Ik ben Marc Bemong, en gebruik soms ook wel de schuilnaam marcoloopt.
Ik ben een man en woon in Tielt-Winge () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 27/11/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Marathon en ultralopen en sinds kort bloggen.
Ik wil het voornamelijk hebben over lopen in het algemeen en nu en dan wat zeveren over andere sporten.
Ja ik weet het wel, ik ben er wat laat mee maar het is nu een drukke periode met het werk en ook was ik een beetje ontgoocheld over mijn laatste marathon. Alhoewel ik me had voorgenomen het rustig aan te doen, in de loodsmarathon in Born en een tijd tussen 4u en 4:10 had vooropgesteld, kon ik enkel de eerst 15 km ontspannen lopen. Vanaf dan was het niet meer plezant, heel veel last van de koude en vooral de wintervoeten maakte dat ik er verschillende malen aan dacht om er de brui aan te geven. Maar echt opgeven staat niet in mijn woordenboek dus de pijn maar blijven verbijten en de 42.195km uitgelopen in 4:06:08. Gelukkig was het daar een eenmalige marathon, want ondanks het entoesiaste commentaar van de speaker vond ik het maar een kille bedoening met al dat ijzer in die loods. Ik heb nu dinsdag een afspraak bij een specialist voor aderziektes die misschien wel een remedie heeft voor mijn kwaaltje. 't Is niks ernstigs het zijn de buitenste haarvaatjes die zich te vlug sluiten bij koude, zodat er ontstekingen ontstaan, maar het maakt het lopen erg pijnlijk. Dus hoop ik op iets warmer weer de komende weken en om te kunnen deelnemen aan het klavertje 4 in Olne, en daar 74ste marathon & ultra te lopen van 2011.
Voila het " competitiebeest " in mij kan aan zijn winterslaap beginnen. Spijkenisse was de laatste wedstrijd van de M&Ucup en het is een mooie geworden. Niet alleen een goeie tijd maar ook echt genieten was het ondanks het beuken tegen de wind en een koude regenbui rond de 32ste km net als de eigenlijke marathon begint. Spijkenisse is echt een mooi marathon, veel lopen over dijken langs Oude Maas en andere waterlopen en natuurlijk met de Rottedamse haven op de achtergrond. Ik voelde mij al vanaf de eerste kmrs in goede doen met kilometertijden rond de 5:10/min. Vanaf km 9 bij de splitsing, waar de Halve Marathonlopers een andere route volgen liep ik alleen en was het soms vechten tegen de harde wind, maar ik bleef me sterk voelen al viel het tempo dan wat terug. Met de wind in het voordeel tussen de 21ste en 24ste km liep ik zelfs ruim onder de 5min/km. Pas vanaf de 35ste km begon ik de vermoeidheid te voelen en ook de onderkant van mijn linkervoet werdt pijnlijk. Daar bleek na de aankomst een mooie grote blaar te zitten, waarschijnlijk zat mijn kous niet strak genoeg. Bij de aankomst op de piste schreeuwde maat Patrick mij toe dat er een tijd van -3u45 in zat. Ik kon er de laatste 200m nog een spurtje uit persen en kwam aan in 3:44:25. Na een paar minuutjes uitblazen voelde ik me alweer kiplekker, om met een pijnlijke voetzool naar de koude douches te lopen. Nu volgen er nog 2 lopen de Loodsmarathon in Born en de gezamenlijke marathonloop in Meersen maar daar speelt tijd geen enkele rol.
