Niet enkel wat je overkomt; maar ook HOE JE ERMEE OMGAAT...
Je zal het maar mee maken! Als je moeder onwetend over de prenatale verwoesting die Softenon aanricht tijdens je prenatale groei je zwaar gehandicapt ter wereld brengt; dan wacht je een meer dan intriest levenslot. Je zal nooit nog een normaal leven kunnen leiden, je wordt door je vrienden en klasgenoten hartsgrondig gepest en je ouders zijn constant in de weer om je leven zo leefbaar mogelijk te maken. Ontdekt men toch wel de buitengewone kwaliteit van je stem waardoor je muziek mag studeren en leert zingen. Kom je uiteindelijk terecht als solist in grote concertzalen waar je samen met de Berliner Symphoniker mag optreden, begeleid door sir Simon Rattle, of een liederavond mag brengen begeleid door Daniel Barenboim als pianist .
Thomas Quasthoff heeft dit allemaal voor elkaar gebracht - ondanks zijn droef levenslot met die vreselijke handicap en is er toch steeds weer positief tegenaan gegaan en is geregeld te gast op Stingray Brava. Ik bewonder die man! Natuurlijk heeft hij mogen rekenen op de best mogelijke begeleiding- maar je moet het toch maar doen!
Er zijn nog mensen die ondanks alles erin slagen om het leven als 'de moeite waard' te beleven....
In alle geval vinden ze dat ze aan de top staan in de schepping. Fier als we zijn over ons vernuft en onze ontwikkeling hier op deze planeet. Wat daar allemaal heeft voor moeten wijken - daarover wordt niet gesproken; maar wel over de 'zo gezegde' vooruitgang... We trachten alles naar onze hand te zetten alsof wij verantwoordelijk zijn voor onze schepping en we er geen deel meer van uitmaken. We hebben het over de 'maakbare' mens; ons levenspad is gewoon het gevolg van steeds maar de juiste beslissingen te nemen. Alhoewel... We weten geen antwoord op vragen rond ontbossing, afvalverwerking, niet- hernieuwbare energie, streven naar een vorm van gelijke- kansen-beleid (dat voor mij gewoon onhaalbaar is) Mensen worden ergens geboren met 50% genen van een vrouw en 50% van een man - dit in een gezin met een positieve instelling ofwel een met een destructieve. Ook de familie- en vriendenkring laten zich gelden. Ik heb mij ooit door iemand laten vertellen dat de kiemen van iemands persoonlijkheid worden gelegd in zijn of haar eerste drie levensjaren. Daarna kan er hier en daar nog wat aan geschaafd worden.
Toen godsdienst nog wat invloed had bij erg veel mensen, wisten ze zichzelf een schakel in een geheel. Sinds de algehele secularisering vinden velen zichzelf oorsprong en einddoel van alle dingen en leven ze enkel voor het "hier en nu". Aanzien, geld en status zijn de nieuwe 'god' geworden waarmee je steeds de anderen kunt overtreffen; mensen die om één of andere uit de boot zijn gevallen hebben dit in de meeste gevallen zelf gezocht.. En of we nu werkelijk gelukkiger zijn geworden door veel te hebben, non-stop te kunnen consumeren en te geloven dat we voor alle problemen wel oplossingen zullen blijven vinden - daarin geloof ik zelf nu niet meer....
Neem nou deze aanhoudende hitte en droogte bij ons, voeg daarbij de ruimtelijke verschrikking i.p.v. ordening waarbij alle groene domeinen moeten sneuvelen ten koste van menselijke bewoning-gewoon omdat bouwgrond veel meer opbrengt dan natuurgebied; hiervoor voel ik me meer en meer machteloos. Komt daarbij het door links aangespoorde beleid van multiculturaliteit omdat (volgens hen alle mensen gelijk zijn) en dus iedereen zijn geluk kan najagen (ten koste van alles) en zich kan vestigen daar waar hen de meeste kansen worden geboden... De Babylonische spraakverwarring is nu al een feit op bussen en trams in steden als Antwerpen. Dus zijn tolken overal nodig in justitie e.a.. Willen heel wat nieuwkomers hier bovendien ook de eigen godsdienstwetten stellen boven de wetten van het land en de conflicten groeien. Ik zie nu geen rooskleurige toekomst meer voor de komende generaties en geloof evenmin in het kunst- en vliegwerk van onze politici die enkel in termijnen denken van 4 jaar (federaal) of van 6 jaar (gemeentelijk). Hoop alleszins dat de kleinkinderen van mijn zussen en broer het niet zo erg zullen moeten beleven zoals ik het nu fantaseer.....
Vandaag weer een harde leerschool gehad. Na het haken van de 8 verschillende patronen van elf 29 rijen gescheiden door 5 vaste rijen die telkens weerkeren bij de Nostalgia, ben ik begonnen aan de in-between. Daarna heb ik de tweede reeks gehaakt met 7 dezelfde patronen + 1 nieuwe, maar dan allemaal in een andere volgorde. En omdat ik gemerkt had hoe precies het om haken met vasten moet gebeuren om alles netjes aan elkaar gehaakt te krijgen, begon ik bij het eerste pand elke 15de rij te markeren met een steekmarkeerder.
