Dit heb ik allemaal te danken aan Fons Haneveer, ICT coördinator, die destijds les gaf in de 'te Boelaerlei' in Borgerhout. Als examen mochten we iets kiezen dat we leuk vonden uit alle internet-mogelijkheden die we bij hem leerden en we mochten dit dan voorbrengen, illustreren en laten horen waarom we dit kozen.
Ik had toen mijn blog aangemaakt en vond het tof om hier regelmatig mijn gevoelens en/of bedenkingen neer te pennen.
Ook omdat iedereen aan deze leraar heel goede herinneringen overhield - volgens Dirk Staelens heeft hij zelfs een fan-club- vond ik het leuk om terug te denken aan dat ene jaar dat ik bij hem les heb gevolgd. Nu kom ik enkel nog in Mortsel terecht en daar werk ik met andere lesgevers, waar er ook zeer goede bij zijn. Jammer echter dat de inschrijvingen voor ICT bij senioren wat achteruit gaan; de mensen die niet komen, weten echt niet wat ze missen.
Heb mij nog net voor een korte cursus ingeschreven op dinsdagvoormiddag bij Nicolas Coenen - gewoon omdat ik als cursiste gratis mag deelnemen aan het 'internetcafé' op woensdag. En omdat Christianne De Vleeschouwer zich inschreef voor de cursus Windows 10 op donderdagnamiddag, kan ik met haar afspreken op die woensdagvoormiddag.... (Jammer genoeg, zal CDV niet komen, vermits ze op woensdagvoormiddag Tai chi volgt of pilates... ik weet het niet juist.)
Het was de bedoeling om uiteindelijk wat minder te reageren op 'social media'- wat nog niet erg lukte. Maar toch ben ik blij dat ik hiermee terug gestart ben. De blog van Neos Wommelgem heb ik ondertussen verwijderd, vermits zij nu een website hebben en de blog sinds 2014 niet meer werd aangevuld.
Het weer in ondertussen ook min of meer aan het normaliseren- alhoewel er nog steeds veel te weinig regen is gevallen. In korte tijd heel wat begrafenissen achter de rug: Isabelle Decoene, Jef Van Hemelen, en volgende week Maria Smits en Gerda Gielen.(Tragisch ongeval: gewoon aangereden bij het oversteken van haar straat na de wandeling met de hond. Gerda werkte nog halftijds op het secretariaat in de school om weldra van haar pensioen te kunnen genieten...)
Het leven wordt er niet eenvoudiger op. Hier is uiteindelijk de verkoop van het appartement en de 4 garages uit de voeten met heel wat heibel door de slechte communicatie en ook omdat ik er onvoldoende bij betrokken geweest ben....
Volgende week weer krekelen, spoorfietsen, naar de bib, de Standaard boekhandel en de begrafenis van Maria Smits + de eerste keer naar 'Opera in de cinema' voor de opvoering van 'Turandot".
Misschien nog niet genoeg, maar ik zie toch stilaan wat groene vlekjes in het rosse gazon van de onderburen. Ook de temperatuur binnenshuis is draaglijk geworden. Agenda raakt stilaan ook weer meer gevuld: gisteren positief gereageerd op de vraag van ons Chris om een fietskar voor 12 personen te bestellen bij 'spoorfietsen' in Kapellen en daar meteen online 90 euro voor te betalen. Dat betalen gebeurde niet zoals ik het gewend was. Noch in mijn e-mailprogramma, noch bij de site van Bpost kon ik merken dat de betaling gebeurd was. Dus heb ik ze nogmaals doorgevoerd. Deze voormiddag heb ik telefonisch contact opgenomen en inderdaad: de fietskar is gereserveerd en de betaling is 2 keer gebeurd. Dus heb ik hen gevraagd 90 euro terug over te schrijven.
Met Lies Smits krijg ik geen contact, in de bib zou ik de boeken nog willen bestellen voor de leeskring - heb ondertussen 3 exemplaren gekocht van het boek van Nadeem Aslam waarvan ik er 2 aan de bib zal schenken. Ook met Chris Quirynen krijg ik geen contact- misschien moet ik haar eens opbellen!
Zo moet ik de 2 gratis inkomkaarten voor Planckendael nog aan onze Guy bezorgen die er naartoe kan gaan met de kleinkinderen, moeten we nog eens met Wimmeke op stap en ook in oktober een etentje vastleggen met zuster Agnes en Ria, moet er in september een cursus ICT gestart worden op dinsdagvoormiddag in Mortsel - dit om op woensdagvoormiddag gratis naar het internetcafé te kunnen gaan enkel voor cursisten. Misschien wordt dat nog een samentreffen met C.D.V. die daar op donderdagnamiddag cursus volgt. Ook Davidsfonds zal weer opgestart worden - weliswaar zonder voorzitter - maar voor hoelang nog; want ik wil er stoppen vooraleer ik 75 word- en dat is in maart 2020! Waarschijnlijk kondig ik in september '18 mijn laatste jaar als bestuurslid aan.
En ondertussen bouw ik mijn extra zorg af voor de kat van Eva, want ik merk concurrentie met de dochter van de buren die nu zelf kattenvoer onder de bakfiets plaats. Misschien kan ik de kattenvoer die ik van Eva kreeg aan Léon bezorgen waarde kat zich waarschijnlijk ook veel ophoudt in zijn open garage en misschien ook binnen.
Ben ook benieuwd hoe de boeken van bol.com hier zullen geraken- ofwel met post.nl ofwel met DPD? We zullen wel zien, maar die bezorgers opereren een ganse dag en ook nog op zaterdag!(Uiteindelijk werd de doos op vrijdag in het kastje onderaan mijn brievenbus gedropt- terwijl ze de bezorging hadden aangekondigd voor zaterdag.)
