Ich weiss nicht, was soll es bedeuten, Dass ich so traurig bin; Ein Märchen aus uralten Zeiten, Das kommt mir nicht aus dem Sinn. Die Luft ist kühl und es dunkelt, Und ruhig fliesst der Rhein; Der Gipfel des Berges funkelt, Im Abendsonnenschein.
Die schönste Jungfrau sitzet Dort oben wunderbar, Ihr gold'nes Geschmeide blitzet, Sie kämmt ihr goldenes Haar, Sie kämmt es mit goldenem Kamme, Und singt ein Lied dabei; Das hat eine wundersame, Gewalt'ge Melodei.
Den Schiffer im kleinen Schiffe, Ergreift es mit wildem Weh; Er schaut nicht die Felsenriffe, Er schaut nur hinauf in die Höh'. Ich glaube, die Wellen verschlingen Am Ende Schiffer und Kahn, Und das hat mit ihrem Singen, Die Lorelei getan.
Door: Heinrich Heine
Voor degene die het nog niet wisten, mijn naam is dus Lore. Onder de les Duits (vorig jaar :p) hebben we dit gedicht gezien, en het had mijn naam in zich! Vandaar dus de naam van mijn blog: Die lorelei. Ik besefte vandaag pas dat ik helemaal nog niet had uitgelegd waarom mijn blog zo heet, dus bij deze is dit ook weer gebeurd :D
Het is bijna examens en dit betekend natuurlijk bergen huiswerk zodat we geen tijd hebben om bijvoorbeeld een blogbericht bij te houden :p Sinds mijn laatste blogbericht heb ik Ontwaken (van k. Armstrong) gelezen en heb ik het eerste boek van the house of the night serie gelezen (door P.C. Cast & Kristin Cast) . Deze boeken zijn helemaal niet slecht maar een echte aanrader zou ik ze ook weer niet noemen. Mij lijkt het een perfect boek voor zogenaamde tweens en jonge tieners met andere woorden voor kinderen tussen de 11 en 15 jaar. Zowel Armstrong en Cast proberen zich in te leven in een 15 en 16 jaar oud meisje, waar ze niet al te goed in slagen. Er worden veel clichés weergeven en beide hoofdpersonages vind ik nogal leeghoofdig. Zelfs de verhaallijn is overused. In beide boeken gaat het over een 15/16 jaar oud meisje dat uit een gebroken gezin komt, die er alles voor wilt doen om normaal te zijn. Maar dan gebeurd er iets met hen en bezitten ze van de ene op de andere dag magische krachten. Oh en natuurlijk zijn het beide bloedmooie super populaire maar kei sympathieke meisjes die zelf niet beseffen dat ze zowat perfect zijn. Als ik moest kiezen tussen de twee schrijvers ga ik toch voor Armstrong. Hoewel er veel clichés in voor komen is het boek soms wel heel origineel. Chloe (het hoofdpersonage) komt in een soort gesticht terecht wat ik toch wel uniek vond voor zon soort boek. Ik ga zeker de volgende delen ook lezen al is het maar omdat ik de eerste twee delen heb gekocht. De andere delen van the house of the night serie ben ik niet van plan om te lezen en raad ik zeker niet aan aan mensen van onze leeftijd (17-18 jarige). Voor mensen die zich aangesproken voelen om het boek te lezen, hieronder vind u meer informatie over de boeken.
Yves Petry is de winnaar van de Libris Literatuur prijs. De Vlaamse schrijver won voor zijn boek "De maagd Marino". De Libris Literatuurprijs bekroont de beste Nederlandstalige roman van het afgelopen jaar. De prijs is 50.000 euro waard.
De maagd Marino" is een verhaal over een kannibaal en zijn vrijwillige slachtoffer. "Een extreem onderwerp dat alleen kan overtuigen wanneer een schrijver zijn lezers kan dwingen zich in te leven in de denkwereld van slachtoffer en dader", aldus juryvoorzitter Freriks.
In zijn voorbeschouwing over de Libris Literatuurprijs had Johan De Haes al een goed voorgevoel over de kansen van Petry:
"Yves Petry heeft zich met opvallende mediaschuwheid, en in de schaduw van generatiegenoot Dimitri Verhulst, als een bedachtzaam, stijlbewust, en vooral verontrustend auteur ontwikkeld. Zijn romans snijden geen huis-, keuken- en tuinonderwerpen aan. In De maagd Marino tast hij de grenzen af van wat nog verdraagbaar en voorstelbaar is. Zijn taal is diepzinnig en stelt zichzelf in vraag. Ze is uitgesponnen, traag en elegant. Daarom verdient deze begaafde schrijver de prijs uit de handen van juryvoorzitter Philip Freriks te ontvangen."