Kwam ik toch wel in het 4 de patroon bij een steek waarvan niet elke rij met een stokje begint, maar ook met en vaste en zelfs een dubbel stokje bij een 'vieze' telling terecht. Na de 15 de rij te hebben gemarkeerd had ik geen 14 rijen meer over! Dus maar nageteld, en nog maar eens! Daarna het patroon erbij gehaald en GEMERKT dat ik 6 rijen te kort had gehaakt!!!
Zoiets kan dus niet als je de panden moet verbinden. Na hertelling bleef de gemaakte fout dus vast staan.
Wat hoef je dan te doen, wil je alles keurig aan elkaar haken?! Hoe erg het ook is- gewoon de laatste drie patronen - ook al zijn de draadjes ingestopt- gewoon terug lostrekken en opbollen om daarna opnieuw te beginnen! Wel behoorlijk frustrerend, maar het moet - indien je een behoorlijk werk wilt afleveren.
Juist dat leren meisjes tegenwoordig niet meer- sinds men in de gemengde basisscholen het naaien, haken en breien heeft afgeschaft...
Inderdaad, daarmee zijn ook heel wat frustraties verdwenen; maar evenzeer hoe ermee om te leren gaan.
Veel jongeren (maar ook ouderen) kunnen niet meer de consequenties van hun gemaakte keuzes aanvaarden. Veel mensen zien het 'handwerk' als creativiteit; wat het volgens mij hoegenaamd niet is; ik zie het als een ambacht dat verloren is gegaan sinds machines kunnen geprogrammeerd worden om dit van de mensen over te nemen.
Ben dan toch maar begonnen vandaag om patroon 4 naar behoren af te werken, om nadien de keurig gehaakte patronen 9, 5 en 7 helemaal opnieuw te haken - ook al was daar niets mis mee. Maar dat is zo met haak- en breiwerk: dit is 'opbouw' en als je in één van de onderliggende rijen een fout maakte, moet je onverbiddelijk al het goede en correcte werk vernietigen om de gemaakte fout te kunnen herstellen en alles daarna nog eens opnieuw te maken.
Ik vind dat de afgeschafte lessen 'naaien, breien en haken' naast de handvaardigheid ook nog werkten aan de 'karaktervorming' bij veel meisjes...
Bij mijn Nostalgia haakwerk heb ik bijna 2 panden van 8 patronen over 55 steken van 29 + 5 rijen filet haakwerk achter de rug; de in-between tussen de 2 panden zijn ook weer 8 keer over 11 steken 29 rijen + 5. Toen ik dit vannacht klaar had heb ik alles nog eens extra gecontroleerd. Ik zag 8 keer de bewuste 29 rijen met daar telkens 5 onderscheiden rijen tussen. Toen ik echter onderaan het werkje begon na te tellen; telde ik in de onderste reeks drie keer na elkaar 30 rijen i.p.v. 29. Dus heb ik meteen maar heel de boel uitgetrokken tot ik aan de zogezegd 30ste rij was... Na dubbele telling ontdekte ik dat het niet de 30ste maar wel de 29ste was. Wat een misstap! Alle moeite voor niks en zomaar dubbel werk!
Dus heb ik vannacht maar terug het 2de patroon gehaakt met het tussenstuk en ben ik aan de 3de reeks begonnen. Zo werd het dan wel halfdrie...
Deze voormiddag heb ik dan de 4de reeks gehaakt zodat ik straks aan die 4de kan verder werken + de vijfde.... Want na 8 reeksen moet er nog eens helemaal rond gehaakt worden met vasten en dit met een heel precieze telling...
... daarom ben ik terug wat meer indrukken op mijn blog beginnen zetten. Zo kom ik minder in aanraking met onbenullen en geagiteerde en extremistische verdedigers van een of ander standpunt. Op Facebook kan je inderdaad veel emoties kwijt, maar daar word je dan ook meteen op gepakt door een boel ongemanierden die enkel maar kunnen schelden op iedereen die een visie verspreidt die hen niet aanstaat. En erger nog... als je in een besloten groep een terechte opmerking maakt over een denigrerend en ongepast beeld dat geschetst wordt over een organisatie; dan wordt dat gevolgd door een hele scheldtirade. Met als gevolg dat ik uit die groep ben gestapt - gewoon omdat de beheerders van die groep niet optraden zoals het hoort.... (De groep: "Ge zijt van Wommelgem als ge ..." wordt wel deftig beheerd- mede dankzij Gert Verachtert.)
Hopelijk word ik zo wat minder actief op FB en zal voortaan enkel nog reageren met leuk of iets dergelijks. Dat is dan al een opdracht vanaf nu! We beginnen met de Vlaamse feestdag, en zullen na 1 week eens nakijken of we hierin geslaagd zijn!
Gisteren heb ik mijn 'adoptiekat' niet opgemerkt. Maar vandaag kwam ze meteen naar mijn deur gelopen. Ik weet dat Muizy een kattin is - vandaar haar streken- maar ze stelt zich meer en meer aan. Ze eet niet alles; maar zal uiteindelijk wel van het droogvoer eten- als ze nergens anders iets eetbaars vindt. Als ik in een kommetje wat 'natte voeding' doe van Sheba; dan begint ze daar meteen aan - steeds oplettend of er geen mededingers toekomen. Ze eet nochtans wel goed door; maar op het einde laat ze nog een restje achter in het recipiënt, net als Leo die ook nooit zijn bord leeg at en altijd een restje op zijn bord achterliet vooraleer hij van tafel ging. Daarom noem ik vanaf nu Muizy gewoon: 'Klein Leo'ke'.
