Cultuur en leven in Maldegem, interviews en herinneringen.
21-06-2016
Waterlandkerkje en Ieza Stroef, Vera Dedeurwaerdere en Elisa Lamotte.
VERA DEDEURWAERDERE,
ELISE LAMOTTE en ISABELLE STROEF,
drie Maldegemse kunstenaars,
stellen tentoon in WATERLANDKERKJE.
De tentoonstelling kan
bezocht worden van dinsdag tot en met zaterdag, van 13 uur tot 16 uur 30.
Zeven zomerse weken is Waterlandkerkje, Kerk,
Molenstraat, 58, het
toneel van voortreffelijke Vlaamse kunstenaars en kunstliefhebbers. Enkele Maldegemnaars zijn van de partij!
4508 AG Waterlandkerkje is een klein dorpje van ongeveer 500
inwoners in de gemeente Sluis, Nederland. Een groep heel gemotiveerde
vrijwilligers organiseert concertenreeksen en tentoonstellingen in het
protestants kerkje het hele jaar door en met de opbrengst kan het kerkje
onderhouden worden en blijven bestaan.
Bij VERA DEDEURWAERDERE
is het thema communicatie. Die communicatie wordt uitgedrukt in beelden,
beeldjes, composities en zeefdruk. Mensen die elkaar noodgedwongen of uit vrije
wil ontmoeten, mensen die voor haar of voor een ander iets betekend hebben,
mensen die elkaar op een of andere manier nodig hebben of hadden worden
uitgebeeld. Mensen of koppen die communiceren, met elkaar in contact komen, krijgen
vorm in haar werk en de emoties die dit contact teweegbrengt worden expressief
uitgedrukt.
De koppen staan symbool voor de
mensen die met elkaar in aanraking komen en de spanningsvelden komen aan bod.
Diverse karakters worden op die manier ontwikkeld en botsen of harmoniëren. Weergeven
van mensen die mensen nodig hebben om te communiceren, in verbinding en verbondenheid
te beleven met elkaar. (Vera Dedeurwaerderestelt tentoon
in Waterlandkerkje van 1 tot
en met 8 juli 2017, van dinsdag tot zaterdag, van 13 uur tot 16 uur 30).
ELISE LAMOTTE over wie men
schrijft .. dat zij er in slaagt kleur en vorm
in één monumentale kleurgeut tot expressie te laten versmelten, exposeert deze keer uitsluitend portretten, naar levend model. Het zijn
absoluut geen fotos, maar weergaven van emoties, spanningen, ontspanningen,
hoop, geluk, verdriet, pijn, aanvaarding, protest of gelatenheid of
weerspannigheid. De verschillende emoties zijn duidelijk waarneembaar voor wie nauwgezet
de kunstwerken bekijkt.
Bij
schilderen naar model komt al snel het innerlijk van de geportretteerde naar
boven, eenzaamheid wordt weerspiegeld. Elise kijkt achter de schermen. Zij
zoekt de ziel achter het model.
Zij
start met het beschilderen van degelijk papier, daarna wordt het papier
behandeld met een product en daarna tekent zij met houtskool. Haar werken zijn
voortreffelijk, zij haalde reeds verschillende prijzen in binnen- en buitenland
en stelde ten toon tot in Toulouse, in een kasteel op een prachtig domein. (Elise Lamotte stelt tentoon in Waterlandkerkje
van 15 tot en met 22 juli 2017, van dinsdag tot zaterdag, van 13 uur tot 16 uur
30).
Ieza
schakelde over naar wortels. Ze wil creëren
vanuit een natuurlijk gegeven. Een expeditie die leidt tot zelfonderzoek en
bevrijding. De natuur is zuiver, rustig, eenvoudig en triggert de geest naar
een vorm of een beweging in een tak, in een boom enz. De rode draad doorheen de
tentoonstelling zijn wortels in al zijn betekenissen en kronkels. Fascinerend
is het ondergrondse leven dat zij leiden, gesteund door energie. Levensvragen en
denkbeelden worden vertaald door beeldende middelen en zetten de poort open
naar een andere zijnstoestand, gepaard met een zekere struggle for life.
Een
wortelstronk bevrijden uit de grond is geen sinecure, wortels ontbloten,
wroeten, trekken en opgraven is een krachtmeting, gevolgd door de ingreep van
de kunstenaar. De wortels leiden naar een ander leven en creëren irreële
figuren. Deze figuren worden geboren in de geest van de kunstenaar en wandelen als kinderen de deur uit, dartel,
verfrissend en magisch. Behind the thorns, sharp as hell are living soft
creatures with golden hearts and visionary minds.
Verwoord
aan de hand van de notities van Ieza Stroef. (Ieza Stroef stelt tentoon in Waterlandkerkje van 15 tot en met 22 juli
2017, van dinsdag tot zaterdag, van 13 uur tot 16 uur 30).
09-06-2016 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
31-05-2016
't Molentje Deel A Villa Willemarck
De
ondernemingszin in het breedste deel van de NOORDSTRAAT, Villa Willemarck in t
Molentje.
Deel
V-A.
De
Noordstraat Deel XXXVIII.
We waren even afgedwaald van de Noordstraat door de WAK
activiteiten eind april en begin mei 2016, hoewel de Noordstraat toch in de
kijker stond met de prachtige kunstwerken van de WAK deelnemers. Kunstenaars An Vermeulen, Willy Van de Velde, Henriëtte
Fierens en Rita Buysse stelden
ten toon in de etalages van enkele prestigieuze handelszaken in de mooiste en
langste straat van Maldegem, de handelskilometer van weleer. Vele
kunstliefhebbers hebben er een wandeling gemaakt en de prachtige
handelsondernemingen in de Noordstraat herontdekt.
In de laatste aflevering van de artikelenreeks over de
Noordstraat, kwam de huidige woning van Walter
Notteboom en Marie-Madeleine Van den Abeele aan bod, met een beetje
historiek en familiegeschiedenis van biggenhandelaar César Van den Abeele en
zijn familie. Later volgt nog meer historiek als we in de buurt komen van de
handelszaak van het echtpaar Frans Van den Abeele en Clara Matthys.
Na de hoekwoning en het domein van wijlen César Van den Abeele,
zijn familie en zijn nakomelingen, komt de Villa
Willemarck, nummer 214 van Alphonse Willemarck (14 10 1876 -28 05
1930) getrouwd met Leonie Roets (09
05 1879 04 03 1926).
Leonie Roets is vroeg overleden in 1926 (47 jaar), haar echtgenoot Alphonse
vier jaar later (56 jaar) en de oudste dochter Yvonna zorgde verder voor het
gezin. Ze was negentien in 1926 en had een oudere broer en negen jongere broers
en zussen.
De villa was tot in 1970 bewoond door die oudste dochter, Yvonna Willemarck (08 12 1907 20 06 1970). Na het overlijden in
1973 van Godfried Van Haute, haar erfgenaam en echtgenoot werd de eigendom
aangepakt door zijn broers en zuster, verdeeld en werden een vijftal percelen verkocht.
Godfried
Van Haute was geboren op 7 maart 1905 in Reningelst, een dorp in West-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Poperinge, in de Westhoek. Hij is overleden in Orsay (Fr.) op 24 07 1973.
Op de foto vooraan staan rabarberplanten die, ondanks
de zandgrond, welig groeiden want de talrijke gezinsleden waren fervente
kwekers van alle groenten, bessen en fruit.
Alphonse Willemarck (14 10
1876 -28 05 1930) staat uiterst links, naast de smalste wit geschilderde boom, zijn
vrouw (09 05 1879 04 03 1926) staat rechts in de diepte tegen
een staldeur. Als je de foto kan vergroten zie je dat.
Op de oude foto ziet u zes van de elf kinderen van Alphonse en
Leonie, toen ze klein waren. Yvonne staat vooraan met een kind in haar armen.
Vooraan is de villa, achteraan de bijgebouwen ofwel de vorige
woning. Vroeger werd dit wel meer gedaan. De oude woning bleef staan en werd
gebruikt als stalling of opslagplaats en er voor bouwde men een nieuwe
woonruimte.
Villa Willemarck was altijd de aantrekkelijkste woning in dit laatste deel van
de Noordstraat met vooraan en achteraan een prachtige tuin met groenten, bloemen,
bessenstruiken en fruitbomen. De villa staat wat verwijderd van de weg, het
terrein is geslonken maar de villa is er nog maar wordt al jarenlang verhuurd.
Tot in de jaren 70 werd de voortuin verhuurd onder impuls van
Denis Posman tijdens de toen nog populaire
Molentjes kermis in oktober. De autoscooter en bijhorende muziek zorgden
voor dolle pret voor de jeugd van t Molentje en omstreken. Vandaar dat de
betonnen afsluiting voor de villa aan de straat op den duur aan flarden hing,
door het voortdurend afbreken en herplaatsen voor en na de kermis. Later
verhuisden de autoscooters naar de tuin van voerman-kastelein Gerard Ingels in
de Buurtstraat.
ALPHONSE WILLEMARCK (14 10 1876 -28 05 1930) was de bouwheer en de eerste eigenaar
van de villa en was de tweede jongste van veertien kinderen.
De vader van Alphonse Willemarck, noemde Petrus Willemarck (1825) en zijn grootvader Ferdinand Willemarck (1798). Er gaan nog zes generaties voor: Ignatius
(1772), Simon (1729), Dominicus (1699), Laurentius (1673), Martinus (1640), tot de stamvader van alle Willemarcks in
Maldegem: Joannes Willemarck (1613).
Recent
onderzoek leidt de stamboom Willemarck tot in de jaren 1590.
PETRUS WILLEMARCK (1825) was de tweede oudste van negen kinderen: Barbara (1824),
Petrus (1825), Josephus (1827),
Rosalia (1829), Carolus (1831), Paulina (1833), Julius (1834), Paulina (1835)
en Eduardus (1837), afstammelingen van Ferdinand (1798). Paulina wordt tweemaal
vermeld, het eerste kindje (1833) zal vroeg gestorven zijn.
JOSEPHUS Willemarck (1827), de
broer van Petrus had vijftien kinderen van wie de jongste een naamgenoot was
van een andere Alphonse, Alphonse
Willemarck (18 12 1880 08 11 1947), die getrouwd was met Alphonsine Bruneel.
De naamgenoot van de eigenaar van de villa, Alphonse Willemarck
had een belangrijke functie aan de NMBS en was Oud-strijder 1914 1918. Hij
had een dochter Germaine (1903) en
een zoon Robert (1919) Willemarck.
Robert (1919) Willemarck was Politiek Gevangene geweest en werd gehuldigd in de
Nieuwstraat in Maldegem.
Germaine Willemarck was getrouwd met Pierre
Standaert en zij woonden in de Nieuwstraat. Zij hadden twee zonen: Eric en Frits Standaert. Germaine was
aanvankelijk telefoniste maar hield later de winkel open in de Nieuwstraat,
samen met Mariëtte Teirlinck.We vertoeven eventjes in de
Nieuwstraat vlakbij de markt. De huidige Kledingzaak Diffrent
was ooit de stoffenwinkel en grote, hoge woning van Mariëtte
Teirlinck (1927).Mariëtte Teirlinck was afkomstig van
de Edestraat toen nummer 7 op de hoek van het weggetje rechts naar domein
Soenen aan de kapperszaak van André De Groote. Haar vader Cyriel
Teirlinck (16 05 1900) was slager en varkensslachter. Mariëtte
trouwde pas op latere leeftijd, met Richard Vincke uit de Eelveldekalseide en
verkocht haar bloeiende handelszaak. De zaakvoerders van Diffrent startten er
een exclusieve kledingzaak in 1984, meer dan een kwarteeuw geleden.
We gaan eventjes terug naar de vader van Alphonse
Willemarck, Petrus.
PETRUS WILLEMARCK (03 10
1825) trouwdeop 30 juni 1858 met JULIA VAN LANDSCHOOT (10 08 1838) (foto van de dame met lange
oorbellen en juwelen op de zwarte jurk). Van Landschoot is een wijdverspreide
naam in Maldegem en er bestaat een heel uitgebreide en interessante stamboom
van de familie Van Landschoot.
Petrus en Julia hadden
veertien kinderen.
Julia Van Landschoot was de sterke moeder vanMaria
(1855), Charles-Louis (1856) x Julia Stroef, Eduard (1858), Mathilde (1860),
Camillius (1862), Elisa (1863), Theophile (1868), Hortentia (1870), Clementine
(1872), Augusta, Désiré (20 06 1874), Alphonse
(15 08 1876) die elf kinderen had, Henri Willemarck (16 09 1878) die negen
kinderen had en Victor (10 10 1865).
Julia Van Landschoot was dus de grootmoeder van de kinderen van
haar kinderen. Ik tel 42 kleinkinderen
in de stamboom waaronder enkele gekende namen Marcel, Norbert, Yvonne,
Antoinette, Julien, Albert, Omer en Prosper enz. met de naam Willemarck. Van de
vrouwelijke leden van de familie werden geen nakomelingen meer gegeven in de
stamboom opgesteld door Prosper Willemarck,
allicht omdat zij de naam niet verder zetten. .
Julia Van Landschoot,
echtgenote Petrus Willemarck was de betovergrootmoeder van de vele
Willemarckjes die nu nog leven in
Maldegem. Haar achterkleinkinderen hebben nu ook al een gezegende leeftijd en
zijn grootouders of overgrootouders.
De familie Willemarckis een sterk geslacht, velen werden zeer oud.
Met dank voor de info en de
fotos aan De heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de Rostyne, Walter Notteboom,
Louis Posman, Theo de Vreeze, Hubert Savat, Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck,
echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De Clerck-Seifert.
De Noordstraat deel XXXVIII, t
Molentje. Deel V-A.
Alle
artikels i.v.m. 'Talent in Maldegem: kunstenaars en verhalen over de
Noordstraat werden gebundeld en gepubliceerd.
Indien u
interesse heeft kan u het boek halen in de OXFAM WERELDWINKEL, Noordstraat 124,
Maldegem.
31-05-2016 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
30-05-2016
't Molentje Deel B: Petrus Willemarck.
De
afstammelingen van Petrus Willemarck uitde NOORDSTRAAT, t Molentje. Deel V-B.
De
Noordstraat Deel XXXIX.
De
eigenaar en bouwheer van de Villa Willemarck in de Noordstraat wasAlphonse Willemarck (14 10 1876 28 05 1930), vader van Antoinette Willemarck ooit zaakvoerster van de Minima en de Nopri in de Noordstraat, grootoom van Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote van
Rik Van de Rostyne. De vader van Alphonse Willemarck heette Petrus
Willemarck.Vanaf detelling 1866 tot en met telling 1901 staan
Petrus en zijn gezinsteeds ingeschreven
als zijnde wonende in de Noordstraat. Bijna al de nakomelingen Willemarck en
aanverwanten zijn in Maldegem blijven wonen, enkelen zijn uitgeweken en hebben
interessante loopbanen opgebouwd, die komen hier aan bod. De meeste leden van
de familie waren ondernemers die werkgelegenheid verschaften, dus brood op de
plank. Heel veel Maldegemnaars verdienden op die manier hun boterham ter
plaatse en die zijn datnu nog niet
vergeten.
De 14 kinderen van Petrus
Willemarck(03 10 1825) en Julia Van
Landschoot (10 08 1838) waren: Maria, Charles-Louis (05 11 1856), Eduard,
Mathilde, Camillius, Elisa (1864 - 1941), Victor (10 10 1865 19 12 1947), Theophile, Hortensia,
Clementine, Augusta, Désiré (20 juni
1874 17 02 1948,Alphonse (14 10 1876 28 05 1930) en Henri (1878). Henri was de vader van
negen kinderen en de grootvader van Rita
(1946), Monique (1946), Christiana (1952), Guido 1949, Gerda (1948), Nicole
(1949), Magda (1953), Freddy (1958), Liliane(1940), Julien (1949), Freddy
(1949), Eddy (1960), en Walter Willemarck (1956). Vanaf Petrus Willemarck ontwikkelen
zich heel grote gezinnen Willemarck die vertakken tot op heden. Over sommige afstammelingen van Petrus is toch wel wat
beeldmateriaal en informatie en vele Maldegemnaars herinneren zich nog enkele
leden van de familie.