... dit door de zeer negatieve berichtgeving omtrent de weersverwachtingen! Eigenlijk zou ik naar de bib willen die vandaag tot 20.30 u. open is - dit omtrent de leeskring van het Davidsfonds. (En van dat aangekondigde noodweer is hier weinig te bemerken...)
Deze voormiddag heb ik uit de boekenlijst van Chris Quirynen een viertal boeken geselecteerd en ook 3 zaterdagvoormiddagen uitgekozen. Maar deze datums moeren kunnen voor de bib! Maar ook de boeken moeten beschikbaar zijn, want zeer recente boeken....
-Voor het eerste boek koos ik "Dertig dagen" van Annelies Verbeke: maar omdat we die auteur reeds besproken hadden, zou ik aandurven om het boek van Nadeem Aslam; "De tuin van de blinde" te lezen en te bespreken. Zal eerst toch maar Hedwig hierover contacteren.
-Als tweede boek zou ik "De acht bergen" van Paolo Cognetti aandurven. Dit boek is dan wel vrij recent; dus weten we niet of de bib over een vijftal exemplaren zal kunnen beschikken.
- En als laatste boek kwam ook een vrij recent boek in de kijker: "Wedervaring" van Bodo Kirchoff - toch benieuwd of dit zal lukken!
Misschien moet ik me nog eens begeven naar de Standaard boekhandel om te zien of één van die boeken daar verkrijgbaar is. "De acht bergen" zou al geen probleem mogen zijn en "Wedervaring" kan zo mogelijk besteld worden. Ik heb hier nog een bon voor 3,00 korting liggen van de Zoo en 200 extra punten bij de aankoop van 2 boeken.
En bij bol.com kon ik het boek van Nadeen Aslam goedkoper bestellen, aan 7,99.
Ik ben ervoot opgebleven: om de eerste regendruppels te horen vallen. Vannacht rond halfeen viel dan toch wat regen. En vanmorgen kon ik dan toch weer mijn rolluiken weer optrekken aan de oostkant.
Dus na het ontbijt naar de Carrefour en nadien met tram 10 naar Ava. Kunnen we misschien na zeer lange tijd weer eens trachten normaal te doen!
Ik ging toch wachten op de eerste neerslag om terug iets op mijn blog te zetten (vannacht had ik er echter geen zin in).
En of er al wat water gevallen is? Waarschijnlijk onvoldoende; maar het is al met iets begonnen! Nu afwachten tot de rosse gazon terug groen zullen worden. En... een kleine paraplu meezeulen in de handtas. Terug schoenen dragen i.p.v. sandalen. De zomer is richting herfst aan het evolueren....
Eindelijk dacht ik aan de verfrissing toe te komen; maar niets van dat! Het blijft binnen nog ontzettend warm. Baksteen, asfalt, muren en stoepen; het houdt allemaal de warmte vast en volgens de weerberichten zal dit deze week nog niet wijzigen. We mogen dan overal airco installeren maar het regentekort voor de landbouw valt daarmee niet goed te maken... Door de aangroeiende bevolking + de verstedelijking en de bijbehorende weginfrastructuur voor onze mobiliteit slinkt het aantal bomen zienderogen en slaat in mijn ogen de verwoestijning genadeloos toe.Heb hier echt geen goed oog meer in.
Daarbovenop slinkt het aantal landbouwers afschrikwekkend zodat we voor onze voedselvoorziening totaal afhankelijk worden van de industrie, daar waar onze ouders een moestuin hadden, wat kippen en konijnen en soms ook een varken, één of twee geiten enzovoort. Mijn ouders hadden zelfs een kersen- een appel- en een pruimenboom staan en veel buren hadden walnoten, aalbessen, kruisbessen en rabarber + krieken. Akkoord dat er in die tijd (toen moeders nog thuis bleven) veel moest ingemaakt of gesteriliseerd worden. Ook de confituur werd thuis gemaakt en melk en boter konden we kopen bij de boer over de deur.
Sinds die tijd is mijn leven veel comfortabeler geworden ; maar het is toch bangelijk om te ervaren hoe afhankelijk je bent van bv. elektriciteit. Die viel vorige maandag even uit in mijn straat- gevolg winkels dicht: want weegschalen, kassa's koeltogen, diepvriezers vielen uit, alsook het licht,en de vlees- en broodsnijmachines - niets werkt dan nog. Wasmachines vallen stil, tv valt uit net als de radio en de pc, geen wifi meer, je kan zelfs geen kopje koffie zetten of eten klaarmaken....
Afin, we hebben het ver gebracht, maar als het erop aankomt zijn we heel erg afhankelijk geworden.
En met het weer is het niet anders! We roepen reeds maanden om regen die maar niet wil vallen; en wat hebben we nog in de pap te brokken?! Gewoon niets - rien de knots.....
Voor de volgende blog wacht ik echt tot er hier een of andere regenvlaag is gepasseerd! Al moet het daarvoor september worden.....
Zoals Antwerpen van 'hand werpen' zou komen, zo zou Breda ontstaan zijn aan de 'brede Aa'... Breda spreekt mij heel erg aan; is Brabants en heeft naar mijn mening minder last van 'multicultuur' dan bv. Rotterdam. Men durft daar zelfs nog grote 'pretparken' te sluiten gewoon omwille van de grote overlast van Rotterdammers e. a. die het bosgebied opzoeken omdat er in de havenstad waarschijnlijk minder groen te vinden is. Afin, moest ik mij in Nederland vestigen, dan zou ik voor Breda kiezen ofwel voor Zeeland...
Zelfs in steden als Delft zag ik tussen de woonblokken veel meer groene gebieden dan in het Antwerpse. Ook hier in de omgeving van Breda vind je speelbossen voor de kinderen + ontspanningsgebieden voor volwassenen.....
