Cultuur en leven in Maldegem, interviews en herinneringen.
26-04-2014
DE ALLERKLEINSTE ARTIESTEN IN DE KUMA.
DE ALLERKLEINSTE
ARTIESTEN AAN T WERK IN DE KUMA.
De Kunstacademie Maldegem
zet alle kunstenaars van klein naar groot in de kijker tijdens de Week van de Amateurkunsten
2014.
De OPENDEURDAGEN in
de KUMA geven
de kunstliefhebbers de gelegenheid om de werken van de leerlingen en studenten
van de verschillende graden te bewonderen in de talrijke klassen, gangen en
schildersateliers. De meeste amateurkunstenaars hebben hun opleiding genoten in
de KUMA en zij dragen een boodschap uit
van blijdschap, enthousiasme en scheppingsdrang.
Veel
artistieke producties van de leerlingen en de studenten zijn geïnspireerd door het WAK-thema 2014, De Groote Kunst
met als rode draad doorheen het ganse gebeuren, De Groote Oorlog, de herdenking van 100 jaar Eerste Wereldoorlog.
Talrijke oud-leerlingen en -
studenten exposeren hun werken ook in het plaatselijke gemeentehuis. Het is
eigenlijk een mooi gebaar om de werken van de kunstenaars ten toon te stellen op
de plaats, onder het dak van het gemeentehuis, waar meer dan zestig jaar
geleden de gemeente, een tekenschool inrichtte voor de bevolking. In de jaren
veertig-vijftig werd er tekenles gegeven op de zolders van het gemeentehuis.
Talrijke jongeren kregen er een kunstopleiding. Meester De Lobel gaf tekenen,
architecten gaven les in bouwkundig tekenen en de nog steeds gekende Jozef Van Maldegem gaf schilder- en
beeldhouwkunst. Later deelden en begeleidden echte kunstenaars zoals o.a. Pol Verheylezone hun kennis en
vaardigheid met hun leerlingen in het vroegere Hospitaal, nu de kunstacademie,
kortweg de KUMA.
De gemotiveerde leerlingen
hebben er hun activiteiten mee kunnen verrijken op artistiek vlak,
professioneel maar ook als amateur. Zij smaken tot op heden de genoegdoening
van het eindresultaat.
Tijdens de WAK exposeren de
afstuderende leerlingen hun werken in de KUMA, IN VITRO EN IN OPEN ATELIERS.
De KUMA is beslist een
meerwaarde voor de gemeente waar geen enkele inspanning te veel is om het alle
bewoners van ons dorp aangenaam, interessant en levendig te maken. Alle
artistiek begaafde mensen hebben de mogelijkheid opleidingen te volgen of te
laten volgen door hun kinderen, zodat heel wat talent en levenskwaliteit en -vreugde
niet verloren gaan. Het is belangrijk dat vooral de kinderen, de jeugd de
mogelijkheid heeft hun artistieke talenten te ontplooien op een gezellige,
ontspannen en creatieve manier. Scheppen, creëren en tentoonstellen maken de
mensen blij en gelukkig in het leven.
Het indrukwekkende team van
directie en leerkrachten van de KUMA en de Academie voor Muziek, Woord en Dans
ondersteunen het talent in Maldegem. Maldegem, een van de grootste en volgens
mij de mooiste gemeente in België, heeft de ruimte en de mogelijkheden om
professionele en amateur kunstenaars hun werken te laten uitstallen.
Kunstminnende Maldegemnaars worden op de hoogte gebracht van wat groeit en
leeft in Maldegem op artistiek vlak.
26-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
25-04-2014
Strafkamp Amersfoort sloeg diepe wonden
Strafkamp
Amersfoort sloeg diepe wonden die slechts langzaam heelden en nooit werden
vergeten.
Tijdens de Week van de Amateurkunsten 2014 van 25 april
2014 tot 5 mei 2014 komen talrijke kunstvormen
en activiteiten aan bod in Groot - Maldegem.
Kunstenaar Jos
Paridaen heeft de belevenissen van zijn grootvader, zijn
vader en zijn ooms tijdens Wereldoorlog II in beeld gebracht in een kunstwerk
dat tijdensde WAK 2014 tebewonderen zal zijn in het gemeentehuis van
Maldegem. Het handelt over de
oorlogservaring van de familie Paridaen tijdens Wereldoorlog II en sluit
dus aan bij het thema De Groote Oorlog.
De bijdrage van JOS PARIDAEN voor de WAK 2014 bestaat
uit:
a. Werk in
de vitrine, Nieuwstraat 9: Menselijke figuren, emotie.
b. Tentoonstelling werk over het familieverhaal in
het gemeentehuis Maldegem.
c.
Deelname aan de kunstmarkt in het
centrum op de markt op zondag 27 04 2014.
Zoals operalegende Gerard Mortier (1943 2014) het
formuleerde: Kunst verzoent je niet met
het leven, ze leert je er wel beter mee om gaan. brengen de kunstwerken van
Jos Paridaen die zalvende troost die het grootste leed van het leven te verzachten.
Zijn werk over De Groote Oorlog is een bundeling van
tekenkunst, schilderkunst en gemengde technieken.
Jos Paridaen is geboren op 19 december 1948 in St. Kruis, Aardenburg.
Hij is de kleinzoon van JACOBUS PARIDAEN
die op 8 juni 1944 samen met vier van zijn zonen werd opgepakt en op transport
gesteld naar het concentratiekamp
Amersfoort beschuldigd van illegaal luisteren naar Radio Londen. Vader
Bernhard, zonen Georges, René, Staf en Marcel werden gevangen genomen en
verbleven in het Durchgangslager Amersfoort, in de bossen vlakbij Utrecht. Zij
hadden zich te schikken naar de meedogenloze machtswellust van de beruchte Drie van Breda,Duitseoorlogsmisdadigers die na de
oorlog een levenslange
gevangenisstraf uitzaten.
Het kamp,
gelegen in Leusden aan de
zuidrand van Amersfoort, werd in 1939 in gebruik
genomen als kazernecomplex voor
Nederlandse gemobiliseerde militairen. Vanaf 1941 deed het
voor de Duitse bezetters dienst als overgangskamp voor uitzending naar
Duitsland, een werkkamp of strafkamp. Het waren
overigens niet alleen politieke tegenstanders van het naziregime, er zaten ook
opgepakte onderduikers die in
Amersfoort werden 'voorbereid' op tewerkstelling in Duitsland, zwarthandelaren,
sluikslachters, Joden en gijzelaars. Het kamp stond onder commando van SS-Obersturmführer
Walter
Heinrich.
Amersfoort was een berucht
kamp. Kampbeulen als de SS'er Kotälla maakten er de dienst uit
en werden door niets in hun barbaarse wreedheid
beperkt. De kapo's,
gevangenen die leiding gaven aan andere gevangenen, traden meedogenloos op. De
gevangenen moesten zwaar werk verrichten en de verstrekte voeding was
onvoldoende om daaruit de nodige energie voor het werk te halen.
De familieleden van Jos Paridaen overleefden de
afgrijselijke martelingen en werden vrijgelaten in Amersfoort maar moesten dan
de weg naar huis te voet aanvatten, praktisch zonder kleding noch schoenen, door
een bezet gebied tijdens de lange helse winter. Die voettocht duurde lang, was
afmattend en gevaarlijk. Maar ze kwamen terug thuis. Zij konden heel moeilijk
over hun ervaringen tijdens de deportatie spreken na hun terugkeer zoals de
meesten slachtoffers van gruweldaden hun emoties inkapselden en probeerden te
vergeten door te zwijgen. Zij hadden een gruwelijk oorlogstrauma opgelopen die
tijd vroeg om te verwerken. Zij hadden teveel gezien en teveel geleden om het
ter sprake te brengen zonder lijden en zij behielden er een blijvende aversie
tegen de Duitse taal en ieder die de taal sprak. De nakomelingen van de
gebroeders Paridaen hebben maar fragmentarisch verhalen gehoord en wat zij toch
opgevangen hebben is samen met de inhoud van een artikel,Familie Paridaen, De Duitse
overval in Sint-Kruis. Nl. door G.A.C. van Vooren, uit: Bijdragen tot de
geschiedenis van W.Z. Vlaanderen, N° 4, Heemkundige Kring W.Z. Vlaanderen 1976.
Jos Paridaen heeft
de belevenissen van zijn familieleden in beeld gebracht in een kunstwerk dat
tijdensde WAK 2014 ten tentoongesteld
wordt in het gemeentehuis van Maldegem. Het
is een combinatie van olieverf, acryl, houtskool, potlood en gemengde
technieken en handelt over de oorlogservaring van de familie Paridaen.
Het geheel is het
verhaal van de gevangenneming van zijn grootvader en zijn vier zonen. Links
zijn de beelden die de angst en de afkeer voor de bezetter uitdrukken en van het
verborgen leven van de Nederlander die alles wat hij wil doen in t geheim moet
doen. Het beeld van de klaprozen in Sint-Kruis Nl. verwijst naar de oorlog, de klaprozen
staan immers voor de oorlog. Een ander werk geeft weer wat de mannen meemaakten
in het kamp. Wreedaardige Duitse bewakers en bloedhonden die hen die wilden
ontsnappen doodden of terughaalden, verwondden, sloegen of martelden. De
schijnexecuties maakten de gevangenen nog angstiger. Bepaalde details springen
in het oog, het prikkeldraad, de Duitse helmen, de klaproos en de
angstaanjagende hakenkruisen. Verder omvat de collage het schilderij van de
gekwelde echtgenote en moeder Margriet die achterbleef en die zich zorgen maakte
om haar man en zonen. Beelden spookten door haar hoofd van wat er met haar
geliefden gebeurde. De achtergeblevenen, de echtgenoten van de zonen vragen
zich af of er nog toekomst zal zijn voor hen samen. Verder is er het doodsbeeld
van een van de broers die aan tyfus leed. De beelden drukken vertwijfeling uit.
De figuren hebben constant een smartelijk doodsbeeld voor zich. De grafsteen
met duifje is het graf van een bemanningslid van een neergehaald vliegtuig. De
oorlogsbeelden rechts tonen een sprankeltje hoop. De geallieerden zijn op komst
en meteen ook de ondergang van het Duitse Rijk. De vlaggen duiden op de bevrijding. Als
laatste beeld is er de thuiskomst, de margrieten omgeven de beelden van de ouders
Paridaen en verwijzen naar, Margriet de naam van de moeder en echtgenote
Paridaen.
Het geheel schetst
meteen een beeld van eigentijdse conflicten, een teken van de menselijke machtswellust,
dwaasheid en ijdelheid.
Zoals
beroemde schilders de verwoesting en de meedogenloosheid die de oorlog met zich
meebrengen (Guernica van Picasso, 1937) hebben vereeuwigd in een kunstwerk, zo
kan Jos Paridaen de gevoelens uitdrukken op doek, die de vernedering van de
menselijke ziel door de bezetter weergeven.
Troosteloos
onheil inspireert kunstenaars tot intensieve creativiteit.
Opstaan, klimmen, maar ook struikelen en vallen, zijn houdingen die
gepaard gaan met emotie. Letterlijk, maar ook en vooral in de figuurlijke zin
van het woord. Iets voor ogen hebben, de weg zoeken, klauteren, zweten en
ploeteren, gedacht hebben de top te hebben bereikt, maar genadeloos naar
beneden vallen, soms en maar al te vaak ten koste van heel veel pijn en
kopzorgen. Een mens
wordt ook in het werkelijke leven geconfronteerd met onmacht en overheersende,
absolute dominantie, frictie, conflict en strijd. Helaas zien we daar al te
vaak tragische voorbeelden van in Syrië, Azië, N. Korea enz. 100 jaar geleden
brak wereldoorlog I uit en nog steeds woeden overal ter wereld oorlog en
destructie, het vernietigen houdt nooit op. Ook in de directe omgeving en zelfs
verborgen voor de buitenwereld botst de mens op overheersing en wordt
teruggeslagen door onmacht. Jos Paridaen probeert op een subtiele manier enkele
facetten van deze tragiek van het universele leven weer te geven in zijn
indrukwekkende werken. Uiteindelijk zal hulp, medeleven en vriendschap, de
negatieve krachten overwinnen, themas die weerspiegeld worden in zijn werken.
Creatief werken gaat gepaard met zoeken en aftasten, vallen en opstaan,
verwerpen en omarmen, verbazen en verachten, vechten en verliezen en soms
grandioos verrast worden. De neerslag van een leefwereld, de natuur en de mens,
de hoogte- en de dieptepunten van de samenleving, wordt weergegeven in de
talrijke soms aangrijpende, maar ook speelse, levensechte doeken van Jos
Paridaen.
25-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
24-04-2014
Cultuurzomer Aardenburg 2015.
AARDENBURG
is the place to be.
CULTUUR ZOMER AARDENBURG 2015.