CHARLES-LOUIS WILLEMARCK (05 11 1856)en JuliaStroef (10 11 1866)staan vermeld in de Noordstraat 176 en zij hadden negen
kinderen: Richard (23 06 1890, vlasbewerker), Robrecht (1891) met kleinzonen Robert (1951), Erwin (1955) en Patrick
(1954) Willemarck, Rudolph (02 01 1893, biggenkoopman), Maria (1896),
Helena (04 02 1899, getrouwd met Marcel
Van Maldegem), Florida (02 03 1900 gehuwd metMedard
De Roo (22 09 1892), Maurits (28 05 1901), Paula (09 12 1902), getrouwd met
Clement Heyneman. Afstammelingen De Roo, Van Maldegem en
Heyneman wonen nu nog in Maldegem.
De jongste dochter Augusta (04 08 1905) Willemarck was getrouwd
met Maurice De Lille, uitbater van
herberg-restaurant Gouden Leeuw in de Markstraat.DE GOUDEN LEEUW, nu Markt 16 is een verhaal op zich.
Het restaurant café werd tot 1959 nog uitgebaat door Victor De Lille
(vrijgezel) en het kinderloze echtpaar Maurice De Lille en Augusta Willemarck. De Gouden Leeuw, werd verhuurd in 1959 aan
Roger Verplaetse en zijn echtgenote Adrienne Steyaert (+) en wordt tot op heden
uitgebaat door de dochter van Roger, Christine Verplaetse. Maurice De Lille en
Augusta Willemarck verhuisden naar de Stationsstraat, in de woning waar reeds
jarenlang Schoenmakerij Rico gevestigd
is. Victor en Maurice De Lille heb ik nog ontmoet toen mijn Amerikaanse
nonkel Hector Posman met twee van zijn zonen op bezoek was in Maldegem en zijn
veertien broers en zussen en de afstammelingen
uitnodigde in de Gouden Leeuw in de jaren 60.Toen runden wielrenner Roger Verplaetse en zijn knappe echtgenote
Adrienne Steyaert (+) het café al, maar die twee De Lilles waren er ook. Roger
Verplaetse nam die twee Amerikaanse neven die bij hen logeerden, mee naar
Parijs, terwijl Hector Posman bij zijn veertien broers en zussen op bezoek ging
in Maldegem en de nodige drankkappelletjes deed onderweg. Toen waren in elke
straat van Maldegemverschillende
cafeetjes.
CAMILLIUSWILLEMARCK had twee zonen: Bertrand
(03 07 1890) en vleeswarenfabrikant
Romain (29 01 1893). BertrandWillemarck had twee dochters
Marie-José en Liliane.
De dochter van vleeswarenfabrikant RomainWillemarck en zijn echtgenote Elisa Van Compernolle was Denise Willemarck (27 10 1922) getrouwd
met de grote, knappe Italiaan Pietro Bongiovanni
(Pinerolo 11 mei 1914), allen woonachtig in de Nieuwstraat 55. Pietro en
Denise Willemarck hadden meerdere kinderen: Nadia, Anne-Marie, Mariëlla (+) en
Danilo Bongiovanni. Er waren nog
Maldegemse dames die na de oorlog met een flinke Italiaan trouwden, die hier
gebleven was na het oorlogsgeweld. Toen waren die Italiaanse namen een exotisch
gegeven in Maldegem.
ELISA
WILLEMARCK (27
02 1864 - 19 augustus 1941) trouwde op 8 januari 1891 met Camiel Willems (20 12 1853), een horlogemaker in de Noordstraat,
G407 op de stafkaart, waarschijnlijk woonachtig in het mooie gerenoveerde
handelshuis dat er nu nog staat, schuin rechtover de ingang van het vroegere
Jeugdhuis. Ofwel was Camiel Willems familie van schrijnwerker-beeldhouwer
Arthur Willems, die ook in de Noordstraat woonde.
VICTOR
WILLEMARCK (10
10 1865 19 12 1947) was getrouwd met LEONIE MARIE STANDAERT (29 06 1861 8
mei 1921) op 02 02 1891, Victor was toen 26, Leonie 30. Zij hadden vijf
kinderen:
Albert (3 december 1892 12 12 1972),
Julien (1894 -1996), Prosper (1896), Georgina (1899) en Omer
(1904). Georgina is waarschijnlijk vroeg overleden want later is er enkel
sprake van de vier zonen van Victor Willemarck en Leonie Standaert. Bij de
geboorte van Omer was Leonie reeds 43 jaar oud.
Op de foto staat Mevrouw Leonie
Standaert, zij is best wel een knappe dame met fijne trekken. Ze stierf op 60
jarige leeftijd op 8 mei 1921. Victor was toen 56 jaar en hij hertrouwde op 17
januari in 1923 met Maria Verselder.
Victor Willemarck en Leonie
Marie Standaertwoonden in de
Noordstraat 101, met als buren Barbara
en Judith De Candt, August, Emma en
Camiel Blomme en Weduwe Blomme Teirlinck nummer 107, voorouders van Louis en LodeBlomme. Verder waren de buren: Sigarenfabrikant
Eduard Van Hecke (1848) De Candt
nr. 107 of 111, Amelie en Marie De Cuyper, verzekeringsagent Honoré De Brée (30
12 1872) - Van den Abeele nummer 115 en August Roels Cuelenaere, Edmond en
Sidonie Borgonjon, August Spelier, K. De Baere, Felix De Baere, K. Van Daele,
Arthur Willems - Gillis, Désiré De Baere (1878) en Emma Versluys nr. 133
voorouders Huyze De Baere, Weduwe Bekaert - Van Rie, Karel Ronse - Verstuyf,
Alois Verstrynge - Veerman, De Smet - Standaert, Ferdinand Van Moffaert -
Standaert, Weduwe Braet - Cuelenaere, Alois Meneve Roets enz.
Op
de fotos ziet u het gezin van Victor Willemarck en Leonie Marie Standaert (29
06 1861 8 mei 1921). Op de eerste foto het echtpaar Victor Willemarck, Leonie
Standaert en drie knappe zonen Julien, Prosper, Omer met als inzet links de
oudste zoon: Albert Willemarck (3 december 1892 -12 december 1972) die toen frontsoldaat was
aan de IJzer.
Op de tweede foto staat
het gezin van Victor na het overlijden van Leonie Standaert op 8
mei 1921. V.l.n.r.:
Prosper, Albert rechts staand, Julien, Omer en vader Victor Willemarck,
zittend.
%%%FOTO6%%%
%%%FOTO7%%%
Tot zover de herinneringen van enkele kinderen van Petrus
Willemarck.
Met
dank voor de info en de fotos aan de Heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de
Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Theo de Vreeze, Hubert Savat, Erik
Blomme van het Archief Maldegem, Jacky Lazoen (Klapper 1950), Mevrouw
Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw Katrien De
Clerck-Seifert.
De Noordstraat deel XXXIX, t
Molentje deel V-B.
Alle
artikels i.v.m. 'Talent in Maldegem kunstenaars en beschrijvingen van de
Noordstraat van weleer, werden gebundeld en gepubliceerd.
Indien u
interesse heeft kan u het boek 'Talent in Maldegem halen in de OXFAM
WERELDWINKEL, Noordstraat 124, Maldegem.
30-05-2016 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
De veertien kinderen van Petrus Willemarck (03 10 1825) en Julia
Van Landschoot (10 08 1838) waren:Maria,
Charles-Louis, Eduard, Mathilde, Camillius, Elisa (1864 1941), Victor,
Theophile, Hortensia, Clementine, Augusta, Désiré,
Alphonse en Henri. Charles-Louis (1856), Camillius (1862), Elisa (1864 - 1941) en Victor (1865 1947) kwamen reeds aan bod, nu
volgt:DésiréWillemarck (20 juni
1874 17 02 1948).
Het is het verhaal van een dynamisch ondernemer, zoals iedereen
er wel enkele kent, met dit verschil dat Désiré en zijn gezin wel zwaar
beproefd werden doorheen de jaren.
Wij beseffen niet altijd hoe verwend we worden in Maldegem, in
het Westen door de gezondheidszorg. Honderd jaar geleden stierven heel veel
kinderen en jonge mensen bij gebrek aan de nodige medicijnen. Je kan je
afvragen hoe de ouders en het gezin omgingen met die kinderdoodsklokken. Je
voelt ook mededogen met hen die nu nog leven zoals wij honderd jaar geleden.
Hoe de mensen in de Derde Wereld overleven, met weinig middelen en beperkte
gezondheidszorg, dat beseffen wij niet altijd. Mensen die overeind krabbelen
als hun kinderen genadeloos worden afgemaakt in verwoeste dorpen en steden in
oorlogsgebied. Je wordt er stil van, bij al dit verdriet.
Désiré Willemarck was een Maldegems ondernemer en had veel
arbeiders in dienst, die in hun eigen dorp, Maldegem, hun brood verdienden. Hij
had een groothandel in varkens. De varkens werden uitgevoerd tot in Londen met
de trein, wat toen toch een hele onderneming was, begin en verloop vorige eeuw.
Désiré was afkomstig van de Noordstraat maar woonde
in de
Stationsstraat 57, waar later het accountantsbureau
van Germain Vrielynck en August Standaert, boekhouding en fiscaliteit
gevestigd werden. De heren Vrielynck-Standaert waren Accountants
(NCAB), verzekeringsagenten (Verzekeringskantoor
van t Meetjesland) en hadden een sociaal secretariaat (VZW Sociale Werkgeverscentrale). Het
kantoor was aanvankelijkgevestigd in
het Peurkenof de Edestraat, later in
de Mevrouw Courtmanslaan en nadien in de Stationsstraat
57. Het kantoor fiscaliteit, boekhouden en verzekeringen wordt nu nog
verdergezet door de twee zonen van August Standaert, Geert en Godfried Standaert.
Het Boekhoudingskantoor
Standaert is een prachtige patriciërswoning, van binnen en van buiten
afgewerkt met eerbied voor het verleden. Het gaat om een statig oud herenhuis,
met telkens twee vertrekken achter elkaar, gescheiden in het midden door een
smalle gang met trap. Deze mooie kamers met hoge plafonds en brede houten
deuren vloeien naar de koepel of veranda achteraan over de hele
breedte van de eigenlijke woning. De matglazen ramen met zacht invallend
licht gaven vroeger waarschijnlijk zicht op detuin en bijgebouwen.
Samen met zijn eerste echtgenote Livina Louise Marie Van de Genachte (22 09 1873 - 09 1924) had
Désiré drie kinderen: Omer Willemarck (1900),
Alix Willemarck werd geboren op 05
11 1901 en is overleden op 15 juni 1928, nauwelijks 27 jaar. JeanneWillemarck werd geboren op 14 02 1906 maar zij stierf op 13 mei
1922, amper zestien jaar oud. Omer werd niet meer vermeld op de rouwbrieven van
zijn ouders, dus waarschijnlijk stierf hij ook als kind.
Penicilline was nog niet voorhanden en vroeger stierven veel
kinderen en jonge mensen. Twee kinderen, misschien drie in één gezin die heengaan,
was zeer waarschijnlijk ontzettend zwaar om dragen. Moeder Livina Van de
Genachte stierf in september 1924, zij
was pas 51. Bij haar overlijden had zij nog één kind van de drie, Alix, die
dan ook gestorven is vier jaar later.
Désiré Willemarck hertrouwde na het overlijden van zijn eerste
echtgenote in 1924, vier jaar later, op
29 september 1928 met Raphaelle De
Coeyere. Hij was toen al 54 jaar maar best nog een knappe man. En zijn twee
dochtertjes, waarschijnlijk ook zijn zoon Omer uit het eerste huwelijk waren al
gestorven.
Er werd toch uitgebreid feest gevierd op de huwelijksdag van
Désiré en Raphaëlle, Désiré bleef moedig en toekomstgericht.
Het menu op het
huwelijksfeest luidde als volgt:
crème d aspergesoep, huwelijksbootjes, tarbot met aardappelen
en botersaus, filet met groenten krans, tong met tomatensaus, kip met salade en
mayonaise en als dessert, fruit, pralinen en pasteigebak . zes gangen en een
nagerecht Vroeger werd er getafeld van s middags tot s nachts.
Désiré Willemarck (20 juni 1874 17 02 1948) en Raphaelle De
Coeyere hadden opnieuw drie kinderen:
Antoon
(1930), Alix (1931) en Jeanne
Willemarck (29 10 1935 11 april 1985).
De twee jongste kinderen uit het tweede huwelijk hadden dezelfde
namen als de twee overleden kinderen uit het eerste huwelijk. Raphaëlle had
respect voor het leed van haar echtgenoot. De tweede Jeanne Willemarck stierf
op 50 jarige leeftijd in de kliniek Maria Middelares op 11 april 1985. Het bidprentje
vermeldt ook het woonzorgcentrum Sint-Bernardus in Bassevelde, ofwel verbleef zij daar, ofwel werkte zij daar.
Het bidprentje van Desiré Willemarck spreekt over oneindig hard
werken en heel veel verdriet, dat is de droevige boodschap die hij gaf aan zijn
kinderen bij zijn overlijden.
Op de fotos: Désiré en zijn tweede echtgenote Raphaelle De Coeyere, de andere fotos
tonen zijn kinderen voor het mooie huis Stationsstraat 57 en achteraan in de
tuin aan de veranda.Alix en Antoon worden nog vermeld op zijn bidprentje, dus was
zeer waarschijnlijk was ook de oudste zoon Omer uit het eerste huwelijk vroeg
overleden. Van de zes kinderen van Désiré Willemarck heeft Antoon Willemarck een nageslacht: Martine (1956) en Patrick (1959) Willemarck. Het nageslacht van de
meisjes Willemarck werd niet vermeld in de stamboom omdat zij de naam niet
verder zetten allicht.
Met
dank voor de info en de fotos aan de Heren Rian Crul (stamboom), Rik Van de
Rostyne, Walter Notteboom, Louis Posman, Theo de Vreeze, Jacky Lazoen (Klapper
1950), Hubert Savat, Erik Blomme van het Archief Maldegem, Geert Standaert,
Mevrouw Marie-Jeanne Willemarck, echtgenote Rik Van de Rostyne en Mevrouw
Katrien De Clerck-Seifert.
De Noordstraat deel XXXX, t
Molentje deel V-C.
Alle
artikels i.v.m. 'Talent in Maldegem kunstenaars en beschrijvingen van de
Noordstraat van weleer, werden gebundeld en gepubliceerd.
Indien u
interesse heeft kan u het boek 'Talent in Maldegem halen in de OXFAM
WERELDWINKEL, Noordstraat 124, Maldegem.
29-05-2016 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
30-04-2016
Els STEVENS fotografeert 't Molentjesfeest, Maldegem.
MOLENTJESFEEST,
NOORDSTRAAT MALDEGEM, 10 juli 2016.
De beelden die fotografe ELS STEVENS maakte van het Molentjesfeest
in de Noordstraat, Maldegem op 10 juli spreken voor zich.
Klik op de link en u kan zien
dat Vlaanderen feest, in dit geval t
Molentje feest opnieuw een voltreffer was.
Jong, heel jong, tieners,
jeugd, ouders, grootouders, de jonge en de oudere generaties van de wijk t
Molentje in Maldegem hadden een hele dag een stralende zon, een lekkere en
uitgebreide BBQ, frisse drankjes bij de vleet dank zij het dynamisch Molentjesteam
rond PETER VAN HECKE (VLD) die een hele dag, de bewoners van t Molentje
bedienden en entertainden met de GLIMLACH.
