Nadat ik de kat van mijn buren als 'adoptiekat' bestempelde,en haar geregeld wat te eten gaf, komt ze steeds aangehuppeld als ik nog maar een stap buiten de deur zet. Ook heeft ze zich een plaats veroverd bovenop de fietszakken, als mijn fiets tegen de voorgevel staat geparkeerd. Ik moet ook opletten dat de poes me niet steeds volgt als ik naar de Colruyt of de Carrefour stap. Vandaag merkte ik op dat ze me gevolgd was aan de overkant van mijn drukke straat tot bijna aan de verkeerslichten. Dan ben ik maar teruggekeerd in de hoop dat ze me zou volgen. Ter hoogte van een appartementsgebouw sprong ze op een vensterbank op het gelijkvloers en trachtte langs een kiepraam naar binnen te glippen. Vroeg of laat wordt ze wel eens overreden als ze onze kei drukke straat dwarst.
Aan de Carrefour merkte ik gisteren een pracht van een rosse kat op die iedereen kwam begroeten en merkelijk heel sociaal was grootgebracht. Toen ik haar een stick voederde die ik nog in mijn fietstas had, at ze die meteen op. Aan de kassa vertelde men dat de bewuste kat er reeds van vorige zondag rondhangt. Onder de winkelkarretjes lagen zelfs leeg gegeten doosjes kattenvoer. Toen ik thuis een pakje forelfilet opende en de filets klein knipte en in een proper schaaltje naar de Carrefour droeg, kwam de lieve kat ineens naar me toe. Vandaag bemerkte ik dat alle vis netjes was opgegeten; maar de kat zelf heb ik niet meer opgemerkt. Volgens mij is die daar afgezet, ze zoekt contact met mensen en heeft vast een goede thuis gehad. Ik dacht er zelfs aan om haar mee naar mij thuis te nemen en ze bij mij binnen te pakken. Maar dat vraagt bezoek aan een dierenarts en een tijd om ze te laten wennen aan een nieuwe leefwereld. En vermits ik niet over een tuin beschik, heb ik dat maar gelaten...
Bij blitzbezoek aan Carrefour was de rosse niet meer te bespeuren... Ofwel naar het dierenasiel gebracht, ofwel door iemand anders meegenomen, ofwel rondgedoold en ergens anders binnen geraakt; ofwel... gewoon terug naar huis gegaan?!? Wie weet!... Katten zijn toch onpeilbare wezens!
Dit op Brava en uitgezonden vanuit de Semperoper in Dresden (uit 2006). Het blijft voor mij één van de beste opvoeringen die ik al zag. Je kent het sprookje, en je kent de muziek; maar het is zo fantastisch mooi gebracht met heel veel kinderen in de zaal die met volle aandacht toekijken.
Goed dat er Brava is in tijden dat je op geen enkel kanaal iets kunt volgen dat je interesseert.
En ook goed dat er nog boeken zijn! Heb er zo pas nog drie gekocht! Twee van Yuval Noah Harari: "Sapiens" en ook "Homo Deus". En om Roel Haeseldonckx te 'plezieren': het nieuwe boek van zijn echtgenote Pascale Pérard:"F/E". En dan heb ik in de bib nog het boek kunnen uitlenen van Margot Vanderstraeten: "Mazzel tov".
Ik zou dus dringend nog eens aan een treinreis moeten beginnen op een dag dat er niet gestaakt wordt.... Ik lees niet liever dan in de trein - tenminste als ik niet aangesproken word...
Dat wil zeggen dat de activiteiten van het werkjaar 2017-18 in het Davidsfonds zo goed als voorbij zijn. Ook de computerlessen in Mortsel dus. Zelfs in het afgezwakte 'parochieleven' wordt er op 'ralenti' gewerkt. En als 'den bouw' in congé gaat zal het verkeer ook wel wat afnemen op onze dichtgeslibde wegen.
Voor veel mensen wordt het moeilijker de vakantietijd zinnig door te brengen. Massa-toerisme komt hier en daar ook in een negatief daglicht te staan; kinderen zijn 9 weken 'structuurloos' en vervelen zich soms te pletter. Zeker bij slecht weer, en als ze niet in een tuin kunnen spelen. Ziekenhuizen werken nog wel, maar veel specialisten en verpleegkundigen gaan ook met vakantie.