Met Samenleven hebben we eerst het landgoed Bouvigne bezocht met zijn kasteeltuinen gratis te bezichtigen tijdens de kantooruren om nadien kennis te maken in Rijsbergen met de familie Bastiaansen die het aardbeienterras uitbaat en aardbeien teelt voor de veiling van Hoogstraten.
Na het middagmaal reden we naar Oudenbosch waar we de basiliek bezochten die op initiatief van pastoor Hellemons werd gebouwd als een kleinere replica van de Sint-Pieters in Rome. Een ongeloofwaardige geschiedenis gebracht door 2 gidsen, waarvan de onze met een Antwerpse a- klank een vader had die de broer was van Pam Vermeulen in de Jezusstraat. Na dat best aangename bezoek bezochten we nog de wijnboerderij De Santspuy met een krak van een teler van asperges en tevens wijnboer en ook nog melkveehouder.Die man was gewoon niet te houden,gedreven verteller die niet alleen over zijn bedrijf wist te informeren maar tevens de bijbehorende familiegeschiedenis schetste. Nadien volgde nog een broodmaaltijd waarna we rond 19.15 . terug huiswaarts trokken en ik dus rond 20.30u. thuis aankwam en wie kwam er toegelopen omdat ze me van heel de dag niet gezien had? Alhoewel... ik had 's morgens vroeg voor vers eten gezorgd en voor water. Juist, ik werd verwelkomd door mijn adoptiekat Muizy...
Niet enkel wat je overkomt; maar ook HOE JE ERMEE OMGAAT...
Je zal het maar mee maken! Als je moeder onwetend over de prenatale verwoesting die Softenon aanricht tijdens je prenatale groei je zwaar gehandicapt ter wereld brengt; dan wacht je een meer dan intriest levenslot. Je zal nooit nog een normaal leven kunnen leiden, je wordt door je vrienden en klasgenoten hartsgrondig gepest en je ouders zijn constant in de weer om je leven zo leefbaar mogelijk te maken. Ontdekt men toch wel de buitengewone kwaliteit van je stem waardoor je muziek mag studeren en leert zingen. Kom je uiteindelijk terecht als solist in grote concertzalen waar je samen met de Berliner Symphoniker mag optreden, begeleid door sir Simon Rattle, of een liederavond mag brengen begeleid door Daniel Barenboim als pianist .
Thomas Quasthoff heeft dit allemaal voor elkaar gebracht - ondanks zijn droef levenslot met die vreselijke handicap en is er toch steeds weer positief tegenaan gegaan en is geregeld te gast op Stingray Brava. Ik bewonder die man! Natuurlijk heeft hij mogen rekenen op de best mogelijke begeleiding- maar je moet het toch maar doen!
Er zijn nog mensen die ondanks alles erin slagen om het leven als 'de moeite waard' te beleven....
In alle geval vinden ze dat ze aan de top staan in de schepping. Fier als we zijn over ons vernuft en onze ontwikkeling hier op deze planeet. Wat daar allemaal heeft voor moeten wijken - daarover wordt niet gesproken; maar wel over de 'zo gezegde' vooruitgang... We trachten alles naar onze hand te zetten alsof wij verantwoordelijk zijn voor onze schepping en we er geen deel meer van uitmaken. We hebben het over de 'maakbare' mens; ons levenspad is gewoon het gevolg van steeds maar de juiste beslissingen te nemen. Alhoewel... We weten geen antwoord op vragen rond ontbossing, afvalverwerking, niet- hernieuwbare energie, streven naar een vorm van gelijke- kansen-beleid (dat voor mij gewoon onhaalbaar is) Mensen worden ergens geboren met 50% genen van een vrouw en 50% van een man - dit in een gezin met een positieve instelling ofwel een met een destructieve. Ook de familie- en vriendenkring laten zich gelden. Ik heb mij ooit door iemand laten vertellen dat de kiemen van iemands persoonlijkheid worden gelegd in zijn of haar eerste drie levensjaren. Daarna kan er hier en daar nog wat aan geschaafd worden.
Toen godsdienst nog wat invloed had bij erg veel mensen, wisten ze zichzelf een schakel in een geheel. Sinds de algehele secularisering vinden velen zichzelf oorsprong en einddoel van alle dingen en leven ze enkel voor het "hier en nu". Aanzien, geld en status zijn de nieuwe 'god' geworden waarmee je steeds de anderen kunt overtreffen; mensen die om één of andere uit de boot zijn gevallen hebben dit in de meeste gevallen zelf gezocht.. En of we nu werkelijk gelukkiger zijn geworden door veel te hebben, non-stop te kunnen consumeren en te geloven dat we voor alle problemen wel oplossingen zullen blijven vinden - daarin geloof ik zelf nu niet meer....
Neem nou deze aanhoudende hitte en droogte bij ons, voeg daarbij de ruimtelijke verschrikking i.p.v. ordening waarbij alle groene domeinen moeten sneuvelen ten koste van menselijke bewoning-gewoon omdat bouwgrond veel meer opbrengt dan natuurgebied; hiervoor voel ik me meer en meer machteloos. Komt daarbij het door links aangespoorde beleid van multiculturaliteit omdat (volgens hen alle mensen gelijk zijn) en dus iedereen zijn geluk kan najagen (ten koste van alles) en zich kan vestigen daar waar hen de meeste kansen worden geboden... De Babylonische spraakverwarring is nu al een feit op bussen en trams in steden als Antwerpen. Dus zijn tolken overal nodig in justitie e.a.. Willen heel wat nieuwkomers hier bovendien ook de eigen godsdienstwetten stellen boven de wetten van het land en de conflicten groeien. Ik zie nu geen rooskleurige toekomst meer voor de komende generaties en geloof evenmin in het kunst- en vliegwerk van onze politici die enkel in termijnen denken van 4 jaar (federaal) of van 6 jaar (gemeentelijk). Hoop alleszins dat de kleinkinderen van mijn zussen en broer het niet zo erg zullen moeten beleven zoals ik het nu fantaseer.....
