijnlijk omdat zijn kop daar wel formidabel deed aan denken, buiten de oortjes, die dan eerder minuscul waren voor een zwijn van die omvang. Maar 't was een lamme goedzak, weet bijna zeker dat die nooit een bonnenboekje bijhad, eerder iemand met een poëzie op zak denk ik.. Nu ik er aan denk, 'k zie hem al staan in een of andere zaal; 'Ollie leest voor uit eigen werk', om je ziek te gieren. Maar Ollie zou het toch beter gedaan hebben, (god hebbe zijn ziel) dan Brusselmans. Die Herman, heeft ook al de kop niet mee, alhoewel hij dan meer op een overjarige biet met psoriasis doet denken. Maar de man heeft bovendien ook nog een verschrikkelijke hekel aan lachen. Laats ben ik nog wezen kijken naar diene Brusselmans, je mag het ook "de biet noemen", zelfs zijn sluiks lang haar doe me denken aan het verwelkte groen van een béite, ik weet dan ook ogenblikkelijk over wie je praat, gewoon omdat ik hem al zo heb horen noemen, en ik kan zeggen, het staat hem. En dan ook nog iets, ofwel doet het hem behoorlijk zeer, of kon hij niet naar het toilet door obstipatie, of is ie gewoon zo, maar lachen, zelfs een iets ligjes, zoiets als die van Mona Lisa, dat zag ik niet op zijn gezicht komen, een Da Vinci zal hij wel nooit worden. Dat zal dan komen door zijn vele gore sexs uitlatingen zekers, dat ie, om zo te zeggen walgt van zijne eigen, dan, dan zou ook ik niet meer kunnen lachen, en ik doe het verdomd graag kan ik je vertellen.
Maar ik wijk af, terug naar de lange, den Stan, zijn echte naam heb ik nooit geweten, maar samen waren het twee filmfiguren. Maar lléén op pad, was ie de schrik van het dorp, die had wel zijn boekje mee, denk dat ie er zelfs stiekem meerdere op zak had . Ooit zelf op de bon gevlogen, omdat mijn achterlicht van mijne velo stuk was..ik hoor hem nog , met een eerder krassende stem zeggen, "uwe lugt brant nie," terwijl hij traag, bijna tergend, het boekje uit zijn zak liet glijden, alsof hij een geboren toneelspeler was, hij kom er dramatiek in leggen om zo te zeggen. Ikke, met een jesussmoeltje, "oe, en dojuste gaften em nog lugt... " toen , in die tijd reden er erg weinig auto's, maar hij kon het al overtuigend nadoen, Tut tut tut, zie ie. Ik moest meteen aan een dorpsgenoot, Warten Moeiaart zijn auto denken, trouwens de eerste auto op het dorp, eigenlijk meer aan de blinkende hoorn met rubberen balg, dus zijn klacson, die erop stond.
Dat was zo'n auto die je nu nog in de films, daar zijn ze weer, van den dikke en den dunne ziet, of die gangster autos, twee rechthoeken aan elkaar gelast, enkele ruiten en wielen , glimmend zwart , en daarop diene toeter. Dus diene, met een kop zoals, tja..ja, beetje zoals brusselmans, haalde al even geconcentreerd zijn crëon boven, want een stylo heb ik hem nooit weten gebruiken. Hij was, toen al, ofwel ver zijn tijd vooruit, een gedreven milieubewuste gast, radicaal tegen plastiek en al die rommel en zo, of hij had nog nooit van het bestaan van stilo gehoord. Ik hou het op het eerste , de bikkelharde doordrijver, "me gon é ki schrieven" zei ie bijna zingend. Hij moest dat zeker niet zeggen, net als die langzame, bijna minne bewegingen in het te voorschijn toveren van zijn mobiel bureau materiaal, schreef hij traag zijn ding ik het boekje.