Vandaag in de groep 'Ge zijt van Wommelgem als ge..." veel post gelezen over katten die de hort opgaan en overal eten vinden of krijgen; de katteneigenaars ergeren zich daaraan - ook Eva dus... Ik vond dat haar kat 'Muizy' veel te veel buiten was; volgens haar echtgenoot kan ze zelfs niet zomaar binnen. Is het dan verwonderlijk dat dit roofdier op jacht trekt?! Denk eraan om in mijn garage een mandje + kattenbak te plaatsen voor 'Leo'ke en misschien een potje droogvoer erbij te zetten (onzichtbaar voor de buren) In dat geval moet ik de garagepoort wel wel min of meer open laten - of er een kattenluikje in laten plaatsen....
Met heel wat nieuws zoals de ongelofelijke overwinning gisterenavond van de Rode Duivels op het Braziliaanse elftal - het had iets van David tegen Goliath. Maar zoals we uit het bijbelverhaal leerden; heeft David wel degelijk gewonnen...
Ook de nieuwe laptop HP Spectre die kan omgevormd worden tot een tablet - moest ik eens onverwacht in een ziekenhuis terechtkomen of in een kort verblijf - zoiets kan ik meenemen. En Johan Somers heeft me een zeer goede service gegeven- de Office 365 die ik langs academicdownload op mijn vaste pc had gezet, kon hij ook op mijn notebook krijgen. Dat zijn 80 euro kosten minder in september!
Dan is er de nieuwe start met Totalip 20 i.p.v. 10; gelukkig had ik na vorige doktersbezoek ongehoorzaam geweest en om beurten 20 en 10 genomen, waardoor ik mijn dosis niet meteen verdubbelde maar eigenlijk overschakelde naar een gemiddelde van 15. Zo ging de overschakeling naar 20 minder drastisch.
Deze week heb ik het boek van Margot Vanderstraeten gelezen: "Mazzel tov" en nu ga ik beginnen aan de roman van Pascale Pérard; "F/E een eed van ijzer en bloed verbreek je nooit" en verder lezen in het boek van Yvonne Zonderop: "Ongelofelijk".
En ...in het leven dat we 'maakbaar' wanen, kan je sommige dingen sturen; maar hoegenaamd niet alles! O.a. het weer hebben we nog steeds niet in de hand- ook al ziet het gras ros van de droogte en zit iedereen uit te kijken naar wat regen; er wil nog steeds geen regen vallen. ... En dit terwijl er in Japan nu overstromingen zijn waarbij al meer dan zestig doden zijn gevallen....
Wat doe je als je van 'Engie' een bericht krijgt dat een firma tussen 8 u. en 12 u je verwarmingsketel komt nakijken? Opstaan om 6.30u., ontbijten en je toilet maken en terwijl je hen verwacht vanaf 8 u. allerlei werkjes opknappen zoals oud papier en karton verzamelen, wat papieren ordenen, op Facebook gaan, je post nalezen, de adoptiekat wat verwennen enzovoort. Ondertussen is Knack al toegekomen, heb ik tomatensla gemaakt en staan de bloemkoolroosjes met schelvis te wachten op een stoombeurt van 3 minuten. Ondertussen is het 11 u. geworden en hebben we hier nog niets gezien! Nog 1 uurtje uitkijken, en dan kunnen we terug normaal doen....
Vlak na de middagpauze (van 12 u. tot 13 u.) kwam ik dan uiteindelijk aan de beurt; een man alleen met een koffer en een valiesje. Wat gestofzuig, opendraaien , vervangen en nakijken en het schenken van een koffie zijn we er dan uiteindelijk rond 14 u. vanaf geraakt.
...weg met de fiets, de bus, de trein of mee met vrienden!
Sinds vorige week was het dinsdag afsluiting van het werkjaar met de plaatselijke geloofsgemeenschap, woensdag feestje bij de Herman met het bestuur van het Davidsfonds, donderdag verjaardagsfeest bij Johan en Gilberte, vrijdag super druk met marktbezoek, marktbabbel, kappersbezoek en verwerken (bakken van vis en kip) wachten op ons Chris die 's avonds laat 5 kg kersen kwam leveren die nog moesten uitgewogen worden in bakjes van 1 halve kg.
Op zaterdag kersen leveren bij Juliette, Chris, Hedwig, naar Dofin fietsen voor een laptop, geregeld aankloppen bij Willy en Mireille die voor een hele dag weg waren naar een 'babyborrel' + het poetsen van trap en gang en de was doen.
Gisteren de wekelijkse start in de kerk met nadien bezoek aan Familia en keurslager Grymonprez en wat thuiswerk.
Vandaag is het weer gezamenlijk ontbijt in de Lunch Garden waarna ik nog voor een aangetekende brief naar de post moet, morgenochtend om 8 u. grote controle bij de huisarts, woensdag wordt de verwarmingsketel nagekeken en wordt papier & karton buitengezet en wie weet kunnen we op donderdag naar Gent - als het tenminste geen Gentse feesten zijn...Tot vrijdag met markt en marktbabbel enzovoort... en zaterdag om 8 u balayage en haarsnit.