Het is het derde jaar op rij dat een Vlaming de prijs wint. De twee vorige winnaars waren Dimitri Verhulst en Bernard Dewulf.[1]
Sinds mijn vorig blogbericht heb ik toch een aantal boeken gelezen. Eerst en vooral heb ik pride and prejudice uitgelezen, ik vond het echt een geweldig boek. Soms vond ik het taalgebruik wel ingewikkeld en verouderd maar omdat ik de mini-serie al had gezien (uit 1995) werd het boek ook veel duidelijker. Ik merkte wel dat het moeilijker was om Engels te lezen dan verwacht, maar het was dan ook nog maar mijn eerste Engelse boek. Ik was al eerder begonnen in een Engels talig boek (making history van Stephan fry) hoewel ik het toen heb opgegeven ben ik van plan om in Griekeland hier terug aan te beginnen.
Ook ben ik momenteel in Hannahs gave aan het lezen, ik zit ongeveer halverwege maar ben helaasstil gevallen. Op zich vindt ik het boek best goed maar je moet vooral van geschiedenis houden: het verhaal overloopt het leven van de Engelse koningen van de koning Edward VI tot Koningin Elizabeth I. Het is soms vrij moeilijk om die ingewikkelde geschiedenis te volgen, bovendien krijgen we het overgrote deel van deze geschiedenis door de ogen van een meisje, en ook zij leidt een eigen leven wat alles natuurlijk wel complexer maakt. Ik denk niet dat ik het boek uit ga krijgen voordat ik naar Griekeland vertrek en als ik terug ben moet ik al terug naar de bib brengen. Ik had al eerder iets van deze schrijfster (Philippa Gregory) gelezen en als ik in de toekomst de kans heb om het boek uit te lezen ga ik dat zeker doen. Voor geschiedenis liefhebbers een aanrader.
Oh en ik heb pas twee boeken bijgekocht: Bezwering en Ontwaking van Kelly Armstrong. Bezwering had ik al een tijdje gekocht en uitgelezen (zeer leuk boek overigens) en voor mijn verjaardag had ik dan deel 2 gekregen. Van ons mama mocht ik nog niet in het boek beginnen omdat ik dan anders niks op het vliegtuig en op de bus (naar Griekeland) te doen heb.
Ik ben ook zeer trots op mijzelf dat ik de deadline voor de Barst! heb gehaald. Ik raad iedereen van de Voorzienigheid dan ook aan om de barst eens te openen en niet onmiddellijk weg te gooien. Het Barst team zal jullie dankbaar zijn.
En last but not least: er is een nieuwe bibliografie van Alfonds De Ridder verschenen! Vic van de Reijt is de schrijver en dankzij de Humo weten jullie dit ook al weer.
De enige reden dat ik een blog bijhoud is omdat het verplicht werd door onze leerkracht Nederlands. Het einde van het schooljaar is stilaan in aantocht, en ik besef nu pas dat we op onze blog ook over literatuuractua moetenbloggen. Ik ben dus maar gaan zoeken welke prijzen er zoal uitgegeven worden in ons Belgen landje. Op Cobra.be zag ik dat de Woutertje Pieterse prijs pas was uitgekend. Deze prijs wordt toegekend aan het beste Nederlandstalige kinder- enjeugdboek en de winnaar van dit jaar was "De hemel van Heivisj" van Benny Lindelauf. De Woutertje Pieterse Prijs wordt elk jaar uitgereikt door de Nederlandse auteursrechtenvereniging Lira en de prijs bedraagt een mooie 15 000. Meer info over het boek zelf: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=NF3741O7 en http://www.queridokinderenjeugdboeken.nl/web/Boek.htm?dbid=27722&typeofpage=134707
Een andere prijs die in maart is uitgereikt is de inktaap. Hiervoor werden de volgende schrijvers genomineerd: Bernard Dewulf met Kleine dagen Erwin Mortier met Godenslaap en Cees Nooteboom met 's Nachts komen de vossen). Al deze schrijvers hadden al eerder 1 of andere prestigieuze prijs gewonnen met hetzelfde boek.Dewulf was de winnaar van de Libris literatuurprijs (= prijs voor het beste Nederlandse fictieboek) maar ook Nooteboom was hiervoor genomineerd. Nooteboom raakte niet tot op de short list maar bewees zichzelf door De Gouden Uil (=boekenprijs voor oorspronkelijk Nederlandstalig werk die zich enerzijds richt op literatuur en anderzijds op kinder- en jeugdboeken) te winnen. Mortier won dan weer de AKO literatuurprijs. Samen met de Libris Literatuur Prijs en de Gouden Uil vormt de AKO Literatuurprijs een "uitgelezen" trio omwille van het hoge prijzengeld. Van deze 3 schrijvers mag Dewulf zich nu ook de winnaars van de inktaap noemen. De prijs werd uitgereikt op dinsdag 1 maart.