Waarschijnlijk zelfs met krullen, calligrafie zal ook wel zijn ding geweest zijn dacht ik, terwijl ik vanaf beneden naar zijn kop keek, die hoog verheven boven mij uittorende, je zou hem ook de viertorre kunnen noemen dacht ik, alhoewel de "Lange Nele" stukken mooier is. Ik huiverde bij de gedachte aan de bolwassing die ik thuis zou krijgen, maar ook door het bijna schuurende geluid die het potlood op het papier maakte, want het was stil, zo stil dat ik zijn ademhaling hoorde, en zijn geschrijf. Zelfs het ritselende riet in de zachte wind leek weggestorven tegenover het potloodgeluid die , zo leek het toch honderdmaal sterker was, alsof ik wilde opmaken wat ie schreef, want met zo'n kop, wie weet, schreef ie ook geen leugens. "Zo vintje, je go gie wel nie mi zonder lucht rien de noste ki, wie nie oren wil , moe mo voeln," knarrste het kraaigeluid van daarboven, hij sloeg theatraal zijn boekje dicht, stapte op zijn fiets, keek nog eens boos in mijn richting, als hij dat al kon, want volgens mij keek ie altijd boos en zei. é je kut zien da je te voete nor ruste geot , of kmaken der nog eine.
Je kan ervan op aan dat ik te voet naar huis ging, je weet maar nooit met deze geniepiggaard dacht ik, die kon uit het niets, plots voor je neus staan, den stan, waar david Copperfield bij verbleekt. Maar goed, moet er nog aan toevoegen dat ik er thuis uit schrik, niets van losliet, maar ook dat ik er nooit meer iets van gehoord heb, geen boete thuis gekregen, want dat zou ik wel geweten hebben, we hadden het niet breed, en dan zouden zeker de klokken van rome, midden ik de herfst, geluid hebben. Achteraf bekeken zal Stan dus toch nog een mooie viertorre geweest zijn.
Nu, na al mijn zever, weer naar het "werk"
Enkele beelden van de al gedane werken aan de havendam oost.
Op deze foto zien je al duidelijk de definitieve vorm van de Oosterdam, op het eind, waar je de verzwaar blokken ziet, daar komt een nieuwe radartoren, van ongeveer 55 meter hoog.
De oude houten Pier, of het staketsel, zoals wij plegen te zeggen. Deze blijft bestaan in zijn oorspronkelijke toestand.
Bijna onmerkbaar kwam er een laag fijne bewolking die een blauwe waas van damp of mist vormde boven het water
Kwam daar ook een gezellige bende tegen, waarvan de dame een praat waterval was , iets zoals ik dus, een Antwerpse, Leuvense Varsenaarse Vlaamsche scoone zeg maar. Een sympatiek praatje gemaakt, dacht er zelfs niet aan om een foto van haar te nemen met al mijn geklets, ik als autodidackt multishooter. Zoals je wel weet ben ik anders altijd klaar om mooi volk op de plaat te zetten. Dus inplaats daarvan, Rotsen, beton en water, gelukkig is daar ook veel intresse naar.
En natuurlijk de skyline van Oostende, nu vanop de dam, die nog een tweetal meter hoger moet komen tijdens de afwerking.
Op de gegoten betonnen voet worden duizenden kilo's betonblokken gezet om de fundatie te stabiliseren, die worden weggenomen bij de plaatsing van de radar toren.
De keuze voor de uiteindelijk kleur van de bedekking der wandel dam aan westelijke zijde.
Enkele foto's van zeer veraf, met de oude pier en de werken aan de promenade tegenaan het vissersstandbeeld op de dijk.
Wat deze vrolijke fluiter kwam doen op deze rotsachtige ondergrond is niet te achterhalen, veel zal onze gevederde vriend hier niet vinden.
Hier nog even de betonnen test kleur platen, waaruit de keuze zal gemaakt worden welke finale bedekking de westelijk dam als uitgevoerd worden. Ik heb even moeten foefelen op ze ietsje recht te zetten, zodat je het beter kan zien. Daar zal dan door de heren van het hoog plafond, dus burgemeester en schepenen een keuze uit gemaakt worden, maar het gewone volk, ik dus, zal wel geen inspraak krijgen. Denk dat zijn voor het koele grijze zullen gaan, en daaarmee wil ik niet beweren dat het allemaal koele kikkers zijn op het stadhuis. Ikzelf en nog mensen, houden het op dat gematigd bruine, linksonder, warm en sfeervol, niet zo reflecterend zoals die lichtgrijze massa die je doet denken aan de oorlogbunkers van de jaren stillekes.