Ik wil een laptop (notebook) aanschaffen - liefst nog bij Johan Somers van Dofin. De vrouw van Herman Roofthooft raadde mij een extra groot scherm aan (17 inch dus) Zij werkt met een Acer en ik vond dat de kleuren erop mooi uitkwamen. Lydia werkt ook veel met foto's...
Johan werkt wel liever met HP omdat hij daarvan altijd terugvindt hoe hij iets moet repareren. Na wat geblader in het boekje twijfel ik tussen een HP ENVY 17-ae103nb van 1699,00 en een HP Spectre X360 15-bl102nb van 1999,00. In die prijsklase wilde ik wel blijven.
Misschien eerst eens bij Fnac gaan kijken. Zelf zou ik in eerste instantie voor die ENVY 17 gaan (omwille van de aluminium klep en het 17 inch scherm). Misschien bij Johan nog eens horen waarom de Spectre 300 euro meer kost. Is dat omwille van het 'touch screen' of omdat die om te vormen is tot een tablet?
Heb mij uiteindelijk toch bedacht! De eerste notebook weegt 2,900 kg en de tweede juist 2kg. Uiteindelijk is de omvorming tot een tablet misschien ook wel erg handig en zal het dan waarschijnlijk nr. 2 worden...
Nadat ik de kat van mijn buren als 'adoptiekat' bestempelde,en haar geregeld wat te eten gaf, komt ze steeds aangehuppeld als ik nog maar een stap buiten de deur zet. Ook heeft ze zich een plaats veroverd bovenop de fietszakken, als mijn fiets tegen de voorgevel staat geparkeerd. Ik moet ook opletten dat de poes me niet steeds volgt als ik naar de Colruyt of de Carrefour stap. Vandaag merkte ik op dat ze me gevolgd was aan de overkant van mijn drukke straat tot bijna aan de verkeerslichten. Dan ben ik maar teruggekeerd in de hoop dat ze me zou volgen. Ter hoogte van een appartementsgebouw sprong ze op een vensterbank op het gelijkvloers en trachtte langs een kiepraam naar binnen te glippen. Vroeg of laat wordt ze wel eens overreden als ze onze kei drukke straat dwarst.
Aan de Carrefour merkte ik gisteren een pracht van een rosse kat op die iedereen kwam begroeten en merkelijk heel sociaal was grootgebracht. Toen ik haar een stick voederde die ik nog in mijn fietstas had, at ze die meteen op. Aan de kassa vertelde men dat de bewuste kat er reeds van vorige zondag rondhangt. Onder de winkelkarretjes lagen zelfs leeg gegeten doosjes kattenvoer. Toen ik thuis een pakje forelfilet opende en de filets klein knipte en in een proper schaaltje naar de Carrefour droeg, kwam de lieve kat ineens naar me toe. Vandaag bemerkte ik dat alle vis netjes was opgegeten; maar de kat zelf heb ik niet meer opgemerkt. Volgens mij is die daar afgezet, ze zoekt contact met mensen en heeft vast een goede thuis gehad. Ik dacht er zelfs aan om haar mee naar mij thuis te nemen en ze bij mij binnen te pakken. Maar dat vraagt bezoek aan een dierenarts en een tijd om ze te laten wennen aan een nieuwe leefwereld. En vermits ik niet over een tuin beschik, heb ik dat maar gelaten...
Bij blitzbezoek aan Carrefour was de rosse niet meer te bespeuren... Ofwel naar het dierenasiel gebracht, ofwel door iemand anders meegenomen, ofwel rondgedoold en ergens anders binnen geraakt; ofwel... gewoon terug naar huis gegaan?!? Wie weet!... Katten zijn toch onpeilbare wezens!
Dit op Brava en uitgezonden vanuit de Semperoper in Dresden (uit 2006). Het blijft voor mij één van de beste opvoeringen die ik al zag. Je kent het sprookje, en je kent de muziek; maar het is zo fantastisch mooi gebracht met heel veel kinderen in de zaal die met volle aandacht toekijken.
Goed dat er Brava is in tijden dat je op geen enkel kanaal iets kunt volgen dat je interesseert.
En ook goed dat er nog boeken zijn! Heb er zo pas nog drie gekocht! Twee van Yuval Noah Harari: "Sapiens" en ook "Homo Deus". En om Roel Haeseldonckx te 'plezieren': het nieuwe boek van zijn echtgenote Pascale Pérard:"F/E". En dan heb ik in de bib nog het boek kunnen uitlenen van Margot Vanderstraeten: "Mazzel tov".
Ik zou dus dringend nog eens aan een treinreis moeten beginnen op een dag dat er niet gestaakt wordt.... Ik lees niet liever dan in de trein - tenminste als ik niet aangesproken word...
Dat wil zeggen dat de activiteiten van het werkjaar 2017-18 in het Davidsfonds zo goed als voorbij zijn. Ook de computerlessen in Mortsel dus. Zelfs in het afgezwakte 'parochieleven' wordt er op 'ralenti' gewerkt. En als 'den bouw' in congé gaat zal het verkeer ook wel wat afnemen op onze dichtgeslibde wegen.
