Mijn discussen, mijn hobby Ik ben een echte discusfreak en mijn hele huis staat vol met bakken en bakjes met discussen. Sinds kort heb ik ook maanvissen en ik wil hier ook mee gaan kweken. Niets is zo mooi als een nestje jonge visjes te zien rondscharrelen in je bak.
24-07-2010
Mislukt
Ik heb slecht nieuws, heel slecht nieuws. Alle jonge visjes zijn dood. Ik denk dat ze hun ouders niet op tijd konden terugvinden als ze moesten eten en het tiental visjes dat gisteren nog in leven was, is intussen ook gesneuveld. Toen ik daarstraks de bak schoon maakte heb ik het laatste visje maar met het vuil mee opgezogen, want voor 1 visje kan ik geen aparte bak op gaan zetten, daar zijn de opkweekkosten te hoog voor. Nu hoop ik maar dat de volgende keer dat het koppel eieren legt, de jongen hun ouders beter kunnen vinden of dat de ouders geleerd hebben hoe ze hun jongen op hun huid moeten krijgen. Hoewel, deze keer hebben ze er ook echt moeite voor gedaan, maar de jongen bleven rond de overloopbuis hangen of in de hoek tegen de voorruit. Je kan ze ook maar moeilijk opnemen en op hun ouders zetten. Hopelijk volgende keer beter, anders moet ik gaan overwegen om ze artificieel groot te brengen. Het is nu afwachten wat het resultaat gaat zijn van de volgende legsels van de koppels. Normaal moeten morgen de eitjes uitkomen van het Marlboro koppel, maar ik ben niet zeker of ze bevrucht zijn. Het is heel moeilijk om te zien, omdat de eitjes op de overloopbuis hangen en die is grijs en staat achter in de bak. Te ver en te donker dus om goed te kunnen zien. De Marlboro's zijn wel al wat donkerder van kleur dan het koppel Pigeon Blood Snake, dus daar zouden er minder problemen moeten zijn om de ouders te vinden. Als het mannetje van het koppel Red Leopards zover is dat hij de eitjes wil bevruchten denk ik ook niet dat er veel problemen zullen zijn bij het vrijzwemmen omdat dit koppel toch donkere strepen krijgt als ze gestresst zijn, dus zullen ze ook wel donker kleuren als ze jongen hebben. Als noodoplossing kan ik eventueel jongen van het Pigeon Blood koppel tussen de jongen van een ander koppel zetten als ze ongeveer gelijktijdig jongen zouden hebben, maar eerst zullen we maar eens afwachten wat er van de volgende legsels komt.
Gisteren was een hele spannende dag. De jongen begonnen te zwemmen en bij de rode variëteiten van discussen is het moeilijk om ze dan op de ouders te krijgen, omdat de rode discussen niet donker worden tegen dat de jongen uitkomen. Ik heb alle trucs uit mijn trucendoos geprobeerd, maar de jongen bleven rond de overloopbuis hangen aan de oppervlakte van het water. Sommige jongen zaten wel op de ouders, maar dat waren er precies maar weinig. Vanmorgen was ik dan ook heel benieuwd om te zien of er nog iets van de jongen de eerste dag overleefd had. Ze zijn zo klein dat je ze haast niet ziet, maar er zit toch nog wel wat in de bak. Het is moeilijk om te zeggen hoeveel het er kunnen zijn, omdat ik ze bijna niet zie. Mijn zicht is dan ook niet zo denderend, dus dat maakt het nog moeilijker. Daarbij komt nog dat de ouders gevlekt zijn (Pigeon Blood Snake), zodat het nog moeilijker wordt om te zien of er jongen op hun zijde zitten. Ik zie ze in elk geval nu constant de bak rondzwemmen op zoek naar hun kroost. Gisteren was eigenlijk ongelooflijk om te zien hoe voorzichtig de ouders door de bak bewogen en hoe ze constant in de buurt van de zwerm jongen bleven hangen. Eentje ging telkens heel langzaam achter de overloopbuis om zwemmen om de jongen duidelijk te maken waar ze moesten zijn voor eten. Je kan haast zeggen dat het slimme dieren zijn. Vanmorgen heb ik dus zeker nog een tiental jongen gezien die vooraan in de bak tegen de zijruit hingen. Er zaten er ook een paar op de ouders, dus het is afwachten tot ze een beetje groter zijn om te weten hoeveel er in leven gebleven zijn. In de bak van de Marlboro's is het weer volop heibel. Gisteren heeft het vrouwtje eieren afgelegd en tijdens dit gebeuren gedraagt het mannetje zich voorbeeldig en gaat mooi op zijn beurt over de overloopbuis heen om de eieren te bevruchten. Vanmorgen is de vrede voorbij. Ze doen weer niets dan ruzie maken en het vrouwtje jaagt het mannetje constant bij de eieren weg. Ik denk dan ook dat hij degene is geweest die het vorige legsel heeft opgegeten, vlak voor ze zouden uitkomen. Ik denk dat hij jaloers is op de aandacht die de eitjes krijgen en dat hij zich verwaarloosd voelt. Mannen hè. Ik ga deze keer proberen om een bak klaar te maken om hem over te zetten voor de jongen moeten uitkomen. Hopelijk lukt dat en zorgt het vrouwtje dan voor hun kroost. Ik ben wel nog niet zeker of de eieren bevrucht zijn, maar vorige keer waren ze het zeker, want ik kon de larfjes al zien in de eieren. Het legsel zat toen wel op de kegel, dat was gemakkelijker om te zien, want de overloopbuis staat helemaal achteraan in de bak. Het wordt dus weer afwachten om te zien of alles goed komt in de beide bakken. Spannend hè!