Vandaag weer een harde leerschool gehad. Na het haken van de 8 verschillende patronen van elf 29 rijen gescheiden door 5 vaste rijen die telkens weerkeren bij de Nostalgia, ben ik begonnen aan de in-between. Daarna heb ik de tweede reeks gehaakt met 7 dezelfde patronen + 1 nieuwe, maar dan allemaal in een andere volgorde. En omdat ik gemerkt had hoe precies het om haken met vasten moet gebeuren om alles netjes aan elkaar gehaakt te krijgen, begon ik bij het eerste pand elke 15de rij te markeren met een steekmarkeerder.
Kwam ik toch wel in het 4 de patroon bij een steek waarvan niet elke rij met een stokje begint, maar ook met en vaste en zelfs een dubbel stokje bij een 'vieze' telling terecht. Na de 15 de rij te hebben gemarkeerd had ik geen 14 rijen meer over! Dus maar nageteld, en nog maar eens! Daarna het patroon erbij gehaald en GEMERKT dat ik 6 rijen te kort had gehaakt!!!
Zoiets kan dus niet als je de panden moet verbinden. Na hertelling bleef de gemaakte fout dus vast staan.
Wat hoef je dan te doen, wil je alles keurig aan elkaar haken?! Hoe erg het ook is- gewoon de laatste drie patronen - ook al zijn de draadjes ingestopt- gewoon terug lostrekken en opbollen om daarna opnieuw te beginnen! Wel behoorlijk frustrerend, maar het moet - indien je een behoorlijk werk wilt afleveren.
Juist dat leren meisjes tegenwoordig niet meer- sinds men in de gemengde basisscholen het naaien, haken en breien heeft afgeschaft...
Inderdaad, daarmee zijn ook heel wat frustraties verdwenen; maar evenzeer hoe ermee om te leren gaan.
Veel jongeren (maar ook ouderen) kunnen niet meer de consequenties van hun gemaakte keuzes aanvaarden. Veel mensen zien het 'handwerk' als creativiteit; wat het volgens mij hoegenaamd niet is; ik zie het als een ambacht dat verloren is gegaan sinds machines kunnen geprogrammeerd worden om dit van de mensen over te nemen.
Ben dan toch maar begonnen vandaag om patroon 4 naar behoren af te werken, om nadien de keurig gehaakte patronen 9, 5 en 7 helemaal opnieuw te haken - ook al was daar niets mis mee. Maar dat is zo met haak- en breiwerk: dit is 'opbouw' en als je in één van de onderliggende rijen een fout maakte, moet je onverbiddelijk al het goede en correcte werk vernietigen om de gemaakte fout te kunnen herstellen en alles daarna nog eens opnieuw te maken.
Ik vind dat de afgeschafte lessen 'naaien, breien en haken' naast de handvaardigheid ook nog werkten aan de 'karaktervorming' bij veel meisjes...
Bij mijn Nostalgia haakwerk heb ik bijna 2 panden van 8 patronen over 55 steken van 29 + 5 rijen filet haakwerk achter de rug; de in-between tussen de 2 panden zijn ook weer 8 keer over 11 steken 29 rijen + 5. Toen ik dit vannacht klaar had heb ik alles nog eens extra gecontroleerd. Ik zag 8 keer de bewuste 29 rijen met daar telkens 5 onderscheiden rijen tussen. Toen ik echter onderaan het werkje begon na te tellen; telde ik in de onderste reeks drie keer na elkaar 30 rijen i.p.v. 29. Dus heb ik meteen maar heel de boel uitgetrokken tot ik aan de zogezegd 30ste rij was... Na dubbele telling ontdekte ik dat het niet de 30ste maar wel de 29ste was. Wat een misstap! Alle moeite voor niks en zomaar dubbel werk!
Dus heb ik vannacht maar terug het 2de patroon gehaakt met het tussenstuk en ben ik aan de 3de reeks begonnen. Zo werd het dan wel halfdrie...
Deze voormiddag heb ik dan de 4de reeks gehaakt zodat ik straks aan die 4de kan verder werken + de vijfde.... Want na 8 reeksen moet er nog eens helemaal rond gehaakt worden met vasten en dit met een heel precieze telling...
... daarom ben ik terug wat meer indrukken op mijn blog beginnen zetten. Zo kom ik minder in aanraking met onbenullen en geagiteerde en extremistische verdedigers van een of ander standpunt. Op Facebook kan je inderdaad veel emoties kwijt, maar daar word je dan ook meteen op gepakt door een boel ongemanierden die enkel maar kunnen schelden op iedereen die een visie verspreidt die hen niet aanstaat. En erger nog... als je in een besloten groep een terechte opmerking maakt over een denigrerend en ongepast beeld dat geschetst wordt over een organisatie; dan wordt dat gevolgd door een hele scheldtirade. Met als gevolg dat ik uit die groep ben gestapt - gewoon omdat de beheerders van die groep niet optraden zoals het hoort.... (De groep: "Ge zijt van Wommelgem als ge ..." wordt wel deftig beheerd- mede dankzij Gert Verachtert.)
Hopelijk word ik zo wat minder actief op FB en zal voortaan enkel nog reageren met leuk of iets dergelijks. Dat is dan al een opdracht vanaf nu! We beginnen met de Vlaamse feestdag, en zullen na 1 week eens nakijken of we hierin geslaagd zijn!
