Onze laatste dag op de Camino zou en moest een korte worden; we wilden op tijd in Santiago zijn. Om die reden waren we de dag voordien ook doorgestapt tot San Poio, zowat 13 kilometer voor Santiago. Op die wijze zouden we tegen de middag kunnen aankomen. En zo geschiede ook. Vertrokken rond de klok van negen waren we nog net voor 12 uur in Santiago aan de kathedraal. Dit ondanks de enorme drukte die een stratenloop in de binnenstad met zich bracht.Onderweg op de Monte de Gouzo een glimp proberen op te vangen van de kathedraal, maar vergeefs, niks gezien. En dit nochtans ondanks het goede weer dat eens te meer onze gids was. En dan is het nog veel te lang stappen door een saaie voorstad waar je niks meer wil van weten. De kathedraal, die wil je zien. En plots is de daar dan toch, zij het dat je eerst de achterzijde ziet. De kathedraal, het eindpunt van mijn Camino. Net voor 12 uur aangekomen, dus snel naar de pelgrimsmis van 12 uur. Emotioneel gebeuren, zeker als je tijdens de mis ook nog heel wat collega-pelgrims terugziet die je hebt ontmoet, waarmee je hebt gestapt en gepraat en gelachen en ...
Na de mis dan eerst de Compostel ophalen. Aan de hand van je creditentiel kunnen de plaatselijke verantwoordelijken zien of je voldoet aan de voorwaarden om een Compostel te ontvangen. En of we hadden voldaan! In tegenstelling tot een aantal andere pelgrims al gauw beslist dat we een verdere tocht naar Finisterra niet zouden maken. Ik was op pad gegaan om te proberen in Santiago te geraken en dat was gelukt. De decompressie was te groot, de goesting om te stoppen ook. Het lichaam zei: stop hier! Zo is dan ook geschied. Zondag gestopt en nog heel wat in Santiago rondgelopen en gezien. ook nog heel wat medestappers teruggezien de volgende dagen. Heel tof, heel plezant! Dinsdagmiddag voor de laatste keer naar de mis en geluk; het zwaaien van het enorme wierookvat (de fumeiro?) meegemaakt.Toch wel heel indrukwekkend. Maakt opnieuw heel wat emoties los: dit was het, dit was het einde. Woensdagmorgen via Barcelona met het vliegtuig naar huis. Content dat de Camino achter de rug is, dat hij zo goed gelukt is en dat Jacobus zo goed voor ons heeft gezorgd. Niet ziek geweest, geen ongelukken, mooi weer, wat akn een pelgrim meer vragen? Niets toch! Zou anders wel heel onrechtvaardig zijn. Bedankt en nog eens bedankt!
Vooraleer te berichten over onze laatste (welgelukte!) stapdag wil ik iedereen die mij/ons de laatste weken en maanden onder welke vorm dan ook heeft gesteund uit de grond van mijn (op dit ogenblik) kleine hart bedanken. In de mate van het mogelijke wil ik dit ook persoonlijk doen. Graag nodig ik dan ook ieder van jullie uit op een gezellige terugkombabbel op zaterdag 10 november vanaf 16.00 uur in onze mooie parochiekerk van Binkom. Diegenen van jullie die er bij waren op het afscheid weten hoe gezellig we het kunnen maken. Voor het verslagje van de laatste dag en onze aankomst hier in Dantiago wil ik jullie nog een dagje geduld vragen. Vandaag net even te emotioneel om dit te verwoorden. Wil jullie wel verklappen dat het hier fijn toekomen was. Tot morgen!