Afin; ik weet dat veel medemensen reikhalzend uitkijken naar hun vakantie die ze dan meestal ook volstouwen met reizen naar een liefst verre plek waarmee ze dan kunnen uitpakken als ze weer aan het werk gaan. Dit in de plaats van die dingen te doen waar je niet aan toe kwam toen je voltijds werken moest. Een goed boek lezen bijvoorbeeld, een museum bezoeken, een mooie fietstocht maken, misschien inschrijven voor een daguitstap, eens hier bij ons uit eten gaan enzovoort.
Toch goed om daar even bij stil te staan, want vooraleer je het beseft zijn de dagen weer aan het korten...
... daar vind je af en toe nog eens boeiende uitzendingen. Zo was er gisteren op NPO2 om 20.15 u (docu) VPRO Thema- Game of Phones. Duizelingwekkend om op te merken waartoe de technologie in staat is! In Rusland blijkbaar zeer populair: een app voor gezichtsherkenning, waardoor het mogelijk wordt om op straat of in de metro iemand op afstand te fotograferen waarvan je dan achteraf zowat al zijn gegevens kunt opzoeken. Een 'specialist' weliswaar deed een test om te zien wat hij allemaal over een meisje kon vinden op zijn pc door gewoon op de foto te gaan zoeken. Kortom ALLE apps verzamelen data over ons en we hebben geen zicht op hetgeen er mee aangevangen wordt. En volgens de journaliste moet het eerst nog heel wat erger worden vooraleer men zal ingrijpen.
Jammer dat ik deze uitzending niet had opgenomen, want 'Play' werkt niet op Nederlandse zenders. Misschien eens op de pc uittesten...
Voor mij is dit er weer flink over. Ze springen op het algemene ongenoegen in de media - dit tegen een Amerikaans bedrijf omdat het niet de Europese normen van onze privacy onderschrijft.
Daarvoor stellen ze zelfs op FB een groepsvordering in tegen het bedrijf zelf voor het bedrag van 200,00 per FB-account - dit zogezegd als schadevergoeding voor een niet te bewijzen schade. Bovendien wordt er niemand verplicht om met FB te werken. Facebook is ook nog eens gratis; wat wil zeggen dat het leeft van de reclame-inkomsten, net als Google trouwens.
Behoren de berichten die je op FB deelt nog tot uw privacy? Zelfs als je ze met je vrienden deelt? Want die kunnen het verder delen! En wat je 'liket' geeft natuurlijk inzage in hetgeen je interesseert. Dus...
Ik ben het volledig oneens met deze politieke zet van Test Aankoop - en heb mijn abonnement dus opgezegd ook al vond ik hun Test Connect best goed. Ondertussen ga ik Clickx aankopen - wel los in de krantenwinkel en blijf ik bij mijn standpunt wat dit voor mij ongepast initiatief betreft.
Het Antwerp Symphony orchestra speelde in de Koningin Elisabethzaal de 'symphonie fantastique' van Hector Berlioz dat gedirigeerd werd door een veelbelovende 29-jarige dirigent Lahav Shani, afkomstig uit Tel Aviv. Ongelooflijk hoe die man het orkest leidde. Bovendien werd dit werk ook meesterlijk uitgevoerd. Een prachtig slot van de reeks 'Meesterwerken'. Jammer dat Christianne dit vergeten was.Voor één keer hebben ze meer dan 1 kwartier langer gespeeld dan gewoonlijk. Zo werd tram 11 van 22.20 u. net niet gehaald en werd het wachten tot 22.45 u. In Berchem station was het kiezen tussen bus 20 van 22.58 u. of bus 420 van 23.52 u.. Omdat het mooi weer was, werd het bus 20 tot aan bakker D'hollander en de rest ging dan maar te voet.
Als na een gevulde dag de bestuursvergadering van het Davidsfonds om 19.30 u. start en rond 22 u. eindigt - dan moet er nog een verslag komen. En je wil nadien ook wat tv kijken vóór het slapengaan. Als je dan rond 24 u. nog een berichtje op je smartphone binnenkrijgt van één van de aanwezigen; en dat wordt dan een uitgebreid gesprek al tikkend op de toetsen van dit kleinere toestel; dan komt uiteindelijk 1.30 u. in zicht. Dan ben je wel echt aan nachtrust toe.