Jong en oud verbroederden,
wisselden herinneringen uit en zongen mee met de liedjes uit de oude en de
nieuwe doos in de prachtig versierde zaal. Peter Van Hecke sprak een
dankwoordje uit aan de vele sponsors voor de onovertroffen tombola.
Hij bracht ook DENIS POSMAN,
de ziel van Molentjeskermis van weleer hulde en dankte de echtgenote van Denis
Posman voor haar aanwezigheid aan de festiviteiten. De foto van Denis stond ten
toon in de eetruimte, een stil eerbetoon aan de organisator van het feest
comité t Molentje van weleer.
Het spreekt vanzelf dat achter
dit vlot, feilloos georganiseerd feest, een enorm goed lopend team achter zat,
dat urenlang vergaderd en gewerkt heeft om van die dag een spetterend
Bourgondisch-Vlaams feest te maken. Want sfeer was er. Grote parasols op het
zonnig terras, een glanzende en versierde eetzaal, een vlotlopende bar, een smakelijke
BBQhoek, stemmige muziek, speelruimte en springkasteel voor de kinderen in het
Sint-Annapark.
Proficiat aan de
organisatoren, zij hebben een prachtig feest gerealiseerd en heel wat mensen een
blije, zonnige en unieke feestdag bezorgd.
Wie meer wil weten over de
geschiedenis van t Molentje leest:
Boek II : NOSTALGIE NAAR HET LEVENDIGE DORP.
Herinneringen aan Moerhuize, Broekhuize, de Rapenbrugstraat, het Molentje en de
Noordstraat in Maldegem.
Biografie, herinneringen en stambomen van de
families Cochuyt, Colmann, Van de Straete en Van de Velde.
Boek III : MOORDEN IN t MOLENTJE, is een
misdaadverhaal.
dat zich afspeelt in het mooiste restaurant in de
wijk t Molentje in Maldegem. Dit landelijk dorp in Oost-Vlaanderen
wordt opgeschrikt door een reeks verontrustende sterfgevallen. Oudere mensen
sterven schijnbaar een natuurlijke dood, maar de frequentie stijgt plots
onrustwekkend. De speurders starten met het onderzoek maar zij staan voor een
reeks ogenschijnlijke onoplosbare moorden
Boek IV: Talent in Maldegem,
is een samenvatting van ondernemings- en artistiek talent in Maldegem, met een
beschrijving van de Noordstraat van weleer.
Alle artikels i.v.m. de Noordstraat werden gebundeld en gepubliceerd.
Indien u interesse heeft kan u de boeken halen in de OXFAM WERELDWINKEL,
Noordstraat 124, Maldegem, op woensdagnamiddag van 14 - 17 uur, of zaterdag van
10 tot 17 uur.
30-04-2016 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
29-04-2016
Terugkomdag Inst. Zusters Maricolen 1966 2016
De Terugkomdag InstituutZusters Maricolen
op 25 juni 2016
was een overweldigend succes.
Eind juni 2016 was
het 50 jaar geleden dat een groep meisjesleerlingen afstudeerden aan het
Instituut Virgo Sapientiae, Zusters Maricolen, Markt 15, Maldegem. Alle
leerlingen van de toenmalige vierdes (1960 1963), de Wetenschappelijke B en
de Economische (1963 1966), hun oud-leraars, met of zonder partner waren
welkom op de reünie, georganiseerd door de directies van het Instituut
Zusters Maricolen voor de vijfde keer.
Een halve eeuw geleden was er amper sprake van
een gemengde school, meisjes en jongens werden streng gescheiden in openbare
gelegenheden, kerk, jeugdbeweging, jeugdkampen, sportclubs, school, zwembad,
begeleide bioscoopbezoeken, reizen enz. .
Het Instituut Virgo Sapientiae van de Zusters
Maricolen was een meisjesschool tot 1978, hoofdzakelijk begeleid en
onderwezen door dynamische en strenge religieuzen, de Zusters Maricolen en
vrouwelijke, ongehuwde leerkrachten. Het aantal
meisjes dat toen mocht of wilde verder studeren was nog niet zo hoog als nu. Hogeschool
en universiteit waren toen ook niet evident voor meisjes, de meesten zochten en
vonden werk bij de vele zelfstandigen in Maldegem en omstreken tijdens en na
het middelbaar onderwijs.
Terwijl nu meer dan 750 leerlingen les volgen
in het Instituut Zusters Maricolen waren er in de jaren zestig ongeveer 200
meisjes die humaniora volgden en min of meer 200 meisjes die beroeps- of
technische richting volgden in het Sint- Jozefsinstituut in hetzelfde klooster.
De 200 jongens van het Sint-Vincentius college kwamen er geleidelijk bij vanaf
1978. In 1981 met het V.S.O. maakten de meisjes van de technische en
beroepsschool deel uit van de schoolgemeenschap op de markt. De leerlingen
waren toen ook niet alleen afkomstig uit Maldegem, maar uit alle randgemeenten
en verbleven op internaat onder leiding van Zuster Soeur Marie - Christine. Nu
worden ze gebracht per wagen en komen met het openbaar vervoer. Pas vanaf 1962 werden enkele jonge, mannelijke
leerkrachten, Maurits Van Zele, André Maes, Laurent Osaer, Louis Van de
Straete, Frans De Clercq, Florent Borgonjon, Eric Wille, Eli Union, François
Van Gool, Jan Leemans, Herman Verhaegen, Herman De Laender enz. gedoogd in de
meisjesschool en op handen gedragen door het vrouwelijk geslacht.
Deze apartheid belette de meisjes
niet om veel plezier te maken tussen, voor en na de lessen, er werden
vriendschapsbanden gesmeed die zelfs na al die jaren hun glans niet hebben
verloren. Van mensen die je hebt gekend in je kind- en jeugdjaren houd je een
speciale maar vooral een blije herinnering over. Iedereen kende elkaar op de school. De grote van de Hogere Cyclus
gingen vriendschappelijk en hulpvaardig om met de kleintjes van de Lagere
Cyclus. De partners hadden al een plaatsje in de meisjesdromen. Allen verlangden
een lang en gelukkig leven. Het leven lachte iedereen vrolijk toe.
Na een rondgang aan de school door de heer directeur
P. Remmerie, werden de oud leerlingen een drankje en een hapje aangeboden door
de schooldirecties van het Instituut Zusters Maricolen in
de vroegere kapel met mooie glasramen, nu moderne polyvalente zaal. Waar vroeger veel
gebeden en gebiecht werd, was er feest! Ludwina De
Busscher en Magda Van den
Hauwe namen deel aan de ontvangst op de school.
In het welkomstwoordje
door oud-leerkracht Laurent Osaer werden de medeleerlingen die heengingen
vernoemd: Erika De Windt, Greta Raeman en Lucrèce Defreyne. Aan Ghislaine De Vuyst, die er zo naar
had uitgekeken maar er niet meer kon bij zijn, werd een kaartje bezorgd met een
dikke knuffel van de klasgroep.
Daarna ging het richting Huyze De Baere om
gezellig bij te praten.
Nadia Bongiovanni, Florine Coppejans, Christine Cockhuyt,
Arlette De Prest, Emmy Melens, Annemie Van Hoorickx, Annie Cromheecke, Lucrèce Bauwens, Caroline Heysse, Anita Lamotte, Hedwige De Busscher, Louisa Ballegeer,
Maria
Deleyn, Geertrui
Baert, Marianne Posman en de oud leerkrachten, Laurent Osaer
(Nederlands, Engels, Duits), Frans De Clercq (Frans) en Louis Van de Straete (boekhouden
en economie) vormden een hele groep mensen die verheugd waren elkaar terug te
zien, om een halve eeuw en soms meer, bij te praten. In een mum van tijd was er
een vrolijke sfeer zoals vroeger in de klas, tussen de lessen, op de
speelplaats, voor en na school. Het bezoek aan het Instituut
Zusters Maricolen, Markt 15 Maldegem na een halve eeuw, de verzorgde receptie in de kapel,
het gezellig tafelen in het sfeervol interieur in Huyze De Baere, het hartverwarmend
weerzien waren de beste ingrediënten voor een grandioze dag.
29-04-2016 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
27-04-2016
Amerikanen in Maldegem.
HARTVERWARMENDE ONTMOETING
van de FAMILIE MARTENS-DHOORE:
DE DOCHTER van Annie MARTENS EN DE KLEINDOCHTERS van Marcella DHOORE uit Amerika,
ontmoetten, neven nichten en vriendinnen van hun moeder en grootmoeder in Maldegem.
%%%Foto1%%%
27-04-2016 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
26-04-2016
Richard MARTENS - Marcella DHOORE en de V.S.
DRIE
AMERIKANEN, Lee en Michele Dettmann
Richardson van Los
Angeles, Californiaen Bobbie Bickford, Iowa,
KOMEN NAAR MALDEGEM
om familieleden van hun
grootouders MARCELLA DHOORE en RICHARD MARTENS te begroeten.
Drie Amerikanen, Lee en Michele
Dettmann Richardson van Californiaen Bobbie Bickford, van Iowa,zijn op zoek naar nazaten van MARCELLA DHOORE en RICHARD MARTENS en hopen hen te ontmoeten op 30 augustus 2016, van 15
uur tot 16 uur in De Gouden Leeuw, rechtover hetvoormalige café-hotel-restaurant
Botermarkt, Marktstraat, nummer 36, Maldegem, heden flatgebouw met kantoor
RANDSTAD.
Hun
grootmoeder Marcella Dhoore (24 januari 1908) baatte samen met haar
echtgenoot Richard Martens (6 juni 1901
18 november 1937) het café-restaurant-pension Botermarkt uit in de
Marktstraat 36 Maldegem, telefoon nummer 143, met groot afgebakend terras,
versierd met bloemenkorven en een houten kelner die t menu aanbood. Bieren
Aigle Belgica (gebrouwen van 1928 tot 1970) en Koningsbronnen werden er
aangeboden, toen spuitwater nog een delicatesse was. Nu is de Botermarkt een
stijlvol appartementsgebouw met onderaan kantoor RANDSTAD nummer 33, eigendom
van Christine Verplaetse en Bart De Baets de uitbaters vanhet historische pand De Gouden Leeuw er
rechtover, Marktstraat 16. Verder naar de hoek toe volgen t Wit Peerd en
(nu residentie) De Grand Café, resp. nummers 31 en 29.
De
Amerikaanse familieleden kijken er naar uit het geboortedorp Maldegem, van hun
moeder en grootmoeder te bezoeken. Jarenlang hoorden zij de vele
geromantiseerde verhalen van hun oma MARCELLA
DHOORE en van hun moeder ANNIE
MARTENS over Maldegem, de familie en de vriendenkring.
Oma Marcella
Dhoore hertrouwde na het smartelijk ongeval in 1937 van haar echtgenoot Richard
Martens, met een Amerikaanse G. I.soldaat
GI.
THEODORE (TED) JAYNES, die zij nareisde na de oorlog samen met dochter Annie
Martens.
Nooit zijn beide dames hun vaderland en hun
geboortedorp vergeten en de 67 nakomelingen van Marcella Dhoore zijn goed op de
hoogte van hun Vlaamse roots en de voorgeschiedenis, de geschiedenis van de
BOTERMARKT, Markt 36 Maldegem .
Het zou enorm inspirerend zijn moesten
defamilieleden MARTENS - DHOORE hier in
Maldegem de Amerikaanse nakomelingen van Marcella Dhoore en Richard Martens
eventjes komen begroeten bij een drankje op 30
augustus 2016, om drie uur bij Christine Verplaetse en Bart De Baets in De
Gouden Leeuw, rechtover hetvoormalige
hotel - restaurant de Botermarkt, Marktstraat 36 (1931), Maldegem, heden
flatgebouw met kantoor RANDSTAD.
Op de fotos het echtpaar Marcella
Dhoore en Richard Martens, de
Botermarkt in volle glorie, de Amerikaanse kleindochters en Marcella Dhoore.
Wie de volledige voorgeschiedenis en de stamboom
Martens Dhoore nader wil bekijken, surf naar: http://www.Marianne Posman en
Maldegem in de kjker.be
Hij was de zoon van Camiel Martens , geboren te Eede op 6
maart 1862 en Stéphanie Van Bellegem
,geboren te Middelburg op 7 januari 1863. Er waren 10 kinderen in dit gezin,
allen geboren in Maldegem.
Andreas Martens, geboren op 14 september 1888.
Augusta Martens , geboren op 22 oktober 1889.
Malvina Martens , geboren op 2 augustus 1892.
Helena Martens , geboren op 4 maart 1894.
Maurits Martens , geboren op 6 oktober 1896, gehuwd
op 16 februari 1926met Clara Van Rie.
Ze hadden drie kinderen, m.n. Frida, André en Georges Martens. Ze woonden in de
Brielstraat.
Adolf Martens sigarenfabrikant, geboren op 15 juli
1899 , gehuwd op 7 april 1926 te Gent met Anna Roegiers. Ze hadden vier
kinderen, m.n. William, Antoine (Tony), Jacques en Michel Martens (Moerkerke).
Ze woonden in de Nieuwstraat 37. Tony Martens (1934) was postbediende, getrouwd
met Yolande Rieberghe (1934) uit de Brielwegel. De sigarenproductie bracht
welstand. Adolf werd meteen de voogd
van Annie Martens bij overlijden van haar vader Richard Martens.
De
tweelingbroer van Adolf, Alfons Martens , geboren op 15 juli 1899 , gehuwd op 16
februari 1926met Martha De Zutter. Ze
hadden drie kinderen, m.n.: Flora, Diana en Eric Martens. Ze woonden in de
Noordstraat. Diana Martens is getrouwd met de kunstschilder Nestor Martens uit
de Nieuwstraat. Hoewel ze dezelfde naam hebben, waren Nestor en Diana geen
familie.
Richard Martens (6 juni 1901 18 november 1937) is overleden op 18 november 1937 in een auto-ongeval inRuddervoorde. Hij werd begraven op 23 november
1937 onder grote belangstelling. Hij was lid van de BVOS en talrijke
Vlaamsgezinde leden waren aanwezig. Verder had Richard nog twee zussen:
Laura Martens , geboren op 16 februari 1903en
Ida Martens , geboren op 23 juni 1910
Rond de eeuwwisseling was
het adres van Camiel Martens in de Bloemestraat, later wijzigde dit naar de
Noordstraat waar Camiel Martens zich specialiseerde in het maken van sigaren.
Opmerkelijk is dat
Camiel Martens prachtige huizen liet optrekken voor hem en zijn kinderen Huizen
Martens naast de huidige juwelierszaak Vanparrys in de Nieuwstraat, die er nu
nog staan, 80 jaar later, erfgoed als het ware. Adolf Martens en Alfons Martens een tweeling bouwden samen de sigaren
uit en Adolf startte later de handelszaak, RAP en REIN.
Daarvoor verkochten zij het huis
Juwelen Vanparrys om de nieuwe zaak te kunnen opstarten. Het huis Juwelen
Vanparrys was eigendom van degrootouders van de Maldegemse ELS MARTENS, verpleegkundige uit de
Stationsstraat, maar werd verkocht om de zaak Rap en Rein te bouwen.
Het eerste beroep van zoon Richard Martens was het
vervaardigen van sigaren, later wijzigde zijn beroep naar handelsreiziger dat
hij combineerde met het uitbaten van hotel-restaurant Botermarkt.
Martens
Richard trouwde metDhoore Marcella, op31 aug 1929. Hun naaste buren zijn in 1931, D'Aubioul Frans op nr.
42 gehuwd met Ivonna De Smet. De nr. 38 en 40 zijn dan twee woningen tussen de
Botermarkt en de Grand Café. De
familieMartens woonde altijd op de
Marktplaats, eerst in nummer 34 en vervolgens in nummer 36 waar Richard Martens
en Marcella Dhoore ook introkken na hun huwelijk, samen met hun dochter Annie Martens, geborenop 19 november 1929 (+ in 1965).
