En jawel! Herrezen uit het graf….Mijn blogje!  De tijd is weer gekomen voor mij om het internet vol te spammen met verhalen over mijn belevenissen.

Ik zit inmiddels weer in Engeland en begin straks aan mijn tweede week ‘Vet Nursing’ oftewel paraveterinair oftewel dierenartsassistent (naja soort van dan).
Het heeft even geduurd voordat ik internet had (mijn dank daarvoor aan Warwickshire college  ) maar gelukkig heb ik (in de eerste dagen dan…) alles netjes in Word bijgehouden.
Ik krijg in de komende weken (in totaal 5) voornamelijk theorielessen dus de verhalen zullen misschien niet zo spannend zijn als vorig jaar (dat dat maar vast gezegd is  )
Er komen ook weer foto’s, maar daar ben ik nog mee bezig. Daarover hou ik jullie nog wel op de hoogte.
Eerst dus maar even wat oude berichten…. Let op dat je dus voor het begin een 'stukje' naar beneden scrolt. Have fun! En uh…schroom vooral niet om erop te reageren. Ik vind het namelijk ook leuk om van jullie te horen

Cya! X Marjolein

24-10-2009 om 21:11 geschreven door Marjolein  

En zoals met zoveel dingen waar ik ook enthousiast aan begin, heb ik het bijhouden van mijn belevenissen een beetje laten versloffen  en dus wordt het dan maar even een….
*roffel*
WEEKSAMENVATTING!!!  *Oehhhh*
Hehe anyway…. Eens kijken wat mij allemaal nog bijgebleven is van de afgelopen dagen…
*denkt heel diep na*

Uhm…. *pakt toch maar even het rooster erbij*

Dinsdag 20 oktober 2009
Vandaag begon onze les met wat praktijk. Het ‘Practical’ uurtje is speciaal om als afwisseling op de theorie toch wat met de dieren te kunnen doen.
Enthousiast schoten wij onze overall aan, maar al gauw verdween dat enthousiasme toen we ons realiseerden dat het regende
Tja en echt warm buiten was het ook niet, dus de motivatie verdween een beetje.
Gelukkig stelde Elena voor om vanwege het weer iets binnen te gaan doen en dus gingen we naar de katten.
Bij de katten hebben we een beetje met ze gespeeld, en gepraat over gedrag enzo.
Het uurtje was al snel om.
Voor ‘Vet Nursing in depth’ werden we met z’n tienen in een klein lokaaltje gepropt en hebben we 10 minuutjes gepraat over Canine diseases (oftewel ziektes bij honden). Daarna moesten we in de Library zelfstandig wat ziektes op gaan zoeken.
Na dat ene uurtje moesten we met onze zooi weer terug naar het lokaal omdat we een andere docent zouden krijgen waarmee we……….weer terug gingen naar de Library *zucht*
Weer verhuizen dus
Daarna lunch waarna we intensive care zouden hebben, maar 10 minuten nadat de les begonnen zou moeten zijn was de docent nog niet op komen dagen.
Uiteindelijk zijn we maar even gaan informeren en toen bleek dat ze in een vergadering zat. Elena kwam haar uiteindelijk vervangen en met haar gingen we………… naar de Library (AAARG!!)
Op zich vind ik een bibliotheek altijd een prettige rustige omgeving, maar dus niet die van Warwickshire College op dinsdagmiddag. Het was er warm en druk.
En eigenlijk had ik wel genoeg Library gehad voor die dag dus de motivatie en puf was er compleet uit. En bij mij niet alleen.
Ik was echt blij toen de lessen voor die dag afgelopen waren.
We hadden met z’n allen nog zitten hopen dat internet geregeld zou zijn die dag, maar helaas…
’S avonds dan maar even gaan sporten in de gymzaal van onze school. Wel lekker eigenlijk; een beetje over volleyballen en tegen de muur smashen  Ik voelde me helemaal herboren daarna.
Toen ik terug was, ben ik eigenlijk vrijwel meteen gaan douchen en naar bed gegaan.

Woensdag 21 oktober 2009
We begonnen de dag met Intensive care en Lab techniques en hebben een beetje zitten praten over wat voor rol een laboratorium zou hebben in een dierenartsenpraktijk en waaruit dat allemaal bestaat. Ook hebben we gepraat over ‘recumbency’. Een recumbent patient is een patiënt die om de een of andere reden ligt en niet meer op kan staan. Bijvoorbeeld omdat hij te zwak is, of iets gebroken heeft.
Na de lunch hadden we een zelfstudie uurtje in de Library (volgens mij heb ik niet echt veel productiefs gedaan daarin), en twee uur Radiology.
Tijdens Radiology hebben we het gehad over het nemen van röntgenfoto’s (X-rays). We hebben geoefend met knuffels in hoe je de patiënt op verschillende manieren kan positioneren en vastzetten met zandzakken, touwtjes en schuimrubberen wiggen.
Het blijft grappig dat oefenen met knuffels.
We hebben ook een kijkje genomen bij het röntgenapparaat van het Animal Welfare. Dat ding was trouwens echt uit het stenen tijdperk hahahaha. Dat apparaat staat er trouwens ook alleen maar voor de show. Werken doet hij niet meer.
Na de lessen zijn we rond een uur of kwart over vijf gaan eten bij de Refectory. Het is altijd weer een verrassing wat er op het menu staat en of het eetbaar is.
Soms kan iets er superlekker uit zien, maar is het echt verschrikkelijk. En soms ziet iets er niet uit, maar is het opzich best weg te werken.
Ik heb geen idee meer wat er die avond op het menu stond.
Na het eten zijn we met het boodschappentripje naar de Sainsburys geweest.
Twee keer in de week kun je je namelijk opgeven om met een busje van school een boodschappentripje naar Sainsburys te maken. Er kunnen dan gemiddeld 16 mensen mee, en je hebt dan een minuut of 50 om je boodschappen te doen. Wel relaxt opzich.
Toen we weer terug waren op school zijn we nog even gaan sporten, maar ik was het dit keer al wat sneller zat.
Oja……en we hadden nog steeds geen internet
Inmiddels begon iedereen zich daar toch wel over te irriteren, want internet is de goedkoopste manier om in contact met je familie te komen.
Het werd ook frustrerend om elke keer te horen te krijgen “morgen hebben jullie waarschijnlijk internet” en dan vervolgens toch weer een dag te moeten wachten.

