Het experiment met de jonge visjes die we artificieel groot brachten is gelukt, maar omdat ik vond dat er na een week toch een beetje een groei-achterstand was, zijn we ermee gestopt. Ik heb de jongen vergeleken met foto's van mijn vorige nestjes en ik had de indruk dat ze toch kleiner uitvielen dan jongen die bij de ouders zijn grootgebracht. Daarom hebben we besloten om ermee te stoppen, want als ze op die jonge leeftijd al wat achter waren, konden ze volgens mij nooit echt mooie vissen worden. We hebben dus getest of het zou lukken, maar of er een volgende keer komt, weet ik niet. Ik vond in elk geval dat jongen die bij de ouders opgroeien een heel grote voorsprong hebben tegenover jongen die artificieel groot worden gebracht. Het is ook een werkintensief gebeuren, want je kan bijna niet weg gaan omdat je om de paar uren de jongen moet voeden en je bakje moet zuiver maken. Niet getreurd, intussen zit er al een mooi nestje jongen in een kweekbak te groeien gelijk kool. De ouders hadden weer eens afgelegd in de grote bak en van zodra de jongen begonnen te zwemmen, hebben we ze samen met de ouders overgezet in een aparte bak. Ze zijn vrijdagavond beginnen zwemmen en ik ben bezig met ze te wennen aan artemia. Dit is een foto van gisteren. Ze zitten hier op de vader, een mooi rood turquoise mannetje. Hij heeft in de grote bak de liefde van zijn leven gevonden, een leopard snakeskin vrouwtje.

18-12-2012 om 08:55 geschreven door Mary