Het is weer lang geleden, en dit is nog maar mijn tweede blogbericht. Ik moet toegeven dat ik er een beetje tegen opkijk om iets te posten. Bovendien heb ik (helaas) veel te weinig gelezen. Het verloren boek van Salem (K. Howe) is wel uitgeraakt. Het boek draait enerzijds rond de heksenproces van Salem( 1692) en anderzijds rond het leven van Connie (1991). Connie heeft net haar doctoraat in de geschiedenis behaald en vindt (toevallig) een oude sleutel waarin een papiertje steekt met de naam Deliveranceop. Hierna besluit Connie om deze naam te onderzoeken, die blijkbaar met een speciaal boek verbonden is. Maar als de oude familievloek opnieuw dreigt toe te slaan wordt de zoektocht naar het boek steeds belangrijker. Het is een spannend boek met enkel fantasie elementen in. Toch is het duidelijk dat de schrijfster ook onderzoek heeft verricht. Het is in de eerste plaats een ontspannend boek, maar gaandeweg leert de lezer ook iets over deze processen. Ikzelf heb het boek graag gelezen omdat ik het zeer goed geschreven vond, bovendien lees ik graag dit genre van boeken.
Het duivels dagboek is een ander boek dat ik heb uitgelezen. Het is een zeer (zeeeeeeeeer) luchtig boek. De schrijver van het boek is niemand minder dan Satan zelf. Hij heeft gedurende zijn leven een dagboek bijgehouden dat (ongeveer) de hele geschiedenis van de mensheid overloopt. Epidemieën, honger noden en alle menselijke falen , zo blijkt, danken wij allemaal aan de duivel zelve. Het boek wordt geleverd compleet met een contract dat de lezer enkel moet ondertekenen en bezegelen met zijn bloed. Het is een heel dun boekje en zeker de moeite waard om te lezen.
Een ander boek dat ik momenteel in mijn bezit heb heet making history door Stephen Fry. Ik heb het boek op de kop kunnen tikken in Londen, en voor maar 3 pond ben ik nu dus de trotse eigenaar. Helaas heb ik het boek nog niet gelezen, maar het staat op de planning :p.
Ook voor Engels en Frans moeten wij boeken lezen. Voor engels ben ik (natuurlijk) pride and prejudice aan het lezen. Ik vind het (tot nu toe) een geweldig boek en als alles goed gaat heb ik overmorgen een nieuw blogbericht hierover. Voor het Franse boekje ben ik vandaag naar de bib. gegaan, spijtig genoeg zonder veel succes. In plaats daarvan heb ik een aantal andere (Nederlandse) boeken meegenomen, maar ook daarover meer op zondag.
Ik ben deze week eindelijk naar de bib kunnen gaan. Ik heb de boeken De engelenmaker van Stefan Brijs, Speelbal door Stephen Fry en Het verloren boek van Salem door Katherine Howe uitgeleend. De eerste 2 heb ik al uitgelezen maar in het laatste ben ik nog niet begonnen. De engelmaker vond ik een heel goed boek, hoewel sommige delen vrij voorspelbaar waren. Het verhaal wordt realistisch verteld, en als lezer leef je echt mee met de personages. Het verhaal gaat over onmogelijke dingen maar als lezer krijg je toch het gevoel dat het waar gebeurd zou kunnen zijn. Het boek is echt de moeite waard om te lezen. Ook Speelbal is een heel goed boek, de enige teleurstelling is dat het veel te kort is. Het is een boek dat niemand koud kan laten, je kan de teleurstellingen, de pijn kortom alle gevoelens van het hoofdpersonage voelen. Er komen wel een aantal gruwelijke scènes in voor maar het is eigenlijk een heel menselijk boek.