Donderdag 22 oktober 2009
Donderdag begon met onze Vet Nursing Unit Duties. We hebben de schilden van een aantal Terapins (= waterschildpadden) ontsmet met watten en tandenborsteltjes met Hibiscrub en Jodium. Het was erg leuk om te doen ondanks dat het af en toe een beetje onhandig was. Je werkte namelijk in duo’s en één van de twee hield met handschoenen de schildpad vast en de ander deed het ontsmetwerk. De schildpadden hadden alleen niet zoveel zin in dus ze probeerden zich toch af te zetten tegen je hand. Dat in combinatie met dat ze door al dat gepoets best glibberig worden, maakte het toch een risicovolle onderneming omdat je ze zeker niet moet laten vallen.
Terwijl we wat groenten voor de schildpadden gingen snijden en ze gingen voeren, kwam het goede nieuws; Elena was er met de formulieren om ons te registreren. We hoefden alleen even te tekenen en dan zouden er pasjes geregeld worden.  JEEEJ!
Toen werd alles ineens een stuk leuker!
De volgende taak was de wondjes van een van de minivarkentjes schoonmaken. Hij bleek namelijk een zonneallergie te hebben en kreeg daardoor wondjes en korstjes op z’n rug. Deze moesten met Hibiscrub gereinigd worden.
Probleem alleen is dat het varkentje met nog een ander in het hok zat en dat hij ook niet zo’n zin had om stil te blijven staan. Uiteindelijk moesten een aantal van ons met een soort platen om hem heen gaan staan zodat hij ‘zogenaamd’ geen kant op kon.
Een paar anderen gingen (met een bezem) het andere varkentje afleiden.
Anyway, op de een of andere manier was het toch gelukt en konden we aan onze laatste tak beginnen. Dit was bisolvon oplossen in het drinkwater van een aantal ratjes met longproblemen.
Daarna mochten we gaan.
We hadden op dat moment een directed study uurtje zonder begeleiding.
Sommigen gingen daarom maar eerst lunchen, anderen gingen in de Library werken, of wat anders doen.
Dorianne, Bart en ik besloten eerst maar te gaan lunchen, hebben een panini gehaald en zijn die toen maar in onze commonroom (= gemeenschapelijke huiskamer) op gaan eten.
Uiteindelijk zaten we daar wel lekker en hebben we daar ook de rest van het uurtje doorgebracht en een beetje zitten kletsen.
De laatste twee uren bestonden uit Radiology waarin we les hebben gehad over hoe een röntgenapparaat precies werkt en wat de gevaren zijn van straling. Op zich wel interessant, maar ik was daarna wel gaar.
We kwamen erachter dat het in Engeland ‘not done’ is om bij het maken van een röntgenfoto in dezelfde kamer te blijven.
In Nederland houdt een assistente nog wel eens met loden handschoenen het dier in de juiste positie, maar Engeland mag dat dus absoluut niet en worden alle dieren standaard in een roesje gebracht.
De docent was ook echt een beetje geshockeerd toen ze hoorde dat er in Nederland iets makkelijker over wordt gedaan.
Na de les zijn we naar de reception gelopen en daar kwamen dan eindelijk….jawel…de schoolpasjes!!! En schoolpasjes dat betekent INTERNET!!!! Woehoe!!  Finally!
Ok de validation date klopte niet helemaal (januari-februari 2010) maar we hadden nu in iedergeval een inlognaam. De meeste gingen meteen naar hun kamer om te kijken of internet werkte, maar al gauw bleek dat dat niet het geval was. Bij de bieb zeiden ze dat het wel een minuut of 20 kon duren voordat de pasjes geactiveerd waren en het internet zou werken. Dit bleek echter na die 20 minuten nog steeds niet het geval te zijn.
Bart is toen maar weer naar de Library gegaan en ontdekte bij toeval dat we onze wachtwoorden van vorig jaar moesten gebruiken.
En inderdaad; ik probeerde één van mijn gebruikelijke wachtwoorden en had meteen raak. Het was grappig om om de paar minuten weer geluiden van euforie vanuit een kamer te horen, al hadden sommigen van ons juist het probleem dat ze hun wachtwoord niet meer wisten. Zij konden in de Library hun wachtwoord laten resetten.
Dorianne en ik hadden ook snel wat boeken gehuurd zodat we lekker op onze kamers konden werken. En natuurlijk is het ook gewoon handig om een Engels veterinair woordenboek bij de hand te hebben.
Na een tijdje begon er toch wat irritatie te ontstaan in de groep. Programma’s zoals Skype en Msn bleken namelijk niet goed te werken, terwijl dit juist de programma’s waren waar het ons om te doen was. Ik (en anderen vast met me) kreeg het gevoel blij gemaakt te zijn met een dooie mus.
En toch… al gauw verdween het internetprobleem op de achtergrond en ontstond er een soort excitement over het komende Halloween feest wat die avond op school zou plaatsvinden. Sommigen hadden de avond ervoor bij Sainsburys wat grappige of griezelige accessoires gekocht en deze kwamen nu allemaal tevoorschijn.
Het hoogtepunt: roze pruiken met horentjes.
3 van ons veranderden in een soort ‘barbieshedevils’ en het zag er echt heel geinig uit.
Een andere klasgenoot van mij had een soort nepbloed op zich gesmeerd en kwam er daarna achter dat je het een aantal dagen een paar keer per dag met make-upremover moest behandelen om het weg te krijgen.
Ik persoonlijk had wel iets anders aan m’n hoofd: Internet is leuk mits je pc goed beveiligd is. Mijn laptop had een nietwerkende virusscanner en dus wilde ik dat eerst goed hebben voordat ik ging internetten.
Mjah…….. dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik had het installatiebestand wel op m’n laptop staan (inclusief het uhm….hulpbestandje en de instructies daarvan  ) maar ik denk dat ik het 5 keer opnieuw heb geïnstalleerd en ge-uninstalled (inclusief alle keren dat je de laptop dan opnieuw op moet starten) en nog werkte het niet.
Ik besloot maar niet naar het feest te gaan en dit even prioriteit te geven (bovendien had ik toch niet zo’n zin om te gaan) en ik ben er echt de hele avond zoet mee geweest.
Uiteindelijk besloot ik het dan maar opnieuw te downloaden, maar dat zat ook niet echt mee; OF de download werd na 5 minuten telkens afgebroken, OF de site werd door de schoolfilter niet geaccepteerd. Ow en de downloadsnelheid was ook niet bepaald om over naar huis te schrijven
Na een tijdje werd ik zo chagrijnig dat ik het maar opgaf en m’n laptop uitzette. Morgen weer een dag! Mjah….toen ik een tijdje naar die laptop zat te staren begon het toch weer te kriebelen en ik waagde nog een poging.
Het lukte me om een site te vinden die door de filter heen kwam, de download kwam compleet binnen en installeren gaf ook geen problemen.
Toen ik ineens een werkende virusscanner had kon ik het bijna niet geloven!!
Alleen uhm…. Ik was inmiddels zo gaar dat ik gen puf meer had om aan m’n weblog te werken of te skypen.
In iedergeval; ik ging die avond met een gevoel van voldoening naar bed
Het feest bleek ook een succes geweest te zijn al hadden sommige dames zich iets te uitbundig gedragen en moesten daarvan de gevolgen ondervinden (Lees: jongens die hun achterna kwamen naar onze accommodatie en vervolgens naar hen op zoek gingen. Hahaha heel vermakelijk allemaal  )


Vrijdag 23 oktober 2009
Onze lesdag begon vandaag met iets waar niemand zin in had namelijk International Relations B. We moesten voor dat vak die dag achter de computer een Nederlandse en een Engelse plaats kiezen en daaruit twee dierenartsenpraktijken met elkaar vergelijken. Onze bevindingen moesten we voor de rest van de klas presenteren.
Presenteren!!! AAARG als ik iets verschrikkelijk vind is het dat wel! En wat het nog erger maakte, is dat we maar heel kort de tijd hadden gehad om het voor te bereiden. Dat was dus improviseren….
Het groepje waarin ik zat (Dorianne, Jorieke en ik) had ervoor gekozen om het Engelse ‘Rugby’ en het Nederlandse ‘Zeist’ met elkaar te vergelijken omdat deze plaatsen qua inwonersaantal redelijk gelijk waren.
Op zich was het leuk om de vergelijkgin te maken, maar dat presenteren stond ons een beetje tegen. Uiteindelijk verliep het ook een beetje kneuterig, maar de docent was tevreden.
Ik was blij dat we er vanaf waren, maar al gauw was dat gevoel weer weg, want we hoorden dat we nog wel vaker zouden moeten presenteren.
Bluh…
De lunch werd gedomineerd door een belangrijke happening wat ons te wachten staat: we moeten namelijk verhuizen volgende week.
Bij onze aankomst is ons verteld dat we maar 10 dagen in onze huidige accommodatie zouden verblijven en dat we daarna zouden moeten verhuizen.
In eerste instantie leek ons dat niet zo erg, maar nu ziet iedereen er toch wel tegenop. Tenslotte moeten we daar onze kamer delen met een klasgenoot.
Bart kan als jongen zijnde niet met ons mee, tenzij één van de dames nadrukkelijk aangeeft met hem een kamer te willen delen.
Bart vind het opzich niet erg om in Dene hall te blijven. Als reden geeft hij op dat het beter voor ons is omdat hij een behoorlijk ochtendhumeur heeft.
Achja….
Hij neemt dan waarschijnlijk mijn kamer over.
Discussie ontstond er in de pauze omdat we hoorden dat er opzich nog iemand in Dene hall zou kunnen blijven waardoor er dus 5 kamers maar met 8 mensen gedeeld hoeven te worden. Dat zou betekenen dat er dus 3 mensen extra alleen een kamer kunnen hebben. 1 in Dene hall en 2 in Weston hall (onze nieuwe accommodatie).
We krijgen daar ons eigen block wat bestaat uit 5 tweepersoonskamers met eigen badkamer en een commonroom.
3 mensen alleen….wie zouden dat gaan worden? Iedereen had daar wel oren naar.
Ik had er vooral heel veel interesse in omdat ik niet zo’n feestbeest ben als de rest en aan het einde van de dag meestal kapot ben. Het verblijf in Engeland kost mij een hoop energie omdat er door het taalverschil nog meer van je gevergd wordt aan concentratie.
Uiteindelijk zijn we er gezamenlijk uitgekomen wat wij allen de beste oplossing vonden en dat betekent voor mij dat ik met Dorianne op een kamer ga. Op zich had ik natuurlijk liever alleen gewild, maar als ik dan toch een kamer moet delen dan wel het liefste met Dorianne. Tenslotte zitten wij wel redelijk op dezelfde golflengte en zijn we goede maatjes. We zijn allebei mensen die waarde hechten aan rust en we begrijpen elkaar over het algemeen goed.
Ik ben blij dat er in de groep onderling geen spanningen zijn voortgevloeid uit de kamerindeling. Iedereen lijkt zich er nu wel in te berusten.
Donderdag is de grote dag en dan zien we wel hoe het gaat lopen. Het zal wel weer even wennen zijn.