Hier ook nog een reeks van 17 april 2011 plaatsen. want met alle problemen met de blog, zoals verlies van foto's die gepost waren, speel ik nu op twee paarden, Cesar deed dit ook al , lang geleden.
17 april 2011 werken aan de havendammen in Oostende
De Buzzard, nog een ponton die ingezet wordt voor werken aan de Thorntonbank windmolens, hier nog een laatste aanpassing aan het materiaal.
Met de uitschuifbare poten kan de Buzzard zich vastzetten op de Thorntonbank, om zo zijn werk aan de grote windmolen voeten of fundatie in alle stabiliteit uit te voeren.
De kraanwagen links op de foto moet ook nog op de Buzzerd geladen worden, om de klus op zee te helpen afwerken.
De katol alleen al is mensengroot.
Deze baggs vol zand worden dooorlopend met twee stuks aangevoerd door een bulldozer, in iedere zak zit 1000 kg.
In totaal worden er per funderingvoet een 2084 van deze zakken naar de fundatievoeten verscheept, en geledigd in de holle cilindervoeten. De operatie gaat 24 op 24 door en duurt per stuk een achtal dagen.
En deze namiddag koos het ponton de Buzzard het ruime sop naar de Thornton zandbank, onder begeleiding van twee sleepboten.
Luc Zeebroek, alias Kamagurka, was aangewezen om op een van de funderingspalen van de windmolens voor de Thorntonbank, een kunstwerk te verwezenlijken op zo een 35 meter hoogte.
Hij was al van smorgens in de weer, en het reuzegrote schilderwerk op de ronde romp, bij een nogal frisse en sterke wind uitwerken in een schommelende pendel , was al een kunstwerk op zich. maar in de late namiddag konden wij het kunstwerk, volledig afgewerkt bewonderen.
Het stelt de edelman Don Quichot de la Mancha voor, naar een roman uit 1600, die vocht tegen windmolens als waren het reuzen, maar hier zette Kamagurka de ridder op een vis in een gevecht tegen de opwarming van de planeet.
Pers en televisie waren er aanwezig om het gebeuren te volgen...
Nog even de laatste loodjes leggen...
En klaar is kees, nou...kees, eigenlijk Kamagurka en copain.
Tevreden terug op de begane grond.
Nog een laatste goedkeurende blik op het kunstwerk, hoog op de windmolenvoet die binnenkort zijn plaats vindt op de Thortonbank.
En ook nog even felicitaties van de big boss van C Power.
En de sympatieke Oostendse Luc Zeebroeck poseerde nog even voor zijn stadsgenoot...
Het kunstwerk verhuist binnenkort voor eeuwig naar de zandbank Thornton, op een 35 tal kilometer voor de kust, de kunst man van de zee vereeuwigd op zee, mooier kon niet.
Windmolens van onderaan even bekijken
Als je dichtbij de windmolenvoeten bent sta je versteld van de imposante grootte, en als je bedenkt dat dit nog maar een deel is van de totale konstruktie, laat dit een bijzondere indruk na.
Nu zijn er al drie funderingsvoeten verscheept, nog drie te gaan en dan is de eerste rij op de Thorntonbank kompleet.
Hierbij nog een visuele ondersteuning van de afmetingen eens nadat ze geplaatst zijn op de zandbank.
Nog een welgemeend bedankt aan de grote baas Mr. Guido voor de vip behandeling die mij te beurt viel.
Hier krijg je een idee van het formaat der dingen op de werf.
Een der beugels waar de kabels van de Rambiz doorheen moeten, ziet er bijna groter uit dan mijn karretje.
Bijna drie miljoen kg, verder eronderdoor wilde ik toch niet gaan ;-)
Een indrukwekkend zicht als je daar aan de voet van deze kanjers staat
Wat een prachtig zicht is dat, zo langs de steunboord naar boven kijkend.
