MET DE TANDEM VOOR DE TANDEM
Inhoud blog
  • Foto's mijmeringen
  • Mijmeringen
  • Dag 11 23/7/2013 van Sarrias naar COMPOSTELA
  • Dag 10 22/7/2013 van Hospital De Orbida (onder Léon) naar Sarria
  • Dag 9 21/7/21013 van Burgos naar Leon
  • Dag 8 20 juli 2013 van Estrala naar Burgos
  • Dag 7 19 juli 2013
  • Dag 6 18 juli 2013
  • Dag 5 : 17 juli
  • Dag 4: 16 juli

    reisroute

    Kaprijke - Wervik - Armentières - Amiens - Beauvais - Maintenon - Chartres - Bonneval - Châteaudun - Vendôme - Tours - Sorigny - Dangé - Saint-Romain - Châtelleraut - Poitiers - Nanteiul-en-Valleée - Ronsenac - Minzac - Cadillac - Labouheyre - Saint-Vincent-dePaul - Sarrance - Somport Jacca (Spanje) - Derdun - Yesa - Lumbier - Puenta la Reina - Estella - Najero - Santo Domingo de la Calsada - Burgos - Carrion de los Condes - El Burgo Ranero - Leon - El Acebo - Ponferrada - Portomarin - Aeropuerto do Santiago - Santiago de Compostella - Finisterre.


    Zoeken in blog



    29-07-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's mijmeringen
    Enkele sfeerbeelden

















    29-07-2013, 18:42 geschreven door Luc en Ria  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijmeringen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Maanden dromen van die verre tocht op vaak onbekend terrein, een niet gesproken taal.

    Santiago de Compostela is het doel, het graf van apostel Jacobus.

    Mythe of werkelijkheid, het maakt niet uit.

    Het werd ons tandemdoel dit jaar, dus oefenen maar : wind mee of tegen en af en toe veel regen.

    Je dromen klik je vast aan elkaar, je vrienden en familie en aan de Tandem vzw.

    Zo ben je zeker dat het lukken zal.

    Elf dagen bijna telkens op en neer van 's morgens acht, gespijsd en gelaafd eerst door Johan en dan door Lieven.  Ons bedje stond steeds klaar voor ons vermoeide benen.

     

    Het verhaal van dag tot dag is reeds geschreven.

    Wat blijft zijn geuren van lavendel, brem en linde.

    Wat blijft is een gevoel van fierheid, elf dagen van magie, elf dagen van voelen wat je partner wil : trager, harder of rechtop, even stoppen of toch doorgaan, je leert het zonder woorden.

    Wat blijft is een gevoel dat leeftijd geen rem moet zijn.

    Wat blijft is een gevoel dat wij koningskinderen zijn, veel meer geluk geluk hebben dan o zo velen die fysiek, mentaal of sociaal anders zijn, dromen hebben maar die niet kunnen waarmaken.

     

    En nu op naar nieuwe dromen, nieuwe plannen maken, zo lang het kan.

     