Marcella Dhoore is geborenop 24 januari 1908.Zij was de dochter van Edmond Dhoore (geborenop 10 december 1869) en Sophie Gobeyn (geborenop 12
maart 1868 - 1921). Sophie Gobeyn stierf toen Marcella amper 13 jaar oud was,
en samen met haar vader runde zij de Botermarkt. Marcella Dhoore had een broer
en een zus:
Camiel Dhoorewerd
geboren op 5 juli 1901en is vroeg
overleden nl. op 24 december 1937 en
Clarisse Dhoore , geboren op 11 januari 1904 , gehuwd op 30 maart
1932 te Sijsele met Alois Van Reybrouck.
Ze hadden drie kinderen,. Bertha, Georges en Richard. Ze woonden te Donk.
Na het overlijden van Richard Martens (in 18
november 1937, kwamen Marcella samen met haar dochtertje tot rust op het
platteland. Toen Marcella besloot om terug aan het werk te gaan, begon de
oorlog en brachten moeder en dochtervele nachten door in een kelder in de buurt van het restaurant-hotel in
het centrum van Maldegem.Maldegem was
bezet door de Duitsers tijdens de oorlog en op het einde, toen de Duitsers
werden verdreven was een deel van maldegem oorlogsgebied.
Tenslotte besloot Marcella een zaak te
beginnen in Gent. Zij en haar dochter trokken naar Gent met de steun van de
broers Martens van haar overleden echtgenoot.
Het is daar waar zij een Amerikaans
soldaat GI. Theodore (Ted)
Jaynes, leerde kennen met wie zij
trouwde. Samen met haar dochter Annie
Martens volgde Marcella haar Amerikaanse echtgenoot, alsMarcella Jaynes , eerst naar Duitsland, Bremerhaven
daarna naar de Verenigde Staten. Zij kwamen aan in New
York en trokken dan verder naar Teds thuisland, Waterloo Iowa.
Marcellabegon te werken in Florida en startte een eigenrestaurant gefinancierd door een zekere Mr.
Tunick in Davenport Iowa. Iedereen bewonderde haar werkkracht en lust, omdat
zij als, anderstalige in een vreemd groot land een bloeiende zaak kon
verwerven.
Annie Martens volgde een verpleegsteropleiding en trouwde met een neef van haar
stiefvader, Jean W. Richardson in 1951.
Ze hadden 9 kinderen Lynn, Linda (Jorgensen), Greg, Gary (overleden op
zee), Eric, Jannine (Daniel), Genevieve (Beller), Lisa (Bickford) en Michele (Dettmann Richardson, de persoon
die dus Maldegem komt bezoeken. Michele Dettman heeft haar moeder Annie
Martens nooit gekend want die stierf bij haar geboorte in 1956. Ondanks het
vroege overlijden van moeder Annie Martens zijn al haar kinderen goed
terechtgekomen, ze werden computerdeskundigen, apothekers, ingenieurs,
artiesten enz . Marcella DHOORE heeft 67 klein- en achterkleinkinderen in de
V.S., die het allemaal goed stellen.
DE BIJEENKOMST WORDT EEN SUCCES:
ERNA LAMPO (°1931), echtgenote ROBERT BAELE (88 jaar), Gidsenlaan was de beste vriendin van Annie Martens, voor en tijdens de oorlog. Marcella Dhoore, weduwe van Richard Martens, was intussen verhuisd naar de woning naast Domein Soenen (nu notaris De Rop). Het huis werd intussen afgebroken en vervangen door een appartement. Rosa Van Poucke had er even verder een geheim cafeetje.Erna heeft de beste herinneringen aan Annie Martens. Zij liepen school bij de Zusters Maricolen en verbleven er onder de hoede van Moeder Alberta en Zuster Gudula, de nicht van Moeder Alberta. Erna Lampo herinnert zich Marcella Dhoore als een heel strenge dame. Annie Martens was een heel braaf meisje. Erna en Annie mochten samen spelen op de slaapkamer, niet in het restaurant.
Jenny Neirynck, zus van Marc en Janvier was ook een hartsvriendin van Annie Martens. Zij heeft jarenlang gecorrespondeerd met Annie. Annie was niet altijd gelukkig in Amerika. Haar moeder woonde ook heel ver weg. Annie had veel heimwee naar Maldegem maar telkens als ze besloot eens naar Maldegem terug te komen was ze in verwachting zegt Jenny. Wat waarschijnlijk waar is. Annie had negen kinderen en bij de geboorte van de jongste Michèle, stierf zij.
Tony Martens, zoon van sigarenfabrikant Adolf Martens zal ook van de partij zijn, samen met zijn echtgenote Yolande Rieberghe, die jarenlang kokkin was in het Rustoord, toen nog onder leiding van Zuster Elisabeth. Adolf Martens was de broer van Richard Martens, dus de overgrootoom van Michele. Tony is dus haar neef.
De dochter Els Martens, verpleegkundige zal even langs komen met haar drie knappe zonen. Achternichtje dus. Haar broer PeterMartens komt ook begroeten.
De broers van Tony werden verwittigd en misschien komen er enkele even begroeten. De oudste broer Willy is overleden. De weduwe van Willy was er. De broers Jacques en Michel (Middelburg) komen langs. Allen werden geboren jaren 30 dus zij hebben een gezegende leeftijd bereikt. Het is wel vriendelijk dat zij een poging willen doen om de jongste dochter Michele, van Annie Martens, te komen begroeten.
Angèle Van den Abeele, echtgenote van Willy Dhoore komt waarschijnlijk ook.
Zij is de oma van JOLIEN DHOORE, bronzen medaille van Olympische Spelen 2016.
Willy Dhoore was de zoon van Cyriel Dhoore, uitbater van café De Krone in Donk, , Zijn moeder, Sophie Gobeyn was de zuster van Louis en Edward Gobeyn. Cyriel Dhoore was een kozijn van Marcella Dhoore. Hun vaders waren broers.
Angele Van den Abeele, was uitbaatster van TEXACO, Kattenhoek.
Nog een weetje: de Botermarkt werd afgebroken, vervangen door de Bank ASLK, opnieuw afgebroken en nu is het Randstad.
Georges en zijn zus Maria Gobeyn komen Michele en haar familie begroeten. Marcella Dhoore is geborenop 24 januari 1908.Zij was de dochter van Edmond Dhoore (geborenop 10 december 1869) en Sophie Gobeyn (geborenop 12 maart 1868 - 1921). MARIA GOBEYN HEEFT EDMOND GOED GEKEND. Maria is de moeder van Katrien, Gino, Dirk en Chantal De Brabander.
25-12-2015 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
15-08-2015
Molentje. Deel IV.
De
ondernemingszin in het breedste deel van de NOORDSTRAAT, t Molentje
Deel
IV.
De
Noordstraat deel XXXVII.
We
startten op de hoek van t Molentje met Het Molentjesplein, Huize Ryheul en enkele
andere woningen. Nu komen we halverwege de linkerkant van t Molentje.
In
nummer 188 woonden André (°1898) Lazoen, echtgenoot van Alice Hutsebaut, de oudersvan Cécile Lazoen,getrouwd met
garagehouder Firmin Blomme (°1935) die rechtover Krugermotoren een handelszaak
hadden in nummer 243. Firmin Blomme had nadien een garage in de Kleine
Buurstraat. André Lazoen was een gekend fietsenmaker. André was de oom
van Jacques Lazoen en afkomstig van het huis juist naast de dagbladhandel t
Hoekske of t Hoekje. De grootouders woonden langs de kant van de Molenberg.
Dan
volgde in nummer 190,Bakker Camiel
Martens - De Jaeger,die twee zonen had,
Janel en Etienne, een onderwijzer en een directeur van de lagere school. Er
waren heel veel bakkers langs de Noordstraat en blijkbaar konden zij allemaal
goed hun brood verdienen, hun gezin onderhouden en hun kinderen laten studeren.
Bakkers hebben een lastige job want de klanten willen vers brood, dus alles
moet s nachts gebakken worden . De warme bakkers in Maldegem centrum zijn
aanzienlijk uitgedund, en daar waar er nog een bakker is, staan de mensen tot
op de straataan teschuiven Kruidenierszaken en dagbladhandels
voorzien vaak in de noden van de mensen en bieden ook een assortiment brood en
gebak aan.
Nummer
192 was de ouderlijke woningvan Liliana Wyffels (°15 04 1931), onderwijzeres
bij de Zusters Maricolen en dochter van de Nederlandse buschauffeurAugust Wyffels en van de kleermaakster Livina Van Landschoot. Lilana Wyffels is redelijk laat getrouwd met
Marcel Schoonooghe uit Assebroek en
zij hadden een zoon Peteren een dochter
Nathalie, twee knappe jonge mensen.
Livina
was de tante van Maria Van Landschoot, de moeder van Rita De Ceuninck, uit
Kleit. Rita mocht er in de winter haar boterhammetjes gaan eten. Heel veel
kinderen van het platteland hadden familie in het centrum waar ze altijd welkom
waren om iets te eten en zich te verwarmen. August Wyffels en Livina Van
Landschoot huurden voordien het huis waar vroeger de
kapper en parfumerie van Meneve was.
Dit
huis van Liliana Wyffels is nu bewoond door Lise-Anne Dobbelaere en
haar echtgenoot Richard. Zij kochten het huis van de
ouders van Liliana Wyffels.
Devader van Lise-Anne was André Dobbelaere (°30 03 1920), de
broer van meester Omer Dobbelaere (°13 08 1905) die getrouwd was metMaria Van Hulle. Later heeft hun zoon lang
les gegeven, in de Broederschool, Meester Marnix. De moeder van Lise-Anne
Dobbelaerewas Cécilia Verstraete uit
Eeklo. Ze woonden in de Vakekerkweg, 10.
Op de hoek in nummer 194 was het café DE VOERMAN en de woning van
voerman GerardINGELS, vader van Julien
(°1934), Marcel Ingels (°1939), Yolande, Etienne, Adelin (overleden op 18 jarige
leeftijd), Marie-Louise en Eric. Op het terrein achter hun café stond een autoscooter tijdens de
kermis.
De zoon van Gerard, Marcel Ingels eveneens voerman kocht in de
jaren zeventig de Villa Sneeuwwitje van vlashandelaar Albert Willemarck (°03
12 1892) en Magdalena Geirnaert in de Brielstraat nummer 79. Het perceel rond
de villa is heel uitgestrekt en loopt tot aan de Edebeek en biedt nog altijd
genoeg ruimte voor een onderneming, nu nog altijd Ingels
BVBA TRANSPORT.
De huizen op de hoek van Gerard Ingels werden afgebroken en er
staat daar reeds lang een smaakvol appartementsgebouw Residentie t Molentje met
de praktijk van Dierenarts Alain Art.
De Noordstraat wordt onderbroken door een inrijweg naar de Buurtstraat,
maar de huizen die er langs stonden staan vermeld in de Noordstraat:
kolenhandelaar Armand Verbeke en Anna Cornelis (nr. 196), veekoopman, later
vleeswarenfabrikant Henri Claeys (°1904) en Helena Sekeet in nummer 200,
kolenhandelaar Laurent Claeys (°1899) en Camilla Claus in nummer 202,
lastdrager Alfons Roels (°1900) en Maria Meisschaert, nummer 204.
Op de hoek aan de andere kant van de weg naar de Buurtstraat woonden
lange tijd biggenkoopman César Van den Abeele (°25 06 1897) en BerthaSekeet (11 01 1893- 10 01 1980). Ze woonden langs de
Noordstraat, meer richting Aardenburgkalseide in nummer 206. Ze waren getrouwd in1928. César
dreef handel in biggen samen met zijn broer Frans Van den Abeele (08 01 1908 - 17 06 1966), getrouwd met de
zuster van Mauritz Matthys, Clara
Matthys, die er praktisch rechtover woonden en een kruidenierswinkel hadden.
Bertha
Sekeethad een kruidenierswinkeltje maar verkocht
vooral klompen en heel lekkere pekelharing. Cesar en Bertha hadden drie kinderen, Fernand, Marie-Madeleine
en Roger. Fernand werd biggenhandelaar, Marie-Madeleine was lerares bij de
Zusters Maricolen en Roger werd priester.
Roger was leraar Latijn in Ronse
en Dendermonde, pastoor in Belsele bij Sint - Niklaas, het Waasland, een zestal
jaar pastoor in Sint - Niklaas H. Hart en een vijftal jaar pastoor in Zwijndrecht. Toen hij zeventig jaar werd ging
hij op rust in het rustoord Het Hofin
Sint Niklaas.
Bertha Sekeet, was de dochter
van Petrus Sekeet gehuwd met Ida Van Landuyt. Petrus Sekeet woonde op de plaats
waar Paula Claeys gewoond heeft (nu in de building) in de Bloemestraat.
Paula's moeder was Martha
Sekeet, de zus van Bertha en Helena, moeder van Walter, Antoine, Christiane en
Liliane Claeys.Er waren nog twee
kinderen Sekeet gestorven aan de Spaanse griep.
De ouders van Cesar Van den
Abeele waren Ferdinand Van den Abeele en Leonie Van Ootegem (verwant met de
stam in Moerhuize). Beide families hebben heel interessante stambomen.
Hun nicht, Ida Van Landuyt had
het huis waar vroeger Cesar en Bertha woonden in hun bezit. Cesar kon
(gedeeltelijk door halve erfenis langs zijn vrouw Bertha) dit huis verwerven.
Die nichten Van Landuyt bezaten
ook huizen en grond waar nu het mooie appartementsgebouw
Residentie t Molentje staat.
Cesar Van den Abeele had een van de eerste vrachtwagens op het Molentje (zie fotos). de familie Van den Abeele poseert voor een
van de eerste vrachtwagens in het Molentje.
De dochter van César Van den
Abeele, Marie - Madeleine trouwde met de onderwijzer schrijver cultureel ambassadeur
Walter Notteboom, die er samen in het ouderlijk huis bleven wonen met hun drie
zonen Peter, Wouter en Bruno.
Marie-Madeleine was regentes snit en naad in
het Sint Jozefsinstituut in Maldegem en haar ranke figuurtje dook overal op.
Het was indrukwekkend welke prachtige kledingstukken, mantels, mantelpakjes,
jurken, rokken en bloesjes de leerlingen onder haar bekwame leiding konden
verwezenlijken. Zij is pas recent overleden.
We lopen langzamerhand naar het einde toe van de beschrijving van de
Noordstraat door de jaren heen. Voor alle teksten werd een beetje speurwerk
gedaan maar de artikeltjes werden vooral aan elkaar gebreid met de mondelinge
herinneringen van talrijke meestal oudere Noordstraat bewoners die nog altijd
met heimwee en trots terugdenken aan de tijd van toen. De ene had een groot
huis, de andere moest het doen met een kleine rijtjeswoning, de ene had een
mooie tuin, terwijl de andere heel zijn leven op een muur aankeek achteraan, de
een keek een beetje neer op de ander of omgekeerd, maar samen waren zij eensgezind en fier op hun
straat en hielden van het drukke leven in de Noordstraat.
De mondelinge informatie voor deze tekst komt van de Heren Walter
Notteboom, Hubert Savat en Jacques Lazoen.De fotos geven zicht op het huidige Molentje met wisselende sprekende
gevels en geveltjes. Verder nog de vrachtwagen van César Van den Abeele en de
familie van César Van den Abeele.
De huisnummers dateren van
de Klapper van Maldegem en Adegem, 1950 uitgegeven door Univerreclame, Eeklo,
in bezit van Jacques Lazoen. Wie nog met nostalgie terugdenkt aan de
Noordstraat, moet eens surfen naar CAMERA OBSCURA MALDEGEM, waar je een schat
van beelden met gebouwen, straten en personen, kan bekijken vanaf de jaren 70
tot heden. Pure nostalgie naar het verleden. Werkelijk de moeite waard.