Vandaag dan de voorlaatste dag van mijn (onze) Camino afgestapt. Beetje vreemd gevoel toch te weten dat je volgende week opnieuw in het gewone, dagelijkse leven zal (moeten) stappen. Dat de laatste loodjes (lees kilometers) even zwaar wegen als de eersten mochten we ook vandaag ervaren. Niet echt hoog, en niet echt heel steil naar beneden, maar toch. Steeds weer omhoog, steeds weer naar beneden. Maar het moet grzegd: de natuur hier in Galicie is erg mooi en ongerept. En steeds opnieuw leiden de verantwoordelijken van de Camino de pelgrims langs rustige wegen. En sinds een paar dagen dan ook de 100-kilometerstappers. Het is immers zo dat iedereen die de laatste 100 kilometers heeft gestapt zijn Compostel kan ophalen. En geloof me vrij: dat zijn er velen! Maar, wij vandaag dus gestapt van Arzua tot San Paio. Een eindje verder dan O Pedrouzo. Zo blijft er morgen nog amper een 13 km te stappen. Genoeg om af te ronden, genoeg om alsnog wat van Santiago te kunnen genieten. En genieten willen en zullen we morgen toch zeker wat doen. Hopelijk verlopen de laatste 13 kilometers even vlot als de vorige tweeduizend en zoveel. Met de hulp van onze Jacobus mag dat geen probleen meer opleveren. Tot morgen, tot Ultreia!
Hoe vaak ik ook schreef dat ik hier graag was en nog steeds ben, nu is het aftellen definitief gestart. Op het ogenblik dat ik deze woorden schrijf zijn er nog twee (!) stapdagen te gaan. Morgen gaan we doorstappen tot Sampayo (zowat 26 km volgens mijn Michelin). Op die manier wordt onze laatste stapdag op zondag wat ingekort. Geen idee wat ons nog te wachten staat (zij die het weten, reageer nu!).Feit is dat Jacobus ons ook vandaag weer in de watten heeft gelegd. Mooi en warm weer hier: in ons versleten T-shirtje met korte mouwen vandaag gestapt en vanmiddag lekker geterrast.Op die manier ook tenvolle kunnen genieten van al het landschappelijk moois hier. En geloof me: het is hier mooi. De tocht vandaag ging over een divers terrein met op-en-afwegeltjes, langs godverlaten dorpjes met ieder hun eigen charme. Vanuit Palas de Rei tot Arzua, volgens een Duitse stapper 29, volgens mijn gids 26 km. Enfin, geeb probleem want met zijn 3-en vertrokken en ook samen hier aangekomen. Vrouwen waren precies wel content te kunnen stoppen ...maar het moet/mag gezegd: de twee dames stappen zonder verpinken en zonder klagen als de besten mee. Als het goed is ... Morgen dus opnieuw op weg voor de voorlaatste etappe van mijn driemaandentocht. Nog even geduld vooraleer te juichen! Kan niet ontkennen dat enige zenuwachtigheid zich stilaan laat gevoelen. Anderzijds: het is genoeg geweest voor nu. Den deze wil nu terug naar huis. Hoe mooi het allemaal ook was en nog steeds is! Maar ook bij ons wachten er ongetwijfeld mooie en spannende dingen.
Na het schitterende weertje van de afgelopen dagen vanuitPintin vertrokken richting Portomarin in een miezerig regenweer. In de loop van de dag toch kunnen genieten van een waterzonnetje. In de namiddag terechtgekomen in een ware zondvloed. Echter, weerom de hulp van Jacobus die zorgde voor een gezellige bar in niemandsland. Lekkere cafe con leche met Santiagotaart. Regen vergeten. Werd uiteindelijk wel een lange dag van ongeveer 29 km. Amaai de voeten! Omwille van de regen bijna de kilometerpaal van de laatste 100 km gemist. Stelt niet veel voor hoor! Vanmorgen dan vanuit Portomarin in de dichte mist op weg naar Palas de Rei. Eens het eerste klimwerk achter de rug weerom stappen in het zonnetje. Jassen uit en vooruit in T-shirt. En dat einde oktober. Na de noen en de onvermijdelijke bocadillo met jamon of queso of met allebei toch ook weer een weinig regen te verwerken. Niet de moeite echter om over te spreken (vind ik toch, al is niet iedereen het daarmee eens). En dan natuurlijk de onvermijdelijke kilometers die weggestapt worden. Na vandaag nog zowat 65 kilometers te doen. Ook al geef ik het niet graag toe. Het wordt tijd dat we bijna in Santiago zijn.
Vanmorgen onder een stralende zon vertrokken vanop Alto do Poijo richting Pintin.
