Het is er dus toch nog eens van gekomen, een update. Er is de voorbije drie maanden teveel gebeurd om dit allemaal in één bericht neer te pennen, maar ik zal toch mijn best doen. Eerst en vooral: alles is hier, tot nader order, nog steeds in orde :) Misschien wel het belangrijkste om te vermelden is dat ik begin dit jaar verhuisd ben. Van een luxe-appartement met eigen keuken en badkamer naar een kamer met gedeelde keuken en douche. Goed om weten: het was volledig mijn eigen keuze en heb er nog geen moment spijt van gehad, in tegendeel. Voorheen zat ik vooral tussen uitwisselingsstudenten allerlande, nu zit ik voornamelijk tussen de Zweden. Mijn nieuwe kamer valt enorm goed mee. Er zijn zonet nieuwe meubels geplaatst zodat het er toch wat nieuwer uitziet dan voorheen. Het gebouw dateert immers van midden de jaren '60. Het leukste aan deze corridor (gang) is dat je zeer veel contact hebt met je medebewoners. Er zit wel altijd iemand in de keuken om een babbeltje mee te slaan, en als je eens alleen wil zijn, kan je altijd terug naar je kamer. In totaal zijn we met 18 waarvan 14 Zweden. De perfecte manier dus om in de Zweedse cultuur binnen te dringen en mijn Zweeds te verbeteren. Ik probeer zoveel mogelijk tegen hen in het Zweeds te babbelen met de bedoeling tegen eind juni toch een behoorlijk niveau te hebben. In tegenstelling tot wat wel eens gezegd wordt, zijn de Zweden hier op de gang wel vrij open, zeker als jezelf ook wat moeite doet om met hen in contact te komen. Later vertel ik je wat meer over de gebeurtenissen hier in de corridor.
Voor de liefhebbers, heb ik zonet een postdatum-bericht over mijn trip naar Lapland gepost Ik zal wellicht de komende dagen nog meer postdatum-berichten plaatsen met wat meer details betreft enkele speciale gebeurtenissen alhier. Anders wordt het wel een zeer lang bericht, en omdat ik jullie aandacht wil, plaats ik liever kortere berichten :)
Net na nieuwjaar zijn Tim, mijn Waalse vriend, naar Lapland
gereisd, meer bepaald naar Kiruna. Om dit aan een degelijke prijs te kunnen
doen, moesten we er wel wat voor over hebben, namelijk een treinreis van meer
dan 22u heen én terug. Achteraf bekeken was dit maar een kleine moeite. Het was
voor mij één van de mooiste - zoniet dé mooiste - reizen die ik heb gemaakt.
Kiruna, de grootste gemeente in Europa met een oppervlake van ca.20.700 km²,
ligt enkele honderden kilometers boven de noordpoolcirkel en was op dit
tijdstip van het jaar ondergedompeld in een indrukwekkend sneeuwlandschap. De
temperatuur schommelde rond de -10° met pieken tot -17°. Hoewel dit voor de
buitenstaander zeer koud lijkt, was het voor de lokale bevolking een vrij warme
winter met weinig sneeuw (zo'n 30cm).
Onze eerste dag bestond uit het verkennen van Kiruna zelf en het plannen van
onze activiteiten voor de volgende dagen. Ik denk dat we zowat de hele stad
hebben doorlopen, inclusief de sportterreinen. De eerste echt volledige dag bestond
uit een tocht met een sneeuwscooter. Via kleine paadjes door het bos naar een
groot meer om vervolgens het ijshotel te bereiken. Daar werden we rondgeleid
door de verschillende kamers en als afsluiter kozen Tim en ik ervoor om een
Absolut Vodka uit een ijsglas te drinken. Het is enorm duur, maar wanneer kom
je daar nog eens terug hé? Na het bezoek wisselden we van bestuurder en we
eindigden onze toch met een kampvuur en rendiereten op een bevroren meer.
Diezelfde avond hadden we geluk en konden we het alom bekende 'aurora borealis' aka
noorderlicht konden bewonderen. Een ervaring om nooit meer te vergeten!