Zondagmorgen ben ik nog eens afgereisd naar Geldrop voor de 'T is voor niks marathon en dit voor de voor de 3de keer op rij. In tegenstelling tot mijn vorige deelnames toen het een modderige bedoening was, was de grond nu keihard bevroren. Dat maakte het er eigenaardig genoeg niet gemakkelijker op, door de verharde sporen en oneffenheden en dan al dat keren en draaien is het steeds oppassen geblazen om niet te struikelen. Hoe het komt weet ik niet maar het parcours ligt me niet maar toch kom ik er graag en niet zoals jullie denken omdat het gratis is ;-) maar omdat het altijd weer een prettig weerzien is met de vele M&U cup lopers. Ik had gehoopt het beter te doen dan de vorige keren en daar ben ik slechts met veel moeite in geslaagd, met een schamele 40 sec. Alhoewel we ( Leike en ik) wilden lopen aan 5:30/km. lag het gem. de eerste 25 km op 5:15. Vanaf toen was het harken voor mij om mijne maat te blijven volgen, en moest hij regelmatig wachten om me terug bij te laten komen. Alhoewel ik hem een paar maal teken deed om maar door te lopen bleef hij me steunen omdat zoals hij zei er voor hem niet toe deed, maar ik mijn 5de plaats in de cup te verdedigen had, je moet het maar doen je zo opofferen voor iemand anders, ik zal dat nooit vergeten. Vanaf een 30tal km kreeg ik het echt super lastig maar gelukkig had mijne maat 2 flesjes cola aan km 32 klaar staan voor wat extra suikers en caffeine. Niet dat het mij sneller deed lopen want ik zat echt helemaal stuk en werden het al kmrs richting 5:50/km. al verwonderd het mij dat er maar eentje tussen zit van + 6min toen Leon een plaspauze hield en ik rustig verder jogde. Ook de laatste kmrs door de zandbak en de brug ging het nog redelijk. Als kers op de taart werden we aan km 41 nog gehinderd door een loslopende Duitse herdershond en ik in een colère de eigenaar een paar niet zo'n lieve woordjes toe riep; ze moeten hun honden maar aan de lijn houden. Na nog een paar bemoedigende woorden van Paul Vanhiel namen we de laatste bocht voor de eindmeet. Eindtijd 3:52:38 volgens de Forerunner. Heb daarna toch een paar minuten over een afvalbak staan uithijgen van de inspanning, maar na een deugddoend douchke ging het richting cafetaria waar ik trakteerde op koffiekoeken voor mijn verjaardag. Nu nog eentje te gaan voor de cup nl. Spijkenisse op 12/12 en dan nog Born en een gezamelijke in Meersen op 31/12 om het jaar af te sluiten.
Een kletsnatte 6 u loop Troisdorf was me het loopje wel. Al bij het vertrek in Aarschot regende het pijpestelen en het werdt alleen maar erger, zodat ik er aan dacht in Maasmechelen rechtsomkeer te maken maar net daar klaarde het wat op en besloot ik verder te rijden. Bij het vertrek was er wat lichte regen en was het goed te doen en liep het lekker. 1 Ronde was ongev 2500m waarvan ongev 800m over een verhard pad waar er wel wat plassen lagen die moeilijk waren te ontwijken. Maar naarmate de tijd vorderde en het harder regende werdt het er behoorlijk drassig en werden de voeten doornat. Na 2u had ik er 21km opzitten en 25km op 2:23:42, maar dan begon het echt te stortregenen en was er van "spass" geen sprake meer. Aan km 30 en na 2u50 zat er nog een pr in maar ik begon echt een hekel te krijgen aan dat pad dat nu bijna helemaal onder water kwam te staan en dacht ik eraan om na de marathonafstand er de brui aan te geven. Ik wist dat ik minstens 43 km moest afleggen om punten voor de M&Ucup te krijgen en het zou mij ook 25 bonus punten opleveren voor de 12de wedstrijd. Ik was zoals iedereen denk ik zeiknat en verstijfd van de kou en besloot na 4u30 te stoppen, even geinformeerd bij de speaker om te zien of ik voldoende kmrs had, het waren er 44.516km en vond het welletjes en de gedachte aan een lekkere warme douche haalde de bovenhand. De andere Belgen deden moedig verder vooral Gert en Ronny bleven goed bezig. Achter 14 dagen volgt Geldrop waar ik het echt op me gemakske ga doen en nog eens ga proberen te genieten van het lopen, want dat was er de 2 laatste wedstrijden in Duitsland niet meer bij, eerst door die pijnlijke kuit en nu door de weersomstandigheden.