Where was I?
Oja….lunch! Uhm… nja na de lunch hadden we de rest van de middag Lab Techniques en we begonnen met wat voor iedere ‘Vet Nurse’ een interessante bezigheid is  namelijk urine en ontlastingmonsters nemen.
*Jeeeeej*
We hebben de verschillende technieken besproken (variërend van ‘een schaaltje eronder houden’ tot ‘katheteriseren’ tot ‘met je vinger naar binnen’) erg interessant allemaal
Ook hebben we besproken hoe je deze poep en pies het beste kunt bewaren :P en hoe je het kunt onderzoeken.
Een drol kun je namelijk uitsmeren op een glaasje en onder de microscoop bekijken maar je kunt hem ook in een vloeistof doen en kijken wat er allemaal boven komt drijven
Jaja! Wat we allemaal niet leren! Gelukkig hadden we de lunch al achter de kiezen.
We hebben ook geleerd uit welke onderdelen een microscoop bestaat en gingen er een beetje mee ‘spelen’. We kregen preparaten die we onder verschillende groottes mochten bekijken en moesten natekenen.
Ik kan je zeggen; dat valt niet mee!
Mijn preparaat was iets met huidcellen en haren, maar op m’n tekenblaadje leken het net een soort paarse cornflakes.
Het nemen van een ‘faecal sample’ (oftewel poepmonster  ) is iets wat we als opdracht ook moeten gaan doen. We moeten namelijk van een diersoort hier op school de ontlasting gaan onderzoeken op de aanwezigheid van wormen of wormeneieren en daar een soort behandelplan voor maken.
De diersoort van mijn groepje? Kalkoenen! Haha  Dat gaat wat worden!
Njah we konden ook fretten kiezen, maar kalkoenen leken ons wel een uitdaging.
De ontlasting moeten we trouwens gaan bewaren in de koelkast….. Lekker fris hoor
Iemand nog een toetje?
Ik hoop echt dat we wat vinden!
Laboratoriumdingen leken me eerder altijd heel saai, maar misschien is het juist wel wat voor mij.
We zullen zien….

En toen was het dus weekend. Officieel is het komende week ‘half term’ wat betekent dat het vakantie is (net als dat er bij ons herfstvakantie is) alleen uhm…wij zijn hier maar 5 weken en dus gaan onze lessen wel gewoon door en komen de docenten speciaal voor ons naar school.
Ik moet zeggen; het is nu zondagmiddag rond half 5 (Engelse wintertijd  ) en de campus is echt uitgestorven. De refectory was zo’n beetje alleen voor ons open en de vervelende jongens op onze gang (die ons eten jatten en harde muziek draaiden) zijn allemaal weg.
RUST!!! Heerlijk!  Ik hoop dat het de rest van de week zo gaat blijven.
Het is echt fijn om gewoon weer alleen ons eigen groepje te hebben.
Ik probeer me nu te bedenken wat we vrijdagavond gedaan hebben, maar kan het me niet meer herinneren.

Zaterdag 24 oktober 2009
Het was fijn om zaterdag wakker te worden en te weten dat het weekend was.
Jammer genoeg ging de zaterdagse boodschappentrip naar Leamington niet door vanwege ‘half-term’ en dus besloten sommigen van ons een taxi te nemen en anderen (waaronder ik) de bus vanuit het dorp te pakken.
De refectory ging om half elf open en Dorianne, Bart en ik besloten daar een lekker Engels ontbijtje te halen.
Jemig wat zat ik vol daarna! Ik had een soort baguette (een roll) met boter, 2 worstjes, bacon en scrambled eggs. Erg lekker en erg ongezond.
Probleem alleen was dat we laat waren voor de bus (vertrok om 11.20) en dus moesten we al volzittend van het eten rennen naar de halte.
Geen succes kan ik je zeggen.
Gelukkig hadden we hem nog wel gehaald en zo reden Bart, Dorianne en ik met de bus naar Leamington om te gaan shoppen.
Een ander drietal had een taxi genomen, één klasgenoot ging naar familie ergens in Engeland, en een paar anderen konden hun bed niet uitkomen en zijn uiteindelijk op de campus gebleven.
Ik vond het eigenlijk wel leuk om met de gewone bus te gaan want je zit op deze manier een beetje tussen het gewone volk.
We zijn in Leamington meteen maar boodschappen gaan doen, maar daarna ontstond twijfel…
Er zijn namelijk maar twee bussen die op de terugweg in Moreton Morrell (het dorpje bij onze school) stoppen: Eentje die vertrekt om kwart voor twee en eentje om tien voor 6.
Bij de eerste zou dat betekenen dat we eigenlijk nog maar 3 kwartier hadden om een beetje te shoppen en de ander zou betekenen dat we nog wel een uur of 5 daar vast zouden zitten en dat vonden we toch een beetje te lang.
We stonden net op het punt om de knoop door te hakken toen we een klasgenoot zagen. Zij vertelde dat ze een taxi besteld hadden voor kwart voor drie. Dat klonk eigenlijk wel goed. We belden de taxi om te zeggen dat er nog 3 meegingen en toen hadden we ineens een acceptabele shoptijd over.
Probleem alleen met shoppen als je in het buitenland bent: het moet allemaal wel weer mee terug.
Nu is dat met de auto meestal geen probleem, maar wij mogen maar 18 kilo mee in het vliegtuig en ik zat al aardig aan dat gewicht.
Hoe verleidelijk ook, ik durfde dus niks te kopen. Je mag namelijk flink in de buidel tasten voor de kilo’s die je teveel hebt.
Toch was het wel even leuk om rond te kijken. Ik was aan het einde van de dag aan de ene kant een soort van trots op mezelf dat ik niks gekocht had, maar aan de andere kant voelde het ook niet zo leuk. Shoppen geeft toch voldoening (dit zullen de vrouwen die dit lezen ongetwijfeld met mij eens zijn.  Mannen snappen zoiets meestal niet)
We waren allemaal keurig op tijd op de afgesproken verzamelplek en de taxi was ook perfect op tijd. Uiteindelijk hebben we met z’n 6en 24 pond betaald, wat niet eens tegenvalt!
De rest van de dag hebben we ontspannen doorgebracht. De klasgenoten die niet meer weg waren geweest vandaag hadden dus niks te eten en stelden voor om pizza te bestellen. Onze magnetronmaaltijden bleken nog wel even houdbaar dus iedereen stemde in.
En zo hebben we gezellig met z’n allen pizza zitten eten.  Was echt gezellig!
Een aantal besloten om uit te gaan, en ik ben met drie anderen Moulin Rouge gaan kijken. Mooie film, maar wel apart.
Daarna hebben we nog even in de common room gezellig na zitten praten met een drankje en zijn we naar bed gegaan.