Dit zijn de afmeer constructies om het onderhoud aan de windmolens te kunnen uitvoeren.
Roys foto Oostende, Oostende blog, C Power, Windmolens op de thorntonbank,
Het verschepen van de buizen en turbine voor één van de windmolens van de thorntonbank door RePower.
De binnenzijde van de buizen, met de controle ladder, samer goed voor 87 meter en 250 ton.
Hier de turbine van 350 ton, waar de wieken aankomen, je kan de grootte goed inschatten als je de mens linksonder vergelijkt met deze turbine, it's amazing.
Traag komt er beweging in de buis, als de reuzegrote kraan zijn werk begint.
Tussen een groot aantal nationaliteiten ontwaarde ik ook een Oostendenaar aan het werk aan de windmolens voor de Thortonbank.
En ze zoeken nog altijd techniekers en electriekers, je moet wel bereid zijn ook buitenlandse opdrachten aan te kunnen en slagen in de proeven.
Deze Duitse windmolenproducent vanuit Hamburg REpower werd amper een 7 tal jaar geleden opgericht door enkele ingenieurs en ondernemers, maar is voor Franse en Indische investeerders al miljarden euros waard. Zowel het Franse Areva als het Indische Suzlon hebben al een belangrijk aandelenpakket van REpower in handen. Door zijn innoverende werking en betrouwbaarhied van de produkten is het bedrijf een der sterkste spelers op de alternatieve energiemarkt geworden met wereldwijde windmolen park projecten.
De twee buizen en de turbine worden geladen op het ponton Pauline, die ze rechtopstaand naar de thorntonbank zal varen.
Reeks foto's van augustus 2010 van de havendam werken .
April 2010
Zomer
Nu is het bij momenten op de koppen lopen, zowel op de dijk als in de winkelstraten, maar de werken gaan ongestoord verder aan de havendammen. De zonnekloppers en wanderlaars hebben er blijkbaar geen last van, ze kijken zelf vol belangstelling naar de bedrijvigheid op het klein strand en in zee.
Een eerder zuiders beeld van costa ostendos
Juli fotoreeks 2010
Westelijke Havendam juli 2010 Deel 6.
Ik kreeg een foontje dat ze een fundatie weefmat zouden afzinken en dit dichtbij de kop van het staketsel. Voldoende om mijn kodakske te nemen en erop uit te trekken.
Alles wordt op zijn plaats gesleept om bij hoogtij de mat te laten afzinken met de rotsstenen, de stenen komen uit steengroeven onder andere uit Doornik, maar ook uit Groot Brittannië.
Hier zie je de mat die op het water drijft, verzwaard wordt met stenen, zodat hij naar de bodem zinkt, om als steun voor de dam te dienen.
Ondertussen ligt het strand vol met zonnekloppers, waaronder mooie nimfen..
De dijk zijn nieuw kleed is ook bijna klaar, de nieuwe stenen banken worden tussen al het geharrewar, al even uitgetest..
Nog een zicht vanaf de zeventien oktoberstraat, aan de katholieke hogeschool mariakerke, vanwaar je een mooi panorama op de werken aan de havendammen hebt..
Ook enkele foto's bij late avond genomen van deze megawerken
Waar we het al over de westelijke dam hadden in een vorige post, nu het tweede deel over de havendammen met de noordelijke dam richting Bredene.
Hieronder een tekening hoe het ongeveer eruit zal komen te zien.
Nog even de lange nele meenemen, de vuurtoren van Oostende, die noordelijk van de Oostendse haven staat.
De Haro blokken.
Ondertussen wordt er uitgediept dat het een lust is, de havengeul wordt rechtgetrokken en breder gemaakt, dat gebeurt met een kraan waarbij er nu en dan nog een oorlogstuig of bom bovengehaald wordt. En ligt nogal wat oorlogstuig in de haven, en dan is het veiliger om op deze manier de havengeul uit te diepen. Nadien kunnen er schepen tot 200 meter binnenvaren, die ook stabieler kunnen in en uitvaren door het afremmen van de zijwaartse stromingen, en het beteugelen van de golven door de twee havendammen .