Na in de Hageland al na 300 meter te zijn gestopt door last van kuit en een paar maal naar kinesiste, was het alweer tijd voor de volgende, 50km in Bottrop (D). 's Donderdags nog eens een test gedaan van 12 km en voelde niks meer van blessure. Zondagmorgen bij het opstaan had ik weer terug een beetje hinder maar niks om me ongerust over te maken. Om 6u zou ik de Willem oppikken in Aarschot en dan richting Maasmechelen waar Ghislain Dops en Jacques Vandewal reeds stonden te wachten. De weg richting Bottrop verliep zonder problemen en 1 uurtje voor de start draaiden we de parking aan het mijnterrein op. Aan de start was het een frisse 7° zodat we besloten om toch maar voor " lang" te gaan behalve Willem natuurlijk die heeft nooit koud. Alhoewel het parcours eigenlijk vlak is, is het toch een niet te onderschatte marathon vooral door de ondergrond en vals plat. Bijna de volledige eerste ronde ( 25km) bleven Jacques en ik samen maar iets voor het keerpunt liet ik hem zijn gangetje gaan want ik vond al de hele tijd dat het een voor mij te hoge tempo , 5:22/km, me in de 2de ronde zou opbreken. Precies aan het keerpunt liet de tijdklok 2:15:20 optekenen. Maar na een paar honderd meter kwam plots de pijn aan de kuit weer opzetten. Dan ben ik een paar kmrs aan twijfelen gegaan of ik zou stoppen en terugkeren of de pijn maar negeren en doorlopen. Na een 5 tal km, dan zitten we al aan 30 km, en begint alles wel wat pijn te doen en viel de kuit niet meer zo op. Eigenlijk kon ik nog vlot doorlopen maar nam wel wat meer tijd aan de bevooradingen, maar ook bij het stappen bleef de hinder en was ze zelfs meer voelbaar. Bij het ingaan van de laatste 3km viel het tempo wel serieus terug en werd het echt harken en afzien maar ik zag dat er nog een tijd binnen de 4:40 in zat en dat was genoeg om nog wat harder op de tanden te bijten. Aankomst in 4:37:57 en heel content dat het erop zat. Even een praatje met Jacques en Ghislain en dan naar binnen voor uitslag , die was er bijna ogenblikelijk, maar dan toch wat ontgoocheld, want pas 4de +60 daar waar ik vorig jaar met 4:41:16 2de was, dat lag aan de sterke bezetting want de ultra telde mee voor het Duits kampioenschap 50km. Gisteravond na thuiskomst was de kuit bij het stappen heel pijnlijk.'s Avonds het elektrische stimulatieapparaatje ( een paar weken geleden in de Lidl te koop) en daarna ijs en vanmorgen was het al verbeterd. Deze week nog een paar keer kine want zaterdag is er reeds de 6u in Troisdorf (D). Lopen zal ik deze week zeker niet doen, hoogstens een paar maal op de crosstrainer.
De Pistemarathon is dit jaar een beetje raar verlopen. Zoals voor Brussel kreeg ik nu ook weer een lift van loopmaat Leike die nog goed volk had meegebracht; Suzanne, Eliza, Pier en Ghislain. Aan de inschrijvingstafel kreeg ik te horen dat ik een een 10tal minuten voor de start mijn chip zou krijgen omdat er iemand de 5km was aan't lopen met die chip. Dus 10 minuten voor de start kreeg ik de chip met het nummer 4 zoals ook op mijn borstnummer stond. Maar een paar minuten later riepen ze af dat de nummers 1 tot en met 7 een andere chip kregen. Na een rondje opwarming begaven we ons naar de eigenlijke startplaats waar we weer een andere kregen??? Na enkele minuten werd het startsein dan gegeven en liepen we na 195m over de registratiematten en konden we aan onze 105 rondjes beginnen. Ik liep toen als 32ste en laatste, km 5 kwam ik door na 26:25 in 25ste positie. Net voor een uurtje lopen kreeg ik een paniekerig telefoontje van het werk waar het grondig misliep en moest stoppen met lopen. Dat oponthoud koste mij toch een 13 tal minuutjes zodat ik weer als laatste moest aansluiten. Dan ben ik in het zog van Leo Pardaens en Luc de Jaeger aan een inhaalrace begonnen totdat ik bij Leike kwam, hij dacht dat ik minstens 3 rondes achter liep. Halverwege kwam ik door 2:03:57 en nog steeds als laatste en zonk de moed mij in de schoenen ik dacht niet binnen de 4 uur te kunnen eindigen, maar over de 2 helft deed ik 1:49:28 dus ne serieuse negatieve split. Omdat ik mijn nieuwe chipnummer niet kende wist ik op het laatst niet hoeveel ronden ik nog had te gaan. Mijn Forerunner gaf al 43km aan toen Leike me toeriep dat ik nog 3 ronden te gaan had en dat vond ik heel raar, maar na er nog 2 te hebben gelopen riepen ze dat ik moest stoppen, ik had er 105 gelopen ??? Gezien de gebeurtenissen ben ik toch nog tevreden over het resultaat 3:53:25 en een 19de plaats. Nu een 14 tal dagen wat rustige trainingen en dan de Hagelandmarathon in Aarschot die ben ik van plan als lange duurloop te lopen want 7 dagen later is er de 50km in Bottrop (D)