De volgende dag start je dan ook iets anders. maar het leven gaat verder. Op vrijdag heb ik meestal ook wel wat omhanden; en dat was vandaag niet anders. Daar hebben we als extraatje dan nog een 'blitz'-bezoek aan Juliette en aan Ria toegevoegd. Morgen is het vergadering voor de comitédames van Kind & Gezin + nog een concert van het ASO (Antwerp Symfony Orchestra) en bovendien ook wasdag + de poets van de gemeenschappelijke delen.. Ook die dag zal goed gevuld raken. En voor de komende week zijn 5 van de 7 dagen ook reeds ingevuld op de maandkalender. Voor dinsdag heb ik er zelfs nog een activiteit bij gepland.
't Is nu 23 u., mijn wasmachine stat startklaar - hier wordt niet gewassen na 22 u. omwille van de geluidshinder van het centrifugeren en ik moet nog in de keuken wat voorbereiden voor morgenmiddag.
... toch heel wat inzendingen gedaan! Morgen ben ik net 7 dagen herbegonnen en dan kan ik het min of meer wat loslaten...
Vandaag buiten de permanentie niks specials gepland. Misschien eens fietsen tot bij Juliette - of waarom niet tot bij Wimmeke - maar dan best in de namiddag en na telefonisch contact...? Maar ik moet eerst nog naar het e-loket van de gemeente om na te checken wanneer ik mijn iets kan laten markeren.
Ondertussen weten we wat er gaande is bij Juliette en breng ik haar straks wat ik voor haar had ingepakt; maar ik doe er nog 2 persoonlijke boeken bij - omdat daar geen inleveringsdatum op staat: "De zwarte brug" van Erik Vlaminck en "Wil" van Jeroen Olyslaegers - 2 boeken die wij besproken hebben in de leeskring.
Ben nu snijbonen (van Bofrost) aan het koken om die daarna wat op te stoven voor straks. Wimmeke gaat erover schieten, maar ik zal haar opbellen. Heb zo net de kraag van een hagelwitte vest wat gefatsoeneerd; hopelijk gaat dit wat meevallen; zo niet ?! We wachten af...
Omdat ik mijn blog herontdekt heb, ben ik begonnen om er dagelijks iets aan toe te voegen. Op de duur zal dat wel evolueren naar 'wekelijks' of zo.
Vandaag een mooie zondag gestart met dezelfde wekelijkse rituelen, maar nu ga ik er toch iets nieuws in brengen. Ik moet Juliette nog contacteren, heb nog wat te organiseren, maar had ook beloofd om de dames van 'de marktbabbel' te vergezellen naar een toneelopvoering in Schoten- wat voor mij dus helemaal nieuw is. Hopelijk valt dit wel mee;het gezelschap al zeker, want wij komen bijna wekelijks samen.
De dagen verlopen nu einde cultuur- en schooljaar iets ontspannender omdat de 'grote' vakantie eraan komt. Hoe dat schooljaar toch zijn stempel blijft drukken op de agenda van veel mensen....
Het theater: "Kantooruren" was te doen; maar achteraf ben ik op mijn pc gaan zoeken naar 'Dialoog in de hemel' en kwam zo terecht bij Paul Van Vliet - KRO - NCRV die op 26/05/18 zijn laatste grote show gegeven heeft. Het ging over de 'kerstverwondering' van God die als boodschap gaf; "Wees niet bang". Als grote fan van Paul Van Vliet heb ik het ganse interview gevolgd. Eigenlijk heb ik hier meer van genoten dan van onze uitstap.
En daaraan is het wereldwijd gebruik van sociale media zeker niet vreemd. Als er ergens in de wereld iets 'spectaculairs' fout loopt - dan komt dat direct in de media. Daardoor worden emoties zó opgeklopt en versterkt door reacties van mensen, en bovendien wordt het veelal ook nog eens politiek uitgebuit en misbruikt.
Er wordt nog weinig uitgepraat en bediscussieerd; argumenten moeten het onderspit delven t.o. emoties! Zó wordt er meer en meer gepolariseerd wat tot gevaarlijke situaties kan leiden.
Je ziet dit vooral gebeuren op Facebook - tenminste als je niet enkel de berichten leest, maar ook de reacties en tegen reacties. Burgerinitiatieven nemen meer en meer de overhand; ook ons onderwijs krijgt veel teveel kritiek, overheidsvakbonden zijn naar mijn mening enkel bezig om de privileges van hun aangesloten leden te beveiligen en de dagelijkse confrontaties met moslims die hun geloof boven de wetten stellen beangstigt veel autochtonen. Je krijgt er hoe langer hoe meer een beangstigend gevoel bij - dit wat de nabije toekomst betreft.