Op stap met
Vincent van Gogh tijdens de Aardenburgse zomerkunsten 2015.
Vele Maldegemnaars
trokken jarenlang naar het openlucht zwembad en de sportterreinen in Aardenburg.
De bezoekjes aan Aardenburg werden gecombineerd met een frisdrankje in de
cafetaria of op het terras van het zwembad, een lekker frietje met Hollandse
mayonaise of pickles via een zijmuur op weg naar de fietsenstalling en met de
lastige fietstocht naar Eede op een landelijk weggetje met zicht op de weidse
velden rondom. Een stop in Eede om goedkopere sigaartjes en lekkere goede
boter, verstopt in lege rijstverpakkingen bij Delphine te kopen of om een voorraadje
voordelige pijnstillers of eau de Cologne bij Anna Steyaert aan de kerk in te slaan met misschien wel een snoepstop bij Julia De
Windt op de grens. De smokkelwaar werd angstig langs de douane geloodst in
Strobrugge, om opgelucht thuis te komenna
een heerlijke dag in het zwembad, waar een uitgebreide tweede warme maaltijd
heerlijk smaakte. Het zwembad in Aardenburg is nog steeds een trekpleister.
Langzamerhand werden
Eede en Aardenburg ideale, pittoreske fietsbestemmingen en talrijke Maldegemse verenigingen
organiseerden een culturele uitstap met een bezoek aan de twee prachtige kerken
en talrijke andere historische bezienswaardigheden, soms afgesloten met een
heerlijke schotel mossels en friet in restaurant Lekens. Het zwembaden het sportcomplex in Aardenburg zijn
destijds aangelegd door acties van burgemeester Sjef van Dongen en mevrouw Van
de Broecke - De Man. Sjef van Dongen is destijds beroemd geworden door zijn
reddingsactie van gestrande Spitsberggangers, waarvan onlangs zelfs een film werd
uitgebracht.
Wie aan Aardenburg denkt, roept automatisch
beelden op van archeologie, geschiedenis met een Romeins verleden, cultuur,
kunst en groen.
Talrijke bezienswaardigheden liggen dicht bij
elkaar. Een
bezoek aan Aardenburg is dan ook must voor groot en klein. Aardenburg is als een uitzonderlijke edelsteen, niet altijd bij iedereen
bekend. Daarom is de culturele week
een uitstekende gelegenheid om kunst en cultuur te ontdekken, in dit rustige
stadje, op een boogscheut van Maldegem.
CULTUURZOMER
AARDENBURG 2015.
Op stap met
Vincent van Gogh tijdens de Aardenburgse zomerkunsten 2015.
Van
18 tot en met 26 juli 2015, van 11 uur tot 17 uur grijpt de
15e editie van deCulturele Week plaats met als thema Op stap met Vincent Van Gogh.
Dagelijks grijpen er
tal van evenementen plaats in historische gebouwen, galerijen, tuinen en andere
locaties. De organisatie is in handen van Stichting Cultureel Aardenburg en het
geheel staat in teken van Vincent van Gogh ( 29 juli 1890) ter gelegenheid
van zijn 125e sterfdag.
De Culturele Week
wordt op vrijdag 17 juli officieel geopend in de tuin van de Sint- Baafskerk met
de presentatie van het stripboek over
van Gogh en het intermezzi door het
strijkkwartet LAmicitia, gevolgd door een academische zitting.
BEKNOPT PROGRAMMA VAN DE CULTURELE WEEK
AARDENBURG 2015.
Vrijdag
17 juli
om19 u
Openingsceremonie
in de tuin van de Sint-Baafskerk.
Zaterdag
18 juli t/m 26 juli
vanaf 11 u
Beeldenroute
en Expositie, Muziek in de Tuin.
Woensdag
22 juli
om19.30 u
Klassiek
Concert door Le Collectif Musical en doorlopende workshop door
Bloemenatelier, Wetstraat 30.
Donderdag
23 juli
om19.30 u
Poëzie-Event
Het Hoge Woord in de St-Baafskerk, bloemlezing uit de briefwisseling van van
Gogh, met muzikale omlijsting (orgel en accordeon).
Zaterdag
25 juli
om14 u
Historische
Stadswandeling met in de avonduren een groots openlucht feest met een live band.
Zaterdag
25 juli
om 20.30 u
Muzikaal Treffen aan De Kaai.
Zondag
26 juli
om 10 u
Culturele Kerkdienst in de St.-Baafskerk.
Woord, klank en Beeld: Oog in oog met Vincent.
THEMA OP STAP MET VINCENT.
De Stichting Cultureel Aardenburg heeft, met de
uitgave van een fraai boekwerk de historiek, kunst en cultuur voor het
voetlicht willen brengen.
Geconcentreerd in
het centrum zullen installaties met van Gogh als inspiratiebron worden getoond
op merkwaardige locaties.
De hele week zijn van 11 tot 17.00 uur particuliere tuinen te bezoeken met
beelden en dagelijks vinden er muzikale optredens plaats.
Je kan er de hele week terecht op alle
locaties waaronder de Kunstroute en Muziek en de tuinen. Openingstijden: dagelijks van 11.00 tot 17.00 uur
De
toegangsprijs bedraagt 4 euro en geeft recht op een begeleidende catalogus.
Als een rode draad
lopen de Kunstroute en Muziekconcerten
in de tuinen door het programma. Het is een unieke kans om een bezoek te
brengen aan particuliere tuinen, waar je verrast zult worden door de beelden,
optredens en de sfeer van de tuin zelf.
Er worden tientallen
kunstwerken tentoongesteld van meer dan 35 grotendeels Vlaamse kunstenaars,
die voor deze gelegenheid Vincent van Gogh als inspiratiebron hebben gebruikt.
Dit geldt ook voor
de creaties die onder begeleiding van kunstenaars zijn gemaakt door de Aardenburgse schooljeugd en voor de
werken van zeven andere Zeeuwse en Vlaamse scholen en instellingen en getoond
zullen worden in de schuur bij de
familie Wijffels aan de Noordstraat.
De inwoners langs de
route hebben van de organisatie zonnebloempakketjes ontvangen, ook staan er
panelen met zonnebloemen, dus als het een beetje mee zit, lopen de bezoekers
volledig in een van Gogh-decor van
tentoonstelling naar concert(je).
Evenement Muziek in de
Tuinen
Zes private tuinen
vormen het decor voor een intiem huisconcert. Van klassiek tot golden oldies en
meezingers, over musette en chanson tot blues, rock & roll en
jazzinterpretaties.
Tijdens deze week
zal op een zestal privé locaties of s middags vanaf 15 u of s avonds vanaf 19
u een muziekoptreden worden verzorgd door Zeeuwse en Vlaamse muzikanten. De
genres variëren van musette tot blues. Tijdens de pauze zal een kort poëzie
moment, in de trant van van Gogh, worden ingelast.
35
KUNSTENAARS op tien LOCATIES MET
BEELD, WOORD EN MUZIEK herdenken
de 125e sterfdag van Vincent van Gogh.
Aanknopingspunten, weggeplukt uit zowel
het oeuvre als uit de briefwisseling van de kunstenaar, zijn gebundeld in een
aantal deelfacetten en verspreid over diverse locaties.
Een
uitgestippelde beeldenroute met start aan de Sint-Baafskerk van zaterdag 18
juli tot zondag 26 juli van 11 tot 17 uur.
Eigentijdse
kunst in een samenklank van beeld en woord in kerken, openbare gebouwen,
historische panden, galeries, private woningen en tuinen
Dagelijks van 11 tot 17 uur
Deelnemende kunstenaars: Rik Annerel, Jaap Beets, Marleen Bogaert, Rudy Burm, Marie-Claire
Ceyfs, Hugo Clocheret, Patrick Crombé, Maurice De Clercq, François De Geest, Annie
Derkinderen, Cecilia De Smedt, Alphonse DHeye, Lut DHondt, Ekkiz, Katrien
Everaert, Lucille Feeremans, Bruno Guihéneuf, Herman Huys, Martin Joly, Jean
Kamps, Frank Leenhouts, Christophe Muylaert, Rudy Mettepenningen, Jef Paepen, Willy
Peeters
Mo Ramakers, Patrik Rogiers, Koen Rossaert, Jozef Van Acker, Marcel
Van Driessche, Willy Van Eeckhout, Frans Van Kerckhove, Roger Van Kerschaver, Mark
van Praagh, André Van Schuylenbergh, Anja Verbruggen.
Voor precieze
informatie, voor de
locaties en het overzicht en de inkomgelden
raadpleegde brochureen de uitgebreide
website: www.cultureelaardenburg.nl,telefoon: 00 31 (0) 117 493 695.
24-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
âVaderlanderkesâ in de kerk van Adegem.
Vaderlanderkes in de kerk van Adegem.
Kunstschilder Willy Van de Velde exposeert een GROOT
OORLOGSTAFEREEL in de Sint Adrianuskerk te Adegem.
Het Groot Oorlogstafereel kan bezichtigd worden vanaf 25
april tot 4 mei 2014, elke dag van 10tot 18 uur in de Sint Adrianuskerk te 9991 Adegem en u kan Willy Van de
Velde aan het werk zien op de Kunstmarkt op 27 april 2014.
Om het terrein van de
Groote Oorlog te evoceren legt WILLY VAN
DE VELDE loopgraven aan op weg naar Het Groot Oorlogstafereel van 2,80 meter op 3 meter 20, met authentiek
vaderlanderkes, t.t.z. kleine jute zakjes gevuld met zand, versperringen en
prikkeldraad.
Het oorlogstafereel
op doek stelt een stadsdeel voor in oorlogstijd, de lucht kleurt oranje - rood
en licht en verwijst naar een vurige, brandende, gebombardeerde stad. Onderaan het
doek geven de sombere, grijs-witte en zwartgeblakerde gebouwen een troosteloos
beeld van wat oorlog betekent voor de mens in de stad of in het dorp. Het is een
emotionele en boeiende weergave van wat de inhumane mens kan aanrichten. De
twee tanks opzij van het doek komen aangereden in de verwoeste en geteisterde
stad en verwijzen naar de inname van de stad door de vijandelijke bezetter.
Honderd jaar geleden
brak de Eerste Wereldoorlog uit, 26 jaar later was er de Tweede Wereldoorlog en
de machtsstrijd is eigenlijk nooit uit de wereld geweest. Na de Tweede Wereldoorlog
was er de oorlog in Israël waar de zionisten zo snel mogelijk een eigen staat
wilden oprichten na de genocide. Later volgden de revoluties in de landen in
Oost-Europa terwijl momenteel nog altijd in talrijke landen dagelijks onschuldige
slachtoffers vallen, mensen vermoord en steden verwoest worden. Conflicten
overal ter wereld blijven aanslepen en andere landen laten zich beïnvloeden
door verkeerde ideologieën, machtswellust van enkelen en overheersingsdrift.
Oorlogen veroorzaken de complete ravage van steden, eeuwenoude gebouwen, kunstwerken,
burgerhuizen, uitroeiing van minderheden, kortom oorlog staat aan de basis van de
meedogenloze en respectloze vernielingen van vele menselijke verwezenlijkingen.
Het monumentale werk van
Willy Van de Velde kan gelijk welke stad of dorp in oorlogstijd voorstellen en
het blijft actueel. Vernietiging staat altijd aan het begin van een reeks
conflicten die elkaar snel opvolgen op gelijk welk tijdstip waar ook ter
wereld.
Het doek werd
geschilderd tijdens de Opstand in Polen in 1992. Het oorlogstafereel kwam tot
stand in opdracht van de voorzitter van de K.W.B. en de K.A.V., Mark Sierens om
de kerk van Adegem te versieren tijdens de Kerstmisperiode. Oorlog tijdens de
vredevolle dagen rond kerstmis blijft een gevoelig onderwerp.
Kunst en oorlog blijven
met elkaar verweven. Kunstenaars, kunst, oorlog en verwoesting zijn
ontegensprekelijk verbonden met de mens en de mensheid. Kersttijd brengt een
boodschap van vrede maar die vrede is meestal van korte duur.
Als kunstschilder
kwam Willy Van de Velde heel regelmatig naar buiten met zijn creaties en werd overal
beschreven, gevierd en gelauwerd. Zijn originele creativiteit stelde hem
regelmatig in de kijker en droeg bij tot een druk sociaal en vriendschappelijk
leven die eigen is aan een kleinere dorpsgemeenschap.
Willy
Van de Velde volgde als jonge knaap een opleiding in de tekenschool op de
zolder van het huidige gemeentehuis Maldegem en studeerde aan de KUMA, Maldegem
onder begeleiding van de alom gewaardeerd leraar Jef Van Maldegem en aan de academie in Brugge.