Voila die zit er ook weer op. Brussel is weer voor 100% meegevallen. Het blijft nog steeds voor mij de mooiste stadsmarathon die ik al heb gelopen. Als je al lopend door de mooiste lanen en straten van de Europese hoofdstad kan hardlopen, dat doet je toch wel iets en dan vooral de laatste kmrs met aankomst op die prachtige Grote Markt. Het was dan ook nog een mooie zonnige herfstdag, dus een ideaal loopweertje. Om iets voor 8u vond loopmaat Leike een geschikte parkeerplaats tussen de inschrijvingsplaats en het Jubelpark. We zouden met zijn drieen de volledige marathon lopen. Leike natuurlijk die samen met Lutgarde het rustig aan wilden doen, Pier Hulsmans en ikzelf die hun eigen gangetje wilden gaan. Ik wou het beter doen dan vorig jaar, 3:47 met toen een heel rustige eerst 5km, maar in mijn achterhoofd hoopte ik binnen de 3:40 te eindigen. De eerste 10 km liep het echt niet vlot, ik had de indruk of er iemand vanachter aan mijn t-shirt trok, ik kwam maar niet vooruit zo voelde het toch aan. Maar van dan af begon het te vlotten en kreeg ik een goed gevoel. Aan km 24 kregen we een gelleke aangeboden en dat bekwam me slecht ik denk omdat ik er sportdrank bij dronk dat zijn iets teveel suikers tesamen. Een 3tal km kreeg ik last van buikkrampen en viel het tempo terug naar 5:30/km. maar zo plots als de krampen begonnen zo verdwenen ze ook weer en liep terug rond de 5:00/km. De helingen, en dat zijn er wel wat in Brussel, liep ik zonder te forceren naar boven maar in afdalingen probeerde ik het tijdverlies weer goed te maken. Het werdt de laatste 12 km wel wat slalommen tussen de deelnemers aan de halve marathon waar supporter Gerry fototjes stond te nemen, en ook de Tervurenlaan is niet vlak te noemen. Maar vanaf het Jubelpark tot op de Grote Markt kon ik nog een versnelling plaatsen zodat het doel net bereikt werdt; 3:39:39. En omdat we nog wat energie over hadden liepen , we na het omkleden, nog een 3tal km terug naar de auto, zodat we het uitlopen, zoals het hoort, ook succesvol hebben afgewerkt. Nu een paar dagen volledige rust want zaterdag volgt de pistemarathon in Schaarbeek. Tussen haakjes, als Leike zegt dat hij het rustig aan wil doen, dan moet je hem niet geloven, was een half uur vroeger binnen dan gepland !!!
Het was weer genieten met loopmaat Leike. Bedankt vriend, dat er nog veel mogen volgen. Vandaag, op de laatste dag van September nog 21 km gelopen in 1u55 Eerste 4 km aan 6:00min/km 14 km aan 5:15min/km laatste 3km 6:00min/km Totaal voor september 278 km
Sorry dat ik de laatste tijd niks meer heb geplaatst, maar ik beloof vanaf nu weer regelmatig verslag te doen. Over de 100km in Hulshout kan ik kort zijn ; een totale mislukking 11u30 en op 2 na laatste. Ik kan hier verschillende oorzaken opnoemen maar de 2 voornaamste waren het warme weer en het verdommen om een petje op te zetten en een te snelle start. Achteraf bekeken was dat toch nog niet zo slecht als je ziet hoeveel en wie er allemaal heeft opgegeven. Gent daarentegen is voor 100% mee gevallen. Alhoewel ik hem samen met Leike echt rustig wilde lopen, omdat de voorbereiding, door vakantie op Cabo Verde waar het +30° en vochtig was en een paar snotter en hoestdagen niet optimaal was. Met een tijd tussen 3u50 en 3u55 was ik al tevreden. We liepen echter al na een paar kmrs veel te snel. Inplaats van de max 5:20 die we ons voorgenomen hadden liepen we tot ongev 32km aan 5:10. Toen begon ik de handrem wat aan te trekken maar Leike was beresterk en ik zag dat hij zich echt moest inhouden, ik zei hem een paar keren om door te lopen maar hij vond het nog te vroeg maar toen hij een paar km voor de meet zag dat er een tijd van -3u40 mogelijk was, kon hij nog versnellen en liet me terplaatse. Nu was het voor mij echt harken om nog wat tempo te maken, de benen waren totaal verzuurd, maar toch kon ik de laatste meters er nog een spurtje uit te persen tegen ne jonge gast, helaas verloor ik met een verschil van 2 sec. Eindtijd 3:41:07 en heel content natuurlijk. Leike eindigde in 3:39:46 en dus keerden 2 jongens héél tevreden naar huis. Het parcour vind ik heel mooi en afwisselend al was het op plaatsen wel wat vettig door de regen. Min punten waren de te ver afgelegen parkeerplaatsen en de de bevoorading kon ook wel wat beter, alleen water en sportdrank maar geen banaan of cola, jammer.