Voor veel mensen wordt het moeilijker de vakantietijd zinnig door te brengen. Massa-toerisme komt hier en daar ook in een negatief daglicht te staan; kinderen zijn 9 weken 'structuurloos' en vervelen zich soms te pletter. Zeker bij slecht weer, en als ze niet in een tuin kunnen spelen. Ziekenhuizen werken nog wel, maar veel specialisten en verpleegkundigen gaan ook met vakantie.
Afin; ik weet dat veel medemensen reikhalzend uitkijken naar hun vakantie die ze dan meestal ook volstouwen met reizen naar een liefst verre plek waarmee ze dan kunnen uitpakken als ze weer aan het werk gaan. Dit in de plaats van die dingen te doen waar je niet aan toe kwam toen je voltijds werken moest. Een goed boek lezen bijvoorbeeld, een museum bezoeken, een mooie fietstocht maken, misschien inschrijven voor een daguitstap, eens hier bij ons uit eten gaan enzovoort.
Toch goed om daar even bij stil te staan, want vooraleer je het beseft zijn de dagen weer aan het korten...
... daar vind je af en toe nog eens boeiende uitzendingen. Zo was er gisteren op NPO2 om 20.15 u (docu) VPRO Thema- Game of Phones. Duizelingwekkend om op te merken waartoe de technologie in staat is! In Rusland blijkbaar zeer populair: een app voor gezichtsherkenning, waardoor het mogelijk wordt om op straat of in de metro iemand op afstand te fotograferen waarvan je dan achteraf zowat al zijn gegevens kunt opzoeken. Een 'specialist' weliswaar deed een test om te zien wat hij allemaal over een meisje kon vinden op zijn pc door gewoon op de foto te gaan zoeken. Kortom ALLE apps verzamelen data over ons en we hebben geen zicht op hetgeen er mee aangevangen wordt. En volgens de journaliste moet het eerst nog heel wat erger worden vooraleer men zal ingrijpen.
Jammer dat ik deze uitzending niet had opgenomen, want 'Play' werkt niet op Nederlandse zenders. Misschien eens op de pc uittesten...
Voor mij is dit er weer flink over. Ze springen op het algemene ongenoegen in de media - dit tegen een Amerikaans bedrijf omdat het niet de Europese normen van onze privacy onderschrijft.
Daarvoor stellen ze zelfs op FB een groepsvordering in tegen het bedrijf zelf voor het bedrag van 200,00 per FB-account - dit zogezegd als schadevergoeding voor een niet te bewijzen schade. Bovendien wordt er niemand verplicht om met FB te werken. Facebook is ook nog eens gratis; wat wil zeggen dat het leeft van de reclame-inkomsten, net als Google trouwens.
Behoren de berichten die je op FB deelt nog tot uw privacy? Zelfs als je ze met je vrienden deelt? Want die kunnen het verder delen! En wat je 'liket' geeft natuurlijk inzage in hetgeen je interesseert. Dus...
Ik ben het volledig oneens met deze politieke zet van Test Aankoop - en heb mijn abonnement dus opgezegd ook al vond ik hun Test Connect best goed. Ondertussen ga ik Clickx aankopen - wel los in de krantenwinkel en blijf ik bij mijn standpunt wat dit voor mij ongepast initiatief betreft.
Het Antwerp Symphony orchestra speelde in de Koningin Elisabethzaal de 'symphonie fantastique' van Hector Berlioz dat gedirigeerd werd door een veelbelovende 29-jarige dirigent Lahav Shani, afkomstig uit Tel Aviv. Ongelooflijk hoe die man het orkest leidde. Bovendien werd dit werk ook meesterlijk uitgevoerd. Een prachtig slot van de reeks 'Meesterwerken'. Jammer dat Christianne dit vergeten was.Voor één keer hebben ze meer dan 1 kwartier langer gespeeld dan gewoonlijk. Zo werd tram 11 van 22.20 u. net niet gehaald en werd het wachten tot 22.45 u. In Berchem station was het kiezen tussen bus 20 van 22.58 u. of bus 420 van 23.52 u.. Omdat het mooi weer was, werd het bus 20 tot aan bakker D'hollander en de rest ging dan maar te voet.
Als na een gevulde dag de bestuursvergadering van het Davidsfonds om 19.30 u. start en rond 22 u. eindigt - dan moet er nog een verslag komen. En je wil nadien ook wat tv kijken vóór het slapengaan. Als je dan rond 24 u. nog een berichtje op je smartphone binnenkrijgt van één van de aanwezigen; en dat wordt dan een uitgebreid gesprek al tikkend op de toetsen van dit kleinere toestel; dan komt uiteindelijk 1.30 u. in zicht. Dan ben je wel echt aan nachtrust toe.
De volgende dag start je dan ook iets anders. maar het leven gaat verder. Op vrijdag heb ik meestal ook wel wat omhanden; en dat was vandaag niet anders. Daar hebben we als extraatje dan nog een 'blitz'-bezoek aan Juliette en aan Ria toegevoegd. Morgen is het vergadering voor de comitédames van Kind & Gezin + nog een concert van het ASO (Antwerp Symfony Orchestra) en bovendien ook wasdag + de poets van de gemeenschappelijke delen.. Ook die dag zal goed gevuld raken. En voor de komende week zijn 5 van de 7 dagen ook reeds ingevuld op de maandkalender. Voor dinsdag heb ik er zelfs nog een activiteit bij gepland.