Zondag 25 oktober 2009
Zondag was de hele gang lange tijd in rust en stilte gehuld aangezien de meest luidruchtige mensen onder ons nog hun roes uit lagen te slapen. Het was blijkbaar behoorlijk laat geworden na het uitgaan.
Ik ben samen met marloes rond half elf gaan ontbijten bij de refectory en we waren daar de enige twee mensen. Dorianne lag op dat moment nog ver in dromenland.
Langzaamaan gingen er steeds meer kamerdeuren open en begon er weer een beetje leven in de brouwerij te komen. Iedereen stond nog wel in de relaxstand en al gauw werd duidelijk dat dit een beetje een relax/lummeldagje ging worden.
Een enkeling is fanatiek aan het huiswerk gegaan, maar de meerderheid heeft dus gewoon lopen lummelen. Filmpje kijken, beetje buurten enzo. Het weer was ook niet echt om naar huis te schrijven moet ik zeggen. Al hebben we wel wat zon gehad. De meerderheid van de dag bestond toch uit regen.
En ik heb dus mijn weblog bij zitten werken.
Ik realiseer me dat ik eigenlijk maar raar in elkaar zit: ik begin enthousiast aan een weblog, hou het vervolgens niet goed bij zodat ik achterloop. Dan besluit ik om kot dan maar een samenvatting van de week te geven, en vervolgens ben ik dan nog superlange verhalen aan het typen. Dat spoort toch niet?! Haha
Anyway, het is nu kwart over 6 in de avond en ik heb net wat pizzarestjes van gister opgewarmd en opgegeten en ga denk ik de rest van de avond een beetje relaxen. Het weekend is toch best snel gegaan vind ik. Morgen weer aan de bak!
Cya! X Marjolein

P.S.: Ik heb vanmiddag nog foto’s proberen te uploaden maar kreeg de volgende error:

You have tried to access a web page which is in violation of your internet usage policy.
Category:Personal Storage

Wat een onzin!  Ze kunnen soms echt een beetje overdrijven. Mjah ik heb het nu geprobeerd via de Library wifi. Die controleert wat strenger. Ik zal het zo eens via de LAN proberen, al heb ik net begrepen dat die eruit ligt… We shall see!

25-10-2009 om 19:53 geschreven door Marjolein  

Maandag 19 oktober 2009

Vandaag m’n eerste lesdag. Ben er om 8 uur uit gegaan, even gedoucht, cereals gegeten, en om 9 uur naar the Animal Welfare Center gelopen. Hier moesten we om 9.15 verzamelen en op Elena wachten.
Elena is onze nieuwe mentor. Zij vervangt Jess, die we vorig jaar hadden en die nu op zwangerschapsverlof is. Elena kwam ons vertellen wat onze eerste les was en waar we moesten zijn de rest van de dag.
Onze dag begon met ‘Theatre practise’. Theatre is het woord dat ze hier gebruiken voor een operatiekamer. We kregen les van een dame met een schots accent, wat wel grappig en even wennen was. We hebben het gehad over wat er belangrijk is in een operatiekamer (b.v. hygiëne) en wat instrumenten bekeken. Ze had twee dozen met allemaal chirurgische instrumenten meegenomen en we gingen bespreken wat het voor instrumenten waren en waar ze voor dienden. Nooit geweten dat er zoveel verschillende schaartjes bestonden…
Ook lag er een grote knuffellabrador en daarop liet ze zien hoe je de operatiedoeken op de juiste manier aanbrengt, en hoe je ze met de doekklemmen (weet het Engelse woord al niet eens meer…) vastzet.
Na deze les hadden we lunchpauze.
LUNCHPAUZE!! Dat betekent……PANINI!!!

Oftewel het geplette stokbrood met (mijn keuze) bacon, brie en cranberry!!! Yummie!
(en natuurlijk überslecht….mjah je moet toch wat)
Nog even naar de collegeshop geweest om voor een Warwickshire College hoody voor vriendlief gekeken (hij komt snel je kant op schat  ), en een aantal anderen moest nog een internetkabeltje kopen.
Mjah we hebben dus nog steeds geen internet… Hopelijk kunnen we dat morgen regelen.
Iedereen vermaakt zich hier nu met games en dvd’s want huiswerk hebben we nog niet echt.
Anyway… 2 uur pm moesten we weer bij the Animal Welfare Centre zijn en toen hadden we een soort mentoruurtje met Elena. We hebben het weekrooster besproken en wat dingen overlegd over de komende stage bij de Engelse dierenartsenpraktijken.
M’n rooster voor de komende vijf weken ziet er als volgt uit:

Even een toelichting op de vakken:
Theatre Practise = alles wat komt kijken bij een operatie(kamer)
Tutorial = een soort mentoruurtje
Asignment workshop = tijd om aan onze wormen opdracht te werken. We moeten namelijk stront van een diergroep hier op school gaan onderzoeken op wormen(eitjes) en daar een soort behandelplan voor maken.
Practical = omdat we hel veel theorielessen hebben in deze periode wilden ze ons toch wat praktijk meegeven en in dit uurtje gaan we het hanteren van verschillende dieren oefenen, wat meer leren erover, gezondheidchecks leren doen etc. We mogen zelf aangeven wat we nog zouden willen doen in deze tijd. Dingen die we vorig jaar niet hebben kunnen doen enzo.
Vet Nursing in depth = geen idee wat dat is! Daar kom ik morgen wel achter. Ik denk dat we wat verder in gaan op het vak paraveterinair ofzo….
Intensive Care = spreekt voor zich denk ik?
Lab Techniques = Laboratoriumwerkzaamheden
Directed study = dit is een soort begeleid studie uurtje, waarin we aan opdrachten kunnen werken oid
Radiology = Radiologie. Hier leren we b.v. röntgenfoto’s maken.
Vet Nursing Unit Duties = Dit zijn een soort klusjes op een van de afdelingen van het Animal Welfare Centre. Vorig jaar hadden we ook unit duties en dit was toen voornamelijk hokken schoonmaken. Dit jaar krijgen we het meer op paraveterinair gebied en mogen we helpen met medische dingen zoals ontwormen, druppels geven aan b.v. ratjes met longklachten etc. Er wordt per keer gekeken wat we kunnen doen.
International Relations B = dit vak richt zich specifiek op hoe het is om in het buitenland te studeren. Vorig jaar hadden we deel A en moesten we opdrachten en vragen maken over Engeland, en uitzoeken wat het paraveterinaire vak hier inhoudt. Ik heb echt geen idee wat we nu gaan krijgen. Dat merk ik dan nog wel…

Ok waar waren we…? Oja het mentoruurtje met Elena. Uhm…om half 4 mochten we gaan en hadden we de rest van de middag vrij. Het was wel lekker om vroeg klaar te zijn. Vooral omdat we ons maar al te goed realiseerden dat we straks behoorlijk lange dagen gaan hebben.
Ik baalde wel dat we nog steeds geen internet hadden…
Dorianne en ik zijn toen maar met onze nieuwe verslaving verder gegaan; een game genaamd “Zombies vs plants”
Dit heeft ons tot een uur of half 6 bezig gehouden en toen zijn we naar de refectory gegaan voor ons avondeten. Ik vind half 6 nogal vroeg, maar de refectory is mar tot half 7 open en als je later komt is al het ‘lekkere’ eten al op en moet je het doen met wat er nog is.
Mijn eten voor vandaag; een soort kippenpootjes met en krokant laagje eromheen, cabbage (= kool), en gebakken frietjes. Dorianne had een of ander spannend stroganoffachtig gerecht met rijst gekozen, maar dat smaakte volgens haar naar iets van groente dat ze met mayonaise opgewarmd hadden. Niet zo succesvol dus.
Ik was blij dat ik het ‘op safe’ gespeeld had en gewoon voor de ‘aardappelen, groente, vlees’ was gegaan.
Inmiddels zijn trouwens alle kamers in onze accommodatie/gang bezet en dat merk je
Het zijn allemaal jongens en sommigen zijn blijkbaar van mening dat heel de gang hun muziek moet horen.
Gelukkig is mijn kamer aan het einde van de gang en zitten er een paar deuren tussen. Ik heb er dus niet zo’n last van.
De meningen over wel of niet terug gaan naar Avon Hall (waar we vorig jaar zaten) zijn inmiddels verdeeld. De meesten vinden onze kamers in Dene Hall wel relaxt en hoeven niet zo nodig meer naar Avon. Een aantal wil absoluut daar weer heen. Sinds er nu heel veel jongens bijgekomen zijn (en dus overlast) zijn er wel weer meer die terugwillen. En dan is er nog Marloes, die beweert niet onder haar douche te passen omdat ze vrij lang is en die dus ook terug naar Avon Hall wil.
Ik weet het eigenlijk niet meer zo… Ik zie wel over 9 dagen. Het heeft allebei z’n voor- en nadelen.

