Vier weken Koksijde, vier weken heerlijk genieten van ons kleine manneke.... De tijd is voorbij gevlogen en ondertussen zijn we weer een week terug aan de slag.
Wat is er gebeurd in die vier weken?
De groentenpap gaat plots verbazend vlot verorberd en ook fruitpap wordt vakkundig naar binnen gespeeld.
De eerste dagen deed hij nog een paracommandooke om ergens te geraken, maar al vlug ontdekte hij zijn knietjes en begreep hij dat zijn snelheid toch net iets hoger ligt wanneer hij die twee dingen ook effectief gebruikt. Met andere woorden: Louis kruipt!
En van kruipen wordt je moe en dus begon hij verwoede pogingen te ondernemen om zijn beentjes onder zijn poep te schuiven om zo tot zitstand te komen. En opeens was ook dat hem gelukt. In het begin heel wankel en met veel omvallen, maar hoe hard we het eerst ook ontkenden en afdeden als toeval, na de tweede week moesten we officieel toegeven dat Louis er in slaagt om zelfstandig te gaan zitten.
Nu dat obstakel overwonnen was, begon hij zich toe te leggen op het enige echte doel in zijn jonge leventje: rechtstaan! Hij komt dan naar je toe gekropen, fladdert een beetje met zijn armpjes om zijn wil te kennen te geven en het enige dat mama of papa dan moet doen is hem de hand reiken zodat hij zich daaraan kan rechttrekken.
En alsof dat nog niet genoeg was, heeft hij ons de voorlaatste dag van de vakantie met verstomming geslagen door zich plots aan de spijlen van zijn park recht te trekken en zo te gaan rechtstaan.
Plots is ons kleine ventje toch niet zo heel klein meer.
Zijn wandelwagen met draagmand hebben we trouwens op zijn vraag moeten ombouwen tot buggy. Hoe hij ons dat duidelijk heeft gemaakt? Wel hij draaide zich op zijn buik, liet zich wat naar beneden schuiven en ging met zijn hoofd op het randje van de draagmand liggen als een zielig hondje. Na de zoveelste opmerking van toevallige voorbijgangers die hem toch "oh zo koddig" vonden liggen, weet je wel wat je te doen staat.

En dan nu wat sfeerfotookes:

 

>/center>