De volgende dag deden we een rondrit met een hondenslee. We moesten eerst zelf
de dieren vastketenen om daarna richting een meer in de nabijheid te sleeën.
Die beesten waren in het begin onvermoeibaar en gingen er echt als gekken
vandoor, maar naar het einde toe kregen ze toch een klop van de hamer en
moesten we bij wijze van spreken meeduwen. We waren in de namiddag net op tijd
terug in het centrum om nog een bezoek aan de mijn te brengen. Deze ijzermijn
is de reden van bestaan van Kiruna en het beroep van zowat elke inwoner heeft
dan ook wel iets met de mijn te maken. We reden met de bus werkelijk in de mijn
tot op een diepte van ongeveer 500 meter onder de grond. Aldaar kregen we een
gidsrondleiding. Interessant om weten is dat men de stad (inclusief kerk en
stadhuis) zal moeten verplaatsen omdat men onder de stad zelf begint te
ontginnen. Als afsluiter van de dag, en omdat het de laatste avond was, gingen we naar het enige restaurant
in de stad. Niet goedkoop, maar wel lekker.
De laatste dag besloten we nog wat noordelijker te gaan en namen we de trein
naar Abisko. Dit dorp, een scheet groot, is vooral bekend om zijn prachtige
natuur met als uithangbord zijn 'canyon'. We liepen een groot stuk langs de
delta en genoten van bevroren watervallen, rituelenbeeldjes op het ijswater en
het uitzicht. In de namiddag gingen we de andere kant van het natuurpark
verkennen en zonder dat we het wisten, kwamen we terecht op het zeer bekende
wandelpad 'Kungsleden' dat doorloopt tot in Noorwegen. Omdat het tegen 14u toch
al goed donker begon te worden, wilden we niet te ver gaan en keerden stilaan
terug. Met grote vermoeidheid, maar o zo'n goed gevoel, keerden we tevreden
terug naar Lund. Moraal: Lapland is een absolute aanrader voor al wie de natuur
nauw in zijn hart draagt! :)
Foto's zijn te vinden op: http://pigiotto.spaces.live.com/photos
Ik ben ondertussen al een weekje terug van Stockholm en mijn verwachtingen werden ingelost. Het is een stad die verschillende eilanden met elkaar verbindt door middel van bruggen. Elk van de eilandjes heeft zijn eigen bezienswaardigheden. Het ene al wat meer de moeite dan het andere. Onze jeugdherberg lag vlakbij de grote markt van het oude stadsgedeelte (Gamla Stan), de perfecte locatie dus. De herberg zelf was ook dik in orde. Goeie bedden wat toch niet onbelangrijk is voor een sportman zoals ik ;), en een gezellige gemeenschappelijke ruimte. Hoogtepunten voor mij waren het oude stadsgedeelte met de vele smalle straatjes en oude huisjes, de boottocht langs de eilanden naar Vaxholm en het uitzicht over de stad vanaf de Katarinalift en het beroemde Vasamuseum. Toen we naar dit museum wandelden, kwamen we zowaar enkele finalisten van 'Swedish Idols' tegen. Na enig getwijfel en kort overleg met Tobias, vroegen we of ik samen op de foto kon staan met hen. Zo geschiedde en de dag kon toen al niet meer stuk :) Het was toch wel enkele graden frisser dan in Lund en op onze eerste avond kregen we de eerste smeltende sneeuw te zien. Woehoew! Alhoewel, ik had nog steeds geen handschoenen of muts. Het kon de pret niet bederven. Met een valies vol memories en een lege portefeuille keerden we met de nachttrein - mijn eerste ervaring! - blij terug naar Lund. De voorbije week heb ik het wat rustiger aangedaan. Ik legde mezelf op