't Is nu 23 u., mijn wasmachine stat startklaar - hier wordt niet gewassen na 22 u. omwille van de geluidshinder van het centrifugeren en ik moet nog in de keuken wat voorbereiden voor morgenmiddag.
... toch heel wat inzendingen gedaan! Morgen ben ik net 7 dagen herbegonnen en dan kan ik het min of meer wat loslaten...
Vandaag buiten de permanentie niks specials gepland. Misschien eens fietsen tot bij Juliette - of waarom niet tot bij Wimmeke - maar dan best in de namiddag en na telefonisch contact...? Maar ik moet eerst nog naar het e-loket van de gemeente om na te checken wanneer ik mijn iets kan laten markeren.
Ondertussen weten we wat er gaande is bij Juliette en breng ik haar straks wat ik voor haar had ingepakt; maar ik doe er nog 2 persoonlijke boeken bij - omdat daar geen inleveringsdatum op staat: "De zwarte brug" van Erik Vlaminck en "Wil" van Jeroen Olyslaegers - 2 boeken die wij besproken hebben in de leeskring.
Ben nu snijbonen (van Bofrost) aan het koken om die daarna wat op te stoven voor straks. Wimmeke gaat erover schieten, maar ik zal haar opbellen. Heb zo net de kraag van een hagelwitte vest wat gefatsoeneerd; hopelijk gaat dit wat meevallen; zo niet ?! We wachten af...
Omdat ik mijn blog herontdekt heb, ben ik begonnen om er dagelijks iets aan toe te voegen. Op de duur zal dat wel evolueren naar 'wekelijks' of zo.
Vandaag een mooie zondag gestart met dezelfde wekelijkse rituelen, maar nu ga ik er toch iets nieuws in brengen. Ik moet Juliette nog contacteren, heb nog wat te organiseren, maar had ook beloofd om de dames van 'de marktbabbel' te vergezellen naar een toneelopvoering in Schoten- wat voor mij dus helemaal nieuw is. Hopelijk valt dit wel mee;het gezelschap al zeker, want wij komen bijna wekelijks samen.
De dagen verlopen nu einde cultuur- en schooljaar iets ontspannender omdat de 'grote' vakantie eraan komt. Hoe dat schooljaar toch zijn stempel blijft drukken op de agenda van veel mensen....
Het theater: "Kantooruren" was te doen; maar achteraf ben ik op mijn pc gaan zoeken naar 'Dialoog in de hemel' en kwam zo terecht bij Paul Van Vliet - KRO - NCRV die op 26/05/18 zijn laatste grote show gegeven heeft. Het ging over de 'kerstverwondering' van God die als boodschap gaf; "Wees niet bang". Als grote fan van Paul Van Vliet heb ik het ganse interview gevolgd. Eigenlijk heb ik hier meer van genoten dan van onze uitstap.
En daaraan is het wereldwijd gebruik van sociale media zeker niet vreemd. Als er ergens in de wereld iets 'spectaculairs' fout loopt - dan komt dat direct in de media. Daardoor worden emoties zó opgeklopt en versterkt door reacties van mensen, en bovendien wordt het veelal ook nog eens politiek uitgebuit en misbruikt.
Er wordt nog weinig uitgepraat en bediscussieerd; argumenten moeten het onderspit delven t.o. emoties! Zó wordt er meer en meer gepolariseerd wat tot gevaarlijke situaties kan leiden.
Je ziet dit vooral gebeuren op Facebook - tenminste als je niet enkel de berichten leest, maar ook de reacties en tegen reacties. Burgerinitiatieven nemen meer en meer de overhand; ook ons onderwijs krijgt veel teveel kritiek, overheidsvakbonden zijn naar mijn mening enkel bezig om de privileges van hun aangesloten leden te beveiligen en de dagelijkse confrontaties met moslims die hun geloof boven de wetten stellen beangstigt veel autochtonen. Je krijgt er hoe langer hoe meer een beangstigend gevoel bij - dit wat de nabije toekomst betreft.
Wat als van heel Afrika de zeer grote jongerengroep die daar geen toekomst ziet, naar Europa komt omwille van onze sociale zekerheid - want iedereen heeft toch het recht op een beter leven?!? Wat als de moslimgemeenschap in onze steden de meerderheid behaalt en onze steden gaat besturen? Wat met onze kinderen en kleinkinderen die zich zullen moeten plooien naar de moslimwetten? Wat met onze vrijzinnigheid dan? Ik voorspel - niet aan de hand van kaarten of met behulp van een glazen bol maar gewoon n.a.v. mijn gevoel zeer woelige tijden in het vooruitzicht!
Maar jammer genoeg kan ik hier niets aan veranderen....
Je zal het maar mee maken! Als je moeder onwetend over de prenatale verwoesting die Softenon aanricht tijdens je prenatale groei je zwaar gehandicapt ter wereld brengt; dan wacht je een meer dan intriest levenslot. Je zal nooit nog een normaal leven kunnen leiden, je wordt door je vrienden en klasgenoten hartsgrondig gepest en je ouders zijn constant in de weer om je leven zo leefbaar mogelijk te maken. 