Wat als van heel Afrika de zeer grote jongerengroep die daar geen toekomst ziet, naar Europa komt omwille van onze sociale zekerheid - want iedereen heeft toch het recht op een beter leven?!? Wat als de moslimgemeenschap in onze steden de meerderheid behaalt en onze steden gaat besturen? Wat met onze kinderen en kleinkinderen die zich zullen moeten plooien naar de moslimwetten? Wat met onze vrijzinnigheid dan? Ik voorspel - niet aan de hand van kaarten of met behulp van een glazen bol maar gewoon n.a.v. mijn gevoel zeer woelige tijden in het vooruitzicht!
Maar jammer genoeg kan ik hier niets aan veranderen....
De eerste keer deed ik dat n.a.v. een groepsvordering t.o. Telenet omdat ik oordeelde dat die niet terecht was.
Jaren nadien heb ik me opnieuw door Test Aankoop laten vangen. Zo ontving ik van hen Test Aankoop, Budget en Recht en ook Test Connect.
Nu werd ik vandaag geconfronteerd met een oproep aan alle Facebookgebruikers om de groepsvordering tegen Facebook te ondertekenen - dit n.a.v. van de historie met Cambridge Analytica waarbij gegevens van FB-gebruikers misbruikt werden om de Amerikaanse presidentsverkiezingen te sturen. Test Aankoop eist voor iedere FB-gebruiker het bedrag van 200 euro als schadevergoeding voor niet-bewezen schade. Je moet het maar durven! Natuurlijk zullen heel wat mensen op die kar springen - al was het maar om zonder moeite 200 euro te verdienen.
Ik vind zulke actie zo overtrokken en zo van de pot gerukt dat ik meteen mijn ontslagbrief voor Test Aankoop heb gemaakt en getekend en die morgen aangetekend zal versturen. Ik wil de werking van Test Aankoop niet meer steunen omdat ze volgens mij hun boekje ver te buiten gaan.
Ja, ik kende reeds Arthur Japin waarvan wij in de leesclub reeds besproken hebben 'Een schitterend gebrek'. Omdat de auteur onlangs op Klara werd geïnterviewd n.a.v. de verschijning van zijn laatste werk 'Kolja', heb ik dan maar dat boek impulsief aangekocht. Maar omdat ik over te weinig 'leestijd beschikte en ook omdat ik een zus heb die enkel maar boeken leest die niet door andere handen zijn gegaan- daarom mocht zij dat als eerste lezen. Ondertussen heb ik dat boek ook uitgeleend aan vrienden die een reis naar St.-Petersburg achter de rug hebben. Ondertussen heb ik het werk (met heel wat historische achtergrond) nog niet zelf gelezen.
Ontdekte ik gisteren bij de luisterboeken- waar ik iets zocht voor een vriendin die nu even met haar handen niets meer kan- toch wel het luisterboek 'Kolja' bestaande uit 8 cd's en verteld door de schrijver zelf.Voordelen van deze uitgave:je kan erbij strijken, aan handwerk doen, en het is een alternatief voor de tv waarop je nog weinig vindt dat je boeit.
Gisteren heb ik dat luisterboek meegebracht en nu heb ik reeds 3 cd's beluisterd. De andere zullen nog wel volgen en nadien tracht ik ook nog eens het boek te herlezen want op zichzelf is het wel boeiend, vind ik.
Eigenlijk ben ik deze blog begonnen onder impuls van Fons Haneveer. Lang geleden gestart nog bij LBC in de 'Te Boelaerlei'. Je kon dit zien als een soort dagboek. Door het veelvuldig gebruik van Facebook echter, kwam dit wat in de vergetelheid terecht. Op FB worden al je reacties op items uit 'De Standaard' of GVA of Knack meteen gelezen door de abonnees die er dan veelal ook prompt op reageren. Zo ontstaan er soms vinnige, maar ook wel eens vulgaire discussies waarbij je dan toch maar besluit van soms wat minder impulsief te reageren. Maar af en toe krijg je uit onverwachte hoek toch felicitaties van mensen die alles van mij lezen op FB zonder erop te reageren.