Willy Van de Velde
heeft zijn pittoreske miniatuurschildersatelier in de achtertuin van zijn
woning. Hij schildert landschappen tijdens alle seizoenen, havens, gebouwen,
vooral kerken, water- en kerktorens, hoevetjes, kasteeltjes, bloemen,
portretten en hoevedieren op het platteland. Hij schilderde alle kerktorens van
het Meetjesland. Hij schildert op doek, op panelen en op Boomse pannen, wat
een onvoorstelbare vaardigheid en kennis vergt. Een van zijn specialiteiten is
het beschilderen van spijkerkoppen. Op een kopje van 4 millimeter diameter
schildert hij landschapjes en dorpsgezichten.
Jarenlang stelde hij
zijn werken ten toon, in de Gilde in Maldegem, in het uitstalraam van Robert
Ronse langs de Noordstraat onder impuls van Denis Posman, hij nam regelmatig
deel aan de kunstmanifestaties tijdens de WAK Maldegem, tijdens de
verbroederingsfeesten, op tentoonstellingen in het C.C. Den Hoogen Pad en in
het gemeentehuis. Hij kwam regelmatig in beeld tijdens uitzendingen van de
Zevende Dag, de Droomfabriek en zelfs de V.R.T. kwam reportages maken over hem,
over zijn leven en zijn werk. Hij restaureerde de Kruisweg in de kerk van
Adegem en schilderde de prachtige triptiek Hoop, Geloof en Liefde in de
winterkapel van de kerk, Hij schilderde de decors in de cinemazaal Cecilia, nu
Optiek Coens.
Willy stelde ten toon
tijdens een kunstweekend van het gemeenschapsonderwijs in Eeklo en in het
schoolcomplex Leupegem in Oudenaarde (1996). Hij was aan het werk tijdens de
Kapellefeesten in Maarke (1992) en nam deel aan de tentoonstelling van de
landschapsschilders in de Jan van Gent te Kerselare (Oudenaarde).
Hij was lid van de
Vlaamse Ardennen Schilders Ateliers, de V.A.S.A. die het omringende landschap
op een creatieve manier probeerden weer te geven in Ellezelle en in Kwaremont
(1989). Hij stelde ten toon in Oudenaarde (1990) in de kunstgalerij Kerkgate
te Mater. Hij won de Beker van Europa op 22 april 2006 in Wezemaal. Hij nam
deel aan de Open Atelier Dag ingericht door het Davidsfonds, aan Montmartre
op de markt in mei 2005 en aan de tentoonstelling Una Ounta Para Arte in de
voormalige kliniek van Dokter Eugeen De Lille, Kanunnik Andrieslaan, Maldegem.
Hij nam deel aan hobbyfestivals (1999) en aan lArt dans la Rue in Dinant.
Hij exposeerde in het
Kunstcafé in Bredene. Hij nam deel aan de exposities van de Stille Werkers
en hij exposeerde in de Galerie Drokje in Wierden in 2006.
Momenteel legt hij de
laatste hand aan een maquette van de
Sint Adrianuskerk in Adegem.
Willy Van de Velde en
zijn echtgenote Annie De Zutter nemen deel aan het sociaal leven en aan
talrijke exposities en zijn overal een bekend en geliefd kunstenaarskoppel.
Voorlopig beheert het echtpaar fris en gezond en vol leven de kunstwerken,
nemen ze deel aan tentoonstellingen en brengen zij hun vrije tijd door met
kunst.
24-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
23-04-2014
MASKS OF GRIEF, OORLOGSVERDRIET.
MASKS OF GRIEF, OORLOGSVERDRIET.
Tijdens de Week van de Amateurkunsten 2014, stelt
LOBKE DANNEELS haar
werk tentoon in DE VITRINES van Doremi,
Nieuwstraat 37, bij Guy Van Tornhout -
Belgacom en Proximus in deMarktstraat en in het
Gemeentehuis Markt, Maldegem.
Lobke
Danneels, student aan de KUMA tracht expressie en emotie in
haar werk door te geven en laat zich inspireren door De Groote Oorlog die
verdriet, angst, trauma, met zich meebracht.
Oorlog, een thema dat nog altijd
zeer actueel is, want De Groote Oorlog is eigenlijk nooit beëindigd. In onze
streken is het rustig misschien maar elders woedt de oeverloze razernij verder.
Oorlog verstilt, brengt dagelijks bodemloos
verdriet, mateloos lijden van duizenden, honderdduizenden vluchtelingen op weg
naar honger, ontbering en afhankelijkheid van anderen.
Miljoenen
soldaten, burgerslachtoffers sneuvelden tijdens De Groote Oorlog die begon op
28 juni 1914 maar 100 jaar later is er nog niet veel veranderd. De wereld is
nog steeds doorweven van bloedige oorlogstaferelen.
De
reddeloze illusieloosheid en de wanhopige gevoelens worden verwoord door de
kunstenaars in stijlvolle en ontroerende kunstwerken. Lobke Danneels verweeft in
haar werken de verschillende
stadia van verdriet, soms integer en
ingetogen, dan weer zeer extravert
en luidruchtig.
Wat de oorzaak van verdriet
kan zijn, de oorlog ligt aan de basis van ontzettend veel diepe ellende en grenzeloze
wanhoop bij alle lagen van de bevolking.
Lobke Danneels, geboren in 1989, woont momenteel nog in
Oedelem maar komt binnenkort in Maldegem wonen. Zij heeft al zo lang als zij zich
kan herinneren graag getekend en geschilderd. In het middelbaar onderwijs kreeg
zij plastische opvoeding, daarna heeft zij aan de KUMA de Middelbare graad gevolgd, waarin diverse technieken aan bod
kwamen. Zij volgt de opleiding Hogere Graad
Schilderkunst aan de KUMA, Maldegem.
Door op een intensieve manier met kunst bezig te zijn
voelde dit voor haar aan als een ontbrekend puzzelstuk dat op zijn plaats viel.
Zij is intussen niet alleen overgeschakeld van schildermedium, van acryl naar
olieverf, maar de lessen kunstgeschiedenis hebben haar aangezet tot het anders
bekijken van sommige zaken. Het werken met olieverf biedt haar veel meer
mogelijkheden en geeft haar een gevoel van vrijheid.
De hoofdgedachte doorheen haar werken is het thema expressie
en emotie.
Lobke begon aan een reeks werken die ze Grief (verdriet) noemt geïnspireerd
door de oorlog in de Gazastrook. Alles
werd uiteindelijk gebundeld in een reeks van werken getiteld Masks of Grief, maskers van verdriet.
Bij de evolutie naar Masks of Grief werden de beelden uitgepuurd en bewerkt
tot maskers waarin de emotie centraler
kwam te staan. Zo kreeg de reeks een heel andere wending dan initieel beoogd en
dus ook een andere naam.
Lobke is iemand die op een gevoelsmatige manier schildert
en graag met kleuren werkt. Zij vertrekt van een beeld en maakt enkele schetsen
en begint dan pas te schilderen. Tijdens het schetsen gaat zij het beeld onderzoeken,
kijkt wat ze er mee kan doen en wat het beeld met haar doet. Bij de opzet van
het schilderen heeft zij een vaag idee van hoe ze het beeld wil weergeven, maar
ze heeft nog geen uitgewerkt resultaat in haar hoofd. Ze vindt het belangrijk
om zaken spontaan tot hun recht te laten komen en te zien wat er kan voortvloeien
uit een vorige handeling of een toevalligheid. Op een gegeven moment gaat zij
het vertrekbeeld loslaten en gaat ze op gevoel verder werken om uiteindelijk haar
eigen wending te geven aan het geheel.
Tevens hecht Lobke veel belang aan het leren en
onderhouden van (schilder-) technieken en het experimenteren met technische
vaardigheden. Soms heeft zij ook momenten waarin zij meer tekent, schetst en
experimenteert met verschillende materialen, gewoonweg omdat zij hier nood aan
heeft. Het zijn vaak ook heel leerrijke momenten omdat hierdoor verrassende
zaken ontstaan die nieuwe en andere inzichten creëren. Doordat ze via deze
experimenten op een andere manier gaat kijken naar bepaalde zaken heeft ze het
gevoel dat ze in haar schilderen een stap verder komt.
Lobke vindt
technische vaardigheden even belangrijk als het iets eigens kunnen toevoegen
aan een werk. Om expressie en emotie weer te geven heb je beide vaardigheden nodig.
Lobke haalt haar inspiratie uit haar omgeving en de indrukken die toevallig ter
sprake komen. Vaak vertrekt zij van beelden die ze gezien heeft of die haar
beroeren om daar dan iets mee te gaan verwezenlijken.
Het citaat van Oscar Wilde, Iers schrijver 1854-1900, draagt
Lobke met zich mee omdat er naar haar gevoel een groot stuk waarheid in zit:
23-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
16-04-2014
TROOST GEVENDE BEELDEN IN DE TUIN VAN M. VD ABEELE.
TROOST GEVENDE
BEELDEN IN DE TUIN VAN MAGDA VAN DEN ABEELE.
THUISEXPOSITIE VAN
TUINBEELDEN EN SCHILDERIJEN
MAGDA VAN DEN ABEELE
Tijdens de WAK 2014
komen talrijke kunstvormen en activiteiten aan bod in Groot - Maldegem,
van 25 april 2014 tot 4 mei 2014.
Tentoonstelling beeldhouw- en schilderkunst tijdens de WAK 2014. Magda Van den Abeele exposeert haar beelden
in eigen tuin in de Kleine Katsweg 42 b,
9990 Maldegem tijdens de weekends en op 1 mei.
Voor haar
schilderijen en kleinere sculpturen kan je terecht na afspraak (050 71 69 49).
za 26/04/14 van
13:30 tot 18:00,
zo 27/04/14 van
13:30 tot 18:00,
do 1 mei 2014 van
13:30 tot 18:00,
za 03/05/14 van
13:30 tot 18:00,
zo 04/05/14 van
13:30 tot 18:00
MAGDA
VAN DEN ABEELE
is geboren in Eeklo in 1946 maar is opgegroeid en heeft heel haar leven in
Maldegem gewoond. Van jongs af aan was zij heel handvaardig. Zij had artistieke
talenten en volgde schilderkunst aan de KUMA in Maldegem van 1958 tot 1967 o.l.v.
de bekende Jozef Van Maldegem,
gekend en gewaardeerd kunstschilder en leraar van Maldegem. Zij leerde vooral
de kleuren kennen bij Jef Van Maldegem. Magda werkte met olieverf en pastel op
zijde of doek. Haar levensdrang om scheppend bezig te zijn manifesteerde zich later
onder de vorm van beeldhouwen. Zij volgde beeldhouwkunst in Eeklo en slaagde
met grote onderscheiding. Haar creaties zijn grotendeels tuinbeelden maar ook
interieurbeelden. De tuinbeelden zijn vereenvoudigd of vervormd, uitgevoerd in
beton of polyester en haar interieurbeelden zijn in terracotta of brons vervaardigd.
Zij nam deel aan talrijke tentoonstellingen,
in Mere, Zele, Eeklo, Moerkerke, Damme en verschillende keren in Maldegem.
Haar moto luidt als volgt: Een kunstwerk heeft geen enkele betekenis
zonder toeschouwer. Een kunstwerk wordt voltooid in de blik, wordt het niet
bekeken dan is het niet af.
Kunst
is een dialoog tussen kunstenaar, kunstvorm en bewonderaar. Alle beeldjes en
beelden zijn louter genieten. Niemand kan zich voorstellen hoe een kunstenaar
in staat is om deze vormen te boetseren.
In het atelier in haar prachtige tuin werkt Magda Van den Abeele aan haar
creaties. Haar tuin ligt te soezen in een overweldigend
natuurlijk aanbod van bloemen, struiken en bomen. Niet alleen het decor is
aantrekkelijk en bezienswaardig, het is de ideale werkplek voor de kunstenares.
Haar kunstwerken sieren de natuurlijke omgeving zonder overweldigend te zijn.
De kunstenares heeft oog voor rustgevende harmonie.
In alle rust en
stilte kan zij zich uitleven aan het ontwerpen en maken van expressieve
sculpturen en tuinbeelden met als thema
De naakte vrouw in al haar schoonheid, al dan niet vereenvoudigd of
vervormd, uitgevoerd in polyester of beton in de authentieke natuur. De grote,
rustgevende, originele tuin van Magda is een kunstwerk op zich. De beplanting
en de bloemenzee zijn weelderig en het resultaat van jarenlang intens en
creatief bezig zijn met de natuur en kunst. Het is een trekpleister geworden
voor vele kunstliefhebbers, een oase van schoonheid. De landelijke tuin vol
verrassende hoekjes, en plekjes nodigt uit tot genieten tussen bijzondere
tuinbeelden en kleine ornamenten. Haar kunstwerken en de tuin worden één,
verbonden met de omliggende natuur. Eigentijdse kunst wordt verweven met de natuurlijke
achtergrond. De beeldentuin op het mooie plekje grond is het geliefkoosde
plekje van de kunstenares. Hier laat zij ook de anderen meegenieten van haar
uitzonderlijke talenten.
