Als alleenstaande mama ben je aangewezen om creatief te zijn, want je zit nu eenmaal niet op een berg van goud. Mijn madammekes eten graag, dus, pluis ik de reclames uit en zie wat er in de aanbieding staat. Vorige week vrijdag stond er eend in de aanbieding, dus ik dacht, hmm, eens iets anders. Bleek uiteindelijk dat het de haasjes van de filetjes waren, was vacuüm verpakt, dus zag ik het niet direct. Bon, alé joep, wat ga ik daar nu mee doen. Gezien ik op 'verplaatsing' kookte, geen kookboek bij de hand, dus....nadenken en dan eraan beginnen zeker hé...
Die 'haasjes' gewoon bakken en droog opeten...pffft, geen optie. Maar, we hadden vorige week een Kriek van Boon gekocht, en dus dacht ik, ik ga daar iets mee doen hé, jawadde, was een serieuze opdracht om dat tot een goed einde te brengen. Eerst begonnen met die eendehaasjes in stukjes te snijden, niet te klein, niet te groot en dan een klont boter in de pan, afkruiden met zwarte peper en zout en kort aanbakken. Uit de pan halen en even aan de kant zetten. Dan de overtollige boter wegdoen, als je dat niet doet, krijg je een vetsaus, en geloof me, dat is echt niet lekker ! Pan terug op het vuur en de Kriek erin en het aanbaksel losroeren, even laten inkoken en proeven, vééél te zuur natuurlijk, die eend zou zich een aap schrikken om in zo'n zure saus te liggen. Gezien ik op verplaatsing kookte, en dus niet heel mijn arsenaal kruiden en room en alle andere basisingrediënten bij de hand had, moest ik héél creatief zijn. Je moet altijd de balans vinden tussen zuur en zoet, basisregel voor een goede saus. Normaal gezien neem ik dan wat rode bessengelei, of luikse stroop, maar die had ik niet, enkel aardbeienconfituur, is ook zoet, maar is confituur, dus brokskes erin, nu ja, nood breekt wet, en dus een lepel confituur erin, was nog te zuur, diene Kriek is echt wel koppig, maar...ikke ook, toch in de keuken, en dus nog wat kippenbouillon erbij gedaan, zuiver, en goed roeren, even laten inkoken, miljaar, was nog niet goed. Dus, twee klontjes rietsuiker erin, geproefd, tedju, nog net niet de smaak die ik wilde. Had nog een potje room staan, en dat erbij gedaan, even laten indikken en yes, dat was de smaak die ik wilde, juiste balans tussen zoet en zuur, en dan de saus gezeefd, zodanig dat je een gladde saus krijgt, en dan de eendjes erbij. Nog even in de oven gezet, op zo'n 100 graden, warmer mag niet hé, anders schift heel het boeltje, en dan neemt het vlees de smaak van de saus op. Ondertussen de griekse pasta gekookt (is veel lekkerder dan rijst), en dan iedereen aan tafel...
De keuken was niet om aan te zien, overal pottekes en pannekes, ik heb er blijkbaar de kunst van om een nette keuken in een half uur om te toveren tot een warboel, nu, met op te kuisen en af te wassen ben je er vanaf hé, als het resultaat maar goed is, toch?
Vorige week terug een baknamiddag gehouden met de kids, was een tijdje geleden, en ze vroegen er al lang om. Mamie, wanneer bak je nog eens een cake, en cupcakes, en pannenkoeken, en een appelcake, en een Garfieldcake...en oh ja....en een browniecake....euh, dames....nog iets ? Mijn kinderen zijn dus zoetemondjes, vooral de oudste twee, Nienke is zoals ik, ik lust dat ook niet zo graag. Maar goed, het is niet omdat ik dat niet echt lust, dat ik het niet wil klaarmaken voor de kids....
Dus, zijn we er aan begonnen (lees...is de mamie eraan begonnen....) Gelukkig beschik ik over heel handig materiaal om snel te kunnen werken. Een Kitchenaid is dus echt een geschenk uit de hemel. Heel efficiënt, makkelijk in onderhoud, en vooral, héél robuust.
Dus een cakedeeg maken is letterlijk 'a piece of cake'.
Gezien de basisingrediënten voor alle cakes gelijk zijn, enkel de afwerking verschilt natuurlijk, kan je alles op voorhand afwegen en zo verder werken.
Wat heb je nodig?
- 250 gram suiker + 2 zakjes vanillesuiker
- 250 gram patisserie bloem
- 200 gram boter (type Solo, Fama)
- 4 eieren
- 1 mespuntje bicarbonaat. ( Dat is ongeveer hetzelfde als bakpoeder, maar is iets krachtiger, dus niet teveel gebruiken)
Je zal nu denken, tiens, dat is geen recept van een 4/4 cake. Toch wel, maar ik gebruik iets minder boter, omdat ik het eigeel niet scheidt van het wit van het ei, maar de eieren volledig bij het beslag voeg. Zo wordt hij toch heel mals maar heb je die overheersende botersmaak niet. Die kan echt wel 'klef' smaken, en daar hou ik niet zo van. Een tip die ik gekregen heb van mijn tante Nelly zaliger, die een kei was in het bakken van desserts, taarten en cakes. Heb ik heel veel aan geleerd.
Hoe maak je het ?
