Muziekfreak in hart en ook wel nieren

01-07-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Less Than Jake R: Hoi, ik ben Roger. Ik zit in de band Less Than Jake. En deze gast hier... B: ...Ik ben Buddy en ik zit ook in de band Less Than Jake R: Tijdelijk maar... B: ...Tijdelijk voor vijftien jaar al. How was the Graspop Metal Meeting? R: Het was geweldig! B: Het was Vinnie (de drummer) zijn verjaardag en Iron Maiden speelde. Ze speelden 'Two Minutes To Midnight' om middernacht, het was fantastisch. Roger had 3 of 4 orgasmes tijdens die twee minuten. R: Het is al heel lang één van mijn favoriete bands en dat we nu eindelijk met hun, op dezelfde dag, op hetzelfde festival speelt is toch wel een droom. Jullie speelden op hetzelfde podium? B: nee, wij speelden niet op het hoofdpodium, maar ik wil hier niet in details treden. Stop met die realiteit en laat mij gewoon in mijn droom! Haha, ok. Ik vroeg me vooral af hoe men reageert op jullie op zo'n metalfestival... R: Ja, ze vinden het wel ok. Ik denk dat ze onze energie wel snappen en zo is het. B: Sommige schreeuwen Fuck You, maar dat maakt niet uit. R: Chris heeft Bas met ze gespeeld tijden Maidens set...NOT! Haha... Na deze tour gaan jullie terug naar Amerika om met Reel Big Fish en... R: Nee, Reel Big Fish tourt met ons! Haha, ik maak maar een grapje. B: Opschepper! We vliegen van Zweden naar Londen naar Kansas City. We hebben eigenlijk een dag vrij, maar we zitten de hele dag in vliegtuigen. R: Deze tour met Reel Big Fish, Streetlight Manifesto en Against All Authority wordt echt geweldig. Reel Big Fish vertelde me dat ze willen proberen met deze tour de hele wereld over te gaan... B: Geen enkele kans dit jaar, we zitten al helemaal volgepland. R: ja, we gaan misschien een week naar Australie, maar dat wilde je niet horen he. B: Op onze allereerste US tour speelden we een hoop shows met AAA en daarna nooit meer, dus ik hoop niet dat dit onze laatste tour is en dat de cirkel nu zeg maar weer rond is! R: Ik vraag me of af ze nog steeds die groene schoolbus als tourbus hebben. B: Ik denk het niet, die overleefde die tour al bijna niet! R: Als ze hun shirts maar aan hebben dit keer! Jullie hebben zes shows gedaan, één album per avond, in Florida en van het najaar doen jullie dit in Londen... B: Ja, het is voornamelijk wij die proberen al die oude, vage liedjes die we tien jaar niet gespeeld hadden te spelen. R: Het was meer een uitdaging om te kijken of we dat nog kunnen. B: We speelden zeg maar het hele album in de originele volgorde. En daarna gingen we Jaegermesiter drinken en nog anderhalf uur spelen. En ik wil niet opschppen, maar we kenden gewoon alle nummers...dus we kunnen nu echt alles spelen waar het publiek om vraagt. B-Sides, 7" songs enzo. We kennen nu 109 songs! En omdat we het dit najaar weer in Londen gaan doen proberen we nu bij live shows zoveel mogelijk te varieren. R: Het is leuk, omdat we een nieuw album gaan schrijven en je hoort dan alles wat je ooit gedaan hebt. En dan is het; dat is leuk B: Ja, of: laten we DAT nooit meer doen... Komt er een nieuw album aan? B: Ja, maar daar heb ik nog niets over te zeggen. R: Ja, eerst nog vijf maanden touren. B: Het is nu lui achter in de backstage die een beetje klooien met een gitaar en constant zeggen: 'dit is koel, dit moet op de nieuwe plaat!' R: En die het dan weer vergeten... B: Alles wat we onthouden komt op de nieuwe plaat! Jullie zijn vorige maand weggegaan bij Warner... B: random applause! (de hele kleedkamer begint te klappen...) Fuck hun! We moesten eigenlijk nog een (derde) album met ze doen, maar zoals het met de laatste twee albums