Doorheen de Sierra do Ranwa Doiro, een prachtig berglandschap in het groene Galicië. Eens te meer was Jacobus ons goed gezind. Morgen beginnen we aan de laatst honderd kilometer, een historisch moment voor deze pelgrim en de Maretak.
Gisteren had ik het over mijn 6000° unieke bezoeker, wel met Santiago in zicht, wil ik iedereen die mij steunde in mijn onderneming bedanken.
Mijn voettocht van ongeveer 2500 kilometer én meer dan 3 maand stappen was niet alleen een mentale en spirituele uitdaging, maar ook een middel om de Maretak, een jonge vereniging van en voor chronische pijnpatiënten in Vlaams-Brabant, aan het brede publiek voor te stellen. Tevens vatte ik het ook op om voor hen de nodige financiële middelen te vergaren via een sponsorformule. Bij deze wens ik dan ook de vele mensen die dit deden te bedanken, het is immers voor mij een steun geweest in moeilijke momenten.
Zij die zich tot op heden niet bewust waren van het goede doel waarvoor ik op stap ben, wil ik bij deze dan ook nog even de kans geven om hiermee kennis te maken.
Je kan een vrije bijdrage storten of kiezen voor een bijdrage per afgelegde kilometer :
- 0,01 * 2500 km = 25
- 0,02 * 2500 km = 50
Dit kan je storten op BE 03 7855 5023 0784 van CM Leuven met vermelding : sponsoring de Maretak compostela Luc Vandegaer.
Voor meer info over de maretak en / of de manier van sponsoren, kan je steeds terecht via mail bij Dominique.vinckx@cm.be.
Jouw steun betekent alvast meteen ook dat je meewerkt aan de continuïteit en verdere groei van deze vereniging - waarvoor mijn dank !
Na alweer een weekend stappen komt Santiago heel wat dichterbij. Dankzij het mooie weer en de prachtige landschappen is hier camineren op dit ogenblik echt wel een feest. In die zin zo ook vandaag. De klim over O'cebreiro (1330m) en de voortzetting naar Alto de Poio (1337m) werden onder een stralend zonnetje afgestapt. Waren dit onze laatste hindernissen of heeft Jacob nog iets in petto?
Nog een weetje over de blog. Dank u wel om massaal mijn tocht te volgen, gisteren de 6000e unieke bezoeker over de vloer gekregen!
Vandaag een makkelijke tocht vanuit Molinaseca richting Cacabelos.
Onderweg niet zoveel pelgrims meer te zien. Op??...
Wederom wel heel wat wijngaarden gepasseerd, met nog veel plukactiviteit. Dit ondanks de koude nachten die hun intrede doen. Vandaag ook erg frisjes gestart en dan maar eerst 'gemarkt' voor een paar handschoenen en muts.
Daarna zalige dag in de lekkere Spaanse zon, ook hier lijkt het wel zomer te zijn overdag. Ideaal om te kunnen nagenieten met de drie stapgenoten. Morgen nog een rustige dag en maandag vliegen we er opnieuw in met het betere klimwerk.
Bedankt Sint Jacobus voor al deze mooie geschenken!
Bericht vanuit België daar er in Spanje geen internetontvangst mogelijk is door de lustige stappers.
Op dinsdag: van Leon naar Villadangos.
Op woensdag: van Villadangos naar San Justo de la Vega.
Op donderdag: van San Justo naar Rabanal del Camino.
En vandaag ging de tocht tot Molinaseca.
Elke dag ongeveer een 23 à 25 km. Nog steeds topfit en... Santiago wenkt!!