    Ria en Luc

    29-07-2013, 18:40 geschreven door Luc en Ria  


    23-07-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 11 23/7/2013 van Sarrias naar COMPOSTELA
    Om 7 uur is onze foerier niet wakker te krijgen. Heeft dit te maken met de grijzigheid die de ochtend (ont)kleurt of slaat ook bij hem de vermoeidheid toe? Bovendien moet eerst iets worden recht gezet: in het verslag vande rit van gisteren: we  legden met name 207 km af ipv de gerapporteerde 185 km. Luc stond erop dat dit werd rechtgezet, teneinde het thuisfront correct te informeren. Tijdens de ochtendbriefing bleek dat vandaag een rustig ochtend tripje van 130 km met slechts enkele honderden meter klimwerk op het programma staat. Een fluitje van een cent.
    We vertrekken om 8.30 uur met ons kw'ke aan en in een goed gesternte, richting Compostela.Al snel blijkt dat de inspanningen van gisteren allesbehalve verteerd zijn. Zelfs de eerste molshoop deed ons pijn. Het zou dan geen simpel ochtendtripje worden. Wellicht is ook het gebrek aan rode bietensap oorzaak van dit vervelende euvel. De sfeer is nochtans opperbest, totdat een look alike Marco Pantani zaliger ons zowaar inhaalde op de 12de helling. Ria schiet in een Kaprijkse kolere en steekt 2 tandjes bij. In de eerstvolgende afdaling flitsen we tegen 75 per uur Marco voorbij. We hebben hem niet meer terug gezien. De grijzigheid maakt snel plaats voor de heerlijke zonnestralen en dito blauwe hemel. Compostela, here we come. De foerier kreeg uitzonderlijk de toelating om tijdig een campingplaats te zoeken, zodat hij zijn fiets, die tot nu toe als ballast in de Jumper stond, ook eens kon laten smeren. Hij reed ons een 20-tal km tegemoet en in een triootje reden we om 16 uur de Heilige stad binnen. Er staat 2.106 km op de teller (niet op die van de foerier) en dit op 11 dagen!!! Ge moet het maar doen, nietwaar?
    We laten ons uitgebreid fotograferen voor de façade van de kathedraal. We staan in de file om ons diploma van camino de experto te valoriseren. Tot onze verbazing onderwerpen de ambtenaren ons aan een streng verhoor, omdat uit de stempels blijkt dat wij vorderden aan een tempo van 200 km per dag, wat naar Spaanse normen extraterresta is. Toch bekomen we finaal de nodige stempels en dito diploma's.
    Straks, bij de avondbriefing, moet blijken, wat het vervolg van ons avontuur is. We houden jullie op de hoogte.

    Post scriptum: mijmeringen na 2.106 km.

    23-07-2013, 21:07 geschreven door Luc en Ria  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 10 22/7/2013 van Hospital De Orbida (onder Léon) naar Sarria
    Vandaag staat wellicht de zwaarste rit (qua parcours) op het programma. We verlaten de communidad Castilie y Léon en rijden Gallicie binnen. Meteen ook een heel ander landschap en parcours. Waar we de jongste dagen tussen eindeloze korenvelden reden, golvend op en af, staat vandaag heus klimwerk op het programma. We vertrekken op tijd (8 uur), want 185 km staat op het programma, waarvan 40 km klimmen (bij benadering 2.000 m hoogteverschil). Tot in Ponferrada is het leuk inrijden, we rijden door tot de voet van de eerste col in Villafranca del Birzo. We hebben 120 km op de teller. We versterken ons met brood en fruit en doen een dutje in het park. Het is bijna 16 uur en het echte klimwerk begint nu. De eerste col is de zwaarste: 30 km klimmen van 200 m naar 1330, Puento de Cebreiro, langs de N VI. Het landschap is adembenemend mooi, maar echt genieten zit er niet bij. Na 2,5 uur bereiken we de top. Het stalen ros houdt stand, nu een mooie afdaling en op naar een 2de col. Die valt mee, slechts 3 km klimmen aan 9%. Afdalen en dan de laatste Col, Puento di Poyo, 1.370 m. De vermoeidheid slaat toe. De foerier is steeds in de buurt om ons te bevoorraden en kiekjes te maken. Het is voor het eerst in 10 dagen lekker koel op die hoogte. We trekken zelfs ons kw'kes aanvoorde afdaling. Nog 45 km dalen, met hier en daar nog een nijdige klim. Om 20 uur bereiken we uitgemergeld Sarria, waar we helemaal alleen zijn op de camping. De koolkes op den barbeque sissen al ende foerier biedt biefstuk, patat, tomaten en sla. Vlaamser dan dit kan niet. We hebben 185 km op de teller.
    We genieten van de koele avond (we moeten voor het eerst een truike aantrekken) en verkneukelen ons aan het feit dat we morgen een klein ritje ter afsluiting op het programma staat: slechts 130 km met weinig klimwerk. Zij die hun portemonne nog willen boven halen om ons te sponsoren moeten zich dus haasten. Bij deze ook een warme oproep aan de leden van trappers. Sloappel en hasta manana.

    23-07-2013, 09:34 geschreven door Luc en Ria  


    21-07-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 9 21/7/21013 van Burgos naar Leon
    Alles wat is blijven buitenstaan, is nat. Het heeft vanacht behoorlijk geonweerd en geregend. De dag belooft nochtans fraai: volle zon, geen wind. We zetten koers richting West. We rijden door eindeloze graanvelden. Er komt maar geen eind aan. De wind waait in de fllank, ideaal voor waaiers, maar op een tandem is dat praat voor de vaak. De N120 richting Léon duurt eindeloos. Plots begeven 4 spaken in ons voorwiel. Voort rijden is onmogelijk. We roepen onze foerier tot de orde, die reeds een middagmaal aan het prepareren was 40 km verder op. We overleggen hoe het verder moet. We halen onze zwart paard van stal, in de hoop hem aan de praat te krijgen. We slagen erin de remblokjes te repareren. We moeten de strijd dus niet staken. Eindeloos rijden we tussen de korenvelden en bereiken na 207 km om 20.30 uur ons einddoel: een camping net voorbij Léon.
    Ons rest nog 275 km naar Compostela. Maar morgen staat ons nog een col van 1.500 m te wachten.

    21-07-2013, 23:44 geschreven door Luc en Ria  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 8 20 juli 2013 van Estrala naar Burgos
    We verlaten Estrala om 8 uur in rijden de Rioja in. De bedoeling is om Burgos net voorbij te rijden. We rijden langs schitterende bodega's door de Rioja-wijnstreek. We halen ons doel, maar vinden geen camping. Uiteindelijk vinden we, na 210 km,  een slaapplaats in de tuin van een winkeluitbaatser, waar onze foerier 4 tomaten, een krop sla en een ajuin kocht. Uiteraard geen electriciteit, geen water, laat staan wifi. Een heus onweer verstoort onze nachtrust. De tent van onze foerier houdt stand.

    21-07-2013, 23:26 geschreven door Luc en Ria  


    19-07-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 7 19 juli 2013
    Dag 7 19 juli van Saint-Jean Pied de Port naar Estella

    God schiep de wereld in 6 dagen en zag dat het goed was. Hij rustte op dag 7. Wij stellen toch paar mankementjes vast aan zijn schepsel en zetten bijgevolg onze pelgrimstocht toch verder op dag 7. Daarom strafte God ons, als volgt:
    Hij liet ons de dag starten met een beklimming van 27 km over de Pyreneeën via de Punto de Ibaneto op een hoogte van 1.057 m.
    Hij gaf de zon de opdracht loodzwaar op onze kruinen te schijnen, vandaag tot 36 graden.
    Tijdens de afdaling gaf hij opdracht aan een verstrooide chauffeur om achteruit te rijden om een boerenkar doorgang te verlenen, terwijl wij net achter die camionette stonden. Gevolg: kapotte baresjok van de camionette en kapot voorwiel van onze straatpiraat (we hadden vandaag ons oud stalen ros vervangen door onze zwarte tandem, die meer stabiliteit biedt, dus hogere snelheden toelaat in de afdalingen).
    Tegen beter weten in reden we toch verder met de gehavende straatpiraat. God vond dit niet ok en deed ons een platte band kado. De reserveband bleek te groot te zijn.
    God had onze foerier ver vooruit gestuurd en maakte hem onbereikbaar door ons als Proximus-klant geen bereik meer te bieden.
    Dan maar te voet naar beneden. God lachtte in zijn vuistje en stuurde een kolonie muggen op ons af, waardoor we van kop tot teen onder de muggensteken zaten.
    Na 2 uur onze foerier kunnen bereiken die 60 km allez retour moest terugkeren.
    In de late namiddag uiteindelijk met onze oude stalen ros in het prachtige Puente de Reina beland, waar onze foerier ons een heerlijk verkoelend drankje aanbood: pompelmoessap met tonic en veel ijs, geserveerd per liter.
    God vond dat we dit niet verdienden en bood ons ter afsluiting van de fietsdag een moordende helling aan, richting Estella, onze eindbestemming voor vandaag na127 km. Voor de eerste keer vinden we een camping met Wifi en mankeert ons de goesting om te koken. We zitten dus nu te genieten van de Spaanse tapas en tussen 2 gerechten in zetten we dit verslag op de blog.



































    19-07-2013, 21:37 geschreven door Luc en Ria  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 6 18 juli 2013
    Dag 6 Donderdag 18 juli SORE - Saint-Jean Pied de Port

    Het parcours vandaag is het spiegelbeeld van gisteren: eerst zo’n 80 km plat door de Landes, daarna 100 km zwaar geaccidenteerd. De ambitie was om over de Pyreneeën te geraken, maar de vermoeidheid sloeg toe in Saint-Jean Pied de Port, een schattig dorpje aan de voet van de beklimming naar de Spaanse grens.