ging...Het heeft gewoon geen nut. Het enige nut van majors is als ze je echt over de top pushen en als ze je naar Britney status incluis fans tillen. En we hebben twee kansen met ze gehad. En we (het label en de band) zijn zover gegaan als beide partijen wilden, maar het werkt blijkbaar niet. Dus we hebben gewoon gezegd: 'laat ons gaan, dat is makkelijker voor ons allebei'. We waren gewoon klaar met ze en willen weer ons eigen ding doen. En niet een stel mensen die je vertellen.... ...weet je, met grote labels als je dan een idee hebt moet je langs zes kanalen en mensen voordat je het kan doen. En we willen gewoon als we een idee hebben even uitzoeken hoe het moet en er met de band aan beginnen. En wie gaat het nieuwe album uitbrengen? B: Roger! Echt? B: Ja, net als die joint die die net uit drukt... R: Misschien begin ik een eigen label waar ik 100% van de winst krijg...Nee man, ik heb geen idee...we gaan gewoon eerst het nieuwe album schrijven. Jullie hebben een eigen studio niet? B: ja, het is leuk! Om te demo'en, maar niet om echt een album op te nemen. Je zit dan bovenop elkaar constant zonder iemand erbij en het drumgeluid vind ik een beetje kut...we moeten er nog aan werk. R: In de toekomst... B: We hebben genoeg in grote studio's gezeten om te weten hoe het moet, dus in de toekomst inderdaad, maar dan nog...in Gainesville kan je niet aan genoeg hoeren en drugs komen om een album op te nemen, dus het gaat waarschijnlijk toch nooit gebeuren. Komt er nog eens zoiets als de Greased EP? B: We willen misschien een cover EP doen. Een soort mini Gimme Gimmes CD. Maar nu we al zolang bestaan vinden we het denk ik leuker om eigen materiaal te schrijven enzo. Zijn er veel veranderingen in de band formatie geweest? R: Eigenlijk hebben we alleen heel veel verschillende blazers gehad. De vier basisleden, Chris, Vinnie, Buddie en ik, zijn al 15 jaar dezelfde. Altsaxen, trompetten, trombones en van alles.. Nu hebben we een altsax! Daar is die (loopt de zaal binen; Iedereen begint te schreeuwen, hij draait weer om en loopt weg). B: Euh, volgende vraag? Jullie hebben al iets van vijftien 7" platen uitgegeven? B: Nog wel meer denk ik... R: Ja, zeker weten...er is echt heel veel. Destijds was het gewoon koel om te doen. Je hebt een paar liedjes en meer kan je er toch niet betalen in de studio. B: Het is wat iedere band destijds deed. EP's maken! Je drukt er duizend voor duizend dollar en verkoopt ze voor twee dollar per stuk. De vraag is er, dus waarom niet! R: Het zijn supercreatieve uitingen, leuke kleine dingen. We hadden flexibele die je kan buigen. Een vierkante; eentje in de vorm van een verjaarsdagtaart voor onze 150e release. Eentje als kaas. Als je het zo doet is het ook iets leuks. Een CD is maar een CD. Het eerste dat je daarmee doet is in je computer stoppen en er mp3s vanaf halen! En dat kan niet zomaar met een 7". Het is gewoon tof om te hebben. B: We hadden een tijdje terug ook een picturedisc en een jochie van tien dacht dat het puur om aan de muur te hangen was, een hele generatie groeit op zonder vinyl. Weird stuff... Hoe schrijven jullie de nieuwe nummers? R: We gaan naar Nederland en we roken iedere coffeeshop leeg en dan gaan we met zijn allen in een éénpersoons hotelkamer zitten, zonder ramen of airco. B: We doen de badkuip vol ijs en we jatten de nieren van mensen en die verkopen we voor geld voor voedsel. En als het maar gevaarlijk is... R: .. dan komt de inspiratie vanzelf! B: Het is rot om uit te leggen.. Haha, ik zet dit wel neer... B: Het is eigenlijk altijd anders. Soms heeft Roger een compleet idee en de andere keer is het maar een rifje