Haar interieur is doorweven met schilderijen en
prachtige beeldjes in terracotta of brons. De kunstenares getuigt van zin voor
smaak en conformiteit. Talrijke schilderijen, schilderijtjes, beelden en
beeldjes zijn één met het interieur en vormen een evenwichtig, rustgevend,
oogstrelend geheel. Ook dat is een kunst.
Magda Van den Abeele is bovendien de mama van Kurt Plasschaert, de
gitarenbouwer. Kunst zit in de genen van de familie Van den Abeele en de
nakomelingen. Kurt is geboren in 68, en volgde een opleiding
hout en bouw in Maldegem en in Brugge. Toen hij 17 jaar was had hij geen geld
genoeg om een echte gitaar te kopen en daarom probeerde hij er zelf een te
maken. In 1999 startte hij met het maken van elektrische gitaren. In 2006
volgde hij een gitaarbouw cursus. De werkelijke passie voor klassiek gitaarbouwen startte hij onder leiding
van Kurt Decorte, wereldberoemd voor zijn restauraties van gitaren. Hij werkte
met oorspronkelijke materialen, warme huiden, lijm, politoer. De bouw van de
folk gitaar heeft hij geleerd bij Marc De Waey, met als resultaat een
dreadnought model, waar hij de eerste prijs mee gewonnen heeft op de
gitaarbouwersmeeting in Barneveld (Nl). Zijn zoontje Wout is al een echt
gitaarbouwertje. De gitaren van Kurt Plasschaert zijn werkelijk oogstrelend en uniek.
U kunt hem ook op Facebook vinden, voor de bouwprocessen in fotoreeksen.
Tien dagen lang wordt de
kunstliefhebber in Vlaanderen overal verwelkomd voor het bewonderen van talent
van honderden kunstenaars die elk op hun manier De Groote Kunst en een
artistiekehulde brengen aan de
oorlogsslachtoffers van de Eerste Wereldoorlog en de talrijke oorlogen nadien.
Kunstenaars verzoenen en
verzachten de mens met de maatschappij en brengen een vredesboodschap.
16-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
12-04-2014
AN VERMEULEN, een opmerkelijk talent
AN VERMEULEN, een opmerkelijk talent.
AN VERMEULEN,
echtgenote Kris LENOIR uit de
Brielstraat, Maldegem, is geboren te Roeselare op 18 mei 1962. In haar omgeving
was iedereen met kunst bezig dus kunst werd haar met de paplepel ingegeven.
De interesse voor kunst in al zijn vormen en
schilderen in het bijzonder werden aangewakkerd door regelmatige bezoekjes bij
kunstschilder Jef (Adolf) Van Loocke.
AN VERMEULEN volgde zeven jaar les aan de
kunstacademie te Eeklo bij Dirk
Verstraete en zocht dan haar eigen weg.
De laatste jaren schildert zij rond één thema, zoals bv.
de vier jaargetijden, olifanten, Egyptische vazen, generaties, dag - nacht, ...
terwijl zij vroegeréén gedachte uitwerkte
in een schilderij zoals bv. vriendschap, kuddemensen, enz.
Zij tracht een filosofische gedachte beeldend weer te geven.
Haar stijl is gedetailleerd: de vorm van de figuren en
de opstelling van het werk moeten in evenwicht zijn, met kleuren kan je spelen,
tot je zelf tevreden bent over de combinatie.
Zij schildert altijd met olieverf op doek en werkt
graag met secundaire kleuren. Soms neemt zij eerder gemaakte werken opnieuw ter
hand en voegt er iets aan toe of verandert een detail. Een mooi plaatje is geen
kunst volgens haar, je moet het plaatje een andere dimensie geven.
Haar favoriete oud-meesters zijn Paul Gaugain, Edvard
Munch, Picasso (zijn beginjaren), Gustave Van de Woestyne en Paula Modersohn - Becker,...
De hedendaagse levende grote voorbeelden, die volgens
haar écht kunst maken, zijn onder andere Michaël Borremans, Jan Fabre, Octave
Landuydt en Veerle Buys die zij recent zag in Oostende. Onlangs zag zij werk
van Marthe (Tour) Donas in Gent, inspirerend voorbeeld.
Deelnemen aan WAK betekent
voor haar: mensen de kans te geven te genieten van haar werk. Het is de
bedoeling mensen gelukkig te maken door naar haar werken te kijken, zoals zij
ontroerd worden door naar kunst te kijken.
Schilderen is werken voor An Vermeulen. Als zij
treurig is, brengt het verlichting, als zij blij is, komt de zwier erin.
Dag-nacht
Dag:
dansend paar, wakker, bewegen, bij elkaar zijn, zon
Nacht: de
gordijnen blijven open, de wereld draait door ook al slapen we, we blijven elkaars
gezelschap opzoeken, kleuren zijn anders maar alles blijft hetzelfde.
Olifant
met vogel: de weelde van de uitbundige
natuur is onophoudelijk en veelzeggend: kind, dier, lucht, aarde, zijn niet los
te koppelen. Als je goed kijkt, zie je
een vogel IN de olifant. Kleuren komen terug in alle figuren, zoals in de
natuur.
Olifantenfamilie: als mens zijn wij slechts toeschouwer. Wij kijken
door een bril naar de natuur. Wij worden overmand door de pracht van een
dierenfamilie, hoe de moeder voor haar jongen zorgt, gedreven door haar
instinkt. Zij leidt hen door de natuur, de jongen stappen mee in volle
vertrouwen. De natuur blijft voor ons een mysterie, we kijken vanop een
afstand.
Griekse
vaas: Atheense kruik waarop vier
hardlopers worden afgebeeld. (British Museum Londen).De kruik dateert van de 6de
eeuw voor Chr. Toen reeds werd het lichaam getraind en werd naar schoonheid
gestreefd. De vaas op zich is sierlijk, elegant en versierd met rijke kleuren,
zwart en goud. An heeft niets aan de
vaas verandert omdat ze gewoon perfect is.
Portret
van Kris: geschilderd in zachte
tinten, omdat Kris zachtaardig is. Schreeuwerige kleuren passen helemaal niet.
Hij heeft een ingetogen karakter, zoals zijn blik benadrukt. Het licht op de
achtergrond staat symbool voor zijn intelligentie en inlevingsvermogen als
tandarts.
De
dans: één werk uit de reeks: Generaties
De tegenstelling oud-jong zie je reeds aan de
kleuren: roze versus zwart.
De jonge vrouw in de roze jurk danst zwierig in het
rond, is trots op haar lichaam, het mag gezien worden.
De zwarte jurk, symbool voor oud, is statisch, geen
lichaam meer te zien. Oude mensen zijn eerder geestelijk aanwezig, minder met
het lichaam. Jong en oud gaan perfect samen, zoals de hand en de jurk van de
jonge vrouw te zien zijn in de zwarte jurk, minder of meer zichtbaar aanwezig.
Link naar de werken:
https://picasaweb.google.com/115021349650121482292/March162016?authuser=0&feat=directlink
An Vermeulen stelt tentoon in het gemeentehuis en in de etalage van Optiek Verstringe, Kleding
Rommel en OXFAM Wereldwinkel in de Noordstraat.
Tekst verwoord aan
de hand van de notities van An Vermeulen.
De WAK
2016 is een aanrader voor allen die houden van bruisend talent in en rond Groot
Maldegem.
Wakblog
Maldegem.
http://www.Marianne Posman en Maldegem in de kijker.be
12-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
11-04-2014
Ingrid Fevery en de WAK;
INGRID
FEVERY IS EEN BELOFTEVOLLE KUNSTENARES.
INGRID
FEVERY is
geboren in Knokke op 12 mei 1957, als oudste van twee. Zij is opgegroeid in
Knokke met haar moeder die een hotel uitbaatte in de Meerminlaan, Knokke en een
vader die een bierhandel had. Het was een druk leven voor twee zelfstandigen en
de kinderen staken meestal een handje toe in hun vrije tijd. Ingrid liep lagere
school in het Heilig Hart College in Knokke en deed middelbare studies
huishoudelijke richting in de Sint-Jozefsinstituut (1973 1979). Verder
studeren zat er niet in voor de meisjes in die tijd, twee helpende handen in
een zaak waren zeer welkom.
In haar vrije tijd hield Ingrid zich bezig met tekenen,
schetsen en schilderen. Zij was van jongs af aan gebeten door kunst maar kon
zich toen niet verdiepen in die richting. Andere zaken gingen voor. Toen haar
moeder het hotel overliet aan anderen sprong Ingrid in om de nieuwe
zaakvoerders op weg te helpen.
Op een bepaald moment overhaalden enkele
vriendinnen haar om toch maar eens een danspasje te wagen in Middelburg onder
andere en het was daar dat zij haar toekomstige echtgenoot zou ontmoeten. Het
was onmiddellijk een schot in de roos en Ingrid Fevery trouwde in 1986 met Diederik Kousemaker en
kwam in Maldegem wonen. Diederik startte een eigen zaak en weer moest Ingrid
aan haar kunst verzaken, om haar echtgenoot te helpen in de eenmanszaak van
transport van mineralen en vitaminen voor veevoederfabrieken. Intussen legde
zij zich toe op de opvoeding van de zonen, Michael (1991) en Björn (1988).
De kunst
werd even opgedoekt maar altijd bleef het verlangen naar een opleiding
sluimeren.
In 2010
was het eindelijk zover en kon ze definitief de vurig verlangde scholing volgen.
Twee maal per week, tekenkunst en schilderkunst, gaven haar een zicht en
inzicht op wat zou volgen.
Zij voelde
zich onmiddellijk goed in de KUMA, met uitstekende leerkrachten, Chantal Van
Landschoot, Piet Hoens en Jonas die de leiding gaven. De medestudenten
stimuleren elkaar en benaderen iedereen zeer positief. Niemand is er afgunstig
of grootsprakerig, iedereen helpt er elkaar. Iedereen is gelijk is een principe dat gehuldigd wordt onder de
cursisten of studenten in de KUMA, een houding die inspireert en stimuleert. De
leraren en de medestudenten zijn zeer behulpzaam en geven elkaar tips i.v.m.
tekentechnieken wat een boost geeft aan ieder die zich inzet.
Ingrid
gaat elke uitdaging aan. Wat moeilijk is lukt na eindeloos worstelen en
nadenken, wat gemakkelijk is laat zij links liggen
Portrettenliggen Ingrid het best en zij stopt al haar energie in heel mooie
werken die vaak bewondering oogsten. Het is moeilijk voor haar om afstand te
doen van een creatie, want zij heeft er zoveel energie en denkwerk ingestopt
dat het bijna is als zou zij haar kind moeten afstaan.
De
themas haalt zij uit het dagelijks
leven, uit televisieseries, dagbladen en tijdschriften. Met afbeelding vier,
de undercover agente Carrie Mathisonvan Homeland vereeuwigt Ingrid wel degelijk actuele themas, de
terreur die overal loert.
Elke dag
is er altijd wel iets dat in t oog springt, wat een mens raakt. De schrijnende
vluchtelingenstroom naar Europa, raakt
haar, beelden van kapotte laarzen, versleten door de lange tochten die ontheemden
op weg naar Europa afleggen. Het schilderij gaat over de asielzoekers enGod die bovenaan toekijkt. Ingrid schildert mensen die
ijverig aan t werk zijn, wat verwijst naar het thuisland van de vluchteling,
waar hij werk had en productief was. Door de overtocht over zee, is de vluchteling symbolisch
aangespoeld als half mens half vis. Daaronder staan de versleten bottines waar
de tenen doorheen zitten, met opzij mensen die zich generen voor hun toestand. Ze beeldt iemand uit die zijn
gezicht afschermt, alsof hij beschaamd is tot die groep te horen of om het lijden van
de lange tocht te verbergen.
Kortom
INGRID FEVERY, een zeer aangename, boeiende kunstenares is creatief bezig. Zij
vult haar vrije tijd met wat zij heel graag doet en zij realiseert mooie
kunstwerken die haarzelf en anderen blij en gelukkig maken. Zij wordt gestimuleerd
door haar gezin en haar omgeving die meteen een inspiratiebron zijn.
De
moderne media, de beelden van elke dag inspireren haar, zij tekent en
schildert, zij is gelukkig en maakt anderen gelukkig. Een knappe vrouw en een
prachtig leven.
Ingridswerken worden tijdens de Wak tentoongesteld in de Loodgieter- en Sanitair
Handelszaak van PIET BOLLÉ, in het lingeriewinkeltje in de NIEUWSTRAAT
PICCOBELLO en in het GEMEENTEHUIS.
http://www.Marianne
Posman en Maldegem in de kjker.be
11-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
08-04-2014
KVLV in de buurt van Gent.
K.V.L.V. MALDEGEM organiseerde
hun jaarlijkse uitstap in de buurt van Gent op 9 augustus 2016.