Alle artikels i.v.m. 'Talent in
Maldegem werden gepubliceerd. Indien u interesse heeft kan u het boek 'Talent
in Maldegem kopen in OXFAM WERELDWINKEL Noordstraat 124.
15-08-2015 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
14-08-2015
't Molentje. Deel III.
t Molentje deel III.
De
Noordstraat deel XXXVI.
In de Noordstraat, wijk het Molentje waren er naast
talrijke winkels en cafés, heel veelvlas- en bierhandelaars, biggen- en veekwekers en - handelaars, en
landbouwbedrijven. Alle erven rechts hadden een uitweg op de Molenberg en
hadden ook percelen landbouwgrond in de omgeving om te bewerken. De landbouwers kweektendieren, bewerkten hun grond en
verkochten melk, boter en eieren aan particulieren. Nu zijn alle
landbouwgronden achteraan de woningen, bouwgrond geworden en hebben hun
eigenaars schatrijk gemaakt.
In de
Noordstraat zijn handel en nijverheid praktisch verdwenen op enkele stevige
bolwerken na, Huyze De Baere, Van
Canneyt Home Store, Bakkerij Lanckriet (voorheen David,
Norbert, Armand, Hubert En LucSavat), Slager
Filip, een paar banken, dagbladhandel t Hoekske en enkele andere zelfstandige
beroepen.
Het handelsmerk van de zaken die nu nog floreren in het centrum is de kwaliteit
van het product dat zij aanbieden en de onvermoeibare, geduldige,
onverstoorbare en uiterst vriendelijke zaakvoerders en hun personeel, hun
ondernemingstalent en hun werkijver. Graag werken is hun lijfspreuk.
Dank zij de recente renovatie van de voetpaden, de weg en
de parkeerstroken oogt de Noordstraat overzichtelijker. Enkele prachtige lange
gevels springen in het oog maar er tussen slobberen er nog eenklein aantal bouwvallige woningen die wachten
op renovatie of op een hoge verkoopprijs voor appartemensblokken. Door het
groeiend verkeer, andere koopgewoonten, de opkomst van de grotere handelszaken
langs de N9, de teloorgang van de kleinhandel, door de misschien te lang
uitgestelderenovatiewegenwerken zijn de
laatste jaren de meeste welvarende handelszaken voorgoed uit het straatbeeld
verdwenen wat op zich betreurenswaardig is.
Blijkbaar miste de wijk een
bezielende en stimulerende kracht die de handel en nijverheid in stand hield.
Elke wijk heeft een boegbeeld nodig om activiteiten of mogelijkheden te
scheppen voor groei en bloei van de handelszaken, kortom voor meer welvaart.
Vanaf
nu pik ik er de voornaamste handelszaken of bedrijven uit die al bestonden en
evolueerden in de jaren 50, dus 65 jaar geleden. Sommige bewoners van dit
stukje Noordstraat kan ik me nog herinneren maar niet allemaal. Sommige families
zijn verhuisd of zijn gewoon uitgestorven.
De
huidige Elektrohandel H. en M. Derijcke is gevestigd in nummer 156 (jaren 50). De
ouders van Henri Derijcke (1930)
woonden in het huis er rechtover, nummer 165 waar nu Garage De Jaeger gevestigd
is. De familie Derijcke had talrijke kinderen, vijf zonen en vier dochters:
Elvira, Liliane, Henri, Prosper, Omer, Cecile, Rosanne, Jacques, Lucien, enz.
Terug
naar de overkant, in het huis naast nummer 156 van Alfons Verstuyf (Henri
Derijcke) woonden de bediende Georges
Cauwels (31 03 1899) en Pelagie Hostein een brede lage woning met een
garenwinkeltje. Deze woning is reeds lang mooi gerenoveerd door de nieuwe
eigenaars in nummer 158, Alex De
Clercq, zoon van Rafaël De Clercq uit de Gentsesteenweg.
Bakker Alfons Van de Walle
(1897) en winkelierster Celesta Chauvin woonden ernaast in nummer
160, een fraaie woning met garage, aan de inkomdeur enhet raam kan je merken dat er ooit een winkel
was. Een pittig detail: Celesta Chauvin (13 06 1897) werd honderd
jaar in 1997! Er moet recent een handelszaak geweest zijn want in google maps
staat nog steeds Piece of Cake.
Dan volgt in de Noordstraat nummer
162 de vroegere Végéwinkel, een
handel van koloniale waren van Charles-Louis Deyne (27 06 1888) en Lucie Van de
Walle, later de kruidenierszaak van Germaine
De Loof(21 02 1932) en de bediende
Paul DHaese (30 09 1923). Hun dochter Ann Dhaese (1959) is getrouwd met
bakker Jan De Windt, broer van Erica De Windt.
In nummer 164(voorheen 166) was ooitde brede handelszaak en het bedrijf van Georges Van Hoorne (1899) en Maria Van Ootegem. Zij waren de ouders
van Florentine Van Hoornegetrouwd
met Ghislain Van Kerrebrouck. Moeder
en dochter konden heel goed naaien en zij hadden een vitrine aan de straatkant
en verkochten alle textiel: zakdoeken, schortjes, stoffen voor schortjes of
kleedjes, slaapkleedjes, pullovers maar ook naaibenodigdheden. Tussen het
bedienen van de klanten naaiden zij ijverig om hun winkel van de nodige kledingstukken
te voorzien.
Maria Van Ootegem was geboren in Gent en bracht tijdens de
oorlogsjaren (W.O. I) haar kinderjaren door bij August Versieck in Moerhuize aan
het Leopoldkanaal. Ze bleef er na de oorlog en Eduard Versieck, vader van
Walter en Eric werd haar familie. Zij werd meter van Gaston Versieck.
De echtgenoot van Maria
Van Ootegem, Georges Van Hoorne (1899)
was veekoopman en is vroeg overleden. Dochter Florentine (15 08 1925 29 07 2010)
trouwde met Ghislain Van Kerrebrouck
die zijn kost verdiende als veekoopman.
De lange gevel van de woning van de familie Van Hoorne - Van Ootegem werd
gerenoveerd door Ghislain Van Kerrebrouck. Het is nog steeds een aantrekkelijke gevel,
zeker nu de enige dochter van Ghislain, Vera Van Kerrebroucken haar echtgenoot Roger De Baere, de hele
woning laten renoveren om er zelf te komen wonen. Generaties lang blijven vele
huizen in het centrum in de familie.
Dan volgt het ouderlijk huis van Daniel Braet, leraar van het atheneum, nu wonende in de Gidsenlaan.
Jaren 50 woonden Frans De Busser (1917),wachter van waters en bossen afkomstig van Lichtaart en zijn echtgenote
Maria Thys in nummer 166.
In nummer 168 woonden voerman Maurits Van de Walle (13 06 1905) en Regina
Verstraete. Dit is nu het Kapsalon
Florine, dochter van Anna-Marie Van de Walle (1939) en Norbert De Zutter. Anna-Marie
is de dochter van Maurits Van de Walle. Het is een mooie gevel, een brede
woning met garagepoort.
Naast kapsalon Florine is een mooie brede woning. Nummer 170 was ooit eigendom van voerman
Napoleon Verstuyf (1882), broer van Alfons en is nu bewoond door de heer R. Missiaen.
Dan
volgde een klein woonhuis, nummer 172 is afgebroken en vervangen door een
nieuwe, moderne woning.
Er
was ergens het Café Pearle, ooit bewoond door de familie Eduard Van de Walle
(1867) en Cordula Lazoen, opgevolgd door Maurits Van De Walle (1905) en Regina
Verstraete, ouders van Willy en Walter Van de Walle.
In
nummer 174 woonden bierhandelaar Triphon Van de Walle (1913) en Juliana De Smet.
Dan volgt de gekende slagerij Filip Braet, in nummer 176. De moeder van Filip was een zuster
van de bekende vlashandelaars en
bewerkers De Jaeger uit Strobrugge. Dit huis werd vroeger bewoond door de
kinderen Willemarck.
In
het brede huis met twee garages nummer 180 was de ouderlijke woning van
Georges, Vital, Willy, Jeanine en Charles Van
Landegem. De
ouders warenHonoré Van Landegem en Céline Van Landegem. Vital had een oudere
broer Georges, twee jongere broers Charles en Willy en een zus Jeanine.
Fietsenmaker en handelaar Petrus (peet) De Jaeger (25 03 1904)
liet een mooie woning, winkelruimte en atelier bouwen er naast. Hij was
afkomstig van de Aardenburgkalseide 316. Zijn broer Prosper (1907) was er
vlashandelaar. César Termote- Verpraet woonde er voordien.
In de
Noordstraat nummer 186 was er het
café van Triphon Laureyns (12 07 1911) die getrouwd was met de herbergierster
Adrienne De Jaeghere. Ze hadden een zoon Omer die blind was en drie dochters
Christianne, Jeanelle en Erica. Triphon Laureyns hielp varkens in - en uitladen
als hij niet moest werken in de herberg.
De beschrijvingen van de
woningen en de bewoners van de Noordstraat komen van de Heren Hubert Savat en
Jacques Lazoen en van enkele inwoners van de Noordstraat. De vaak mondelinge
overleveringen kunnen soms foutjes bevatten aangezien herinneringen verschillend
kleuren, zeker na 65 jaar . Het bijzonderste is dat de meeste oudere
Noordstraat bewoners genieten van die herinneringen en met nostalgie denken aan
een tijd van een kleine groep welstellende burgerij en ontzettend veel gewone,
hardwerkende mensen, die toch allemaal hun best deden om op hun manier te
zorgen voor een eigendom en voor een betere toekomst voor hun kinderen en er
nog in slaagden ook.
14-08-2015 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
13-08-2015
Molentje deel II.
De
ondernemingszin in het breedste deel van de NOORDSTRAAT.
Deel
II.
De
Noordstraat deel XXXV.
De
reconstructie van het laatste gedeelte van de Noordstraat is vooral gebaseerd
op mondelinge overleveringen en niet altijd volgens het archief omdat het
moeilijk te achterhalen is, wie gedurende een bepaalde periode in de woningen
woonde, aangezien de bewoners regelmatig wisselden als huurders. Bovendien zijn
de huisnummers verschillend. Wie in
1938 in huisnummer 148 woonde, heeft nu een ander huisnummer, waarschijnlijk werden enkele eigendommeningelast, zodat het huisnummer verschoof.
De hoekwoning van het Molentjesplein werd in de jaren 50 gevolgd door de
woning van veldwachter Adelin Rootsaert (1911) en Yvonne Van Caeseele. Die
woning werd afgebroken tot aan de
huizenrij van drie identieke woningen, de laatste bewoond door Evarist Dudal
(1905)en Esther Steyaert en Jerôme
Sierens (1902) en M.L. Werrebrouck, de laatsten ouders van Henny Sierens. Die
woningen staan er nog altijd en ogen eigenlijk nog altijd fraai. Jongere
koppels huurden vaak een bescheiden woning met lage huur en spaarden zodat zij
zelf een eigendom konden verwerven. Vlamingen worden geboren met een baksteen
in hun maag.
Na
de dubbele woning van de familie Ryheul
(148 150) volgt een inrijpoort met een mooie woning, eerder een villa, nummer
152. In de jaren 50 werd de villa
bewoond door twee jonge koppels, Georges Debbaut en Aline Cabooter en Albert
Goethals en Godelieve Standaert. Het is al lange tijd eigendom van Ria Leloup
en Donald Raeman. Dan komt een lange, lage woning, nummer 154, knap gerenoveerd door de nieuwe eigenaars met fraaie
inkom poort naar de achterliggende grond.
Vroeger
was dit de woning van de Gebroeders Theofiel
(1880) en Hector (1882) DE VILDERE, molenaars en eigenaars van de molen. De
zussen Emma (1876) en Alida (1875) DE
VILDERE zorgden voor hun ongehuwde broers. Aan de overkant van de weg, er
rechtover was een open ruimte tussen de woningen die een toegang vormde naar de
MOLEN, in de huidige Molenberg. Later werd die grond verkocht en bebouwd met
een fraaie handelszaak, aanvankelijk een slagerij, later lederwaren
Verhoestraete, nog later een frituur. Deze woning die nog altijd modern oogt,
staat nu te koop.
Dan volgt nummer 156 (vroeger 158), de
alleenstaande handelszaak van Henri
DERIJCKE (1930) en zoon Marnix, Electro handel. De gevel is nog authentiek
en was vroeger de uitvalshoek, herberg en woning van voerman Alfons Verstuyf, (1880) en Alice De Backere (1882),
rechtover schoenmaker René Posman.
Alfons was de zoon van
Petrus Verstuyf en Barbara Van Hauwe. Hij trouwde op 26 april 1906 met Alice De
Backere, dochter van de Donkse timmerman, Victor De Backere en van Barbara
Versluys.
Alice en Alfons hadden negen kinderen: Germain, Rosa, Irma, Martha,
Omer, Gilbert, Jordaan (Georges) in nummer 140, Esther en Roger.
Vanaf 1918 woonde Alfons met
zijn gezin in de huidige handelszaak van wijlen Henri en zoon Marnix Derycke,
verwarming-sanitair-elektro handel, Noordstraat
nr. 156. De firma A. & N. Verstuyf was heel ondernemend. Ze werkten met
twee broers. Alfons had een koeriersbedrijf - postdienst van Maldegem naar Gent
en Pol (Napoleon 1882) Noordstraat 170, reed jarenlang van Maldegem naar
Brugge, met paard en kar op meestal bar slechte, schaarsverlichte wegen met één
rijstrook. Het vervoer op zich was een gevaarlijke onderneming.
Alfons Verstuyf en Alice De Backere, hun negen kinderen, hun 25
kleinkinderen en tientallen achterkleinkinderen hebben gezorgd voor de
verspreiding van voldoende zakentalent om de economie in Maldegem, in de
Noordstraat, in de wijk t Molentje levendig te houden. (zie foto
huwelijksjubileum)
De
derde foto (formaat 24/18 cm) werd gevonden op een indoor rommel markt in Jabbeke.
De
mensen die voor het café van Alfons Verstuyf
poseren zijn:
links Georges Claeys, zoon
van Camiel Claeys, heeft nog een viswinkel gehad. Verder Denis Posman, een nonneke, Camiel Raeman, vader van August, peter
van Robert Raeman. Hilaire De Vreeze (in het midden), Tuurken, Irène Rotsaert,
Jules Van Rie, Omer De Clerck enz
Ik herken er nog drie
vooraan, twee zaten in de jaren zeventig in 't rustoord en ik zag hen vaak als
ik mijn tante Julienne bezocht.
De foto werd genomen in
1957 ter gelegenheid van een tentoonstelling Maldegems levend verleden met medewerking van Gabriël De Lille,
die zijn archief allicht tentoonstelde, tijdens de
kermis. Zie ook de geschiedenis van Molentjes kermis in een van de Jaarboeken
1994.
Molentje
Denis
Posman, mijn
neef, zoon van René Posman was de bezieler van Molentjes kermis en richtte al
zijn energie op de groei en de bloei van de talrijke handelszaken in de wijk.
Hij werd terecht de Burgermeester van het Molentje genoemd. Los van alle
spectaculaire activiteiten die gepland werden rond de kermis richtte hij als
voorzitter van het Comité van Molentjes kermis een tombola in die elk jaar
opnieuw een daverend succes kende. Dank zij de inspanningen van Denis Posman en
de bestuursleden van het comité waren er talrijke prachtige prijzen te winnen
en de klanten van deze drukke winkelstraat deden dan ook hun best om zoveel
mogelijk tijdens de kermisperiode hun grote aankopen te doen. De hoofdprijs
bedroeg soms 5000 Belgische frank wat een aanzienlijk bedrag was in die tijd.
De andere prijzen waren ook zeer aantrekkelijk.
