Dit was het dan... Morgen eindigt mijn avontuur. Het is zo snel gegaan, en dat is langs de ene kant wel jammer. Natuurlijk zal ik ook blij zij om iedereen terug te zien en weer mijn 'gewone' leventje te leiden. Ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn keuze om in het buitenland te studeren. Ik heb zo veel geleerd, gezien, mogen ervaren... Hoe ze hier in Zweden werken en het onderwijs aanpakken... Dat is dan ook iets dat ik zal meedragen en toepassen in mijn verdere leven.
Het is een echte aanrader voor iedereen. Moest ik ooit opnieuw een kans krijgen om dit nog eens te doen, zal ik hem niet laten liggen!
Een tijdje geleden zijn de beheerders van de koten hier in Ryd
komen controleren hoe ons kot er uit zag. We werden beoordeeld op
verschillende punten zoals ordelijkheid in de keuken, in de living, in de gang,
de afwas . De beste koten zouden een prijs krijgen. Blijkbaar vonden ze ons kot
proper genoeg, want wij waren een van de 39 koten die een prijs gewonnen hadden. Elke bewoner kreeg een drie gangen-menu
cadeau bij HG (een plaatselijk eet- en danscafé). We besloten om met ons kot samen te gaan. Het was heel lekker en
gezellig!! Kijk maar naar de fotos
(Van het hoofdgerecht heb ik geen fotos gemaakt, dit was te
rap op. De meesten hadden een grote hamburger met frieten, ik had een quorn-filet
met koolsla en frietjes).
Het voorgerecht waren twee gegrilde broodjes met kaas en honing.
Het nagerecht was chocoladetaart (= 'Kladdkaka' in het Zweeds) met slagroom en rode besjes.
Jammer genoeg is er aan deze stage al weer een einde gekomen... Op woensdag 28 mei vertrok ik met gemengde gevoelens naar de stageschool voor de laatste dag. Het is zo leuk en leerrijk geweest.
Maar om er toch nog een fijne dag van te maken, hadden Yasmine en ik een lekkere verrassing voorzien. Normaal krijgen de kleuters in de namiddag altijd nog een stukje brood met wat kaas als tussendoortje. Maar dit wilden wij vervangen door Belgische frietjes. We maakten een echt frietkraam met witte puntzakjes en Belgische vlagjes. De kleuters hebben gesmuld en gegeten tot ze genoeg hadden. Het was heel gezellig en fijn om de stage zo af te sluiten. We kregen ook nog een klein cadeautje, een kaarsje met de naam van de school in gegraveerd en een bedeltje dat je aan een armband of ketting kan hangen.
Na veel natte zoentjes, knuffels, mooie tekeningen... was het tijd om naar huis te gaan. :(
Omdat ze hier niet echt bewegingslesjes kennen, had ik het idee om een bewegingsparcours te doen. Ik vroeg dit aan mijn mentor, en zij vond het een leuk idee. Ik bedacht verschillende oefeningen en zocht de verschillende materialen bij elkaar. Yasmine hielp me om het parcours klaar te zetten. Eerst kwamen de jongste kleuters meedoen met het parcours. Zij hadden nog niet echt oog voor de verschillende oefeningen en de richting van het parcours, ze vonden het leuker om het materiaal wat te verkennen en ermee te experimenteren. Dit lieten we natuurlijk ook toe. We probeerden wel wat variaties (en voor sommige ook wat gradaties) in hun spel te brengen.
Daarna was het tijd voor de oudste kleuters. Ik vertelde hen dat we iets leuks hadden klaargezet. Omdat het nog wat moeilijk was om elke oefening uit te leggen in het Zweeds en dit waarschijnlijk ook te saai zou worden, nam ik een kleuter mee en deed met hem al de oefeningen voor. Ik vertelde de rest van de kleuters dat ze mochten volgen zodat ze goed konden zien wat de bedoeling was. Hierna gingen ze aan de slag. Ze konden kiezen waar ze wilden beginnen, zodat het niet te druk zou worden op sommige oefeningen, maar ze moesten wel de richting van het parcours volgen.
Ik vond dat sommige materialen een beetje te simpel waren voor de oudste kleuters (zoals bijvoorbeeld het glijbaantje), maar we moesten het doen met het materiaal dat we hadden. Bij andere opdrachten konden we het dan wel weer moeilijker maken zoals bv.: pittenzakjes gooien in de mand (de mand verder weg zetten), springen over het koord (het koord hoger maken), springen van hoepel naar hoepel (de hoepels verder uit elkaar leggen)...
De kleuters vonden het erg leuk en waren ook goed betrokken bezig.