Hier op een blog word je uiteraard minder gelezen en schrik je je een hoedje als er al eens een reactie binnenkomt. Maar ik kan er wel mijn ei kwijt, zoals men dat zegt.
Met als vraag: zouden we in september terug starten?
Eerst dacht ik van niet! Er is een tijd van komen en gaan. Maar...Nicolas geeft in september in de voormiddag een cursus in 3 blokken van elk 10 beurten. waarop telkens apart kan ingeschreven worden. Hij stelde zelfs voor om Juliette mee te brengen en waarom Ria ook niet? En zelfs ons Rita heeft hij vernoemd...
Omdat Juliette met een Mac werkt, stelde hij zelfs voor dat zij haar laptop mee zou brengen en op mijn plaats zou zitten- of een andere plaats die hij makkelijk kan controleren.Ik bijgevolg daar dan naast en naast mij de Ria! Het zou de max zijn! Maar Juliette heeft volgens mijn weten geen laptop. Dus... wordt dat hoogstwaarschijnlijk niks.... Het zou anders leuk zijn met de drie vriendinnen iedere dinsdagvoormiddag op stap!
Vorige week op weg naar Brussel onverwacht in contact gekomen met Christine Simons die als 11-jarige Wommelgem verliet toen ik er als 9-jarige kwam wonen - en wel heel erg dicht in elkaars buurt - op de Ternesselei. Vermits zij van 1943 is en ik van 1945 hebben wij elkaar net gemist. Maar ik ken wel haar oudste zus, Myriam die moeder is van een ex-collega.Samen konden we (deze toevallig ontmoete dame en ik) honderduit herinneringen ophalen aan gekende families uit onze vroegere omgeving (van 63 jaar geleden) zoals de familie Somers, Verhelst, Soontjens, Luyten en Vermeerbergen. De familie Stappaerts heeft zij niet meer gekend want in hun huis woonde haar grootvader voordien.
Vandaag in het WZC St.-Jozef was er om 11 u. een aperitiefconcert waarna we meestal nog wat napraten. Toen ik aan een tafel met iemand uit het 'handwerkmilieu' die ook les volgde bij LBC contact nam, kwam de cursus ter sprake die ik nu nog volg. Ingrid zat vorige keer in een volledige mannenklas- wat ze niet leuk vond. Omdat ik vertelde dat ik als enige vrouw in de mannenhelft zat met t.o. mij de andere vrouwen, vernoemde ik mijn naaste buur, Walter Van Schil. Andere mensen aan tafel bleken die blijkbaar goed te kennen. Na het vrijgeven van dingen die ik over hem wist kwam het uit dat die Walter Wessels goed kende. Morgen moet ik hem dan (in onze laatste les) een goede dag doen.
Als je lang genoeg met de mensen rondom je praat, vind je meestal 'gemeenplaatsen....
En dit op een zaterdag! Wat zal er weer veel verkeer zijn naar de zee! Drukkend warm weer is voorspeld en dat doet veel mensen anders hun tijd doorbrengen. Gelukkig diegenen die het nu rustiger aan kunnen doen en niet moeten werken vandaag! En gelukkig dat er ijsjes zijn! Want er is tegenwoordig ook suikervrij ijs o.a. van 'Het Ijsboerke' - maar dit laatste zal wel vlug uitverkocht zijn vermits er nu niet meer kan geleverd worden met het weekend.
Op de markt ontmoette ik een vriendin met een wat grote zonnebril voor haar ogen. Die was nog van haar man zaliger en zij kon dat oud exemplaar maar niet wegdoen omwille van oude herinneringen.... Nu kon ze die bril nog eens opzetten omdat zij op haar gezicht wat te bedekken had wegens een medische ingreep.
Zo draag ik nu terug een halssnoer met een camee van mijn moeder zaliger; ik had dit aandenken na 7 jaar reeds doorgegeven aan mijn tweede zus, maar heb dit terug bij haar ontleend omdat ik dit zo mooi vond passen bij bepaalde kledij. De bedoeling is wel dat het kleinood uiteindelijk ooit terechtkomt bij mijn jongste zus als herinnering aan ons moeder... Maar eerst gaat het nog even terug naar ons Chris. En zij krijgt er het nieuwe zilveren kettinkje bij dat ik zo pas heb aangeschaft omdat het vorige was stuk gegaan...