De beschrijvingen van de
woningen en de bewoners van de Noordstraat komen van de Heren Hubert Savat en
Jacques Lazoen en van enkele inwoners van de Noordstraat. De vaak mondelinge
overleveringen kunnen soms foutjes bevatten aangezien herinneringen
verschillend kleuren, zeker na 65 jaar . Het bijzonderste is dat de meeste
oudere Noordstraat bewoners genieten van die herinneringen en met nostalgie denken
aan een tijd van een kleine groep welstellende burgerij en ontzettend veel
gewone, hardwerkende mensen, die toch allemaal hun best deden om op hun manier
te zorgen voor een eigendom en voor een betere toekomst voor hun kinderen en er
nog in slaagden ook. De fotos komen van Carlos De Brée en van de Tuinvogel.
Alle artikels i.v.m. 'Talent in Maldegem werden gepubliceerd.
Indien u interesse heeft kan u bestellen aan Marianne Posman door
overschrijving van 23 euro op het rekeningnummer IBAN BE93 0000 4363 7367 BIC POTBEB1of via email: livinaleonie@live.be oftelefoneren
naar Marianne Posman: 050 71 29 11, 0 484 79 78 16, of 0 486 45 38 69.
Ook verkrijgbaar in OXFAM WERELDWINKEL Noordstraat 122.
13-08-2015 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
12-08-2015
Huyze Ryheul. Molentje I.
De
ondernemingszin in het breedste deel van de NOORDSTRAAT. HUYZE RYHEUL.
De
Noordstraat deel XXXIV.
In de beschrijving van de Noordstraat begonnen we links met de herberg
De velodroom, nu de Filosoof aan de ene kant tot aan een mooi groot appartementsgebouw met onderaan kapsalon Annelores
Creation.
Aan de rechterkant startten we de beschrijving van
de voormalige textielzaak De Duizend Schorten, die nu prachtig gerenoveerd
wordt door de nieuwe eigenaar Guido Desmet, aannemer voor renovatie en
verbouwingswerken en aan de andere kant tot aan het mooie woonhuis vroeger
annex zagerij houthandel Verstringe aan het Rond Punt met de Molenberg aan de
Dagbladhandel t Hoekske, van Heidi en Joeric.
Daarna volgt het breedste deel van de Noordstraat, het Molentje. Deze
lange weg die leidt naar Nederland, was de Poort naar Holland, de rue Neuve
van Maldegem. Er waren bijna honderd handelszaken, talrijke bedrijven en heel
veel herbergen.
Momenteel is daar een rond puntje met aan de linkerkant een redelijk
recent flatgebouw en aan de andere kant de dagbladhandel t Hoekje, voordien herberg
De Tramstilstand van
Eduard Cauwels, t Nachtlichtje enz.De uitbaters wisselden af. Familie Van
den Neste als ik mij goed herinner heeft de zaak ook nog uitgebaat.
Het dagbladwinkeltje t Hoekske heeft eeuwen getrotseerd en
prijkt er nog altijd als bijna de enige handelszaak vanaf het kruispunt tot het
Einde van de Noordstraat op Keurslager
Filip, Dakwerken Michael Van Kerschaver, Fietsenhandel Toortelboom, KrugerMotoren enz. na.
De eens zo drukke en levendige
winkelwijk heeft plaatsgemaakt voor sobere en minder eenvoudige woonhuizen, met
hermetisch gesloten voordeuren. Oude rijtjeshuizen werden afgebroken en
vervangen door mooie, kleinere appartementsgebouwen. De cafés, eetgelegenheden
en andere winkeltjes zijn verdwenen. De Noordstraat is er
vanaf dit punt heel breed. De huizenrij links liep achteraan niet door tot aan
de Ede maar werd begrensd door de achtertuinen van de woningen langs de Oude
Aardenburgse Weg. De huizenrij rechts liep bijna altijd door tot aan de huidige
Molenberg, vroeger Moerhuizeweg.
Er waren kleine drank-, kleer-, kruidenierswinkeltjes, bakkers en
slagers, veehandelaars en aannemers en veel cafeetjes, het was ooit een
levendige buurt.
De biggenkwekers Cesar en Frans
Van den Abeele, vrachtvervoer A. Verstuyf (nr. 156), veehandelaars Valère De
Baere (1920) nummer 175 en Ghislain Van Kerrebrouck, landbouwbedrijf Urbain
Blomme, schrijnwerker René De Lille, in nr. 199 textielleurders René (1907) en
Alfons Cockuyt, kleermaker Omer Cockuyt (1907) en Zulma Crul , annex
textielzaak en droogkuis, vlasbewerkers Leliaert en Willemarck, Marcel Braet, in
nr. 201, kruidenierszaak Clara Matthys Noordstraat 201, vleesbedrijf Henri
Claeys en zonen (nr. 200) en andere eenmansbedrijven, al deze zaken werden niet
overgenomen en verder gezet maar gesloten.
Om de drie à vier woningen had
je cafés die intussen allemaal definitief de deuren gesloten hebben. Blijkbaar
heeft men niet zoveel dorst meer als vroeger.
De plaatselijke bevolking doet
boodschappen per wagen naar de grotere handelszaken op de ring rond de dorpskern
of in een andere gemeente. Maldegem is bijna een slaapstad geworden.
Op de hoek Molentje - Oude Aardenburgseweg nummer 1,
tot eind jaren 60 was dit brede hoekhuis meer dan veertig jaar lang (1930) het café t
Molentjesplein van de klompenmaker, postbode en herbergier Cyriel
Cauwels (10 02 1889 20 05 1984) en Euphrasie De
Smet (24 04 1892 05 10 1970). Cyriel
en Euphrasie hadden 5 kinderen: Charline, Margriet (1923), Hulin (1925),
Gisèle (28 01 1930) en Berthil Cauwels (1931 2012). De jongste, Berthil
Cauwels-Bracke heeft nadien de herberg verder uitgebaat. Nadien heeft Etienne Maenhout, broer van Maria Maenhout er nog een
manden- en rietmeubelwinkel open gehouden. Daarna stond de woning enkele jaren
leeg. Dan kwam de schoenenwinkel Italy
uitgebaat door de echtgenoot van Nicole De Vuyst, Eddy Steyaert. Later kwam er
de pralinen winkel van Martine Lameire-Verstuyf.
Naast de vroegere herberg-handelszaak stonden enkele kleine huisjes, die
intussen zijn vervangen door het flatgebouw. In een van die huisjes woonde
Angèle Verstuyf . Die kleine huisjes waren eigendom van de dochter van
Cyriel Cauwels, Margriet Cauwels. Verder was er het huisnummer 144 van douanier
Evarist Dudal (27 10 1905), echtgenoot van Esther Steyaert (3 05 1906) vader
van Paul en Paula. Er was daar ook nog een klein likeurwinkeltje De Baere,
nummer 146.
Dan volgt het mooie gevelhuis van de familie Ryheul. Gerard Ryheul was geboren te Zedelgem (2-9-1913 2000) en
zijn echtgenote, Simonne Noyez was geboren te Moeskroen (9-3-1914 2001). De
familie Ryheul kwam in Maldegem wonen en kocht de woning Noordstraat 148, aan
de houthandelaar Octaaf Verstringe (19 07 1891) en Christine Wintein (04 03
1893) in 1950. Octaaf Verstringe is daarna verhuisd naar de Brielstraat 87.
Het was een brede woning met links een inrijpoort naar de achterliggende
houtloodsen O. Verstringe-Wintein en Zonen. De opname van de foto dateert van
1951. Het klein wit huisje ernaast hebben de ouders Ryheul ook gekocht in 1968
aan de echtgenoten Emiel Spiegelaere-Vyncke. Ze lieten er een dubbele garage
bouwen.
De twee panden vormen nu
samengevoegd twee woonhuizen. In nr. 148 wonen nu Noël Ryheul en Christine Boes. In nr. 150 woont
de zus van Noël, Rose-Marie Ryheul
De beschrijvingen van de
woningen en de bewoners van de Noordstraat komen van mijn inspiratiebron en
geliefde neef Valeer Posman (1922-2013) en van Noël Ryheul.
Alle artikels i.v.m. 'Talent in Maldegem werden gepubliceerd.
Indien u interesse heeft kan u bestellen aan Marianne Posman door
overschrijving van 23 euro op het rekeningnummer IBAN BE93 0000 4363 7367 BIC POTBEB1of via email: livinaleonie@live.be oftelefoneren
naar Marianne Posman: 050 71 29 11, 0 484 79 78 16, of 0 486 45 38 69.
Ook verkrijgbaar in OXFAM WERELDWINKEL Noordstraat 122.
12-08-2015 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
11-08-2015
Transport Cyriel Van Rie.
De
ondernemingszin in de buurt van t rond puntje in de NOORDSTRAAT.
De eigendom van Vital Van Landegem mondde uit in De Dreef, ook wel
Hoeredreef of Dhoeredreve genoemd in Maldegem. Die was oorspronkelijk
eigendom van de Tabaksfabrikanten Van Hecke. Die
strook landbouwgrond langs de Dreef noemde men Den Legen Dem en heel wat landbouwers
van wie de eigendom uitmondde in de dreef maakten gebruik van die grond, als
pachtgrond en later als eigendom.
Langs deze dreef hadden Cyriel
Van Rie 9/10/1914-29/4/1999 en Virginia De Pape 12/4/1914 - 14/7/2000, Noordstraat
155, jarenlang een bedrijf
van stro-en mesthandel. Cyriel Van Rie was de zoon van Alfons Van Rie
(12 01 1885) en Céline Dhaenens van de Krielstraat nummer 1 Maldegem. In Krielstraat
nummer 3 woonden Leopold Van Rie en in nummer 5, Medard Van Rie en Maria De
Lille.
Cyriel Van Rie was paardenknecht geweest bij
Achiel Van Hyfte in de Nieuwstraat. Hij was getrouwd met Virginia De Pape,
dochter van Jules De Pape en Marie Verbeke, afkomstig uit Waterland-Oudeman.
Virginia was dienstmeisje bij Gustje Blomme, kruidenier in de Noordstraat.
Na de oorlog is Cyriel Van Rie met een leger-Dodge voor eigen rekening
begonnen met handel in stro en mest. Hij heeft een paar jaar in de Rokalseide
gewoond. Na de Tweede Wereldoorlog is hij naar de Hoeredreve verhuisd, waar
hij een tweewoonst met grote boomgaard huurde aan de familie Van Hecke tot
1998.
De Noordstraat
155, de woning en het bedrijf van Cyriel Van
Rie werd vroeger
bewoond doorAlfons De Clerck en
zijn gezin. Alfons De Clerck was de vader van drie zonen: Louis De Clerck, oud cafébaas van o.a. Het Witte Paard en de
Schouwburg, getrouwd met Laura Ardeel, Frans
De Clerck woonachtig in Mechelen en Edmond
De Clerck woonde in de Gentsesteenweg en was getrouwd met Cecile Soenen. Edmond
was o.a. ceremoniemeester en is nog niet zo lang geleden overleden.
Cyriel en Virginia hadden drie kinderen. Christiane, weduwe van Daniel Colpaert, Eric getrouwd met Anita Buzeyn op 2 juli 1966 en Marc getrouwd met Linda Trenson uit de
Harinkweg in Kleit, ambtenaar bij de spoorweg.
Daarna is er in
de jaren zestig een turf - en
potgrondhandel bijgekomen. Turf en humus werden geleverd aan de
tuinbouwbedrijven en stro aan de landbouwers.
Zoon Eric Van Rie heeft in
1976 de zaak van zijn vader overgenomen, de familiezaak van potgrond en turf
werd stopgezet en hij heeft de zaak omgeschakeld
en uitgebreid tot het internationaal transportbedrijf, TRANSHUMAL
dat via een ommetje in de Krielstraat nummer 1, nu
gevestigd is op het industrieterreinen vooral actief is op het Iberisch schiereiland.
Momenteel wordt dit bedrijf uitgebaat door de drie zonen van Eric Van
Rie. Peter, Bart en Hans Van Rie zijn vooral actief voor alle vrachtvervoer op het Iberisch schiereiland.
De woning en opslagplaats
in de Dreef, Noordstraat nummer 155, is volledig afgebroken en er zijn
praktisch geen huizen meer langs de Dreef, behalve links van het voormalige
bedrijf, ligt de villa van Jordy De Cock.
Er stonden enkele kleine huisjes langs
de Dreef, onder andere van een gezin Longueville ter hoogte van de achter
uitgang van architect R. De Meulenaere.
Op het einde aan de kant van de
Bloemestraat werden onlangs enkele eigentijdse huisjes opgetrokken in Engelse
stijl. Zij kijken uit op de achtergevels van de Bloemestraat en de Noordstraat.
De vader van Eddy De Baets (Bawi)
kweekte groenten en plantjes langs de Dreef.
Bedrijven en bedrijfjes groeiden en
bloeiden in de Noordstraat tot enkele tientallen jaren geleden, maar
langzamerhand bloedden die dood of verhuisden naar grotere terreinen.
De Noordstraat Deel XXXIII.
Alle
artikels i.v.m. 'Talent in Maldegem werden gepubliceerd.
Indien u
interesse heeft kan u bestellen aan Marianne Posman door overschrijving van 23
euro op het rekeningnummer IBAN BE93
0000 4363 7367 BIC POTBEB1of via email: livinaleonie@live.be oftelefoneren naar: 050 71 29 11, 0 484 79 78 16, of 0 486
45 38 69.
Ook
verkrijgbaar in OXFAM WERELDWINKEL Noordstraat 122.
11-08-2015 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
09-08-2015
Villa Roggen. Deel I.
De
handelszaken en woningen rond T SCHORTJE, PHILIBERT ROGGEN. Deel I.
De
Noordstraat deel XXXI.
De Noordstraat in het centrum
van Maldegem was vroeger een echte handelskilometer. Om de vier of vijf
woningen was er een zaak waar handel en nijverheid bloeiden.Veel familieleden bleven dichtbij
elkaar wonen, de woningen werden overgedragen van vader op zoon of van moeder
op dochter, zodat een zelfde huis jarenlang eenzelfde familie onderdak verschafte.
De eigendommen werden niet verkocht maar aangepast aan de nieuwe trend en
gerenoveerd volgens de mogelijkheden en doorgegeven. Dit fenomeen merken we ook
in de Noordstraat. Verschillende generaties verblijven gedurende meer dan 100
jaar onder hetzelfde dak.
De centrumbewoners van Maldegem
hielden er een druk maar gezellig en sociaal handelsleven op na. De huisvrouwen
bleven niet bij de pakken zitten en dreven handel in een beperkte ruimte,
droegen hun steentje bij tot het gezinsbudget, woonden en werkten in het
centrum, hadden voldoende sociale contacten, brachten hun kinderen groot die er
goed verzorgd bijliepen en konden de talenten van hun kinderen laten
ontwikkelen in scholen in het centrum, in Eeklo of in Brugge. De kinderen
werden al snel ingeschakeld als noodzakelijke hulp.
Wie geen tuin had achteraan,
hoefde niet dagelijks bladeren te rapen, onkruid te wieden, grond te bewerken
noch te beplanten. Alle tijd ging naar de zaak en naar het verenigingsleven. Voor
vrije tijd waren er genoeg mogelijkheden voor artistieke talenten, die
toneeltjes opvoerden, filmvoorstellingen gaven in de talrijke zalen in Maldegem
in de Edestraat, de Brielstraat, de Katsweg, de Nieuwstraat en in de
Schouwburg. De jeugd- en volwassenenbewegingen bloeiden en er werden
avondlessen (tekenen, schilderen, muziek) aangeboden. Kortom Maldegem
presenteerde een volwaardig gemeenschapsleven, het was er goed om te wonen en
te leven.