Na het eten zijn Dorianne en ik weer verder met onze Zombies vs. Plants game gegaan, gezellig naast elkaar op mijn kamer. Om half 9 zijn we naar de sporthal gegaan om te gaan sporten maar er bleek ‘netball’ training te zijn. Netball is wat wij korfbal noemen.
Ik ben toen maar weer terug gegaan en dit stukje gaan typen. Even lekker rustig op m’n kamer. De rest is van alles en nogwat aan het doen. De meesten zitten op hun kamer te lezen, gamen, dvd te kijken of te weetikveelwatten. Een aantal gaan geloof ik nu naar de collegebar. Ik denk dat ik maar eens ga slapen ofzo. Het is nu 22.13 uur (eigenlijk moet ik zeggen 10.13 pm) en ik moet er morgen weer op tijd uit.
Het eerste uur heb ik dan Practical en ik geloof dat onze docent dan van plan is varkens te gaan trainen. Nou ik ben benieuwd haha
Tot morgen!

19-10-2009 om 00:00 geschreven door Marjolein  

Zondag 18 oktober 2009

Zo ik heb mijn eerste nacht op de campus overleefd!

M’n matras was een beetje raar (je voelt de veren erdoorheen) maar ik was zo moe dat ik als een blok in slaap gevallen ben en de volgende ochtend ergens rond een uur of 9 wakker werd.
M’n douche was heerlijk en ik betrap mezelf erop dat ik eigenlijk niet eens meer naar Avon Hall terug wil……tenminste; mits er geen andere studenten op deze gang komen te verblijven.
Ik was een van de eersten die zijn/haar kamerdeur open had en die een beetje actief was. De rest lag nog onder zeil.
Ik ving op dat de mensen die aanvankelijk uit hadden willen gaan toch maar thuis gebleven waren, omdat ze ook erg moe waren.
Rond een uur of kwart voor elf zijn een aantal van ons naar de refectory gelopen voor een engels ontbijtje.
Ik had gister bij Sainsbury een klein brood gekocht dus dat had ik mee genomen.
Mijn ontbijt vanochtend bestond uit brood (duh) met roomboter (ach ja, het was zondag), scrambled eggs, bacon, en 2 worstjes. Lekker gezond hahaha

Wederom had ik het gevoel dat we hier gewoon niet weggeweest zijn, alles was nog zo hetzelfde.
Zojuist even naar de library geweest om te kijken of ik internet kan krijgen, maar helaas. We moeten eerst als student geregistreerd zijn voordat we een inlognaam en wachtwoord krijgen, en dat gebeurt pas als onze lessen beginnen.
Bluh… nog geen internet dus, en dat is frustrerend.
Iedereen is hier zichzelf nu aan het vermaken met het doen van computerspelletjes enzo.
Tja opzich dus wel een lekker rustig dagje. Ik ben benieuwd naar morgen!

