Ik ben Machteld Van Vlaenderen
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 02/11/1979 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Ik ben gelukkig getrouwde vrouw en mama van 2 kindjes: Eulalie (geboren in 2008) en Filemon (geboren in 2010) die houdt
Machteld Van Vlaenderen
Creaties van M8eld
06-04-2011
Welkom
Beste lezers van deze blog
Waarom ben ik deze blog gestart? Heel eenvoudig: als stimulatie voor mezelf om creatief bezig te zijn. Ik vind het heerlijk om vanalles te "bricoleren", maar het komt er niet altijd van. Er is altijd wel een reden: kindjes die tijd vragen, huishouden, andere prioriteiten.
Maar bij deze wil ik allereerst meegeven wat ik al gemaakt heb tot hiertoe én toevoegen wat ik die dag/week/maand gefabriceerd heb.
En dat kan heel ruim gaan: van naaien naar interieurspullen maken tot juwelen en onozelheden.
Hopelijk werkt het ook inspirerend voor de lezer!
Uiteraard ben ik ook benieuwd naar jullie reacties: vinden julllie iets leuk, niet leuk, wat kan beter, enz... Laat het gerust weten!
Toen we gingen samenwonen, vonden we alles evident om te kiezen qua inrichting, behalve verlichting. In de winkels vonden we maar geen leuke lampen. Dus maakte ik er zelf maar ééntje. Bovenop zo'n papieren bol, bevestigde ik suuuuuuuuuperveel judaspenning (met dank aan Linde en Willie om de blaadjes er mee helpen van te doen)!
Eén van mijn pronkstukken op ons appartement in den tijd was deze salontafel die ik maakte van een oud pallet. gaatjes erin met daaronder kerstverlichting, wielen eronder en een likje verf geven dit resultaat. Aan de zijkanten maakte ik vakjes zodat het ook als tijdschriftenopberger kon dienen.
Helaas niet meer in gebruik in ons huis wegens te weinig plaats... Maar ooit hoop ik 'm opnieuw te kunnen gebruiken.
Jaren geleden woonden we (toen nog met ons 2-tjes) in een huurappartementje. Omdat we er niet van plan waren lang te blijven wonen (we wilden snel iets vinden om te kopen), konden we gerust experimenteren met verf. Als we het beu waren, moesten we er hopelijk niet te lang op kijken...
Als we mensen op bezoek hadden die het toilet zochten, konden wij gewoon zeggen: "ge ziet het wel op de deur" in de gang.
We hadden er een manneke en vrouwke op geschilderd met krijtbordverf en als er (aangekondigd) bezoek kwam, dan schreven we de namen van de mensen erop bij het juiste geslacht.
Enfin, moeilijk uitgelegd. Omdat beelden meer zeggen dan woorden, moet je 't maar bekijken op foto.
Járen geleden volgde ik een cursus juwelen maken in
zilverklei. Ik ontdekte dat het hélemaal mijn ding was... behalve dat je weinig
tijd hebt om de juwelen te maken, de klei wordt namelijk snel hard en dan moet
je vorm af zijn... Dus tóch niet hélemaal goed voor mij...
resultaat van de cursus:
Hanger in zilver. Dit is één van mijn favorieten.
Misschien door de bollekes waar ik zo fan van ben?
Puzzelstukken oorringen in zilver. Later kozen we
ook puzzelstukken behang in onze gang...
Ring in zilver. Het was super moeilijk om de juiste
maat te maken in zilverklei omdat de klei krimpt bij het bakken...
Hanger in zilver. Geïnspireerd op een spin, maar
dan een héél eigen versie van gemaakt. Niet dat de spinnenfobie er minder op
geworden is...
Toen ik zwanger was van onze zoon Filemon, kwam ik op het idee om als thema "paddenstoelen" te gebruiken. Dit idee kwam van de kastdeurknopjes op zijn kamer die paddenstoelen zijn.
We trokken dit verder naar het geboortekaartje (niet zelf gemaakt) en de doopsuiker.
Voor deze laatste naaide ik zelf paddenstoelen (met dank aan mijn mama voor de les naaien ;). Deze kunnen gebruikt worden als sleutelhanger.
Er kroop veel meer tijd in dan ik zelf gedacht had, maar het resultaat was helemaal naar wens. Ik vind 'm een beetje retro en dat is nét waar ik van hou. Ook bollekes zijn helemaal mijn ding, dat zal misschien nog wel eens aan bod komen, wie weet...
Het doet dan ook goed onze vrienden te zien met deze sleutelhanger!
Eén van mijn pronkstukken op ons appartement in den tijd was deze salontafel die ik maakte van een oud pallet. gaatjes erin met daaronder kerstverlichting, wielen eronder en een likje verf geven dit resultaat. Aan de zijkanten maakte ik vakjes zodat het ook als tijdschriftenopberger kon dienen.