Na een rust- en genietdag in Vezelay, na een dagje op de suukel met de rug in Bourges,nu dan een dagje genieten en voorbereiden van de eindspurt in Leon. Prachtige stad die ik vanmiddag uitvoerig heb kunnen ontmoeten. Minder goed weer vandaag en dus ook veel minder volk in de stad. En dus meer plaats voor toevallige passanten zoals ik. Ook een fijne ontmoeting met ene Jurgen die hier tijdelijk in de Hostal verblijft. Heeft zowat gans de Camino doorzworven en kan dus niet zwijgen over zijn ervaringen. Zoals ik dus. En dus goed gezelschap. Ook zijn gidsen mogen inkijken en misschien nuttige adressen noteren. Belangrijk! Goed weten waaraan je begint. Goed bezinnen ook als je begonnen bent. En zorgen voor een of meerdere goede gidsjes met adressen voor onderweg en met de noodzakelijke kritieken waar mogelijk. Muy importante! Zouden de Spanjaarden zeggen. Morgen opnieuw een dag zonder stappen: naar Madrid en tren om volk op te halen. Start van het laatste luik(je) van mijn Camino. Zaaaaalig gevoel! Wordt ook stilaan het moment: bijna drie maanden weg uit Binkom, weg van familie en vrienden, de Maretak waarvoor ik mede op stap ben (hopelijk zijn jullie dit niet vergeten!). En toch ... ben ik hier nog zoo graag!Dat belooft!
Vanmorgen onder een stralende zon vertrokken vanop Alto do Poijo richting Pintin.
Doorheen de Sierra do Ranwa Doiro, een prachtig berglandschap in het groene Galicië. Eens te meer was Jacobus ons goed gezind. Morgen beginnen we aan de laatst honderd kilometer, een historisch moment voor deze pelgrim en de Maretak.
Gisteren had ik het over mijn 6000° unieke bezoeker, wel met Santiago in zicht, wil ik iedereen die mij steunde in mijn onderneming bedanken.
Mijn voettocht van ongeveer 2500 kilometer én meer dan 3 maand stappen was niet alleen een mentale en spirituele uitdaging, maar ook een middel om de Maretak, een jonge vereniging van en voor chronische pijnpatiënten in Vlaams-Brabant, aan het brede publiek voor te stellen. Tevens vatte ik het ook op om voor hen de nodige financiële middelen te vergaren via een sponsorformule. Bij deze wens ik dan ook de vele mensen die dit deden te bedanken, het is immers voor mij een steun geweest in moeilijke momenten.
Zij die zich tot op heden niet bewust waren van het goede doel waarvoor ik op stap ben, wil ik bij deze dan ook nog even de kans geven om hiermee kennis te maken.
Je kan een vrije bijdrage storten of kiezen voor een bijdrage per afgelegde kilometer :
- 0,01 * 2500 km = 25
- 0,02 * 2500 km = 50
Dit kan je storten op BE 03 7855 5023 0784 van CM Leuven met vermelding : sponsoring de Maretak compostela Luc Vandegaer.
Voor meer info over de maretak en / of de manier van sponsoren, kan je steeds terecht via mail bij Dominique.vinckx@cm.be.
Jouw steun betekent alvast meteen ook dat je meewerkt aan de continuïteit en verdere groei van deze vereniging - waarvoor mijn dank !
Na alweer een weekend stappen komt Santiago heel wat dichterbij. Dankzij het mooie weer en de prachtige landschappen is hier camineren op dit ogenblik echt wel een feest. In die zin zo ook vandaag. De klim over O'cebreiro (1330m) en de voortzetting naar Alto de Poio (1337m) werden onder een stralend zonnetje afgestapt. Waren dit onze laatste hindernissen of heeft Jacob nog iets in petto?
Nog een weetje over de blog. Dank u wel om massaal mijn tocht te volgen, gisteren de 6000e unieke bezoeker over de vloer gekregen!
Vandaag een makkelijke tocht vanuit Molinaseca richting Cacabelos.
Onderweg niet zoveel pelgrims meer te zien. Op??...
Wederom wel heel wat wijngaarden gepasseerd, met nog veel plukactiviteit. Dit ondanks de koude nachten die hun intrede doen. Vandaag ook erg frisjes gestart en dan maar eerst 'gemarkt' voor een paar handschoenen en muts.
Daarna zalige dag in de lekkere Spaanse zon, ook hier lijkt het wel zomer te zijn overdag. Ideaal om te kunnen nagenieten met de drie stapgenoten. Morgen nog een rustige dag en maandag vliegen we er opnieuw in met het betere klimwerk.
Bedankt Sint Jacobus voor al deze mooie geschenken!