18-10-2009 om 00:00 geschreven door Marjolein  

zaterdag 17 oktober 2009
ca 4 uur pm

Jawel mensen! I’m back in the UK again!
Even mijn dag tot nu toe kort samengevat:
05.15 am: mijn wekker gaat.
Op dat moment een enorme drang gehad om me weer om te draaien, niet naar engeland te gaan, en lekker weer te gaan slapen
Mjah toch maar eruit gegaan….
Snel gedoucht, laatste troepjes bij elkaar gezocht en geregeld, lichten uit, deur achter me in het slot, en gaan! Ca 6.10 am rijden we weg vanuit Oosterbeek.
Ca 06.40 am: aankomst in Eerbeek, waar mn ouders zich bevinden. Met hun auto gaan we naar Schiphol. We vertrekken een beetje te laat…..
08.00 uur am komen we aan op Schiphol. Er staat een file richting de vertrekhal dus mijn pa zet mij, mijn moeder, en joey af bij de aankomsthal. Met een trap zijn we snel waar we wezen moeten. We hadden met de groep om 8 uur bij de incheckbalie afgesproken, dus Marjo *schaam* is een beetje te laat…
Als de groep compleet is, checken we gezamenlijk in.
Hiervoor staan we zo lang in de rij dat we daarna eigenlijk geen tijd meer hebben om daarna nog wat te gaan drinken. Snel nemen we afscheid van familie en geliefden en sluiten achteraan aan in de lange rij bij de douane.
Zo rond 09.10 am komen we erachter dat onze boarding time 09.20 am is, en dat we dus nog maar 10 minuten hebben om langs de douane te komen en naar onze gate te lopen. Ok…stress… Dat wordt dus niet meer naar de wc, en ook geen boek meer kopen (wilde een pocket kopen omdat de andere boeken die ik had allemaal zo zwaar waren)
We (Dorianne, Bart en ik) moesten naar gate 29D en natuurlijk was die helemaal aan het andere eind van Schiphol
Dat was dus een vierdaagse (in 1keer) met bepakking (lees: handbagage).
Nou ik kan je zeggen dat ik mijn lichaamsbeweging voor die dag er wel weer op had zitten!
De gate ging al bijna dicht en er stond nog een hele rij. Snel vast m’n schoenen uit gedaan (stalen neuzen), riem afgedaan (daar gin m’n broek bijna…..), laptop uit m’n tas gehaald, en sieraden af gedaan (wat uiteindelijk niet hoefde….fijn!  )
Vervolgens bleek er een verdacht iets in mijn tas te zitten dus hij moest een par keer door de scanner (het verdachte item bleek uiteindelijk een oplader te zijn).
Ik vergat even mijn mobiel ook in het bakje te leggen, maar bleek daarna helemaal clean. (ik had ook niet anders verwacht eigenlijk)
Op je sokken grabbel je daarna je jas, tas, bakje met laptop, mobiel, schoenen, riem en sierraden van de band, en dan moet het dus allemaal weer aan, en opgeborgen.
Ik was blij toen ik in het vliegtuig zat.
De vlucht vertrok iets vertraagd, en het duurde alleen al 10 minuten voordat we op de startbaan waren. Schiphol is eigenlijk best groot….
De vlucht verliep eigenlijk heel voorspoedig. We hadden een klein beetje turbulentie maar dat vond ik alleen maar grappig.
Ik zat helaas niet bij het raam, maar kon wel een beetje door het raampje nog kijken. Het was mooi om de wolken te zien met de zon erop.
Voor m’n gevoel waren we echt supersnel in Birmingham. We hebben ook maar 50 minuten in de lucht gezeten ofzo. Wel raar…Ik doe er langer over om naar school te komen dan om naar Engeland te gaan.
De aankomst en het uitchecken in Birmingham verliep totaal het tegenovergestelde als op Schiphol het inchecken; we konden snel het vliegtuig uit, douane was zo gebeurd en de koffers hadden we ook in no time. We konden bij alles bijna zo doorlopen.
In de aankomsthal hebben we een tijdje staan te wachten.
Niemand heeft aan ons verteld wat nu precies de bedoeling was, dus tja….
Vorige keer werden we in de aankomsthal opgewacht door de chauffeur van de bus en gingen er mar vanuit dat we nu ook weer door hem opgevist zouden worden.
Hij kwam inderdaad na een tijdje ons ophalen, maar uit z’n verhaal begreep ik dat hij op ons had staan wachten en dat het blijkbaar de bedoeling was geweest dat wij naar hem kwamen. Tja…dat moeten ze dat van tevoren wel tegen ons zeggen natuurlijk
De vorige keer werden wij met en soort grote touringcar/schoolreisjesbus opgehaald van het vliegveld.
Eigenlijk belachelijk voor 10 mensen, maar het voelde daardoor wel als een stukje luxe.
Zo’n enorme bus helemaal voor ons clubje!
Toch gingen we er – ondanks die absurditeit – weer vanuit dat we met zo’n grote bus zouden gaan, dus het viel een beetje tegen toen we op de parkeerplaats zo’n Warwickshire College personenbusje zagen staan.
Vooral ook omdat die busjes maar voor een beperkt aantal mensen ruimte biedt, ze (uit eerdere ervaring) meestal naar natte hond ruiken oid, en wij enorm veel bagage hadden.
Tja die moesten dan maar achter de voorstoelen zodat we ruimte hadden om achterin met z’n allen te zitten.
Bart maakte de fout iets te ver voorin te gaan zitten (lees: naast de berg tassen en koffers) dus bij de eerste rotonde kreeg hij al een lawine zooi over zich heen.
En dan krijg je dus dingen als: “Marjolein, kun jij die roze koffer even aan de kant trekken? Ik zit vast…”
De stemming zat er goed in.
We hadden aan de chauffeur gevraagd of we misschien eerst via Sainsbury’s konden gaan zodat we nog even wat boodschappen voor de rest van het weekend konden doen. Doordeweeks kunnen we voor eten terecht in the refectory (soort kantine), maar in het weekend is deze maar beperkt open, en moet je jezelf maar zien te redden.
Dit was prima, en zo gezegd zo gedaan.
11.30 am mochten we in Warwick een half uurtje boodschappen doen, en even wat ponden uit de muur trekken.
Het was trouwens echt supermooi weer!! :D
Bij ons vertrek uit Nederland, regende het en was de lucht grijs. Hier scheen heerlijk het zonnetje en was het nog een soort van warm ook! Lekker!!!
In de supermarkt wilde ik nog even voor een boek kijken, maar daar bleek ik uiteindelijk WEER geen tijd voor te hebben  haha
Woensdag ga ik het weer proberen
Een greep uit mijn boodschappen;
magnetronmaaltijden voor zaterdag en zondag, een salade, brood, sap, margarine, sap, saucijzenbroodjes (oftewel ‘Snack sausage rolls’), melk, toetjes, jam, chocopasta (van dezelfde chocola als die heilige ‘Cream Eggs’ :D), cereals (oftewel ‘ontbijtgranen’).
Bij de kassa werd ik er weer aan herinnerd hoe lief de kassamensen hier zijn; ze vragen of ze je kunnen helpen met inpakken
Ok dat zijn ze verplicht te doen, maar toch….
Snel terug naar het busje, en jawel……nog meer zooi dus.
Ik was verbaasd dat we nog zo makkelijk wegreden
Het ritje naar school was leuk. Het was leuk om weer alles te herkennen en over de heuvels in Engeland te rijden tussen alle heggetjes door.
Toen we op Warwickshire College aankwamen en het busje stopte voor Avon Hall (de accommodatie waar we vorig jaar zaten) waren we allemaal wel een beetje zenuwachtig en opgewonden. We wilden allemaal supergraag weer daar verblijven.
Helaas kwam al gouw één van de wardens (toezichthouders) ons vertellen dat we naar Dene Hall zouden gaan, daar 10 dagen zouden blijven, en daarna weer moesten verhuizen. En waar dan naartoe? Tja dat wisten ze nog niet.
Dene Hall is….tja….hoe moet ik het omschrijven….?
Denk aan een grote grijze lange schoenendoos met raampjes aan de zijkant en aan beide uiteinden een deur.
Het is een soort nieuw blok, maar eigenlijk doet het mij meer aan een studenten noodhuisvesting denken. De muren zijn volgens mij niet eens van steen.
Het grappige is dat we allemaal van tevoren gehoopt hadden dat we daar NIET zouden komen. Het straalt gewoon totaal niks gezelligs uit en een aantal van ons hadden vorig jaar ‘wat scharrels’ die hen mooie verhalen hadden verteld over wat er in die kamers afgespeeld heeft (denk aan wie waar gekotst heeft en waar poep op de muur zat).
Ik zat zoooooooooooo te hopen dat ik niet één van die kamers kreeg, maar gelukkig was mijn kamer ‘onbekend’ en aan het einde van de gang. Lekker rustig dus maar wel een lange gang uitlopen elke keer.
Mijn eerste reactie toen ik de kamer zag: “nou dat ziet er zeker niet eens zo slecht uit!”.
Het zijn nette éénpersoonskamers, met een bed, bureau, nachtkastje, kledingkast, kachel, en badkamer met wc, wastafel en douche.
Alles wat je nodig hebt dus.
Er hing in mijn kamer echt zo’n centerparksungalowgeur en de meubels deden me daar ook wel een beetje aan denken; leenbakker-spul
Het zag er dus netjes uit, het rook nieuw genoeg dat het schoon leek (snap je die?) en ik heb twee ramen dus het was nog licht ook.
Ook is de kamer groter dan de kamer die ik in Avon Hall had. Stiekem vind ik dat ik er dus wel op vooruit ben gegaan, al verlang ik nog steeds naar ‘mijn kamertje’ in Avon Hall. Daar hadden we niet alleen onze eigen kamers, maar ook voor onze groep een eigen common room (gezamenlijke huiskamer).
Hier in Dene Hall zijn we tot nu toe wel de enigen, maar er zouden nog andere studenten kunnen komen, en dat betekent dat we dan de common room (en koelkasten, want we hebben er nu dus 2) moeten delen.
Een andere reden dat ik wel terug zou willen naar Avon Hall is het feit dat we daar op de eerste verdieping zaten en dus niet zo in het zicht en binnen bereik van de buitenwereld zijn. Ik heb het gevoel dat ik door die twee grote ramen in een soort etalage leef, en durf m’n ‘waardevolle spullen’ ook niet in het zicht te laten staan. Tja dat wordt dus veel opruimen en vaak gordijnen dicht.
Ben benieuwd over 10 dagen… Waar komen we dan terrecht???
Het was leuk om m’n kamer een beetje in te richten en m’n spulletjes uit te pakken. M’n kamer is echt zo slecht nog niet. De douche heeft een eigen boiler dus als hij koud wordt is het m’n eigen schuld, en sta ik er te lang onder.
Alleen uhm...ben benieuwd hoe straks m’n matras slaapt, want ik kon de veren er alweer doorheen voelen (gelukkig ben ik echt übergaar nu, dus slapen zal vannacht denk ik niet zo’n probleem worden  ).
Behalve uitpakken, heb ik de rest van de middag niet zo veel meer gedaan. We zijn even naar de refectory geweest om de 8 pond van de meal-card van vandaag op te maken.
We hebben namelijk een meal-card gehad waar elke dag 8 pond op staat. Dit mag je opmaken, maar wat overblijft gaat verloren. De volgende dag staat er gewoon weer 8 pond op.
Tja…ik had al eten gekocht dus besloot de 8 pond op te maken aan flesjes drinken en wat lekkers (tja ben je nou Nederlander of niet?)
We hebben met ons 10en er geloof ik wel voor gezorgd dat de schappen weer bijgevuld konden worden
Ik ben met Dorianne nog even wezen wandelen op het schoolterrein, en een aantal van de klas hebben een middagdutje gedaan.
Zo rond 6.00 pm avondeten op: een stoommaaltijdd in de magnetron, waarin mint bleek te zitten. Dit smaakte serieus niet eens verkeerd. Dorianne heeft cheesecake (!!!!) getrakteerd omdat ze vrijdag jarig was.
Inmiddels is het nu 10.10 pm engelse tijd en zitten een aantal klasgenoten een film te kijken (en hebben nog plannen om uit te gaan), een aantal ligt al te slapen, en ik zit met dichvallende ogen dit verhaaltje te typen.
Ik ga er daarom maar eens een eind aan breien. Morgen kan ik gelukkig lekker uitslapen  en hebben we een zondag zonder verplichtingen. Ben benieuwd naar ons rooster voor komende week. Die hebben we namelijk nog niet gehad.
M’n volgende verhaal zal trouwens niet zo lang worden als deze hoor!
10.12 pm: Marjo gaat lekker slapen! Tot snel!

17-10-2009 om 00:00 geschreven door Marjolein  

25-03-2009 om 01:56 geschreven door Marjolein  

08-03-2009 om 00:00 geschreven door Marjolein  

P.S.: NIEUWE FOTO'S TOEGEVOEGD!!

05-03-2009 om 23:50 geschreven door Marjolein  

03-03-2009 om 00:50 geschreven door Marjolein  

lft van je familie het niet goed kan lezen schiet het natuurlijk niet op

Vandaar een nieuwe poging, en het belooft al meteen veel goeds want ik voel me hier nu al thuis haha

Het heeft allemaal wat langer geduurd dan gepland omdat we een aantal dagen hebben moeten wachten tot we toegang tot internet kregen, m'n laptop raar deed, en uiteindelijk ook nog bleek dat m'n oude blog het niet zo had op mensen met internet explorer (bij de mensen met firefox deed hij het namelijk wel voor 100%)

Maargoed...we blijven proberen! :D

Hieronder het eerste bericht wat ik tot nu toe geschreven heb (en daarmee meteen een test om te kijken of iedereen nu wel alles kan zien).