Na al dat geklim, geklauter, gespring, gekruip, gegooi..., sloten we de les af met wat relaxatieoefeningen. We lieten de kleuters op hun rug liggen en diep ademhalen. Als ze even daarna, gekieteld werden, mochten ze rustig opstaan en nog even vrij spelen tot we naar binnen gingen.
Vandaag hadden we normaal geen stage, maar de twee oudste kleuters (die volgend jaar naar het eerste leerjaar gaan) zouden deze dag een bezoekje brengen aan de grote school. Yasmine en ik wilden dit natuurlijk niet missen. In Zweden hoort dit eigenlijk nog bij de kleuterschool, 'preschool-class' genoemd, maar dit klasje ligt al bij de lagere school. Het is eigenlijk een voorbereidingsjaar, voor ze naar de 'echte' lagere school gaan. Ze leren in dit jaar al een aantal dingen, maar er wordt nog steeds genoeg ruimte voorzien om te spelen.
We vertrokken 's morgens te voet naar de grote school, en eens aangekomen, konden de kleuters al kennismaken met hun toekomstige leerkracht en klasgenootjes. Ze deden wat kennismakingsspelletjes en er werd al gezegd dat ze vanaf nu hun vinger moeten opsteken als ze iets willen zeggen. Daarna mochten de kinderen de klas verkennen en even vrij spelen.
In dit voorbereidingsjaar zullen de kinderen les krijgen van 9u tot 11-12u, en in de namiddag mogen ze vrij spelen. Dit is een beetje gelijk aan naschoolse opvang bij ons, alleen begint het al eerder en het hoort hier nog bij de schooldag. De kinderen blijven dan spelen tot 14u30 ongeveer, vanaf dan kunnen ouders hun kinderen ophalen.
Voor de andere leerjaren is het een beetje anders: zij krijgen les van 8u tot 14u. Daarna gaan zij ook naar de 'naschoolse opvang' om spelletjes te spelen of om buiten te spelen.
Tussenin worden er natuurlijk wel speeltijden en eetpauzes voorzien.
Vandaag hebben Yasmine en ik schoendozen aangeboden aan de jongste kleuters om mee te bouwen. We hebben voor schoendozen gekozen, omdat we dat hier gratis konden krijgen in verschillende schoenenwinkels en omdat dat materiaal makkelijk hanteerbaar is voor de jongsten. Ze krijgen voor de rest weinig kans om te bouwen in de klas en om op deze manier hun motorische vaardigheden te ontwikkelen.
Yasmine en ik hadden meer dan genoeg dozen verzameld en hiermee konden onze kleuters aan de slag.
Voor de activiteit begon, hadden we eerst al een klein torentje gebouwd en hier de 'living puppet', Hanna, bijgezet. Zo zagen de kleuters meteen wat de bedoeling was. We lieten hen eerst experimenteren, want ze hadden nog nooit eerder met schoendozen gebouwd. Ze hielden ervan om torens te bouwen en deze weer om te duwen natuurlijk. Na een kwartiertje merkten we dat sommige wat meer uitdaging nodig hadden, dus met hun gingen we wat verder. Het was erg leuk om hun reacties te zien en ze hebben erg betrokken kunnen spelen. De dozen zijn nog altijd een succes, want er wordt nog steeds mee gespeeld, nu ook door de oudsten.
Donderdag was het feest op stage. Het was blijkbaar feest voor alle kleuterscholen die dag. Om dit te vieren hadden de leerkrachten een leuke dag gepland. De kinderen mochten vanaf 9u al buiten spelen en na een tijdje gingen we samen in een kringetje staan om te zingen en te dansen. Maar opeens kwam er iemand aan het hek van de speelplaats staan, iets vragen aan een kleuter (dit was een leerkracht verkleedt in 'Bamse', een bekend tekenfiguur). Hij had een kaart bij en was de weg aan het zoeken naar een schat. Sommige kleutertjes hadden wat schrik, maar de meeste gingen mee om te helpen zoeken. Ze hielpen met kaartlezen (een tekening van de speelplaats), volgden samen de weg en kwamen aan bij de plaats waar de schat verstopt zou moeten liggen (de zandbak). Ze hielpen allemaal met zoeken en vonden de schat natuurlijk. Het was een doosje met gouden munten in. Iedereen kreeg een muntje en dit mochten ze gaan omruilen voor popcorn. Bamse bleef nog even bij hun om popcorn te eten en ging daarna weer weg.
We bleven nog steeds buiten, tot na de middag zelfs. Om het middagmaal ook speciaal te maken deze dag, legden ze wat hamburgers op de barbecue. We aten gezellig samen hamburgers buiten aan de tafels. Hierna mochten ze nog eventjes spelen en daarna ging iedereen weer naar binnen.