- de boter lichtjes verwarmen zodanig dat die redelijk vloeibaar is. Kan je makkelijk doen in de microgolfoven, anderhalve minuut op 650 watt.
Doe de boter wel in stukjes, gaat makkelijker.
- voeg de griessuiker en de vanillesuiker toe en klop verder met de garde of met de keukenrobot (lage stand)
- voeg de eieren er nu geheel aan toe en klop nu verder tot je een homogene massa bekomt. Laat de suiker en de eieren nooit staan, de suiker verbrandt
immers het eigeel, en dan is het om zeep, mag je terug herbeginnen. Eerst zal het beslag geel zijn, klop totdat de massa bijna wit is.
- Neem een zeef, en hou die boven de kom met het beslag, en doe de bloem en het bicarbonaat erin, zeef zo de bloem, is makkelijker om te werken
en vermijd je bloemklontertjes in je beslag.
- Als je met een keukenrobot werkt, mag je de bloem er in één keer indoen, indien je met klopper werkt, doe de bloem er in een paar keer bij, want
het is minder lastig om te kloppen.
- schep nu het deeg in een ingeboterde en be-bloemde cake-vorm. Die kan allerlei vormen hebben, een gewone rechthoekige cakevorm, een tulband,
een ronde vorm, een figuurtje....om het even, laat je fantasie de vrije loop.
- zet de vorm in een matige oven, zo'n 180° (afhankelijk van de soort oven die je hebt, de ene is al krachtiger dan de andere, dus opletten !) en dit
gedurende zo'n 45 minuten.
- Met een sate stokje kan je voelen wanneer deze gaar is. Hangt er nog deeg aan het stokje, dan moet hij nog een tiental minuutjes in de oven blijven,
indien er niets meer aan het stokje plakt, mag je hem uithalen.
- haal de cake uit de vorm en laat die afkoelen op een rooster. Ik doe dit altijd met een ronde rooster, hou die omgekeerd boven de cake en draai om,
als je de vorm goed ingevet en bebloemd heb, komt de cake makkelijk los.
- als die koud is...in plakjes snijden en smullen !!
Er bestaan natuurlijk eindeloos veel variaties om een andere smaak te krijgen. Je kan die maken met gedroogd fruit, met stukjes fruit erin, appel of aardbei (neem dan wel aardbeien die uit de koelkast komen, blijven steviger gedurende het bakproces. Of natuurlijk, de absolute favoriet van mijn kinderen...de browniecake met heerlijke fondant chocolade, geen cacaopoeder maar echte pure chocolade met 70% cacaobonen...heerlijk. Een caloriebom van jewelste...maar bon, voor ne keer mag dat wel.
Ik heb die vorige week gemaakt, en ja hoor....ze konden bijna niet wachten tot hij afgekoeld was om eraan te beginnen....
Wat heb je nodig ?
- basisingrediënten van cakedeeg.
- 250 gram pure chocolade. (Ik gebruik altijd callets, dat zijn een soort bollekes chocolade, kan je krijgen in de betere supermarkt, let wel het moet
fondant chocolade zijn. Waarom gebruik ik die? Wel, omdat ze makkelijker smelten en je hoeft ze niet au bain marie te smelten zoals de grotere
stukken chocolade. Je moet er enkel constant in roeren zodanig dat de chocolade niet aanbrand, desnoods een scheutje room erbij doen, dat mag
ook.)
Hoe maak je het?
- Meng alle ingrediënten zoals hierboven vermeld, zodanig dat je het basisdeeg heb voor de cake
- smelt de chocolade callets op een zacht vuur in een kom
- meng nu het deeg met de gesmolten chocolade totdat je een egaal deeg bekomt.
- doe het deeg in een ingevette en bebloemde vorm
- laat gedurende 45 minuten bakken op 180 graden.
- prik met een satéstokje midden in de cake
- als er nu nog een beetje deeg aan hangt, dan zet je de oven af, en laat de cake nog even 'uitzweten' gedurende een paar minuten
witte stengeltjes...met lekkere zalm en sliertjes....
Ik ben verzot op asperges, op alle manieren klaargemaakt, à la flamande, met gerookte zalm, ik eet ze doodgraag. Op de markt in Harelbeke, je weet dat ik graag naar de markt ga, staat er een kraampje die het ene seizoen grondwitloof verkoopt, en het andere seizoen asperges. Ze zijn subliem, echt waar, en het voordeel is, je kan ze per stuk kopen, je hoeft dus geen barketje kopen want dan moet ik alle dagen asperges eten, en dat is er een beetje over hé.
Met Pasen was ik dus bij mijn ouders, en we hebben een heerlijk gerechtje gegeten, vrij eenvoudig, maar super gewoon. Papa had al de voorbereidingen gedaan, want zolang rechtstaan is voor mij geen optie, dat lukt nog niet en ik wil gene ambras met de dokter als ik op controle moet.
Wat heb je nodig voor 4
- Per persoon 2 à 3 asperges
- verse ongezouten boerenboter
- 4 stukken zalmfilet van zo'n 200 gram zonder vel, vraag aan de visboer om dit te verwijderen
- 50 gram cappelini per persoon
- peterselie, fijngehakt
- parmesaanse kaas, fijn geraspt
- limoensap
Hoe maak je het ?
- schil de asperges met een scherpe dunschiller. Leg die plat op een plank en schil van net onder de top tot beneden, en daarna draai je met de asperges
zodanig dat er geen harde vezels meer op de asperge zitten, want dat is echt taai, en zeer onaangenaam als je ze eet.
- breek nu het harde gedeelte af
- snij de asperges in stukken van zo'n 3 à 4 cm
- hak de peterselie fijn
- rasp de parmesaanse kaas
- zet nu een pan op het vuur, en laat een flinke klont boter zachtjes smelten
- neem een lepel, en klaar je boter, wil zeggen, haal de wei ervan, waarom? Wel, ten eerste voor de smaak, want als de wei verbrand, en dat is
altijd de boosdoener, dan smaken je asperges brak, echt NIET lekker
- doe nu de asperges in de geklaarde boter, en laat die gedurende zo'n zes à zeven minuten sudderen op een laag vuur
- zet een andere pan op het vuur, met een klontje boter, laat die smelten, wei er nu niet uithalen, want die zorgt dan weer voor het lekker korstje
aan je zalm
- leg de zalm erin en laat die bakken aan één kant, gedurende zo'n 3 à 4 minuten
- draai je zalm om met een stevige spatel, zet het vuur af, maar laat de pan op het vuur staan, tenzij je met gas/inductie werkt, dan moet je het op
de laagste stand zetten. Bij vitrokeramisch en electrisch blijft de plaat nog een tijdje warm, en gaart je vis verder. Druk regelmatig op de vis, als je
voelt dat je die nog kan indrukken, dan is hij klaar. Kijk ook zeker naar de zijkant van de vis, dan ga je zien dat boven en onder zo'n halve cm gebakken
is, en vanbinnen warm, maar nog lekker smeuïg is, dus is die klaar
- terwijl je je zalm bakt, kook je de cappelini gedurende zo'n 4 à 5 minuten, afhankelijk van de kwaliteit van de tarwe iets langer of korter, of doe de
'muurtest' . Gooi een sliert tegen de muur en als die blijft plakken, is die goed. Tenzij je die liever al dente hebt, beetgaar, maar dat ligt in smaken.
- doe je cappelini in een ruime schotel, en doe er de asperges MET de boter erbij. meng die goed door elkaar.
- strooi er de gehakte peterselie over, en de parmesaanse kaas
- neem een serveerschaal, die je eerst even in de oven gezet heb op 50° en leg er de zalm op
- je kan natuurlijk altijd de borden dresseren, maar als je met veel bent, is het makkelijker op alles gewoon op tafel te serveren, en dan uit te scheppen
- leg twee halve limoenen op tafel, dan kan iedereen naar eigen smaak wat limoensap toevoegen. Geeft wel een héél frisse toets
Het is een eenvoudig recept, maar weerom héél lekker.
Hey, hier zijn we weer.....een tijdje geleden, maar dat heeft zo zijn redenen. Een tijdje in het ziekenhuis gelegen, en nog altijd herstellende. Maar aangezien ik me toch koest moet houden, en veel rusten, kan ik net zo goed mijn blogje aanvullen, dat is niet lastig hé !
Sedert mijn bypass zijn er veel dingen die ik niet meer verteer, en ik kan uiteraard maar heel weinig eten, wat soms héél frustrerend is, maar bon, we maken er het beste van. Zeuren is geen optie, dus vooruit met die geit.
Ik eet heel graag vis, van zalm tot oesters, mosselen, tarbot, griet, lotte, tong...heel de zee...maar mijn voorkeur gaat toch nog altijd naar Sint Jacobsnoten. Ik zou er me ziek aan eten, en vooral de carpaccio van Sint Jacobsnoten. dat is tongstrelend. Op Pasen gegeten bij mijn ouders en ik heb er gigantisch van genoten.
Wat heb je nodig voor 4
- een stuk of tien kraakverse Sint Jacobsnoten, zonder corail (dat is dat oranje stukje die eraan hangt) vraag aan je visboer om die te verwijderen.
- truffelolie van een goede kwaliteit, te verkrijgen bij Oil & Vinaiger
- zwarte peper
- fleur de Guèrlande of fleur de Sel (geen keukenzout !) te verkrijgen in de betere supermarkt
- blaadjes waterkers
- 1 limoen
Hoe maak je het?
- Zorg dat je Sint Jacobsnoten goed koud zijn, je mag ze ook 5 minuten in de diepvries leggen
- Snij ze nu in heel fijne plakjes, van zo'n 2 mm, doe het langzaam, en gebruik een héél scherp mes
- pluk de blaadjes waterkers van de steeltjes
- schik nu op een schaal de schijfjes van de Sint Jacobsnootjes en de blaadjes waterkers om en om
- doe een paar druppels truffelolie erover, opgelet, is zeer sterk van smaak, dus niet overdrijven
- doe er dan grof gemalen zwarte peper op en wat fleur de sel
- rol je limoen wat los, zodanig dat het sap vrijkomt, snij die in twee en gebruik de ene helft om over de vis te gieten
- zet nu je gerechtje terug in de frigo zodanig dat het fris blijft
- snij een meergranen stokbrood in stukjes en serveer dat bij dit gerechtje
Het is een simpel gerecht, maar uiteraard niet zo goedkoop, maar echt de moeite waard om eens te proberen. Ik zou nu niet direct voorstellen om dit klaar te maken voor een groot gezelschap, anders zie je de stof van je portemonnee !
Ik heb iets met de Spaanse keuken, dat is algemeen geweten, gezien in de Litanie, dit mijn favoriete bereidingen waren. Tapas waren mijn ding, en ja, mijn madammekes eten graag eens een omelet. Maar niet zomaar een omelet, maar een Spaanse tortilla, gemaakt met eitjes, aardappeltjes, chorizo of spekjes, wat lekkere kruiden erbij, kleine kerstomaatjes erin, eigenlijk kan je alle leftovers groentjes erbij doen ...en de kunst is....je moet er natuurlijk wel een pan voor hebben die in de oven mag staan, dus eentje met een stalen handvat, en die dus tegen die warmte kan. reden is, dat de tortilla dan de tijd heeft om luchtig te worden, en alle ingrediënten de tijd hebben om te garen.....
Als je eens héél weinig tijd hebt om iets klaar te maken, maar toch wil een degelijke maaltijd op tafel te zetten, en die vooral voedt, dan is dat het ideale, want het duurt maar een half uurtje, en is echt lekker....
Wat het je nodig voor vier?
- 12 eieren
- aardappelen in schijfjes gesneden, je kan die kan en klaar kopen, zijn ook al gekookt, dus, minder werk
- een 15 schelletjes Chorizo
- een klontje boter
- peterselie, al dan niet gedroogd of vers
- een snuifje oregano, maar echt niet veel hoor
- peper en zout
- manchegokaas, kan je kopen in elke super markt
Hoe begin je eraan?
- eitjes met gewoon een vork 'klutsen' doe ik nooit met een garde, want dat spat overal rond, met een vork kan je ronddraaien
- dan wat peper en zout er bij doen
- pan op het vuur zetten
- boter laten smelten, en zeker NIET bruin laten worden, eens je de blaasjes ziet....
- schijfjes aardappel even laten aanbakken
- chorizo erbij doen, en heel kort mee laten bakken
- wat oregano erover strooien
- peterselie erbij doen
- dan de eitjes er bij doen
- trostomaatjes in halfjes snijden er erbij leggen
- manchego erover raspen
- dan moet je even rap zijn, en bij de les blijven
- de randjes losmaken, want anders bakt het aan, en dan schudden met je pan, dan kan het niet aanbranden.....en je vuur het echt niet te warm zetten,
anders is het aangebrand, wat eitjes zijn daar heel gevoelig voor
- ondertussen de oven op zo'n 160° zetten
- dan de pan met de omelet in de oven
- moet zo'n 15 à 20 minuten garen
- je moet regelmatig eens kijken en je zal zien dat de omelet wat hoger rijst, die wordt dan echt luchtiger
- als er een bruin korstje op je omeletje komt is die gaar, wat je ook natuurlijk kan doen, is met een prikkertje even kijken of het goed is, als er niets meer
aanhangt, dan is het goed
- pan uit de oven, zoals een taartje in stukjes snijden
- boterhammetje erbij, geroosterd of gewoon, wat ketchup voor die kids, wat ik zelf niet zo lekker vind, maar goed, kindjes zijn kindjes.....
kabeljauwhaasjes verbroederen met groentjes in de oven.....
Op donderdag is het markt in Harelbeke, en bij mooi weer ga ik er graag naartoe, zoals reeds eerder gezegd. Ik hou van markten, je komt er regelmatig mensen tegen die je een tijd niet gezien hebt, en maak je een praatje, slentert langs de verschillende kraampjes, en een bezoekje aan het bloemenkraam en het viskraam ontbreken nooit. Ik ben honkvast, dus ik ga altijd naar dezelfde handelaars. Ze bieden kwaliteit voor een evenredige prijs, dus dat zit snor voor mij.
Gisterenmorgen aan het ontbijt vraag ik aan mijn dochters, wat willen jullie eten vanavond? Bakvis met puree....tongskes, ja mijn oor....mannekes, dat past hier niet in het budget hoor.....Thille zegt, ok, doe dan maar vis in de oven met groentjes en puree.....
Voor dit gerecht kan je verschillende soorten vis gebruiken, victoriabaars, lengfilet, mooie meid, lotte, zeewolf, kabeljauw...enfin, allerlei soorten. Ik kijk wat er in de aanbieding staat, en bepaal dan welke vis ik ga gebruiken. Gisteren werd het kabeljauwhaasje, ik weet dat de kids dat graag eten.
Wat heb je nodig?
- 1 kg visfilet
- 1 courgette
- 10 kerstomaatjes, type marzana, dat is een zoetere soort
- 2 pijpajuintjes
- peper en zout
- 10 olijven in plakjes gesneden
- 1 koffielepel viskruiden (Ik koop die bij Oil & Vinegar, Mélange de France)
- 15 cl witte wijn
- een scheut olijfolie
- Geraspte parmezaan kaas
Hoe maak je het?
- Neem een vuurvaste schotel
- Doe er een scheut olijfolie in, zodanig dat de bodem volledig gedekt is, niet teveel, een fijn laagje
- schik de stukken vis in de schotel
- kruid met de viskruiden, peper en zout
- Snij de tomaatjes in twee en leg die op de vis
- Snij de olijven in schijfjes en leg die ook op de vis
- Snij de pijpajuin schijfjes en leg die ook op de vis
- giet de witte wijn erover
- Rasp er nu een weinig parmezaanse kaas over
- Verwarm je oven op 180°
- Laat garen gedurende zo'n 25 à 30 minuten
Serveer dit gerechtje met puree, ik ga niet uitleggen hoe je puree moet maken, maar mss toch een tip. Kook je aardappelen in melk met een scheutje olie erin en een klontje boter. Als ze gaar zijn, haal ze uit de melk, doe ze in een passe vit, en maal die fijn. Doe de gemalen aardappelen in een kom giet er beetje bij beetje de melk met boter en olie bij, totdat je puree lekker smeuïg wordt, en kruid af met peper en zout en nootmuskaat, héérlijk gewoon....
Dit is een recept die ik gezien heb op tv van Jeroen Meus, heb ik gisteren op die manier gemaakt...de meisjes hebben gewoon de pot gekuist !
Zoals jullie wellicht weten, heb ik een Gastric Bypass gehad in 2010. Dit recept is dan ook ideaal voor mensen die dezelfde ingreep ondergaan hebben. het is vrij mager, en licht verteerbaar. Dat wou ik nog even meegeven. Want het is niet altijd makkelijk om én lekker én goed verteerbaar te koken als je die maagverkleining gehad hebt.
Hier ben ik dan uiteindelijk nog eens terug. Na alle gezondheidsperikelen van de laatste maanden, amai, dat was dus de moeite. Maar ik ga er niet verder over uitweiden, dat interesseert geen kat.
Zoals jullie al weten heb ik drie dochters, en ik mag met trots zeggen dat ze echte bourgondiërs zijn. Buiten af en toe een pita, eten ze nooit junkfood. De madammen willen eten in stijl. En ik zal het geweten hebben. Ze zijn zot op 'visjes'...Scampi's dus. Toen ze nog klein waren konden ze dat woord niet onthouden, maar des te rapper opeten. Dus, deze week vroeg ik, waar hebben jullie zin in...een retorische vraag want ik weet wat het antwoord zal zijn....
sliertjes met visjes mamie....!!!!
Alé joep, de mamie kan eraan beginnen. Het liefst eten ze die met een getomateerde dragonsaus, wat ook héél lekker is. Ik moet me altijd haasten, en zelf de porties uitscheppen anders krijg ik 2 scampi's en saus en sliertjes...en zij ALLE scampi's en weinig sliertjes...maar diene vlieger gaat niet op zulle !
Het is een vrij eenvoudig gerecht, snel klaar te maken, maar vooral heel lekker.
Wat heb je nodig ?
- 1 zak scampi's van 500 gram
- 10 bolletjes tagliatelli
- 1 blik gepelde tomaten in blokjes
- 1 potje volle room
- dragon, vers of gedroogd, om het even
- peper en zout
- klontje boter
- 1 sjalot
Hoe begin je eraan?
- Pel de scampi's en verwijder het darmkanaal door overlangs door te snijden en het kanaaltje voorzichtig eruit peuteren
- Snij de sjalot fijn
- Neem een wokpan
- Doe er de boter in en laat die smelten
- Doe nu de sjalot erin, en laat die glazig worden
- Neem een ruime kom en vul die met warm water en een snuifje zout erin
- Breng het water aan de kook
- Bak de scampi's gedurende anderhalve minuut, keer die om en bak ze aan de andere kant ook anderhalve minuut
- Haal de scampi's uit de pan, en doe die in een vuurvaste schotel en zet die weg in de oven op 50 graden, enkel om warm te houden
- Doe de tomatenblokjes in de wokpan (je kan ook passata nemen, een vloeibare tomatensaus)
- laten even sudderen
- Doe er de dragon bij, en laat nog een minuutje sudderen
- Doe er de room bij
- Goed mengen, even laten inkoken
- Afkruiden met peper en zout
- De scampi's uit de oven halen en bij de saus doen
- Ondertussen de tagliatelli laten garen, al dente of iets meer, naar eigen keus
- Als die gaar zijn, afgieten
- AAN TAFEL !!!!!
Ik verwed er mijn ziel op dat iedereen dat heel graag zal eten, je kan ook nog wat Ouzo bij de saus doen, een Griekse anijsdrank, maar als ik het voor de kinderen klaarmaak doe ik dat niet, ze lusten dat niet.
Ik eet graag wild, dat heb ik al verteld, maak het ook graag klaar....maar..er is werk aan, en voor sommige recepten, heb je ten eerste geduld nodig, en vooral heel veel tijd. Een van die recepten is hazepeper.....ofte 'Civet de Lièvre'. We waren zo aan het denken, wat gaan we nu eens eten met oudejaarsavond, ik dacht een lekker gebraadje, in de oven, wat groentjes erbij en een kroketje, een lekker sausje erbovenop en we zijn vertrokken. Maar dat was buiten de waard gerekend, opa ! het weekend voor oudejaarsavond zitten we aan tafel, en zegt hij, weet je nu al wat we gaan eten? Jaja, en ik doe mijn plan uit de doeken....Bah ja, zegt hij, niet slecht, maar ik heb eigenlijk goesting in hazepeper, dat is nu al zolang geleden dat ik dat gegeten heb....en ik eet dat toch ze graag. Ik dacht dat ik van mijne stoel ging vallen...Papa, weet jij hoeveel werk daaraan is???? Ja, maar voor jou toch geen probleem, dat zal wel lukken. Tjah en wat doe je dan als flinke dochter.....de wens inwilligen. Ik zeg, ok, jullie doen de boodschappen en ik maak het klaar. Zogezegd zo gedaan....
De maandag begonnen met de hazenbillen te ontvliezen, vlees van de beenderen doen, marinade maken en minstens 12 uur in de ijskast laten marineren. Dinsdag de garnituur voorbereiden, en dan de civet opzetten. voor een aantal uur. Hazenbillen zijn nu eenmaai het taaiste stuk vlees van de haas. Die beestje lopen nogal rap, zijn dus vrij gespierd dit in tegenstelling tot konijntjes, die zitten in hun kotjes en bewegen niet veel.
Wat heb je nodig voor 4 ?
- 8 hazenbillen van zo'n 350 gram het stuk - 50 gram bloem - 50 gram boter - 1 liter stevige rode wijn, rijk aan tanines - 250 gram ontbijtspek - 2 takjes tijm (een voor de marinade, 1 voor de bereiding) - 2 blaadjes laurier (een voor de marinade, 1 voor de bereiding) - 2 teentjes look moet je niet pellen, gewoon even met je mes pletten - enkele gedroogde jeneverbessen - 2 eetlepels witte peperbollen - 2 sjalotten fijngesneden - 1 eetlepel Armagnac - 2 middelgrote wortels - 2 stengels witte selder - 24 kleine ajuintjes (ik koop die reeds klaar uit de diepvries - 250 gram stevige champignons, ik neem de Parijse Champignons, die zijn steviger van structuur - 1/4 glas cognac (geen bierglas hé) - 1 pot Lacroix fond (zelf fond maken is ook een hele klus) - 4 eetlepels room, liefst volle room van minstens 30% - zout en vers gemalen peper (witte)
Je ziet het aankomen.....je bent nog niet aan je nieuwe patatjes als je dat klaarmaakt.....
Hoe begin je eraan?
- Hazenbillen ontvliezen, en dit met een heel scherp mes, maar als je dat niet ziet zitten, het vraagt wel enige oefening, vraag het aan de beenhouwer, voor hem is dat een koud kunstje, voor velen een vervelend klusje. Ik ben er zelf 2 uur aan bezig geweest om die te ontvliezen.....so... - Snij daarna het vlees van de bouten, terug met een scherp mes en probeer van 'redelijke stukken' af te snijden, achteraf kan je die nog versnijden tot de gewenste grootte. - Bewaar de bouten in de diepvries, en maak er dan later fond mee, want daar ben je ook even zoet mee, en ik maak mijn fonds niet binnen, want dan hangt de geur in de gordijnen, en heb je een week deugd van de geur....Ik dat ooit eens gedaan op mijn appartement.... - Bereidt nu de marinade voor - Doe in een glazen komt mét deksel de rode wijn, jeneverbessen, peperbollen, blaadje laurier, takje tijm, eetlepel Armagnac, de in stukken gesneden geraspte wortels, de in stukken gesneden selder, een teentje look en uiteraard het vlees. Zorg dat het vlees helemaal onder de wijn zit, even roeren en de koelkast in voor minstens 12 uur. - De volgende morgen neem je een grote pot, je kent mijn merk ondertussen al..... - Haal het vlees uit de marinade, zet die even apart, NIET weggieten hé, heb je nog nodig - Neem nu een lange reep keukenpapier, leg het vlees er netjes op, neem nu nog een lange reep keukenpapier, even aandrukken, en laten rusten. Waarom? Omdat als je dat niet doet, het vlees gaat stoven in plaats van aanbakken, het vocht laten onttrekken aan het vlees, de smaak zit er toch in. - Begin ondertussen aan de garnituur. - Zet de pot op het vuur, doe er een klontje verse boter in, en laat eerst de spekjes aanbakken, doe er dan de in schijfjes gesneden champignons bij, en doe er dan, als je ziet dat de champignons bijna gaar zijn, de uitjes bij. Nog even laten sudderen, en klaar. Afkruiden met peper, opletten met zout! - Haal de garnituur uit de pot, en zet die apart. - Zeef nu eerst de marinade, en zet die klaar (in een chinois, anders zitten al de peperbollen in je marinade, en kan je beginnen 'vissen') - Doe terug een klontje boter in de pot,,let wel !!! Was die NIET eerst af, anders ben je je smaken voor een stuk kwijt - Stukjes vlees in de pot, en laat mooi kleuren, regelmatig roeren, zodanig dat alle stukjes de boter gevonden hebben. - Strooi er GEEN bloem over, ik weet het, veel chefs doen het zo, maar dan heb je een bloemsmaak in je saus, en dat is NIET lekker, vind ik toch. - Doet er nu de gezeefde marinade bij, de cognac en de fond bij tot dat alle vlees onderstaat ! Laat nu zachtjes pruttelen, hoelang? De ene haas is al wat taaier dan de andere, dus, proeven is de boodschap. - Eens het vlees gaar is, haal het uit de pot, en hou het warm in de oven, op zo'n 50° - Monteer nu je saus, meng bloem en boter (beurre manié) tot een gladde massa, en voeg die bij de saus, laat indikken, en nu proeven !!! Over smaken kan je veel zeggen, maar dat kan je niet zomaar bepalen, de ene wil meer zout in de saus, of peper, dan moet ze zelf ondervinden - Als je saus de gewenste dikte en smaak heeft, doe er dan het vlees terug in de pot, voeg de garnituur erbij en laat nog een tiental minuten warmen - controleer even of je saus nog je gewenste dikte heeft, en voeg er eventueel nog wat roux aan toe. Door het toevoegen van de garnituur wordt de saus wat dunner. Champignons bevatten nu eenmaal veel water, en dat zou ervoor kunnen zorgen dat je saus slapper wordt. Ik los dat op door mijn garnituur wat af te deppen met keukenpapier. - Dien je hazepeper nu op met een kroketje of aardappelnootjes, naar eigen keus.
Het is een heel bewerkelijk recept, maar superlekker....bij ons heeft iedereen gesmuld....zelfs kleine Aron...Opa was blij, dus iedereen blij...hij vond het wel wat minder dat de pot leeg was......hij had gehoopt van de dag erna de restjes op te eten.....neen dus !
Ik eet graag chocomousse, niet teveel, maar hij moet wel lekker zijn.....er zijn verschillende recepten, dat is een feit, maar wat ik het lekkerst vind, is het recept dat ik geleerd heb in de kokschool. Het is luchtig, en zacht van smaak. Je moet natuurlijk wel het juiste matieraal hebben om die op te kloppen, want daarin zit 'het geheim', hoe beter je het opklopt, hoe luchtiger die is.
Wat heb je nodig ?
- 8 eieren - 200 gram griessuiker - 50 gram bloemsuiker - 5 dl room - 300 gram pure chocolade, dat is zwarte chocolade, met 70% chocoladebonen
Hoe maak je het ?
- laat de chocolade in een warmwaterbad (au bain marie) smelten met 1 dl room - klop de rest van de room met de 50 gram bloemsuiker stevig op, en hoe zie je wanneer het voldoende opgeklopt is, wel, de room krijgt een stevige structuur, en en doet dit best met een keukenrobot met een stevige klopper. Heb je dit niet, dan doe je dit met de twee kloppertjes van een mixer, duurt wat langer, maar je krijgt hetzelfde resultaat. - de volledige eieren met de griessuiker in een warmwaterbad (au bain marie) warm kloppen 'op zo'n 37 à 40 graden) niet meer, anders krijg je omelet - nadien tot een schuimige, maar stevige massa koud kloppen, tot het mengsel wit zit, ook terug in de keukenrobot, of met de twee kloppertjes van de mixer. - de opgeklopte slagroom door de afgekoelde licht vloeibare chocolade spatelen en vervolgens het eierschuim erbij doen, ook heel zachtjes doorroeren - de mousse met behulp van een spuitzak, of indien niet aanwezig, in een schenkkom doen, en dan verdelen over de verschillende glazen
Chocolademousse is makkelijk te variëren, zonder dat de zachte, smeltende structuur verloren gaat Je kan er wat rum, of cognac of een ander likeur bij doen, maar ik heb hem liever zuiver, vooral voor de kindjes.
Het is een eenvoudig receptje, maar smullen gaan ze doen... !
Ok, hier gaan we opnieuw, gisteren de blunder van het jaar gehad. Ik zet drie recepten op mijn blog. Ik doe daar meer dan een uur over om die uit te schrijven, want ik haal ze niet uit een boekje, maar uit mijn hoofd. Dus, moet je geconcentreerd bezig zijn. Maar als er hier drie kids aan het 'melkezelen' zijn en ruzie maken, is dat dus niet bevorderlijk voor de concentratie. En wat doe je dan, op het verkeerde knopje drukken en hopla, daar gaan mijn recepten. Ik heb gevloekt als een dokwerker, en wat doen die madammen dan, mij gewoon uitlachen....jaja, kindervreugd, mijn oor (soms toch)
Ik ga graag naar de Ardennen, vooral in de herfst en winter, maar eigenlijk altijd. Maar de herfst en winter zijn het wildseizoen, en ik eet dat zeer graag. Het is de tijd dat de hertjes, everzwijntjes, haasjes, bambi's de schrik van hun leven hebben, want de jagers zijn op pad, en dan kunnen ze wel een kogeltje in hun....krijgen en dan belanden ze op één of ander bord. Vinden zij niet leuk, maar wij des te meer. In Anseremme is er een beenhouwerij die gespecialiseerd is in wild, de beenhouwer gaat zelf jagen, en het vlees dat hij verkoopt is gewoonweg heerlijk. Nog niet te spreken van zijn paté's die hij maakt, want die zijn super. Ik heb vorig jaar zelf hazepaté gemaakt, met als garnituur een gelei van kweeperen en een confit van rode ajuin... Ik heb een goede raad, begin er niet aan, want ik ben er een hele dag mee bezig geweest. Gelukkig woont hier een paar huizen verder een beenhouwer, en die heeft me dan geholpen, want ik kreeg er een punthoofd van. Dat is dus echt moeilijk om te maken, de verhoudingen moeten correct zijn, en het recept dat ik had, klopte dus voor gene meter. Daar stond ik dan. Maar we hebben alles goed gekregen en het was lekker. In Celles, nabij Dinant, dat is een klein schattig dorpje, is er een leuk restaurantje, heel druk bezocht, want de chef kan goddelijk koken. Geen speciale toestanden, maar wat er op je bord ligt is héérlijk. Als je ooit in de buurt bent, moet je daar eens gaan eten. Ik ken de chef ondertussen al 14 jaar, en zijn we vrienden geworden. Dus, als ik iets niet weet, bel ik. Hij maakt zijn fonds zelf, want dat is ook een hele klus. Ik heb dat ooit eens zelf gemaakt toen we nog op het appartement woonden, wildfond. Jawadde, mijn 'kot' heeft een week geroken naar die fond. Dan moet je die zeven door een chinois, ben je ook wel even zoet mee, zorgen dat alle onzuiverheden weg zijn, dan laten inkoken, enfin, moraal van het verhaal, niet aan beginnen.