Ben benieuwd....Daar komt ie

Yes, I've made it! :D
It was quite a long journey, but we all arrived alive and in one peace (even our luggage :p).

...and already I'm typing in English! Everything went so fast...

Maargoed, even dus weer in het Nederlands.
De reis is goed verlopen gelukkig (wat een gesjouw!)
Nadat we door de douane gegaan waren, ons nog één keer omgedraaid hadden en voor de laatste keer naar onze ouders en vriendjes gezwaaid hadden, waren we op ons zelf aagewezen en ging het avontuur dan echt beginnen...

En hoe oneerlijk is het als je als vrouw helemaal volgepakt zit aan je maximum van 20 Kg en al meer kilo's handbagage meesjouwt dan eigenlijk toegestaan is, en je komt in een soort tax-free shopping walhalla! >_<

How evil can that be?!
"Ok meiden...voor je uit blijven kijken en hard doorlopen met je koffers en zooi!"
Nog een laatste keer in je thuisland naar de WC :p en hup! het vliegtuig in...

Oja...Even nog zo'n aardige steward gevraagd een groepsfoto van ons te maken (die houden jullie nog van me tegoed) en daar gingen we dan de trap op ons BMI-Baby vliegtuig in (Door ons al snel omgedoopt tot 'de Prenatal-vlucht' vanwege de leuke babyafbeelding op de staart van het vliegtuig)

Het was al meteen ons eerste contact met Engeland want we werden bij binnenkomst vrolijk in het engels begroet en ook het 'wat-moetje-doen-als-we-neerstorten' praatje door steward Andrew was in het Engels.
Toch is het maar goed dat we niet neergestort zijn, want de helft heb ik volgens mij gemist :p
Ik moest namelijk toch even warmdraaien als het gaat om de engelse taal.

.....

Eigenlijk waren we wel blij dat we even boodschappen konden doen, want veel mensen voelden zich hongerig of uitgedroogd.
Ik was zo slim geweest om broodjes mee te nemen, maar drinken had ik niet.
Wel dorst....heel veel dorst!

Sainsbury's lag in een soort shopping centrum á la woonboulevard, met McDonals, Starbucks, Halfords (huh?) en nog een aantal andere winkels.
Het deed mij nog het meest denken aan een soort intermache zoals in Frankrijk, maar dan Engels.

We hadden van de chauffeur 20 minuten gekregen (volgens mij...), maar daarbij heeft hij eigenlijk aan 2 dingen niet gedacht.
1) Wij zijn VROUWEN (naja..uitgezonderd Bart dan)
2) Wij zijn daar nog nooit geweest en Sainsbury's is HUGE

Voordat je alles gevonden hebt.....
Iedereen werd al gauw overspoeld door wat er allemaal te koop is daar.
“WOOOOOOOOO deze dvd is hier maar 3pond! Daar heb ik in NL 17 euro voor betaald!!!”
“Hé ze hebben hier zelfs verpakte HALVE komkommers!”

en belangrijker.....CREME EGGS!!!
Éen van de meiden haar ouders komen uit Engeland dus zij is hier niet geheel werelsvreemd, en al weken van tevoren heeft ze ons voorbereid op en lekker gemaakt voor *heilig muziekje* CREME EGGS...

Voor de mensen die dit niet kennen. Dit zijn eieren van chocola net iets kleiner dan een normaal kippenei en vanbinnen gevuld met een soort suikersnot.
(ik heb inmiddels gezien wat voor verslavende uitwerking die dingen hebben en moet bekennen dat ik zelf ook niet kan wachten tot we woensdag weer een tripje naar de supermarkt kunnen maken om nieuwe te halen :p)

Tja...we blijven vrouwen he...
We hebben ook al een ander plan: Over een paar weken komt één van de meiden haar vader ons bezoeken MET DE AUTO!
Waarschijnlijk sturen we hem terug met een volgeladen auto vol met CREME EGGS! hehe

Maar goed..waar was ik gebleven?
Oja, boodschappen doen....
Er was ons verteld dat we bij aankomst op Warwickshire College een 'hot meal' zouden krijgen en een 'packed lunch' met sanwiches voor de avond. Voor zondag zouden we ontbijt, lunch, en sandwiches voor de avond krijgen. Of iets dergelijks..

De 4Di-tjes hadden ons geadviseerd bij Sainsbury's wat extra's te halen want “die sandwiches zijn niet te vreten”
Ik had dus maar een maaltijdsalade in m'n mandje gemikt, wat sinaasappels voor de vitamines (om de een of andere reden had ik ineens een enorme zin in gezond en fruit :S)
Verder nog wat andere boodschappen (ja vaders ze hebben hier blijkbaar ook Listerine :p) en toen kwamen twee andere meiden en ik erachter dat we nog 4 minuten hadden...

Ow nee! we moeten nog wat te drinken halen (ieder was verder trouwens voor zich aan het winkelen).
Omdat een klasgenootje en ik gezond wilden doen, besloten we een tropisch ogend sapje te nemen wat in de aanbieding was (2 flessen van 2L voor 2 pond)
Want zo'n sapje....wat kan daar nou mis mee zijn?

Huppatee snel afrekenen.....owja water! Nouja geen tijd...volgende keer maar. We hebben in iedergeval sap.
Het water bevat hier namelijk chloor en de 4Di-tjes hadden ons verteld dat dat niet te zuipen is en ons geadviseerd flessen water te kopen.
Maargoed...we hadden al sap.

Na het afrekenen nog even geld gepind en weer naar de bus.
Iedereen om me heen zat heerlijk te drinken van de zojuist gekochte petflesjes met ice tea en cola, en ik zat daar met 2 flessen sap van 2 liter...
Tja.....stom....toch nog maar even wachten dan.

Het busreisje naar Warwickshire College was verder best interessant. De omgeving doet denken aan Nederland, maar dan heuvelig. Voornamelijk weilanden met boerderijen. Beetje 'Pieter Post' achtig.
Ik weet nog dat ik in het vliegtuig vlak voor de landing uit het rampje keek en even dacht dat we een rondje gevlogen hadden en weer in Nederland zouden gaan landen.

Bij aankomst op Warwickshire College werden we opgewacht door 2 mensen; onze 'warden' (een soort afdelingsmama) en één van de teachers of 'Veterinary Nursing'.
Beiden heetten ze ons welkom, we kregen onze roosters, en onze warden nam ons mee naar onze accomodatie.
En oja....met die zware koffers.... >_<
Nu dus ook met de handbagage EN boodschappen.

Ja dat was lachen......

Maargoed, de accomodatie is echt heel netjes.
We verblijven in een flat genaamd 'Avon Hall' op de tweede etage.
Voor de GPS-nerds onder ons: N52°11'45.92” W1°33'20.07” 156 m
Geen lift, dus trap op met bagage was wederom lachen :p.

We hebben onze eigen gang met 'common room'.
De common room is een soort groepsruimte/huiskamertje waar een keukentje is met aanrecht, kastjes, koelkast en magnetron. Er is een 'zitgedeelte' en een eettafel met 6 stoelen.

De warden gaf ons onze sleutels en iedereen ging vol enthousiasme zijn/haar room bekijken.
Mijn kamer is de laatste op de gang en zoals jullie op de foto's kunnen zien nog best luxe :)
Alle kamers zijn ongeveer hetzelfde, al heeft de een z'n bed links staan en bureau en kasten rechts, en de ander andersom.
Verder hebben sommigen net iets andere ramen of - vanwege de ligging – net iets andere lichtinval.
Ik zit helaas niet op de zonkant dus het is in mijn kamer vrij donker.
Gelukkig heeft de mens daar iets op gevonden.....de lamp!
Die staat dan ook bijna altijd aan wanneer ik op mijn kamer ben.

Ik vind de kamers echt van alle gemakken voorzien.
Ok de matras waarop ik slaap heeft van die spiraalveren die nogal hard aanvoelen, en de kachel gaat na 2 uur weer uit zodat ik hem elke keer weer opnieuw aan kan zetten.
Oja en m'n wc-bril zit los en m'n douche is vrij koud en heeft een miezerig straaltje, maar HÉ ik HEB een kachel, en ik HEB een bed dat veert, en ik HEB gewoon een eigen badkamertje!!
Gewoon m'n eigen woninkje. Marjo's crib!
Inmiddels hangt er ook een naambordje bij de meeste mensen en is het echt een straatje met huisjes van iedereen ^_^
Onze gang kun je alleen met een sleutel opkomen, maar toch sluit iedereen braaf zijn deur wanneer hij/zij weggaat.
Het pand kom je alleen in met een speciale 'sleutel' die je voor een sensor moet houden. De deur gaat dan automatisch open.
Hetzelfde verhaal als je naar buiten wilt, oftewel..zonder sleutel kom je er niet in, maar ook niet uit. (Niet de sleutel vergeten dus want dan zit je gevangen in het trappenhuis :p)
Het is trouwens echt super dat we allemaal op 1 gang geplaatst zijn, want volgens de officiële regels zou 1 van de meiden op de minderjarigenafdeling moeten komen (is nog 17 jaar) en onze enige jongen op de jongensafdeling.
We zijn al een lekker hecht clubje aan het worden trouwens...

Where was I?
Oja...oja het verdelen van de kamers. Nadat iedereen z'n zooi in zijn of haar kamers gelegd had, ging onze warden verder met de rondleiding.
Als eerste liet ze ons de 'Refectory' zien, waar we kunnen eten.

De Refectory is een soort kantine.
Je hebt een gedeelte vol stoelen en tafeltjes om aan te zitten, en een soort keuken/shop gedeelte met een soort buffet waar je met je dienblaadje langs kunt schuiven.
In dat gedeelte staan ook wat koelkasten (met flesjes/blikjes drinken, yoghurtjes, boter, melk etc.) en stellages met allerlei lekkere dingen van chips tot mueslirepen tot muffins.
Van school hebben we een 'meal-card' gekregen, waar elke dag 8 pond op staat.
Wat je niet uitgeeft van die 8 pond gaat verloren, dus het is handig om dan b.v. wat extra flesjes drinken te kopen of iets lekkers zoals een double chocolate deliciously rich and moist muffin....*kwijl*
Uhh...anyway...je hebt aan die 8 pond ruim voldoende voor 1 dag :D

Verder liet ze ons de Library (bibliotheek ;) ) zien, de sportzaal, de collegebar, de commonroom voor de jongens onder de 18, de rookplekken voor de 2 rokers onder ons, en nog wat nuttige plaatsen...

Wat betreft roken zijn ze erg streng. In elke kamer hangt een rookmelder en als je betrapt wordt, ben je goed de lul.

Het was fijn toen we eindelijk konden eten, maar het bleek dat de dame van de Refectory alleen verteld was voor de 'packed lunch' voor de evening te zorgen dus er was niet veel te eten meer voor ons.
Mijn lunch bestond uit een droog stokbroodje waarvan ik het gevoel had dat het nog afgebakken moest worden, 2 worstjes, een aardappeldriehoekje wat me deed denken aan een soort röstischijfje, en 2 plakjes bacon (...en daar ging m'n bloeddruk en cholesterol....)
De 'packed lunch' bevatte een flesje water, een zakje chips, zo'n voorverpakte sandwich die je bij het tankstation ook kan kopen, een pakje koekjes, en een appel.
Wat betreft de zondag zouden alleen een ontbijt en lunch beschikbaar zijn (de Refectory ging dan ook dicht om 14.00 uur) dus ik was blij dat ik een salade gekocht had bij Sainsbury's. De meesten van mijn groepsgenoten bewaarden hun lunchbroodje voor het avondmaal om hem vervolgens in de microwave op te warmen.

Dat broodje was trouwens niet gek! We hadden panini's (oftewel een baguette met beleg erop dat in een soort tosti-ijzer geplet is)
De mijne had brie, bacon, en cranberries. Smaakte goed!

We hebben in ons keukentje in de common room trouwens geen servies, of bestek o.id. dus we zijn allemaal inventief met de spullen die we hebben.
Zo dient het plastic bakje van mijn maaltijdsalade nu als fruitmand, mijn lege melkkannetje als bestekhouder, en we jatten altijd wat extra plastic bekertjes mee uit de Refectory for our own use.
Owja dat bestek heb ik ook maar even 'geleend'

Terwijl ik dit nu typ zijn trouwens alweer een paar dagen later dus we hebben inmiddels onze eerste college dag erop zitten.
We hebben nog steeds geen internet op onze kamers dus we gaan elke keer maar naar de Library waar we met een tijdelijk password toch op internet kunnen.
Vandaag hebben we gehoord dat we waarschijnlijk pas woensdag internet zullen hebben :(
Niet te geloven hoe frustrerend het is om geen internet te hebben! Vooral als het de enige goedkope manier is om contact met het thuisfront te hebben.
Maargoed....

De rest van het weekend stond er niks op het programma dus we hebben de rest ervan heerlijk relaxt doorgebracht.
Iedereen heeft z'n kamer leuk ingericht met spulletjes van thuis, foto's e.d., we hebben wat films gekeken, spelletjes gedaan, heerlijk in het zonnetje gezeten (het was heerlijk weer zaterdag toen we aankwamen) en verder niks! Gewoon even heerlijk niks doen, lekker lummelen, geen verplichtingen. Het voelde gewoon onwennig.

Maandag kwart over 7 eruit gegaan, gedoucht en overall (boiler suit) aangetrokken, ontbeten (scrambled eggs, bacon, toast, milk), en een meeting gehad met de Senior Warden (welke ons wat meer vertelde over de regels hier at Warwickshire College)
Daarna van 09.45 tot 16.15 uur les gehad at the Animal Welfare Centre.

Ze hebben daar verschillende afdelingen met heel veel dieren. Zo is er een Rodent room (die heel erg naar rattenpis ruikt :P), een Fish room (waar ook nog wat andere dieren zijn zoals een krab, een kreeft, slakken, een tarantula, salamanders e.d.), een Reptile room met schildpadden, slangen en hagedissen etc., Exotics (met wat de wat meer bijzondere zoogdieren zoals Chinchilla's, Degoes, Chipmunks en wat vreemde muizensoorten) en nog allerlei dieren buiten.
Je hebt er de hondenkennel en cattery, de fretten, konijnen en cavia's, de koeien, geiten, varkens, 2 alpalca's.....naja heel veel dieren in iedergeval.

Vandaag bestonden onze lessen vooral uit rondleidingen en uitleg over hoe alles in z'n werk gaat at the Animal Welfare Centre.
We hebben wat theorie gehad over lichaamshoudingen en signalen bij honden, en wat kennels schoongemaakt.

'S middags een hot meal gekozen (broccoli, mashed potatoes en draadjesvlees) omdat ik dacht dat we 's avonds alleen sanwiches zouden kunnen kiezen, maar het bleek dat er 's avonds ook warm eten is.
Morgen dus toch maar een panini o.i.d. nemen als lunch, want zo'n warme maaltijd 's middags is toch niet mijn ding.

Pfff...ik had mezelf voorgenomen om deze avond (maandag 23-02) nog even naar de Library te gaan om m'n verhaal te posten op m'n weblogje, maar ik ben zo gaar dat ik maar in de flat gebleven ben.
Het was een behoorlijk lange en vermoeiende dag door al die nieuwe indrukken. En omdat alles in het engels is, kost het nog meer energie om alles te volgen.

Maar hé het is echt superleuk allemaal en ik voel me hier wel op m'n gemak. De mensen zijn aardig en zorgzaam voor ons, en alles is (meestal) goed geregeld.
We hoeven morgen pas om 9.45 uur te beginnen en dit is vanaf dan standaard in ons rooster voor elke dag. De laatste les eindigt om 16.15 uur.
We hebben nog geen huiswerk dus alles waar je je buiten de les verder nog druk om hoeft te maken is hoe laat je gaat eten.

So..that's it for now I guess...Hopenlijk kan ik morgen (dinsdag 24-02) mijn verhaaltje online gooien en ook wat foto's toevoegen.
Ik ga maar eens naar bed...het is 10.08PM en ik ben gaar...

XXX Marjolein

01-03-2009 om 13:37 geschreven door Marjolein