Omdat we op 1 en 2 mei hier ook vrij hadden en dus niet naar school of stage moesten, hadden we een tripje gepland naar Finland. We konden met de boot vanuit Stockholm tot in Helsinki varen voor maar 11 euro!! Deze kans lieten we natuurlijk niet schieten, dus boekten we een cabine in de boot. We vertrokken donderdagavond, moesten de nacht op de boot doorbrengen en kwamen de volgende morgen aan in Helsinki. Hier konden we de hele dag vrij rondlopen en dingen bezichtigen. 's Avonds vertrok de boot weer terug richting Stockholm. Zaterdagmorgen kwamen we terug aan en we hebben die dag dan nog wat rondgelopen in de stad. Het was een leuke reis. In Helsinki hebben we zaken gezien zoals: de markt, een stenenkerk, verschillende kathedralen, mooie natuur en gebouwen, een groot meer en het winkelcentrum. Toch vind ik over het algemeen Stockholm een mooiere stad (van wat ik gezien heb toch).
Mijn mentor vertelde me al even geleden dat ze over de aarde wilden leren met de oudste kleuters. Ze wist nog niet goed hoe ze het zou inleiden. Ik stelde voor of ik misschien een activiteit met regenwormen mocht doen. Ze was meteen enthousiast. Ik bereidde deze activiteit voor en ging met goede moed naar de klas. Eerst deed mijn mentor (zoals ze altijd doen voor ze een thema starten) een brainstorming met de kleuters. Iedereen mocht vertellen wat in hun op kwam als ze aan de aarde denken. Gelukkig was er ook een kleuter bij die aan regenwormen dacht. Zo konden we de link maken naar mijn activiteit. Ik begon met een filmpje te laten zien over hoe regenwormen leven, wat ze doen, wat ze eten, wat ze niet graag hebben, hoe ze kunnen ruiken etc. Het was wel in het Nederlands. Maar het filmpje was vrij duidelijk met genoeg beelden en symbolen, dus ze begrepen goed wat er in gezegd werd. Daarna hielden we een kort kringgesprek over wat ze gezien hadden. Opeens dook er een klein regenwormpje op (ik had een wormpje uit papier gemaakt en praatte hiermee). Hij stelde zich voor, maakte kennis met de kleuters en vertelde daarna dat hij een beetje verdrietig was. Hij legde uit dat hij graag een huisje had dicht bij de kleuters. De kleuters begonnen meteen ideeën te geven wat ze konden doen om hem te helpen. Ze hadden op het filmpje gezien dat hij graag in het donker leeft, blaadjes eet enzovoort. Ik liet hen nog een filmpje zien waarin wordt getoond hoe je een huisje voor regenwormpjes kan maken (en hoe je ze dus voor een paar dagen in de klas kan houden). Hierna gingen ze meteen aan de slag! Ze gingen naar buiten om dit huisje te maken, en kwamen ook met het idee om vriendjes te zoeken voor het regenwormpje. Mijn mentor en de kleuters waren erg tevreden en blij dat ze het regenwormpje hadden kunnen helpen.
Afgelopen week werkten we rond afval op school. Na dat de aanwezigheden waren opgenomen, trokken de oudste kleuters, ik en nog 2 andere juffen onze fluo-vestjes aan en stapten richting bos. We namen ook drinken en fruit mee, om daar het eetmomentje te houden. We hadden appels en bananen bij, en deelden deze uit toen we eenmaal in het bos zaten. Het klokkenhuis werd opzettelijk niet uit de appel gesneden. Toen de appels en bananen op waren, vroegen de kleuters wat ze met hun klokkenhuizen en bananenschillen moesten doen. Er ontstond meteen een kringgesprekje, waar er vooral gesproken werd over afval in de natuur. Toen iedereen zijn ideeën gedeeld en vragen gesteld had, deden we een experiment. De kleuters mochten een gaatje graven in de grond, waar ze daarna van alles in staken. Klokkenhuizen, bananenschillen, kauwgom, papier, een kartonnen doosje en een stukje plastic. Daarna groeven ze alles toe en verstopten het een beetje met wat takken, zodat zeker alles goed zou blijven liggen. Deze week zullen de kleuters teruggaan om te kijken wat er nog ligt en wat niet. Zo leren ze wat de natuur kan gebruiken en wat het nodig heeft, maar ook wat totaal niet en wat we dus in de vuilbak moeten gooien. Het was een fijne ervaring en een fijn experiment waarbij de kleuters erg betrokken waren. Zo simpel, maar toch zo leerrijk.