De zonnige dinsdag startte aan het zwembad Sint-Anna in Maldegem. De
Vrouwen met Vaart en enkele van hun partners vormen een gezellige groep die
elkaar al kent van de vorige activiteiten van K.V.L.V.
De tocht leidde
naar het PCG IN KRUISHOUTEM. Na een drankje
en een uitvoerige inleiding over het de werking en de doelstellingen van het proefcentrum
voor de groenten- en aardappelteelt volgde een rondleiding door het immense complex:
smaakonderzoek, openlucht- en serreteelten, biologisch teelten, onkruidverdelging
en waterbeheer. Indrukwekkende percelen boontjes, erwtjes, aardappels, energiezuinige
serres vol tomaten en paprikas gaven een zicht hoe het centrum ons voedsel
controleert en steeds wil verbeteren.
Daarna volgde een bezoek
aan de SUIKERBRANDERIJ JAN VAN GENT IN
KERSELARE. De gelagzaal van het familiaal bedrijf oogde gezellig,
romantisch met zin voor nostalgie. Een nakomeling van de stichter demonstreerde
de productie van de bekende babbelaars en na de uiteenzetting, kreeg ieder een
mooi doosje met een assortiment snoep. Na het lekker middagmaal konden allen
een bezoekje brengen aan het BEDEVAARTSOORD
OLV van Kerselare.
Om vier uur startte het namiddaggedeelte van het
programma aan de BROUWERIJ ROMAN. We
werden rondgeleid in de oudste brouwerij van België, overgedragen van generatie
op generatie sinds 1545.
Na de lange tocht doorheen diverse verdiepingen en
uitleg over het ingewikkelde brouwproces mochten de vrouwen met vaart en hun
partners alle bieren en limonades proeven in de gelagzaal. Belgische producten aan
democratisch prijsjes maakten iedereen blij. Niemand
vertrok met lege handen, elk werd een geschenkverpakking overhandigd bij het
verlaten van de brouwerij.
Een bezoek aan het KOETSENMUSEUMVERDONCKT IN MAARKEDAL rondde de boeiende
uitstap af. De idee voor een museum komt van de eigenaar VERDONCKT voorheen garagist, die een unieke collectie antieke
koetsen heeft verzameld. De rondleiding in het museum was zeer interessant en
allen waren onder de indruk van de kostbare voertuigen.
Elke Vrouw met Vaart van de K.V.L.V. trok vermoeid,
maar tevreden naar huis na deze lange, maar interessante uitstap, met zoals
gewoonlijk een cadeautje onder de arm. (Marianne Posman)
Dinsdag 4 10 2016 om 14 uur: GOED
GEZIEN in Oud Sint-Jozef, in samenwerking met C.M.
Dinsdag 25 oktober 2015 om 19u30: Kookles Oud Sint-Jozef.
Donderdag 27
oktober om 19u30: Crea: Grafstukje maken in Zaal Van Deynse.
Kookles 2/3/4 in om
19u30 in Oud Sint-Jozef op 10/11, 16/11, en 23/11 2016.
Zondag 18 12 2015: H. Mis 10u30 en kerstfeest
12 uur in Gasthof Sint-Marie.
08-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Willy Van de Velde in Huyze De Baere
WILLY VAN DE VELDE
stelt zijn werken ten toon in het
stijlvolle restaurant HUYZE DE BAERE,
puur, nostalgie en authentiek.
Als KUNSTSCHILDER kwam WILLY VAN DE VELDE heel
regelmatig naar buiten met zijn creaties en werd overal gefêteerd. Zijn
verbazingwekkende collectie schilderijen en miniaturen dwingen een immens
gevoel van respect en bewondering af. Zijn zuiver
scheppingsvermogen stelde hem vaak in de kijker en droeg bij tot een druk
sociaal en vriendschappelijk leven.
Willy Van
de Velde volgde als jonge knaap een opleiding in de tekenschool op de zolder van het huidige gemeentehuis Maldegem,
studeerde aan de KUMA in Maldegem en aan de academie in Brugge. Willy Van de
Velde heeft zijn kleurrijk miniatuurschildersatelier
in de achtertuin van zijn woning. Hij schildert landschappen tijdens alle jaargetijden, havens, gebouwen, vooral
kerken, water- en kerktorens, landerijen, hoevedieren op het platteland,
kasteeltjes, bloemen, portretten enz. Hij reconstrueerde heel wat
huizenrijen in bekende straten. Zijn stadsgezichten zijn authentiek. Hij
schilderde alle kerktorens van het Meetjesland. Hij schildert op doek, op
panelen en op Boomse pannen, wat een ongelooflijke vaardigheid en kennis
vergt.
Een van
zijn specialiteiten is het beschilderen van spijkerkoppen. Op een kopje van vier
millimeter diameter schildert hij landschapjes en dorpsgezichten. Hij maakte een maquette van de Sint-Adrianuskerk
in Adegem. Hij restaureerde de Kruisweg
in de kerk van Adegem en schilderde de prachtige triptiek Hoop, Geloof en
Liefde in de winterkapel van de kerk. Hij schilderde de decors in de
cinemazaal Cecilia, nu Optiek Nele Coens enz.
Honderden creaties heeft Willy
gerealiseerd en overal oogst hij bewondering voor de precisie en gevoel voor
schoonheid waarmee hij tewerk gaat.
Een van de kleinkinderen
realiseerde fraaie fotoboeken van alle kunstvoorwerpen die Willy gerealiseerd
heeft tijdens zijn leven, een prachtige verzameling onvoorstelbare schone
fotos, waard om gepubliceerd te worden. Indien deze fotocollectie zou
verzameld worden in een boek met als titel Willy Van de Velde en
onvoorstelbare schoonheid, zouden er heel wat mensen voor intekenen want het
is een schat van interessante informatie naar het verleden en heden.
Hij schilderde volledige hoeven,
woning en stallen in een unieke omgeving. Vele van die gebouwen werden
gerenoveerd, anderen werden vervangen. Op die manier draagt de fotocollectie
bij tot het behoud van het verdwenen patrimonium.
Hij kwam
regelmatig in beeld tijdens uitzendingen van de Zevende Dag, de Droomfabriek en
zelfs de V.R.T. kwam reportages maken over hem, over zijn leven en zijn werk.
Willy Van de Velde stelde ten toon overal in Vlaanderen.
In het gemeentehuis exposeert hij een
kunstwerk in teken van de MATCH 2016 en de E.K. Voetbal 2016, die toevallig
gelijktijdig vallen.
Als opa van vier kleinzonen, allen voetballers en
keepers heeft
hij zich gefocust op de E.K. Match 2016, gastland Frankrijk, met als symbool de
Eiffeltoren waar elke vlag van de deelnemers geschilderd werd op nagelkoppen
die in grootte variëren naarmate de grootte van het land. De K.B.V.B. wordt
vertegenwoordigd tijdens het startschot door dhr. José Baeten, Voorzitter van het Provinciaal Comité Oost-Vlaanderen en
na de WAK 2016 wordt het kunstwerk geschonken aan de K.B.V.B.
Willy Van de Velde is klasse. Samen met zijn
echtgenote Annie De Zutter creëert hij voortreffelijke kunstvoorwerpen. Een
hartelijk, gastvrij en artistiek gezin die overal welkom is omdat zij
vriendschap, liefde en kunstzinnigheid uitstralen.
08-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Greta Faelens en de WAK
KUNSTSCHILDER
GretaFaelens,
onmiskenbaar talent.
Greta Faelens is fulltime
leerkracht in het derde leerjaar en toch kan zij drie keer per week drieënhalf
uur schilderen in de KUMA. Haar vriend vraagt zich af wat haar drijft om dit te
doen.
In de eerste plaats natuurlijk,
omdat zij graag creatief bezig is. Alhoewel zij soms wel moe is, komt zij tot
rust tijdens het schilderen, zodat zij helemaal ontspannen naar huis gaat. In
de academie krijgt zij de stimulans om zich schilderend te ontwikkelen en beter
te worden, met de vrijheid zichzelf te blijven en haar persoonlijkheid in de werken
te steken. Genieten!
In 2008 is zij gestart in de KUMA
met drie jaar opleiding middelbare graad en zij vervolgde in 2011 die scholing
schilderkunst in de hogere graad. Nu zit zij ondertussen in het vijfde jaar.
In het tweede jaar hogere graad
heeft zij ook kunstgeschiedenis gevolgd. De lessen hebben een tipje van de kunstsluier
opgelicht en haar nieuwsgierig gemaakt naar meer... Ze leerde op een andere
manier kijken naar kunst, gerichter, met veel respect en een open blik. Een
heel verrijkende ervaring! Dit bracht haar bij Sam Dillemans, een
bijzondere schilder, die haar respect en bewondering verdient om zijn brute,
expressieve en emotionele manier van schilderen. Greta Faelens bezocht de
tentoonstelling Authors in Gaasbeek in 2013. Zo groeide de idee om haar
eindwerk te maken over deze authentieke schilder.
Daardoor bezoekt zij nu ook meer
tentoonstellingen, zoekt zij in boeken en geniet zij van het werk van allerlei
kunstenaars: van Patrick Ysebaert tot Michaël Borremans, Berlinde De Bruyckere,
Jan De Vliegher, Lucian Freud, Piet Mondriaan, Roger Raveel, enz
In het begin van het jaar
schilderde zij enkele stillevens. Zo verplicht zij zich om goed te kijken naar
vorm, structuur, kleurtinten en schaduwen. Hoe langer je kijkt, hoe meer
kleurverschillen je ontdekt in de dingen.
Daarna vertrekt zij van fotos
die haar aanspreken, die zij vindt in de krant, een magazine, op internet enz. Soms
schildert zij portretten van mensen die zij kent of verwerkt zij hun fotos in
een werk.
Greta vindt het een uitdaging
om emoties, gevoelens, actie of juist rust te kunnen weergeven. Soms vindt zij een
werk niet goed en overschildert dan gevoelsmatig met andere kleuren totdat zij
het wel mooi vindt. Zij bekijkt ook werken van andere schilders (in de KUMA een
bib vol) en vraagt zich af: hoe schilderen zij bepaalde dingen, wat
interesseert mij en wat wil ik ook proberen?
Haar laatste stuk vertrekt van een collage met fotoshop
gemaakt, waarbij stukken van fotos en silhouetten in elkaar overvloeien. Het
is verrassend om al schilderend, een waas bovenop een vorm te leggen waarbij de
onderlaag door schemert.
Zij begint altijd met een schets
in houtskool, daarna schildert zij een eerste laag met vooral nadruk op
schaduwen om zo vorm te geven en diepte te creëren. Daarop komen dan
verschillende lagen om er meer leven in te steken. Zij schildert liefst met
olieverf, omdat je de kleuren in elkaar kunt laten lopen.
Haar werk wordt gedurfder,
vrijer, onderzoekender. Die zoektocht blijft duren want er zijn zoveel boeiende
uitdagingen en elke keer is zij benieuwdnaar het resultaat.
Sedert vorig jaar zette zij haar
werken met mondjesmaat op facebook en de opmerkingen van vrienden zijn heel
bemoedigend. Die reacties stimuleerden haar om uiteindelijk deel te nemen aan
de WAK.
Sommige van haar werken hangen
bij haar thuis, geeft zij aan familie of vrienden of verkoopt zij aan geïnteresseerden.
Het is haar bedoeling om
volgend jaar af te studeren, jammer genoeg laat het kunstonderwijs niet toe om
nog langer verder te schilderen in de academie. Maar zij wil zich zeker graag
verder bekwamen want er is nog heel veel te ontdekken!
Ondertussen probeert zij haar
passie beetje bij beetje over te brengen bij de kinderen in de klas, zodat ook
zij op hun manier durven creatief zijn en kunst leren waarderen.
DE WAK 2016 IS EEN AANRADER
VOOR ALLEN DIE HOUDEN VAN BRUISEND TALENT IN EN ROND GROOT MALDEGEM.
http://www.Marianne Posman en Maldegem in
de kijker.be
08-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Anne-Mie Van Coillie WAK 2016
Tijdens de Week van de Amateurkunsten 2016
worden de kunstwerken tentoongesteld van
Anne-Mie VAN COILLIE, reportage over een
kunstenares.
Anne-Mie is geen onbekende in
Maldegem. Zij heeft deelgenomen aan talrijke imposante tentoonstellingen in
binnen- en buitenland. Zij steunt regelmatig projecten en de opbrengst van de
veiling van haar werken komt o.a. ten goede aan de vleugel van het kinderkanker
hospitaal in UZ Gent. Anne-Mie stelde ten toon samen met andere kunstenaars tijdens
de benefietnamiddag ten voordele van het dementiezorg- en alzheimeronderzoek in
het CC Den Hoogen Pad, Adegem-Dorp 16 b te Adegem, zij exposeert heel het jaar
door in de Dolce Vita op de Markt in Maldegem,
waar de klanten genieten van haar werken die zij regelmatig eens wisselt. Zij
exposeerde op diverse plaatsen en kende veel bijval. Haar tentoonstelling van
vijftig werken in het Restaurant Ten Dauwe,
Vaartlaan, 42 in Aalter kende heel veel succes. Alle werken werden verkocht ten voordele van het kinderkankerfonds.