Op Facebook gaan na het ontbijt; het hoort op den duur bij het dagelijks ochtend ritueel. Maar voor je het weet, ben je al aan het reageren op bepaalde berichten. En zo ben je weer vertrokken! Uiteindelijk zou je i.p.v. een vastenmaand of een ramadanmaand een noFacebookmaand kunnen inlassen. Maar dat laatste zie ik echt niet zitten. Misschien eens beginnen met een dag zonder FB?! Maar als de noodzaak zich niet stelt, waarom zouden we daar dan mee beginnen? Als een test misschien; maar dan ook geen FB op mijn smartphone!
Hoe een mens kan 'verhangen zijn' aan dit bedrijf! Ik meen dat Mark Zuckerberg zich daar wel degelijk van bewust is.....
Maar als er hete hangijzers gelanceerd worden zoals een lijst van 'zogezegd' zware beroepen, of de oplossing van statiegeld om het straatvuil tegen te gaan of nog andere geladen dossiers; dan ben je wel een tijdje zoet met reageren.
Vandaag met de play-functie van Telenet de beelden terug bekeken van het huwelijk van Harry en Meghan op zaterdag, 19 mei - dit op VTM.
En op BBC entertainment nog eens de hele show overgedaan. Een stralende dag voor een stralend koppel....
Hoe massaler en angstiger veel mensen blijven reageren op de affaire van Cambridge Analytica van Facebook; dit uit bekommernis om schending van hun privacy- hoe meer ik vind dat ze zich laten opjagen- ook door de sociale media.
Ten eerste wordt alles wat je op Facebook doet, gemeten en geweten - de meesten zijn zich daar nog steeds onvoldoende van bewust. Ten tweede ben je niet verplicht om met Facebook te werken; wel dien je er 'verstandig' mee om te gaan. Ten derde is het gebruik van Facebook gratis , maar omdat 'gratis' niet bestaat, krijg je er wel gerichte reclame bij. Dat kan omdat zij weten wat je leuk vindt en wat je opzoekt, maar ook hoe je reageert op berichten...
Na de confrontatie gisteren van Mark Zuckerberg met het Europees parlement werd er bij velen zeer ontgoocheld gereageerd. Wat hadden zij dan verwacht?!
Ik blijf dus die man bewonderen die in zijn eentje dit bedrijf bedacht, oprichtte en er zo'n wereldwijd succes van maakte. Wie doet het hem na? En ja, ik kan de zon in het water zien schijnen en blijf dankbaar omgaan met Facebook, ook al kan dat wel iets minderen.
Dit i.p.v. impulsief te reageren op Facebook. Ook al wik en weeg ik steeds mijn woorden in mijn reacties en zal ik niemand opzettelijk schofferen; ik krijg steeds simplistische opmerkingen die soms kant noch wal raken. Meestal dan nog van mensen die wild om zich heen slaan en vaak heel agressief en negatief reageren. Daartegenover krijg ik ook opmerkelijk veel steun van anderen. Maar als ik een interessant cultureel event beschrijf zoals het museumbezoek van 'Bruegel :Unseen Masterpieces' dit met ondersteuning van het 'Google Cultural Institute' dan zijn er hooguit een vijftal personen die reageren.
Maar het is misschien interessanter mijn mening wat minder te ventileren en zelfs wat minder te reageren met leuk of verbluft of boos...
Dat van 'fietsen tussen de buien door" was een droom van vannacht;nu ziet de lucht er grijs en de asfalt er nat uit.Maar... er zijn nog steeds regenjassen....
Nadat ik de kat van mijn buren als 'adoptiekat' bestempelde,en haar geregeld wat te eten gaf, komt ze steeds aangehuppeld als ik nog maar een stap buiten de deur zet. Ook heeft ze zich een plaats veroverd bovenop de fietszakken, als mijn fiets tegen de voorgevel staat geparkeerd. Ik moet ook opletten dat de poes me niet steeds volgt als ik naar de Colruyt of de Carrefour stap. Vandaag merkte ik op dat ze me gevolgd was aan de overkant van mijn drukke straat tot bijna aan de verkeerslichten. Dan ben ik maar teruggekeerd in de hoop dat ze me zou volgen. Ter hoogte van een appartementsgebouw sprong ze op een vensterbank op het gelijkvloers en trachtte langs een kiepraam naar binnen te glippen. Vroeg of laat wordt ze wel eens overreden als ze onze kei drukke straat dwarst.