en dan werken we er met zijn allen aan. We plakken gewoon ideetjes aan elkaar. R: Er is geen bliksemschicht en dan een liedje ofzo. B: Het is alsof je in een mijn werkt om de diamant naar boven te krijgen. R: Bij ons is het voornamelijk koper...koper en zink B: En andere rotzooi! Welke songs spelen jullie het liefst live? R: Degene zonder toeters! B: En dank je wel! R: nee, ik weet het niet... B: Bedoel je Rehasher songs? R: Juist! B: Ik speel Last One Out Of Liberty City graag R: Die is ook leuk en euh...Look What Happened, History Of A Boring Town. De songs met meer spul erin. Veranderingen, veel toeters. B: Ik vind een hoop nummers leuk... Jullie hebben Look What Happened zowel op Borders & Boundaries staan als Anthem... B: Ja, dat hebben we eerder gedaan (Johnny Quest en Jen), omdat we dachten dat het op Anthem beter tot zijn recht zou komen. We hebben een paar dingetjes verandert, maar live spelen we toch de oude versie, omdat we het altijd verprutsen of die toch leuker vinden. R: Er is geen formule of logica, we doen gewoon wat we leuk vinden...Soms de ene, dan de andere... B: We hebben verschillende versies, soms doen we de intro van de oude versie en de rest van de nieuwe. Enige kans dat Rehasher ooit naar Europa komt? R: Misschien een shirt of een button, maar de band...dat wordt hard man. B: Is er wel een band? R: Ik kan vast wel mensen vinden om met me te hangen en een beetje te spelen, maar eentje is een beetje een mietje. Hij is weg uit Gainesville en had een nieuwe auto.. B: Terwijl die op het goeie pad was....Hij komt toch terug naar Gainesville? R: Zoiets hoorde ik wel, maar dit jaar gaat het toch niet gebeuren, omdat LTJ zoveel op tour is. Het is al moeilijk zat om in Gainesville te spelen... Ik ben wel bezig met een nieuwe plaat. Cool! Ik vond de vorige erg koel.. R: Dankjewel, het is echt mij ding. Mensen vragen ons waarom we met LTJ dit of dat niet doen en het antwoord is gewoon tijd. B: Er is weinig tijd in het jaar! Vroeger was er weinig tijd in een dag, maar nu in een jaar. Als je naar zo'n schema kijkt...tour hier, tour daar, voordat je het weet is het hele jaar vol. En als je tien dagen thuis bent doe je ook niet echt iets. En oefenen met Rehasher zit er gewoon niet in. R: Er komt een nieuw album aan en ik heb net besloten dat ik ook wil touren, het wordt het vetste ooit! B: Opschepperrrrrrrr.............! R: Hou je mond, ik ben gewoon high! En ik heb veel coffee op... Kunnen jullie eigenlijk leven van LTJ? B: Ik ben nog niet dood! R: Ik koop en verkoop aandelen en ik poker heel veel... B: Chris is chyropractor... R; We bedenken constant baantjes voor ons zelf, maar we hebben geen eigen baantjes.... B: Omdat we goedkoop leven komen we net rond. Gainesville is cheap. Het is geen LA waar je constant coke moet kopen. R: We doen alleen nog maar de starters  drug... B: Steppingstone my ass! R: Niemand van ons is getrouwd of heeft kinderen. Vroeger moest ik mijn vriendin wel eens vragen om voor de huurt in te springen en geloof me...dat zuigt! We zijn als band wel blut nu... B: Als we op tour gaan, pakken we wel iets, maar reizen is ook achterlijk duur... R: Backhome hebben we het ook allemaal gedaan...tours in busjes, slapen bij mensen op de vloer. Je pakt er geen cent op. B: Maar als je terugkomt en je was vet de vorige keer, staat er nu meer volk en pak je misschien wel 5 dollar... R: Wat het vaak is, is dat als er weinig publiek is de bands ook een slechte tot matige shows geven. B: Begint de eerste band niet nu? R: Ik denk het wel… B: Ja, ik wil ze ook wel kijken. Ik heb zelfs nog nooit van ze gehoord… R: Ja man, dit is over! Later!