Gisteren heb ik mijn 'adoptiekat' niet opgemerkt. Maar vandaag kwam ze meteen naar mijn deur gelopen. Ik weet dat Muizy een kattin is - vandaar haar streken- maar ze stelt zich meer en meer aan. Ze eet niet alles; maar zal uiteindelijk wel van het droogvoer eten- als ze nergens anders iets eetbaars vindt. Als ik in een kommetje wat 'natte voeding' doe van Sheba; dan begint ze daar meteen aan - steeds oplettend of er geen mededingers toekomen. Ze eet nochtans wel goed door; maar op het einde laat ze nog een restje achter in het recipiënt, net als Leo die ook nooit zijn bord leeg at en altijd een restje op zijn bord achterliet vooraleer hij van tafel ging. Daarom noem ik vanaf nu Muizy gewoon: 'Klein Leo'ke'.
Vandaag in de groep 'Ge zijt van Wommelgem als ge..." veel post gelezen over katten die de hort opgaan en overal eten vinden of krijgen; de katteneigenaars ergeren zich daaraan - ook Eva dus... Ik vond dat haar kat 'Muizy' veel te veel buiten was; volgens haar echtgenoot kan ze zelfs niet zomaar binnen. Is het dan verwonderlijk dat dit roofdier op jacht trekt?! Denk eraan om in mijn garage een mandje + kattenbak te plaatsen voor 'Leo'ke en misschien een potje droogvoer erbij te zetten (onzichtbaar voor de buren) In dat geval moet ik de garagepoort wel wel min of meer open laten - of er een kattenluikje in laten plaatsen....
Met heel wat nieuws zoals de ongelofelijke overwinning gisterenavond van de Rode Duivels op het Braziliaanse elftal - het had iets van David tegen Goliath. Maar zoals we uit het bijbelverhaal leerden; heeft David wel degelijk gewonnen...
Ook de nieuwe laptop HP Spectre die kan omgevormd worden tot een tablet - moest ik eens onverwacht in een ziekenhuis terechtkomen of in een kort verblijf - zoiets kan ik meenemen. En Johan Somers heeft me een zeer goede service gegeven- de Office 365 die ik langs academicdownload op mijn vaste pc had gezet, kon hij ook op mijn notebook krijgen. Dat zijn 80 euro kosten minder in september!
Dan is er de nieuwe start met Totalip 20 i.p.v. 10; gelukkig had ik na vorige doktersbezoek ongehoorzaam geweest en om beurten 20 en 10 genomen, waardoor ik mijn dosis niet meteen verdubbelde maar eigenlijk overschakelde naar een gemiddelde van 15. Zo ging de overschakeling naar 20 minder drastisch.
Deze week heb ik het boek van Margot Vanderstraeten gelezen: "Mazzel tov" en nu ga ik beginnen aan de roman van Pascale Pérard; "F/E een eed van ijzer en bloed verbreek je nooit" en verder lezen in het boek van Yvonne Zonderop: "Ongelofelijk".
En ...in het leven dat we 'maakbaar' wanen, kan je sommige dingen sturen; maar hoegenaamd niet alles! O.a. het weer hebben we nog steeds niet in de hand- ook al ziet het gras ros van de droogte en zit iedereen uit te kijken naar wat regen; er wil nog steeds geen regen vallen. ... En dit terwijl er in Japan nu overstromingen zijn waarbij al meer dan zestig doden zijn gevallen....
Wat doe je als je van 'Engie' een bericht krijgt dat een firma tussen 8 u. en 12 u je verwarmingsketel komt nakijken? Opstaan om 6.30u., ontbijten en je toilet maken en terwijl je hen verwacht vanaf 8 u. allerlei werkjes opknappen zoals oud papier en karton verzamelen, wat papieren ordenen, op Facebook gaan, je post nalezen, de adoptiekat wat verwennen enzovoort. Ondertussen is Knack al toegekomen, heb ik tomatensla gemaakt en staan de bloemkoolroosjes met schelvis te wachten op een stoombeurt van 3 minuten. Ondertussen is het 11 u. geworden en hebben we hier nog niets gezien! Nog 1 uurtje uitkijken, en dan kunnen we terug normaal doen....
Vlak na de middagpauze (van 12 u. tot 13 u.) kwam ik dan uiteindelijk aan de beurt; een man alleen met een koffer en een valiesje. Wat gestofzuig, opendraaien , vervangen en nakijken en het schenken van een koffie zijn we er dan uiteindelijk rond 14 u. vanaf geraakt.
...weg met de fiets, de bus, de trein of mee met vrienden!
Sinds vorige week was het dinsdag afsluiting van het werkjaar met de plaatselijke geloofsgemeenschap, woensdag feestje bij de Herman met het bestuur van het Davidsfonds, donderdag verjaardagsfeest bij Johan en Gilberte, vrijdag super druk met marktbezoek, marktbabbel, kappersbezoek en verwerken (bakken van vis en kip) wachten op ons Chris die 's avonds laat 5 kg kersen kwam leveren die nog moesten uitgewogen worden in bakjes van 1 halve kg.
Op zaterdag kersen leveren bij Juliette, Chris, Hedwig, naar Dofin fietsen voor een laptop, geregeld aankloppen bij Willy en Mireille die voor een hele dag weg waren naar een 'babyborrel' + het poetsen van trap en gang en de was doen.
Gisteren de wekelijkse start in de kerk met nadien bezoek aan Familia en keurslager Grymonprez en wat thuiswerk.
Vandaag is het weer gezamenlijk ontbijt in de Lunch Garden waarna ik nog voor een aangetekende brief naar de post moet, morgenochtend om 8 u. grote controle bij de huisarts, woensdag wordt de verwarmingsketel nagekeken en wordt papier & karton buitengezet en wie weet kunnen we op donderdag naar Gent - als het tenminste geen Gentse feesten zijn...Tot vrijdag met markt en marktbabbel enzovoort... en zaterdag om 8 u balayage en haarsnit.