Dit op Brava en uitgezonden vanuit de Semperoper in Dresden (uit 2006). Het blijft voor mij één van de beste opvoeringen die ik al zag. Je kent het sprookje, en je kent de muziek; maar het is zo fantastisch mooi gebracht met heel veel kinderen in de zaal die met volle aandacht toekijken.
Dat wil zeggen dat de activiteiten van het werkjaar 2017-18 in het Davidsfonds zo goed als voorbij zijn. Ook de computerlessen in Mortsel dus. Zelfs in het afgezwakte 'parochieleven' wordt er op 'ralenti' gewerkt. En als 'den bouw' in congé gaat zal het verkeer ook wel wat afnemen op onze dichtgeslibde wegen.
... daar vind je af en toe nog eens boeiende uitzendingen. Zo was er gisteren op NPO2 om 20.15 u (docu) VPRO Thema- Game of Phones. Duizelingwekkend om op te merken waartoe de technologie in staat is! In Rusland blijkbaar zeer populair: een app voor gezichtsherkenning, waardoor het mogelijk wordt om op straat of in de metro iemand op afstand te fotograferen waarvan je dan achteraf zowat al zijn gegevens kunt opzoeken. Een 'specialist' weliswaar deed een test om te zien wat hij allemaal over een meisje kon vinden op zijn pc door gewoon op de foto te gaan zoeken. Kortom ALLE apps verzamelen data over ons en we hebben geen zicht op hetgeen er mee aangevangen wordt. En volgens de journaliste moet het eerst nog heel wat erger worden vooraleer men zal ingrijpen.
Voor mij is dit er weer flink over. Ze springen op het algemene ongenoegen in de media - dit tegen een Amerikaans bedrijf omdat het niet de Europese normen van onze privacy onderschrijft.
Het Antwerp Symphony orchestra speelde in de Koningin Elisabethzaal de 'symphonie fantastique' van Hector Berlioz dat gedirigeerd werd door een veelbelovende 29-jarige dirigent Lahav Shani, afkomstig uit Tel Aviv. Ongelooflijk hoe die man het orkest leidde. Bovendien werd dit werk ook meesterlijk uitgevoerd. Een prachtig slot van de reeks 'Meesterwerken'. Jammer dat Christianne dit vergeten was.Voor één keer hebben ze meer dan 1 kwartier langer gespeeld dan gewoonlijk. Zo werd tram 11 van 22.20 u. net niet gehaald en werd het wachten tot 22.45 u. In Berchem station was het kiezen tussen bus 20 van 22.58 u. of bus 420 van 23.52 u.. Omdat het mooi weer was, werd het bus 20 tot aan bakker D'hollander en de rest ging dan maar te voet.
Als na een gevulde dag de bestuursvergadering van het Davidsfonds om 19.30 u. start en rond 22 u. eindigt - dan moet er nog een verslag komen. En je wil nadien ook wat tv kijken vóór het slapengaan. Als je dan rond 24 u. nog een berichtje op je smartphone binnenkrijgt van één van de aanwezigen; en dat wordt dan een uitgebreid gesprek al tikkend op de toetsen van dit kleinere toestel; dan komt uiteindelijk 1.30 u. in zicht. Dan ben je wel echt aan nachtrust toe.
... toch heel wat inzendingen gedaan! Morgen ben ik net 7 dagen herbegonnen en dan kan ik het min of meer wat loslaten...
Omdat ik mijn blog herontdekt heb, ben ik begonnen om er dagelijks iets aan toe te voegen. Op de duur zal dat wel evolueren naar 'wekelijks' of zo.
En daaraan is het wereldwijd gebruik van sociale media zeker niet vreemd. Als er ergens in de wereld iets 'spectaculairs' fout loopt - dan komt dat direct in de media. Daardoor worden emoties zó opgeklopt en versterkt door reacties van mensen, en bovendien wordt het veelal ook nog eens politiek uitgebuit en misbruikt.
De eerste keer deed ik dat n.a.v. een groepsvordering t.o. Telenet omdat ik oordeelde dat die niet terecht was.