Vandaag zijn mijn larfjes beginnen te zwemmen. Ze hangen nu vooral rond de overloopbuis en sommigen hebben de weg naar ma en pa al gevonden en zitten op hun hoofd te grazen. Enkele kleine snotapen zwemmen doorheen de hele bak op zoek naar eten en ze gaan zelfs al proberen iets te eten van de restjes voer op de bodem. Ik heb al wat water afgeheveld om de restanten weg te krijgen en ik had dadelijk al twee van die avontuurlijke types mee opgezogen. Ik heb ze maar gauw terug bij hun ouders gezet. Het is mooi om te zien hoe de ouders nu bijna in slow motion bewegen om de jongen toch maar niet dooreen te schudden en hoe ze de weglopers nog proberen terug bij de rest te krijgen. Hopelijk hebben ze tegen vanmiddag allemaal de weg naar ma en pa gevonden en gaan er niet te veel larfjes verloren. Nu maar hopen dat de andere vissen de volgende keer beter voor hun eitjes gaan zorgen in plaats van ze op te eten of het te vertikken om ze te bevruchten. Als ze zo blijven doordoen, dan ga ik ze vervangen door andere koppels in de hoop dat die beter hun best doen. Voorlopig ga ik alleen nog maar het mannetje van het Marlboro koppel weghalen als er opnieuw eieren gelegd zijn en ik zeker weet dat ze bevrucht zijn. Hopelijk zorgt het vrouwtje dan alleen verder voor de eieren en hopelijk daarna ook voor de jongen.
Het goede nieuws is dat de larfjes nog allemaal mooi aan de overloopbuis hangen en dat beide ouders heel goed voor hun kroost zorgen. Heel vertederend om te zien, die zorgzaamheid. Het slechte nieuws is dat het legsel van het koppel Marlboro dat vandaag moest uitkomen, wel bevrucht was, maar vannacht werd opgegeten. Het koppel vecht constant met elkaar als de eieren nog niet zijn uitgekomen. Nu de eitjes opgegeten zijn, is de rust weergekeerd in hun bak. Ik denk dat ik een bak ga klaarmaken tegen de volgende keer dat zij een legsel hebben. Dan ga ik het mannetje uit de bak halen en apart zetten. Hopelijk lukt het dan wel en zorgt het vrouwtje verder goed voor de jongen. Het legsel van de Red Leopards is helemaal wit geworden. Waarschijnlijk heeft het mannetje weer de moeite niet genomen om de eieren te bevruchten. Hij valt mij wel aan als ik de bak wil kuisen en hij blijft bij de eitjes waken, maar bevruchten, niks, nada, rien, nothing. Ik zie op de webcam dat het mannetje van het koppel met larfjes, de kegel aan het poetsen is. Hij zal waarschijnlijk de jongen willen overplaatsen naar de kegel van het moment dat ze beginnen vrij te zwemmen. Dat zou morgen moeten gebeuren. Ik heb al wat voorzorgen genomen, opdat de jongen de ouders gemakkelijker zouden vinden. Hopelijk lukt het even vlot met dit koppel als met het koppel Pigeon Blood waar ik de vorige keer een legsel van heb gehad. Moest het niet lukken dan ga ik tranen met tuiten huilen. Als het wel lukt, dan ben ik echt wel benieuwd om te weten hoeveel jongen het zouden zijn. Van het hele legsel waren maar een vijftal eitjes wit geworden en meestal waren de legsels van dit koppel ongeveer 250 eieren. Dat zou toch nogal een nest jongen zijn, niet? Ik vind het wel spijtig van de andere legsels, maar ik ben dolblij met dit legsel dat uitgekomen is. Nu weet ik tenminste ook dat dit koppel vruchtbaar is. Nu nog maar hopen dat morgen alles prima verloopt en dat de jongen dadelijk ma en pa op de huid gaan zitten.
E I N D E L I J K!!!!!!! Het is zover, ik heb larven. De eitjes van het koppel Pigeon Blood Snake zijn uitgekomen en de larven zitten op de overloopbuis. Gisteren waren er nog maar een paar eitjes van het hele legsel wit geworden en het was een mooi legsel, van zeker 200 eieren of meer. Het is een prachtig zicht, al die kleine, wriemelende, zwarte stipjes op de buis. Nu gaat het dus nog spannender worden, want nu moeten de jongen, binnen een paar dagen, op de ouders gaan zitten om te eten. Dat is bij deze kleuren van discussen altijd het grootste probleem. Ik mag mij dus al gaan voorbereiden om dit probleem op te lossen. Nog even geduld dus en als het lukt zullen de eerste foto's van de trotse ouders met hun kroost volgen. De dag nadat het koppel Pigeon Blood Snake had afgelegd, heeft ook het ruziemakende koppel Marlboro's afgelegd. Deze keer hebben ze de eieren op de kegel gelegd. Ze hebben dit gedaan toen wij niet thuis waren om de filters af te sluiten, dus we zullen moeten afwachten wat ervan gaat komen. Gisterenavond toen we terug thuis kwamen had ook het koppel Red Leopard afgelegd; dus zit ik weer met 3 legsels, waarvan er eentje al is uitgekomen. Nu maar hopen voor de andere twee. Ik ben in elk geval al in de zevende hemel nu ik zeker weet dat mijn koppel een echt koppel is en voor nageslacht kan zorgen. Als nu de andere koppels nog lukken, ga ik beginnen zweven van geluk.
Ik ben Mary
Ik ben een vrouw en woon in Kortessem (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 04/11/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Natuurlijk aquaristiek, verder nog lezen, wandelen met mijn hondjes en genieten van mijn tuin.
Ik hoop dat iedereen die mijn blog leest mij ook laat weten wat hij/zij ervan vindt of een andere reactie plaatst.