01-07-2007 om 22:03 geschreven door Mandarijn  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
24-06-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Graspop
Graspop.
Een festival voor de "gewone metalhead" bij uitstek.
Geen festival om iets anders dat niet met het genre te maken heeft te boeken zou je denken?
Denk maar verkeerd, want Skapunkformatie LESS THAN JAKE en Punkcoverpioniers ME FIRST AND THE GIMME GIMMES stonden (verkeerdelijk?) geboekt voor dit jaarlijks wederkerend metaalfestijn.
Vrijdagmiddag nog de keuze maken om alsnog af te zakken voor bovengenoemde bands is niet evident dus alles werd uit de kast gehaald om alsnog aan een ticket te geraken aangezien de voorverkoop geeindigd is,
en ik het toch niet zag zitten om er 75 euro aan neer te tellen aan de kassa, toch maar een ticket opgesnord op internet.
Gelukkig voor mij vond'k na niet lang speuren toch nog een ticket dus nu was het gewoon afzakken tot Dessel.

Eerste band die dag voor mij was STONE SOUR het bandje rond slipknotfrontman Corey taylor die voor deze gelegenheid het introdeuntje van Europe's "the final countdown" na 10 sec liet afvoeren om met een geweldige "beuk" alles op alles te zetten.
Wel de "beuk" om het maar eventjes te zeggen kwam spijtiggenoeg niet, het bombastische probeersel bleef hangen tussen 3 doors down en papa roach. Ondanks het (wellicht door slipknot geinspireerde) opjuttende gedrag van Corey.
Niets voor deze weide dus maar wie toch afgezakt kwam voor radiosingle "Bother" kwam bedrogen uit, het werd uiteindelijk een andere ballade met de gevleugelde woorden "het gaat hier om de muziek, niet om de stijl die we brengen".
De fout die journalisten volgens velen dikwijls maken door slipknot en stone sour te gaan vergelijken kwam toch niet zo geheel bedrogen uit. Meer nog, ik zou zelfs durven stellen dat Stone Sour toch meer als een "Slipknot light versie" overkomt.

Als tweede band die dag hadden we LIFE OF AGONY. Deze band ken ik alleen van reputatie en qua sound, maar deze kwam dankzij frontman Keith Caputo toch niet in het zelfde straatje te zitten als Stone sour.
Ook al gaan de nr's over depressie's (river runs red) en drugs (Weeds, Heroin dreams) dit is wel een band waar je blijft naar kijken, want deze Crossoverband uit Brooklyn, New York komt zowel lomp als snel en snoeihard aanzetten.
Naar ouwe getrouwen zoals Pantera en recenter Sepultura (de Max Cavalera periode weliswaar) beuken zij hun weg naar het publiek toe. En als het shirtje van Keith uitgaat weet je wel hoe laat dat het is.
Het enige minpunt dat ik kan bespeuren is dat het geluid aan de main stage soms "wegwaait" en "naar je toe" komt waaien, maar dat wijt ik aan verkeerd opstellen van de boxen (die laat je dus niet in het midden van de lucht bengelen met forse winden dames en heren organisatoren!)