Een stapel schetsen en tekeningen werden gepresenteerd aan een prijsje en zo
kwam haar voorbereidend werk terecht bij kunstliefhebbers die zich niet echt
een authentiek schilderij of tekening kunnen aanschaffen.
Het begon toen zij tien jaar
oud was en een prijs voor schilderkunst won die zij mocht afhalen in
Sint-Niklaas. Zij had een zicht van de zeedijk van op het strand geschilderd,
de meesten doen het andersom. Het waren verticale lijnen van gebouwen en een
horizontale lijn die de dijk moest voorstellen. Zij kreeg als beloning
(prijs) een stapel mooie boeken. Zij kwam thuis zo trots als een pauw, maar jammer
voor haar, in het gezin was niemand echt artistiek aangelegd. Alles werd snel verticaal geklasseerd en er
werd verder niet meer over gesproken.
Haar moeder was een Oekraïense
die tijdens de oorlog naar Duitsland moest om te koken voor de geclaimde
werkkrachten, waar zij de vader van Anne-Mie leerde kennen die was tewerkgesteld
in een steenfabriek in Alfeld in
Duitsland. Na de oorlog kwam haar Russische moeder naar België om te
trouwen met haar vader, een Vlaming. Vier jaar na het huwelijk, stierf de vader
van Anne-Mie plots op negenentwintig jarige leeftijd. Aangezien de moeder van
Anne-Mie er alleen voor stond, moest er brood op de plank komen en dus werken
was de boodschap, ook voor Anne-Mie en haar jongste broer van zodra zij er de
leeftijd voor hadden.
Langzamerhand
ondervond Anne-Mie dat iedereen los van zijn afkomst toch succes, liefde en
geluk kon vinden.
Anne-Mie stond al vroeg op
eigen benen en vond een baan bij Philips engineering. Zij werd er geconfronteerd met bedrading, lijnen en rechten. Soms
was zij bezig een sinus of een frequentie te tekenen en bedrading te bevestigen
met overlapping van vierkanten of driehoeken. Het ging allemaal vanzelf als het
maar afgelijnd was. Dit lijnen-bedrading-veelhoekenspel wordt weerspiegeld in
haar werken en iemand die op de hoogte is van haar techniek zegt spontaan: Dit
is van Anne-Mie!
Haar kleurenpallet hangt af
van haar stemming, maar de sombere kleuren hebben langzamerhand plaats gemaakt
voor lichtere tinten, als een zacht aanvaarden. Zij schildert mee met de seizoenen,
de kleuren en de themas past zij aan. Schilderen weerspiegelen ook gevoelens.
Hoe je je voelt op een bepaald moment, begint met een wit blad, de achtergrond
weerspiegelt de gemoedstoestand en wat belangrijk is op dat moment maakt het
schilderij af.
Anne-Mie was na in een reis
door Namibië onder de indruk van het
droge onbeweeglijke landschap rondom, Dead
Valley, de stilte, de hitte en de zandheuvels die zich verplaatsen. Zij doet
indrukken op in verre landen en schildert haar herinneringen in diverse kleuren.
Zon, zand, droogte, gemummificeerde bomen door de hitte en een portret of een
landschap komt tot stand. Anne-Mie laat de mensen genieten van de warme,
natuurlijke kleuren, maar ook van de stilte, van een ingetogen moment die voor
iedereen anders is. Zij creëert en verwoordt gewaarwordingen en intense
gevoelens op doek.
Je kan serene rust en moedige
aanvaarding vinden in de kunstwerken. Anne-Mie drukt haar stilzwijgende en
volhardende levensvreugde uit in
haar werken doorweven met immens verdriet om het definitieve afscheid.
Het
thema van de WAK 2016, de MATCH combineert zij met wielrennen in vrolijke, gele
kleuren. Haar levenservaring stelt haar in staat om
veelzeggende, doorleefde en boeiende creaties te scheppen. Zij creëert een
nieuw en ander leven met een glanzend, gelukkig en blij kind op de achtergrond,
als een bewaarengel, als een gesprekspartner, als een van de glanzende sterren
in de hemel. Anne-Mie deelt de zachte vreugde van het leven in haar creaties
maar ook het bodemloos lijden om het afscheid. Zij is in staat om veelzeggende
werken te scheppen.
Zij heeft mooie werken:
portretje van moeder en kind, portret van een kind, de vier seizoenen (een kopje
in diverse kleuren vormen één geheel), kopje in licht en donker, overdag en s
nachts, bloot en verborgen, portretjes in zachte kleuren, schilderij met
beenderen in mooie zachte contrasterende kleurschakeringen, naakt met harp, ze
maakt een Match met muziek, er komen violen in beeld in sprekende kleuren, kinderen
in wit-zwart, onschuld in negatief, de hersenbloeding met merkwaardig
opzetstukje, met scan van hersenen er bovenop.
Annemie schildert op hout of
op doek. Op hout is nodig als er composities moeten aangebracht worden.
Voor
de WAK 2016 exposeert zij twee werken in het gemeentehuis en in de Dolce Vita
op de Markt in Maldegem.
Anne-Mie Van Coillie is de mama
van Tamara en de echtgenote van Rudi Basslé, tv-technicus, voorzitter sportvereniging WTC Den
Akker, een gekende familie in Maldegem. Samen met haar echtgenoot Rudi reist
zij de wereld rond om te genieten van nieuwe indrukken en ervaringen met op de
achtergrond de herinnering aan hun dochter Tamara als een stralende,
liefhebbende ster aan het firmament.
Tekst verwoord aan de hand van de notities
van Anne-Mie Van Coillie.
De WAK 2016 is een aanrader
voor allen die houden van bruisend talent in en rond Groot Maldegem.
Link naar de fotoreeksen:https://picasaweb.google.com/115021349650121482292/March202016?authuser=0&feat=directlink
08-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
07-04-2014
Jos Paridaen en Aardenburg.
JOS PARIDAEN, een veelzijdig
kunstenaar.
In
april en de eerste week van mei doen de CULTUURDIENST van de GEMEENTE MALDEGEM
er alles aan om de amateurkunstenaars te belichten. Expo en receptie in het
gemeentehuis, kunstwerken in de etalages van de handelszaken in t centrum,
muziek optredens, tentoonstellingen en workshops in de gemeente zetten alle
amateur kunstenaars, hun werken en hun ideeën uitgebreid in de kijker.
AARDENBURG (Aardenburg heeft sinds 1187 stadrechten) WORDT
UITGEKLEED: ONZEKERHEID, VERTWIJFELING, EEN OPLOSSING, ZOEKEN NAAR UITZICHT,
wat brengt de TOEKOMST? BERUSTING of TROOST?
Veel
Nederlandse Vlamingen nemen deel aan
de WAK 2016 in Maldegem, daarom is het ook wel eens interessant om een
nabijgelegen historische stad te belichten.
Aardenburg met de talrijke musea en historische gebouwen is een aantrekkelijke
bestemming voor fietsers en uitstappen van culturele verenigingen uit de
omgeving. Maar wat inderdaad opvalt dat Aardenburg bijna geen aantrekkelijke handelszaken meer heeft wat het moeilijk
maakt voor de oudere bewoners die zonder auto hun voorraden moeten inslaan in
de buurt of misschien wel beroep moeten doen op anderen die wel over een
vervoermiddel beschikken. De bekend
amateurkunstenaar JOS PARIDAEN die reeds verschillende keren deelnam aan de WAK
in Maldegem heeft die bezorgdheid voor zijn stad uitgedrukt in schilderijen.
Jos
Paridaen heeft zich kort geleden ook wat verdiept in de WAK Nederland, voornamelijk
Zeeuws Vlaanderen en wat bleek? West- Zeeuws Vlaanderen is een blinde vlek in het
WAK gebeuren in Nederland. De desbetreffende ambtenaar wil daar wel verandering
in brengen, maar dan zullen de kunstenaars zelf initiatief moeten nemen.
Wat
het werk van Jos Paridaen betreft zit er een heel verhaal achter, eigenlijk
gelinkt aan de opmerking hierboven. Het gaat over ontvolking en de achteruitgang van de stadskernen in onze omgeving.
Aardenburg
wordt langzaam uitgekleed, verwijzend naar de teruggang ouderzorg, openbaar
vervoer, winkelbestand enz. Wat eraan te doen? Hoe ziet de toekomst eruit?
Deze
drie werkjes hebben best wat losgemaakt. Reacties en verwijzingen naar nog
actief bestaande verenigingen, clubs, instanties enz.
Dat
betekende opnieuw werk voor Jos Paridaen. Hij
schilderde twee grote doeken over actieve clubs, verenigingen, en activiteiten
in Aardenburg.
Een
geschilderd werk met een compilatie aan activiteiten en een ander werk op
geschilderde achtergrond, dansende figuren, tekeningen in houtskool van de
clubs en activiteiten die er nog leven.
Het thema waarmee hij zich de laatste tijd heeft bezig gehouden is de leefbaarheid in de kleine kern.In
W.Z. Vlaanderen constateren we een achteruitgang van de leefbaarheid in de
kleine kernen. Winkels verdwijnen, jongelui trekken weg, het openbaar vervoer is
verschraald en er is sprake van sterke veroudering van de bevolking, huizen
worden afgebroken en er komen geen nieuwe voor terug en zo kan je nog wel even
doorgaan. Naar mening van velen speelt de overheid (gemeente) hier te weinig op
in.
Dit was voor Jos P. aanleiding
voor de drie werken AARDENBURG WORDT UITGEKLEED. Op zijn drie
schilderijen over Aardenburg uitgekleed kreeg hij wel wat reacties over
activiteiten die nog levend zijn.
De gemeente heeft hierop wel ingespeeld door een voorlichtingsavond te organiseren
die al langer was gepland door de dorpsraad, maar hiermee was niet alle zorg
verdwenen. De
zaal zat bomvol. Jos P. vond het wel passen in zijn project, niet dat hij daar
de aanleiding heeft toe gegeven.
De reactie van de bewoners was voor
Jos Paridaen de aanleiding twee werken te maken waarbij vooral de nog bestaande activiteiten, verenigingen en
clubs centraal stonden.
Deze werken worden momenteel geëxposeerd in het gebouw van de
Fysio/Fitness in Aardenburg en de bedoeling is deze tentoon te stellen tijdens de WAK in het gemeentehuis of in de
etalage van Jan Willems Design.
Dat geldt ook voor de werken van Aardenburg
uitgekleed.
Waar hij momenteel mee bezig is, is een werk in houtskool, een
compilatie van de belangrijkste historische gebouwen en de bedoeling is, dat
dit werk omgeven zal worden door portretten van mensen die AARDENBURG OP DE KAART HEBBEN GEZET. Dat begint met de
Romeinen tot en met een auteur van boeken en artikelen over de geschiedenis van
Aardenburg en omgeving. Hij heeft een klein foldertje gemaakt en dat hangt bij
enkele etalages voor het raam.
Voor het overige exposeert hij momenteel schilderwerkjes van schapen, in
de Schaapskooi, een restaurant in Aardenburg.
Zijn
laatste werk is een houtskooltekening op doek op groot formaat van de
belangrijkste gebouwen van Aardenburg,
gebouwen met geschiedenis.
Zijn
streven is de werken te omgeven met de beeltenissen van mensen die belangrijk
geweest zijn voor Aardenburg. Het is een eigen keuze, maar elk van deze
personages hebben een achtergrond.
1.
Overzicht werken Aardenburg uitgekleed
2.
groot werk activiteiten in Aardenburg 3. groot werk activiteiten in Aardenburg
2
4.
Overzicht Aardeburg op de kaart gezet.
Tekst
verwoord aan de hand van de notities van Jos Paridaen.
07-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
H. Fierens in Home Store V.C.
HENRIETTE FIERENS
exposeert indrukwekkend werk
in HOMESTORE VAN
CANNEYT.
Henriëtte
Fierens is geboren op 6 september 1947in
Oostburg, Nederland.
Als
kind was zij al altijd met tekenen bezig. Ze heeft een opleiding gevolgd aan de
Kunstacademie in Tilburg, eerstegraads opleiding docente tekenen.
Zij
heeft in het onderwijs gewerkt als docente tekenen, maar zij is ook op andere
vakgebieden in het onderwijs lang werkzaam geweest. Inmiddels is zij al weer vijf
jaar intensief bezig met haar ontwikkeling als beeldend kunstenaar.
Momenteel
is zij zelfstandig beeldend bezig op de
Academie voor Schone Kunsten in Eeklo, waar haar een hoge onderscheiding ten
deel viel.