De duinenbunkers van de duitse bezetters in de laatste wereldoorlog.
Op de frontale foto's zie je niet zo direct de knik in de oostelijke havendam, waar hij een zwenk neemt richting staketsel.
Beide havendammen omarmen om zo te zeggen de oude pier, die blijft bestaan.
In de verte..
In de verte is nog net de haven van zeebrugge te zien.
Deze stoere knaap sleurt met de Haro blokken, een soort stapelblokken.
Deel één van de reeks havendammen . Eerst nog even vermelden dat een aantal postings met foto's verdwenen zijn, mogelijk door de werken en vernieuwingen aan de blogs van skynet, waar de problemen zich opstapelen bij het posten, zodat er een andere blogplatform is gebruikt, Bloggen.be..
De aanleg van de havendam aan het vissersstandbeeld te Oostende. Ze zijn vandaag 23 april, gestart met de onderlaag aan te brengen, een middengrove kiezel die op een ponton langs zee aangevoerd is geworden. Van daar overgeladen wordt op laders die het beetje bij beetje dieper in zee dumpen, genivelleerd door enkele bull's.
Voor de volledige reeks over de Havendam werken, Ga in de rechter zijkolom naar Catergorieën- Havendam werken , de oudste berichten staan onderaan.
Al in 1985 voerde de Vlaamse overheid een studie uit om de kustverdediging van het Oostendse centrum te onderzoeken, waarbij bleek dat Oostende absoluut niet goed beveiligd was tegen overstromingsgevaar. Het zou nog 12 jaar duren voor het eerste plan werd gemaakt om de haventoegang breder te maken Nog eens tien jaar later konden de werken pas echt van start gaan. Ondertussen zijn er vele studies, en de gevolgen voor het milieu onderzocht en is de afbraak van het Oosterstaketsel een feit.
Een van de projecten ter verbetering van de nautische toegankelijkheid van de Oostendse haven is onder andere de bouw van de oostelijke en westelijke havendam. De Vlaamse Overheid wil de haven toegankelijk maken voor schepen met een lengte tot 200 m. waarvoor momenteel de oostelijke havendam wordt gebouwd , een nieuwe vaargeul en de dokken worden uitgebaggerd.
De buizen die het zand opspuiten om het strand op te hogen, zonder deze steeds terugkerende werken was er al lang geen strand meer te Oostende.
Stoere mannen klaar voor de job.. Voor diegenen die twijfelen, ik heb het over die in de voorgrond ;-)
De bull op het ponton, die de op en af rijdende truck volkiepert met kiezel voor de fundatiewerken.
Op 27 januari 2010 werd de vergunningsfase van de westdam afgerond en kan er gestart worden met de voorbereidende werken voor de aanleg van deze dam. Met de aanleg van de westdam werd op 23 april 2010 gestart (zie fotos). De werken omvatten de plaatsing van zinkstukken, bouw van de bermen en plaatsing van de kern met filter- en deklaag ter hoogte van de laagwaterlijn. De voltooiing is voorzien op 25 mei 2010. Aansluitend volgt een tweede fase. Op de beide dammen is in de afwerkingfase ook een wandelstrook voorzien.
Even ter zijde
Ik heb al op tientallen werven foto's genomen, en overal vol sympatie onthaald, maar deze keer niet. Een iets jongere 'baas' wees mij op beleefde schoolmeester manier de deur, of eigenlijk meer het hek, die op een brede kier stond, en waar ik doorgeglipt was, nietske gevaar, geen vallende stenen of slippende camions daar... Nu, als ik jong was deed ik mij misschien ook wel eens stoerer en belangrijker voor dan ik wel was. Niettegenstaande ik begrijp dat er wel enige veiligheidsvoorzieningen in acht moeten genomen worden, daar kan ik rood jasje nog wel in volgen....;-)
Er waren wel meer fotografen die deze werken op de plaat zetten , zoals deze ietwat oudere vriendelijke heer van het andere deel van het wankele België, de Walonië, waar ik natuurlijk een praatje mee maakte.