Ja, ik kende reeds Arthur Japin waarvan wij in de leesclub reeds besproken hebben 'Een schitterend gebrek'. Omdat de auteur onlangs op Klara werd geïnterviewd n.a.v. de verschijning van zijn laatste werk 'Kolja', heb ik dan maar dat boek impulsief aangekocht. Maar omdat ik over te weinig 'leestijd beschikte en ook omdat ik een zus heb die enkel maar boeken leest die niet door andere handen zijn gegaan- daarom mocht zij dat als eerste lezen. Ondertussen heb ik dat boek ook uitgeleend aan vrienden die een reis naar St.-Petersburg achter de rug hebben. Ondertussen heb ik het werk (met heel wat historische achtergrond) nog niet zelf gelezen.
Eigenlijk ben ik deze blog begonnen onder impuls van Fons Haneveer. Lang geleden gestart nog bij LBC in de 'Te Boelaerlei'. Je kon dit zien als een soort dagboek. Door het veelvuldig gebruik van Facebook echter, kwam dit wat in de vergetelheid terecht. Op FB worden al je reacties op items uit 'De Standaard' of GVA of Knack meteen gelezen door de abonnees die er dan veelal ook prompt op reageren. Zo ontstaan er soms vinnige, maar ook wel eens vulgaire discussies waarbij je dan toch maar besluit van soms wat minder impulsief te reageren. Maar af en toe krijg je uit onverwachte hoek toch felicitaties van mensen die alles van mij lezen op FB zonder erop te reageren.
Met als vraag: zouden we in september terug starten?
Vorige week op weg naar Brussel onverwacht in contact gekomen met Christine Simons die als 11-jarige Wommelgem verliet toen ik er als 9-jarige kwam wonen - en wel heel erg dicht in elkaars buurt - op de Ternesselei. Vermits zij van 1943 is en ik van 1945 hebben wij elkaar net gemist. Maar ik ken wel haar oudste zus, Myriam die moeder is van een ex-collega.Samen konden we (deze toevallig ontmoete dame en ik) honderduit herinneringen ophalen aan gekende families uit onze vroegere omgeving (van 63 jaar geleden) zoals de familie Somers, Verhelst, Soontjens, Luyten en Vermeerbergen. De familie Stappaerts heeft zij niet meer gekend want in hun huis woonde haar grootvader voordien.
En dit op een zaterdag! Wat zal er weer veel verkeer zijn naar de zee! Drukkend warm weer is voorspeld en dat doet veel mensen anders hun tijd doorbrengen. Gelukkig diegenen die het nu rustiger aan kunnen doen en niet moeten werken vandaag! En gelukkig dat er ijsjes zijn! Want er is tegenwoordig ook suikervrij ijs o.a. van 'Het Ijsboerke' - maar dit laatste zal wel vlug uitverkocht zijn vermits er nu niet meer kan geleverd worden met het weekend.
Op de markt ontmoette ik een vriendin met een wat grote zonnebril voor haar ogen. Die was nog van haar man zaliger en zij kon dat oud exemplaar maar niet wegdoen omwille van oude herinneringen.... Nu kon ze die bril nog eens opzetten omdat zij op haar gezicht wat te bedekken had wegens een medische ingreep.
Op Facebook gaan na het ontbijt; het hoort op den duur bij het dagelijks ochtend ritueel. Maar voor je het weet, ben je al aan het reageren op bepaalde berichten. En zo ben je weer vertrokken! Uiteindelijk zou je i.p.v. een vastenmaand of een ramadanmaand een noFacebookmaand kunnen inlassen. Maar dat laatste zie ik echt niet zitten. Misschien eens beginnen met een dag zonder FB?! Maar als de noodzaak zich niet stelt, waarom zouden we daar dan mee beginnen? Als een test misschien; maar dan ook geen FB op mijn smartphone!
Hoe massaler en angstiger veel mensen blijven reageren op de affaire van Cambridge Analytica van Facebook; dit uit bekommernis om schending van hun privacy- hoe meer ik vind dat ze zich laten opjagen- ook door de sociale media.
Dit i.p.v. impulsief te reageren op Facebook. Ook al wik en weeg ik steeds mijn woorden in mijn reacties en zal ik niemand opzettelijk schofferen; ik krijg steeds simplistische opmerkingen die soms kant noch wal raken. Meestal dan nog van mensen die wild om zich heen slaan en vaak heel agressief en negatief reageren. Daartegenover krijg ik ook opmerkelijk veel steun van anderen. Maar als ik een interessant cultureel event beschrijf zoals het museumbezoek van 'Bruegel :Unseen Masterpieces' dit met ondersteuning van het 'Google Cultural Institute' dan zijn er hooguit een vijftal personen die reageren.