Haar hoofdthema is "mensen",
de menselijke figuur en portret. De mens in al zijn facetten vormt een wereld
voor haar die ruim voorziet in veel inspiratie. Mensen boeien, mensen zijn
altijd mooi. Ze wordt erdoor geraakt en is altijd op zoek naar schoonheid. Zij
zoekt naar een combinatie van het ambachtelijke en de emotie.
In
portret en model wil Henriëtte Fierens op een krachtige manier uitdrukking geven aan
persoonlijkheid en pose van de mens, expressief.
Ze
hecht veel waarde aan het tot uitdrukking brengen van het karakter in het
portret. Het wezenlijke, het innerlijke, moet in het uiterlijk zijn af te
lezen. Gezicht en vooral ogen zijn
immers de spiegels van de ziel. Herkenning en gelijkenis zijn voor haar een
must, maar niet fotorealistisch, maar eigenzinnig en uniek. Gevoelige
lijnvoering en eigenheid in kleurgebruik.
Ze
experimenteert graag met kleur en maakt rustig een portret in rood of blauw.
Haar modeltekeningen laten de mens in actie zien, dans, muziek of juist in
rust.
Het
gaat ook over vorm en compositie, licht-donker en kleurgebruik op een geheel
losse maar toch stevige manier.
Zij
heeftdeelgenomen aan de
kunstroutes in België. Zijheeft en
onlangs geëxposeerd in het Ledeltheater in Oostburg.
Haar
materialen zijn vooral conte, pastel, inkt en veel aquarel. Vooral in aquarel
heeft zij zich gespecialiseerd.
Opdracht
geven voor een portret naar wens is altijd mogelijk. In samenspraak met de
opdrachtgever kan dit tot stand komen.
Bezoek ook eens de website :
www.henriettefierens.com.
Tijdens de WAK exposeert zij vijf werkstukken in HOMESTORE VAN CANNEYT,drie portret aquarel en twee werkstukken
muzikanten, een aquarel en een pen en inkt.
Tekst verwoord aan de hand van de
notities van Henriëtte Fierens.
De WAK 2016 is een
aanrader voor allen die houden van bruisend talent in en rond Groot Maldegem.
07-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
05-04-2014
WAK 2014 Inleidig activiteiten en tentoonstellingen.
Inleiding op de WAK 2014.
De Tiendaagse Week van de Amateurkunsten, kortweg de WAK, vormt een steeds terugkerend
artistiek bastion waar de kunstenaar zijn scheppende talenten kan exposeren en verspreiden
met de steun van het Forum voor Amateurkunsten, overkoepelend orgaan van de
WAK. De Gemeentelijke Cultuurdienst coördineert het WAK-programma voor Maldegem
en ondersteunt i.s.m. de andere gemeentediensten, de kunstenaars waar nodig en
mogelijk. Elk jaar opnieuw, bij het begin van de lente leveren talrijke
amateurkunstenaars enorme inspanningen, om verbazingwekkende kunstvormen van
allerlei disciplines naar voor te brengen telkens onder een ander thema. De WAK
2014 staat in het teken van De Groote
Kunst, verwijzend naar De Groote
Oorlog die losbarstte 100 jaar geleden in ons deel van de wereld. De
Groote Kunst refereert naar het talent van de kunstenaar en naar de oorlog als
inspiratiebron. Oorlog gaat en ging gepaard met een reeks van overweldigende
gevoelens, variërend van woede, onmacht, angst, vertwijfeling, verdriet en
wanhoop. Kunstenaars brengen rust, troost, afleiding en vlucht uit de rauwe
werkelijkheid in oorlogstijd. Kunst en oorlog komen tot uiting in veelvuldige
publieke en private tentoonstellingen in heel Vlaanderen.
Tijdens DE TIENDAAGSE WEEK van de AMATEURKUNSTEN 2014 wordt een hele waaier
van kunstwerken en activiteiten naar voor gebracht, beleefd en tentoongesteld
op diverse locaties in Groot - Maldegem.
Van 25 april 2014 tot 5 mei 2014 worden de Maldegemse
kunstenaars in de kijker gezet met een spectaculaire reeks activiteiten en
tentoonstellingen die het kunstminnend hart niet anders kan dan raken. Alle
belangstellende inwoners van Maldegem en omstreken worden uitgenodigd om de
amateurkunstenaars tijdens diverse activiteiten te ontmoeten, aan het werk te
zien, te horen en te bewonderen. Dit uitzonderlijk initiatief moet elke inwoner
van ons dorp er toe aanzetten om de verwezenlijkingen van diverse kunstenaars
uit de streek te leren kennen.
Talrijke
artistieke activiteiten worden verweven in het straatbeeld van het centrum van
Groot - Maldegem. In KUNST IN DE
VITRINE, wordt elke voorbijganger uitgenodigd tot bewondering en reflectie.
Rik Bracke, Rita Buysse, Lobke Danneels, Albert, Gothard en Luc De Coninck, Genade
De Lille, Daniël Deprest, Peter Dezwaef, Martin Evrard, Els Vannuffelen, Samya
Hamid, Trui Hoste, Annie Matthys, Roos Nuyttens, Jos Paridaen, Lucie Putzeijs,
Johan en Maria Sesselle, Dorine Tas, Anne - Marie Van Coillie, Hendrik Van der
Jeught, Marc Van Kerschaever, Erika Verbeke, Hans Geyssens, Franky Versprille en
professioneel schilder Pol Verheylezone
stellen hun kunstwerken tentoon in de uitstalramen in het centrum. De
voornaamste evenementen en tentoonstellingen grijpen plaats op de markt en in
het gemeentehuis Maldegem, in C C Den Hogen Pad en in de kerk van Adegem, in de
Openbare Bibliotheek en op enkele privé terreinen. Een nauwkeurige lijst van de
activiteiten en de openingsuren staat in de Infokrant van de gemeente Maldegem en kan je volgen in de Uitkrant,UitinMaldegem.
Op vrijdagnamiddag25 april 2014 vanaf 14 tot 19 uur wordt op de markt een KUNSTBOM gelanceerd als startschot van
de 19de editie van de WAK. In
het gemeentehuis hangen kunstwerken ten toon van Lobke Danneels, Gothard De
Coninck, Daniël Deprest, Peter Dezwaef, Samya Hamid, Trui Hoste, Annie Matthys,
Jos Paridaen, Lucie Putzeijs, Johan Sesselle, Dorine Tas, Hendrik Van der
Jeught en Franky Versprille die het thema DE GROOTE KUNST elk op hun manier
geïnterpreteerd hebben.
Op zondag 27 april van 14 tot 18 uur demonstreren de
lokale kunstenaars hun Groote Kunsten op de
KUNSTMARKT voor het gemeentehuis van Maldegem. In het gemeentehuis zelf wordt ondertussen de verfijnde kunst van
het haken uit de doeken gedaan in het Crocheercafé
van Charlotte en Transitie Maldegem organiseert er een workshop onder leiding
van Diego Van de Keere.
In C C Den
Hoogen Pad Adegem is er een foto tentoonstelling gerealiseerd door Studio 74 en de Dansschool Movimento geeft er enkele spectaculaire
dansvoorstellingen. De fanfare Nut en
Vermaak brengt er een concert In
Flanders Fields op 26 april om 19 30 in CC Den Hoogen Pad. Roel Smedts en zijn muzikanten brengen muziek uit beide oorlogen.De Verenigde
Vrienden van Adegem starten er hun rondgang van de Last Post. In de kerk van
Adegem stelt kunstenaar Willy Van de
Velde zijn Groot Oorlogstafereel voor.
In de bibliotheek is er tijdens de
openingsuren een permanente tentoonstelling van het werk van talrijke
kunstenaars die De Groote Collages hebben
gerealiseerd onder leiding van Catherine
De Waele en is er de expositie van Den Draad met zelfgemaakte windvangers
verwezenlijkt door de kleinste Maldegemnaartjes tijdens de
Grabbelpasactiviteiten.
Bij
kunstenaars thuis worden tentoonstellingen ingericht. Magda Van den Abeele,Dorine
Tas, Trui De Cuyper, Darline Bauwens
en Danny Bauwens houden een
thuis- of tuinexpositie.
Open
ateliers en tentoonstellingen grijpen plaats in de KUMA tijdens de lesuren. Een waaier van kunstvoorwerpen, de
werken van de allerkleinsten tot de allergrootsten worden er geëtaleerd.
Groot
- Maldegem is vanaf 25 april tot 5 mei 2014 een open en bereikbaar kunstforum voor allen die belang stellen in De Groote Kunst en de kunstenaars een
warm hart toe dragen.
De jeugd laat zich ook
niet onbetuigd. In het kader van de WAK biedt de jeugddienst op
donderdagnamiddag 3 april workshops
aan alle leerlingen van het 4e middelbaar van de Zusters Maricolen,
die doorgaan op de school, in het jeugdhuis, in het gemeentehuis en in het Lokaal
Dienstencentrum St. Jozef. Een workshop breien, haken, oorlogspoëzie en
digitale fotografie worden er aangeboden en de creatiefste werkjes die er uit voortvloeien
worden tentoon gesteld tijdens Kunst in de vitrine. Het is meteen een ode aan
de jeugd die toch telkens opnieuw scheppingskracht
betoont en in wie een gemeenschap vol vertrouwen uitkijkt naar de toekomst.
Voor beschrijvingen van
de meeste kunstenaars kan je de Wakblog
Maldegem raadplegen, de blog van Marianne
Posman in Maldegem en het regionaal blad Vrij Maldegem. De fotos in de
reportage stellen de Deportatie familie
Paridaen voor door Jos Paridaen, een Collage
gerealiseerd o.l.v. Catherine De Waele, een troostend portret van Dorine Tas en
het beeld Stil verdriet van Magda Van den Abeele.
De WAK 2014 is een aanrader voor
allen die houden van bruisend talent in en rond Groot Maldegem.
Met dank aan ons
regionaal blad Vrij Maldegem voor het publiceren van de reportages
(Drukkerij-Uitgeverij Van Hoestenberghe N.V. Boudewijn Lippensstraat 11,
Maldegem).
05-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
04-04-2014
Rita Buysse en de WAK.
Kunstwerken van RITA BUYSSE in de etalage
van de LEGENDARISCHE boetiekt HOEKJE,
Noordstraat, Maldegem.
De laatste twee jaar
heeft Rita Buysse geprobeerd abstractte aquarelleren. Dat is geengemakkelijke weg! In het verledenhad zijwelabstract werkgemaaktmet acryl.Datis eenvoudiger!Als je over ietsniettevredenbentkan je er weerover heenschilderen.Bijaquarelgaat datniet!Jemoetvan te vorengoed overdenkenwatje wil !
Rita Buysse begon abstractereschilderijentemakenvan landschappen.Ze probeerde niethetlandschapzo preciesmogelijk te schilderen maar zij trachtte de
essentiete pakken te krijgen en dit
vast te leggen in kleuren licht.
Vervolgensheeft zij voor het thema
Versteend houtgekozen. Het laten
overvloeien vankleuren in elkaaren vooral maar latengebeuren.
Daarna
heeft zijvoor het themaRelatie
gekozenen vier fasesuitgewerkt:
aftasten
contact
conflicten
loslaten.
Hiervoorheeft zij eerst een plan gemaakt.Omdatzij met reliëf wildewerkenheeft zijeersteen ondergrondgemaakt met Japans vloeipapier.En vervolgens weergewerktmetveel pigmenten water.
04-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
Dorine TAS, WAK 2014.
Tijdens de Wak 2014
stelt de Maldegemse kunstenares
DORINE TAS
haar werken ten toon in haar eigen atelier en
tentoonstellingsruimte,
Begijnhoflaan 14 te Maldegem.
DORINE TAS werd geboren op 3 december 1943 in Brugge
en woonde heel haar leven in Maldegem. De enthousiaste en stimulerende kracht van
haar gezin ligt aan de basis van haar gedreven scheppingsdrang op diverse
terreinen. Zij is bijna 50 jaar lang de echtgenote van Eric Versieck, bovendien is zij de mama van Annick en Jan en de oma
van Laura en Lisa. Allen motiveren
haar om haar bruisende creativiteit vorm te geven op verschillende manieren.
Heel
haar leven stond in het teken van positieve scheppingskracht. Zij kan mateloos genieten
van het vervaardigen van fijne creaties in allerlei kunstvormen. Handwerk, borduren,
naaien, breien, haken en knutselen waren van jongs af aan haar
lievelingsbezigheden. Jarenlang was zij innovatief en ondernemend bezig in haar
handelszaak Breiwol Pinguin in de
Markstraat, Maldegem. Zij maakte haar talrijke klanten vertrouwd met de nauwkeurige
en de soms ingewikkelde technieken van het handwerk, haken en breien, niet te
onderschatten handvaardigheden die precisie, aandacht, geduld en intelligentie
vragen.
Zij had
daarnaast nog veel uitlaatkleppen die automatisch leidden naar een brede waaier
van artistieke activiteiten. Het bloemschikken, het creëren van unieke en
stijlvolle bloemstukken lag aan de basis van haar originele doeken. Later wilde
zij ontroerende, eenvoudige schoonheid vastleggen op zijde en op doek en
zij slaagde wonder wel in haar opzet.
Deze amateurkunstenares
is grotendeels een selfmade talent dat getuigt van een indrukwekkende veerkracht
en ongebreidelde scheppingskracht.
Zij nam regelmatig
deel aan de Week van de Amateurkunsten. Haar talrijke, succesvolle en
sfeerrijke tentoonstellingen vormden de kroon op haar werk en stimuleerden haar
om jarenlang intensief en geestdriftig bij te scholen. Haar ongebreidelde
energie, haar aanhoudende en onuitputtelijke werklust en verbluffende scheppingsdrang
droegen zeker bij tot de evolutie van haar werk. Haar creaties zijn een
verrijking, een wandeling door een artistieke wereld die bewondering, verwondering,
troost en vreugde brengt.
Zij volgde
lessen in groep bij Rita Van Loocke
waar zijde aanvankelijk haar medium
was. Haar echte passie kwam tot leven bij haar lerares Vera Buyse waar ze iedereen verbaasde met haar gevoelige, tere doch
stijlvolle creaties en geslaagde felle kleurencombinaties. Het heldere
kleurenpalet is duidelijk afgelijnd en straalt rust uit. Het bewonderen van
haar werken beroert en geeft zachte, innerlijke vreugde. Wat ongeveer 20 jaar
geleden begon als zijde schilderen is door haar creativiteit, haar werklust,
haar enthousiasme, haar interesse en haar leergierigheid ontwikkeld tot
volwaardig acryl schilderen.
Ze gaat
geen enkel thema uit de weg. Zij brengt eenvoudige onderwerpen uit het leven gegrepen,
tulpen, rozen, klaprozen, zonnebloemen, fruit, sneeuwlandschappen, stillevens,
hoevetjes, mensengroepen, kopjes en tere, ranke meisjesfiguren in sierlijke
gewaden in al hun beloftevolle schoonheid en in een grote, sprankelende verscheidenheid.
Zelfbewust zoekt zij vastberaden een eigen spoor. De nauwkeurigheid waarmee zij
schildert vindt haar oorsprong in haar handvaardig verleden. Haken, breien, borduren
kortom alle handwerken volgen een bepaald patroon dat nauwgezet gevolgd en
weerspiegeld wordt in haar werk.
Zij
schoolde zich in beide kunstvormen op een doeltreffende manier. Gestimuleerd
door de groep kunstenaars heeft zij een niveau bereikt dat de meesten in haar
branche haar niet zullen nadoen. Zij is een vaste waarde in de kunstenaarsgroep
en verbaast steeds iedereen met de niet aflatende energie, onuitputtelijke
smaak en tomeloze inzet die enkel bewondering en waardering afdwingen. Zij is
als een zacht glanzende, hoopgevende ster aan het firmament van de
amateurkunst. De bewonderaar ervaart een gevoel van verrijkend welbehagen bij
het zien van zoveel fraais.
Dorine
Tas is grotendeels een selfmade talent dat getuigt van een fantastische energie
en geweldige verbeeldingskracht. Haar werken stralen rust uit, zij troosten en
geven gelegenheid tot nadenken over alle positieve elementen van het leven. Het
thema van de WAK 2014 staat in het teken
van de De Groote Kunst geïnspireerd
doorde Groote Oorlog. Klaprozen als symbool van de oorlog. Het creatief
talent van Dorine TAS draagt in die
mate bij dat het zachte gevoelens opwekt, troost en rust brengt. Een
aanvaarding van het leven in al zijn facetten.
De
werken van Dorine TAS kunnen bewonderd worden ter gelegenheid van de WEEK VAN DE AMATEURKUNSTEN (WAK) 2014 in
haar atelier en tentoonstellingsruimte in de BEGIJNHOFLAAN 14 te Maldegem. (Verwoord aan de hand van notities van de
kunstenares).
Iedereen is van harte welkom, de toegang is
gratis.
Vrijdag 25 april 2014 van 15 uur tot 18 uur.
Zaterdag
26 april 2014 van 10 uur tot 12 uur en
van 14 uur tot 18 uur.
Zondag 27 april 2014 van 10 uur tot 12 uur en van
14 uur tot 18 uur.
Maandag
28 april 2014 van 10 uur tot 12 uur en van 14 uur tot 18 uur.
Vrijdag 2 mei 2014 van 14 uur tot 18 uur.
Zaterdag
3 mei 2014 van 10 uur tot 12 uur en van
14 uur tot 18 uur.
Zondag 4 mei 2014 van 10 uur tot 12 uur en van 14
uur tot 18 uur.
04-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
03-04-2014
Janneke Kramer en de WAK
JANNEKE MARIANNE KRAMER
is
geboren in het Zeeuws-Vlaamse Sluis en
woont sinds 2011 in Oostburg.
Zij
is afgestudeerd aan de Kunstacademie Knokke en volgt nu het laatste specialisatiejaar
abstractie aan de KA te Eeklo.
Zij
heeft een aantal jaren realistisch
(olieverf) geschilderd met als thema mens en natuur.
Later is ze verdergegaan
in (geometrische) abstractie, waarin het landschap soms ook een inspiratiebron
is.
Onderliggende
structuren worden zichtbaar gemaakt met vormen, kleuren, contrasten en ritmes.
De
laatste jaren werkt ze vooral met acryl: abstract (geometrie) op grote panelen.
Ze schildert ook veel (klein) abstract werk, dat samen weer een geheel kan zijn
qua verschuivende vormen, lijnen, vlakken en kleuren.
De
gekozen kleurenmix is dan ook weer medebepalend voor de compositie.
%%%FOTO1%%%
03-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
02-04-2014
Marijke Poelman en de WAK.
MARIJKE POELMAN, een ondernemend
kunstenaar in Adegem.
In
april en de eerste week van mei doen de CULTUURDIENST EN DE GEMEENTE MALDEGEM
er alles aan om de amateurkunstenaars te belichten. Expo en receptie in het
gemeentehuis, kunstwerken in de etalages van de handelszaken in t centrum,
muziek optredens, tentoonstellingen en workshops in de gemeente zetten alle
amateur kunstenaars, hun werken en hun ideeën uitgebreid in de kijker.
MARIJKE POELMAN EN DE SCHILDERKUNST OP
MAAT. Marijke Poelman had zeer jong al, het schilderen in haar vingers. Meer dan
vijftien jaar geleden startte zij aan de kunstacademie. Intussen heeft zij van schilderen
gedeeltelijk haar werk gemaakt terwijl zij ook nog schildert met hart en ziel als
hobby.
Zij haalde regelmatig de pers met haar wisselende handelsactiviteiten:
lingerie- en kledingwinkel, schoonheidssalon, sauna en wellness, Bed and
Breakfast met als hobby: schilderijen maken op vraag, dus de koper kan kiezen
wat hij in het schilderij wil enz. Al haar werken worden gemaakt met eigen
passie en gevoel maar zij past zich graag aan de wensen van de klant. Indien
gewenst komt zij vrijblijvend thuis een kijkje nemen om te helpen bepalen welk
kleur, vorm en materiaal er bij het interieur past. In elk huis ligt er een
eigen smaak, idee of soort kunst die samen kan besproken worden.
Een merkwaardig maar originele bezigheid van Marijke Poelman is het beschilderen van uitvaartkisten en
urnes. Bij het heengaan van een dierbare willen de nabestaanden het beste
om een waardig en sereen afscheid te bezorgen aan de persoon die hen
voorafging. Het beschilderen van de kist of de urne, met als thema, dat wat de
overleden bezighield, wordt uitgebeeld op zijn kist en kan bewonderd worden
door de afscheid nemers. Het afscheid persoonlijker maken is haar doelstelling Het leek haar
heel bijzonder om een waardig afscheid van de geliefde persoonlijker te maken
en meer kleur te geven. De kist heeft een meerwaarde als die beschilderd wordt
met iets dierbaars van de overledene of wat hij graag deed in het leven
zoals hobby, beroep, dieren, bloemen,duiven,
paard, moto, vrachtwagen, tennis, voetbal, ballet, gitaar, de zee, een
zonsondergang enz. Ook een urn en schilderij met de zelfde schilderwerken kan
zij realiseren.
Zij exposeerde in MAPMolenstraat 7 9900
Eeklo, in Kaprijke 2013, in Zomergem-Oostwinkel 2013, enz. Tijdens de WAK 2016 exposeert Marijke Poelman werken bij
Brillen De Brée in Adegem, Jet Air in Maldegem, Lingerie
Elsenti, Nieuwstraat, Maldegem en op het gemeentehuis. Ze neemt deel aan de
kunstmarkt in CC DenHoogen Pad op 8 mei. Zij stelt ten toon in de
maand juniin Galerij Dumon in de Westeindestraat,Maldegem.
Tekst verwoord aan de hand van
de notities van Marijke Poelman.
02-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
De Vierklaver en de kunst.
Tijdens
de Week van de Amateurkunsten 2016 worden
kunstwerkjes tentoongesteld van de bewoners van de VIERKLAVER.
Amateur KUNSTSCHILDER CAROLINE GYSELINCK startte dit jaar een begeleiding kunst in de Vierklaver Adegem. Vzw De Vierklaver
ondersteunt volwassenen met een beperking. Ze vertrekken van de verwachtingen,
vragen en dromen van elke bewoner. Samen zoeken ze uit hoe ze die kunnen
realiseren.
De enthousiaste groep leerlingen maakt echte
kunstwerkjes waar zij en hun familie terecht fier op zijn. Elke week komen zij
samen en beginnen enthousiast hun workshop.
Een vriendelijk welkomstwoordje, een schort om de
kleren te beschermen tegen verfspatten, een tekenblad en gepast materiaal voor
de les: krijtjes voor hen die gaan krijten, waterverf voor de schilders van de
groep, wasco of kleurpotloden voor hen die kleuren. De bewoners gaan
geestdriftig aan t werk van bij t begin. Ze willen graag allemaal op de foto
en stellen er vragen bij. De reeds afgewerkte werkjes staan ten toon en allen
zijn er terecht trots op. De begeleidster - opvoedster Femke geeft de vrolijke
toon aan, Carine, Freddy, Martina en Kathelijn werken nauwgezet en geduldig aan
hun creaties elk met hun eigen hulpmiddel.
Ondertussen stellen ze vragen aan hun charmante,
knappe en deskundige begeleidster Caroline
Gyselinck die nauwgezet en liefdevol de handelingen volgt en raad geeft
tussendoor, daar waar nodig. Langzaam vorderen de kunstwerkjes en Caroline
moedigt haar pupillen positief aan. Kleuren mengen leidt tot creëren van andere
kleuren en dat begrijpen de schilders onder hen heel goed.
Wie een tekening heeft afgewerkt wordt gestimuleerd
een ander werkstukje te maken of te kleuren in prachtige kleurboeken. Als de
tekening ingekleurd is wordt de raad gegeven, de randen en de achtergrond af te
werken om een mooier geheel te verwezenlijken. Halverwege de les komt Thijs het team versterken. Hij had
eerst een opdracht als onderhoudsman afgewerkt. Caroline tekent op zijn verzoek
een bos rozen, die hij nauwgezet inkleurt. Het zonnige gebabbel wordt extra
levendiger, mede door Thijs die goed ter tale is en een vrolijke kwinkslag
brengt tussen het tekenen, schilderen en kleuren door.
De bewoners zijn behoorlijk zelfredzaam en dat uit
zich in de levendige en vrolijke gesprekken. Zij verliezen de concentratie niet
uit het oog.
De groepen rond kunst worden elke week afgewisseld
en er is zelfs een wachtlijst met kandidaten. Kan er een lid niet deelnemen,
wordt die snel vervangen door een enthousiast medewerker. De interesse voor
kunst is zeer groot.
Opvallend hoe die mensen hun krachten bundelen rond
een thema en hulpvaardig en blij met elkaar omgaan.
De
kunstwerkjes van de bewoners zijn beslist een meerwaarde voor het Wak gebeuren
en krijgen er zeker hun plaats. De workshops maken deel uit van een breed palet
activiteiten in de Vierklaver en maken het leven van de bewoners boeiend.
Tijdens
de WAK worden de realisaties van de bewoners van de VIERKLAVER in de kijker
gezet.
Op 29
april in de namiddag is er een tentoonstelling van de realisaties, met een
hapje en een drankje.
Op 3 mei
is er Open Atelier waar de Vierklaver veel bijval verwacht.
Het moet gezegd en geschreven worden, de
activiteiten in verband met kunst kleuren het dagelijks leven van de bewoners.
02-04-2014 om 00:00
geschreven door Marianne Posman 1
%%%FOTO8%%%