Ja, in Val d' Heure kennen ze er iets van, 56 km dalen en vooral klimmen op moeilijk beloopbare ondergrond. Voor mij komt hij kwam de moeilijkheidsgraad op de 2de plaats na Limburg Zwaarste omdat die ook een een 20tal km langer is en dan natuurlijk die 525 trappen van de oude mijnterril. Na een 15 tal km kregen we ook een mijnterril voorgeschoteld maar dan wel zonder trappen, want dat zou het te gemakkelijk maken. Eens boven had je wel een weids overzicht van de streek en dat maakte veel goed. De eerste bevorading bevond tussen km 17 en 18 zodat je je camelbag kon bijvullen en wat rozijnen en tucskes kon knabbellen, want de volgende bevond zich aan km 37 waarna je aan de laatste ronde kon beginnen van 20 km. Onderweg kregen we ook nog een flinke regenbui te verwerken maar onder de bladeren viel dat nogal mee en daarbij ik was toch al doornat van 't zweten. Die laatste 20 km vond ik eigenlijk het mooiste daar het deelnemingsveld fel uitgedund was nadat de deelnemers aan de 37 km waren gestopt. Nu was het wel uitkijken geblazen om geen linten en kalkstrepen te missen maar algauw zag ik iemand voor me lopen die er al had gelopen maar die ik al vlug achterliet. Tussen km 40 en 41 kwam ik bij 3 Waalse lopers en een van hen bleek Philippe-Michel Panza te zijn hij liep ook al een paar maal de Pistemarathon in Schaarbeek en raakte niet uitgepraat over de Vlaamse Ultralopers zoals Lucien Taelman, Papanikitas, Gert Mertens en zoveel anderen met een speciale vermelding van Paul Vanhiel. Hij begeleide die twee anderen waarvan er eentje helemaal stuk zat en toen er dan een dame ons voorbijstak, dat bleek later Annemie Dullaert, te zijn besloot ik ook door te lopen even laterook liet ik haar ook achter want ik voelde me nog goed. Een 4tal km voor de finish kwam er nog een kort maar venijnig hellingkje en daar kreeg ik ne fameuse klop van de hamer. Na die helling kwam een brede weg die ze precies om ons te kl... met keien volgestort hadden, en heel moeilijk beloopbaar was, zeker als je kapot zit. Maar eindelijk was het einde toch in zicht. Ik finishte in 6:51:51. Tot mijn verbazing zag ik dat ik de enige +60 was op de 37 en 56 km samen, alleen op de 20km was er nog zo ne ouwe zot.,
Even een verslagje over vorige week. De bedoeling was om 140 km te halen, als voorbereiding op 100 km Hulshout op 21 aug. 's Maandags liep ik in de voormiddag met Gerry in Scherpenheuvel 20 km en 's namiddags nog eens 20 in mijn eentje over de Tieltse heuvels en 2x met mijn camelbag, kwestie om het nog eens gewoon te worden en voor wat extra gewicht. Dinsdag een recuploop van 10 km door Meetshovenbos en woensdag een wat snellere loop van 12km in 1u03. In de loop van de dag kreeg ik een berichtje van loopmaat Patrick ( die aan zee verbleef ) dat hij van plan was om met de Marathonman365 in Gent de marathonafstand te lopen en natuurlijk daar moest ik bij zijn. Ook Paul Van Hiel zou present zijn. Eerst donderdag naar het St-Pieterstation in Gent gereden om Patrick op te pikken en dan naar de watersportbaan gereden waar de start zou plaatsvinden. Paul had ok nog een vriend meegebracht en er liepen nog wat mensen mee maar alleen Paul, Patrick en ik wilden de volledige afstand afleggen. Het waren 4 ronden van iets meer dan 10km en ieder ronde stopten er lopers of kwamen er mensen bij. Ik ga hier niet te zeer in details gaan maar we hadden de indruk dat de totale afstand niet klopte, mijn forerunner gaf 40.350km aan na 4:06:24. Ik moet er wel aan toevoegen dat de Mman op het einde een stuk terugliep omdat hij zijn autosleutels had verloren, hij kwam aan in 4u23. We hebben niet meer gewacht totdat hij aankwam want Patrick moest de trein nog halen. Paul en ik spraken af om 's anderendaags naar Herentals te gaan om daar met de Mman zijn volgende marathon te lopen want daar vond de 2u van Herentals plaats. Dus vrijdags richting de Kempen daar zouden we eerst een 25tal km over het fietspad Herentals-Aarschot lopen en daarna de lopers van de 2u vervoegen in het centrum van Herentals. So far so good, er liepen nog een paar lopers mee die voor een kortere afstand mee liepen. Het is er erg rustig lopen tussen velden en weiden we hielden een tempo van 6min/km aan tot we in het centrum terug kwamen en het tempo omhoog ging en dat was voor mij te rap. Ik heb dan nog alleen verder gelopen maar de fut en de goesting was eruit, mede doordat ik buikkrampen kreeg en een noodstop moest maken achter een soort oplegger met een orkest in volle centrum, maar ik ben nogal niet vlug verlegen. Maar ik had er dan mijn buik van vol ook de drukte en het lawaai was me te veel dus liep ik terug naar de auto en had dan 37km gelopen in 3:44:27. Zaterdag was ik vreselijk moe en heb een rustdag genomen en zondag morgen er nog 11km bijgedaan om aan 150km te geraken en toen vond ik het wel welletjes. Deze week nog een goeie 100km te doen waaronder een Trial in Val d' Heure op zondag van 55km.