Maar goed, ik eet dus graag ragout van marcassin, met als garnituur worteltjes met roomsaus, en een kroketje erbij. Maar hoe maak je die ? Is in feite heel eenvoudig, je maakt het klaar als stoofvlees, maar het moet gewoon langer sudderen, vlees van everzwijn is taaier dan van een gewoon varkentje.
Wat heb je nodig voor 4 ?
- 1 kg stoofvlees van everzwijn - 1 kleine ajuin - 1 grote fles bier, ik gebruik Mc Chouffe, is heel lekker van smaak - peper en zout - een klont verse boter - een klein scheutje cognac - bruine roux van Maizena - wildfond (lacroix)
Hoe maak je het ?
- Ajuin fijnsnijden - de grootste stukken vlees in twee snijden, zodanig dat alle stukjes even groot zijn, want anders is het ene zacht, en het andere nog altijd niet gegaard. - boter in een ruime kom doen - boter NIET laten verbranden, maar hazelnootkleur, als je ziet dat er belletjes op de boter komen, dan kan je verder - het stoofvlees in de pot - vlees regelmatig met een houten lepel omdraaien, zodanig dat het aan alle kanten mooi kan toeschroeien - peper en zout erbij, maar let op, niet teveel, je kan achteraf nog altijd afkruiden - dan de wildfond erbij doen - de fles Mc chouffe erbij doen - op een zacht vuurtje zetten - en nu héél veel geduld hebben - regelmatig omroeren, zodanig dat je geen aanbaksel hebt, want anders krijg je een brakke smaak - als het vlees gaar is, haal je het uit de pot en doe het in een ovenschaal, zet het in de oven op 50°, dan kan het niet afkoelen - laat nu je saus inkoken op een hoog vuur - doe er de roux bij, en laat indikken - haal het vlees uit de oven, doe het bij de saus - klaar is kees.
Dit gerecht kan je gerust op voorhand maken, eerst wat laten afkoelen en dan de frigo in.
Als garnituur serveer ik daar worteltjes in room bij, en gebraiseerd witloof. Ik heb het recept van de worteltjes gekregen van mijn beste vriendin. Ik had die nog nooit op die manier klaargemaakt, maar het is een succes. Iedereen die ze hier al gegeten heeft, smult ervan. De pot is leeg. Gerwoon gestoofde worteltjes zijn babyvoeding, maar deze zijn heerlijk.
Wat heb je nodig ?
- Worteltjes uiteraard, zo'n kilootje - klontje verse boter - een sjalot - 1 blaadje laurier - 1 keteltje groentebouillon op 250 ml water - 1 potje room - wat witte roux van maizena - peper en zout
Hoe maak je het?
- Neem een ruime pot - Snij de worteltjes in schijfjes - snij het sjalotje fijn - doe een klontje verse boter in de pot - laten smelten, absoluut niet bruin laten worden, je weet waarom - laat het sjalotje nu even dansen in de pot - doe er de worteltjes bij, en laat zo'n vijf minuutjes stoven, zodanig dat de worteltjes de smaak opnemen van de boter en de ajuin - leg er nu het laurierblaadje bij - doe de groentebouillon erbij - laat sudderen op een laag vuurtje, tot de worteltjes gaar zijn - haal het blaadje laurier eruit - doe de room erbij - laat het even inkoken - doe er dan de roux bij, nog even laten inkoken - afkruiden naar eigen smaak, met zout en wat peper, en het is klaar
Gebraiseerd witloof....ik eet dat dus heel graag, veel mensen eten dat niet graag, maar den truuk is het volgende. Neem altijd grondwitloof, omdat die minder brak zijn van smaak. Neem altijd verse boter, moet je natuurlijk niet altijd doen, maar als je smaak wilt in je gerecht, dan neem je best zo'n boter. Na het aanstoven doe je er wat gevogeltjebouillon bij, en dat verzacht de smaak. Je hebt dan wel geen bruin korstje aan je witloof, maar persoonlijk heb ik liever een zachtere smaak, dat bruin korstje hoeft echt niet voor mij. Afkruiden met peper en zout, regelmatig in prikken. Ik snij altijd mijn witloof in twee, haal het poepke eruit, want daar zit de bitterheid, en als het gaar is, op tafel zetten. Simple comme bonjour !
Dit zijn gerechtjes die je allemaal op voorhand kan maken, dus geen kerststress, en heb je tijd voor je gasten....