Nog enkele tegenlicht beelden vanaf het staketsel
De dam wordt enkel bij laag water en geschikte weersomstandigheden gebouwd, die in de zomer een betere kans op slagen hebben door kalmer water, dit kan de aannemer -indien nodig- ook toelaten bij nacht te werken.
Het klein strand is volledig afgesloten, maar er zal geen verkeershinder zijn door de werken. De aanvoer van de onderdelen van de dam verloopt immers hoofdzakelijk van over zee. Ook de heraanleg van de Albert I-promenade blijft gewoon doorgaan.
Het staketsel blijft ook verder toegankelijk en kan een mooi uitzicht bieden op de grootschalige werken.
De visser, bovenaan op het als eerbetoon aan de scheepslui die op zee zijn gebleven, vissersstandbeeld tegenaan het klein strand.
Het was lang geleden dat ik nog iemand op klompen zag, een mens met een hard leven.. Maar met een formidable artistieke kop.
Ook aan de andere kant van de pier, aan het oud oosterstaketsel die ondertussen voor het merendeel afgebroken is, is het ook een en al bedrijvigheid, daarvan morgen meer...
Door de werken aan de dijk kan ik niet zo gemakkelijk meer de werken vanaf de dijk opvolgen, buiten enkele schoots vanaf de verhoogde berm bv aan het casino Kursaal kon ik nog een foto maken die niet gehinderd werdt door de afrasteringen. Alhoewel het soms ook wel mooi kan zijn.
Ook bij ons thuis is het soms onbegonnen werk om de straat in te rijden door de werken aan de riolering en nutsaansluitingen, waardoor de uitgebroken straat nu plots een 70 tal cm dieper is komen te liggen, en een dikke slijklaag tot gevolg als het regent. Dan is er met mijn Hell Angels car niet door te komen.
Maar toch dus een paar foto's, van verschillende tijdstippen in oktober-november.
Bij een stevige storm kunnen de werken ook niet doorgaan...
Fotoreeks 21 augustus 2010 Havendam werken Oostende
Nog even de havendam werken opvolgen in augustus...
Hier zie je hoe een sleper de wilgetakkenmat naar de zinkplaats sleept.
Mooi op tijd voor het platform met de rotsblokken die al aan komt gevaren..
Ondertussen is de avond al gevallen. tijd om huiswaarts te keren.
augustus 2010 havendam werken.
Havendam west oostende augustus 2010 deel B
De werken schieten goed op aan de havendammen. je kan de bocht al zien in de westelijke dam, en stilaan is ook te zien dat dit een immens bouwwerk aan het worden is. De havengeul, samen met de oude pier ziet er zo veilig omarmt uit, je kan ook al zien dat de golven sterk in kracht afnemen in de haven inkom. Denk dat, eens dit volledig afgewerkt is, dit een toeristische meerwaarde zal hebben voor Oostende, zonder de veiligheid bij stormen te vergeten.
Als er ooit nog een 'maale' in het staketsel vaart, dan zal het zeker zijn omdat de kapitein zo zat is als een spaans galioenkanon.
De rotsblokken hebben al een reuzegroot karakter gekregen als je de man bij deze stenen bekijkt.
Deze meeuw is de drukte al gewoon, hij bleef maar gewoontjes op de reling zitten, al zag hij er niet bijzonder frisjes uit, dacht ik.
Honderden duizend tonnen stenen zijn al gestort waar ooit de wandeldijk komt..
Deze week nog eens gekeken hoe het er bij de havendamwerken aan toe gaat. Veel verandering is er niet te zien, maar dit wil niet zeggen dat er niet gewerkt wordt. Het uitgestrekte van de werken en de diepte van de zee toont niet zo direct de voortgang der werken, maar duizenden tonnen rotsen worden voortdurend verzonken waar de westelijke dam zal komen..
Volgende Fotoreeks van 22 februari 2011.