Net als vorig jaar me goed geamuseerd in Waldniel. Op de heenreis eerst Pier Hulsmans in Zonhoven en daarna Jacques Vandewal in Dilsen opgehaald. Ik hoef er natuurlijk niet aan toe te voegen dat ikzelf niet veel heb hoeven te zeggen als ge met zo een twee charels in de auto zit. Ruim op tijd kwamen we op de startplaats aan, daar we al ingeschreven waren verliep de betaling vlotjes na nog een koffietje te hebben gedronken en het begroeten van Els, Paul, Johan enz. klonk om 9u stipt het startschot of fluit of iets anders dat kan ik me niet meer herinneren. In tegenstelling tot vorig jaar waren vertrek en aankomst niet meer op de piste, er waren werken bezig, maar op eeen grasveld ernaast. Het waren bijna 4 dezelfde rondjes van 10 km, de eerste had een extra lusje, overwegend over bospaadjes en bijna vlak, een beetje vals plat en een venijnig hellingkje een paar honderd meter voor de finish. De bevoorading was voldoende, maar zonder mijn geliefkoosde bananen, maar vanaf de 3de ronde DE brandstof voor de lange afstandloper COLA. Ik twijfelde eraan wat ik ging doen, er een duurloop van maken, of zoals vorig jaar de eerste proberen te worden in +60. De eerste kmrs lag het tempo al aan minder dan 5:30 de 4de zelfs in 5:03 alhoewel ik hinder ondervond van de linkerlies, zeker nog een nawee van Aalter maar dat verdween en tot aan km 19 liep ik minder dan 5:15/km. Toen begon ik last te krijgen van mijn buikspieren en moest ik me wat inhouden en dan verminderde de pijn. Rond de 5:30 leek me het ideale tempo en aan de bevooradingen nam ik rustig de tijd om mijn bekertje leeg te drinken. Ook had ik 2 gelletjes bij me, moest die eens proberen van Gerry, de eerste aan km 30 en de 2de aan 36km en ik moet zeggen ze bevielen me wel ik nam er iedere keer een flinke slok water bij. In tegenstelling tot sqeeuzy kreeg ik er geen braakneigingen van. Aan km 38 kreeg ik Els Anegarn in het vizier en liepen we de laatste 4 km zij aan zij en kwamen hand in hand over de eindmeet. Gek genoeg kreeg ik een tijd van 3:41:07 en Els 3:42:31, raar volkje die Duitsers. Net als vorig jaar was ik eerste +60 maar het is dan ook maar een kleine marathon. Op de prijsuitreiking hebben we niet meer gewacht Paul van Hiel heeft hem achteraf meegekregen het was een shirt met lange mouwen XL ik zal nog veel boterhammen moeten eten om daarin te passen.
Om 7 u afgesproken met Gerry, Patrick en de Maaslanders, Leike, Jacques en Ghislain om een zondaguitstapje te maken in Aalter aan de afrit in Tielt-Winge om gezamenlijk naar ginder te rijden, kwestie om niet verloren te rijden, haha! Profiterend van een mooie warme zomerdag hebben we er een uitstapje van 6 uur van gemaakt in de omgeving van de sporthal, een wandeling van 1525 meter en dat 37 keren, het volgend jaar loop ik daar met mijn ogen dicht. De eerste 15 km liep ik samen Gerry,( die wilde stoppen aan de marathonafstand maar zou toch doorzetten en 50km afmalen) daarna voerde ik het tempo wat op van gem 5:45 naar 5:30 en dat had ik natuurlijk beter niet gedaan. Na 3u had ik 31.500km op de teller staan, toen wist ik al dat ik dat tempo niet kon blijven volhouden in zulke weersomstandigheden en heb een beetje afgeremd tot 5:50 maar aan de marathonafstand stokte het tempo en kwam zelfs niet meer aan 6:00. Nog voor het 5de uur was het helemaal gedaan en moest ik afwisselend lopen en stappen, maar geen moment heb ik er aan getwijfeld of ik zou stoppen dat staat niet in mijne loopwoordenboek. Maar de moed zonk mij helemaal in de schoenen toen Els Annegarn me voorbij liep net voor de ingang van de sporthal om de resterende meters af te haspelen, ik heb nog kunnen aanklampen tot aan de bevoorading op de piste maar daar plaatste zij nog een versnelling en moest ik passen ( echt een klassewijfie ). Dan kwam Patrick me nog voorbijgesneld en die schreeuwde me nog een paar verdommes toe en dat ik moest blijven lopen, me maar weer op gang getrokken en nog tot in de helft geraakt van het lommerijke steegje. De organisatie was werkelijk top en dat voor een eerste keer er waren 2 bevoradingen door de organisatie per ronde en na verloop van tijd kwamen er nog een aantal verfrisingsposten bij van omwonenden en sympatisanten. Bedankt iedereen voor de goede zorgen want het was nodig. Op de foto een sprekend beeld: topper Lucien Taelman 1ste met 73.249 km en op de achtergrond mijn bescheiden ik 25ste 57.475 km
Deze week maar 2 trainingen afgewerkt, want het bijzonderste is om uitgerust aan de start te staan in Aalter. Woensdagochtend een tempoloop van 10 km in 47:49 gem. 4:47/km het was nog koel om 8u dus ideaal weert voor zo een loopje. De totale afstand met in en uitlopen bedroeg 12 km in 59min. Vanmorgen naar Meetshovenbos gereden om te profiteren ven de schaduw van de bomen. Ik had een rondje over de bospaden uitgestippeld van ongeveer 1500m, en zo 2u rondjes gelopen aan 6:00/km. Ik had zin om nog wat langer te lopen maar ben toch maar gestopt na 2u. Ben benieuwd hoe het gaat lopen in Aalter bij zulke hoge temperaturen, ik zal content zijn als ik 60km haal.