Sommige oude huizen in de
Noordstraat werden gesloopt en werden vervangen door flatgebouwen met mooie
gevels. De oude woningen, generaties lang in de familie werden gerenoveerd,
zodat oud en nieuw mooi aansluiten. Tussen de handelszaken door woonden en
werkten heel wat mensen, werknemers die toch ook hun steentje bijdroegen tot
het welslagen van de maatschappij en er in slaagden, hun spaarcenten aan te
wenden voor een mooie grote woning, met een speciale gevel, een gevelsteen.
Het mooie hoge
gevelhuis op de oude prentkaart links, even voorbij Kledingzaak t Schortje en
de winkel van Désiré De Baere - Emma Versluis (later Maurice De Vuyst en Maria
Maenhout) is de Villa Roggen,
gebouwd in 1905, toen nummer 131. De villa werd later verkocht aan
kachelhandelaar Gerard Steyaert die er schuin rechtover een handelszaak had.
Zon 100 jaar
geleden werd het huis bewoond door de Limburger Pieter, Philibert Roggen (°1866), wachtmeester van de gendarmerie
en zijn echtgenote Pharaïlde Bert. Pieter
of Philibert of Bertje Roggen was afkomstig van Halle Boyenhove, een plaats in de Belgische provincie Vlaams-Brabant en
een deelgemeente van de
stad Zoutleeuw.
Philibert Roggen
was wachtmeester van de gendarmerie, toch ook een heel belangrijk beroep. Orde
handhaven in een gemeenschap is niet altijd een sinecure, ook niet in die tijd.
Een plattelands rijkswachter had voldoende werk, een vast inkomen en een zeker
aanzien in een dorp.
Philibert Roggen en zijn echtgenote Pharaïlde
Bert woonden in een prachtig gevelhuis. Het staat er nog met de mooie
oorspronkelijke gevel. Zij hadden drie dochters, Ivonna, Elva en Blanche of Blanca. Elva was getrouwd met Adelin
De Sutter. Zij hadden geen kinderen. Ze woonden in de Noordstraat toen
nummer 129 en staan vermeld als dagbladhandel wat waarschijnlijk niet juist is
want Adelin was kantoorbediende bij de firma Dalle. Zij hadden een nieuw huis
gebouwd naast Villa Roggen, dat na hun overlijden werd verkocht. Zij woonden
later in het ouderlijk huis.
Blanche of Blanca
Roggen (1898) trouwde met horlogemaker - juwelier Gabriel De Lille (24 12 1899), Noordstraat 14. Gabriel en Blanche
waren de ouders van Lut De Lille (3 mei 1938), ooit zaakvoerster Juwelen De Lille uit de Noordstraat. Gabriël De Lille
trouwde met Blanche Roggen (1898 27 05 1951) op 25 oktober 1927. Zij was
amper 53 toen zij stierf (1951).
De andere dochter Ivonna Roggen was getrouwd met Robert Hebb (1910) architect van de Schouwburg waar nu de openbare bibliotheek
gevestigd is, van de woning van Jozef De
Lille, nu OptiekHoorcentrum Verstringe
en van de woning annex hospitaal van dokter Eugeen De Lille in de Kanunnik
Andrieslaan, momenteel een eengezinswoning. Robert Hebb wordt beschreven in een
van de jaarboeken van het Ambacht.
De beschrijvingen van de
woningen en de bewoners van de Noordstraat komen van mijn inspiratiebron en
geliefde neef Valeer Posman (1922-2013) die rechtover t Schortje gewoond
heeft, werden aangevuld door de vroegere eigenaars van t Schortje, de dames
Charline en Alice Debbaut en door een huidige bewoner van de Noordstraat, Lut De
Lille.
In bijlage:
Philibert Roggen als wachtmeester van de gendarmerie, in vol ornaat. Zicht
op de Noordstraat, nu. Yvonna Roggen 10 maanden en Elva Roggen 4 jaar.
Blanche Roggen in 1920, 22 jaar oud.
Alle artikels i.v.m. 'Talent in Maldegem werden gepubliceerd.
Indien u interesse heeft kan u bestellen aan Marianne Posman door
overschrijving van 23 euro op het rekeningnummer IBAN BE93 0000 4363 7367 BIC POTBEB1
of via email: livinaleonie@live.be oftelefoneren
naar Marianne Posman: 050 71 29 11, 0 484 79 78 16, of 0 486 45 38 69. Ook verkrijgbaar in Oxfam Wereldwinkel
Noordstraat 122.
09-08-2015 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
07-08-2015
Villa Roggen. Deel II.
De
handelszaken en woningen in de buurt van de familie PH. ROGGEN.
De
Noordstraat deel XXXII, Ph. Roggen deel II.
Talent in de
Noordstraat werd ontwikkeld, aangemoedigd en doorgegeven naar de volgende
generaties.
In het boek Afstammelingen van Joannes De Baere
geschreven door Guido De Baere is wel duidelijk dat alle De Baeres, familie
zijn van elkaar in een ver en nabij verleden. Allen hadden talenten die zij op
positieve wijze ontplooiden op allerlei terreinen. In de publicatie van deel II
van de Noordstraat kwamen de zaakvoerders van Huyze De Baere en hun voorouders
ter sprake en nu keren we terug naar links in de Noordstraat, even voorbij t
Schortje, naar de handelszaak van Désiré De Baere en Emma Versluys.Er staan vier huizen tussen Villa Roggen en de mooi gerenoveerde woning van Pierre Borgonjon
(nu familie F. Moens).
De dochter van Ph.
Roggen, Elva Roggen (27 05 1905) was getrouwd met Adelin De Sutter (11 12
1917). Adelin was de kleinzoon van Camiel De Sutter (1865) hoofdonderwijzer en omstreden
politicus in Donk. Adelin was onderwijzer en heeft jarenlang op het
gemeentehuis gewerkt voor hij kantoorbediende werd bij de garage Dalle. Yvonna
Roggen, getrouwd met Robert Hebb had een zoon, Johan Hebb, ook een onderwijzer.
Zij woonden in de buurt van Sint Niklaas.
In een van de lage
huisjes voorbij Villa Roggen, in
nummer 121 toen woonde de slachter Aloïs
De Baere (1886) die dieren ging slachten en het vlees in de pekel stak bij
particulieren. Zijn vrouw was Augusta
Willemarck en zij hadden één dochter Anna De Baere.
In het andere lage huis voorbij Villa Roggen
woonden de slachter Camiel De Baere
(1881) en zijn echtgenote Alida Boerjan. Het was verwonderlijk hoe die
slachters met een vaardigheid en een nauwkeurigheid een varken neerlegden op de
grond op een bosje stro, de knie plaatsten op het varkenslijf en toestaken met
één messteek om het dier te kelen. Het varken gilde maar niet lang en de
slachter bleef onverstoorbaar. Wat vroeger heel gewoon was, zou nu
dierenmishandeling zijn. Slachters hadden vroeger een volledige dagtaak bij
particulieren.
Talrijke inwoners
van landelijke streken die de ruimte en de kennis hadden kweekten in koterijen
in de achtertuin een of meerdere varkens, soms een rund, geiten en schapen, om
te slachten of te verkopen. In de jaren 43 en 44 gaf men tien duizend frank
voor een varken wat een aanzienlijke som geld was in die tijd. Er was armoede
op het platteland, maar niet altijd honger. De meeste mensen hadden een
moestuin met groenten en aardappelen, zelfs veevoedergewassen in hun achtertuin
of op een stuk landbouwgrond in de buurt. Ze hadden kippen, dus eieren en kleinvee.
De armoede die er nu overal heerst, is dramatischer dan vroeger want nu
beschikken de mensen zelden over de ruimte voor een moestuin en kleinvee kweken
in bebouwde kommen is verboden.
Camiel De Baere en Alida Boerjan, hadden vier kinderen Robert
(1913), Esther (1915 - 1997), Valère (1920 - 1979) en Omer (30 05 1922). Omer De Baereenzijn echtgenote Angela Pauwels hebben
de slagerij van Camiel (1881) en Alida De Baere - Boerjan, overgenomen nummer
119 (123) en hebben er tot voor een tiental jaren de slagerij
verder gezet. Even verder woonde zijn zuster Esther De Baere, getrouwd in 1949 met schrijnwerker- bouwkundig tekenaar - architect Richard De
Meulenaere (1914) in de vroegere woning van de ouders van Julien Willemarck, mooi
gerestaureerd door Richard De Meulenaere. Dus twee kinderen De Baere zijn
in de buurt van het ouderlijk huis blijven wonen.
Naast Slager Omer De Baere, in nr. 121 nuwoonden de landbouwer Camiel Claeys
(1906), en de winkelierster Alice
Timmerman en hun drie zonen. Dit huis werd volledig gerenoveerd en heeft
een mooie, moderne gevel.
Alice Timmerman had een broer die in het
missieseminarie in Asse, Broeder was. Op die manier kwamen wij er wel eens
omdat de opvoeding en het onderwijs van mijn broers op twaalfjarige leeftijd in
dit college werden toevertrouwd aan de Missionarissen van het H. Hart. Het
Katholiek onderwijs was vroeger bijna volledig in handen van geestelijken, die
er dag en nacht klaarstonden voor alle lagen van de bevolking, die er weinig of
niets voor terugkregen of er weinig of niets voor betaald werden enwaar ook sociale rangen en afkomst een rol
speelden in het dagelijks kloosterleven. Heel veel naoorlogse kinderen hebben
kunnen studeren op kosten van de Kerk, maar dit raakt in de vergeethoek. Velen
hebben zich nu afgekeerd van de Kerk, door de verhalen over misbruik niet
alleen waarschijnlijk, want er is misbruik in alle sociale rangen, op elk
niveau. In sommige kringen wordt het zelfs aanvaard of toch gedogen. Als de Kerk
ermee te maken heeft wordt het meestal breed uitgesmeerd, omdat van
geestelijken die een voorbeeldig leven prediken, verwacht wordt dat ze ook zelf
een voorbeeldig leven leiden. Niemand is volmaakt. De geestelijkheid dreigt
langzamerhand uit te sterven.
Verder was er nog aan die kant in nummer 139 de
Elektrohandel Robert Ronse (1913), de Meubelzaak René Van Canneyt, nu Van Canneyt Home Store en de woning
van veekoopman Vital Van Landegem die varkens en schapen verhandelde op het terrein achter hun rijhuis.
Bijna alle andere handelszaken
van de Noordstraat zijn verdwenen.
De
foto in bijlage van de zustertjes met een kleuterklas werd genomen in 1910. Allicht kan
zich niemand die schatjes herinneren, maar de dochtertjes van Ph. Roggen staan er op.
Notities i.v.m. familie De
Baere, De afstammelingen van Joannes De Baere, Guido De Baere. De
beschrijvingen van de woningen en de bewoners van de Noordstraat komen van mijn
inspiratiebron en geliefde neef Valeer Posman (1922-2013) die rechtover t
Schortje gewoond heeft, werden aangevuld door de vroegere eigenaars van t
Schortje, de dames Charline en Alice Debbaut en door een huidige bewoner van de
Noordstraat, Lut De Lille.
Bijlagen de gendarmes o.l.v. Ph.
Roggen, foto van zijn dochter Blanche Roggen als jongedame. De foto van de
slachter-slager is Omer Van Kerckhove in
volle actie. Hij woonde op het einde van de Noordstraat, bijna op de grens van
de Aardenburgkalseide. Deel XXXII, Ph. Roggen deel II.
Alle artikels i.v.m. 'Talent in Maldegem werden gepubliceerd.
Indien u interesse heeft kan u bestellen aan Marianne Posman door
overschrijving van 23 euro op het rekeningnummer IBAN BE93 0000 4363 7367 BIC POTBEB1of via email: livinaleonie@live.be oftelefoneren
naar Marianne Posman: 050 71 29 11, 0 484 79 78 16, of 0 486 45 38 69.
Ook verkrijgbaar in OXFAM WERELDWINKEL Noordstraat 122.
07-08-2015 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
06-08-2015
Nicole De Vuyst. Deel II.
Van KAPSALON
MURIËLLE
NAAR HAIRSTYLE DE
VUYST in de NOORDSTRAAT. Deel II.
De Noordstraat deel
XX.
Maria Maenhout en Maurits
De Vuyst hadden een handelszaak van kruidenierswaren in
de Noordstraat 129, Maldegem. Zij waren een gezegend echtpaar die al hun
talenten bundelden om vooruit te komen en om glans, geluk en
ondernemingszinte brengen in hun gezin
met vier knappe en levendigedochters.
Rita, Nicole, Anne-Mie en Pascale De Vuyst waren allen verschillend maar elk op
hun manier knap om te zien en boordevol talent.
Eind jaren 60 springt een van de dochters, Nicole De Vuyst op de voorgrond.
Zij was altijd al gefascineerd door haar, vooral door lang haar en wou
creatief bezig zijn met één doelstelling, de vrouw mooier maken en zij
slaagde in haar opzet. Zij volgde eerst een technische opleiding, ging dan
leren voor kapster met leercontract bij Christianne Steyaert in Balgerhoeke, en werkte een jaar in Brussel, bij Marcel Pussy in de buurt van haar oom Marin De Vuyst. Dit jaar in
Brussel was toch een heel avontuur op haar leeftijd, maar zij ging verder naar Parijs om er zes maanden lang te leren
haar knippen bij Chez Maurice, een
zeer drukke en gekende kapperszaak.
Haar knippen en kappen is niet zo eenvoudig. Je moet over een perfecte kennis van de structuur
en type haar kennen. Het haar groeit niet overal op het hoofd even snel, daarom
is bijknippen heel belangrijk. Kappers maken van diverse technieken en
attributen gebruik om het haar voller, steiler of krulliger te laten uitzien. Wassen
lijkt eenvoudig maar producten worden aangepast aan het type haar, droog,
normaal of vet. Massage helpt bovendien om de hoofdhuid gezond te houden. Haar
heeft bovendien een verzorgingsschema nodig om gezond en glanzend te blijven.
Een kapster moet op de hoogte zijn van elk haartype, wat niet zo eenvoudig is.
De shampoo en de verzorgingsproducten moeten van uitstekende kwaliteit zijn,
aangepast aan diverse haarsoorten. En dan volgen de permanenten, de kleuringen,
de blonderingen en de Waxx Wave permanent die meer volume gaf, zonder krullen.
Ook hier speelt het haartype een rol en de keuze van de producten moet voor
elke haartype aansluitend zijn. Dan pas kan men het haar effectief in model
brengen, aangepast aan het uiterlijk, de levensstijl, de leeftijd, de
lichaamslengte, de haarkleur en de vorm van het gezicht.
Een behoorlijk dosis kennis, inzicht en vaardigheid
is hier mee gemoeid. Een kapper kan met de nodige expertise en een arsenaal
apparaten en attributen de optimale look van elk type verwezenlijken. Soms
verlangen de klanten een speciale opmaak van het haar bij bijzondere
gelegenheden. Vlechten al dan niet versierd, chignons, knotten, spiralen,
strengen, krullen vergen ervaring en deskundigheid van de kapper.
Het kappersvak is geen eenvoudig beroep, het vergt
inzicht en verantwoordelijkheid tegenover de klant. Men moet over een
behoorlijke dosis zelfvertrouwen, flexibiliteit, vriendelijkheid, hoffelijkheid
en energie beschikken om een zaak op te starten en het vol te houden. Bovendien
vergt de job veel lichaamskracht, de hele dag rechtstaan en urenlang knippen en
brushen zijn lastig.
Nicole De Vuyst had al op 21 jarige leeftijd, ervaring
en voldoende zelfvertrouwen om in 1972
haar eerste KAPSALON MURIËLLE te
openen vooraan in het ouderlijk huis. De kruidenierswinkel van Emma Versluys en
Maria Maenhout, werd omgetoverd tot een smaakvol, modern en gezellig kapsalon.
Op de trouwfoto 1974 kan je de frêle, blonde en
knappe Nicole De Vuyst zien die straalt naar haar toekomstige echtgenoot en op
de achtergrond kan je nog het behangpapier merken, de hoofdkleur was oranje,
oranje kussens in de rieten zeteltjes in de wachtzaal, oranje motieven op de
muren en veel spiegels en atmosfeer.