Dan maar op naar iets vrolijker en iets beweegbaarder, namelijk 1 van de bands waarvoor ik gekomen was: LESS THAN JAKE. En ook al staan ze niet écht op hun plaats op dit fesitval,
dat laat hun niet deren en ze gaan er vol voor. Het holle geluid in de tent waardoor het geluid niet zo goed overkwam maar toch met de grapjes en sneertjes naar het (jeugdige) metalpubliek deed meerdere mensen glimlachen want het kan niet altijd stoer en metaalachtig zijn nietwaar?
Toch met de nodige respect en met de nodige nr's ("welcome to the new south" en "all my best friends are metalheads") kwam ook deze sneltrein tot stilstand om plaats te maken voor de volgende act.

En deze was dan DROWNING POOL, waar ik toch wel iets van verwachtte en ook tegelijkertijd weer niet. Geplaagd door mysterieuze overlijdens en onbetwistbare meningsverschillen kwamen ze dan toch uiteindelijk hun nieuw album (FUll circle) en hun nieuwe zanger (ex soilzanger Ryan mccombs)
voorstellen. Dat lukte ze op zich wel aardig, maar waar ik mij toch intensiviteit en brutaliteit van kon herrineren dankzij de twee eerdere albums kan de zanger mijn verwachtingen maar moeilijk inlossen.
Nuja dankzij die albums zakt het ook niet ineen als een pudding en blijft het publiek toch te bespelen als vanouds. Voorwaar alsnog een verrassing voor de toch wel minimale dag!

En last but not least hadden we dan ME FIRST AND THE GIMME GIMMES die als afsluiter in de marquee 2 te bewonderen waren.
Punkrockcovers van allerlei pluimage moesten deze zaterdag de menigte voor een laatste keer die dag meekrijgen en dat deden ze gedeeltelijk.
De bandleden waren voornamelijk bezig met flauwe grapjes en met elkaar te omarmen dat veel om het publiek te geven, iets wat de een gewéldig vind en de andere onrespectvol. Het is maar hoe je het bekijkt natuurlijk.
Niettemin was de songkeuze goed verdeeld onder de 6 albums en er moesten zelfs een paar singles (die op 7 inches werden gedrukt nog voor ze doorbraken) aan geloven!

Ondanks de stortbuien en het soms iets of wat slechte geluid van de verschillende podia moet ik toch meegeven dat graspop voor een niet "metalhead" zo slecht nog niet is. Op naar volgend jaar!

24-06-2007 om 18:44 geschreven door Mandarijn  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
19-06-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Strike anywhere
200 man in een afgeladen zaal zo groot als de meesten onder ons hun living. We zijn vandaag niet bijeengekomen voor een lokale show
met lokale bands. Nee nee dit is het viertal STRIKE ANYWHERE dat ons weer komt verblijden met politieke vredeliedjes.
Eerst was JERUSALEM THE BLACK aan de beurt, op zich geen slecht bandje maar de zanger mocht wel eens stilstaan ipv constant te ijsberen alsof het je eerste keer is dat je op een podium staat.
Derna kwam het op A-F Records zittende RED LIGHTS FLASH dat op zich ook wel goed klonk maar deze jongeheren hebben toch wel wat te leren qua performance want om te zeggen dat het mij nu écht iets deed...
En dan le moment supreme: STRIKE ANYWHERE! Deze frontman met zijn toonvaste stem was weer in topvorm ondanks met deze toch wel warme omstandigheden (nl. kletnat zijn van gewoon te stààn op zich).
Waarop het publiek dat nu in grote getallen in de zaal aanwezig was, zich volledig liet gaan op nr's zoals "hollywood cemetery, speak to our empty pockets" en "de single" lights go out".