eens iets anders klaar te maken dan alleen maar aardappelen/rijst/pasta met vlees/vis en groenten. Om de Belgische keuken nog eens te proeven, waagde ik me aan Vloamsche stoemp. Ik vond het recept op een Hollandse website, misschien is dat de oorzaak van de mislukking. Het recept was bedoeld voor 4 personen, dus moest ik van elke hoeveelheid een kwart nemen. Dat is natuurlijk simpel, behalve als je geen weegschaal hebt, en je buren evenmin. Dat uitte zich in een veel te grote hoeveelheid zuurkool in vergelijking met de puree en worsten. Ik heb dan ook hard m'n best moeten doen om alles naar binnen te spelen. Ochja, wat is dat spreekwoord alweer? Gelukkig stond er de volgende avond een Spaans etentje op het menu bij Raquel (de furie van het 6e verdiep). Zalm, patatjes en vlees verwerkt in één of andere saus. Ik zou niet weten welke, maar het smaakte wel, zeker in combinatie met een goed glaasje sangria. Meer moest ik niet hebben. Om revanche op mezelf te nemen, probeerde ik een champignonsaus voor mijn biefstukje. Deze keer met succes, maar genoeg over eten nu. Vrijdag stond er een uitstap naar enkele glasfabrieken op het plan. Deze trip was gepland door de universiteit en de dag bestond uit het bezoeken van een glasmuseum, glasfabrieken en vooral glasshops. Je moest er wel iets voor over hebben. We werden namelijk al om half acht aan de kathedraal verwacht voor een busreis van 3u, want de glasfabrieken liggen in Småland, zo'n 200km noordelijker. Deze provincie is dan ook wereldberoemd om zijn glasblazers, alé dat vertelden ze ons toch. Het was inderdaad wel eens de moeite om die mannen aan het werk te zien en enkele mooie glazen kunstwerkjes te mogen aanschouwen. Het landschap was ook prachtig! Bijna de hele rit geen mensen te zien, alleen maar bomen en hoe noordelijker we gingen, hoe dikker het sneeuwtapijt was. Ter plaatse hebben we dan ook een klein sneeuwballengevecht gehouden. De schade bleef beperkt :) Voor het overige, niet veel speciaal nieuws alhier. Op den unief verloopt gaat alles zijn gewone gangetje, al vermoed ik dat het de komende weken wat drukker zal worden met papers schrijven. We zullen ons best doen! Ik ga ervandoor. Nog even meedelen dat mijn fotopagina geüpdatet is. U kan nog steeds terecht op het reeds vertrouwde adres http://pigiotto.spaces.live.com/photos. Danku voor uw aandacht en tot de volgende.
Vandaag is officieel de tweede helft van het eerste semester begonnen. Voor mij betekent dat het begin van twee nieuwe vakken, 'ICT and globalisation' en 'Popular Culture: Aesthetics of the 20th Century'. Eens kijken wat dat geeft. De twee vorige waren niet echt spectaculair, dus zijn mijn verwachtingen niet al te hoog gespannen. Wat ik wel al weet, is dat ik waarschijnlijk zeer veel vrije tijd zal hebben vanaf half december tot half januari of later. Dus ben ik met enkele anderen op het gemakske al eens aan het kijken welke tripjes we eventueel kunnen plannen. Maar ik kijk nu eerst en vooral uit naar de Stockholm-trip volgend weekend. Ik heb er al zoveel goeds over gehoord dat ik niet kan wachten om te vertrekken. De hoofdstad telt zo'n 780.000 inwoners en is daarmee veruit de grootste stad van Zweden. In totaal zullen we daar drie volle dagen kunnen genieten van een hopelijk unieke sfeer. Vooral het oude stadsgedeelte (Gamla Stan) schijnt fenomenaal te zijn. De voorbije weken waren een mix van studeren, feesten en bezoek. Het schrijven van een paper in het Engels bleek toch veel moeilijker en tijdsrovender dan op voorhand gedacht. Ik had al weinig ervaring met het schrijven van papers in het Nederlands, en nu moet ik er ineens enkele in het Engels schrijven... nie geweune. Ik ontdek dus nu pas dat de Universiteit Gent eigenlijk soms teveel op theorie gericht is in vergelijking met andere landen, maar ook met Leuven. Die doen blijkbaar niet anders dan papers schrijven. Nu, ik bekijk het positief, en leer er veel uit. Na het studeren is ontspanning natuurlijk altijd welkom en die is er zeker geweest. Filmavonden (Fucking Amål, La Meglio Gioventu, Motorcycle Diaries, ...), feestjes (inclusief het lange aanschuiven in de rij van de nations), herfstwandelingen etc. Oja, ook niet te vergeten, het bezoek aan Gertjan in Kopenhagen. Een mooie stad met zeer veel geschiedenis! De foto's op mijn space vertellen u wellicht meer. Ik ga er zeker nog enkele keren terug, eind deze maand bijvoorbeeld al, naar het concert van The Editors. Verder is op het onverwachts mijn goede vriendin, Tineke, langsgekomen. Zij zit op erasmus in Leicester, Engeland, en had een zeer goedkope vlucht naar Malmö kunnen boeken. Goed nieuws dus! We hebben veel rondgewandeld, zowel in Malmö en Lund, als in het natuurpark Skyrllegården. Allemaal zeer gezond dus, behalve misschien het overdreven veel eten van boterhammen met choco en pannenkoeken :) Tineke, als je dit leest: bedankt voor te komen, en in het tweede semester kom ik eens naar Engeland hé! Twee dagen na het vertrek van Tineke, kwamen mijn ouders me een bezoekje brengen. Een auto vol bier, boeken, dvd's en véél eten mmm. Maar top of the bill was het kleine teeveetje. We hebben hier namelijk een tv-aansluiting in de kamer en ik wou wel eens weten of dat werkte zonder te moeten betalen... en als bij wonder: jaaaa! Perfect voor mijn Zweeds te oefenen en veel sport te kunnen kijken. Danku mammie en pappie! Met de auto waren we hier dus mobiel en daar hebben we handig gebruik van gemaakt. Voor mij was het ook nog eens plezant om het gevoel van op een gaspedaal te duwen te ervaren. Op het programma stonden Helsingborg, Landskrona, Ven en Ystad. De stadjes waren mij al vrij bekend, maar de wegen er naartoe sloegen mij toch nog met verstomming. Kilometerslange wegen met enkel bossen en geen huis te bespeuren. Dit was het Zweden vanuit de boekskes. Elke avond werd dan nog eens afgesloten met een restaurantbezoek waardoor ik altijd mijn buikje rond kon eten, en geen afwas had! Gisterenmorgen kwam een eind aan drie dagen luxe en zijn de ouders terug in Belgenland. Voor mij gaat het leuke leven in Lund door.
Nog even vermelden voor de geïnteresseerden: Ik keer terug naar België op 19 december en zal jullie veel meer kunnen vertellen tot en met 29 december. Zoals u inderaad goed opmerkt, zal ik Oudejaar dus hier ergens vieren en niet in Gent. Het is eens iets anders hé. Als muziektip geef ik deze keer de verzamelcd van 25 jaar Gyllene Tider mee, 'GT 25 - Samtliga hits!'. De frontman van deze groep is Per Gessle, o.a. ook de frontman van de voormalige band Roxette. Meer info vind je op http://nl.wikipedia.org/wiki/Gyllene_Tider . Hou jullie goed. Doei!
Man man, het houdt hier niet op. Ik was dus echt wel van plan om deze blog regelmatig up te daten, maar op een of ander manier komt daar altijd iets tussen. Vandaag is dit niet het geval, dus los geht's! Ik had de voorbije twee weken zowaar redelijk veel schoolwerk. Voor het vak 'Postmodernism in the 20th Century' moest ik op drie vragen een analyserend antwoord geven en voor het vak 'Education, culture and communication', moesten we een group paper schrijven en daarover een presentatie geven. Dat is nu allemaal achter de rug zodat ik de komende drie weken slechts twee uurtjes les per week heb. Ik kan me dus wat meer bezighouden met andere dingen, wat voornamelijk geld uitgeven inhoudt :) Natuurlijk waren de buitenschoolse activiteiten veel talrijker en leuker. Twee weken geleden ging ik samen Christian, Florian, Anne, Reinhold (Duitsland) en Jean-Baptiste (Frankrijk) naar Kalmar. Tot mijn grote verbazing was ik de enige met een grote trekrugzak. Alle anderen hadden enkel een gewone rugzak mee, maar aangezien ik goed voorzien wou zijn (je weet immers nooit wat je kan tegenkomen), had ik zeer veel meegenomen. Mijn rugzak was in het begin dan ook het spotobject :) Kalmar is een mooi stadje dat vooral gekend is voor zijn kasteel en de verbinding met het eiland Öland. Bij aankomst zijn we eerst onze spullen gaan afzetten in de jeugdherberg. De kamer viel goed mee, maar was wel vrij duur voor hetgeen je maar kreeg. Ik betaalde 23 euro, enkel voor een bed, want ontbijt en opkuis waren niet inbegrepen. Daarna gingen we Kalmar verkennen. In het begin was het nog goed weer, maar hoe later het werd, hoe grijzer de lucht werd en hoe meer laagjes ik moest aantrekken. Vooral het kasteel en het oude centrum waren de moeite. De volgende dag gingen we naar Öland, maar door de slechte busverbindingen op zondag viel een deel van de dag wat in het water (ook letterlijk). In het dorpje waar we arriveerden, was werkelijk niks te beleven. We besloten dan maar om naar Borgholm te gaan, het bekendste en meest toeristische plaatsje op het eiland. Dit viel beter mee zodat we toch niet voor niets naar het eiland waren gereisd. Zondagavond moesten we nog spurten - ge moest dat zien, ikzelf met die grote rugzak - om onze trein naar Lund te halen. Uiteindelijk waren we net op tijd zodat we rond 22u terug thuis waren. Verder ben ik vorig weekend nog naar Helsingborg geweest, samen met Nicolai (Duitsland) en Tim (België). Deze havenstad ligt op 30 minuten treinen van hier. We hadden veel geluk met het weer, want we konden zelfs een lange tijd in onze t-shirt rondlopen. Helsingborg is een echte aanrader! Mooie uitzichten, gezellige straatjes, grote haven, modern cultuurcentrum, enz. Bekijk de foto's op mijn space en je zal zien wat ik bedoel. De dag erna is Gertjan, een toffe kerel die ook communicatiewetenschappen studeert in Gent en nu op erasmus is in Kopenhagen, mij komen bezoeken. We zijn zowat door alle straten van Lund gewandeld en waren beide blij om eens een hele dag Nederlands te kunnen spreken.
Een mens kan zich ook afvragen: "Maar wat doet Pieter-Jan nu 's avonds?". Wel ik zal daar kort proberen op antwoorden. Het verloop van een avond ligt nooit vast. Meestal is er iemand - al dan niet van mijn gebouw hier - die iets voorstelt, mensen uitnodigt en dan beslis je zelf wat je doet. Er is hier meestal wel elke avond iets te doen. Dat varieert van samen koken, naar een film kijken, kaarten, Zweedse les, naar de pub, uitgaan of gewoon babbelen over vanalles en nog wat. Hopelijk was dit een min of meer bevredigend antwoord. Ondertussen ben ik ook druk bezig Zweedse muziek te ontdekken. Ik ben nu vooral fan van het nummer 'En vän med en bil' (Een vriend met een auto) van Håkan Hellström. Niet dat het zo een supernummer is, maar het is zo een nummer dat in uw hoofd blijft plakken. Hij heeft ook nog enkele andere nummers die bij mij in de smaak vallen. Oja, gisteren ben ik ook naar een Smålands Nation geweest waar er optredens plaatsvonden. De laatste band, Familjen, heeft echt een catchy-nummer dat u zeker eens gehoord moet hebben: 'Det snurrar i min skalle' (letterlijk: Het draait rond in mijn schedel). Perfecte muziek om u eens volledig te laten gaan. Hieronder kan je de schitterende bijhorende videoclip van het nummer bekijken. Meer muzikale hoogtepunten zijn voor mijn volgende post. Tot dan!
is, maar het is zo een nummer dat in uw hoofd blijft plakken. Hij heeft ook nog enkele andere nummers die bij mij in de smaak vallen. Oja, gisteren ben ik ook naar een Sm