Na een tijd inactief geweest te zijn, daar ik niet door onze straat kon komen door wegenwerken, kan ik eindelijk, na drie maanden cachot weer eens een ritje doen. En dan is het staketsel een van de plaatsen die ik bezoek om de werken te verslaan aan de havendammen in Oostende. Ondertussen zijn ook de werken aan de dijk begonnen ter hoogte van het zeemans standbeeld, waar de vebinding met de wandeldijk op de westelijke dam zal komen. Ik heb al even de plannen mogen inzien, en dat komt prachtig met fontijnen zitgelegenheden en evenementen ruimte met niveau's en al dat erbij hoort. Weer een realisatie die Oostende aantrekkelijker en naar een hoger niveau zal tillen.
De op de foto te zien echt indrukwekkende gevaarten die in de noordzee op een zandbank zullen verzonken, worden, om daar de windmolens op te plaatsen , zijn nog beter in te schatten als je even inzoomt op de grootste 'voet'van de vijf, die bijlange nog niet de eindafmetingen heeft, en daar de vijf mensen aan het werk ziet.
De windmolen sokkels van C- POWER voor de de Thornton zeebank, bijna klaar om geladen te worden op de wielenmonsters , en vandaar opgenomen te worden door de Rambiz ponton die ze dan naar de Thorntonbank zal transporteren.
De 60 windturbines, die tegen 2011 volledig klaar zou zijn komen op de Thorntonbank 30 km buiten de kust. Ze kunnen elektriciteit leveren voor ongeveer 250.000 gezinnen.
C-POWER bestaat uit vijf Belgische bedrijven, zoals Dredging International, Interelectra, de windturbine fabrikant Turbowinds, en twee Waalse maatschapijen milieuholding Ecotech Finance en investeringsmaatschappij Socofe.
De ideale plaats om daar foto's te nemen is vanaf een schip uiteraard, maar je moet wel iemand kennen om dat te bereiken.
De bouw van een windturbinepark op de Thorntonbank is voor de Belgische regering ideaal om tegemoet te komen aan de Kyoto- verplichtingen. Het kan ook rekenen op publieke en politieke instemming, daar het argument van zichtvervuiling vervalt door de plaatsen op 30 km vanaf de kuststrook.
Door de berichten van de opwarming van de aarde is de vlaamse bevolking steeds meer en meer gewonnen voor deze vorm van alternatieve energie winning. Groene stroom, iedereen vaart er wel bij.
Ook in zee, aan de Thornton bank worden er onderwijl grootse werken uitgevoerd, wegzuigen van de bovenste losse zand en sedimentlaag, en stabiliseren met grind met fundatie. De bank is zo een 20 km lang met uitlopers tot aan zeeland, het hoogste punt zit ongeveer 10 meter onder de zeespiegel, die dan aflopen in de sleetgeulen naar 35 meter en meer.
De windmolens zijn met het gedeelte op de zeebodem bijgerekend een 184 meter hoog, de rotordiameter bedraagt 126 meter . Dit zorgt voor een vermogen, bij windsnelheid van dertien meter per seconde, van 5 MW. Minimaal hebben ze 3 m/s. nodig om rond te draaien. Hij kan ook bij zware wind doordraaien, en stopt automatisch bij 31 meter per seconde windsnelheid, wat dan al storm is = 29 m/s.
Ook zijn er ongeveer 140 km. zware bekabeling nodig die ondergronds aangelegd worden en naar de hoogspanningsfabriek op het Sas slijkens lopen.
De 60 turbines van elk 5MW. zouden elk jaarlijks 8.450 uur draaien, goed voor een toraal aan energie van 1THh.
Het project zal ongeveer 800 miljoen euro gaan kosten, waarvan de windturbines en de bekabeling het leeuwenaandeel uitmaken.
Even telelensje mee om de windmolenfunderingen van ver vast te leggen op de bouwwerf aan de oosteroever te Oostende. De firma C- Power staat in voor de bouw van deze voeten, waar ze dan in zee op een zandbank worden afgezonken met het ponton Rambiz, daarop komen dan de windturbines op hun masten;
Daar ik toch effen dichterbij mocht komen op de werf van C-POWER, kon ik sommige beelden van dichtbij maken, maar eigenlijk zijn ze supergrote mastadonten die voor een dichtbij foto niet nodig zijn, maar toch bedankt **.