19-06-2007 om 11:40 geschreven door Mandarijn  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
27-05-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bullshit?
"Yeah the next song is about our leader, Our stupid president George W Bush"!!!
"The next song is about freedom of speech, against our president"!!
"The next song is about an village who lost his idiot to the white house", je kent het wel,
je gaat naar een show, je verwacht dat ze muziek gaan spelen en ja hoor, ze beginnen wéér over
"hun" idiote president en zijn politieke machtspelletjes.
Nu mij geen probleem, als die jongens daarmee hun ei kwijt kunnen, waarom niet nietwaar?
Maar toch stoort het mij op een bepaald punt, niet 1/2/3 maar meerdere 10tallen keren als een band tussen de nr's door er wéér over begint.
Als een politiek geinspireerde band zoals anti flag en andere dingen erover beginnen, ok mij geen probleem, het is en blijft voor die doelgroep.
Maar steeds meer en meer en ook andere genre's beginnen hun nr's op te dragen aan hun vorm van ergernis numero uno.
En daar moet het stoppen voor mij, die kerel is uiteindelijk herverkozen ondanks de effort van velen. (lees de actie's die onder meer fat wreckfrontman fat Mike en de zijnen op touw hebben gezet)
+ Ge betaald zoveel euro voor wat entertainment, en dan kom je bedrogen en belogen uit want ze leuteren alweer over dezelfde (on)zin die je al meerdere keren hebt moeten aanhoren.
Ik vraag mij trouwens af wat er gaat gebeuren na de "legacy" bush? Blijven leuteren over de volgende president? Blijven leuteren over hoe "slecht" bush wel niet is?
Ik hou mijn hart vast. Voor de toekomst. Voor de entertainment waarvoor'k netjes betaal.
Ik dank u.

27-05-2007 om 20:45 geschreven door Mandarijn  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
21-05-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kwaliteit vs kwantiteit

Kwaliteit vs kwantiteit.

Zaterdag was het dan zo ver, het laatste Belgische optreden van een Britse skapunkband genaamd: Jesse james. Aangezien zowat de helft van de band verhuizen naar alle uithoeken van de wereld hebben ze besloten de handdoek in de ring te gooien en een laatste Europese tour eruit te persen. En om te beginnen kiezen ze het landelijke Temse uit (omwille van eerdere passages) om hun kleine afscheidstour te laten beginnen. Er schijnt niet zo veel volk zijn opgedaagd (eerder lokale mensen en dan 2 mensen speciaal van Limburg overgekomen) maar dat kan de pret niet drukken want we hebben er een feestje van gemaakt.

De teksten over Jezus, schoenen en het “verschil” tussen heuvels en bergen vlogen in het rond samen met de gezellige skadeuntjes waar je toch maar niet op kan stilstaan. En algauw was het dan ook gedaan om af te sluiten met een kleine afterparty waar de bandleden zich nog te goed deden aan hun favoriet drankje van bij ons, namelijk Duvel! Volgende morgen was het gezellig huiswaarts keren met de wikkende keuze of ik die dag nog naar Peer afzakken voor de Bloodhound gang want tja qua amusementswaarde kan het wel tellen dacht ik zo! Ook al is het muzikaal minder, toch waagde ik het erop. En wat ik die avond te zien kreeg was op zich niet slecht maar de puberale grapjes (de gsmprojectie achter de band met verschillende “berichtjes” die op typisch Belgische dingen waren gebaseerd, het T-shirtkanon,

de Jägermeister die weer gezellig in het rond vloog…) die hadden we al ergens wel gezien en het werd gewoon belachelijk veel en deed te hard denken aan een goed geoliede machine die nooit iets spontaan deed. Kwaliteit vs kwantiteit dus. Want waar Jesse james een bende leuke mensen zijn van 21/22 die hun ding komen doen, proberen The Bloodhound gang veel meer van hetzelfde en op de duur is het zelfs niet meer amusant. Om van het prijsverschil maar te zwijgen uiteindelijk.

Conclusie: je hoeft niet groot of imposant of zelfs maar een heel cabaret gebeuren op het podium te zijn… Want zoiets werkt alleen maar voor de consument, niet voor de echte muziekliefhebber.

21-05-2007 om 14:12 geschreven door Mandarijn  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (2 Stemmen)

T -->

Blog tegen de wet? Klik hier.
Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs