Toen ik vanmorgen thuiskwam en om me heen keek , heb ik besloten om ontslag te nemen als volwassene. Ik wil gewoon weer kind zijn. Geen verantwoordelijkheden meer, geen fulltime job (kword er zo moe van), geen huis (te veel kuiswerk), geen auto ('k rij toch te rap en kan niet achteruit rijden), geen boodschappen die moeten gedaan worden ( ik eet en drink toch niet), geen was en strijk ( meer dan de helft is toch niet van mij), Ik wil weer geloven in de onschuld van de wereld.Blij zijn met een barbie , spelen met mijn vriendjes en vriendinnetjes en blijven slapen bij mijn beste vriendin. Laat me gewoon efkens weer kind zijn , want straks moet ik weer werken.
Ieder jaar rond deze tijd van het jaar , heb ik het weer , het begint ergens bij mijn middenrif en stijgt dan langzaam op naar mijn keel, dat weeïg gevoel......dat gevoel van verlangen naar iets dat geweest is ....en nooit meer terugkeert...... Ik ruik een geur , hoor een stuk van een gesprek , zie een persoon die lijkt op iemand uit het verleden....en ik ben weer terug in de tijd, een tijd waarin alles goed en lief leek te zijn.....waar zorgen en problemen niet bestonden...maar die ik niet meer terug kan halen..want die periode is voorbij , definitief , wat overblijft is de herinnering ....en die draag ik altijd met mij mee.....maar terwijl ik dit schrijf ,denk ik eraan , dat dit later ook een herinnering zal zijn ...waar ik ook weer met heimwee zal aan terugdenken.. Toen ik vriendin deelgenote maakte van mijn gedachtengang , vertelde ze me , dat het te maken had met ouder worden , en dat ze zelf nooit meer achterom keek , maar vooruit......want het is al moeilijk genoeg om nu te leven....waarna ze ons gespek voortzette met de zin.... "Weet je nog toen?....
Sommige mensen zijn prima geschikt om mee te gaan stappen. Anderen zijn dan weer ideaal om mee uit eten te gaan. Bij die ene moet je zijn voor een tupper-ware party.Ik weet er ook eentje waar je terecht kunt als je toe bent aan een nieuw uiterlijk, die verbouwt zo je hele hoofd en ook eentje die je voetjes weer stapklaar maakt. Sommige mensen hebben gewoon een roeping in hun leven. Zo ik ook. Ik blijk namelijk geschikt te zijn als praatpaal. Niet dat ik psychologie heb gestudeerd of wat dan ook , maar blijkbaar heb ik gewoon zo'n kop waar je heerlijk tegenaan kunt lullen met je problemen. Dus of het nu om die ex-mannen gaat die je proberen te pesten , konijnen die steeds uitbreken, vrienden die elkaar het kot uitvechten of juist niet van elkaar af kunnen blijven waardoor je constant denkt dat je de verkeerde getrouwd bent, of die verboden liefde voor iemand anders waar je geen raad mee weet, kom naar mij. Want iedereen heeft een roeping in het leven, en dit is blijkbaar de mijne. Maar soms wil ik ook wel eens dat mens zijn waar je mee uit eten gaat , of waar je mee wilt stappen.
Zoals ieder jong meisje droomde ik ook van mijn prins op het witte paard.. Ik was jong en naïef...natuurlijk was ik dat....en bekeek ik de prinsen en kikkers om mij heen. Zo heb ik heel wat kikkers gekust, in de hoop dat ze vroeg of laat in een prins zouden veranderen, ook heb ik heel wat prinsen gekust, die uitendelijk kikkers bleken. Anyway, verschillende soorten kikkers kwamen langs en hupten na een tijdje weer vrolijk verder. Op een dag had ik een mooie kikker beet - een zeldzaam exemplaar- waarbij ik vermoedde dat het een heuse prins was. Ik trouwde met hem en samen kregen we twee kikkervisjes. Na 24 jaar zwemmen we nog steeds in dezelfde poel , ook al verander ik soms in een brulkikker en valt mijn prins wel eens van zijn paard en soms ....heel soms....denk ik ...had ik het geweten ik nam het paard! En ze leefden nog lang en gelukkig!
Het zomer(?)seizoen zit erop en madame zit eronder .....zou het dan toch met de leeftijd te maken hebben ...of was het gewoon een kloteseizoen? Zijn het de toeristen die zo veeleisend geworden zijn of ben ik het? In elk geval ...mooi weer of geen mooi weer...ze zijn weer allemaal de revue gepasseerd deze zomer : mannen in foute korte broeken met knotsknieën en witte sokken in jeruzalemsandalen, struise vrouwen in mini korte rokjes , gespierde spijkers in sporthemdjes met een heel oerwoud onder de oksels en vrouwen met te kleine bh's en uitpuilende borsten . Maar...er waren ook mannen bij om bij weg te dromen en vrouwen om jaloers op te zijn....vraag maar aan meneer!
WC RIGLEMENTEN VOE KLANTEN FLORIDE Osje no tvertrek goat, moeje op tvolgende letten: Ist voere kart of voere neure, Doet oltied de grendel op de deure, Broek omleeghe, of je rok omooghe Azo bluft de bril oltied droge Ist voer e pisje of voe te kakken, Tis in de pot dat tmoet zakken En ejje nie vele gin tied, Ziet daje tpapier der nie neffens smiet, En pakjet tlatste blatje, Peinst ook op een ander zen gatje, Hier moeje nie lezen of de tied rekken Mor osghe vors goat an de sjas trekken, En otter e bitje an de pot bluft plakken Mag je grust de bustel pakken Zieje kleiren in orde en perfekt Osje ut thuzetje vertrekt, Vodaje vors goat, gepist of gescheten, Je nanden waschen nie vergeten, Oje gieder dus peist op ol die wenschen, Zieje gieder ook propere mensc hen!
Sommige mensen zijn prima geschikt om mee te gaan stappen. Anderen zijn dan weer ideaal om mee uit eten te gaan. Bij die ene moet je zijn voor een tupper-ware party.Ik weet er ook eentje waar je terecht kunt als je toe bent aan een nieuw uiterlijk, die verbouwt zo je hele hoofd en ook eentje die je voetjes weer stapklaar maakt. Sommige mensen hebben gewoon een roeping in hun leven. Zo ik ook. Ik blijk namelijk geschikt te zijn als praatpaal. Niet dat ik psychologie heb gestudeerd of wat dan ook , maar blijkbaar heb ik gewoon zo'n kop waar je heerlijk tegenaan kunt lullen met je problemen. Dus of het nu om die ex-mannen gaat die je proberen te pesten , konijnen die steeds uitbreken, vrienden die elkaar het kot uitvechten of juist niet van elkaar af kunnen blijven waardoor je constant denkt dat je de verkeerde getrouwd bent, of die verboden liefde voor iemand anders waar je geen raad mee weet, kom naar mij. Want iedereen heeft een roeping in het leven, en dit is blijkbaar de mijne. Maar soms wil ik ook wel eens dat mens zijn waar je mee uit eten gaat , of waar je mee wilt stappen.
1. Verwarm de oven op 180°. Leg het vleesbrood in een met olie bestreken ovenschotel. Zet het in de oven en laat 40 minuten bakken. 2. Snij ondertussen de aubergine in schijfjes, leg ze in een zeef en bestrooi ze met zout. 3. Hak het pimentje fijn, pel de look en de ui en hak ze fijn. Warm wat olie in een kookpan en fruit er de ui en de look in. Voeg de tomaten, het pepertje, het bouillonblokje, de rode wijn en de kruiden toe. Breng op smaak met peper en zout. 4. Droog de aubergines af en bak ze op een hevig vuur in de rest van de olijfolie. Laat ze uitlekken op keukenpapier en snij ze in stukjes. 5.Hou acht schijfjes apart voor de versiering. 6. Warm water met zout voor de pasta. Laat de penne 1 minuut minder lang koken dan op de verpakking is aangeduid. Laat ze uitlekken en voeg ze bij de saus. 7. Laat 1 minuutje koken, voeg de aubergines toe en dien op.
1. Maak de bloemkool schoon, verdeel ze in roosjes en stoom of kook ze ongeveer 10 minuten in gezouten ziedend water. (Opgelet, ze moet stevig blijven.) 2. Bak het gehakt aan in een pan. Indien het niet is toebereid, voeg dan zout, peper en muskaatnoot toe. Prak het fijn met een vork. 3. Schil en snijd de aardappelen in grove stukken, kook en pureer ze. Bereid met melk en boter een smeuïge puree en kruid gul met peper, zout en muskaatnoot. 4. Verdeel het vlees over een ovenschotel, bedek met bloemkoolroosjes en puree en zorg ervoor dat de 3 verschillende lagen zich niet vermengen. 5. Bestrooi met paneermeel en enkele klontjes boter. Laat ongeveer 30 minuten bakken in de op 180°C voorverwarmde oven.
Ieder jaar rond deze tijd van het jaar , heb ik het weer , het begint ergens bij mijn middenrif en stijgt dan langzaam op naar mijn keel, dat weeïg gevoel......dat gevoel van verlangen naar iets dat geweest is ....en nooit meer terugkeert...... Ik ruik een geur , hoor een stuk van een gesprek , zie een persoon die lijkt op iemand uit het verleden....en ik ben weer terug in de tijd, een tijd waarin alles goed en lief leek te zijn.....waar zorgen en problemen niet bestonden...maar die ik niet meer terug kan halen..want die periode is voorbij , definitief , wat overblijft is de herinnering ....en die draag ik altijd met mij mee.....maar terwijl ik dit schrijf ,denk ik eraan , dat dit later ook een herinnering zal zijn ...waar ik ook weer met heimwee zal aan terugdenken.. Toen ik vriendin deelgenote maakte van mijn gedachtengang , vertelde ze me , dat het te maken had met ouder worden , en dat ze zelf nooit meer achterom keek , maar vooruit......want het is al moeilijk genoeg om nu te leven....waarna ze ons gespek voortzette met de zin.... "Weet je nog toen?....
Toen ik vanmorgen thuiskwam en om me heen keek , heb ik besloten om ontslag te nemen als volwassene. Ik wil gewoon weer kind zijn. Geen verantwoordelijkheden meer, geen fulltime job (kword er zo moe van), geen huis (te veel kuiswerk), geen auto ('k rij toch te rap en kan niet achteruit rijden), geen boodschappen die moeten gedaan worden ( ik eet en drink toch niet), geen was en strijk ( meer dan de helft is toch niet van mij), Ik wil weer geloven in de onschuld van de wereld.Blij zijn met een barbie , spelen met mijn vriendjes en vriendinnetjes en blijven slapen bij mijn beste vriendin. Laat me gewoon efkens weer kind zijn , want straks moet ik weer werken.