    De horeca in Saint-Jean Pied de Port verheugt zich op het feit dat in hun dorp 3 van de 4 caminos naar Compostella langs hun terrassen passeren.

    Voor één keer zeurden we niet voor de tegenwind in de Landes, want die blies aangename friste op onze bezwete lijven. Toch haalden we soms 40 km/uur op de kaarsrechte mooie wegen van de Landes. Toch steeds opletten voor overstekende herten. 

    Na zo’n 80 km  komt Dax in het vizier, de wissel van parcours: vanaf hier steeds maar op en af, nog zo’n dikke 100 km. We versterken ons op de parking van de Aeroclub Daxoise met de overschot van de spaghetti van gisteren. Afgezien van een klein darmprobleem van Ria, verloopt alles naar wens, tot de computer van de Jumper problemen signaleert met de olie. Aangezien Georges (van garage Lievens van Eeklo) in congé is, stuurt de DVV-assistance ons naar de citroengarage in Dax, waar we snel en goedkoop (gratis) geholpen worden. Inderdaad, de 27 jaar oude Tandem bolt blijkbaar gesmeerder dan de nog in garantie zijnde Citroen-Jumper. Ria klaagt over de stinkende gazigheid die Luc lost in haar wezen.


    Luc durft ‘s middags zelfs niet te aperitieven, wetende wat hen nog te wachten staat.
     
    We rijden door een schitterend landschap op naar Pehyrorade en Saint-Palais. De bergen dagen in het zuiden maar die boezemen generlei angst in.

    Om 19 uur wordt beslist de oversteek naar Spanje voor de volgende dag te reserveren. We houden het op 185 km. We vinden een eenvoudige camping in Saint-Jean Pied de Port, maar opnieuw geen WIFI. Vandaar dat dit verslag jullie met één dag vertraging bereikt.

    We moesten nog comissen doen en om 19.30 uur staan we aan de Intermarché die net zijn deuren sloot. We hebben een vree seine moeten maken om nog binnen te geraken: dreiging met onmenselijkheid om 2 uitgehongerde peligrins te onthouden van een kieken, worst en biefstuk voor op de barbecue. 

    De teller staat nu, na 6 dagen, op ongeveer 1.200 km.

    En morgen, l’Espagne, hola qué tal?







    19-07-2013, 09:35 geschreven door Luc en Ria  


    17-07-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 5 : 17 juli
    Angoulême - Sore

    Onder een stralende zon om 8 uur vertrokken richting zuiden, van het departement deCharante naar het departement La Dordogne. Ons wacht een zware dag, met een, in koerstermen uitgedrukt, een geaccidenteerd parcours. Geen meter plat, steeds maar op en af, met regelmatig stevige kuitenbijters. De temperatuur stijgt algauw tot boven de 30 graden. Drie waterlopen dwarsen onze route: de Charante, de Dordogne en de Garonne. De boeren hebben het gras reeds afgereden en de rollen liggen klaar voor stockage. Zonnebloemen sieren het landschap. We moeten weerstaan aan de verleiding om een bezoek te brengen aan één van de vele wijnchateaus in de Bordeauxstreek. Uitgestrekte wijngaarden baden onder een lode zon waar de druiven in oktober zullen omgetoverd worden tot Cru bourgeois en Grand Cru’s, luisterend naar namen zoals Chateau Bel Air en Chateau Mongoustin in Puissegin-Lussac. Na 150 km klimmen en dalen bereiken we de Landes, waar het heerlijk bollen is op kaarsrechte, platte wegen. We bereiken Sore in de Landes om 19 uur. Ons wacht een handgemaakte Spagetti de la maison op de camping municipale van Sore.

    17-07-2013, 00:00 geschreven door Luc en Ria  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 4: 16 juli
    We zitten in Angoulème bij zus mie en co op restaurant.
    Het was een hete dag met amper 188 km, niet moeilijk maar dorstig, regelmatig tanken dus.
    Lieven schrijft morgen een uitgebreid verhaal.

    17-07-2013, 00:00 geschreven door Luc en Ria  


    Foto

    Foto

    Archief per week
  • 29/07-04/08 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 01/07-07/07 2013

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs