Een camouflagepak heeft een gekke functie in het zakenkwartier in Abidjan. Zo’n kaki- beige pak moet je normaal onzichtbaar maken in de struiken. Buiten die context vermoed ik dat je zwaar wordt bekeken – althans zo’n rondlopende struik valt mij wel op in het straatbeeld.

In Abidjan is dat even anders. Het kaki camouflagepak doet perfect dienst in dit zakenkwartier.

Rare jongens, die mannen in maatpak.

Een camouflagepak heeft een gekke functie in het zakenkwartier in Abidjan. Zo’n kaki- beige pak moet je normaal onzichtbaar maken in de struiken. Buiten die context vermoed ik dat je zwaar wordt bekeken – althans zo’n rondlopende struik valt mij wel op in het straatbeeld.

In Abidjan is dat even anders. Het kaki camouflagepak doet perfect dienst in dit zakenkwartier.

Rare jongens, die mannen in maatpak.

Als je naar ivoorkust komt, neem dan overal en altijd al je papieren mee. Geen kopies, geen nationaal goedgekeurde vodjes. Je internationaal pas. Ten allen tijde.

We komen net terug van op restaurant en omdat het eten er betaald wordt, heb ik mijn portefeuille en pas niet bij. Wil het toeval nu dat de militairen ons doen stoppen. En onze pas vragen. Lap.

Na wat gezwaai met van die machinegeweren (ik weet begod de correcte naam niet voor zo’n ding) en wat onderhandelen zijn we na drie kwartier mogen doorrijden naar ons hotel twintig meter verderop.

Ik hoop dat hierbij hun dag toch al geslaagd is.

Hij kreeg maar niet genoeg van zijn eed en zijn inauguratie zit nog vers in het geheugen. Barack Obama moet het nog allemaal verwezenlijken, maar in de geesten heeft hij de wereld al veranderd. Yes we can! Het is een adagium dat overal opduikt en iedereen meesleurt, gelijk in welk land, in welke context of bij welke generatie. Vandaag op de NGO-meeting was dat niet anders. Het was een slogan die er wel eens uitgeflapt werd en is bijna peptalk geworden onder de producentenvertegenwoordigers.

Uiteindelijk is dat ook de hoop die bij veel producenten leeft. Yes we can bring about change! De vorige ronde tafel in Accra heeft een stevige duurzaamheidsagenda afgeleverd en de wil om voor het eerst samen, met alle stakeholders in de cacaoketen samen te werken werkte stimulerend. Vandaag is dat nieuwe van de samenwerking er wat af. Maar er is veel enthousiasme om voluit te gaan en de ambities hoger te leggen. En de globale goesting om te veranderen is daarbij een stevig hart onder de riem.

Barack Obama heeft misschien geen kaas gegeten van de cacaoketen, maar zijn kreet heeft iedereen bereikt die geen genoegen neemt met de kruimels binnen het systeem. Tijd voor verandering!

Yes we can!

--

(ps een directeur van een coop in Nigeria vertelde me dat het probleem erin bestaat dat de overheden hier corrupt zijn. En dat ze daarom niet investeren. En dat de boeren daarom geen infrastructuur hebben en dat ze daarom geen kansen hebben. “Maar! De oplossing is nabij! Gewoon een heel nieuw bestuur aanstellen dat het wel goed doet!” waarop hij “yes we can!” roept.

Pps wanneer komt het “yes we can” moment voor belgie???)

Ik ben nu een kleine week in Ivoorkust, maar elke dag zit zo vol en is zo intens dat het lijkt alsof ik hier al maanden zit. Goed teken denk ik dan.

Na die werkelijke week of mentale maanden zijn er al een aantal zaken die steeds weer terugkeren en waar ik niet langer naast kan kijken

-          De documentaire over kinderarbeid van 2001 heeft zijn impact niet gemist: elke producent is maar al te goed op de hoogte van de kritiek van de internationale gemeenschap op kinderarbeid en kindslavernij. De sensibilisering is gebeurd, bij elke vraag over dit onderwerp schuifelen producenten wat heen en weer en zeggen ze dat schoolgaan verplicht is. En dat hun snotters enkel helpen omdat ze dat zelf willen en dat enkel tijdens de schoolvakanties.