Even gebeld met de zoon om te vragen hoe het ging , na de nodige ditjes en datjes vroeg hij wanneer ik klaar was met werken , ik beloofde hem om zeker tegen 20.00 thuis te zijn. Na enig overleg met meneer kon ik om zeven uur al beschikken.....thuisgekomen hing de zoon languit op de bank met zijn play station bij de hand (wat trouwens verboden is want hij heeft tv op zijn kamer)....flesjes cola overal verspreid....heel de snoepkast op tafel....en voor ik iets kon zeggen...vertelde hij mij met een uitgestreken gezicht , dat het nie nodig is om boos te worden , want hij ging alles opruimen , maar ik was te vroeg thuisgekomen... Toen ik hem beleefd vroeg om nu toch maar alles op te ruimen , volgde er een levendige discussie die ik jullie maar bespaar... Allemaal goed en wel hoor , die pubers die een losmakingsproces doormaken , maar waarom moet ik daar altijd de dupe van zijn? Waarom moet juist ik degene zijn waar ze zich het liefst tegen afzetten en voortdurend de strijd mee aangaan?Het kost me hopen energie en frustratie...... Als hun moeder ben ik de oudste van het stel en natuurlijk ook de slimste....excuseer é...ik ben ook maar een mens van vlees en bloed.... .....maar voor de zoon ben ik gewoon zijn moeder , ik behoor tot de inboedel hier in huis......ik ben nuttig...maar sta vooral af en toe enorm in de weg......en ik ben heel lastig als ik grenzen stel en 'nee' zeg.....en ik moet me vooral niet bemoeien , maar moet wel altijd 'stand-by' zijn. De rollen zijn dus duidelijk : ik doe dingen voor hem , andersom moet ik niets vragen , want hij heeft het al zo druk... "Kies de gulden middenweg ": zegt madame senoir "ja" : antwoord ik dan "wat is de gulden middenweg" , "das voor iedereen anders", antwoordt madame senoir en daarmee is voor haar de kous af.........dus heb ik nagedacht over een goed alternatief..en ik ben eruit...ik stuur de zoon naar zijn zus in afrika....dan kan ik als moeder eindelijk weer eens tot mezelf komen na jaren van zorgen en opvoeden.....en als ze dan allebei terugkomen...zijn ze alleen nog maar dankbaar voor alles dat ik als toegewijde moeder voor ze heb gedaan. En die erkenning lijkt mij het praaaaaaaaaaaaaaaaaaaachtigste wat je als moeder kan overkomen...........
Nog even ontspannen voor het slapen gaan en met glaasje wijn plaatsgenomen aan pc.....vriendin , en vriendin van vriendin waren on line....tof..nog efkens kletsen over vervlogen tijden.... En dan stelt ze mij de vraag "wat zou je doen als je iets aan je lijf mocht veranderen" "Als ik mocht kiezen wat ik aan mijn lijf zou laten doen , dan liet ik mijn wallen weghalen en mijn ogen liften," zei ik en nipte aan mijn wijn , heel benieuwd wat vriendin zou antwoorden , op haar verlanglijst staat een borstlift op nummer 1 (ik mag da hier wel zeggen , want vriendin komt niet int café) , want ...zo citeert ze : " ze kijken niet meer - zoals in tijden van weleer - recht vooruit de wereld in" , "want er moet gestut en gesteund worden" . Waarbij vriendin van vriendin antwoordt : "vrouwen van onze leeftijd moeten ons zelfzekerder en vrijer voelen dan toen we twintig waren , anders zou het triest gesteld zijn met ons seksleven". En daar had ze een punt , vond ik , want stel je voor dat je een alleenstaande vrouw van 45 bent ,en dat je in het gezelschap van een nieuwe leuke man , bij voorkeur liggend je bh uitdoet omdat ze al rechtstaande een vrije val zouden maken....of dat je je nieuwe partner blinddoekt....niet uit interesse voor sm, maar omdat het de enige manier is waarop je je ongeremd durft te laten gaan.... En dan komen we tot de conclusie dat schoonheid niet het belangrijkste is , maar wel het gevoel van ..voel je lekker in je vel ...ook al is het verre van perfect..... "Ik laat pas iets aan mijn overhangende oogleden doen,wanneer ik niet goed meer kan zien omdat ze mijn gezicht belemmeren,"zei ik "En ik laat pas iets aan mijn borsten doen, wanneer ik erover struikel," zei vriendin. Heel tevreden met onszelf en met elkaar sloten we af .....en ik....ik kroop met een wrang gevoel mijn bed in.............want stel je voor........
We zijn november en zijn dus terug 2 dagen gesloten .dat wordt dus huis grondig kuisen .en zoals meneer had beloofd gingen we dat samen doen .
Toen ik dus vanmorgen rond tienen terug thuis kwam na de nodige verplichtingen (bank, floride..want khad weer mijn oplader van laptop vergeten) , liep meneer al met wasmand in zijn handen naar boven ..hij had er duidelijk zin in , mijn meneer, en dat werkte aanstekelijk .na de nodige instructies (van meneer) .jij doet boven, ik beneden
Kon mijn humeur niet stuk (je moet weten dat boven bestaat uit een zolder, 3 slaapkamers en een badkamer en beneden uit 1 leefruimte en een kleine hall + toilet) , gewapend met de nodige attributen ging ik dus naar boven .waar meneer de volle wasmand op ons bed gedeponeerd had ..blijkbaar was hij vergeten dat badhanddoeken in de badkamer thuishoren maar ja dat kan gebeuren .
Na 2 uur kwam meneer naar boven , al het werk beneden was gedaan , en nu ging hij even boodschappen halen mijn meneer .zou hij dan toch nog zon nieuwe man worden , vroeg ik mij af
In het naar buiten gaan , riep hij nog vlug naar boven : aja , je moet wel nog dweilen beneden want jij had de trekker ..en daar we er maar ene hebben .tja , hij heeft gelijk natuurlijk , we hebben er maar ene , hij kon natuurlijk ook gevraagd hebben of hij hem efkens mocht lenen , waarschijnlijk niet aan gedacht , die lieve schat .heeft ook zoveel aan hoofd .
Na alles gedweild te hebben , kwam meneer thuis met de boodschappen die hij netjes op hun plaats zette om hem vervolgens te installeren in de zetel want..hij ging een filmpje bekijken want hij moest straks nog naar oudercontactavond van de zoon..
Toen meneer terug thuis kwam van zoon was heel het huis piekfijn in orde en stond het eten op tafel waarna ik alles in de vaatwasser plaatste en nog een wasje liet draaien en meneer . Mijn nieuwe man ..had plaatsgenomen in de zetel voor de tv , want er was voetbal..en hij ging ook vroeg slapen , want hij was moe tja dat kan ook gebeuren zou ik hem nu nog een verhaaltje voorlezen , over heksen en trollen zodat hij geen oog dicht doet?Nee , ik laat hem , mijn meneer , maar die nieuwe mannen , waar iedereen het over heeft wel jullie kunnen ze steken waar ik denk .
Ik ben dus madame , vrouw van......en moeder van....., ik heb een blog , een zaak en een huis waar ik de ideale uithang terwijl ik in het dagelijkse leven niet zo'n toffe madame ben, ik roep, vloek, mopper over alles en maak met iedereen ruzie,ik doe ook alsof ik bijna elke dag een driegangenmenu op tafel tover terwijk ik eigenlijk afhaal menu's op tafel zet , die ik betaal met meneer zijn geld natuurlijk. Ik doe meestal mijn haar in een staart omdat dat zogezegd netter lijkt om in de keuken te staan , die staart is gewoon een groot vogelnest omdat ik mijn haar nooit kam ....ik doe alsof ik de perfecte moeder ben terwijl mijn zoon al weken met de dezelfde kleren rondloopt omdat ik geen zin heb om te wassen en te strijken. Ik doe alsof ik de ideale echtgenote ben , terwijk ik eigenlijk elke dag als laatste opsta en als eerste ga slapen , en op onze verlofdag fake ik hoofdpijn zodat ik kan uitslapen en van de ganse dag niets hoef te doen.. Ik doe ook alsof ik een echte dierenliefhebster ben , maar in feite haat ik mijn hond.....die eigenlijk geen hond is...en mijn konijnen..die de ene keutel na de andere produceren , om nog maar te zwijgen over ons muizen , die telkens naast de val lopen , en het vertikken om het vergif op te eten... Ik doe alsof mijn huis netjes in orde ligt....en dat is ook zo....maar da komt door de poetsvrouw die stiekem komt en die ik betaal ....met meneer zijn geld natuurlijk...eigenlijk lijk ik elke dag hard bezig met vanalles en nog wa , terwijl ik meestal gewoon in de zetel lig met een tas koffie en een boek.....
