Vandaag ondervond ik een groot nadeel van msn: de onpersoonlijkheid. Naar het schijnt, communiceer je voor 70% non-verbaal, dus zonder woorden. Hoe erg word je dan beperkt op msn, als je iemand niet ziet? Lichaamshouding en bewegingen spreken vaak boekdelen en no matter hoeveel emoticons en winks er zullen worden gecreëerd, echte emoties zijn niet te evenaren. Het is gewoon echt super vervelend als je iemand zijn reactie probeert te peilen en dan beperkt wordt op deze manier. Soms mis ik de goede oude tijd nog wel, het computerloze-tijdperk. 17 jaar en nu al nostalgisch... jeetje, wat voel ik me oud!
Yes! Vandaag weer vertraging. De bus in Maastricht kwam niet opdagen, waardoor ik de trein miste. Vervolgens had mijn trein ook weer vertraging. Eén voordeel bij een nadeel: omdat de bus in Eindhoven ook vertraging had, kon ik die nog halen. Ik moest wel lachen toen ik een spotje op de tv zag, met het bericht 'met het OV kom je áltijd op tijd'. Misschien als je twee uur vertraging bij je gewone reistijd telt, moet het niet zo moeilijk zijn, maar voorlopig komt elke bus in Eindhoven én Maastricht standaard te laat of gewoon helemaal niet opdagen en heb ik deze week twee keer vertraging gehad. En dan proberen ze ons de auto uit te krijgen? Ga zo door, dan gaat dat helemaal lukken!
Elke persoon die regelmatig met het openbaar vervoer reist, zal wel eens te maken hebben gehad met vertraging. Alle begrip voor bepaalde omstandigheden, maar planning om de infrastructuur draaiende te houden is dan wel essentieel. De NS is regelmatig slachtoffer van beschuldigingen van een gebrek aan planning en vandaag besloot ik om mijn steentje daaraan bij te dragen. Ik reis regelmatig vijf keer per week (op en neer) met de trein, dus dan is een vertraging niet uit te sluiten, maar gisteren spande het de kroon.
Ik had de vroege trein van vier uur 's middags. Op het tussenstation Roermond begon de ellende, toen de conducteur omriep dat de trein even stil bleef staan: er was iemand onwel geworden en er moest een ambulance bij komen. Alle begrip, zelfs petje af, dat de NS zich niet aan de planning hield en de gezondheid van een vrouw voorop zette. In de trein reageerde iedereen eigenlijk vrij geschokt en bezorgd om het slachtoffer en weinigen waren op dat moment nog verbolgen over de vertraging die dat met zich meebracht. Na bijna een half uur stil te hebben gestaan, werd er omgeroepen dat ze niet wisten hoe lang het nog zou duren en dat de passagiers beter de volgende trein konden nemen. Volgzaam als het Nederlandse volkje is, stapte iedereen uit en vol goede moed gingen we, trapje af, trapje op, naar het volgende perron. De drukte op het perron was werkelijk onbeschrijflijk, maar iedereen vond het eigenlijk wel best. De frustratie begon pas toen er werd omgeroepen dat de trein waar we net uitkwamen 'over enkele momenten van spoor 1 vertrok'. Dus de hele menigte, nu met enige haast, liep weer trapje af, trapje op, naar het vorige station, waar de deuren van de trein vlak voor onze neuzen dichtsloegen en de trein vaart begon te maken. De verontwaardiging was groot. Op zulke momenten ben je vrienden met iedereen die hetzelfde lot heeft ondervonden en al klagend gingen we weer, trapje af, trapje op, naar het volgende station. Na vijf minuten wachten kwam dan de langverwachte trein. Als je denkt dat het gezeik dan over is... think again! In Eindhoven moesten we nog eens tien minuten wachten omdat er geen perron vrij was. Juist, de trein waar we eigenlijk in zaten bezette het enige vrije perron. Dankzij die extra tien minuten, kon ik nog eens een half uur in de kou wachten omdat mijn bus al vertrokken was. Boos liep ik naar de servicebalie, om een vertragingsformulier te halen. 'Oh ja, heeft u ook een klachtenformulier?' vroeg ik aan de man achter de balie. 'Nee, maar u kunt bellen naar dit nummer. Het is wel een 0900-nummer, dus...' 'Juist...' brak ik hem af. 'Het kost geld...'. Bizar, dat wij moeten betalen om een klacht in te dienen; als gedupeerde verwacht je geld, niet dat je het in moet leveren. Daarnaast maken we het bedrijf attent op verbeterpunten, wat zeker bij de NS zeer hard nodig is. Nu is het wel zeker: het zal de NS komende jaren in ieder geval niet ontbreken aan geld, want met een 0900-nummer als klachtenlijn, stroomt het geld met bakken binnen!