Ik wil een laptop (notebook) aanschaffen - liefst nog bij Johan Somers van Dofin. De vrouw van Herman Roofthooft raadde mij een extra groot scherm aan (17 inch dus) Zij werkt met een Acer en ik vond dat de kleuren erop mooi uitkwamen. Lydia werkt ook veel met foto's...
Johan werkt wel liever met HP omdat hij daarvan altijd terugvindt hoe hij iets moet repareren. Na wat geblader in het boekje twijfel ik tussen een HP ENVY 17-ae103nb van 1699,00 en een HP Spectre X360 15-bl102nb van 1999,00. In die prijsklase wilde ik wel blijven.
Misschien eerst eens bij Fnac gaan kijken. Zelf zou ik in eerste instantie voor die ENVY 17 gaan (omwille van de aluminium klep en het 17 inch scherm). Misschien bij Johan nog eens horen waarom de Spectre 300 euro meer kost. Is dat omwille van het 'touch screen' of omdat die om te vormen is tot een tablet?
Heb mij uiteindelijk toch bedacht! De eerste notebook weegt 2,900 kg en de tweede juist 2kg. Uiteindelijk is de omvorming tot een tablet misschien ook wel erg handig en zal het dan waarschijnlijk nr. 2 worden...
Nadat ik de kat van mijn buren als 'adoptiekat' bestempelde,en haar geregeld wat te eten gaf, komt ze steeds aangehuppeld als ik nog maar een stap buiten de deur zet. Ook heeft ze zich een plaats veroverd bovenop de fietszakken, als mijn fiets tegen de voorgevel staat geparkeerd. Ik moet ook opletten dat de poes me niet steeds volgt als ik naar de Colruyt of de Carrefour stap. Vandaag merkte ik op dat ze me gevolgd was aan de overkant van mijn drukke straat tot bijna aan de verkeerslichten. Dan ben ik maar teruggekeerd in de hoop dat ze me zou volgen. Ter hoogte van een appartementsgebouw sprong ze op een vensterbank op het gelijkvloers en trachtte langs een kiepraam naar binnen te glippen. Vroeg of laat wordt ze wel eens overreden als ze onze kei drukke straat dwarst.
Aan de Carrefour merkte ik gisteren een pracht van een rosse kat op die iedereen kwam begroeten en merkelijk heel sociaal was grootgebracht. Toen ik haar een stick voederde die ik nog in mijn fietstas had, at ze die meteen op. Aan de kassa vertelde men dat de bewuste kat er reeds van vorige zondag rondhangt. Onder de winkelkarretjes lagen zelfs leeg gegeten doosjes kattenvoer. Toen ik thuis een pakje forelfilet opende en de filets klein knipte en in een proper schaaltje naar de Carrefour droeg, kwam de lieve kat ineens naar me toe. Vandaag bemerkte ik dat alle vis netjes was opgegeten; maar de kat zelf heb ik niet meer opgemerkt. Volgens mij is die daar afgezet, ze zoekt contact met mensen en heeft vast een goede thuis gehad. Ik dacht er zelfs aan om haar mee naar mij thuis te nemen en ze bij mij binnen te pakken. Maar dat vraagt bezoek aan een dierenarts en een tijd om ze te laten wennen aan een nieuwe leefwereld. En vermits ik niet over een tuin beschik, heb ik dat maar gelaten...
Bij blitzbezoek aan Carrefour was de rosse niet meer te bespeuren... Ofwel naar het dierenasiel gebracht, ofwel door iemand anders meegenomen, ofwel rondgedoold en ergens anders binnen geraakt; ofwel... gewoon terug naar huis gegaan?!? Wie weet!... Katten zijn toch onpeilbare wezens!
Dit op Brava en uitgezonden vanuit de Semperoper in Dresden (uit 2006). Het blijft voor mij één van de beste opvoeringen die ik al zag. Je kent het sprookje, en je kent de muziek; maar het is zo fantastisch mooi gebracht met heel veel kinderen in de zaal die met volle aandacht toekijken.
Goed dat er Brava is in tijden dat je op geen enkel kanaal iets kunt volgen dat je interesseert.
En ook goed dat er nog boeken zijn! Heb er zo pas nog drie gekocht! Twee van Yuval Noah Harari: "Sapiens" en ook "Homo Deus". En om Roel Haeseldonckx te 'plezieren': het nieuwe boek van zijn echtgenote Pascale Pérard:"F/E". En dan heb ik in de bib nog het boek kunnen uitlenen van Margot Vanderstraeten: "Mazzel tov".
Ik zou dus dringend nog eens aan een treinreis moeten beginnen op een dag dat er niet gestaakt wordt.... Ik lees niet liever dan in de trein - tenminste als ik niet aangesproken word...
Dat wil zeggen dat de activiteiten van het werkjaar 2017-18 in het Davidsfonds zo goed als voorbij zijn. Ook de computerlessen in Mortsel dus. Zelfs in het afgezwakte 'parochieleven' wordt er op 'ralenti' gewerkt. En als 'den bouw' in congé gaat zal het verkeer ook wel wat afnemen op onze dichtgeslibde wegen.
Voor veel mensen wordt het moeilijker de vakantietijd zinnig door te brengen. Massa-toerisme komt hier en daar ook in een negatief daglicht te staan; kinderen zijn 9 weken 'structuurloos' en vervelen zich soms te pletter. Zeker bij slecht weer, en als ze niet in een tuin kunnen spelen. Ziekenhuizen werken nog wel, maar veel specialisten en verpleegkundigen gaan ook met vakantie.
Afin; ik weet dat veel medemensen reikhalzend uitkijken naar hun vakantie die ze dan meestal ook volstouwen met reizen naar een liefst verre plek waarmee ze dan kunnen uitpakken als ze weer aan het werk gaan. Dit in de plaats van die dingen te doen waar je niet aan toe kwam toen je voltijds werken moest. Een goed boek lezen bijvoorbeeld, een museum bezoeken, een mooie fietstocht maken, misschien inschrijven voor een daguitstap, eens hier bij ons uit eten gaan enzovoort.