-          De aanpak in diverse landen rond cacao -en grondstoffen bij uitbreiding-  verschilt immens. Ivoorkust is totale anarchie, haalt belastingen enkel uit cacao (en een beetje koffie) en investeert in wat ze de heropbouw van het land noemen. De Ghanese overheid houdt daarentegen nog vrij goed de controle over opkopers, verwerkers en boerenorganisaties. Ook de investeringen in de cacaosector zijn er niet min. De verschillen tussen deze buurlanden maken deze top nu net zo interessant. We raken hierdoor meteen aan een hele waaier van zeer uiteenlopende problemen en kansen.

-          De berusting in de Ivoriaanse anarchie is vrij frappant. Ook ngo’s en producenten uit buurlanden zeggen dat het land tijd nodig heeft. Voor Kavokiva, een partner van OWW die ik vorige week bezocht, was de afwezige rol van de overheden één van de redenen om met FT te beginnen. M. Dago (KK) “We moeten ervan uitgaan dat een groot deel van onze cacao naar de staat gaat en dat er amper in infrastructuur voor onze boeren geïnvesteerd wordt. Daarom zochten we een systeem om de boeren toch een beter inkomen te geven én hen de sociale voorzieningen te geven die ze nodig hebben.” Kavokiva is een coöperatieve die de vruchten van de FT al kan plukken: met de premie heeft elke planteur, zijn vrouw en twee kinderen een ziekteverzekering. Zij kunnen zich laten verzorgen in een ziekenhuis gebouwd door de coop en door dokters die door Kavokiva betaald worden. Dit is de meest recente verwezenlijking van de coop.

-          Misschien doordat in Ivoorkust de overheid te vaak afwezig blijft, wordt de meeste verantwoordelijkheid meteen in de schoenen van de overheid gestoken. Producenten vinden de rol van de overheid onmogelijk te overschatten. De verantwoordelijkheid van bedrijven is geen reflex in hun gedachtegang.

Ik heb nog een aantal rode draden die ik ongetwijfeld nog terug zal vinden in de volgende dagen. Ik vul later nog wel aan als ik weer wat tijd vind.

Nu is er nog diner in Cocody, een ander deel van de stad. Onze laatste activiteit met civil society en farmers. Vanaf dan mogen we niet meer met elkaar babbelen, maar moeten we al onze tijd en energie steken in het praten met en overtuigen van de industrie en overheden van onze standpunten.

Ik kijk ernaar uit!

Gisteren stroomden langzaam maar zeker de producenten toe uit de verschillende hoeken van het Afrikaanse continent. En de Hollanders. Van de Europese civil society organisaties lijkt Oxfam Wereldwinkels de enige niet-Nederlandse (tak van een) ngo die hier aanwezig is.

Allen zijn ze gekomen met grote verwachtingen voor deze tweede ronde tafel voor een duurzame cacao economie. Een eerste diner samen brak het ijs al wat maar kon helaas moeilijk de taalbarrière tussen Franstalig en Engelstalig Afrika overstijgen.

Vandaag vond een pre-meeting voor de preparatory meeting for the roundtable for a sustainable cocoa economy plaats. Een hele mond vol maar gelukkig wel meer dan een praatbarak. De bijeenkomst vandaag was enkel voor de producenten en civil society organisations.  Het was erg nuttig om elkaar te leren kennen, te weten wie welke achtergrond heeft en vooral om te horen waar de prioriteiten liggen voor producenten.

Participatie-oefeningen flirten vaak met de grens met jeugdbewegingactiviteiten en dat was nu niet anders. Maar het resultaat mag er zijn. Voor deze RSCE-meeting zijn een aantal principes vooropgesteld die de cacaoketen een pak duurzamer kunnen maken – en die het begrip duurzaam body geven. In groepen hebben we de principes besproken: wat ontbreekt, wat kan straffer gesteld worden en wie welke verantwoordelijkheid hoort op te nemen. De principes over landgebruik, landbezit, toegang tot marktinformatie en werkomstandigheden zorgden voor de meest geanimeerde discussies. Het zijn voor de boeren en coöperatieven ook de meest concrete zaken die moeten worden aangepakt.

We hebben vandaag kunnen discussiëren en zijn het relatief eens over de uitkomsten. Die uitkomsten gaan we ook presenteren woensdag op de round table. Ik hoop dat we vanaf morgen – als ook de Big Boys van overheid en industrie toekomen- een duidelijke en luide stem kunnen laten horen!!

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team