De Rambiz ponton , aangekomen in Oostende om de windmolen funderingen naar de Thorntonbank in de noordzee te brengen.
De Rambiz die nu in Oostende aangemeerd ligt klaar om met een fundering voor de windmolens op de Thorntonbank weg te varen, heb ik dus ook even op de plaat gezet, samen met enkele van de stoere en tevens vriendelijke kerels die deze indrukwekkende blok metaal bevolken, een belevenis om dit te zien.
Twee mastadonten op een plaatje, de Rambiz en het Europacenter in de stad Oostende.
Overal waar je keek, zelfs in de hogere regionen, waren er wel mannen in de weer.
Een van de grote kabelwinders.
Die in verbinding staan met deze torens.
En vandaar naar deze meer dan mensengrote klomp.
Bemerk de dikte van de stalen kabels bij hun benen, Als mieren...
....Zijn ze overal bezig, duwend met de voeten aan vuistdikke kabels...
Oplettend, altijd op alles voorbereid...
Hoor je constant richtlijnen in de walky talky's.
Ondertussen staan in de achtergrond de eerste vijf van de zestig stuks funderingen te wachten voor het windmolenpark van de Thorntonbank op deze felle stoere mannen.
Ook deze heer kwam uit het veraf gelegen Kortrijk om enkele beelden van dit uniek spektakel te schieten.
C Power brengt de Rambiz naar Oostende om de funderingen van de windmolens te verplaatsen naar de Thornton bank. Copyright Roysfoto.
Thorntonbank windmolenpark , de verhuis van de eerste fundering voor het windmolenpark
Het ponton Rambiz in actie
Royfoto keek ernaar, hier het verslag
Hier staat de windmolen funderingsvoet op de laders en is naar de halve maan kade gereden.
Hier kun je nog eens zien wat de verhoudingen zijn, als je de mensen op het ponton Rambiz bekijkt.
De groene metalen buisconstruktie is tegen het kantelen van de windmolen funderingvoeten.
Hier hangt dan eindelijk de twee miljoen achthonderdduizend kilo aan de kabels boven het water. Deze worden van iets in het water afgezonken om het gewicht te verminderen.
Hier moet ik naar huis vertrekken, kreeg weer plots erg last van pijnscheuten.
Overal stonden veel mensen die het gebeuren wilden volgen, en de kamera's waren alom vertegenwoordigd. Tien jaar terug zag je bij zo een event een tiental fotogragen, maar nu , in het digitale tijdperk zijn er wel honderden.
Ook deze dame wachtte netjes het goede moment af om van het gebeuren een plaatje te maken.
...Nog 59 windmolens te gaan.. voor C- POWER, de Thorntonbank en Oostende...Tot 2011.
Copyight Roysfoto ostend
Roy's fotoserie van het opladen eerste funderingsvoet van de windmolens te Oostende met de Cambis voor de zandbank Thornton op Zaterdag 26 april 2008.
Vandaag was er weer een fundatie voor de windmolens klaar, en zou verscheept worden naar de Thorntonbank. Zeer veel en felle zon, ideaal om buiten te vertoeven, maar minder goed weer om foto's te maken.
Ik ben er iets dichter bij gekomen deze keer ...
De supergrote windmolen voeten worden op verhoogde liggers gemaakt, zodat de platte transportwagens er onder en tussen kunnen.
Zo kun je hier de fundatie voor de windmolens op de platte karren zien staan, en zo op de laadkade gereden aan de halve maan.
En hier hangt hij in de stabilisatiestang van het ponton de Rambiz.
Ondertussen word er druk aan de overige voeten verder gewerkt.
Onder een hels sissend geluid worden de palen glad gemaakt met hoge druk, terwijl een wolk stof ontsnapt van onder de plastieken afdekking.
Alle openingen worden nu met gewapend beton gedicht, zodat na het afzinken op de thorntonbank de holle pijpen van de windmolen voeten kunnen gevuld worden met zand,.