Toch goed om daar even bij stil te staan, want vooraleer je het beseft zijn de dagen weer aan het korten...
Dit heb ik allemaal te danken aan Fons Haneveer, ICT coördinator, die destijds les gaf in de 'te Boelaerlei' in Borgerhout. Als examen mochten we iets kiezen dat we leuk vonden uit alle internet-mogelijkheden die we bij hem leerden en we mochten dit dan voorbrengen, illustreren en laten horen waarom we dit kozen.
Het was de bedoeling om uiteindelijk wat minder te reageren op 'social media'- wat nog niet erg lukte. Maar toch ben ik blij dat ik hiermee terug gestart ben. De blog van Neos Wommelgem heb ik ondertussen verwijderd, vermits zij nu een website hebben en de blog sinds 2014 niet meer werd aangevuld.
Misschien nog niet genoeg, maar ik zie toch stilaan wat groene vlekjes in het rosse gazon van de onderburen. Ook de temperatuur binnenshuis is draaglijk geworden. Agenda raakt stilaan ook weer meer gevuld: gisteren positief gereageerd op de vraag van ons Chris om een fietskar voor 12 personen te bestellen bij 'spoorfietsen' in Kapellen en daar meteen online 90 euro voor te betalen. Dat betalen gebeurde niet zoals ik het gewend was. Noch in mijn e-mailprogramma, noch bij de site van Bpost kon ik merken dat de betaling gebeurd was. Dus heb ik ze nogmaals doorgevoerd. Deze voormiddag heb ik telefonisch contact opgenomen en inderdaad: de fietskar is gereserveerd en de betaling is 2 keer gebeurd. Dus heb ik hen gevraagd 90 euro terug over te schrijven.
... dit door de zeer negatieve berichtgeving omtrent de weersverwachtingen! Eigenlijk zou ik naar de bib willen die vandaag tot 20.30 u. open is - dit omtrent de leeskring van het Davidsfonds. (En van dat aangekondigde noodweer is hier weinig te bemerken...)
Ik ben ervoot opgebleven: om de eerste regendruppels te horen vallen. Vannacht rond halfeen viel dan toch wat regen. En vanmorgen kon ik dan toch weer mijn rolluiken weer optrekken aan de oostkant.
Eindelijk dacht ik aan de verfrissing toe te komen; maar niets van dat! Het blijft binnen nog ontzettend warm. Baksteen, asfalt, muren en stoepen; het houdt allemaal de warmte vast en volgens de weerberichten zal dit deze week nog niet wijzigen. We mogen dan overal airco installeren maar het regentekort voor de landbouw valt daarmee niet goed te maken... Door de aangroeiende bevolking + de verstedelijking en de bijbehorende weginfrastructuur voor onze mobiliteit slinkt het aantal bomen zienderogen en slaat in mijn ogen de verwoestijning genadeloos toe.Heb hier echt geen goed oog meer in.
Zoals Antwerpen van 'hand werpen' zou komen, zo zou Breda ontstaan zijn aan de 'brede Aa'... Breda spreekt mij heel erg aan; is Brabants en heeft naar mijn mening minder last van 'multicultuur' dan bv. Rotterdam. Men durft daar zelfs nog grote 'pretparken' te sluiten gewoon omwille van de grote overlast van Rotterdammers e. a. die het bosgebied opzoeken omdat er in de havenstad waarschijnlijk minder groen te vinden is. Afin, moest ik mij in Nederland vestigen, dan zou ik voor Breda kiezen ofwel voor Zeeland...
Je zal het maar mee maken! Als je moeder onwetend over de prenatale verwoesting die Softenon aanricht tijdens je prenatale groei je zwaar gehandicapt ter wereld brengt; dan wacht je een meer dan intriest levenslot. Je zal nooit nog een normaal leven kunnen leiden, je wordt door je vrienden en klasgenoten hartsgrondig gepest en je ouders zijn constant in de weer om je leven zo leefbaar mogelijk te maken. 
In alle geval vinden ze dat ze aan de top staan in de schepping. Fier als we zijn over ons vernuft en onze ontwikkeling hier op deze planeet. Wat daar allemaal heeft voor moeten wijken - daarover wordt niet gesproken; maar wel over de 'zo gezegde' vooruitgang... We trachten alles naar onze hand te zetten alsof wij verantwoordelijk zijn voor onze schepping en we er geen deel meer van uitmaken. We hebben het over de 'maakbare' mens; ons levenspad is gewoon het gevolg van steeds maar de juiste beslissingen te nemen. Alhoewel... We weten geen antwoord op vragen rond ontbossing, afvalverwerking, niet- hernieuwbare energie, streven naar een vorm van gelijke- kansen-beleid (dat voor mij gewoon onhaalbaar is) Mensen worden ergens geboren met 50% genen van een vrouw en 50% van een man - dit in een gezin met een positieve instelling ofwel een met een destructieve. Ook de familie- en vriendenkring laten zich gelden. Ik heb mij ooit door iemand laten vertellen dat de kiemen van iemands persoonlijkheid worden gelegd in zijn of haar eerste drie levensjaren. Daarna kan er hier en daar nog wat aan geschaafd worden.
Vandaag weer een harde leerschool gehad. Na het haken van de 8 verschillende patronen van elf 29 rijen gescheiden door 5 vaste rijen die telkens weerkeren bij de Nostalgia, ben ik begonnen aan de in-between. Daarna heb ik de tweede reeks gehaakt met 7 dezelfde patronen + 1 nieuwe, maar dan allemaal in een andere volgorde. En omdat ik gemerkt had hoe precies het om haken met vasten moet gebeuren om alles netjes aan elkaar gehaakt te krijgen, begon ik bij het eerste pand elke 15de rij te markeren met een steekmarkeerder.