In alle geval vinden ze dat ze aan de top staan in de schepping. Fier als we zijn over ons vernuft en onze ontwikkeling hier op deze planeet. Wat daar allemaal heeft voor moeten wijken - daarover wordt niet gesproken; maar wel over de 'zo gezegde' vooruitgang... We trachten alles naar onze hand te zetten alsof wij verantwoordelijk zijn voor onze schepping en we er geen deel meer van uitmaken. We hebben het over de 'maakbare' mens; ons levenspad is gewoon het gevolg van steeds maar de juiste beslissingen te nemen. Alhoewel... We weten geen antwoord op vragen rond ontbossing, afvalverwerking, niet- hernieuwbare energie, streven naar een vorm van gelijke- kansen-beleid (dat voor mij gewoon onhaalbaar is) Mensen worden ergens geboren met 50% genen van een vrouw en 50% van een man - dit in een gezin met een positieve instelling ofwel een met een destructieve. Ook de familie- en vriendenkring laten zich gelden. Ik heb mij ooit door iemand laten vertellen dat de kiemen van iemands persoonlijkheid worden gelegd in zijn of haar eerste drie levensjaren. Daarna kan er hier en daar nog wat aan geschaafd worden.
Vandaag weer een harde leerschool gehad. Na het haken van de 8 verschillende patronen van elf 29 rijen gescheiden door 5 vaste rijen die telkens weerkeren bij de Nostalgia, ben ik begonnen aan de in-between. Daarna heb ik de tweede reeks gehaakt met 7 dezelfde patronen + 1 nieuwe, maar dan allemaal in een andere volgorde. En omdat ik gemerkt had hoe precies het om haken met vasten moet gebeuren om alles netjes aan elkaar gehaakt te krijgen, begon ik bij het eerste pand elke 15de rij te markeren met een steekmarkeerder.
Bij mijn Nostalgia haakwerk heb ik bijna 2 panden van 8 patronen over 55 steken van 29 + 5 rijen filet haakwerk achter de rug; de in-between tussen de 2 panden zijn ook weer 8 keer over 11 steken 29 rijen + 5. Toen ik dit vannacht klaar had heb ik alles nog eens extra gecontroleerd. Ik zag 8 keer de bewuste 29 rijen met daar telkens 5 onderscheiden rijen tussen. Toen ik echter onderaan het werkje begon na te tellen; telde ik in de onderste reeks drie keer na elkaar 30 rijen i.p.v. 29. Dus heb ik meteen maar heel de boel uitgetrokken tot ik aan de zogezegd 30ste rij was... Na dubbele telling ontdekte ik dat het niet de 30ste maar wel de 29ste was. Wat een misstap! Alle moeite voor niks en zomaar dubbel werk!
... daarom ben ik terug wat meer indrukken op mijn blog beginnen zetten. Zo kom ik minder in aanraking met onbenullen en geagiteerde en extremistische verdedigers van een of ander standpunt. Op Facebook kan je inderdaad veel emoties kwijt, maar daar word je dan ook meteen op gepakt door een boel ongemanierden die enkel maar kunnen schelden op iedereen die een visie verspreidt die hen niet aanstaat. En erger nog... als je in een besloten groep een terechte opmerking maakt over een denigrerend en ongepast beeld dat geschetst wordt over een organisatie; dan wordt dat gevolgd door een hele scheldtirade. Met als gevolg dat ik uit die groep ben gestapt - gewoon omdat de beheerders van die groep niet optraden zoals het hoort.... (De groep: "Ge zijt van Wommelgem als ge ..." wordt wel deftig beheerd- mede dankzij Gert Verachtert.)
Gisteren heb ik mijn 'adoptiekat' niet opgemerkt. Maar vandaag kwam ze meteen naar mijn deur gelopen. Ik weet dat Muizy een kattin is - vandaar haar streken- maar ze stelt zich meer en meer aan. Ze eet niet alles; maar zal uiteindelijk wel van het droogvoer eten- als ze nergens anders iets eetbaars vindt. Als ik in een kommetje wat 'natte voeding' doe van Sheba; dan begint ze daar meteen aan - steeds oplettend of er geen mededingers toekomen. Ze eet nochtans wel goed door; maar op het einde laat ze nog een restje achter in het recipiënt, net als Leo die ook nooit zijn bord leeg at en altijd een restje op zijn bord achterliet vooraleer hij van tafel ging. Daarom noem ik vanaf nu Muizy gewoon: 'Klein Leo'ke'.
Met heel wat nieuws zoals de ongelofelijke overwinning gisterenavond van de Rode Duivels op het Braziliaanse elftal - het had iets van David tegen Goliath. Maar zoals we uit het bijbelverhaal leerden; heeft David wel degelijk gewonnen...
Wat doe je als je van 'Engie' een bericht krijgt dat een firma tussen 8 u. en 12 u je verwarmingsketel komt nakijken? Opstaan om 6.30u., ontbijten en je toilet maken en terwijl je hen verwacht vanaf 8 u. allerlei werkjes opknappen zoals oud papier en karton verzamelen, wat papieren ordenen, op Facebook gaan, je post nalezen, de adoptiekat wat verwennen enzovoort. Ondertussen is Knack al toegekomen, heb ik tomatensla gemaakt en staan de bloemkoolroosjes met schelvis te wachten op een stoombeurt van 3 minuten. Ondertussen is het 11 u. geworden en hebben we hier nog niets gezien! Nog 1 uurtje uitkijken, en dan kunnen we terug normaal doen....