Op de foto samen met haar geliefde vader staat ze
voor haar eerste salon op weg naar de kerk. Bij de buren herken je Godelieve Standaert, Charline Debbaut en de
echtgenote van fietsenhandelaar Albert De Zutter, Anna Steyaert.
Van bij t begin kon Nicole haar verworven kennis
en vaardigheid toepassen op haar klanten in haar eigen salon, die onmiddellijk
een succes werd. Ze trouwde twee jaar later, 17 oktober 1974, dus in 2014
precies 40 jaar geleden met een knappe jongeman, Eddy Steyaert, die meteen haar
enthousiasme voor de zaak deelde.
Waren het aanvankelijk dames die zij in de watten
legde, langzamerhand kwam er ook een herenpubliek die interesse had voor een
knip- volume- en verzorgingssessie.
In 1976 kocht zij aan de overkant het huis nummer 126. In 126 hadden schoenmaker Aaron De Backer (1887) en Judith De Baere nog gewoond. Het huis
werd vooraan gerenoveerd tot modieus kapsalon en achteraan tot woning met
prachtig zicht op een diepe en weelderige tuin. In 1977 werd het gezin verrijkt
met een tweeling Mathieu en Melanie.
Een druk klantenbestand en een gezin leiden en
draaiende houden was niet altijd even gemakkelijk maar Nicole was moedig, sterk
en kreeg hulp van allen die van haar hielden. Achter elke onderneming schuilt
de kracht en het talent van de partner die meestal niet in de schijnwerpers
staat t.t.z. zichtbaar is.
In 1988 kocht zij nog een huis in de Noordstraat aan elektricien Robert Ronse. Het huisnummer 124 was
vroeger bewoond door Valère De Backer, zoon van Aaron. De meeste mannen lieten zich scheren en knippen bij Kapper Valère De Backer (1921), echtgenoot van Marcella Bonne in de Noordstraat 124. Door het uitstalraam kon je
de bedrijvigheid gadeslaan, de kappersstoel, de kussentjes voor het achterhoofd
en die scherpe scheermessen vormden een boeiend en merkwaardig toneel. Als kind
was het onvoorstelbaar en ontzagwekkend dat een man zich met die
huiveringwekkende scherpe messen in het geschuimde zeep gezicht liet bewerken.
Waar kapper Valère De Backer jarenlang zijn beroep uitoefende toverde
Nicole De Vuyst een in
het oog springend, esthetische zaak. De benedenverdieping met markante gevel was
haar handelszaak HAIRSTYLE DE VUYST
en op de eerste verdieping was een
appartement met groot raam dat uitzicht gaf op de hele Noordstraat. Het is een
van de mooiste gebouwen in dat brede deel van de Noordstraat. We naderen
intussen de hoek van de Oude Aardenburgse Weg, waar je ooit in t café t Nachtlichtje
en in het café Bonanza je dorst kon lessen.
Intussen zat Nicole nooit stil, haar trendy kapsalon draaide op volle
toeren, zij volgde bijscholingen en congressen om op de hoogte te blijven van
alle nieuwe snufjes en trends in Parijs,
Londen, Italië en Schotland.
Bovendien zette zij zich jarenlang in voor haar geliefde Noordstraat. Er werd kermis gevierd, er was de
legendarische braderie eind
mei/begin juni in de Noordstraat die heel veel volk lokte, er waren de
kerstdagen die alle handelszaken deden schitteren met een mooie
kerstverlichting en muziek in alle winkels, dank zij Nicole De Vuyst en andere initiatiefnemers die het in zich hadden
zich in te zetten voor hun zaak maar ook voor hun winkelstraat, de Noordstraat
met tal van activiteiten waaronder de braderie.
In 1986 startten de zaakvoerders van de Noordstraat met hun braderie in de
Noordstraat en in 1996 vierden zijn het tienjarige bestaan van dit evenement in
samenwerking met de Dag van het Park wat telkens enorme energie,
verbeeldingskracht en inspanningen met zich meebracht voor de organisatoren om
telkens weer nieuwe mogelijkheden en scenarios te presenteren. Maar zij
maalden er niet om, het grootscheepse publiek, de vlotte straatverkoop, de
animaties en evenementen er rond brachten volk, blijdschap en tevredenheid bij
iedereen.
En dat is eigenlijk het enige wat telt in het leven van een mens, blij
zijn, vrolijk zijn, samenkomen, genieten van alles wat het leven biedt en af en
toe eens iets kunnen kopen aan een matige prijs.
Met nostalgie denken we terug aan de verdwenen handelszaken, waar de
zaakvoerders enthousiast en hoopvol hun zaak startten en toch moesten sluiten
door een of andere omstandigheid. Chokado
van Martine en Geert Lameire-Verstuyf in de Oude Aardenburgseweg maar toch
aan het rond puntje in de Noordstraat. Heerlijke chocolade, prachtige
verpakkingen en snoep die je nu nog doen watertanden. Perlège, chocolade en tearoom, de prachtige kleren in Chloé Noordstraat 32, en in nummer 23 Kledingzaak
Tucàn,Fotostudio Els (Caboor) in nummer 36, Tearoom Pluk de Dag in nummer 103, Juwelen
en uurwerkenDe Lille, t Hoeveke nummer 91, in het Oud
Jeugdhuis was zelfs een vis- en
traiteurzaak Van Mullem, nummer 53.
Aan handelszaken uitgebaat door een goed team dynamische zakenlui was in
de handelskilometer geen gebrek.
Met dank voor de informatie aan de dames C. en A.
Debbaut en N. De Vuyst.
Hairstyle De Vuyst. Deel II. De
Noordstraat deel XX.
Alle artikels
i.v.m. 'Talent in Maldegem werden gepubliceerd.
Indien u interesse
heeft kan u bestellen aan Marianne Posman door overschrijving van 23 euro op
het rekeningnummer IBAN BE93 0000 4363
7367 BIC POTBEB1, plus 5 euro verzendingskosten per exemplaar (indien u ver
buiten Maldegem woont)
06-08-2015 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Maria Maenhout en Maurits De Vuyst, kruidenierswaren.
DE KRUIDENIERSWINKEL van MAURITS DE VUYST en
MARIA MAENHOUTin de NOORDSTRAAT,
nummer 129.
Iedereen herinnert zich nog Maurits De Vuyst (08 10 1924) en Maria Maenhout (03 05 1923) die de laatste vijftig
jaar een huis betrokken naast de kledingzaak t Schortje, nu de praktijk van tandarts M. Smitz.
Deze handelszaak werd voordien uitgebaat door Désiré en Emma De Baere Versluys en werd gekocht
door Maurits De Vuyst en Maria Maenhout in 1963, meer
dan een halve eeuw geleden.
Maria Maenhout groeide
op met broers en zus in de Rookalseide of Strobrugge in het huis dat
gelegen lag tussen de vroegere woningen van Henri Posman en Gabriëlla
Raeman (nu An Posman) en de woning van Remi
Cromheecke en Martha Van den Abeele, rechtover het huidige uitvaartcentrum
Van Nieuwkerke, de Nachtzon.
Maria leerde naaien en was een ondernemende en hulpvaardige naaister.
Zij was een hartelijke vrouw die je hart stal door haar vriendelijkheid en
belangstelling, zodra je haar leerde kennen. Maria Maenhout ontmoette de
kleermaker Maurits De Vuyst (Waarschoot
1924) en zij vormden meteen een goed team. Hij knipte en rijgde de stof voor herenpakken
en Maria naaide verwoed alles aan elkaar.
Maria Maenhout en haar echtgenoot trouwden in bij haar ouders in 1947in de Aardenburgkalseide 297. Haar vader was de schrijnwerker Hendrik Maenhout (1893) en haar moeder Esther Roose (1898).
De andere vier kinderen waren: vlasbewerker Edgard Maenhout (1920), getrouwd met Suzanne De Lille en zij
woonden een tijdlang in de Noordstraat 7, bij haar ouders, bakker Camiel De
Lille (1878) en Emilia Van Kerkhove.Suzanne was dus de zus van bakker Bonaventura De Lille.
Georges Maenhout
(1927) was vlasbewerker en trouwde met Lieve Blankaert, zij trokken naar Eeklo.
Charline
Maenhout (1939) was getrouwd met metaalbewerker Medard Bleyaert (1936) uit de
Thijskensstraat 64. Medard was de broer van Erna Bleyaert die jarenlang onderwijzeres was bij de Zusters Maricolen.
Etienne Maenhout trouwde
met Jeanine De Ceuninck. Jeanine woont nu in de Lazarusbron. Maria Maenhout
kwam dus uit een gezin van vijf.
Maurits De Vuyst was
afkomstig van Waarschoot-Beke en belandde in Adegem. Zijn ouders waren Emiel De Vuyst en Martha Gobeyn. Hij had
drie zussen en twee broers.
Agnes De Vuyst was
getrouwd met Medard De Clerck, Hilda
De Vuyst was getrouwd met Guido Missiaen,
Cecile De Vuyst trouwde met Wilfried
Bral uit Adegem, Noël De Vuyst
trouwde met Magdalena Van Heule en Marin
De Vuyst, de jongste was getrouwd met Rosanne Matthys en zij trokken naar Brussel.
Het was een behoorlijk hechte familie die regelmatig samenkwam en
feestvierde als een van de kinderen in het huwelijk trad of bij andere
gelegenheden.
Maria Maenhout en Maurits De Vuyst gingen nadien in de
Aardenburgkalseide nummer 13 wonen.
De oudste dochter van Maria en Maurits, Rita werd geboren in 1948. Daarna kwam het gezin meer naar het
centrum wonen, in de Oude Aardenburgseweg en ze kregen er een tweede dochtertje
Nicole (1951).
Daarna kwamen ze in de Noordstraat wonen in een kruideniers- en
schoolgeriefwinkeltje tussen bakker
Pieter Spelier en een woonhuis ooit bewoond
door het echtpaar buschauffeur Juliaan Verstuyf (1919) en Jozina De Baets
(1928) die een melkronde deed.
De winkel van Maria Maenhout werd bevoorraad door handelsreiziger Jules Van den Driessche die toen werkte
voor de groothandel Van de Walle uit de Nieuwstraat. Het was in de tijd waar de
grote dozen snoep Macintosh op de markt kwamen en Maria Maenhout liet iedereen
proeven van die heerlijke bonbons in plaats van te verkopen. Toen kregen
Maurits en Maria er een derde dochtertje bij Anne-Mie. Maurits was nog altijd kleermaker en tussen de handelsactiviteiten
door, naaide de energieke Maria ook nog voor andere mensen. De kinderen zaten
in de huiskamer en luisterden mee naar de prachtige luisterverhalen of
hoorspelen op de radio. Maurits hield van die verhalen.
Tenslotte kochten Maria Maenhout en Maurits De Vuyst de eigendom quasi
er rechtover, de kruidenierszaak van Désiré en Emma De Baere Versluys in
1963. Het was een lage maar behoorlijk brede woning, kruidenierwinkel aan de
ene kant, woning aan de andere kant. De eigendom liep tot aan de Dreef wat wel
mogelijkheden schiep. En zoals dikwijls gebeurt, een nieuwe woning betekent een
nieuw leven, er kwam een vierde dochtertje, Pascale.
Het gezin was compleet. Zij hadden
vier dochters, telkens geboren in een andere woning. De woning die zij
verlieten quasi rechtover werd verkocht en gerenoveerd door Emiel Dierick (1913-2000)
en Rachel Spelier (1914-1993), later door de familie René Leloup.
Toen confectiekledij meer en meer hun intrede deed waren Maria en
Maurits vindingrijk en creatief genoeg om op een andere manier brood op de
plank te brengen voor hun groot gezin. Maurits werd metaalbewerker bij de firma Bekaert, hij werd een soort navolging
van kerkbaljuw of pijke in de kerk
tijdens bepaalde ceremonieën en hij onderhield de kloostertuinen bij de Zusters Maricolen als waren het zijn eigen
terreinen. Bovendien was hij de bezieler en de gangmaker van compost - tuinieren in Maldegem, organiseerde spreekbeurten en
informatievergaderingen, hij was als het ware de stichter van het containerpark, tuin- en herbruikbaar
afval en goederen sorteren en verwerken.
Hij was een enthousiast voorganger van de ideeën die de organisatie Transitie naar voor brengt om de mensen
aan te sporen anders te gaan leven in de toekomst.
Bovendien speelde en leefde Maurits voor het toneel in Maldegem. Hij speelde mee in toneelstukken en spoorde
anderen aan om in de vreugde van het toneelspel te delen. Zijn enthousiasme
zette anderen aan om ook deel te nemen aan toneelstukken of toch tenminste naar
de opvoeringen te komen kijken. Tot in de jaren 70 werden heel regelmatig
toneelstukken opgevoerd door allerlei toneelgroepen en trokken zij volle zalen.
Maurits was een diepgelovig man,
getekend door de oorlog kwam hij als
gewezen krijgsgevangene terug naar Maldegem, waar hij maandenlang niet meer kon
eten als gevolg van het aanhoudend gebrek aan voedsel in de kampen. Niemand die
de oorlogsgruwel heeft meegemaakt kan weten en voelen wat soldaten in
oorlogstijd meemaken en hoe zij het klaarspelen om het te verwerken. Maurits
sprak er zelden over maar toen hij heel erg ziek werd op tweeënzeventigjarige
leeftijd, kwamen die verhalen over zijn angsten en ontberingen tijdens de
oorlog weer naar boven. De oorlog had elke ambitie die hij had als jongeman
gedood maar hij had nooit iets laten merken.
Samen met zijn positieve, altijd opgewekte echtgenote, spartelden zij er
zich door met de middelen die zij hadden en de werkaanbiedingen ging Maurits
nooit uit de weg. De kinderen kregen alles wat zij nodig hadden en Maria kon
elk kledingstuk die de knappe dochtertjes zagen schitteren in boetiekjes in
Knokke of in Brugge, perfect namaken. Hun vier oogappeltjes liepen er altijd
als prinsessen bij. Maria ging een stuk stof halen bij de buren in t Schortje,
tekende het patroon, knipte, rijgde en naaide alles aan elkaar en de meisjes
konden pronken methun exclusief rokje,
jurkje of mantelpakje. Misschien had het echtpaar het niet altijd breed maar
zij straalden een zekere fierheid en positief dynamisme uit, die zij doorgaven aan
hun dochters.
Hun laatste eigendom nummer 129, grensde aan de ene kant aan t
Schortje, aan de andere kant aan het mooie gevelhuis Villa Roggen, eigendom van
Pieter (Philibert)
Roggen en zijn echtgenote Pharaïlde Bert, toen Noordstraat 131, vader
van Elva, Blanca en Yvonna Roggen. Ernaast woonden Elva Roggen en Adelin De
Sutter, bediende bij de firma Dalle.
Ondernemingstalent in Maldegem? Sommige mensen zijn gezegend met
speciale gaven en halen het onderste uit de kan. Zij hebben mogelijkheden, moed
en doorzettingsvermogen en ze bereiken wat ze willen voor hen zelf, voor hun
gezin en in de kinderen zien zij of hun levenswijze succes had. Zo te zien
hebben Maria Maenhout en Maurits De Vuyst heel erg hun best gedaan, om alles te
doen wat ze konden, met blijdschap, vrolijkheid en optimisme.
Met dank voor de info aan de dames C. en A. Debbaut, Nicole en Rita De
Vuyst.
Alle artikels
i.v.m. 'Talent in Maldegem werden gepubliceerd.
Indien u interesse
heeft kan u bestellen aan Marianne Posman door overschrijving van 23 euro op
het rekeningnummer IBAN BE93 0000 4363
7367 BIC POTBEB1, plus 5 euro verzendingskosten per exemplaar (indien u ver
buiten Maldegem woont)