Zondag de eenmalige ? Marathon in Balen gelopen hij werdt gorganiseerd ter gelegenheid van de 100 ste mararathon van Clem Mertens. Ik ging hem lopen met de bedoeling het rustig aan te doen en er een laatste duurloop van te maken voor de 6u in Aalter. Voor de start even een praatje met Jacques Vandewal die de avond ervoor de marathon in Rijkevorsel had gelopen ( goed gek ). Ook Willem was present met hem heb ik vorig jaar de 100 in Torhout en Bornem gelopen, Hij wilde ook wel rond de 4u lopen. Kort voor de start wilde mijn Forerunner niet wakker worden, maar gelukkig wist Markus Theisen , een Duitse ultraloper, raad als hij blokkeerd. De mode- en lapknop tegelijk indrukken en hij marcheerde weer. De eerste 10 km liepen we rond de 5:45/km dus een ideaal tempo om zo te blijven lopen, mijn hartslag bleef onder de 135 en het was nog niet te warm tussen 9 en 10 uur. Maar Willem was niet in goede doen en vond het tempo te hoog maar ik praatte op hem in om toch door te gaan. Op het eind van de 1ste ronde ( 4x10530m) wilde hij een kakpauze nemen en ging ik alleen verder. Van dan af liep ik steeds alleen en vond het te saai aan dat tempo te blijven verder lopen ( 10km in 57min) en begon langzaam te versnellen. Halfweg kwam ik door in 1u57 hartslag rond 145 en begon al wat andere lopers in te halen. Km 30 in 2:44 en van dan af tot km 35 zat ik rond de 5:20/km. Dan kreeg ik verschillende zowel mannelijke en vooral vrouwelijke lopers in het vizier en die moest en zou ik nog voorbijsteken. Op een 2 tal km voor de eindmeet kwam ik bij de eerste vrouw en daar bleef ik bij tot aan de laatste km en versnelde nog wat zodat ze moet lossen, haha ! Km 38,39 en 40 aan 5:10, 41 aan 4:59 en 42 aan 5 min. Eindtijd 3:46:31 en nog eens een keer een negatieve split, dus 2de helft 8 min sneller dan de eerste, dat is altijd plezant lopen. De bevoorading vond ik wel ondermaats, alleen water en sportdrank en geen cola mijn favoriete drank op de lange afstand na de aankomst dan een tafel met banaan, mars, appelsien enz.
6 u Den Haag 61.989 km een nieuw PR en ook bij doorkomst op de 50 km in 4u34 was beter dan in Bottrop vorig jaar maar van dan af ging het tempo naar beneden waar ik tot dan toe steeds + 10km/u liep stokte het tempo aan 9.500km/u. Alhoewel ik mij voorgenomen had te starten aan 5:45/km liep ik onmiddelijk aan 5:35 en bleef dat tempo maar aan houden tot aan km 50. Natuurlijk ben ik wel tevreden met een 8ste plaats op 32 deelnemers. Als ik er in slaag om vanaf de start 5:45 te lopen dan moet het me lukken om geen inzinking te krijgen. Het weer mocht ook wat warmer zijn geweest en ook kregen we een 3tal plensbuien te verwerken. Patrick die mij vergezelde, liep voor zijn 1ste 6u een fantastische wedstrijd 71.018 km en dan had liep hij met een maag en darmontsteking, dat beloofd voor de toekomst. Op de foto loop ik in het gezelschap van Els Annegarn, Amsterdamse ultraloopster, liep haar eerste 12 u in Den Haag.
