Maartse buien, en misschien ook nog aprilse grillen,
ik moet er echt wel erg van rillen.
Het hoort nu wel bij de seizoenen,
dus zullen we ons er maar mee verzoenen.
Al dat klagen en zagen helpt toch echt niet,maar ..
gelukkig hebben we de zomer nog in t verschiet.
De sneeuwklokjes bloeien weer.
Het gras wordt weer mooi groen.
Mijn gedachten zijn bij de lente,
en wat ik allemaal ga doen.
Nog even, en er zijn weer madeliefjes,
verscholen tussen het groene gras.
Ik droom alvast een stukje voorjaar,
en wou dat het al zover was.
Ik maak al plannen voor dit jaargetij.
Mijn vakantie komt al heel dichtbij.
Nog een paar feesten..... en nog eens bellen
hoe het met de vrienden gaat.
Dat is wat nu alvast in mijn agenda staat.
Als men s avonds kan zeggen op het eind van de dag,
ik heb alles gedaan wat in mijn vermogen lag.
Dan kan men zijn hoofd op het kussen neerleggen,
gewoon rustig gaan slapen, en niets meer zeggen.
Als men s avonds kan zeggen, mijn taak zit erop,
wat ik ook deed, daarvan had niemand strop.
Sluit dan snel je ogen voor een vredige nacht,
dan heb je gedaan wat er van jou werd verwacht.
Als men s avonds kan zeggen, deze dag is voorbij,
en niemand, had ook maar enig nadeel van mij.
Dan kan je alweer met een rustig geweten,
de dag afsluiten en eventjes alles vergeten.
Er huist vandaag een lentegevoel in mij.
Dat maakt mij vrolijk, dat maakt mij blij.
Een gevoel dat me doet uitkijken naar elke nieuwe dag,
die ik tegemoet ga met een lach.
Dat lentegevoel verwarmt ook mijn hart,
vol bewondering aanschouw ik nu de dag.
jij, die vriend(in) die zover weg is
maar in gedachten heel dichtbij
je weet, hoe ik je bezoekjes mis
een vriend(in) heel dierbaar, dat ben jij
in mijn hart heb jij een plaatsje
dat zal er altijd zijn voor jou
omringd met heel veel knuffels
omdat ik als vriendin van je hou.
Ze zeggen: als je anders bent,
dan hoor je er niet bij,
ze doen alsof je niemand bent,
je bent niet zoals zij.
Ze zeggen: als je anders bent,
dan doe je niet normaal,
ze wijzen naar je kleren,
en lachen om je taal.
Ze zeggen: als je anders bent,
dan kun je beter gaan,
alsof je nooit geboren bent,
dat is toch geen bestaan.
Maar kijk eens naar de regenboog.
Zie jij het soms gebeuren
dat van de zeven kleuren,
bijvoorbeeld rood of groen
er één niet mee mag doen?
Nee, de één staat naast de ander
en ze zijn zoals je ziet,
steeds verbonden met elkander
kunnen mensen dat dan niet?
Soms blijft het schip,
geladen met geluk.
Net voor de haven steken.
Zwem er dan naartoe.
Een sombere dag
vrolijkt op
door een glimlach.
Een droef gezicht
klaart op
door een beetje licht.
Een bang hart
krijgt weer
een nieuwe start.
Op onze aard
is leven
de moeite waard.
Vroeger dacht ik altijd: "Later".
Later doe ik dit of dat.
Later maak ik verre reizen,
schrijf ik een boek,
ik noem maar wat.
Later zullen al mijn dromen,
stuk voor stuk uitkomen.
Later, dat maakt alles "goed".
Maar ik heb ontdekt in het leven
dat ik zo niet denken moet.
Ik zeg niet langer: "Later".
Ik hou niet meer "tegoed".
Ik vervul vandáág mijn dromen,
want ook ik weet niet.
Of "LATER" wel zal komen.
Jouw ogen.
Wanneer ik in jouw ogen kijk,
voel ik mij als een prins zo rijk.
Ik voel de warmte in je blik
en ben daarmee erg in mijn schik.
Je guitige ogen op mij gericht,
toveren een glimlach op mijn gezicht.
Ik kijk je aan, zeg dat 'k van je hou
en dat ik het leven fijn vind met jou.
Zuivere liefde en eeuwige trouw.
Leven met hem, van wie ik hou'.
Ik kijk in je ogen, van heel dichtbij.
'k Voel mij als een vogel, in de maand mei.
De liefde is zo wonderbaar!
Zij brengt de mensen bij elkaar.
Liefde en hoop is van alle tijden
en zal ons daarom nimmer scheiden.
Ooit gevoeld
hoe zacht wind strelen kan
alsof hij bang te breken is.
Ooit gezien
hoe stralend de zon is
dwars door mist heen, schijnt zij.
Ooit gehoord
hoe stil de nacht is
terwijl hij duizend dromen droomt.
en ken je de frisse geur van regen,
die de hele wereld wast.
Ooit geproeft
hoe zoet het leven is,
aan de andere kant van pijn.