...weg met de fiets, de bus, de trein of mee met vrienden!
Ik wil een laptop (notebook) aanschaffen - liefst nog bij Johan Somers van Dofin. De vrouw van Herman Roofthooft raadde mij een extra groot scherm aan (17 inch dus) Zij werkt met een Acer en ik vond dat de kleuren erop mooi uitkwamen. Lydia werkt ook veel met foto's...
Nadat ik de kat van mijn buren als 'adoptiekat' bestempelde,en haar geregeld wat te eten gaf, komt ze steeds aangehuppeld als ik nog maar een stap buiten de deur zet. Ook heeft ze zich een plaats veroverd bovenop de fietszakken, als mijn fiets tegen de voorgevel staat geparkeerd. Ik moet ook opletten dat de poes me niet steeds volgt als ik naar de Colruyt of de Carrefour stap. Vandaag merkte ik op dat ze me gevolgd was aan de overkant van mijn drukke straat tot bijna aan de verkeerslichten. Dan ben ik maar teruggekeerd in de hoop dat ze me zou volgen. Ter hoogte van een appartementsgebouw sprong ze op een vensterbank op het gelijkvloers en trachtte langs een kiepraam naar binnen te glippen. Vroeg of laat wordt ze wel eens overreden als ze onze kei drukke straat dwarst.
Dit op Brava en uitgezonden vanuit de Semperoper in Dresden (uit 2006). Het blijft voor mij één van de beste opvoeringen die ik al zag. Je kent het sprookje, en je kent de muziek; maar het is zo fantastisch mooi gebracht met heel veel kinderen in de zaal die met volle aandacht toekijken.
Dat wil zeggen dat de activiteiten van het werkjaar 2017-18 in het Davidsfonds zo goed als voorbij zijn. Ook de computerlessen in Mortsel dus. Zelfs in het afgezwakte 'parochieleven' wordt er op 'ralenti' gewerkt. En als 'den bouw' in congé gaat zal het verkeer ook wel wat afnemen op onze dichtgeslibde wegen.
... daar vind je af en toe nog eens boeiende uitzendingen. Zo was er gisteren op NPO2 om 20.15 u (docu) VPRO Thema- Game of Phones. Duizelingwekkend om op te merken waartoe de technologie in staat is! In Rusland blijkbaar zeer populair: een app voor gezichtsherkenning, waardoor het mogelijk wordt om op straat of in de metro iemand op afstand te fotograferen waarvan je dan achteraf zowat al zijn gegevens kunt opzoeken. Een 'specialist' weliswaar deed een test om te zien wat hij allemaal over een meisje kon vinden op zijn pc door gewoon op de foto te gaan zoeken. Kortom ALLE apps verzamelen data over ons en we hebben geen zicht op hetgeen er mee aangevangen wordt. En volgens de journaliste moet het eerst nog heel wat erger worden vooraleer men zal ingrijpen.
Voor mij is dit er weer flink over. Ze springen op het algemene ongenoegen in de media - dit tegen een Amerikaans bedrijf omdat het niet de Europese normen van onze privacy onderschrijft.
Het Antwerp Symphony orchestra speelde in de Koningin Elisabethzaal de 'symphonie fantastique' van Hector Berlioz dat gedirigeerd werd door een veelbelovende 29-jarige dirigent Lahav Shani, afkomstig uit Tel Aviv. Ongelooflijk hoe die man het orkest leidde. Bovendien werd dit werk ook meesterlijk uitgevoerd. Een prachtig slot van de reeks 'Meesterwerken'. Jammer dat Christianne dit vergeten was.Voor één keer hebben ze meer dan 1 kwartier langer gespeeld dan gewoonlijk. Zo werd tram 11 van 22.20 u. net niet gehaald en werd het wachten tot 22.45 u. In Berchem station was het kiezen tussen bus 20 van 22.58 u. of bus 420 van 23.52 u.. Omdat het mooi weer was, werd het bus 20 tot aan bakker D'hollander en de rest ging dan maar te voet.
Als na een gevulde dag de bestuursvergadering van het Davidsfonds om 19.30 u. start en rond 22 u. eindigt - dan moet er nog een verslag komen. En je wil nadien ook wat tv kijken vóór het slapengaan. Als je dan rond 24 u. nog een berichtje op je smartphone binnenkrijgt van één van de aanwezigen; en dat wordt dan een uitgebreid gesprek al tikkend op de toetsen van dit kleinere toestel; dan komt uiteindelijk 1.30 u. in zicht. Dan ben je wel echt aan nachtrust toe.
... toch heel wat inzendingen gedaan! Morgen ben ik net 7 dagen herbegonnen en dan kan ik het min of meer wat loslaten...
Omdat ik mijn blog herontdekt heb, ben ik begonnen om er dagelijks iets aan toe te voegen. Op de duur zal dat wel evolueren naar 'wekelijks' of zo.
En daaraan is het wereldwijd gebruik van sociale media zeker niet vreemd. Als er ergens in de wereld iets 'spectaculairs' fout loopt - dan komt dat direct in de media. Daardoor worden emoties zó opgeklopt en versterkt door reacties van mensen, en bovendien wordt het veelal ook nog eens politiek uitgebuit en misbruikt.