Bij mijn Nostalgia haakwerk heb ik bijna 2 panden van 8 patronen over 55 steken van 29 + 5 rijen filet haakwerk achter de rug; de in-between tussen de 2 panden zijn ook weer 8 keer over 11 steken 29 rijen + 5. Toen ik dit vannacht klaar had heb ik alles nog eens extra gecontroleerd. Ik zag 8 keer de bewuste 29 rijen met daar telkens 5 onderscheiden rijen tussen. Toen ik echter onderaan het werkje begon na te tellen; telde ik in de onderste reeks drie keer na elkaar 30 rijen i.p.v. 29. Dus heb ik meteen maar heel de boel uitgetrokken tot ik aan de zogezegd 30ste rij was... Na dubbele telling ontdekte ik dat het niet de 30ste maar wel de 29ste was. Wat een misstap! Alle moeite voor niks en zomaar dubbel werk!
... daarom ben ik terug wat meer indrukken op mijn blog beginnen zetten. Zo kom ik minder in aanraking met onbenullen en geagiteerde en extremistische verdedigers van een of ander standpunt. Op Facebook kan je inderdaad veel emoties kwijt, maar daar word je dan ook meteen op gepakt door een boel ongemanierden die enkel maar kunnen schelden op iedereen die een visie verspreidt die hen niet aanstaat. En erger nog... als je in een besloten groep een terechte opmerking maakt over een denigrerend en ongepast beeld dat geschetst wordt over een organisatie; dan wordt dat gevolgd door een hele scheldtirade. Met als gevolg dat ik uit die groep ben gestapt - gewoon omdat de beheerders van die groep niet optraden zoals het hoort.... (De groep: "Ge zijt van Wommelgem als ge ..." wordt wel deftig beheerd- mede dankzij Gert Verachtert.)
Gisteren heb ik mijn 'adoptiekat' niet opgemerkt. Maar vandaag kwam ze meteen naar mijn deur gelopen. Ik weet dat Muizy een kattin is - vandaar haar streken- maar ze stelt zich meer en meer aan. Ze eet niet alles; maar zal uiteindelijk wel van het droogvoer eten- als ze nergens anders iets eetbaars vindt. Als ik in een kommetje wat 'natte voeding' doe van Sheba; dan begint ze daar meteen aan - steeds oplettend of er geen mededingers toekomen. Ze eet nochtans wel goed door; maar op het einde laat ze nog een restje achter in het recipiënt, net als Leo die ook nooit zijn bord leeg at en altijd een restje op zijn bord achterliet vooraleer hij van tafel ging. Daarom noem ik vanaf nu Muizy gewoon: 'Klein Leo'ke'.
Met heel wat nieuws zoals de ongelofelijke overwinning gisterenavond van de Rode Duivels op het Braziliaanse elftal - het had iets van David tegen Goliath. Maar zoals we uit het bijbelverhaal leerden; heeft David wel degelijk gewonnen...
Wat doe je als je van 'Engie' een bericht krijgt dat een firma tussen 8 u. en 12 u je verwarmingsketel komt nakijken? Opstaan om 6.30u., ontbijten en je toilet maken en terwijl je hen verwacht vanaf 8 u. allerlei werkjes opknappen zoals oud papier en karton verzamelen, wat papieren ordenen, op Facebook gaan, je post nalezen, de adoptiekat wat verwennen enzovoort. Ondertussen is Knack al toegekomen, heb ik tomatensla gemaakt en staan de bloemkoolroosjes met schelvis te wachten op een stoombeurt van 3 minuten. Ondertussen is het 11 u. geworden en hebben we hier nog niets gezien! Nog 1 uurtje uitkijken, en dan kunnen we terug normaal doen....
...weg met de fiets, de bus, de trein of mee met vrienden!
Ik wil een laptop (notebook) aanschaffen - liefst nog bij Johan Somers van Dofin. De vrouw van Herman Roofthooft raadde mij een extra groot scherm aan (17 inch dus) Zij werkt met een Acer en ik vond dat de kleuren erop mooi uitkwamen. Lydia werkt ook veel met foto's...
Nadat ik de kat van mijn buren als 'adoptiekat' bestempelde,en haar geregeld wat te eten gaf, komt ze steeds aangehuppeld als ik nog maar een stap buiten de deur zet. Ook heeft ze zich een plaats veroverd bovenop de fietszakken, als mijn fiets tegen de voorgevel staat geparkeerd. Ik moet ook opletten dat de poes me niet steeds volgt als ik naar de Colruyt of de Carrefour stap. Vandaag merkte ik op dat ze me gevolgd was aan de overkant van mijn drukke straat tot bijna aan de verkeerslichten. Dan ben ik maar teruggekeerd in de hoop dat ze me zou volgen. Ter hoogte van een appartementsgebouw sprong ze op een vensterbank op het gelijkvloers en trachtte langs een kiepraam naar binnen te glippen. Vroeg of laat wordt ze wel eens overreden als ze onze kei drukke straat dwarst.
Dit op Brava en uitgezonden vanuit de Semperoper in Dresden (uit 2006). Het blijft voor mij één van de beste opvoeringen die ik al zag. Je kent het sprookje, en je kent de muziek; maar het is zo fantastisch mooi gebracht met heel veel kinderen in de zaal die met volle aandacht toekijken.
Dat wil zeggen dat de activiteiten van het werkjaar 2017-18 in het Davidsfonds zo goed als voorbij zijn. Ook de computerlessen in Mortsel dus. Zelfs in het afgezwakte 'parochieleven' wordt er op 'ralenti' gewerkt. En als 'den bouw' in congé gaat zal het verkeer ook wel wat afnemen op onze dichtgeslibde wegen.