Whaw wat was dat ne toffe marathon daar bij onze Nederlands Limburgse vrienden. 6 rondjes van 7 km door een steeds afwisselend mooi landschap, natuurlijk met een paar pittige hellingen die na een paar rondjes beginnen door te wegen. Van bij de start samen gelopen met Leike Dautzenberg die, zoals steeds op de marathon, mij op sleeptouw neemt want bergop dat ligt me niet zo, snelle afdalingen, dat is meer mijn ding. Na de eerste iets te snelle kmrs lieten we het tempo wat zakken en werden we door verschillende lopers ingehaald en moet je kunnen weerstaan aan de drang om hun te volgen. Km 21 kwamen we door op 2u52 dus dat zou wel goed komen dacht ik. Zonder forceren maalden we de volgende kmrs af en als je dan later de een na de ander gaat inhalen dan kan je dag natuurlijk niet meer stuk. In de laatste 2 km zagen we der nog eentje in een rode t-shirt lopen en die vraten we nog op in de laatste 500m. Eindtijd 3:43:33. Zaterdag is reeds de volgende de 6u in Den Haag, hoop maar dat ik voldoende hersteld ben, heb vandaag al een recuploopje afgewerkt met Gerry 10.300km in 1u06 gem hartslag 122. Woensdag loop ik er nog eentje van een 10 tal km en voor de rest van de week rust.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog eens iets op mijn blog heb gezet maar nu dat ik ook al een tijdje op facebook zit, ga ik in het vervolg n alleen maar een verslagje van een gelopen marathon of ultra op dit blog zetten mijn trainingen verschijnen wel nog op facebook.
Steenbergen is beter verlopen dan ik had verwacht, want met een tijd tussen 3:35 en 3:45 was ik tevreden geweest maar het werdt 3:33:14 dus dik tevreden, tot km 36 zat er zelfs nog een nieuw PR in, maar de laatste 6 km viel het tempo terug naar 5:30/km door problemen met hamstring, als ik probeerde te versnellen kwam er kramp opzetten. De laatste 3 rondjes was het echt op de tanden bijten om toch door te blijven gaan. Het weer was ook niet je dat voor een marathon 11° en in het begin wat druilerige regen, heb het nooit warm genoeg gehad, had beter gelopen met lange mouwen en handschoenen. Mijn reisgezel Patrick liep een fantastische wedstrijd in 3u02 en een 3de plaats algemeen en dus een podiumplaats.
Zondag de eenmalige ? Marathon in Balen gelopen hij werdt gorganiseerd ter gelegenheid van de 100 ste mararathon van Clem Mertens. Ik ging hem lopen met de bedoeling het rustig aan te doen en er een laatste duurloop van te maken voor de 6u in Aalter. Voor de start even een praatje met Jacques Vandewal die de avond ervoor de marathon in Rijkevorsel had gelopen ( goed gek ). Ook Willem was present met hem heb ik vorig jaar de 100 in Torhout en Bornem gelopen, Hij wilde ook wel rond de 4u lopen. Kort voor de start wilde mijn Forerunner niet wakker worden, maar gelukkig wist Markus Theisen , een Duitse ultraloper, raad als hij blokkeerd. De mode- en lapknop tegelijk indrukken en hij marcheerde weer. De eerste 10 km liepen we rond de 5:45/km dus een ideaal tempo om zo te blijven lopen, mijn hartslag bleef onder de 135 en het was nog niet te warm tussen 9 en 10 uur. Maar Willem was niet in goede doen en vond het tempo te hoog maar ik praatte op hem in om toch door te gaan. Op het eind van de 1ste ronde ( 4x10530m) wilde hij een kakpauze nemen en ging ik alleen verder. Van dan af liep ik steeds alleen en vond het te saai aan dat tempo te blijven verder lopen ( 10km in 57min) en begon langzaam te versnellen. Halfweg kwam ik door in 1u57 hartslag rond 145 en begon al wat andere lopers in te halen. Km 30 in 2:44 en van dan af tot km 35 zat ik rond de 5:20/km. Dan kreeg ik verschillende zowel mannelijke en vooral vrouwelijke lopers in het vizier en die moest en zou ik nog voorbijsteken. Op een 2 tal km voor de eindmeet kwam ik bij de eerste vrouw en daar bleef ik bij tot aan de laatste km en versnelde nog wat zodat ze moet lossen, haha ! Km 38,39 en 40 aan 5:10, 41 aan 4:59 en 42 aan 5 min. Eindtijd 3:46:31 en nog eens een keer een negatieve split, dus 2de helft 8 min sneller dan de eerste, dat is altijd plezant lopen. De bevoorading vond ik wel ondermaats, alleen water en sportdrank en geen cola mijn favoriete drank op de lange afstand na de aankomst dan een tafel met banaan, mars, appelsien enz.
